Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Παραμύθια γραμμένα απο τα μέλη του φόρουμ


Recommended Posts

Αγαπητές μου φίλες Angela, Christina,

 

Σας στέλλω και γω τα θερμά μου συγχαρητήρια για τα παραμυθάκια σας!!

Τώρα και οι τρείς θα περιμένουμε τη δημοσίευση τους στο paramithia.gr

 

Είμαι και γω πολύ συγκινημένη επειδή το δικό μου παραμύθι έχει το εξής ιστορικό.

 

Τρία χρόνια στο νηπιαγωγείο άκουγα το γιό μου να μου περιγράφει ιστορίες και δραστηριότητες από τη καθημερινότητα των παιδιών της τάξης του. Έτσι σκεφτήκαμε (με το γιό μου) αντί στη γιορτή των τελειοφοίτων να κάνουμε ( ο σύνδεσμος γονέων) ένα αναμνηστικό, τυπικό δωράκι να γράψω ένα παραμύθι για αυτά.

 

Οι ήρωες και τα ονόματα είναι πραγματικά.

Η συγκίνηση των γονιών στη τελετή (26/6/07) ήταν τόσο μεγάλη που πήρα το θάρρος να το στείλω στο διαγωνισμό και να το αποτέλεσμα!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 115
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Angela,

 

Συγνώμη, τώρα διάβασα το παραμύθι σου με το Δέντρο της Ελπίδας.

 

Ξέρεις κάτι?

 

Είσαι ένας υπέροχος άνθρωπος και ο Άγγελος σου να το ξέρεις,

ΤΟ ΞΕΡΕΙ!!!

 

Σ ευχαριστούμε!!!

Link to comment
Share on other sites

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, να είσαι καλά εσύ και η οικογένειά σου και να γράφεις πάντα τις ιστορίες των μικρών ηρώων της ζωής σας!

Περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία να διαβάσω τα παραμύθια σας!!!

Βέβαια αν θέλεις GEORGIA CY. μπορείς να μου το στείλεις στο e-mail μου [email protected] έτσι για να μη με τρώει η αγωνία και η περίεργεια!!! :oops::wink::)

Link to comment
Share on other sites

"Θέλω Να Μου Χαρίσεις Κάτι"

Εκδόσεις ΑΓΡΑ

 

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι

Ότι θες

- Ότι θέλω; τ’ορκίζεσαι;

Στ'ορκίζομαι.

- Είναι δύσκολο

Δεν πειράζει

- Είναι ακριβό

Δεν με πειράζει

- Είναι σπάνιο

Δεν με νοιάζει

- Είναι επικίνδυνο

Δεν φοβάμαι

- Μπορεί να καείς άμα το πιάσεις

Θα γίνω νερό να σβήσω την φωτιά

- Μπορεί να σου γλιστρήσει απ΄τα χέρια και να φύγει

Θα το ξαναπιάσω

- Μπορεί να πάει πολύ μακριά

Θα το κυνηγήσω

- Μπορεί να χαθεί στον ουρανό

Θα γίνω πουλί να το ψάξω

- Μπορεί να βυθιστεί στην θάλασσα

Θα γίνω αγκίστρι να το πιάσω

- Μπορεί να πνιγεί στο σκοτάδι

Θα περιμένω τα χαράματα

- Μα μπορεί να διαλυθεί ως τότε

Θα φέρω τα αστέρια να φωτίσουν πιο νωρίς

- Είναι τόσο μικρό δεν θα μπορέσεις να το πιάσεις

Θα ζητήσω σ’ένα μυρμήγκι να με βοηθήσει

- Κι’αν είναι μεγάλο σαν σπίτι;

Θα φέρω γερανό

- Κι’αν είναι μεγάλο σαν βουνό;

Θα φέρω ένα γερανό πιο μεγάλο από βουνό

- Υπάρχει;

Θα τον φτιάξω

- Που ξέρεις να φτιάχνεις γερανούς;

Δεν ξέρω

- Τότε;

Τότε θα μάθω

- Από πού;

Από τα βιβλία

- Κι αν δεν το λένε στα βιβλία;

Θα βρω τον γέροντα που φτιάχνει γερανούς

- Κι’αν έχει πεθάνει;

Θα βρω τον άλλο γέροντα

- Ποιόν άλλο γέροντα;

Εκείνο που ξέρει όλα τα βότανα

- Όλα τα βότανα;

Όλα τα χόρτα και τα μικρά άνθη του αγρού. Ξέρει τι μάγια κρύβουν

- Και πως θα φέρει εκείνος το βουνό;

Όχι εκείνος , εγώ. Θα μου δώσει να πιω βότανα να γίνω τόσο δυνατός , που

θα μπορέσω να το σηκώσω το βουνό.

