ούτε δημόσιο, ούτε ιδιωτικό(homeschooling)

[ΝΙΚ-16]

Η δική μου άποψη πάντως είναι οτι μπορεί στην Αμερική να έχει αποτελέσματα γιατί σαν χώρα έχει και τις προυποθέσεις για τη μετέπειτα πορεία του ανθρώπου ενω εδω στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αυτές οι προθποθέσεις και δεν νομίζω οτι θα υπάρξουν και ποτέ. Αρα δεν έχει νόημα να διαφωνούμε για ένα θέμα το οποίο δεν υπάρχει στην ουσία.

[miriki]

Ποτέ δεν ξέρεις πως μπορεί να έρθουν τα πράγματα. Κάποτε ήταν αδιανόητο ένα μικρό παιδί να βρίσκεται εκτός σπιτιού και τώρα η προσχολική εκπαίδευση είναι καθημερινή εμπειρία όλων μας και μάλιστα για τα παιδιά 5-6 ετών είνα και υποχρεωτικό.

 

Επί της ουσίας τώρα, ήθελα να αναφέρω λίγο πιο αναλυτικά το ζήτημα του ελέγχου που με προβληματίζει αρκετά ομολογουμένως. Γιατί δεν είναι μόνο η δυνατότητα του γονιού να ελέγξει τα πάντα (και με τι κριτήρια αλήθεια, κάθε φορά), αλλά και το μήνυμα που περνάει στο παιδί ότι πια ΟΦΕΙΛΕΙ να ελέγχει τα πάντα (ως ενήλικος πια). Η ζωή όμως δεν έχει πρόβα και είναι χαοτικό φαινόμενο (πρόβλεψη μπορεί να γίνει για ελάχιστα χρονικά διαστήματα), οπότε πόσο καλό είναι να δομούμε προσωπικότητες που νιώθουν όχι μόνο ότι μπορούν να ελέγχουν τα πάντα, αλλά πρέπει και να το κάνουν;

[DaF]

ήδη στη θεωρητική του προσέγγιση μου ακούγεται πολύ ενδιαφέρον θέμα, γιατί να μη συνεχίσουμε τη συζήτηση πάνω σε αυτό και να αποφύγουμε ίσως κάποιες ιντριγκούλες;ε;

 

δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε κάτι τετοιο! Όμως για το θέμα της εγγραφής του παιδιού στο σχολείο, αυτή είναι υποχρεωτική σωστά; οπότε αν ένα παιδί 6 ετών αρχίσει το μη θεσμικα/νομικά κατοχυρωμένο homeschooling..δεν θα υπάρξουν κυρώσεις για το γονιό;

[DALIA]

  DaF είπε:

δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε κάτι τετοιο! Όμως για το θέμα της εγγραφής του παιδιού στο σχολείο, αυτή είναι υποχρεωτική σωστά; οπότε αν ένα παιδί 6 ετών αρχίσει το μη θεσμικα/νομικά κατοχυρωμένο homeschooling..δεν θα υπάρξουν κυρώσεις για το γονιό;

 

Λογικά και θεωρητικά ναι...

 

Υποτίθεται όμως ότι και το νηπιαγωγείο είναι βασική/υποχρεωτική εκπαίδευση σωστά?? αν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε , ενός πολύ φίλου η σύζηγος όμως δεν έστελνε τη μικρή τους στο νηπιαγωγείο για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, κυρώσεις πάντως δεν είχαν..

[fully]

Εμένα πάντως το όλον, ούτε σαν προβληματισμός δε μου κάνει. Δηλ. τι? Το εκπαιδευτικό νοσεί (δεκτόν) και το παίρνω στα χέρια μου ή το δίνω στα χέρια εκπαιδευτικών δικής μου επιλογής? (μην μπερδεύουμε τα ιδιαίτερα ή τα φροντιστήρια. προς θεού. διότι κι αυτά εμείς τα υπερτονίσαμε και τα καλλιεργήσαμε, αρχίζοντας από το σκεπτικό "δε φτάνει το σχολείο"). Και τι αντίκτυπο έχει αυτό στη γενικότερη παιδεία και καλλιέργεια? Μην ξεχνάμε οτι τα παιδιά μας, όπως και εμείς οι ίδιοι συναγωνιζόμαστε, ανταγωνιζόμαστε και γενικά αγωνιζόμαστε με "ομοίους". Θα υπερισχύσει το δικό μου παιδί για παράδειγμα, που θα έχω επενδύσει επάνω του κάποια ευρουλάκια παραπάνω και αυτό θα σημαίνει οτι έχει γίνει και καλύτερος άνθρωπος και αξιότερος συνάνθρωπος? Δε νομίζω.......Και ούτε πιστεύω οτι τα περισσότερα ευρώ οδηγούν σε πιο καταρτισμένα μυαλά. Θα συμφωνήσω με τη φίλη που έθιξε οτι τα παιδάκια από την επαρχία παίρνουν πρωτιές στα πανεπιστήμια. Και αυτό κάτι σημαίνει.......όπως θα συμφωνήσω και με το γεγονός οτι "σχολείο δεν είναι μόνο γράμματα. μάλλον είναι το λιγότερο τα γράμματα"

[miriki]

Δυστυχώς με το νηπιαγωγείο είναι ακόμη μαντάρα τα πράγματα και φέτος εστάλη εγκύκλιος που επεσήμανε ότι μόνο για φέτος δεν θα υπάρξουν κυρώσεις αν δεν υπάρχει κάποιο έγγραφο επαρκούς φοίτησης. Το πρώτο και κύριο είναι ότι δε θα μπορεί να γραφτεί στο δημοτικό, κατά τα άλλα αν ισχύσουν αυτά που ισχύουν για το δημοτικό (γιατί και σ' εμάς δε δόθηκαν ποτέ οδηγίες για το τι θα κάνουμε σε περίπτωση μακρόχρονης απουσίας) αρχικά τηλεφωνείς στους γονείς, μετά κάνεις υπηρεσιακή αναζήτηση του παιδιού στα σχολεία της χώρας και αν αποτύχει ο,τιδήποτε παρεμβαίνει εισαγγελέας (δεν το έχω ακούσει ποτέ να γίνεται αν και υπάρχει πρόστιμο)

[miriki]

Ενδεικτικά για τις κυρώσεις για τη μη εγγραφή στο σχολείο ρίξτε μια ματιά εδώ http://www.esos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=203&Itemid=64 αν και δεν είναι ιδιαίτερα λεπτομερές.

