ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΔΙΔΥΜΑΚΙΑ!!!

[louk]

Καλημέρα.

 

Η κολλητή μου φίλη σύντομα θα φέρει στον κόσμο 2 διδυμάκια. Είναι διζυγώτικα δίδυμα και μάλιστα τα πρώτα της. Επιπροσθέτως δεν έχει καμμία ιδέα από μωρά κι όλο αυτό της φαίνεται όπως καταλαβαίνεται βουνό. Εγώ προσπαθώ να την συμβουλέυσω και να την βοηθήσω αλλά για δίδυμα δεν ξέρω πολλά ( έχω ένα αγοράκι 11 μηνών). Γι' αυτό εσείς οι γονείς διδύμων σαν ειδικοί πλέον στο θέμα δεν μας δίνετε τα φώτα σας?

 

Για παράδειγμα τα μώρα είναι αγόρι και κορίτσι. Τι λέτε να μπούν στο ίδιο δωμάτιο? Θα ξυπνάει το ένα το άλλο ή ίσα ίσα που θα νιώθουν το ένα την παρέα του άλλου? Θα κλαίνε μαζί? Θα ξυπνούν ταυτόχρονα?

 

Ευχαριστώ όλους έκ των προτέρων.

[SC]

Louk

Καταρχήν ευχομαι να έχει πολλή καλή εγκυμοσύνη η φίλη σου

Βλέπεις αν διαβάσεις σε άλλα θέματα θα καταλάβεις ότι είναι πιό δύσκολη η κύηση στα δίδυμα

Για να απαντήσω στις ερωτήσεις σου πάντως, εγώ τα έβαλα μαζί.

Τα μωρά έμαθαν και δεν ξυπνάει το ένα το άλλο

¨Οταν είναι βρέφη κλαίνε μαζί, χωριστά, ανάκατα, συνέχεια, καθόλου

Σαν όλα τα βρέφη δηλαδή απλά επί δύο

Πολλές φορές το ένα είναι ποιό "έυκολο" από το άλλο αλλες φορές όχι

Στην αρχή είναι λίγο τρέλλα

Η φίλη σου θα χρειαστεί όση βοήθεια βρει εύκαιρη... μαμα πεθερά αδελφή συνηφάδα, νταντά, ότι μπροεί δηλαδή

Θα τα καταφέρει όμως. Να μην φοβάται. Διαβασε το τόπικ που λέει "τα καταφέρνω" και θα καταλάβεις.

Να μην τρομάζει.

Εγώ προσπαθούσα να κρατάω πρόγραμμα στο τάισμα στο 3ωρο όσο μπορούσα και τάιζα το ένα μετά το άλλο και όσο έτρωγαν...

Υπάρχει ένα βιβλίο που λέγεται δίδυμα από μία Ελληνίδα συγγραφέα που έχει και η ίδια δίδυμα.

Θα το βρει σε μεγάλο πολυκατάστημα που πουλάει μωρουδιακά

Πανω από όλα να της πεις ότι είναι το καλύτερο που θα της συμβεί στην ζωή της!

Καλή επιτυχία

[Eleftheria]

Louk καλημέρα, με το καλό να έρθουν τα διδυμάκια της φίλης σου.

Και εγώ τα έχω στο ίδιο δωμάτιο, από την πρώτη ημέρα που ήρθαν σπίτι. Ιδιαίτερα προβλήματα δεν αντιμετώπισα ώστε να τεθεί θέμα να τα χωρίσω. Μάλλον, πιο ασφαλή αισθάνονται να είναι στον ίδιο χώρο, τουλάχιστον όσο είναι μικρά.

Συμφωνώ με την SC, ότι η διαδικασία είναι «Σαν όλα τα βρέφη δηλαδή απλά επί δύο».

Εγώ είχα αρκετή βοήθεια και έτσι μπόρεσα να κρατήσω ένα καλό πρόγραμμα στο φαγητό και τον ύπνο. Και επίσης, να ξεκουράζομαι λίγο γιατί χρειάζεσαι απίστευτη ενέργεια για να ανταπεξέλθεις.

 

Όσο για την πρωτιά, μην ανησυχείς και εγώ στραβάδι ήμουνα. Μαθαίνεις όμως γρήγορα, ρωτάς φίλες, παιδίατρο, forum,…

 

Καλή εγκυμοσύνη στη φίλη σου!