- Έμενα θα μπορέσεις να με πάρεις αγκαλιά;

Πάντα.

- Τώρα.

Τώρα. Έλα , τι θέλεις;

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι

Ότι θέλεις

- Ότι , ότι θέλω , τ’ορκίζεσαι;

Στ’ορκίζομαι

- Θέλω, … θέλω κάτι που δεν υπάρχει πουθενά

Να το φτιάξουμε με ξύλο καρυδιάς και χρυσά καρφιά

- Όχι , όχι δεν είναι έτσι.

Να το φτιάξουμε με πούπουλα και ψίχουλα, με σταγόνες

και γαργαλήματα και να του βάλουμε ένα κλειδί να κουρδίζει

- Όχι , όχι δεν θέλω κλειδί.

Γιατί;

- Μπορεί να το χάσω

Θα στο κρεμάσω στο λαιμό

- Μπορεί να χαθώ και εγώ

Θα έρθω να σε βρω

- Κι’αν δεν μπορέσεις να με βρεις;

Θα μπορέσω

- Κι’αν είναι σκοτάδι;

Θα ανάψω κερί

- Κι’αν λιώσει το κερί;

Ως τότε θα σε έχω βρει

- Κι’αν όχι;

Θα ψάχνω ώσπου να σε βρω

- Πόσο θα ψάχνεις;

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

- Τι θα πει για πάντα;

Ότι Σ’ΑΓΑΠΩ

- Και εγώ τι θα κάνω ώσπου να με βρεις ;

Μπορείς να κοιμηθείς

- Που;

Κάτω από μια μυρσινιά

- Που έχει μυρσινιές;

Παντού

- Έχει και λιοντάρια παντού;

Όχι

- Που έχει λιοντάρια;

Στην ζούγκλα

- Είναι κοντά η ζούγκλα;

Πολύ μακριά. Στην άλλη άκρη του κόσμου….

- Δεν μπορούν να έρθουν εδώ ποτέ;

Ποτέ.

- Τ’ορκιζεσαι;

Στ’ορκίζομαι

- Ξέχασα τι θα πει για πάντα

Θα πει ότι σ’αγαπώ

- Πόσο;

Ως τον ουρανό

- Ναι , ναι. Να κοιμηθώ τώρα;

Ναι

- Θα με πάρεις αγκαλιά;

Ναι

- Θέλω να μου χαρίσεις κάτι.

Ότι θέλεις.

- Ότι , ότι θέλω , τ’ορκίζεσαι;

Ναι

 

…σήμερα το μεσημέρι βρήκα το

παραμύθι αυτό στο τραπέζι της κουζίνας

… το προηγούμενο βράδυ είχαμε μια

αρκετά έντονη κουβέντα με τον καλό μου….

 

Είχα πολύ καιρό να διαβάσω ένα τόσο όμορφο παραμύθι! :)

Eίναι προτιμότερο σε ένα παιδί να περισσεύει η αγάπη παρά να του λείπει....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Angela Συγχαρητήρια Tώρα κατάφερα και διάβασα τις ιστορίες σου. Πραγματικά πολύ συγκινητικήες και με πηγαιο ταλέντο και πηγαία εμπνευση. Mη σταματήσεις ποτέ οσο ζεις να γράφεις. Σου εύχομαι ολόψυχα να έχεις πάντα τη τύχη να κρατάς ζωντανή την εμπνευσή σου και τη δύναμη της ψυχής σου και πάντα να εκφράζεσαι τόσο όμορφα και αυθόρμητα. Mπράβο και πάντα δυνατή και αισιόδοξη οπως και είσαι. Πολλά μπράβο μπράβο μπράβο.......

