ΧΩΡΙΣΜΟΣ......

[zouzounix]

παντως εγω αν γινομουνα ξανα 19 χρονων, θα ταξιδευα περισσοτερο, θα αφιερωνα χρονο στις σπουδες μου περισσοτερο, θα εχτιζα τα εφοδια μου περισσοτερο για να γινω στο μελλον μια ανεξαρτητη γυναικα, θα διασκεδαζα περισσοτερο, θα φλερταρα με αγορια περισσοτερο και κυριως θα ασχολιομουνα και θα στεναχωριωμουνα για σχεσεις με αντρες κα γενικα με καταστασεις που φωναζαν απο μακρυα οτι ειναι δυσκολες λιγοτερο

[koutavaki]

παντως εγω αν γινομουνα ξανα 19 χρονων, θα ταξιδευα περισσοτερο, θα αφιερωνα χρονο στις σπουδες μου περισσοτερο, θα εχτιζα τα εφοδια μου περισσοτερο για να γινω στο μελλον μια ανεξαρτητη γυναικα, θα διασκεδαζα περισσοτερο, θα φλερταρα με αγορια περισσοτερο και κυριως θα ασχολιομουνα και θα στεναχωριωμουνα για σχεσεις με αντρες κα γενικα με καταστασεις που φωναζαν απο μακρυα οτι ειναι δυσκολες λιγοτερο

Αγαπητή ζουζουνιξ το έθεσες ΤΕΛΕΙΑ. Με εκπροσωπεί απόλυτα παρ΄όλο που δεν βρέθηκα ποτέ σε τόσο δύσκολη κατάσταση όσο η φίλη που άνοιξε το θέμα

[dimmi]

Mε συγχωρείς, αλλά αυτό κι αν δεν ακούγεται κάπως! Κανείς που θέλει πραγματικά να είναι με κάποια/ον, δεν θα πει ποτέ "Άφησέ με, αν είσαι καλύτερα μακριά μου" Ξέρεις τι νομίζω; Αυτός έχει βολευτεί μαζί σου, λουκουμάκι είσαι για τον 38άρη και σε παίζει όσο μπορεί. Και να σου πω και κάτι άλλο; Κι από την αρχή να σου είχε πει ότι είναι παντρεμένος με παιδί κι ότι ετοιμάζει το διαζύγιο, το πιο πιθανό είναι να είχες μείνει μαζί του. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες.

 

Βρες έναν ελεύθερο συνομήλικό σου που να μη σου λέει τόσα ψέματα και ξεκίνα μια νέα σχέση με καλές βάσεις από την αρχή. Δεν έχεις εμπειρίες για να μπορείς να κρίνεις έναν άνθρωπο. Αν μπορούσες να κρίνεις, θα τον είχες στείλει από την αρχή.

+1000!

[dimmi]

Ίσως ναι να μη ξέρω τελικά να κρίνω καθόλου τους ανθρώπους.... ίσως ανέχομαι πράγματα που δε θα έπρεπε... ίσως κάνω λάθος και κάποια στιγμή θα το πληρώσω... αλλά στ κα΄τω κάτω τα λάθη μας κάνουν όμορφη τη ζωή μας.... δε πρόκειται να μπω σε γυάλα και να ελεγχω τα πάντα γύρω μου... θα αγαπήσω και θα αγαπηθώ και θα κάνω λάθη αλλά δε με νοιάζει γιατι θα ξέρω ότι εγω θα έχω ζήσει τη ζωή μου μέχρι το μεδούλι... δε θα φοβηθώ την αγάπη επειδή με πλήγωσε... επειδή με πλάνεψε... δε θα αρνηθώ εκείνον επειδή κάνει λάθη επειδή δεν είναι τέλειος... επειδη δε μου δίνει πάντα ότι θέλω,ζητάω, ή αξίζω....αλλά θα το ζήσω κι όσο κρατήσει... ίσως κρατήσει μια μέρα ακόμη ή για πάντα... ίσως να είναι το μεγαλύτερο λάθος της ζωης μου... αλλά ποτέ δε θα μετανιώσω.... γιατί; απλά έτσι είναι η αγάπη και στο κάτω κάτω έτσι είναι η ζωή... δε πρόκειται να γίνω σαν αυτούς που αφήνουν τη ζωή να τους προσπεράσει.... μπορεί να είμαι 19 αλλά ξέρω τι είμαι, που είμαι και που θα ήθελα να είμαι... και η απάντηση είναι μια εκεί....μαζί του!!!

Η ζωή είναι η αλήθεια, δεν συμβαδίζει με ψέμματα. Ισως πεθαίνεις και νομίζεις ότι ζείς. Αλλά αυτό θα το καταλάβείς μόνο αν προχωρήσεις στην επόμενη σχέση...

Τα ψέμματα που σου είπε/λέει δεν είναι απλά πολλά αλλά και τραγικά.

Μην εμπιστεύεσαι όποιον σου δίνει ψέμα για να μη σε πληγώσει, η αλήθεια είναι πάνω απόλα, η δικιά σου αλήθεια, μην τον αφήνεις να στη παίρνει, κρίμα είναι. Αυτός έζησε και θα ζήσει τη ζωή του, να είσαι σίγουρη. Εσύ?

Μαζί του 1,5 χρόνο ζείς ψέμματα. Ζείς?

[ntemi]

επιλέγοντας ένα σύντροφο ο οποίος δε σου 'ανήκει",ουσιαστικά σαμποτάρεις και τιμωρείς τον εαυτό σου....

σκέψου γιατί το κάνεις....

η απάντηση δεν είναι η αγάπη ....

γιατί είμαστε γεννημένοι-κατασκευασμένοι παρτάκηδες(με την καλή έννοια του όρου,αν μου επιτρέπεται η χρήση του).

κάτι υπάρχει....

να είσαι καλά!

