Η δασκάλα η σωστή

[Dragonfly]

"Δασκάλα κοντά στα παιδιά" ή "δασκάλα να βγάλουμε την ύλη";

Πως θα έπρεπε να είναι η σωστή δασκάλα; Υπάρχει στην πραγματικότητα;

[mkcm]

Γιατί το ένα να αποκλείει το άλλο; Υποτίθεται ότι οι δασκάλες έχουν εκπαιδευτεί για αυτό ακριβώς... Να διδάσκουν τα παιδιά αυτά που προβλέπεται εμπνέοντάς τους ταυτόχρονα εμπιστοσύνη, δίνοντάς τους αγάπη και φροντίδα...

[lydiap]

Κι εγώ νομίζω πώς το ένα δε αναιρεί το άλλο. Η ''σωστή'' δασκάλα και κοντά στα παιδιά είναι και προχωράει κανονικά στα μαθήματα (αποφεύγω τον όρο ''βγάζει την ύλη'', γιατί από ό,τι θυμάμαι στα χρόνια μου αυτό δεν εξαρτιόταν πάντα από την ίδια ). Μία δασκάλα που είναι κοντά στα παιδιά, αλλά δεν προχωράει στα μαθήματα, είναι σα να εκπληρώνει μόνο τη μισή αποστολή της, και το αντίστροφο.

[osin]

Έχω την εντύπωση ότι η πρώτη κατηγορία δασκάλας θα βγάλει και την ύλη. Μία δασκάλα που την ενδιαφέρει να αναπτύξει μια πιο ιδιαίτερη και ουσιαστική σχέση με τα παιδιά, δε μπορεί να είναι αδιάφορη στο να κάνει μάθημα κιόλας.

Η δεύτερη κατηγορία νομίζω ότι είναι διεκπεραιωτική, και ούτε καν θα βγάζει ουσιαστικά την ύλη. Θα λέει ό,τι έχει να πει χωρίς να τη ενδιαφέρεται αν κάποιος καταλαβαίνει ή έχει απορίες.

Εγώ θα ήθελα την πρώτη κατηγορία.

Στην πραγματικότητα θεωρώ ότι είναι λίγο δύσκολο να βρεθεί, αλλά όχι αδύνατο.

[Dragonfly]

Συμφωνώ με όλες σας. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Το ιδανικό θα ήταν μια δασκάλα που να συνδυάζει και τα δύο. Έχετε βρει όμως τέτοια δασκάλα; αρχίζω να πιστεύω ότι είναι είδος προς εξαφάνιση. Ενώ δασκάλες, ειδικά της δεύτερης κατηγορίας, βρίσκω άνετα.

[osin]

Daenerys_T, έχεις θέματα με τη δασκάλα του παιδιού/των παιδιών σου;

Είναι της β κατηγορίας;

Καλά, εγώ δε μπορώ να πω και πολλά ως μαμά (καθώς η δική μας δασκάλα στη χειρότερη θα μου πει ότι η κόρη μου δεν έφαγε όλη της την φρουτόκρεμα προς το παρόν) αλλά ως μαθήτρια, η αλήθεια είναι ότι θυμάμαι πως πιο πολύ είχαμε διακπεραιωτικούς εκπαιδευτικούς. Με ελάχιστους είχαμε δεθεί πραγματικά. Είναι και το εκπαιδευτικό σύστημα τέτοιο που δεν ευνοεί άλλες καταστάσεις, είναι πολλά τα θέματα.

[Dragonfly]

Δεν έχω βγάλει πόρισμα, αλλά νομίζω ότι είναι της β΄κατηγορίας. Δεν θέλω να πω πολλά. Θέλω να δω γνώμες μήπως εγώ είμαι υπερβολική τελικά...

Και εγώ σαν παιδί πάντως με ελάχιστους είχα δεθεί... ή τέλοσπάντων εκτιμούσα...

[osin]

Τώρα την έχετε για πρώτη φορά; Είναι νωρίς ακόμα, δώσε της λίγο χρόνο

[vtgian]

Ο δάσκαλος (μη τους βγάζουμε απέξω, υπάρχουν υπέροχοι) ή η δασκάλα πρέπει να κάνει και τα δύο. Ανάλογα με το επίπεδο των παιδιών, το θέμα της ύλης είναι κάποιες φορές πιο δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο. Από την εμπειρία μου, υπάρχουν αρκετοί δάσκαλοι διεκπεραιωτικοί, κάποιοι δάσκαλοι που απλά θέλουν να τα έχουν καλά με την διεύθυνση και τους γονείς και κάνουν μόνο τα τυπικά, κάποιοι που θα έπρεπε να έχουν αλλάξει επάγγελμα και αρκετά λιγότεροι που αποτελούν πραγματικά έμπνευση για τα παιδιά (αλλά όχι απαραίτητα ικανοποίηση για τους γονείς).