[alcyon]

Αν προσέξω όταν το παιδί μου είναι μικρό... να μην πέσει, για να μη χτυπήσει..... Δε θα μάθει ποτέ να πέφτει. Όταν έρθει η ώρα να πέσει ... θα χτυπήσει περισσότερο γιατί δε θα έχει μάθει να διαχειρίζεται το πέσιμό του.

 

Αυτό.... επεκτείνετέ το .... σε όλα τα μήκη και πλάτη της ζωής υλικής και ψυχικής ενός παιδιού.

 

Το να κρατήσω σπίτι ένα παιδί με διδασκαλία κατ' οίκον, δε θα του δώσει τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με όλα τα καλά και τα αρνητικά που μπορεί να συναντήσει στο σχολείο. Δε θα μάθει ποτέ να διαχειρίζεται τέτοιες περιστάσεις.

 

Η δουλειά μου ως γονιός είναι να δώσω στο παιδί μου τα εφόδια, τα εργαλεία, που θα το οδηγήσουν να ανταπεξέρχεται στις δυσκολίες της ζωής, γιατί η ζωή δεν είναι ρόδινη και στη ζωή δεν μπορούμε απλά να κλείνουμε τα μάτια ή να γυρνάμε την πλάτη στα κακώς κείμενα.

 

Θεωρώ πως αν θέλω να κάνω καλό στο παιδί μου θα κοιτάξω να γίνω πιο ενεργή στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για να διορθώσω ό,τι περνά από το χέρι μου και για να δείξω στο παιδί μου πως όταν κάτι δε μου αρέσει, βρίσκω τρόπους και θεμιτά μέσα για να προσπαθήσω να πραγματοποιήσω μια μικρή μεταβολή μια μικρή βελτίωση. Ακόμα κι αυτή είναι σημαντική.

[miriki]

  alcyon είπε:

Αν προσέξω όταν το παιδί μου είναι μικρό... να μην πέσει, για γιατί η ζωή δεν είναι ρόδινη και στη ζωή δεν μπορούμε απλά να κλείνουμε τα μάτια ή να γυρνάμε την πλάτη στα κακώς κείμενα.

 

Θεωρώ πως αν θέλω να κάνω καλό στο παιδί μου θα κοιτάξω να γίνω πιο ενεργή στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για να διορθώσω ό,τι περνά από το χέρι μου και για να δείξω στο παιδί μου πως όταν κάτι δε μου αρέσει, βρίσκω τρόπους και θεμιτά μέσα για να προσπαθήσω να πραγματοποιήσω μια μικρή μεταβολή μια μικρή βελτίωση. Ακόμα κι αυτή είναι σημαντική.

 

Σωστή σε βρίσκω!!!

[θεοδώρα3]

Παρακαλώ μην πανικοβάλλεστε. Το homeschooling στην Αμερική, αλλά και στην Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ελβετία, Αυστρία, και λοιπές χώρες που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή έχουν υιοθετήσει σε μεγάλη κλίμακα αυτές τις «μεσαιωνικές αντιλήψεις».

Τη μέθοδο αυτή μπορείς να την εφαρμόσεις σε όποια ηλικία κρίνεις απαραίτητο. Προσωπικά, δεν γράφω ούτε ως δικηγόρος, ούτε ως εκπαιδευτικός, ούτε ως γιατρός, ούτε ως μοδίστρα, ούτε ως καθαρίστρια, παρά μόνο ως γονέας. Προσωπικά θα χαρακτήριζα εφικτό το homeschooling τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Η επαγγελματική πραγματικότητα της Ελλάδας δε θα επέτρεπε κάτι παραπάνω. Ανάγνωση και γραφή όλοι γνωρίζουν. Κάποιες γνώσεις παραπάνω μπορείς με λίγη μελέτη να τις αποκτήσεις με πολλούς τρόπους σήμερα. Ακόμα και ένας δάσκαλος μελετά τι θα διδάξει την επόμενη μέρα. Υπάρχει γονιός σήμερα που να μην μπορεί να μεταδώσει στο παιδί του τις γνώσεις που περιέχουν οι δύο τρείς ή τέσσερις πρώτες τάξεις του δημοτικού έστω και με αρκετή μελέτη; Ενδιαφέρον και χρόνος χρειάζεται και όχι γνώσεις στη σημερινή εποχή που όλα τα έχεις στο πιάτο.

Πηγαίνει ή δεν πηγαίνει το παιδί στο σχολείο δεν θα το στείλεις σε διάφορες δραστηριτότητες; Γυμναστήριο, δημιουργική απασχόληση, αγγλικά, παιδοτόπους κλπ κλπ; πώς λοιπόν στερείται την κοινωνικοποίηση; Τις καλύτερες παρέες μου τις είχα κάνει πηγαίνοντας στο φροντιστήριο των αγγλικών.

Μάλλον οι ευκαιρίες για περιθωριοποίηση βρίσκονται μέσα σε ένα σχολείο. Σκεφτείτε πώς αντιμετωπίζεται ένα παιδί με την παραμικρή απόκλιση από τα άλλα. Πχ άν είναι παχύσαρκο, αν δεν είναι καθόλου καλός μαθητής, αν έχει κάποιο κουσούρι, αν σπίτι του δεν υπάρχει τηλεόραση, αν δεν έχει κινητό κλπκλπ. Ένα παιδί μικρής ηλικίας θα πάθει ψυχικά τράυματα τα οποία θα είχαν αποφευχθεί εάν ξεκινούσε την «σχολική κοινωνικοποίηση» λιγάκι αργότερα, όταν θα είχε αναπτύξει άμυνες η προσωπικότητά του, αφού η φροντίδα των γονέων και η ομαλή κοινωνικοποίηση σε μικρότερες ομάδες θα του έδιναν πολλά ψυχικά εφόδια.

Το καλύτερο και το πιο σωστό είναι μέσα στα σχολεία να υπάρχει αντίδραση από όλους, γονείς και εκπαιδευτικούς, ενάντια στα κακώς κείμενα είτε της μικρής σχολικής κοινωνίας, είτε σε λάθη που υπάρχουν στο σύστημα. Προσωπικά διαφωνώ με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα δημοτικά καθώς και με τη χρήση ηλεκτρονικου υπολογιστή που δήθεν γίνεται η οποία μέχρι τώρα εφαρμόζεται στο να παίζουν οι μαθητές ηλεκτρονικά παιχνίδια. Θα γνωρίζετε φαντάζομαι τις επιπτώσεις τους όταν μάλιστα γίνονται εθισμός. Η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή σε ένα παιδί δημοτικού είναι ενελώς άχρηστη και μάλιστα επιζήμια.

