Σκέψεις μετά την αποβολή

[Αnya]

Καλησπέρα σας και καλή χρονιά σε όλους!

Ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ αυτά που μου συνέβησαν τον τελευταίο καιρό,λίγο πριν μας αποχαιρετήσει το 2022.

Είμαι 27 και ο άντρας μου 33 κ αποφασίσαμε το Σεπτέμβρη να προσπαθήσουμε για παιδάκι.

Τελευταία περίοδος 29 Οκτωβρίου και στης Αγίας Αικατερίνης πλέον κρατάω θετικό τέστ απίστευτα ευτυχισμένη μη μπορώντας να το πιστέψω! Λίγες μέρες αργότερα και ενώ μιλουσα με μια φίλη μου παθολόγο στο κινητό, μου είπε πως η τιμή χοριακης δεν της φαίνεται καλή και ότι μπορεί να έχω κενό σάκο. Αυτό ήταν! Πείτε ότι ήμουν πολύ ευθικτη,πολύ ευαίσθητη αλλά μου κατέστρεψε τα πάντα και από εκείνη τη μέρα όλα έμοιαζαν με κάτι που σιγά σιγά γκρεμίζεται. Μου διέλυσε την ψυχολογία,πίστεψα πράγματι πως η κύηση δεν θα είναι καλή και άρχισα να έχω αρνητικά συναισθήματα! Δεν είχε καμία σημασία τι μου ελεγε ο γιατρός! Εγώ είχα μείνει στα λόγια της φίλης μου. 

Ακολούθησαν και άλλες χοριακες και κάποια ραντεβού στο γιατρό διότι σύμφωνα με τον ίδιο ήταν πολύ νωρίς για να έχουμε περισσότερες πληροφορίες.

Περνούσαν οι μέρες και ενώ προσπαθούσα να είμαι αισιόδοξη κάτι δεν με άφηνε... Ξαφνικά μέσα Δεκέμβρη απ' το πουθενά καφέ υγρά μετά utrogestan και ξεκούραση και μετά κόκκινο αίμα και μετά άκουσα την καρδούλα που ήταν όμως αδύναμη όπως μου είπε ο γιατρός..

Και μετά αποβολή...

Δεν χρειάστηκα αποξεση σύμφωνα με το γιατρό και μου είπε να κρατήσω το ότι είμαστε ένα γόνιμο ζευγάρι και ότι αυτά συμβαίνουν. 

"Τελείωσε κάτι που δεν μπορούσε να επιβιώσει" είπε.

Ειμαι πλέον καθαρή,περιμένω πρώτα μια περίοδο κ μετά μπορούμε να προσπαθήσουμε.

Είναι παράξενο αλλά ενώ έκλαψα ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ, έχω καλό προαίσθημα ότι θα γίνει κάτι πολύ καλό και είναι παράξενο γιατι έτσι ένιωθα τη μέρα που είδα πρώτη φορά κόκκινο αίμα.Θλιψη αλλά και μια ανεξήγητη ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά.

Κάποιες μέρες πέφτω και σκεφτόμαι μήπως προκάλεσα εγώ την αποβολή γιατι άφησα τη φίλη μου να μου χαλάσει τη ψυχολογία.

Μετά τα βάζω με το Θεό.

Μετά σκεφτόμαι μήπως τελικά δεν μπορώ να κάνω παιδιά.

Μετά θυμώνω και λέω αφού έκοψα το κάπνισμα μαχαίρι γιατί συνέβη;;;

Μετά θυμάμαι το αίσθημα ελπιδας εκείνη τη μέρα με το κόκκινο αίμα ότι τώρα όλα μοιάζουν χάλια αλλά όλα θα πάνε καλά και ανακουφιζομαι.

Ήθελα να τα μοιραστώ με κάποιον που θα καταλάβαινε..

Εύχομαι το νέο έτος να σας φέρει αυτό ακριβώς που επιθυμείτε!

 

 

 

 

[Elli13]

On 2/1/2023 at 4:43 ΠΜ, Αnya είπε:

Καλησπέρα σας και καλή χρονιά σε όλους!

Ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ αυτά που μου συνέβησαν τον τελευταίο καιρό,λίγο πριν μας αποχαιρετήσει το 2022.

Είμαι 27 και ο άντρας μου 33 κ αποφασίσαμε το Σεπτέμβρη να προσπαθήσουμε για παιδάκι.