[louk]

Κορίτσια ευχαριστώ πολύ. Προσπαθώ κι εγώ να τις δώσω κουράγιο γι' αυτό και σκέφτηκα ότι άν τ' ακούσει από ανθρώπους που έχουν τις ίδιες εμπειρίες θα νιώσει πολύ καλύτερα. Θα την βάλω να τα διαβάσει μόνη της για να μπαίνει και στο κλίμα.

 

1) Άρα λοιπόν ψηφίζετε ίδιο δωμάτιο!

2) Θηλασμός εννοείται δεν το συζητώ. Αποκλειστικός θηλασμός γίνεται ή θα χρειάζονται και συμπλήρωμα?

3) Βοήθεια από όπου μπορεί όσο το δυνατόν περισσότερη.

[louk]

Καροτσάκι? Μπρος-πίσω ή δίπλα-δίπλα? Να είναι μαζί τα μωρά να έχουν παρέα ή μπρος-πίσω για να χωράει από τα πεζοδρόμια?

[tsxd]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΝΟΥΛΑ ΔΙΔΥΜΩΝ.ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 22 ΜΗΝΩΝ.ΔΕΝ ΤΑ ΧΩΡΙΣΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ,ΓΙΑΤΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΓΙΑ 9 ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΜΗΝΕΣ,ΕΙΧΕ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΑΛΛΟ.ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΤΗ ΦΙΛΗ ΣΟΥ(ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΓΕΝΝΑ ΦΥΣΙΚΑ)

ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ.Η ΦΥΣΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΝΟΗΣΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ.ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ(ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΑΛΛΑ ΛΟΓΩ ΦΟΡΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ)ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΩ ΕΤΣΙ ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΟΥ ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙΑ.ΘΕΛΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ...ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ.ΚΑΙ ΘΗΛΑΣΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ 7 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΞΕΝΥΧΤΙΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΝΑ ΚΛΑΙΝΕ,ΤΗ ΜΙΑ ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ,ΤΗΝ ΑΛΛΗ Η ΚΟΙΛΙΤΣΑ...ΟΥΦΦΦ...ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΠΕΡΝΑΝΕ.ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΙΛΑΝΕ!ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΗ ΠΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΕΡΘΗΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΔΙΔΥΜΩΝ....ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ 1 ΣΤΟΥΣ 100 ΓΟΝΕΙΣ ΖΟΥΝ.ΦΙΛΑΚΙΑ!!!

[evgenia]

Καλησπέρα louk!

Καλή εγκυμοσύνη να έχει η φίλη σου, πρώτα απ' όλα!

 

Τα δικά μου μέχρι τους 6 μήνες τα είχα στο ίδιο κρεββατάκι. Τώρα κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο. Ποτέ δε νομίζω να ενόχλησε το ένα το άλλο. Αν έκλαιγε το ένα, το άλλο δεν έδινε και πολλή σημασία!!!

Δεν θήλασα πολύ. Ήταν πολύ μικρούλια και δεν έπιαναν εύκολα τη θηλή. Για 40 μέρες έβγαζα με το θήλαστρο και έδινα και συμπλήρωμα γιατί δεν έφτανε. Μέχρι που κόπηκε. Δεν ξυπνούσαν μαζί για να φάνε. Γενικά ήταν ήσυχα μωρά και τα ξυπνούσα εγώ. Πολύ νωρίς άρχισαν να κοιμούνται σερί το βράδυ. Με τον ύπνο δηλαδή τα πάνε πολύ καλά, μέχρι τώρα ευτυχώς!

Βοήθεια ας έχει όση μπορεί η φίλη. Αρκεί να είναι άνθρωποι με τους οποίους να νιώθει άνετα. Αλλά αυτά ισχύουν και σε μαμάδες με ένα παιδάκι. Θα το γνωρίζεις αυτό!

Καρότσι έχω διπλό με θέσεις δίπλα-δίπλα. Αγόρασα το πιο στενό. Η λογική μου ήταν να κοιτάζονται και να μη γίνονται διακρίσεις. Μπορεί να είναι και χαζή η σκέψη μου. Πρόβλημα έχω με τα πεζοδρόμια αλλά νομίζω ότι εκεί που ένα διπλό έχει πρόβλημα, έχει πρόβλημα και ένα μονό!

Στη δική μας περίπτωση (νομίζω έτσι γίνεται πάντα) τα μωρά δημιουργούν ένα πρόγραμμα βασισμένο στο ότι υπάρχει κι άλλο αδελφάκι που ζητάει τα ίδια πράγματα.