Υπάρχει και το μείζον θέμα της ενδοσχολικής βίας – συμμοριών. Σημειωτέον ότι οι ψυχολόγοι ορίζουν ως συμμορία την προσπάθεια κοινωνικής αποδοχής του παιδιού και ένταξής του ως μέλος σε μία ομάδα. Η έλλειψη ενδοοικογενειακής επικοινωνίας οδηγεί το παιδί σε τέτοιες συμπεριφορές.

Δεν έχει τόση σημασία αν θα κάνει κανείς homeschooling, όσο το να αντιδρά σε αυτά τα κακώς κείμενα των σχολείων προκειμένου να βελτιώσουμε την πραγματικότητα των παιδιών που θα γίνει και της κοινωνίας μεθαύριο. Νομίζω πως η εικόνα των σχολικών κοινωνιών με τον υπέρμετρο ανταγωνισμό , την ενδοσχολική βία, την περιθωριοποίηση του κάθε τι διαφορετικού που δεν είναι απαραίτητα και κακό, κλπκλπ είναι ανησυχητική για το μέλλον της κοινωνίας στην οποία θα ζήσουν τα παιδιά μας.

Ευχαριστώ για την ανάγνωση

[alcyon]

Θέτεις πολλά θέματα και διαφορετικής φύσης....

Θα μου επιτρέψεις να απαντήσω κατά παράθεση....

 

  θεοδώρα3 είπε:

Παρακαλώ μην πανικοβάλλεστε. Το homeschooling στην Αμερική, αλλά και στην Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Ελβετία, Αυστρία, και λοιπές χώρες που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή έχουν υιοθετήσει σε μεγάλη κλίμακα αυτές τις «μεσαιωνικές αντιλήψεις».

Τη μέθοδο αυτή μπορείς να την εφαρμόσεις σε όποια ηλικία κρίνεις απαραίτητο.

Νομίζω πως αυτή η μέθοδος γίνεται όταν συντρέχουν λόγοι όπως κάποιο παιδί να έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και να βρίσκεται για πολύ καιρό π.χ. σε νοσοκομεία ή κάπου που δεν μπορεί να παρακολουθήσει το ημερήσιο πρόγραμμα ενός σχολείου.

Δεν το έχω ψάξει όμως περισσότερο. Είχα την εντύπωση πως αυτό γίνεται με ειδικούς παιδαγωγούς και την εκπαίδευση δεν την αναλαμβάνει ο γονιός.

Φεύγω λοιπόν από το πρακτικό του ζητήματος και πάω στον άλλο τομέα τον ψυχολογικό-κοινωνικό. ......

 

  Παράθεση

Προσωπικά, δεν γράφω ούτε ως δικηγόρος, ούτε ως εκπαιδευτικός, ούτε ως γιατρός, ούτε ως μοδίστρα, ούτε ως καθαρίστρια, παρά μόνο ως γονέας. Προσωπικά θα χαρακτήριζα εφικτό το homeschooling τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Η επαγγελματική πραγματικότητα της Ελλάδας δε θα επέτρεπε κάτι παραπάνω. Ανάγνωση και γραφή όλοι γνωρίζουν. Κάποιες γνώσεις παραπάνω μπορείς με λίγη μελέτη να τις αποκτήσεις με πολλούς τρόπους σήμερα. Ακόμα και ένας δάσκαλος μελετά τι θα διδάξει την επόμενη μέρα. Υπάρχει γονιός σήμερα που να μην μπορεί να μεταδώσει στο παιδί του τις γνώσεις που περιέχουν οι δύο τρείς ή τέσσερις πρώτες τάξεις του δημοτικού έστω και με αρκετή μελέτη; Ενδιαφέρον και χρόνος χρειάζεται και όχι γνώσεις στη σημερινή εποχή που όλα τα έχεις στο πιάτο.

Νομίζω πως η εικόνα που έχεις για το ρόλο του σχολείου είναι λίγο.... διαφορετική από την πραγματικότητα. Στο δημοτικό δεν μαθαίνουν μόνο το Α,Β,Γ...

...έχει σημασία ότι το μαθαίνουν από κάποιον τρίτο (δασκαλο/-α),

.... επίσης έχει σημασία το ΠΩΣ το μαθαίνουν. Εδώ χρειάζονται γνώσεις παιδαγωγικής. Δεν μπορεί ένας καθηγητής να αναλάβει το ρόλο του δασκάλου. Είναι τελείως διαφορετική η προσέγγιση του καθηγητή από αυτή του παιδαγωγού και του δασκάλου.

... Η διδασκαλία δεν είναι "παίξε-γέλασε". Το ότι ένας εκπαιδευτικός προετοιμάζει και φρεσκάρει το μάθημα της ημέρας δε σημαίνει πως δε το γνωρίζει αλλά αναζητά να βρει νέους τρόπους να το μεταδώσει στα παιδιά για καλύτερη αφομίωση για ποιο στρωτή ροή της ώρας και το προσαρμόζει κάθε φορά στα δεδομένα της τάξης που έχει μπροστά του.

 

Επίσης... το κάθε παιδί εξακολουθεί να είναι διαφορετική οντότητα. Με εντελώς διαφορετική δομή σκέψης. Αυτό σημαίνει πως μπορεί ο γονιός να αδυνατεί να μεταδώσει αυτές τις γνώσεις στο παιδί του.

 

Υπάρχουν και αναρρίθμητοι άλλοι λόγοι που κατά τη γνώμη μου καθιστούν αυτόν την κατ' οίκον διδασκαλία κατά πολύ υποδεέστερη του κλασσικού σχολείου.

 

 

  Παράθεση

Πηγαίνει ή δεν πηγαίνει το παιδί στο σχολείο δεν θα το στείλεις σε διάφορες δραστηριτότητες; Γυμναστήριο, δημιουργική απασχόληση, αγγλικά, παιδοτόπους κλπ κλπ; πώς λοιπόν στερείται την κοινωνικοποίηση; Τις καλύτερες παρέες μου τις είχα κάνει πηγαίνοντας στο φροντιστήριο των αγγλικών.

Οι εξωσχολικές δραστηριότητες δεν μπορούν από μόνες τους να αντικαταστήσουν την κοινωνική διάσταση του σχολείου. Το ότι το παιδί μπορεί να βρίσκεται στον ίδιο χώρο για 5-6 συνεχόμενες ώρες με άτομα εκτός οικογένειας, τα οποία όμως είναι τα ίδια... νομίζω του δίνει περισσότερες ευκαιρίες να τα γνωρίσει καλύτερα, να κρίνει ορθότερα το ποιο του ταιριάζει για φίλος και ποιο όχι. Δίνει κατά κάποιο τρόπο την άνεση στο παιδί μέσα από το πρόγραμμα του σχολείου να φτιάξει την κοινωνική του εικόνα και να δημιουργήσει τον κοινωνικό του περίγυρο.