Link to comment
Share on other sites

o.gifi.gifempty.gifn.gifi.gifk.gifh.gift.gife.gifs.gifempty.gife.gifi.gifn.gifa.gifi.gif

 

 

 

 

 

 

Η Φεγγαρένια

Iωαννίδου Χριστίνα

 

Οι φίλοι ενός

σπουδαίου καραβιού

Γεωργία Παπακυριάκου

 

Ο αετός και ο πετεινός

Αγγελική Παπασταύρου

 

Σε ευχαριστούμε πάρα πάρα πολύ για τη συμμετοχή σου!!

Χωρίς αυτήν ο διαγωνισμός δεν θα ήταν τόσο επιτυχημένος !

 

Χαρούμενα Χριστούγεννα σε όλους σας!!

Link to comment
Share on other sites

Φρεσκάρετε τη μνήμη σας γιατί τα πιο ουσιώδη συχνά τα ξεχνάμε....

 

<<Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας.Είναι οι κόρες και οι γιοι της χαράς της ζωής για τη ζωή.Έρχονται με τη βοήθεια σας αλλά όχι από σας.Και μ΄όλο που είναι μαζί σας δεν ανήκουν σε σας.Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας,όχι όμως και τις ιδέες σας.Γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους,όχι όμως και την ψυχή τους.Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφτείτε ούτε στα όνειρα σας.

Μπορείτε να προσπαθήσεε να τους μοιάσετε,αλλά μην γυρεύετε να κάνετε αυτά να σας μοιάσουν.Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει προς τα πίσω και δεν σταματά στο χθες.Εσείς είστε τα τόξα απ΄όπου τα παιδιά σας σαν ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά.Ο τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του απείρου και σας λυγίζει με τη δύναμη του ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακριά.

Το λύγισμα σας στο χέρι του τοξότη ας είναι για σας χαρά.Γιατί όπως αυτός αγαπά τα βέλη που πετούν, έτσι αγαπά και τα τόξα που είναι σταθερά..>>

 

ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ< Ο κήπος του Προφήτη

Το δικαίωμά σας να ομιλείτε,δεν περιλαμβάνει και υποχρέωσή μας να σας πάρουμε στα σοβαρά

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

http://www.greekbooks.gr/web/book/details.aspx?ProductID=190363

 

Ενα πολυ ομορφο βιβλιο.. η καθε σελίδα είναι μια ιστορια απο 1 Δεκεμβριου μεχρι 24 Δεκεμβριου..

Το καθε ζωακι που εχει καλεσει ο αρκουδακος του φερνει ενα δωρο, το οποιο βρισκεται σε ενα μικρο φακελακι στην καθε σελίδα και επισης υπαρχει χριστουγεννιατικο δεντρο για να τα κρεμασετε.. Καταπληκτικη επιλογη για παιδακι 2,5 χρονων και πανω...

Εμεις το πηραμε γιατι το ηθελε η μαμα και θα το παρει του χρονου ο Χαρουλης

O5Lop2.png

kIP3p2.png

Link to comment
Share on other sites

... Ενας ιδιοκτήτης Pet Shop είχε αναρτήσει μια πινακίδα έξω από το κατάστημά του που έγραφε: "Διατίθενται κουτάβια".

 

Ενα μικρό αγόρι είδε την πινακίδα και μπήκε στο κατάστημα ρωτώντας :

- "Πόσα χρήματα θέλετε για να μου δώσετε ένα κουτάβι;"

 

Ο ιδιοκτήτης απάντησε πως κόστιζαν από 30-50 ευρώ.

 

Ο μικρός βγάζοντας ελάχιστα χρήματα από την τσέπη του είπε:

- "Δυστυχώς, έχω μόνο 2 ευρώ, μπορώ τουλάχιστον να χαζέψω λίγο τα κουτάβια;"

 

Ο Ιδιοκτήτης χαμογάλασε και σφύριξε δυνατά.

 

Μια σκυλίτσα μπήκε στο δωμάτιο, ακολουθούμενη από 5 κουταβάκια.