Έχω αγοράσει κι εγώ το βιβλίο που ανέφερε η SC για τα δίδυμα. Δυστυχώς είναι το μόνο ελληνικό που υπάρχει. Στις ΗΠΑ υπάρχει ακόμα και περιοδικό για τα δίδυμα!!! Με βοήθησε αρκετά πάντως. Ειδικά την περίοδο που ήμουν έγκυος και προσπαθούσα να μπω στο κλίμα!

Είναι πολύ ωραίο πράγμα και τώρα που και τα δικά μου έχουν μεγαλώσει και συννενοούνται, όπως της tsxd, το να τα βλέπω να παίζουν και να νοιάζονται ο ένας για τον άλλο είναι κάτι... απίστευτα συγκινητικό!

Οι δύσκολες, πρώτες μέρες περνάνε γρήγορα και όσο περνάει ο καιρός, καλυτερεύουν τα πράγματα!

[Γατουλα]

αντε και εγω περιμενω να αρχισουν να μιλανε μεταξυ τους. Τωρα 12 μηνων περπατανε και παιζουν αρκετη ωρα μονα τους παρεα.

Οσο για το καροτσι, εκτος και αν μενει σε περιοχη δυσκολη χωρος πεζοδρομια, ψηφιζω και εγω διπλα διπλα. Στην ιδια κουνια κοιμοντουσαν μεχρι 4 μηνων ,μεχρι που αρχισαν να ακουμπανε το ενα το αλλα στα σφηνακια τους και να ξυπναμε οποτε αλλαξαμε κουνιτσες και δωματιο, πηγανε στο δικο τους!

 

Καλα κουραγια!

Τxsd σε νοιωθω! αγαμη μανουλα

[nat-left]

Ευγενία και Γατούλα, μου το έλεγε η μαμά μου να τα έχω μαζί στην αρχή στην ίδια κούνια, συμφωνείτε; Η κούνια της μπέμπας είναι 60*120 και του μπέμπη 70*140 (μάλλον θα προτιμήσω τη μεγαλύτερη), για πόσο καιρό δεν "ενοχλούν" το ένα το άλλο με τις κλωτσιές; ξυπνάνε μαζί όταν κοιμούνται στην ίδια κούνια;

[evgenia]

nat-left, εμάς μας βόλευε να έχουμε μία μόνο κούνια στην αρχή για να τα έχουμε στο υπνοδωμάτιό μας. Έτσι κι αλλιώς είχαμε αγοράσει μεγάλη (από αυτές που γίνονται μονό κρεββάτι αργότερα) και μέχρι τους 6 μήνες χωρούσαν άνετα. Τότε μεταφέρθηκαν στο δικό τους δωμάτιο και σε διαφορετικές κούνιες. Δεν πιστεύω ότι ενοχλούσε το ένα το άλλο. Ούτε με το κλάμα, ούτε με... κλωτσιές! Άσε που υπάρχουν και ειδικά διαχωριστικά για τέτοιες περιπτώσεις! Κάπου είχα δει, δυστυχώς δεν θυμάμαι που, αλλά σε εμάς δεν χρειάστηκε καν.

[Eleftheria]

Καροτσάκι? Μπρος-πίσω ή δίπλα-δίπλα? Να είναι μαζί τα μωρά να έχουν παρέα ή μπρος-πίσω για να χωράει από τα πεζοδρόμια?

 

Καλημέρα,

εγώ είχα το διπλό καρότσι (δίπλα-δίπλα θέσεις) της McLaren. Είναι πολύ ελαφρύ, χωράει σε πόρτες, ασανσέρ, σε πορτ-παγκάζ αυτοκινήτου hatchback. Μας βόλεψε πάρα πολύ. Βέβαια, μετά τους 17 μήνες, το καρότσι μπήκε στην αποθήκη. Πάμε παντού με τα πόδια και όπου χρειάζεται αυτοκίνητο και ποδαρόδρομο. Γι’ αυτό, δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο καρότσι βολεύει για μεγαλύτερα παιδιά π.χ. 2 χρονών όπως είναι τα δικά μου τώρα.

[Γατουλα]

την 70χ140 εννοειτε.

Βαζεις 2 σφηνακια διπλα διπλα και καθετα (στη μικρη πλευρα δηλαδη)

δε ξυπναγανε μεταξυ τους, απλα μετα τον 4ο απλωνανε τα χερακια και ακουμπαγαν το ενα το αλλο και μπορει και να ξυπναγανε σε αυτη τη φαση και τοτε τα χωρισα.