Τελευταία περίοδος 29 Οκτωβρίου και στης Αγίας Αικατερίνης πλέον κρατάω θετικό τέστ απίστευτα ευτυχισμένη μη μπορώντας να το πιστέψω! Λίγες μέρες αργότερα και ενώ μιλουσα με μια φίλη μου παθολόγο στο κινητό, μου είπε πως η τιμή χοριακης δεν της φαίνεται καλή και ότι μπορεί να έχω κενό σάκο. Αυτό ήταν! Πείτε ότι ήμουν πολύ ευθικτη,πολύ ευαίσθητη αλλά μου κατέστρεψε τα πάντα και από εκείνη τη μέρα όλα έμοιαζαν με κάτι που σιγά σιγά γκρεμίζεται. Μου διέλυσε την ψυχολογία,πίστεψα πράγματι πως η κύηση δεν θα είναι καλή και άρχισα να έχω αρνητικά συναισθήματα! Δεν είχε καμία σημασία τι μου ελεγε ο γιατρός! Εγώ είχα μείνει στα λόγια της φίλης μου. 

Ακολούθησαν και άλλες χοριακες και κάποια ραντεβού στο γιατρό διότι σύμφωνα με τον ίδιο ήταν πολύ νωρίς για να έχουμε περισσότερες πληροφορίες.

Περνούσαν οι μέρες και ενώ προσπαθούσα να είμαι αισιόδοξη κάτι δεν με άφηνε... Ξαφνικά μέσα Δεκέμβρη απ' το πουθενά καφέ υγρά μετά utrogestan και ξεκούραση και μετά κόκκινο αίμα και μετά άκουσα την καρδούλα που ήταν όμως αδύναμη όπως μου είπε ο γιατρός..

Και μετά αποβολή...

Δεν χρειάστηκα αποξεση σύμφωνα με το γιατρό και μου είπε να κρατήσω το ότι είμαστε ένα γόνιμο ζευγάρι και ότι αυτά συμβαίνουν. 

"Τελείωσε κάτι που δεν μπορούσε να επιβιώσει" είπε.

Ειμαι πλέον καθαρή,περιμένω πρώτα μια περίοδο κ μετά μπορούμε να προσπαθήσουμε.

Είναι παράξενο αλλά ενώ έκλαψα ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ, έχω καλό προαίσθημα ότι θα γίνει κάτι πολύ καλό και είναι παράξενο γιατι έτσι ένιωθα τη μέρα που είδα πρώτη φορά κόκκινο αίμα.Θλιψη αλλά και μια ανεξήγητη ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά.

Κάποιες μέρες πέφτω και σκεφτόμαι μήπως προκάλεσα εγώ την αποβολή γιατι άφησα τη φίλη μου να μου χαλάσει τη ψυχολογία.

Μετά τα βάζω με το Θεό.

Μετά σκεφτόμαι μήπως τελικά δεν μπορώ να κάνω παιδιά.

Μετά θυμώνω και λέω αφού έκοψα το κάπνισμα μαχαίρι γιατί συνέβη;;;

Μετά θυμάμαι το αίσθημα ελπιδας εκείνη τη μέρα με το κόκκινο αίμα ότι τώρα όλα μοιάζουν χάλια αλλά όλα θα πάνε καλά και ανακουφιζομαι.

Ήθελα να τα μοιραστώ με κάποιον που θα καταλάβαινε..

Εύχομαι το νέο έτος να σας φέρει αυτό ακριβώς που επιθυμείτε!

 

 

 

 

Σε καταλαβαίνω απόλυτα... Έμεινα έγκυος τον Οκτώβρη με την πρώτη προσπάθεια και κατέληξε σε βιοχημική. Τον επόμενο μήνα ξανά έγκυος και στις 8,5 εβδομάδες σταμάτησε η καρδούλα του. Δεν είχα ούτε αίμα ούτε τίποτα που να προμηνύει παλινδρομη. Ίσα ίσα που είχα όλα τα συμπτώματα μου κανονικα. Έκανα αποξεση 16/12 και ακόμα δυσκολεύομαι πολύ να το ξεπεράσω αν και όπως και συ νιώθω ώρες ώρες αισιόδοξη. Μετά με κατακλύζουν πάλι σκέψεις ότι κάποιο πρόβλημα έχω και έχω χάσει δύο εγκυμοσύνες. Ο γιατρός μου έπειτα από δική μου προτροπή προτείνει οι οποίες εξετάσεις να γίνουν μετά τη δεύτερη περίοδο αλλά μου έδωσε το οκ να προσπαθήσω πάλι αφότου αδιαθετησω. Από τη μια το θέλω τόσο πολύ από την άλλη όμως τρέμω στην ιδέα. Ο σύζυγος μου ο οποίος είναι τόσο υποστηρικτικός δεν βλέπει την ώρα να ξαναμεινω έγκυος, αλλά νομίζω δεν θα αντέξω και άλλη αποβολή. Υπάρχουν στιγμές που ακόμα κλαίω κρυφά από όλους..

Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν έφταιξε σε τίποτα. Ήταν να γίνει δυστυχώς και έγινε όπως και σε τόσες γυναίκες γύρω μας καθημερινά. Μακάρι αυτός ο χρόνος να μας φέρει υγιή μωράκια στην αγκαλιά μας !!