 

Το ένα από αυτά κούτσαινε, με αποτέλεσμα να μείνει λίγο πιο πίσω από τα άλλα κουτάβια.

 

Τότε ο μικρός ρώτησε:

- "Τι έχει αυτό το κουτάβι και κουτσαίνει;"

- "Εχει γεννηθεί με πρόβλημα στο γοφό και θα μείνει έτσι σ' όλη του τη ζωή", απάντησε ο ιδιοκτήτης.

- "Θέλω να το αγοράσω!" είπε το αγοράκι με αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό.

- "Οχι, δεν νομίζω να θέλεις ένα τέτοιο κουτσό κουτάβι, είπε ο ιδιοκτήτης γελώντας, άν όμως επιμένεις μπορώ να σου το χαρίσω!"

 

Ο μικρός ήταν περήφανος και του είπε ότι θα προτιμούσε να αγοράσει το κουτάβι και θα έκανε τα αδύνατα δυνατά να ξεπληρώσει το χρέος στον ιδιοκτήτη του, δίνοντας ένα ποσό κάθε μήνα.

 

Ο άντρας γέλασε ξανά και είπε:

- "Το κουτάβι αυτό είναι άχρηστο, πραγματικά δεν σου χρειάζεται, ποτέ δεν θα μπορέσει να τρέξει και να παίξει μαζί σου όπως τα άλλα..."

 

Τότε ο μικρός σήκωσε το μπατζάκι του παντελονιού του και άφησε να φανεί το αριστερό του πόδι, το οποίο υποστηριζόταν από ένα μεταλλικό σίδερο.

 

- "Οπως βλέπετε, ούτε και εγώ θα μπορέσω να τρέξω και να πάιξω μαζί του..., επομένως το κουτάβι θα έχει κάποιον που το καταλαβαίνει.."

 

Ο άντρας δάγκωσε τα χείλη του μη ξέροντας τι να πει.

 

Δακρυσμένος, προσπάθησε να χαμογελάσει και είπε: "εύχομαι ..όλα τα κουτάβια να βρουν κάποτε ένα ιδιοκτήτη σαν και σένα..."

 

 

 

http://www.noesi.gr/node/1666

Link to comment
Share on other sites

angela πάλι με έκανες και βούρκωσα !!!!!!!

Να είσαι καλά και να χαίρεσαι τον άγγελο σου........................

Το δικαίωμά σας να ομιλείτε,δεν περιλαμβάνει και υποχρέωσή μας να σας πάρουμε στα σοβαρά

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 1 month later...
  • 3 εβδομάδες μετά...

"Ο Γεωργός και τα παιδιά του" μύθοςτου Αισώπου

 

Κάποτε ένας γεωργός αρρώστησε βαριά. Κάθε μέρα που περνούσε

όλο και χειροτέρευε. Τότε κατάλαβε ότι πλησιάζει το τέλος του και κάλεσε

κοντά του τους δύο γιους του , που ήταν δυνατά και γεροδεμένα παλικάρια ,

αλλά είχαν ένα μεγάλο ελάττωμα : την τεμπελιά.

Έτσι με αδύνατη και κουρασμένη φωνή τους είπε : "Παιδιά μου εγώ τώρα φεύγω

απ αυτόν τον κόσμο και αφήνω στα χέρια σας ότι έχω .Εγώ δούλεψα όσο μπορούσα.

Τώρα είναι η σειρά σας να δουλέψετε για να μη χαθούν όλα αυτά που θα σας αφήσω.

Μέσα στο αμπέλι λοιπόν σας έχω αφήσει όλη μου την περιουσία. Τον θησαυρό τον έχω κρύψει πολύ καλά αλλά αξίζει τον κόπο που θα κάνετε για να τον βρείτε γιατί θα σας κάνει πλούσιους. Προσέξτε όμως καλά. Θα είναι δικός σας μόνο αν τον βρείτε χωρίς να χαλάσετε τα κλήματα από το αμπέλι. Και κάτι ακόμα : να τον μοιράσετε δίκαια...."

Και μ' αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε τα παιδιά του.

Τα παιδιά πέρασαν μέρες λύπης . Τα τελευταία λόγια του πατέρα τους ερχόταν συνέχεια στο μυαλό τους.