 

Γιατί να στερηθεί το παιδί αυτή τη δυνατότητα;

 

  Παράθεση

Μάλλον οι ευκαιρίες για περιθωριοποίηση βρίσκονται μέσα σε ένα σχολείο.

Είναι η μισή αλήθεια....

... η άλλη μισή είναι πως υπάρχουν πελλές περισσότερες ευκαιρίες για κοινωνικοποίηση.

 

  Παράθεση

Σκεφτείτε πώς αντιμετωπίζεται ένα παιδί με την παραμικρή απόκλιση από τα άλλα. Πχ άν είναι παχύσαρκο, αν δεν είναι καθόλου καλός μαθητής, αν έχει κάποιο κουσούρι, αν σπίτι του δεν υπάρχει τηλεόραση, αν δεν έχει κινητό κλπκλπ.

Το ότι ένα παιδί μπορεί να συναντήσει αρνητικές αντιδράσεις από τους συμμαθητές του δε σημαίνει πως θα το κρύψουμε για να μην τις δει. Ο βασικός στόχος δεν είναι να αποφύγουμε να μας κοροϊδέψουν αλλά να μάθουμε να διαχειριζόμαστε την κοροϊδία. Μέσα από την κοινωνική ομάδα το παιδί μπορεί να δει μια διαφορετική εικόνα του κόσμου από αυτή που έχει μέσα από την οικογένεια. Μπορεί να βρει νέα ερεθίσματα και φυσικά νέα κίνητρα για να κάνει κάτι.

 

Με αφορμή αυτές τις αρνητικές κριτικές μπορούμε να του δείξουμε τον δρόμο για να αποδεχθεί τη διαφορετικότητά του και παράλληλα πώς να εναρμονιστεί με το σύνολο (αναλόγως της περίπτωσης). Πώς δηλαδή το ίδιο το παιδί να δείξει στους συμμαθητές του πως μπορούν να είναι όλοι διαφορετικοί και όλοι.... φίλοι.

 

 

  Παράθεση

Ένα παιδί μικρής ηλικίας θα πάθει ψυχικά τράυματα τα οποία θα είχαν αποφευχθεί εάν ξεκινούσε την «σχολική κοινωνικοποίηση» λιγάκι αργότερα, όταν θα είχε αναπτύξει άμυνες η προσωπικότητά του, αφού η φροντίδα των γονέων και η ομαλή κοινωνικοποίηση σε μικρότερες ομάδες θα του έδιναν πολλά ψυχικά εφόδια.

Πιο μεγάλο θα είναι το ψυχικό τραύμα όταν προσπαθήσει να βγει αργότερα στη σχολική κοινωνικοποίηση γιατί θα απουσιάζουν βασικές κοινωνικές δεξιότητες.

 

Αν το παιδί κατανοήσει πως τέτοιες συμπεριφορές (αυτές που αναφέρεις παραπάνω) είναι κάτι που θα συναντεί και συμβαίνει και σε άλλα παιδιά... κι αν ο γονιός του δείξει πως δεν είναι και τίποτα τρομερό όλο αυτό. Αν δηλαδή φέρει σιγά σιγά τις δυσκολίες, που συναντά το παιδί, στις πραγματικές του διαστάσεις δεν πρόκειται να υπάρξει κανένα ψυχικό τραύμα.

 

  Παράθεση

Το καλύτερο και το πιο σωστό είναι μέσα στα σχολεία να υπάρχει αντίδραση από όλους, γονείς και εκπαιδευτικούς, ενάντια στα κακώς κείμενα είτε της μικρής σχολικής κοινωνίας, είτε σε λάθη που υπάρχουν στο σύστημα.

 

  Παράθεση

Προσωπικά διαφωνώ με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα δημοτικά

Άλλο μεγάλο κεφάλαιο.....

Θα διαφωνίσω όμως μαζί σου. Όπως μαθαίνω τη φύση, τα μέσα μεταφοράς, τα γράμματα, και χίλια δυό άλλα πράγματα καλό θα είναι να μάθω και το σώμα μου.... ολόκληρο. Στην πραγματική του διάσταση. Αν μάθω όλο το σώμα εκτός από συγκεκριμένα σημεία και τις λειτουργίες τους.... τότε η φαντασία οργιάζει, καθώς και η παραφιλολογία. Με το να μη διδαχθεί... τονίζεται ουσιαστικά πως είναι κάτι απαγορευμένο... ίσως κακό... και μπαίνουν στο χορό ... η ντροπή, η περιεργεια, ο φόβος, η μυστικοπάθεια και όλο εκείνο το "σύννεφο" που καλύπτει αυτά τα θέματα.

Η γνώση είναι δύναμη και με αυτή θα αποφεύγονται πολλά πράγματα (ακόμα και η σεξουαλική κακοποίηση).

 

Είναι προσωπική μου άποψη και δε θα επιμείνω σε αντιπαράθεση.... Γιατί υπάρχουν πάντα δύο όψεις στο νόμισμα.

 

 

  Παράθεση

καθώς και με τη χρήση ηλεκτρονικου υπολογιστή που δήθεν γίνεται η οποία μέχρι τώρα εφαρμόζεται στο να παίζουν οι μαθητές ηλεκτρονικά παιχνίδια.

Λάθος πληροφόρισης έχεις.

Στη διάρκεια μαθημάτων ηλ.υπολογιστών κανένας εκπαιδευτικός δεν αφήνει τους μαθητές του να παίζουν.

 

  Παράθεση

Θα γνωρίζετε φαντάζομαι τις επιπτώσεις τους όταν μάλιστα γίνονται εθισμός.

Για να υπάρξει εθισμός στους υπογλογιστές δεν επιδρά μόνο ένας παράγοντας. Το να γνωρίσει ένα παιδί τα παιχνίδια στον υπολογιστή δε σημαίνει πως το παιδί κινδυνεύει να εθιστεί.

 

Ο εθισμός συνήθως συνυπάρχει με παραμέληση από το σπίτι καθώς και με βαθύτερα θέματα ψυχολογικής φύσης. Όταν κάποιο παιδί έχει εθισμό στον υπολογιστή, αυτό δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, και επίσης είναι ουσιαστικά μια μεγάλη ένδειξη πως κάτι πολύ σοβαρό συμβαίνει το οποίο χρειάζεται την άμεση προσοχή μας και ίσως (πολύ πιθανό) και επέμβαση ειδικού.