[rafa]

Κοριτσάκι μου θα σου μιλησω σαν άνθρωποσ που βίωσα παρομοια κατάσταση! 19 χρονών εγώ 30αυτός, εγώ από Αθήνα αυτός από Θεσσαλονικη αρραβωνιασμένος! Δε μου πε μια στιγμή ψέματα δε μου πε ότι θα χωρισει για ναναι μαζί μου! Δε κάναμε μαζί διακοπές, γιορτές βόλτα με φιλους! Βρισκόμασταν για λίγο και μετά ξανα΄από μήνες! Όμως είχαμε καθημερινή τηλεφωνική επικοινωνία μου έλεγε ότι μαγαπούσε και το ιδιο και γω! Με γεμιζε έστω και μέσα απο το τηλεφωνο! Όλοι μου λέγανε να τον χωρίσω όμως δε μπορούσε! Κάποια στιγμή μετά από 2 χρόνια είδα το λάθος μου και ξεμπερδεψα οριστικά! Τώρα είμαι παντρεμένη μένα υπέροχο άνθρωπο και έχω ένα μπέμπη! Δε μετανοιωσα για τίποτα γιατί έμαθα απότι πέρασα! Εγινα δυνατή και έμαθα να κοντρολάρω τυα συναισθήματα μοτυ! Κάποια στιγμή όλα ξεκαθαρίζουν και μόνο εσύ θα δεις τι είναι το καλύτερο για σένα! Όταν όλα σε κουράσουν και πεις δε πάει άλλο μόνο τότε θα δώσεις το τέλος πρώτα μέσα ! Η μπορεί και όχι .... Ο χρόνος θα δείξει απλά σκέψου καλά τι θέλεις να κάνεις! Μόνη σου! Μόνο τότε θα αποφασίσεις σωστά! Ότι και να λέμε εμείς ... όποιος είναι έξω από το πρόβλημα θα πει πολλά! Εγώ καταλαβαίνω τι περνάς και όλα σουυ τα διλλήματα! Ζύγισε τα πράγματα και αποφάσισε το καλύτερο για εσένα!

[μαριλουλου]

κοριτσια ζηστε τη ζωη και μην κρεμεστε απο κανεναν! εγω μολισ χωρισα εδω και ενα μηνα μετα απο 4 χρονια γιατι καταλαβα οτι δεν μου εκανε τελικα αυτοσ ο ανθρωπος!οχι οτι μου εκανε κατι κακο ισα ισα απλα δεν ηταν αυτο που ηθελα πραγματικα..γτ οταν φευγει ο ερωτας (δυστυχωσ αναποφεκτο) θες να δεις τι μπορει να κανει ο αλλος για σενα!στην περιπτωση μου του ελεγα οτι ειχαμε ρουτηνιασει και δεν εκανε κατι!ενα καφε ηθελα να μιλησω με τον ανθρωπο μου και βαριοταν!Ε καποια στιγμη εσκασα δεν αντεξα!και μπορω να πω οτι ειμαι καλα ανακουφισμενη!η ζωη ειναι πολυ μικρη!κι ασ ειμαι 22 μονο το καταλαβαινω!δοκιμασιες ειναι ολα μεχρι να βρουμε τελικα τον ανθρωπο που θα μας κανει!

[χριστινάκι π.]

κοριτσια ζηστε τη ζωη και μην κρεμεστε απο κανεναν! εγω μολισ χωρισα εδω και ενα μηνα μετα απο 4 χρονια γιατι καταλαβα οτι δεν μου εκανε τελικα αυτοσ ο ανθρωπος!οχι οτι μου εκανε κατι κακο ισα ισα απλα δεν ηταν αυτο που ηθελα πραγματικα..γτ οταν φευγει ο ερωτας (δυστυχωσ αναποφεκτο) θες να δεις τι μπορει να κανει ο αλλος για σενα!στην περιπτωση μου του ελεγα οτι ειχαμε ρουτηνιασει και δεν εκανε κατι!ενα καφε ηθελα να μιλησω με τον ανθρωπο μου και βαριοταν!Ε καποια στιγμη εσκασα δεν αντεξα!και μπορω να πω οτι ειμαι καλα ανακουφισμενη!η ζωη ειναι πολυ μικρη!κι ασ ειμαι 22 μονο το καταλαβαινω!δοκιμασιες ειναι ολα μεχρι να βρουμε τελικα τον ανθρωπο που θα μας κανει!

 

Μπράβο σου που βρήκες το κουράγιο να αφήσεις κάτι χλιαρό και να προχωρήσεις!Εγώ θα σου πω ότι μόλις βρεις τον άντρα της ζωής σου ο έρωτας δεν φεύγει με τίποτα, ανανεώνεται συνεχώς!

[μαριλουλου]

Μπράβο σου που βρήκες το κουράγιο να αφήσεις κάτι χλιαρό και να προχωρήσεις!Εγώ θα σου πω ότι μόλις βρεις τον άντρα της ζωής σου ο έρωτας δεν φεύγει με τίποτα, ανανεώνεται συνεχώς!

ηταν δυσκολο δεν λεω γτ ειναι πολυ καλο παιδι αλλα δεν με γεμιζε!τα εβαλα κατω και το εκανα!θεωρω οτι ειναι κριμα να ''σπαταλας'' χρονο με ενα ατομοπου δεν σου προσφερει αυτα που θες!και δν μιλαμε για υπερβολες..το βασικο!επικοινωνια!και να σε κανει να νιωθεις ομορφα!

[lolalu]

Εύκολο για σας που δεν έχετε παιδια.εμεις που έχουμε τι κάνουμε?

[Ellemphriem]

Εύκολο για σας που δεν έχετε παιδια.εμεις που έχουμε τι κάνουμε?

 

Εγω ειμαι με παιδι, τον σκεφτομουν τον χωρισμο στις αρχες λιγο, χειροτερεψαν τα πραγματα πολυ και εφτασα στο αμην. Χωρισα λοιπον.....παιδι ή οχι αν ο αλλος σε καταστρεφει, καταστρεφει και το παιδι σου/παιδια σου. Το χωρισμο τον σκεφτεσαι και για το καλο του παιδιου. Ναι το ιδανικο ειναι το παιδι να μεγαλωνει με ΔΥΟ γονεις σε μια χαρουμενη οικογενεια. Αλλα αν αυτη η οικογενεια ειναι για τα μπαζα καλυτερα να μεγαλωσει και με τους δυο παλι αλλα σε διαφορετικα σπιτια.