Στο ταισμα δε ξερω τι κανατε οι διδυμομανες, τα ταιζατε οποτε ηθελαν?

Εγω επειδη ημουνα μονη μου, δεν υπηρχε περιπτωση να τα αφηνα οποτε ηθελαν γιατι εχω θα ημουνα μετα το ζομπι (ημουνα ουτως η αλλως)

Συνηθως ξυπναγε ο Βασιλης στα 3ωρα 4ωρα που ηταν ο πειναλας, τον ταιζα και αμεσως μετα ταιζα την Αναστασια. Μετα Θηλαστρο. Κοινως 2 ωρες ξυπνια, 2 φορες τη νυχτα

[louk]

tsxd, eygenia, Γατούλα, nat-left ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.

 

Να σας πω την αλήθεια πάντα μου άρεσαν τα διδυμάκια και πολύ θα μου άρεσε να είχα κι εγώ. Ίσως να ήταν καλύτερα και για τον Μιχαλάκη μου άν είχε παρέα κι εκείνος και να μην έκλαιγε απαρηγόρητος κάθε φορά που φεύγω για δουλειά. Θα μάθαινε απ' την αρχή να μοιράζεται τα πάντα. Αν ήδη ζηλεύει και δεν θέλει να μοιράζεται την αγάπη των γονιών του τι θα γίνει όταν αποφασίσουμε για δεύτερο παιδί? Όταν έρχεται το 2ο παιδί είναι πολύ δύσκολο για το 1ο ενώ αν είναι και τα 2 μαζί τους είναι πιο εύκολο έτσι δεν είναι?

 

Στην αρχή τα είχατε στο δωμάτιό σας και μετά πήγαν στο δικό τους ή από την αρχή σε δικό τους δωμάτιο?

 

Να κοιμούνται στην ίδια κούνια ε? Να πω την αλήθεια δεν το είχα σκεφτεί έτσι.

[tsxd]

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΛΟΥΚ,ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΝΟ.ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ 3 ΜΗΝΕΣ,ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΟΥΝΙΑ.ΑΠΟ ΤΡΙΤΟ ΜΗΝΑ ΜΕΧΡΙ ΕΒΔΟΜΟ,Ο ΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΙΟ ΠΕΙΝΑΛΑΣ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΘΗΛΑΖΕ 2-3 ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ.(ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΜΟΥΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ,ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ 4 ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ.ΗΘΕΛΑ ΤΟΟΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ,ΝΑ ΤΑ ΜΥΡΙΖΩ,ΝΑ ΤΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ...)ANYWAY.ΜΟΛΙΣ ΔΙΕΚΟΨΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ,ΣΤΟΥΣ 7 ΜΗΝΕΣ ΠΗΡΑΜΕ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΜΟΥ.ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΧΤΥΠΑΓΑΝΕ ΣΤΗΝ ΚΟΥΝΙΑ.ΕΙΧΑ ΠΑΝΤΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ.ΚΑΝΑΝΕ ΠΟΛΥ ΑΝΥΣΗΧΟ ΥΠΝΟ.ΧΤΥΠΑΓΑΝΕ,ΚΛΑΜΑΤΑ,ΟΡΘΙΑ ΓΙΑ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 2.ΕΙΧΑ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ,ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΜΗΝΑ.ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΛΛΟ.ΕΤΣΙ,ΑΚΥΡΩΣΑΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΗΡΑΜΕ ΔΙΠΛΟ ΚΡΕΒΑΤΙ.ΙΣΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΑΝΑΖΗΤΟΥΣΕ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟ ΑΛΛΟ,ΓΙΑΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΗΡΕΜΗΣΑΝ.ΒΕΒΑΙΑ,ΑΡΧΙΣΑΝ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ.ΔΟΝΤΙΑ,ΚΛΑΜΑΤΑ,ΦΟΒΙΕΣ ΙΣΩΣ.....ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΥ ΤΑ ΠΟΛΥΛΟΓΩ,ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ Η ΣΚΥΛΙΤΣΑ ΜΟΥ,ΤΑ ΠΗΡΑ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΑΣ,ΕΒΑΛΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΤΟ ΔΙΠΛΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.