 

  Παράθεση

Η χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή σε ένα παιδί δημοτικού είναι ενελώς άχρηστη και μάλιστα επιζήμια.

Ένα παιδί που μεγαλώνει σε μια τεχνοκρατούμενη κοινωνία είναι απαραίτητο να γνωρίζει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και να μάθει να τον χειρίζεται με σύνεση και ορθή κρίση.

 

 

  Παράθεση

Υπάρχει και το μείζον θέμα της ενδοσχολικής βίας – συμμοριών. Σημειωτέον ότι οι ψυχολόγοι ορίζουν ως συμμορία την προσπάθεια κοινωνικής αποδοχής του παιδιού και ένταξής του ως μέλος σε μία ομάδα. Η έλλειψη ενδοοικογενειακής επικοινωνίας οδηγεί το παιδί σε τέτοιες συμπεριφορές.

Δε θα απαντήσω σε αυτό γιατί είναι λίγο.... πώς να το πω... ασύνδετο.

Είναι σα να λες δε θα βγω από την πόρτα μου γιατί υπάρχουν έξω και δολοφόνοι, ναρκωτικά κτλ κτλ

 

 

  Παράθεση

Δεν έχει τόση σημασία αν θα κάνει κανείς homeschooling,

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα περισσότερα... έχει τεράστια σημασία αν θα κάνει ένα παιδί κατ' οίκον μαθήματα ή αν θα πάει στο σχολείο.

 

  Παράθεση

όσο το να αντιδρά σε αυτά τα κακώς κείμενα των σχολείων προκειμένου να βελτιώσουμε την πραγματικότητα των παιδιών που θα γίνει και της κοινωνίας μεθαύριο.

(Συγνώμη που σου χώρισα την πρόταση..... αλλά διαπραγματεύεσαι εντελώς διαφορετικά πράγματα σε μια φράση ..... που δεν είναι ίδια.)

 

Σαφώς έχει σημασία να προσπαθούμε να βελτιώσουμε τον κοινωνικό περίγυρό μας.... αρχίζοντας πάντα από τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτό όμως δεν επιτυγχάνεται με τη φυγή και το κλείσιμο των ματιών στην πραγματικότητα.

Με τα μαθήματα κατ' οίκον..... δεν αλλάζουμε τίποτα σε αυτή την κοινωνική εικόνα.

 

  Παράθεση

Νομίζω πως η εικόνα των σχολικών κοινωνιών με τον υπέρμετρο ανταγωνισμό , την ενδοσχολική βία, την περιθωριοποίηση του κάθε τι διαφορετικού που δεν είναι απαραίτητα και κακό, κλπκλπ είναι ανησυχητική για το μέλλον της κοινωνίας στην οποία θα ζήσουν τα παιδιά μας.

Δε φταίει η σχολική κοινωνία για τον υπέρμετρο ανταγωνισμό και όλα όσα αναφέρεις. Εμείς είμαστε η κοινωνία. Άρα το θέμα ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Οι γονείς επάγουν τον ανταγωνισμό.... (δε νομίζω να ζήτησε αυτοβούλως κάποιο παιδί να πάει π.χ. φροντιστήριο....έτσι για να κρατιέται σε "φόρμα" ή να βγει πρώτο) Οι γονείς πρώτα εκφράζουν την ανησυχία.... και μετά το περνάνε στα παιδιά.

 

Και ένα τελευταίο....

Για να κάνει κάποιος αλλαγές στην κοινωνία που ζει πρέπει πρώτα να ζει μέσα της. Απ' έξω οποιαδήποτε προσπάθεια για αλλαγή είναι καταδικασμένη.

 

  Παράθεση

Ευχαριστώ για την ανάγνωση

Εμείς ευχαριστούμε για τις απόψεις σου.

 

Υ.Γ. Το θυμήθηκα εκ των υστέρων....

Σκέψου ... στην κατ' οίκον διδασκαλία.... πως τα παιδιά που κακοποιούνται.... δε θα βρουν ποτέ το δρόμο για να γλυτώσουν.

Γιατί........ δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο τα θετικά αλλά και τα αρνητικά. Το λέω επείδη βλέπω πως έχεις μια τάση να κοιτάς την αρνητική εικόνα του σχολείου (ίσως και κάπως υπερτονισμένη κατά τη γνώμη μου) με μια εξειδανικευμένη εικόνα της κατ' οίκον διδασκαλίας.

[fully]

Αν ήμουν ένα αποστασιοποιημένο άτομο που δεν είχα καμία επαφή με το σχολείο, ούτε από τα παιδιά μου, ούτε από τον περίγυρο ούτε και είχα ξαναασχοληθεί στο παρελθόν με το θέμα εκπαίδευση-ενδοσχολική ψυχολογία, θα τρόμαζα με αυτά που γράφεις. Νομίζει κανείς οτι το σχολείο είναι μια αρένα, που μπαίνοντας το παιδί περιμένουν θηρία να το κατασπαράξουν και θεατές να χειροκροτούν. Αλίμονο! Ειλικρινά, όσο και να προσπαθώ, δεν μπορώ να καταλάβω, πώς, μη έχοντας και ιδία άποψη (νομίζω οτι δεν έχεις παιδάκι στο σχολείο αλλά ούτε και εκπαιδευτικός είσαι), έχεις σχηματίσει τόσο αρνητική εικόνα γι'αυτόν το χώρο. Τι σε κάνει να πιστεύεις οτι μόνο κακό μπορεί να του προκαλέσει ο συγχνωτισμός με "ομοίους" του?

Θεωρώ οτι πρέπει να αλλάξεις λίγο οπτική γωνία. Να τραβηχτείς λίγο πίσω και να παρατηρήσεις τη σχολική ζωή αλλοιώς......πώς? σαν ένα προαύλιο με φωνούλες, σαν διδακτικές αίθουσες με παιδάκια που κοιτούν στα μάτια τη δασκάλα, σαν αίθουσες εκδηλώσεων με τραγούδια και θεατρικά.........ένα σωρό όμορφες εικόνες έχει ένα σχολείο. Γιατί κρατάς μόνο τα κλάματα, την απόρριψη και ακόμα πιο ακραία, τις συμμορίες και τις περιθωρειοποιήσεις? Πραγματικά αναρωτιέμαι.....