[xazomama2010]

όταν χοντροτσακωνόμαστε οι κλασσικές ατάκες που γυρνάνε στο μυαλό μου με σειρα μάλιστα είναι:

1.δεν φταις εσύ εγώ φταιώ που σε παντρεύτηκα

2.έπρεπε να ήμουν ελεύθερη και ωραία, τώρα την έκανα την βλακεία

3.κάπου εκεί μπαίνει το σενάριο χωρισμός

4. θα τον χωρίσω και μετά θα βρω καλύτερο, όχι που νομίζει ότι θα τελειώσω εδώ τη ζωή μου!!!δεν με ξέρει καλά!!!

-μέχρι εκεί τα νεύρα αγγίζουν κόκκινο, μετά αρχίζω και ηρεμώ και σκέφτομαι άλλα...όπως:

5. αλλά για να είμαι ειλικρινής ε δεν έγινε και κάτι τρομέρό, κατά βάθος ξέρω πως με αγαπάει

6. είναι καταπληκτικός πατέρας και μεταξύ μας δεν έχει κανένα σοβαρό ελλάτωμα ή κουσούρι

7. πιστεύω ακόμα και σήμερα πως έιναι ότι καλύτερο είχα στη ζωή μου

ε μετά από όλες αυτές τις σκέψεις έχω ηρεμήσει και διακριτικά πάω στο δωμάτιο που είναι για να τα βρούμε :lol: και εκεί έχει τελειώσει και ο καβγάς και συνεχίζουμε την ωραία μας ζωούλα

 

 

Αυτή η απάντηση με καλύπτει. Τα ίδια κάνω όταν υπαρχει καυγας. Τελικά στο τέλος τα βρίσκουμε.

[lupus_hegemonia]

Άμα σου περνά απ' το νου να χωρίσεις, σημαίνει ότι ΕΞ' ΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ορθά! Να "αλλάξει ο άνθρωπος μετά τον γάμο"... μιλώντας για ΕΝΗΛΙΚΑ άνω των 25 ετών, ΔΕΝ "παίζει", μην ξεγελάτε τον εαυτό σας!

 

Ο λόγος ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ που συνήθως λένε κάποιοι/κάποιες "μήπως να χωρίσω, δεν μπορώ άλλο με δαύτον/δαύτην"... είναι γιατί εξ' αρχής με ΛΑΘΟΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΛΕΞΑΤΕ τον "και καλά για πάντα" σύντροφο της ζωής σας.

 

Το ΠΡΩΤΟ κριτήριο που τον/την διαλέξατε, ΕΚΑΤΟ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ,... ήταν... το ΣΕΞ, η εμφάνισή του/της, η σεξουαλικότητα που έβγαζε! ΜΕΓΑ, ΤΙΤΑΝΙΟ λάθος! ΠΟΤΕ δεν παντρευόμαστε αυτόν/αυτήν που θέλουμε με την πρώτη ματιά να... "αυτώσουμε", μέγα δόγμα του παππού μου, γνωστού ποδοσφαιριστή και γόη/γυναικά του παρελθόντος, που ακολουθήσα πιστά και ΠΟΤΕ ΔΕΝ με έβλαψε, αντιθέτως με ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ!

 

Το ΔΕΥΤΕΡΟ κριτήριο, ήταν τα ΦΡΑΓΚΑ και γενικά η "ΑΣΦΑΛΕΙΑ" μαζί του/της. ΠΑΛΙ μεγάλο λάθος, γιατί η ευτυχία δεν μετριέται με τα "ψιλά", αλλά με τα "ΧΟΝΤΡΑ" (μυαλό, καρδιά).

 

Το ΤΡΙΤΟ κριτήριο, ήταν η... ΗΛΙΚΙΑ ΓΑΜΟΥ! Άλλη κουτή αιτία για να παντρευτείς ΟΠΟΙΟΝ/ΟΠΟΙΑ σου "έκατσε" την παρούσα φάση.

 

Παίδες/κυρίες μου...

Ο γάμος είναι ΑΠΛΑ ένα συμβόλαιο, μια σύμβαση, ένα "μπιλιέτο". Όπως στα συμβόλαια παντώς είδους τρώμε ΑΠΕΙΡΟ ΧΡΟΝΟ για να βρούμε ποιό μας ταιριάζει και μετά... διαβάζουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ (και τα "ψιλά" γράμματα) για να δούμε τους όρους μην "την πατήσουμε", έτσι και με τον γάμο.

Διαλέγουμε ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟΝ τον άνθρωπο που θα μας κάνει να είμαστε πάνω απ' όλα ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ δίπλα του, θα 'μαστε ευτυχισμένοι, θα γελάμε, θα περνούμε καλά - άσχετα με τα φράγκα. Και με ηλιόσπορους περνάμε φίνα, άμα λάχει!

 

Και διαλέγουμε άτομου που να κάνει ΓΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, ΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΣ, ΓΙΑ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΗ, ΓΙΑ ΣΥΜΜΑΧΟ... όχι για... παρτενέρ σε τσόντα ή... "χορηγό" για τα έξοδά μας.

 

Αυτά. Φιλικές συμβουλές από σαρανταδυάχρονο, αν θέτε, λάβετε τεςυπόψιν σας.

[candy82]

Άμα σου περνά απ' το νου να χωρίσεις, σημαίνει ότι ΕΞ' ΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ορθά! Να "αλλάξει ο άνθρωπος μετά τον γάμο"... μιλώντας για ΕΝΗΛΙΚΑ άνω των 25 ετών, ΔΕΝ "παίζει", μην ξεγελάτε τον εαυτό σας!

 

Ο λόγος ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ που συνήθως λένε κάποιοι/κάποιες "μήπως να χωρίσω, δεν μπορώ άλλο με δαύτον/δαύτην"... είναι γιατί εξ' αρχής με ΛΑΘΟΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΛΕΞΑΤΕ τον "και καλά για πάντα" σύντροφο της ζωής σας.

 

Το ΠΡΩΤΟ κριτήριο που τον/την διαλέξατε, ΕΚΑΤΟ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ,... ήταν... το ΣΕΞ, η εμφάνισή του/της, η σεξουαλικότητα που έβγαζε! ΜΕΓΑ, ΤΙΤΑΝΙΟ λάθος! ΠΟΤΕ δεν παντρευόμαστε αυτόν/αυτήν που θέλουμε με την πρώτη ματιά να... "αυτώσουμε", μέγα δόγμα του παππού μου, γνωστού ποδοσφαιριστή και γόη/γυναικά του παρελθόντος, που ακολουθήσα πιστά και ΠΟΤΕ ΔΕΝ με έβλαψε, αντιθέτως με ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ!