ΜΗΝ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΕΠΙΣΗΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΛΙΕΣ,ΞΥΛΟ,ΑΣΕ!!!!ΧΑΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ!!!ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΑΚΟΜΗ...ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ...ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ ΦΥΣΙΚΑ!!Ο ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΙΟ ΖΩΗΡΟΣ,ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΣΕ ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΝ ΑΔΕΡΦΟ ΤΟΥ.ΤΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ,ΤΟΝ ΤΣΙΜΠΑΕΙ,ΓΕΝΙΚΑ ΠΟΛΥ ΖΟΥΖΟΥΝΙ....ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ,ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΕΧΩ????ΤΙΠΟΤΑ.ΑΠΛΑ ΥΠΟΜΟΝΗ.ΤΟΝΙΖΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΦΥΣΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΝΟΗΣΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ,ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ,ΟΛΑ ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΙ!!!

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΟΤΣΙ,ΕΜΕΝΑ ΜΕ ΒΟΛΕΨΕ ΤΟ ΜΠΡΟΣ ΠΙΣΩ.ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΟΓΚΩΔΕΣ,ΚΑΙ ΧΩΡΑΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ.

[alcyon]

Κορίτσια ευχαριστώ πολύ. Προσπαθώ κι εγώ να τις δώσω κουράγιο γι' αυτό και σκέφτηκα ότι άν τ' ακούσει από ανθρώπους που έχουν τις ίδιες εμπειρίες θα νιώσει πολύ καλύτερα. Θα την βάλω να τα διαβάσει μόνη της για να μπαίνει και στο κλίμα.

 

1) Άρα λοιπόν ψηφίζετε ίδιο δωμάτιο!

2) Θηλασμός εννοείται δεν το συζητώ. Αποκλειστικός θηλασμός γίνεται ή θα χρειάζονται και συμπλήρωμα?

3) Βοήθεια από όπου μπορεί όσο το δυνατόν περισσότερη.

 

1) Ίδιο δωμάτιο, ίδιο κρεβάτι! Ήταν απολαυστικό και αστείο... η παρουσία του ενός δεν ενοχλεί το άλλο γιατί αυτά γνωρίζονται πριν τα γνωρίσουμε εμείς! Έχω φώτο με τη μια να κοιμάται έχοντας μαξιλάρι τον πωπούλη της άλλης (και το αντίστροφο). Και φαίνονται να το απολαμβάνουν και οι δύο! Ποτέ δεν κινδύνευσε η μια από την άλλη (ενώ το φοβόμουν... διαψεύστηκα! )

 

2) Αποκλειστικός θηλασμός γίνεται! Τα θήλασα μέχρι τους 9,5 μήνες. (Ήμουν 3 μηνών έγκυος όταν σταμάτησα). ΌΧΙ συμπλήρωμα... μη μπλέξετε! Ζήτημα να έδωσα 2 φορές λίγο γάλα (σε όλο αυτό το διάστημα)...κι αυτό τελικά δε χρειαζόταν.

 

3)Καλό θα ήταν να προσπαθήσει να βρει τις ισορροπίες μόνη με το σύζυγό της ως προς τα παιδιά. Τώρα για τις δουλειές του σπιτιού..... όποιος μπορεί να βοηθήσει καλοδεχούμενος.

Αν και εγώ από επιλογή ... δεν είχα καμία βοήθεια από πουθενά. Μόνο εγώ και ο σύζυγος. Κουραστήκαμε, αλλά τα καταφέραμε!!!!!!

 

Ευγενία και Γατούλα, μου το έλεγε η μαμά μου να τα έχω μαζί στην αρχή στην ίδια κούνια, συμφωνείτε; Η κούνια της μπέμπας είναι 60*120 και του μπέμπη 70*140 (μάλλον θα προτιμήσω τη μεγαλύτερη), για πόσο καιρό δεν "ενοχλούν" το ένα το άλλο με τις κλωτσιές; ξυπνάνε μαζί όταν κοιμούνται στην ίδια κούνια;

 

Τα δικά μας τα βάλαμε σε ημίδιπλο κρεβάτι με μικρές τροποποιήσεις όπως έχω περιγράψει παλιότερα:

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=399&highlight=

Το βρήκα πιο βολικό και δε με πόνεσε η μέση μου όταν τα θήλαζα. Απλά ξάπλωνα ή καθόμουν κοντά τους χωρίς προβλήματα. Ενώ όταν δοκίμασα κούνιες... τις έβγαλα τη 2η μέρα, γιατί πιάστικε η μέση μου!!!

[nat-left]

Κορίτσια σας υπερ ευχαριστώ! αυτό θα κάνω, και τα δύο μωρούλια μαζί!!! (αν και σκεπτόμουν να βάλω το ένα κάτω και το άλλο πάνω δηλαδή να βλέπουν τα πατουσάκια του μπέμπη τα πατουσάκια της μπέμπας...)