Νομίζω οτι θα βοηθήσει πιο πολύ να δεις σφαιρικά τα θέματα - τα καλά και τα άσχημα - να ζυγίσεις τα συν και τα μειον και να σχηματίσεις έτσι μια πιο αντικειμενική και απηλλαγμένη από φόβους άποψη.

Φιλικά πάντα

[θεοδώρα3]

Και συνεχίζω για όποιον θέλει να παρακολουθήσει...

η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί με άπειρες μεθόδους. Όσοι ίσως είναι και οι άνθρωποι. Από αυτά που έχω δει από αμερικάνικα sites δεν είναι όλες και τόσο θεμιτές. Μερικές φορές εκεί που πάει ο γονέας να απελευθερωθεί από τα δεσμά του αμερικανικού εκπαιδευτικού συστήματος πέφτει σε παγίδες άλλου τύπου πολύ χειρότερες. Υπάρχουν homeschooling sites όπου μπορεί κανείς on line να φοιτήσει και να πάρει απολυτήριο. Αυτό εμπεριέχει τον κίνδυνο της πλύσης εγκεφάλου ένός ανηλίκου. Εδώ σε εμάς ασκείται με πολλή τέχνη πόσο μάλλον στα παιδιά ιδίως όταν πρόκειται για αμερικάνικα λιμέρια...

Υπάρχουν από την άλλη στο διαδύκτιο προτεινόμενα βιβλία και ολόκληρα εκπαιδευτικά προγράμματα τα οποία ένας αδαής γονέας μπορεί να ενημερωθεί πάνω σε θέματα ύλης και παιδαγωγικών μεθόδων. Όρεξη να έχεις.

Έχουν συσταθεί σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Ελλάδα και μερικές άλλες χώρες, μικρές κοινωνίες από homeschoolers που οργανώνουν συναντήσεις, δραστηριόητητες, ανταλλάσσουν απόψεις και λύσεις στα προβλήματά τους. Συνεργάζονται με πολύ ωραίο τρόπο για να έχουν τα παιδιά τους και υγιή επαφή με συνομιλήκους τους και υψηλού επιπέδου μόρφωση αλλά και να μη χάνονται από την οικογενειακή πραγματικότητα. Σήμερα η ελληνική κοινωνία πάσχει πολύ σε αυτό. Βλέπω πολλούς γονείς που παρκάρουν τα παιδιά τους από το πρωί μέχρι το βράδυ κάπου (σχολείο, φροντιστήριο, γυμναστήριο κλπ) και δεν υπάρχει ενδοοικογενειακή επαφή και επικοινωνία. Τι ψυχικά εφόδια θα έχουν όταν βγούν στην κοινωνία τη στιγμή που δεν έχουν πάρει την απαραίτητη μητρική και πατρική φροντίδα και δεν έχουν τη στοιχειώδη επαφή με τους γονείς τους, η οποία έχει εγκληματικά παραγκωνιστεί στη σημερινή κατά τα άλλα προοδευμένη κοινωνία. Βέβαια έτσι επιτάσει το σημερινό καθεστώς.

Οι έρευνες και οι στατιστικές αποδεικνύουν οι homeschoolers μόνο ακοινώνητοι και αμόρφωτοι δεν είναι! Φυσικά εδώ στην Ελλάδα θέλεις δε θέλεις θα σε απομονώσουν και θα σε κάνουν ακοινώνητο οι περισσότεροι τουλάχιστον. Γι αυτό και δεν μένει σε αυτή τη χώρα ένας έλληνας που θέλει να προκόψει οπουδήποτε. Γιατί όλοι φοβόμαστε το διαφορετικό. Δεν εξετάζουμε αν μας οφελεί κάπου. Μόνο που είναι διαφορετικό το καταδικάζουμε. Μόνο και μόνο γιατί εμείς δε θα το κάναμε.

Για όλα όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω έχω αναρτήσει σε προηγούμενα μηνύματα διασυνδέσεις όπου κάποιος που πραγματικά ενδιαφέρεται να σχηματίσει μία ιδέα για το τι είναι αυτό το πράγμα μπορεί να ερευνήσει και να ανταλλάξουμε απόψεις. Δεν είναι και τόσο τρομερό αυτό.

Όσον αφορά την επαρχία έχω να πω ότι εάν ήμουν κάτοικος ενός χωριού ίσως δεν μου περνούσε καθόλου από το μυαλό ως λύση αυτό το πράγμα. Τα παιδιά εκεί μεγαλώνουν κατά κανόνα πολύ πιο σωστά από ότι στις μεγαλουπόλεις.

[fenaki]

καλημερα πρωτα απ όλα θα ήθελα να απαντήσω στη φίλη μας miriki πως γίνεται ένας διάλογος,εμεις διαβάσαμε την άποψη της θεοδώρας και κάποιοι εκφράσαμε την άποψη μας....δεν υπάρχει καμία κόντρα.....καμία αντιπάθεια.....είναι λογικό οι απόψεις μου να μην συμδωνουν με τις δικές σου δίοτι είμαστε δυο διαφορετικοί άνθρωποι.....

[fenaki]

θεοδώρα έχεις αναφέρει μέχρι στιγμής τα αρνητικά που σου προσφέρει η χώρα μας....οπότε αφου δεν σου αρέσει εδώ γιατι δεν πάς να ζήσεις στην αμερική πχ ή σε μια χώρα της ευρώπης?

οι περισσότεροι όσοι σπουδάσαμε και μείναμε Ελλάδα ήταν εις γνωσην μας....εσυ γιατι δεν έμεινες στο εξωτερικό αφου δεν φοβάσαι και δεν κατακρίνεις το καινούργιο?

[fenaki]

και κάτι ακόμη γιατι ορισμένα θέματα τα θίγουμε χωρίς να τα τεκμηριωνουμε.....

ειναι γνωστο στην μόνη χώρα που υπάρχει ο θεσμός της οικογένειας ως πάραδοση ως βασικός παραγων και όλα τα υπόλοιπα ειναι η Ελλάδα.....και επίσης για να μην λεμε ότι να ναι πχ τα μαθηματικά που κάνει ένα παιδί πρωτης λυκειου στην Ελλάδα στην Αμερική τα ΄κάνουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια.....και αυτό είναι αποδεδειγμένο. Όταν ήμουν στο λύκειο έιχα συμμαθητές που ήρθαν απο αμερική και γερμανία και είχαν πολλές ελλείψεις ΄τουλάχιστον στα μαθηματικα και στη φυσική και φυσικά στη γλώσσα.....

[alcyon]

Γενικεύεις μια εικόνα...