 

Το ΔΕΥΤΕΡΟ κριτήριο, ήταν τα ΦΡΑΓΚΑ και γενικά η "ΑΣΦΑΛΕΙΑ" μαζί του/της. ΠΑΛΙ μεγάλο λάθος, γιατί η ευτυχία δεν μετριέται με τα "ψιλά", αλλά με τα "ΧΟΝΤΡΑ" (μυαλό, καρδιά).

 

Το ΤΡΙΤΟ κριτήριο, ήταν η... ΗΛΙΚΙΑ ΓΑΜΟΥ! Άλλη κουτή αιτία για να παντρευτείς ΟΠΟΙΟΝ/ΟΠΟΙΑ σου "έκατσε" την παρούσα φάση.

 

Παίδες/κυρίες μου...

Ο γάμος είναι ΑΠΛΑ ένα συμβόλαιο, μια σύμβαση, ένα "μπιλιέτο". Όπως στα συμβόλαια παντώς είδους τρώμε ΑΠΕΙΡΟ ΧΡΟΝΟ για να βρούμε ποιό μας ταιριάζει και μετά... διαβάζουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ (και τα "ψιλά" γράμματα) για να δούμε τους όρους μην "την πατήσουμε", έτσι και με τον γάμο.

Διαλέγουμε ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟΝ τον άνθρωπο που θα μας κάνει να είμαστε πάνω απ' όλα ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ δίπλα του, θα 'μαστε ευτυχισμένοι, θα γελάμε, θα περνούμε καλά - άσχετα με τα φράγκα. Και με ηλιόσπορους περνάμε φίνα, άμα λάχει!

 

Και διαλέγουμε άτομου που να κάνει ΓΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, ΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΣ, ΓΙΑ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΗ, ΓΙΑ ΣΥΜΜΑΧΟ... όχι για... παρτενέρ σε τσόντα ή... "χορηγό" για τα έξοδά μας.

 

Αυτά. Φιλικές συμβουλές από σαρανταδυάχρονο, αν θέτε, λάβετε τεςυπόψιν σας.

 

Δε λέω ενήλικες είμαστε και δεν πρέπει να επιλέγουμε συντρόφους με κριτήρια 15χρονου.Αλλά από την άλλη δε σημαίνει πάντα ότι όσοι έφτασαν στο χωρισμό είχαν κάνει εξαρχής λάθος ή ότι τα κριτήριά τους δεν ήταν σοβαρά!

Μπορεί να είναι πολλοί οι λόγοι που ένα ζευγάρι οδηγείται εκεί! Συμφωνώ ότι υπάρχουν και οι επιπόλαιοι και οι ανώριμοι που παντρεύονται χωρίς δεύτερη σκέψη και με μόνο κριτήριο την καψούρα! Όπως υπάρχουν και οι επιπόλαιοι και οι ανώριμοι που το χωρισμό τον έχουν στο τσεπάκι!

Γνώμη μου πως δεν πρέπει να παντρευόμαστε σε περίοδο καψούρας. Πρέπει να αφήσουμε να παρέλθει αυτό το διάστημα για να δούμε τον άνθρωπό μας "απομυθοποιημένο"! Αν και τότε νιώθουμε ότι μας ταιριάζει κι ότι αντέχουμε τα ελαττώματά του, προχωράμε!!

Αλλα κι εσύ, μην τα ισοπεδώνεις όλα!

[lupus_hegemonia]

Σε όλα στην ζωή μου, από τα 20 μου, ήμουν ανέκαθεν "rational", επικρατούσε η λογική κι όχι το συναίσθημα - εκτός απ' την εφηβεία μου, που όλοι "την πατάμε" τότε.

 

Και ναι, είμαι "ισοπεδωτικός", γιατί έτσι οφείλουμε να είμαστε, για να βγαίνουμε σχετικά αβλαβείς απ' τον στοίβο της ζωής.

 

Ουδείς ενήλικας "δεν αλλάζει" μετά τα 25 του. Αν κάποιος έχει σχέση με κάποιον που λέει/νομίζει "θα τον αλλάξει στο τάδε, σιγά-σιγά", είναι χαμένος από χέρι. Ό,τι "πληρώνεις, παίρνεις" στην σχέση. Και πρέπει να την ΔΟΚΙΜΑΣΕΙΣ ΣΚΛΗΡΑ και για χρόνο αρκετό, να συζήσεις κτλ. Γιατί, δεν αναρωτιέστε, οι περισσότερες σχέσεις ΞΕΚΙΝΟΥΝ αλλά ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΣ συνήθως στις διακοπές;;;; Ξεκινούν γιατί έχεις την ΕΞΑΨΗ της στιγμής και τελειώνουν γιατί ΕΚΕΙ ΠΑΣ ΖΕΥΓΑΡΩΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ και ζεις μαζί μέρες παρέα, ΟΛΕΣ τις ώρες, τις "ερωτικές" αλλά και τις καθημερινές - και πολλές φορές καταρίπτεται ο "μύθος"...

 

Θέλει ΨΑΞΙΜΟ και ΠΟΛΥ "ξεσκαρτάρισμα", για να διαλέξεις σύντροφο.

Επίσης, γνώμη μου, ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΙΔΙΟ ΜΕ ΜΑΣ άτομο, ίδιο χαρακτήρα, ίδια "θέλω" κτλ. Γίνεται βαρετή ή εκρηκτική η σχέση, μέσα σε απειροελάχιστο χρόνο. Με την δικιά μου, που είμαστε στο 80% ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΗ, υπάρχει "πλουραρισμός" και καθημερινότητα που δεν πολυεπαναλαμβάνεται. Φυσικά και έχω ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ προς τα "θέλω" της - συμβιβασμούς, όπως ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ έχει κάνει το ίδιο (πχ. άσχετη και αρνητική με το ποδόσφαιρο, τώρα για χάρη μου έχει γίνει... Χελάκης!!!).