 

Για ημίδιπλο δεν με παίρνει να αγοράσω... αλλά τρομερή ιδέα...

 

τι θα έκανα χωρίς εσάς!

[BOULA]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΖΗΛΙΑ ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΤΕ?

 

ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΑΓΟΡΑΚΙΑ ΕΙΝΑΙ 3 1/2 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ Η ΖΗΛΙΑ.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΖΗΛΙΑΡΗΣ.

ΘΕΛΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ.

ΚΑΝΩ ΔΟΚΙΜΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΑΛΛΑ ΤΕΛΕΥΕΤΑΙΑ ΕΧΩ ΣΤΕΡΕΨΕΙ ΑΠΟ ΙΔΕΕΣ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΜΕ TESTAΡΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΒΑΖΩ ΚΑΙ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΠΑΛΑΜΙΑ.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΝΙΩΘΩ ΤΥΨΕΙΣ ΜΕΤΑ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΙΝΩ ΚΑΙ ΚΑΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ....

ΚΑΜΜΙΑ ΙΔΕΑ??????

[alcyon]

Ζήλιες έχουμε λίγες και σε φυσιολογικά επίπεδα. Όταν π.χ. διεκδικούν το ίδιο παιχνίδι... προτείνω....

 

α. Ανταλλαγή (όποιος το ζητά, προσφέρει κάποιο άλλο παιχνίδι και εφόσον συμφωνεί ο "κάτοχος" πραγματοποιείται ανταλλαγή). -Το εφαρμόζουν πλεον και μόνα τους και συχνά εκτονώνει αρκετές κρίσεις.

 

β. Συμβιβασμό (π.χ. θα παίξει/δει για λίγο αυτός που έχει το παιχνίδι τώρα... και αμέσως μετά θα το δώσει στον άλλο). -Κι αυτό πιάνει αρκετά

 

γ. Αναζήτηση του κατόχου (Αν το παιχνίδι ανήκει σε κάποιον... τότε άσχετα με το ποιος το παίζει επιστρέφει στον κάτοχό του) Εδώ με την εξήγηση πως ευχαριστούμε τον κάτοχο που μας άφηνε τόση ώρα να παίζουμε με το παιχνίδι του και μπορεί να το πάρει για να παίξει και ο ίδιος. -Αυτόν τον τρόπο τον προτιμώ λιγότερο και τον χρησιμοποιώ όταν δεν έχουν αποτέλεσμα οι άλλοι δύο.

 

-----------

Τώρα... σε ότι αφορά τη ζήλια που έχει στόχο να αποσπάσει την προσοχή μας (π.χ. ζηλεύει όταν παίρνω το αδερφάκι αγκαλιά ή αλλάζω πάνα κτλ...), εκεί είναι πιο δύσκολα τα πράγματα.

 

1ον. ΔΕΝ ανταποκρίνομαι με το να αφήσω αυτό που ξεκίνησα (αγκαλιά, αλλαγή πάνας κτλ). Γιατί τότε κάθε φορά που θα κάνω μια τέτοια πράξη, θα έχω την αντίστοιχη συμπεριφορά από το παιδί και τα πράγματα θα χειροτερεύουν.

 

2ον. Όταν τελειώσω με αυτό που έκανα, δίνω την προσοχή μου και του εξηγώ πως το αγαπάω, πως είναι πολύ σημαντικό για μένα και πολύ σπουδαίο παιδί. Επίσης του λέω πως δε θέλω να το βλέπω στενοχωρημένο και να μην περνάει καλά. Μόνο χαρούμενο το θέλω.

 

3ον. Φροντίζω το "αντικείμενο της ζήλιας" (=το άλλο παιδάκι) να κάνει πράγματα που ευχαριστούν αυτόν που ζηλεύει (σε ανύποπτο χρόνο και χωρίς να φαίνεται το κίνητρο). Τότε λέω στο ζηλιάρικο παιδάκι "είδες πόσο σε αγαπάει ο/η αδερφός/-η σου;" Γενικά φροντίζω να υποδεικνύω τα "οφέλη" που έχει ο ζηλιάρης από το "αντικείμενο της ζήλιας" του.

 

ΔΕΝ του λέω ποτέ, οτι ζηλεύει... δεν του λέω ποτέ ότι δεν πρέπει να ζηλεύει, ΔΕΝ το υποχρεώνω να δίνει φιλιά και αγκαλιές τις στιγμές που έχει αισθήματα ζήλιας. Σκοπός δεν είναι να κρύψω τη ζήλια του πίσω από ένα φιλί ή μια αγκαλιά.