τα πράγματα στην σχολική και κοινωνική πραγματικοτητα δεν είναι έτσι. Η καθημερινότητα δεν αποτελείται από αυτή την εικόνα που περιγράφεις.

 

Προσωπικά μπερδεύτηκα εντελώς γιατί εμπλέκεις έννοιες όπως σχολείο, κοινωνικοποίηση, αμερικάνικο εκπαιδευτικό σύστημα, ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Επίσης μιλάς για το σχολείο και την οικογενειακή πραγματικότητα, την αποξένωση και την επαφή των γονέων-παιδιών αδιακρίτως, σα να είναι η μία και η αυτή έννοια.

 

Έχασα λίγο τη ροή.........

 

Νιώθω πάντως πως έχεις εξειδανικεύσει μια εικόνα που είναι εντελώς άγνωστη στα δεδομένα της δικής μας κοινωνίας, ακριβώς όμως για αυτό το λόγο. Και από την άλλη φαίνεσαι εντελώς απογοητευμένη με την σχολική πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται σήμερα.

 

Πριν προχωρήσει κάποιος σε τέτοιες μορφές εκπαίδευσης πρέπει με πολλή προσοχή να σταθμήσει όλους -αν γίνεται- τους παράγοντες. Οι κίνδυνοι κατά τη γνώμη μου είναι περισσότεροι και μεγαλύτεροι από τα οφέλη σε αυτή τη μορφή εκπαίδευσης που περιγράφεις.

 

 

Οι δικοί μου προβληματισμοί βρίσκονται στα εξής σημεία:

-κοινωνικοποίηση με το σύνολο (και όχι με επιλεγμένο περιβάλλον). Να μάθει το παιδί να βρίσκει τρόπους να επικοινωνήσει με όλους (και όχι μόνο με όσους συμφωνεί).

 

-ποιος θα κάνει τη διδασκαλία και με ποιο τρόπο. Η παιδαγωγική κατάρτηση δεν αποκτάται διαβάζοντας κάποια βιβλία ή αναζητώντας πληροφορίες στο δίκτυο. Οι γνώσεις είναι το είδος σε προσφορά ενώ η παιδαγωγική μέθοδος ο τρόπος. Για τη διδασκαλία χρειάζονται και τα δύο.

 

-πώς θα μάθει το παιδί (το μέσο παιδί... όχι μεμονωμένα περιστατικά) να λειτουργεί σε μεγαλύτερες αριθμητικά κοινωνίες. (Όταν είναι μικρό γνωρίζει τον εαυτό του, μετά αντιλαμβάνεται την οικογένεια. Το επόμενο βήμα είναι το σχολείο). Όσο μεγαλώνει έχει τη δυνατότητα να διαχειρηστεί όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά σύνολα.

 

-περιπτώσεις που υπάρχουν νοσηρές πλευρές της κοινωνικής μας πραγματικότητας (ενδοοικογενειακή βία, παιδική κακοποίηση, συναισθηματική κακοποίηση) πώς θα αντιμετωπίζονται; Μήπως αυτός ο τρόπος μπορεί άνετα να καλύψει τέτοιες συμπεριφορές;

 

-περιπτώσεις που το παιδί αντιμετωπίζει κάποια μαθησιακή δυσκολία και χρειάζεται η συνδρομή ειδικού παιδαγωγού. Πώς θα το αντιληφθεί ο γονιός; Εδώ οι εκπαιδευτικοί παρόλη την εμπειρία τους πολλές φορές αδυνατούν να αναγνωρίσουν ορισμένα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Πώς θα το κάνει αυτό ένας γονιός;

 

-σε περιπτώσεις που υπάρχει κάποια ένταση (τυχαία, από αυτές που συμβαίνουν καθημερινά) πώς θα διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ των εναλλασσόμενων και ταυτισμένων ρόλων... γονιού-δασκάλου και παιδιού-μαθητή; Μήπως το παιδί μπαίνει σε μια διαδικασία που θα συγχαίει τους ρόλους;

 

-τα παιδιά έχουν προτιμήσεις στους εκπαιδευτικούς. Άλλοι τους αρέσουν, άλλοι όχι. Άλλοι τους παρέχουν κίνητρα άλλοι όχι. Ο γονιός πώς θα είναι σίγουρος πως θα ανήκει στην κατηγορία των εκπαιδευτικών που συμπαθεί το παιδί και που θα μπορεί να του παρέχει κίνητρα;

 

-σε μια αντιπαράθεση "σχολικού τύπου" ... το παιδί θα είναι ο μόνιμα χαμένος..(; ) ή .... ο μόνιμα αρχηγός ...(; ). Σκεφτείτε πως σε μια σχολική αντιπαράθεση ο γονιός έρχεται συχνά να υπερασπιστεί το παιδί του (δίκιο ή άδικο.... άλλο κεφάλαιο αυτό). Όμως το παιδί νιώθει το γονιό σύμμαχο. Στην περίπτωση διδασκαλίας στο σπίτι...... τι γίνεται;

 

-όταν ο χώρος εργασίας ταυτίζεται με το χώρο αναψυχής και με το χώρο χαλάρωσης.... επέρχεται ψυχολογική και συναισθηματική κούραση. Πώς θα "γλυτώσεις" αυτόν τον κίνδυνο;

 

 

Αυτά για αρχή...... αυτοί είναι οι πρώτοι προβληματισμοί που έρχονται στο μυαλό μου.... Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις απόψεις σου.

[Maggie]

  fenaki είπε:

.το σχολείο είναι η μικρογραφία της κοινωνίας είτε το θέλετε είτε όχι.....

της κοινωνίας σε ακτίνα 1 χιλιομέτρου από το σχολείο. Το σχολείο στον Ασπρόπυργο θα μπορούσε να είναι μικρογραφία της κοινωνίας του Ασπροπύργου, το σχολείο στα Ζωνιανά το ίδιο, το σχολείο στο Μοσχάτο επίσης, και το Κολλέγιο Αθηνών το ίδιο

[Maggie]

  fenaki είπε:

ειναι γνωστο στην μόνη χώρα που υπάρχει ο θεσμός της οικογένειας ως πάραδοση ως βασικός παραγων και όλα τα υπόλοιπα ειναι η Ελλάδα.....