[roubies]

Ευτυχώς ακόμα δεν έχω σκεφτεί τον χωρισμό.Ο άντρας μου ήταν ο μεγαλύτερος και πιο έντονος εφηβικός μου έρωτας.Ήμασταν μαζί κατά τη διάρκεια του λυκείου.Μετά χωρίσαμε,κάναμε άλλες σχέσεις και στα 25 μας περίπου ξαναβρεθήκαμε.Είμαστε μαζί 10 χρόνια εκ των οποίων 2 παντρεμένοι.Είναι πραγματικά το άλλο μου μισό.Σε ορισμένα πράγματα έχουμε αντίθετα στοιχεία χαρακτήρα και έτσι αλληλοσυμπληρωνόμαστε.Τσακωνόμαστε σπάνια,κυρίως γιατί εκείνος είναι ήρεμος άνθρωπος,ενώ εγώ πρώτη για καβγάδες,αλλά πως να τσακωθείς με κάποιον που δεν τσακώνεται?Δεν λέω,θυμώνω με πράγματα που κάνει ή που δεν κάνει,αλλά συνήθως λύνονται χωρίς φωνές.Έχει μάθει να ανέχεται και να κουμαντάρει τον έτοιμο για καβγά χαρακτήρα μου και την επίμαχη στιγμή με φωνάζει χαίδευτικά "στρίντζικο",με φιλάει και κάπως έτσι λήγουν όλα πριν καλά καλά ξεκινήσουν.Και έτσι αντί να τσακωνόμαστε συζητάμε αυτά που μας ενοχλούν.Τώρα βέβαια δεν ξέρω τι θα γίνει αν έρθει και ένα παιδάκι(μακάρι να έρθει γρήγορα,το θέλουμε πολύ),αλλά θέλω να ελπίζω,πως δεν θα αλλάξουν δραματικά τα πράγματα προς το χειρότερο.

Προς το παρόν είναι πραγματικά αυτό που λένε ο άνθρωπός μου,το άλλο μου μισό.Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς εκείνον.

[Skybeam]

παντως εγω αν γινομουνα ξανα 19 χρονων, θα ταξιδευα περισσοτερο, θα αφιερωνα χρονο στις σπουδες μου περισσοτερο, θα εχτιζα τα εφοδια μου περισσοτερο για να γινω στο μελλον μια ανεξαρτητη γυναικα, θα διασκεδαζα περισσοτερο, θα φλερταρα με αγορια περισσοτερο και κυριως θα ασχολιομουνα και θα στεναχωριωμουνα για σχεσεις με αντρες κα γενικα με καταστασεις που φωναζαν απο μακρυα οτι ειναι δυσκολες λιγοτερο

Kι εγώ. Το έθεσες ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ά !!

[georgia-kak]

Άμα σου περνά απ' το νου να χωρίσεις, σημαίνει ότι ΕΞ' ΑΡΧΗΣ ΔΕΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ορθά! Να "αλλάξει ο άνθρωπος μετά τον γάμο"... μιλώντας για ΕΝΗΛΙΚΑ άνω των 25 ετών, ΔΕΝ "παίζει", μην ξεγελάτε τον εαυτό σας!

 

Ο λόγος ΕΝΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ που συνήθως λένε κάποιοι/κάποιες "μήπως να χωρίσω, δεν μπορώ άλλο με δαύτον/δαύτην"... είναι γιατί εξ' αρχής με ΛΑΘΟΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΔΙΑΛΕΞΑΤΕ τον "και καλά για πάντα" σύντροφο της ζωής σας.

 

Το ΠΡΩΤΟ κριτήριο που τον/την διαλέξατε, ΕΚΑΤΟ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ,... ήταν... το ΣΕΞ, η εμφάνισή του/της, η σεξουαλικότητα που έβγαζε! ΜΕΓΑ, ΤΙΤΑΝΙΟ λάθος! ΠΟΤΕ δεν παντρευόμαστε αυτόν/αυτήν που θέλουμε με την πρώτη ματιά να... "αυτώσουμε", μέγα δόγμα του παππού μου, γνωστού ποδοσφαιριστή και γόη/γυναικά του παρελθόντος, που ακολουθήσα πιστά και ΠΟΤΕ ΔΕΝ με έβλαψε, αντιθέτως με ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕ!

 

Το ΔΕΥΤΕΡΟ κριτήριο, ήταν τα ΦΡΑΓΚΑ και γενικά η "ΑΣΦΑΛΕΙΑ" μαζί του/της. ΠΑΛΙ μεγάλο λάθος, γιατί η ευτυχία δεν μετριέται με τα "ψιλά", αλλά με τα "ΧΟΝΤΡΑ" (μυαλό, καρδιά).

 

Το ΤΡΙΤΟ κριτήριο, ήταν η... ΗΛΙΚΙΑ ΓΑΜΟΥ! Άλλη κουτή αιτία για να παντρευτείς ΟΠΟΙΟΝ/ΟΠΟΙΑ σου "έκατσε" την παρούσα φάση.

 

Παίδες/κυρίες μου...

Ο γάμος είναι ΑΠΛΑ ένα συμβόλαιο, μια σύμβαση, ένα "μπιλιέτο". Όπως στα συμβόλαια παντώς είδους τρώμε ΑΠΕΙΡΟ ΧΡΟΝΟ για να βρούμε ποιό μας ταιριάζει και μετά... διαβάζουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ (και τα "ψιλά" γράμματα) για να δούμε τους όρους μην "την πατήσουμε", έτσι και με τον γάμο.

Διαλέγουμε ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟΝ τον άνθρωπο που θα μας κάνει να είμαστε πάνω απ' όλα ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ δίπλα του, θα 'μαστε ευτυχισμένοι, θα γελάμε, θα περνούμε καλά - άσχετα με τα φράγκα. Και με ηλιόσπορους περνάμε φίνα, άμα λάχει!

 

Και διαλέγουμε άτομου που να κάνει ΓΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ, ΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΣ, ΓΙΑ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΗ, ΓΙΑ ΣΥΜΜΑΧΟ... όχι για... παρτενέρ σε τσόντα ή... "χορηγό" για τα έξοδά μας.

 

Αυτά. Φιλικές συμβουλές από σαρανταδυάχρονο, αν θέτε, λάβετε τεςυπόψιν σας.