 

Δεν ξέρω αν αυτά βοηθάνε (γιατί πάντα εξαρτάται και από το παιδί και από το γονιό). Λέω μόνο τι κάνω εγώ στα δικά μου παιδιά. Μακάρι να βοηθήσουν.

[BOULA]

Σε ευχαριστώ alcyon για τις συμβουλές σου, φαίνονται απλές και θα τις δοκιμάσω.

[Γατουλα]

αλκιων χαρας τα κουραγια σου, πολυτεκνια οσονουπω εεεεε?

αυτη τη φωτο με τις 2 δε τη βαζεις για αβαταρ καλε????

 

Μια ερωτηση, αυτο με τα διδυμα σε διπλο κρεββατι δε το εχω καταλαβει...δηλαδη τι μεγεθος? δε πεφτουν απο εκει?

 

πιο μικρα επειδη ειχε ο Βασιλης κολικους, ειχα μια μαγιλαρα εγκυμοσυνης, αυτη με το σχημα V και την ειχα κανει σα κρεββατακι, χωνοταν μεσα μου και ηταν συνεχεια διπλα μου για να τον καλμαρω. Η αναστασια γενικα κοιμοταν πιο ησυχη. Αν ηταν και αυτη με τις μερες της την εχωνα αναμεσα. "Ευτυχως" δεν ειχαμε συζυγο, σε αυτη τη φαση και χωραγαμε και οι τρεις στο διπλο! Οσο μεγαλωνανε, κοντευανε να με πεταξουν εξω

Απο τον 4ο μετακομισαν στο δωματιακι τους

Τον κλαψα πολλες φορες τον επαιρνα στο κρεββατι μου για να μη ξυπνησει και η αλλη και μετα εχω ολονυχτια.

 

Εδω και 5 μερες αλλαξαμε διαδικασιες υπνου γιατι ειχα καταντησει μερικες φορες να ειμαι 1 ωρα διπλα τους για να κοιμηθουν και πολλες φορες μεταμεσονυχτια ξυπνηματα.

 

Τωρα ακολουθω το βιβλιο "Κοιμησου παιδι μου- Εκδοσεις Πατακη" αλλα ειναι νωρις ακομα για συμπερασματα....

[alcyon]

Ένα ημίδιπλο κοινό κρεβάτι, τίποτα περισσότερο. Αυτό είναι το κρεβάτι τους. Πήρα και ένα κάγκελο από το Jumbo το απλό το παιδικό. Έβαλα μαξιλαράκια γύρω γύρω για να μη χτυπάνε. Και μπροστά στο κρεβάτι (κάτω) μαξιλαράκια ή κάποια στρωσιά έτσι ώστε όταν πέσουν να πέσουν μόνο από μικρό ύψος (10 cm) και στα μαλακά.

 

Στα δίδυμα είχα βγάλει τα ξύλα με αποτέλεσμα το στρώμα να ακουμπάει ουσιαστικά στο πάτωμα και το κρεβάτι να μοιάζει με μια μεγάλων διαστάσεων κούνια. Αλλά στο επόμενο δεν το έκανα αυτό.

 

Από την εμπειρία μου δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο από ενα απλό κάγκελο.

1. Όταν είναι μικρά, δεν μετακινουνται.

2. Όταν αρχίσουν να "γυρίζουν" το κρεβάτι, τα κοιμίζω με το κεφάλι προς την πλευρά του τοίχου, οπότε στο γύρισμά τους το πολύ πολύ να ακουμπίσουν τον τοίχο (θυμίζω πως έχω μαξιλαράκια γύρω γύρω)

3. Όταν αρχίζουν να πιάνονται και να κάνουν τα δικά τους προτιμώ να δοκιμάσουν να κατέβουν από το κρεβάτι τους παρά να τα "φυλακίσω".

 

Στην πραγματικότητα πέφτουν 1 φορά. Είναι αρκετή για να το θυμούνται και δεν ξαναπέφτουν. Και το πέσιμο γίνεται υπό ελεγχόμενες συνθήκες (είπαμε μαξιλαράκια μπροστά στο κρεβάτι, άρα μαλακά και μικρό ύψος). Δε χτυπάει κανένα, μόνο τρομάζει λίγο. Δε χρειάζεται τίποτα άλλο. Τώρα τα μεγαλύτερα παιδιά τα έχω χωρίς κάγκελο πια. Δεν το χρειάζονται. Κοιμούνται εδώ και καιρό χωρίς προβλήματα σε οποιοδήποτε κρεβάτι (διακοπές ή σπίτι κτλ).