Έτσι ένα ωραίο πρωινό στις αρχές της άνοιξης πήραν από ένα τσαπί κι από ένα κλαδευτήρι και τράβηξαν κατά το αμπέλι.

Όταν έφτασαν λοιπόν στο αμπέλι κοίταξαν ολόγυρα πολλή ώρα. Κανένα όμως σημάδι δεν έδειχνε πως εκεί μπορούσε να είναι ο θησαυρός.

-Νομίζω ότι πρέπει να σκάψουμε βαθιά όλο το αμπέλι. Έτσι όπου και να βρίσκεται θα τον βρούμε είπε ο ένας.

-Να μη χάνουμε λοιπόν καιρό , είπε ο δεύτερος.

Με τις τσάπες τους έσκαβαν βαθιά στο χώμα και το αναποδογύριζαν.

-Τα κλαδιά μας εμποδίζουν , είπε ο ένας.

-Ας τα κλαδέψουμε είπε ο άλλος.

Συνεχίζοντας έτσι έφτασαν στο τέλος. Έσκαψαν και την τελευταία πιθαμή αλλά ο θησαυρός πουθενά ! Απογοητευμένοι γύρισαν στο σπίτι τους...

Πέρασε καιρός ήρθε το Καλοκαίρι και στη συνέχεια το Φθινόπωρο . Ήταν η εποχή να τρυγήσουν και τα δύο αδέλφια ξεκίνησαν πάλι για τ' αμπέλι .

Μα εκεί , με μεγάλη έκπληξη είδαν τις βέργες με τόσα πολλά σταφύλια που ακουμπούσαν τη γη !

Άρχισαν με χαρά να κόβουν τα σταφύλια , να γεμίζουν τα κοφίνια και να τα σωριάζουν στα πατητήρια. Η σοδιά του αυτό το χρόνο ήταν... θησαυρός!

Πουλούσαν τα σταφύλια και άλλα τα έκαναν κρασί και το πουλούσαν κι αυτό. Κι έπαιρναν χρήματα , τα σώριαζαν πάνω στο τραπέζι και τα μοίραζαν δίκαια, όπως τους είχε πει ο πατέρας τους.

Έτσι θησαυρό μπορεί να μη βρήκαν , όμως οι κόποι τους ξεπληρώθηκαν με το παραπάνω

 

Κ αλλα πολλα παραμυθια οπως αυτο θα βρειτε εδω http://www.paidika.gr/index.php?option=com_content&task=blogcategory&id=101&Itemid=284

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

maria 70 και φυσικά μπορείς να τα στείλεις εκεί της μικρής!!!

 

Τώρα το είδα ότι δημοσίευσαν και το άλλο μου παραμύθι!!!

http://www.paramithia.net/imagined8.html

Πολύ χάρηκα :) , είχα απογοητευτεί :oops: !!! καιρός να γράψω και άλλα!!! :wink:

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...

Λοιπόν έχω ευχάριστα νέα!!!

Θυμάστε το παραμύθι μου "το ασημένιο κουταλάκι",

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=125&postdays=0&postorder=asc&start=0

http://www.paramithia.net/imagined6.html

ενδιαφέρθηκαν από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ να το εκδώσουν!!!!

Καλό ε;;;; :D

 

Αντε για να ξαναπάρω τα πάνω μου και να συνεχίσω να γράφω γιατί αρκετό καιρό τεμπέλιασα :oops: !!! Το λέω και δυνατά για να το ακούσω!!! :wink::lol::lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν έχω ευχάριστα νέα!!!

Θυμάστε το παραμύθι μου "το ασημένιο κουταλάκι", http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=125&postdays=0&postorder=asc&start=0

http://www.paramithia.net/imagined6.html

ενδιαφέρθηκαν από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ να το εκδώσουν!!!! :shock:

Καλό ε;;;; :D

 

Αντε για να ξαναπάρω τα πάνω μου και να συνεχίσω να γράφω γιατί αρκετό καιρό τεμπέλιασα :oops: !!! Το λέω και δυνατά για να το ακούσω!!! :wink::lol::lol::lol:

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...