 

 

 

συμφωνω απολυτα μαζι σου..... με χιλια που λενε...

 

λοιπον κοριτσια... ειχα μια σχεση 4 χρονια... ενας ανθρωπος που καθαρα με τραβηξε η εξωτερικη εμφανιση.... Ηταν ομως και ενα πολυ καλο ''παιδι''....

τον πρωτο χρονο που δεν μεναμε μαζι... ημασταν μονο ευτηχισμενοι... και συνεχεια γουτσου γουτσου και πιτσι πιτσι... Μετα τον χρονο ξεκινησαμε να μενουμε μαζι.... και τοτε ολα.. μαολα πηραν την κατω βολτα... γουτσου γουτσου μια φορα τις δυο βδομαδες... αυτος κολλημενος με τον υπολογιστη... και εγω να δουλευω σαν τον σκυλο... Δεν λεω μου σταθηκε πολυ... παρα πολυ... Σε ολα... (εχω μια διαλυμμενη οικογενεια..και γενικα προβληματα πολλα με την μανα μου)....

Πριν απο 1 1/5 χρονο μου εκανε προταση γαμου.... οκ.. τοτε εγω στα 25.. δεχτηκα... χωρις να σκεφτω.. αυτον τον ανθρωπο τον αγαπησα ειλικρινα.. και χωρις ορια.. και ακομα τον αγαπαω αλλα με αλλη ενοια... μπορει να ειχαμε τρελα θεμματα να λυσουμε.... ηθελε συνεχεια να με κανει να ζηλευω λογο οτι ηταν πολυ ανασφαλεις... και γενικα καθημερινα τσακωνομασταν....

Λοιπον.. με αυτον τον ανθρωπο... χωρισαμε τον οκτωμβρη.. το προηγουμενο βραδυ μου ελεγε ποσο πολυ με αγαπαει.. και οτι μαζι μου δεν θα αντεχε ουτε λεπτο... το πρωι.. μου ειπε οτι ηθελε χρονο να σκεφτει..(παρεπιπτοντως να σας πω οτι ειχαμε κλεισει ημερομηνι αγαμου 16/06/2012...)....ο λογος που το εκανε αυτο..??? η μανουλα του η υπεροχη και η λατρευτη η αδελφουλα του... του εβαλαν τοσα πολλα λογια.. και αυτος τις ακουσε... Τα λογια ηταν... Οτι εγω δεν ημουν για σπιτι, γιατι ημουν γυναικα καριερας(χημικος μηχανικος περιβαλλοντος)... οτι εγω ημουν πολυ ψωνιο για αυτον... και γενικα πολυεξοδη...(ψωνιζα αραια και που και αυτο απο κινεζικα η απο εκπτωσεις...)... τεσπα.. ανθρωποι κομπλεξικοι....

Εκλαψα.. πονεσα... επεσα στα πατωμα... και παρασυρθηκα και διασυρθηκα που λεει και ο Κωστοπουλος...2 μηνες και παρετηθηκα απο την δουλεια μου.. εχασα 10 κιλα... (πηγα στα 45 κιλα)...

 

Και ομως το γραφτο κανεις δεν το αλλαζει... 1/1/2012... πηρα την ποιο σημαντικη αποφαση της ζωης μου.. οτι αρκεττα εκλαα, πονεσα, και οτι εγω εχω περασει χειροτερα και θα με ριξει ενας χωρισμος...?? ΠΟΤΕ....

 

το επομενο βραδυ γνωρισα τον αντρα μου.... Ο οποιος απο την αρχη ηξερε τα παντα.. Με σεβαστηκε... και περασε απο 40 κυμματα παρολο που μου αρεσε....

Ο αντρας μου ειναι 38.. και εγω 27.... ο αντρας μου ηταν παντρεμμενος ... με δυο υπεροχες κορες.. Εμεινε χηρος πριν απο 5 χρονια(σκοτωθηκε σε τροχαιο η γυναικα του)... πηρε μια γυναικα επειδη επρεπε να την παρει... η οποια ηταν του χωριου... Περασε 7 μαυρα χρονια..και δεν μου τα ειπε ο ιδιος αλλα η οικογενεια του... Εκεινη δεν την αγαπησε απλα συμβιβαστηκε.. γιατι ετσι εινι η περιοχη εδω(μυλοποταμος Κρητης)....

Μεσα σε τρεις μηνες.. με εφερε σπιτι του.. με γνωρισε στην οικογενεια του... και στις κορες μας... και λεω κορες μας... γιατι μεσα σε 4 μηνες με φωναζουν μαμα... χωρις να τους το εχω πει εγω... Τις λατρευω οπως και αυτες εμενα... Μεσα σε 7 μηνες η ζωη μου ανατραπηκε... Ειμαι με εναν ανθρωπο που με αγαπαει πραγματικα... που τον νοιαζει να ειμαι μονο καλα... που εχει την ωριμοτητα να σκεφτει.... Και ενω πριν απο εμενα ειχε αρκετες σχεσεις.. καμμια δεν γνωρισε την οικογενεια του...

 

Μεσα σε αυτην την Σχεση.. υπαρχει πραγματικη και ειλοκρινη αγαπη.. αθωα και αγνη... Σεβασμος... και εμπιστοσυνη... και απο το πρωτο λεπτο νοιωσαμε... οτι γνωριζομασταν χρονια.. οταν μπηκα σπιτι μας... ηξερα οτι εγω ειχα ξαναμπει εδω... ενιωθα λες και ηταν ολα τοσο γνωστα...

 

το γραφτο δεν το γνωριζουμε κουκλε μου... Ολα τα περναμε για καποιο λογο... Εγω εκανα πολλα σαν ελευθερη.. ΕΖΗΣΑ πραγματικα... με ολη την σημασια της λεξης.... Σπουδασα... δουλεψα... εκανα τα one night stand... με οποιον γουσταρα..εκανα και την σχεση μου με παντρεμενο(χωρισματα)... εμπλεξα και με 40αρη...ειχα και δυο μεγαλες σχεσεις στο ενεργητηκο μου) ...πηρα ολες μου τις εμπειριες,....πονεσα εκλαψα... και ειλικρινα αν ξαναζουσα θα ξαναεκανα τα ιδια λαθη... γιατι ολα αυτα με εκανα αυτο που ειμαι...