 

Βοήθησα ή σε μπέρδεψα περισσότερο;

[Eleftheria]

Κορίτσια καλημέρα,

Εμείς γενικά δεν έχουμε ζήλιες. Όποτε προκύπτει θέμα με κάποιο παιχνίδι το λύνω με κουβέντα και αποσπώ την προσοχή με ένα άλλο παιχνίδι ή με κάποιο δικό μου αντικείμενο. Σε εμάς, αυτό το τελευταίο πιάνει περισσότερο, δηλαδή δίνω τα κλειδιά μου, μία βεντάλια, ένα τάπερ που περιστρέφεται (αυτό για τις σαλάτες),…

Όταν έρχεται στο σπίτι 1 καινούριο παιχνίδι, τους λέω ότι είναι της μαμάς και τους το χαρίζω για να παίζουν μαζί.

 

Σχετικά με τον ύπνο στο ίδιο κρεβάτι, αυτό που θα με ανησυχούσε είναι ότι η τακτική αυτή δεν ωθεί στην ανεξαρτητοποίησή τους. Αυτό ισχύει ή δεν επηρεάζει δεδομένου ότι στους 4-5 μήνες θα πάνε σε δικό τους κρεβάτι?

Δηλαδή, τα μικρά μας είναι ήδη υπερβολικά δεμένα, το να κοιμούνται και στο ίδιο κρεβάτι, τα βοηθάει ή αργότερα θα κάνει τα πράγματα δυσκολότερα.

[alcyon]

Σχετικά με τον ύπνο στο ίδιο κρεβάτι, αυτό που θα με ανησυχούσε είναι ότι η τακτική αυτή δεν ωθεί στην ανεξαρτητοποίησή τους. Αυτό ισχύει ή δεν επηρεάζει δεδομένου ότι στους 4-5 μήνες θα πάνε σε δικό τους κρεβάτι?

Δηλαδή, τα μικρά μας είναι ήδη υπερβολικά δεμένα, το να κοιμούνται και στο ίδιο κρεβάτι, τα βοηθάει ή αργότερα θα κάνει τα πράγματα δυσκολότερα.

 

Εμείς τα έχουμε στο ίδιο κρεβάτι από τη μέρα που γεννήθηκαν. Αλλά τώρα ζητάνε σιγά σιγά δικό τους χωριστό γιατί βρίσκουν τα πόδια της μιας με αυτά της άλλης. Τους είπαμε πως κοντά στα γεννέθλια θα πάρουμε χωριστά κρεβάτια και το περιμένουν πώς και πώς!! Δε νομίζω πως είναι πρόβλημα λοιπόν το να κοιμούνται μαζί. Στο κάτω κάτω... πάλι στο ίδιο δωμάτιο θα είναι.

[Γατουλα]

Με την Αναστασια δεν υπαρχει περιπτωση για διπλο κρεββατι

Καθε βραδυ θα ειχαμε αεροπηδηματα

Η μικρη ξυπναει μπουσουλαει στη κουνια προς το κατοκεφαλο, στουκαρι και πεφτει τανασκελα ξανα

Αργοτερα παλι προς τα πανω

Μιλαμε για παιδι σφεντονα και με δοκιμασμενο κεφαλι, εχουμε δοκιμασει μοκετα, τσιμεντο, απο ολα

[BOULA]

Ζήλιες έχουμε λίγες και σε φυσιολογικά επίπεδα. Όταν π.χ. διεκδικούν το ίδιο παιχνίδι... προτείνω....

 

ευχαριστώ πολύ..alcyon.

όλον αυτόν τον καιρό, τα δοκιμάζω όλα αυτά και ένα έχω να σας πώ: απίστευτα καλά.

ξέρετε όποτε είχαμε καυγάδες, πέφταμε στην παγίδα που μας έστηνε το ζιζάνιο. Ήθελε την προσοχή και τα κατάφερνε πολύ καλά. με φωνές , με απειλές, με πολύ κουβέντα (το καλύτερό τους).

από τότε όμως που η προσοχή πάει στο "θύμα" μένει κάγκελο ο άλλος και κάνει προόδους μέρα με την μέρα.

Έχουμε μέλλον βέβαια αλλά βλέπω φως.