 

Γνωστό;;;; Από πού προκύπτει αύτό το συμπέρασμα; Χα, χα, για πηγαίνετε μια βόλτα σε χώρες όπως η Δανία να δείτε τι σημαίνει οικογένεια, πόσο ασχολούνται με την ανατροφή των παιδιών, προστασία της μητρότητας και της πατρότητας, και πόση έμφαση δίνει το κράτος σε θέματα εκπαίδευσης και προστασίας των παιδιών (δεν είναι τυχαίο ότι με πρόσφατη έρευνα οι Δανοί αποδείχθηκαν το πιο ευτυχισμένο έθνος)

[fenaki]

  Maggie είπε:

Γνωστό;;;; Από πού προκύπτει αύτό το συμπέρασμα; Χα, χα, για πηγαίνετε μια βόλτα σε χώρες όπως η Δανία να δείτε τι σημαίνει οικογένεια, πόσο ασχολούνται με την ανατροφή των παιδιών, προστασία της μητρότητας και της πατρότητας, και πόση έμφαση δίνει το κράτος σε θέματα εκπαίδευσης και προστασίας των παιδιών (δεν είναι τυχαίο ότι με πρόσφατη έρευνα οι Δανοί αποδείχθηκαν το πιο ευτυχισμένο έθνος)

 

άλλο θεσμός άλλο κρατική μέριμνα......μην τρελλαθώ τελείως....άλλο σημαινει η λέξη θεσμός....

[fenaki]

επίσης επειδή αναφερεσαι σε μενα με παράθεση αγαπητή maggie....αν διάβαζες πιο πάνω μιλάμε για την κοινωνικοποίηση των παιδιών μέσα απο το σχολείο και κανείς δεν αναφέρει πως η Ελλάδα είναι το σούπερ κράτος που πρέπει να μας ζηλευουν όλοι........και όπως είπες απο μόνη σου πόση έμφαση δίνει το κράτος σε θέματα εκπαίδευσης και προστασίας των παιδιών

εδω μιλάμε για ένα εκπαιδευτικό συστημα και όχι αν η χώρα μας είναι η καλυτερη.....μάλλον δεν κατάλαβες περι τινος προκειται

[fenaki]

βλέπω πως αρκετοί απο εσας έχετε προσωπικα αποθιμένα με τα σχολεία.....και μάλιστα θα έλεγα και ένα απαξιωτικό υφάκι λες και η πληρωμένη εκπαίδευση θα σε κάνει souperman. Το είπα και πιο πάνω αν το έχεις μέσα σου θα προκόψεις ο σωφός λαός μας λέει.....με το ζόρι γράμματα δεν μαθαίνεις......

[amaretto]

  fenaki είπε:

εδω όλοι οι παιδοψυχολόγοι και άλλοι επιστήμονες όσο περνάνε τα χρόνια και σύμφωνα με μελέτες που κάνουν παρακινούν τους γονεις τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς να δημιουργούν ομάδες να φτιάχνουν ειδικά προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης για τα παιδια που ήδη πάνε σχολείο

 

 

Μα, δεν είναι αναμενόμενο; Πρώτα (πριν από πολλά χρόνια), μάντρωσαν τα παιδιά μέσα στα σχολεία και τα αποξένωσαν από την φύση, τους συγγενείς, τους γείτονες, τις δημιουργικές αναζητήσεις και τώρα προσπαθούν να αναπαράγουν αυτό το "φυσικό σχολείο της ζωής" σε μια αίθουσα. Αλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα: Για να μπορέσουν να εργαστούν και οι γυναίκες, έστειλαν τα μωρά από βρέφη στους σταθμούς, ξαφνικά ανακάλυψαν ότι δεν ήταν και τόσο καλό και επιστρέφουν πάλι στο ότι τα παιδιά χρειάζονται τους γονείς τους κοντά τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Ευτυχώς αυτό έρχεται με κοινωνικές παροχές προς τη μητέρα (ακόμη κι αν είμαστε λίγο πίσω ακόμη εδώ πέρα). Για να μπορέσουν να εργαστούν οι μαμάδες, έριξαν χρήμα στην "τεχνητή" διατροφή (φόρμουλα, συσκευασμένες τροφές κτλ) και "ξαφνικά" ανακάλυψαν ότι δεν είναι και τόσο καλό, οπότε κάνουν καμπάνιες για την Υγεία (σωστές ή λάθος, δεν είναι της παρούσης) μπας και γλυτώσουν κανένα φράγκο στα ταμεία. Θέλω να καταλήξω ότι κάποια συστήματα καθιερώθηκαν, με σκοπό να μπει η γυναίκα στην αγορά εργασίας σε εποχές που οι άντρες ίσως έλειπαν σε κάποιον πόλεμο και άνθιζε η βιομηχανική επανάσταση. Κάποια πράγματα εξελίχθηκαν καλά, κάποια όχι. Δεν οφείλουμε να τα επανεξετάζουμε συνεχώς;

 

Αν πάντως κρίνω από το ότι σε ορισμένα προγράμματα δέχονται μόνο παιδιά εργαζόμενων γονέων, θα έλεγα ότι το κράτος δεν ενδιαφέρεται τόσο για τη δημιουργική απασχόληση, όσο για να έχουν οι γονείς μια φτηνή νταντά που κρατά τα παιδιά μακριά από επικίνδυνες ασχολίες και ουσίες. Σίγουρα κάποια παιδιά περνούν καλύτερα σε αυτά τα προγράμματα από ό,τι στο σπίτι, γιατί κανείς δεν ασχολείται μαζί τους στο σπίτι. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι απαραίτητο κάθε παροχή γνώσης να γίνεται μόνο "οργανωμένα" και μόνο από "ειδικούς". Τα πιο χρήσιμα πράγματα στη ζωή μας τα μάθαμε κυρίως εκτός σχολείου.

[Maggie]

  fenaki είπε:

άλλο θεσμός άλλο κρατική μέριμνα......μην τρελλαθώ τελείως....άλλο σημαινει η λέξη θεσμός....

είναι πολύ ισχυρός ως θεσμός, από εκεί ξεκινάν όλα (Και επειδή είναι πολύ ισχυρός θεσμός προστατεύεται και η πατρότητα, γιατί το κράτος δεν θα το έπερνε να κάνει αλλιώς)

[Maggie]

Επειδή για το homeschooling δεν έχω άποψη και δεν γνωρίζω, παρακάλώ όσους έχουν ασχοληθεί, έχουν μελετήσει και γνωρίζουν να ενημερώσουν και τους υπόλοιπους και να παραθέσουν και τις πηγές της γνώσης τους. Ο καθένας μπορεί να έχει ότι άποψη θέλει, αλλά το θέμα έιναι ενδιαφέρον και είναι κρίμα να πάει στο αρχείο επειδή ο καθένας λέει ότι του κατέβει στο κεφάλι, χωρίς να έχει μελετήσει ένα θέμα