 

Με τον μελλοντα συζηγο εχουμε και εμεις τις διαφωνιες μας.. ομως τιποτα δεν ειναι τελειο...

\Πιστευω ακραδακτα,.. οτι εγω ηταν γραφτο να ερθω εδω.. ειναι μεγαλη ευθυνη αυτη που εχω παρει... ομως ηταν γραφτο να ερθω εδω...

 

Οσοι δεν γνωριζουν τι εχει συμβει στον αντρα μου.. μου λενε οτι η μικρη μας μου μοιαζει... ειναι 8 χρονων...

 

Λοιπον κοριτσαρες μου το νοημα ειναι ενα... Ζηστε.. Περαστε καλα... Ευτηχηστε.. και οταν ειναι η ωρα σας.. θα γιανει οτι ειναι να γινει...

Μην ψαχνεται προτυπα.. μην βιαζεστε.... Γιατι... τα πραγματα ειναι απλα... πολυ απλα... και θα το δειτε στην πορεια...

[georgia-kak]

Αααα... και απαντηση μου.. Στην ερωτηση ειναι Οχι...

 

γαιτ παρολο που αλλαξε ολη μου η ζωη και θα μπορουσα να φρικαρω.. εγω αυτον τον ανθρωπο θα διαλεγα παλι στην ζωη.. και με αυτον θα ημουν...

Γιατι... Γιατι η αγαπη τελικα... ειναι δυσκολο πραγμα.. και εγω Τον λατρευω ,, τον αγαπαω,... και θα εκανα τα παντα για να τον βλεπω να χαμογελαει...

 

 

Φιλιααα Πολλλλααααα....:D:D:D:D:D:D

[Niki81]

Αααα... και απαντηση μου.. Στην ερωτηση ειναι Οχι...

 

γαιτ παρολο που αλλαξε ολη μου η ζωη και θα μπορουσα να φρικαρω.. εγω αυτον τον ανθρωπο θα διαλεγα παλι στην ζωη.. και με αυτον θα ημουν...

Γιατι... Γιατι η αγαπη τελικα... ειναι δυσκολο πραγμα.. και εγω Τον λατρευω ,, τον αγαπαω,... και θα εκανα τα παντα για να τον βλεπω να χαμογελαει...

 

 

 

 

χμ....ετσι ακριβως αισθανομαι κι εγω...

Τι γινεται ομως οταν καταλαβαινεις οτι αυτα τα αισθανεσαι μονο εσυ?Οτι ο αλλος...αυτος που εσυ τον λατρεψες δε σε αγαπησε ποτε?Οταν τον περιμενεις πως και πως να γυρισει σπιτι...αλλα αυτος ερχεται και απλα σε αγνοει?Ποσο μπορεις να αντεξεις να πονας?Γιατι ποναει πολυ....

[georgia-kak]

χμ....ετσι ακριβως αισθανομαι κι εγω...

Τι γινεται ομως οταν καταλαβαινεις οτι αυτα τα αισθανεσαι μονο εσυ?Οτι ο αλλος...αυτος που εσυ τον λατρεψες δε σε αγαπησε ποτε?Οταν τον περιμενεις πως και πως να γυρισει σπιτι...αλλα αυτος ερχεται και απλα σε αγνοει?Ποσο μπορεις να αντεξεις να πονας?Γιατι ποναει πολυ....

 

 

Καλημερα Νικη μου..

Βασικα... Στην προηγουμενη σχεση μου... πονεσα εκλαψα.. υπεφερα οταν το εκανε αυτο.. ομως πηρα δυναμη και σηκωθηκα... γιατι στο χερι μας ειναι αν θα ριξουμε τον εαυτο μας...

 

Ομως ο μελλοντας αντρας μου δεν ειναι ετσι... Και πιστεψε με .. ειμαι ενας πολυ δυσκολος ανθρωπος... Και ομως αυτος.. παιρνει Φως απο τα ματια μου.. ζωη απο την ζωη μου...Ξερω οτι με αγαπαει.. γιατι δεν ειναι μονο τα λογια.. ειναι και οι πραξεις του.. και καθε μερα το δειχνει... Με σεβεται.. με καταλαβαινει.. και κανει το αδυνατο δυνατο.. απλα να χαμογελαω.. απλα να ειμαι εγω καλα... γιατι πολυ απλα με αγαπαει...

Με εβαλε διπλα στα παιδια του.. και οταν τα ακουει που με φωναζουν μαμα.. το χαμογελο του δεν περιγραφετε...

 

Για ολους μας υπαρχει ενας ανθρωπος.. καπου εκει...Που ειναι το αλλο μας μισο.. και που μας συμπληρωνει... Καποιοι αυτον τον βρισκουν.. καποιοι αλλοι οχι.. και καποιοι προσπαθουν να τον βρουν...

Εχω κανει και εγω τις λαθος επιλογες μου... και εχω πονεσει... ομως τον αντρα μου δεν θα τον αλλαζα ποτε... ειναι η μονη σωστη μου επιλογη...

 

Βασικα τι πιστευω για ολες μας..... Πρεπει να αφηνομαστε... και οταν επιλεγουμε να παντρευτουμε να ειμαστε σιγουρες για αυτο που κανουμε... γιατι με αυτον τον ανθρωπο θα ζησουμε μια ζωη... απο τον πρωτο καιρο τις σχεσης υπαρχει κατι ππου μας χαλαει... υπαρχει κατι που κανουμε οτι δεν το βλεπουμε, και λεμε οτι θα αλλαξουν τα πραγματα αργοτερα με τον γαμο...

 

Η συμβουλη μου... τιποτα δεν αλλαζει.. τιποτα δεν γινεται καλητερο.. αν απο την αρχη υπαρχουν θεματα που μας χαλανε.. στην συνεχεια θα γινουν χειροτερα... για αυτο πρεπει οταν παιρνουμε την αποφαση να συνεχισουμε με εναν ανθρωπο... να τα βαζουμε ολα κατω και να τα ζυγιζουμε.... !!!

[mmaria]

συμφωνω με οσους ειπαν μην πονταρεις στο οτι θα αλλαξεις καποιον να τον φερεις στα μετρα σου. ενταξει ολοι θα κανουμε υποχωρησεις.

ομως εγω λεω οτι το χειροτερο ειναι οταν οι παντρεμενοι ανθρωποι αλλαζουν απο μονοι τους (ή με εξωτερικη βοηθεια) στο περασμα των χρονων και μεσα στο γαμο.

[isabell]

χμ....ετσι ακριβως αισθανομαι κι εγω...

Τι γινεται ομως οταν καταλαβαινεις οτι αυτα τα αισθανεσαι μονο εσυ?Οτι ο αλλος...αυτος που εσυ τον λατρεψες δε σε αγαπησε ποτε?Οταν τον περιμενεις πως και πως να γυρισει σπιτι...αλλα αυτος ερχεται και απλα σε αγνοει?Ποσο μπορεις να αντεξεις να πονας?Γιατι ποναει πολυ....

 

πόσο σε καταλαβαίνω, το πέρασα κι εγώ αυτό.. η χειρότερη μοναξιά είναι να είσαι με κάποιον που σε αγνοεί δεν υπάρχει πιο άσχημο πράγμα.. και να γυρίζει σπίτι που εσύ τον περιμένεις με τόση λαχτάρα και απλά να μην υπάρχεις.. πράγματι πόσο να αντέξεις...; εγώ ήμουν αδύναμη να πω τέλος δεν θα το έλεγα ποτέ γιατί δεν το ήθελα με τίποτα, ακόμα κι έτσι μου αρκούσε αρκεί να ήμουν μαζί του.. ήμουν έτοιμη να παντρευτώ και ξαφνικά μέσα σε λίγο καιρό όλα άλλαξαν να ναι καλά η μητέρα του κι ο αδελφός του που απο την αρχή δεν με ήθελαν και του έβαλαν λόγια, πολλά πολλά λόγια κι αυτός τους άκουσε τυφλά σαν πιόνι ΄τον έκαναν και τον κάνουν ότι θέλουν, τέλος πάντων μου είπε τέρμα και χωρίσαμε μου είπε οτι δεν με αγάπησε ποτέ και πόσο με πλήγωσε αυτή η κουβέντα σχεδόν 6 χρόνια μετά ακόμα την θυμάμαι... αυτόν τον άνθρωπο δεν τον αγάπησα απλά, τον λατρεψα και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο νομίζω δεν υπάρχουν λόγια.. μου πήρε 4 χρόνια να τον ξεπεράσω, 4 ολόκληρα χρόνια σερνόμουνα στα πατώματα, όταν παντρεύτηκε -γιατί τελικά παντρεύτηκε αυτή που ήθελε από τότε η μάνα του- ήθελα να πεθάνω.. Ακριβώς τότε όμως μπήκε στη ζωή μου ο άντρας μου τον οποίο ήξερα 2,5 χρόνια αλλά δεν του έδινα ιδιαίτερη σημασία, και τότε κατάλαβα πως είναι να είσαι με έναν άνθρωπο που σαγαπάει αληθινά που είναι το άλλο σου μισό σε αυτή τη ζωή που έχει όνειρα και για τους δύο.. κάναμε και το παιδάκι μας κι είμαι και είμαστε απόλυτα ευτυχισμένοι.. τον αγαπάω τόσο πολύ τον άντρα μου.. Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη για αλλού ξεκινάς και αλλού καταλήγεις και χαίρομαι που κατέληξα αλλού τελικά..

[mmaria]

Οταν τον περιμενεις πως και πως να γυρισει σπιτι...αλλα αυτος ερχεται και απλα σε αγνοει?

 

ή και να μην σε αγνοει εσενα, αλλά να ειναι ο ιδιος καπου αλλου...χαμενος... απομακρος...

αστα... χεστα

παντως προσεξε μην τα παιρνεις βαρια, γιατι βλεπω εισαι και εγκυος.

ασε και βλεπεις...

α.. και φυσικα ψηφισα ναι, ενω κι εγω δεν το περιμενα ποτε!

ποτε μην λες ποτε...

[stella.m]

κοριτσια γεια σας...... θα ηθελα την συμβουλη σας.σημερα μαλωσαμε πολυ αγρια με τον αντρα μου και δεν ξερω τι να κανω και πως να το χειριστω.ειμαστε 4,5 χρονια παντρεμενοι και εχουμε ενα κοριτσακι 3ετων και διδυμα αγορακια 4μηνων.το τελευταιο 6μηνο τρωγομαστε συνεχεια με τον αντρα μου,η αληθεια ειναι πως ηταν παντα νευρικος αλλα αυτο το διαστημα εχει ξεφυγει.λοιπον μαλωσαμε το πρωι γιατι για το τιποτα χτυπησε την μικρη στον ποπό και ενω του εχω πει επανειλημμένα οτι την μαλωνει αδικα πολυ αγρια και με βρισιες και καποιες φορες συμφωνει δεν μπορει να το διορθωσει,λοιπον οταν την χτύπησε τον εσπρωξα και του ειπα να μην το ξανακανει εκεινος εγινε τουρκος και ερχισε να με βριζει πολυ χυδαια(πραγμα που εχει ξανακανει πολες φορες) με επιασε απο το σβερκο και συγκρατιοταν να μην με χτυπισει μετα αρχισε να χτιπαει πορτες και να με βριζει ολα αυτα μπροστα στην μικρη και ενα απο τα μωρα που απο τον τρομο του τσιριζε, με τα πολλα στο τελος με απειλισε οτι θα το διαλυσουμε ετσι που κανω και πως θα αναβαλει την βαπτιση που ειχαμε προγραματισει το επομενο Σαββατο.απο τοτε δεν μιλιομαστε εννοητε την μικρη την πηγα στην μανα μου οπως ειχαμε κανονισει για σημερα (η ποια μανα μου δεν γνωριζει τιποτα φυσικα για το συμβαν) και αυτην την ωρα ειμαι μονη με τα μωρα γιατι ο συζυγος βγηκε εξω για εκδικηση.φυσικα και δεν θα ηθελα να χωρισω αλλα δεν μου αρεσει και αυτην η κατασταση που ειναι συνεχεια μεσα στα νευρα και βριζομαστε καθε μερα.τι μπορω να κανω????????