 

Η αδελφή μου πέρυσι είχε πρώτη δημοτικού με 15 μόνο παιδιά. Ευκολάκι να το ακούς. Αλλά όταν διαπίστωσε ότι σχεδόν τα μισά είχαν θέματα προσαρμογής, κάποια χρειάζονταν παρέμβαση, κάποια παράλληλη στήριξη, κάποιοι γονείς αρνούνταν να δουν τις δυσκολίες, είδε ότι για να μπορέσει να τηρήσει ισορροπίες θα πρέπει να κάνει λίγο πιο αργά τα πράγματα. Την ύλη την έβγαλαν, αλλά της βγήκε και η πίστη. Τα έκανε όλα με δικό της τρόπο, με παιχνίδια, με κουκλοθέατρο, με αισθητηριακά ότι μπορείς να φανταστείς. Ο σχολικός σύμβουλος της έδωσε συγχαρητήρια. Φέτος έχει την ίδια τάξη, ξέρει να προβλήματα και έχει βοήθεια από δασκάλα παράλληλης στήριξης για 2 παιδάκια. Η δασκάλα της παράλληλης της είπε ότι βλέποντας την σύσταση της τάξης, αυτό που έκανε πέρυσι είναι άθλος. Ωστόσο, είχε παράπονα από 2-3 γονείς ότι δεν βάζει αρκετή δουλειά στο σπίτι, ήθελαν περισσότερες φωτοτυπίες, δεν καταλάβαιναν γιατί τόση επιμονή με παιχνίδι ρόλων, βιωματικά κλπ. Θέλω να πω, πως κάποιες φορές και οι γονείς βλέπουν μόνο το παιδί τους και όχι το πλαίσιο.

[Dragonfly]

Osin, ναι για πρώτη φορά την έχουμε.

 

Vtgian, έχεις δίκιο να μην αφήνουμε απέξω τους δασκάλους. Προσωπικά είχα πολύ καλή εμπειρία όταν ήμουν μικρή.

Επίσης η αδελφή σου βλέπω ότι έκανε τα πάντα για να βοηθήσει όλα τα παιδιά και να τα κάνει να νιώσουν άνετα. Αυτό πράγματι είναι άθλος. Δεν είναι κάτι όμως που το βλέπεις συχνά. Φαντάσου να έλεγε η αδελφή σου ότι σήμερα αυτό είναι το μάθημα και όποιος άκουσε, άκουσε.

Ο σχολικός σύμβουλος περνάει έτσι κι αλλιώς από τις τάξεις; σκοπός του ποιος είναι; να βοηθήσει τη δασκάλα ή να ελέγξει εάν κάνει σωστά τη δουλειά της;

 

Σίγουρα υπάρχουν και γονείς που δεν είναι ευχαριστημένοι με τίποτα ή είναι κολλημένοι με την ύλη πιο πολύ από τους δασκάλους. Αλλά εγώ προσπαθώ να δω το θέμα από τη σκοπιά του δάσκαλου. Ποιος θα έπρεπε να είναι ο δικός του στόχος; και ποιος τον ελέγχει;

[vtgian]

Αν θυμάμαι καλά, ο σύμβουλος μπαίνει σε όλες τις τάξεις. Βλέπει το επίπεδο των παιδιών, που έχουν φτάσει, τι προβλήματα υπάρχουν, πως γίνεται η διδασκαλία και διορθώνει ή προτείνει στον δάσκαλο εναλλακτικούς τρόπους.

 

Φυσικά και πάλι μιλάμε ανάλογα με τον σύμβουλο το τι θα δει και τι θα ελέγξει. Τι μετεκπαίδευση έχει, πόσο ενημερωμένος είναι για σύγχρονες πρακτικές κλπ κλπ

 

Ουσιαστικός έλεγχος ή επιπτώσεις δεν υπάρχουν. Ή να στο πω αλλιώς, ο διεκπεραιωτικός ή ο μέτριος δάσκαλος δεν έχει να φοβάται τίποτα. Οι περιπτώσεις που δάσκαλοι απομακρύνονται είναι πραγματικά κραυγαλέες. Και για να γίνει κάποια αλλαγή χωρίς χρονικές προστριβές θα πρέπει να το κυνηγήσουν πάρα πολύ οι γονείς, και να έχουν την στήριξη της διεύθυνσης του σχολείου.

 

Δεν είναι τυχαίο ότι με τους δασκάλους του κύκλου μου που μιλάω (και είναι όλοι εξαιρετικοί), όλοι τους είναι υπέρ της αξιολόγησης. Χαρακτηριστικά μου έλεγαν, ας ξεκινήσει από κάπου η αξιολόγηση και ας είναι ελλιπής, δεν πειράζει, θα βελτιωθεί. Είναι άδικο για αυτούς που προσφέρουν έργο να μην υπάρχει καμία αναγνώριση πέρα από ηθική.

[mkcm]

Daenery's έχω γρ'αψει παλιότερα σε θέματα που αφορούν εκπαιδευτικούς, αλλά θα σου γράψω κι εδώ για την εμπειρία μου. Καταρχήν, δούλευα 9 χρόνια σε ιδιωτικό σχολείο (δημοτικό).

Υπήρχαν διαφορετικών ταχυτήτων δάσκαλοι. Οι πολύ καλοί και οι μέτριοι. Οι πολύ καλοί ήταν αυτοί που πραγματικά νοιάζονταν για τα παιδιά, τα ενέπνεαν με την τρόπο που τα προσέγγιζαν και κατάφερναν με αρκετή ευκολία να "βγάλουν και την ύλη". Οι μέτριοι ήταν αυτοί που "δεν το είχαν" και πολύ με το συναισθηματικό κομμάτι. Δεν ήταν αδιάφοροι προς τους μαθητές, αλλά δεν ήταν και του τύπου τα νιώθω σαν παιδιά μου. Αυτοί δυσκολεύονται περισσότερο να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις που είχε η διδασκαλία. Δεν έμπαιναν με ενθουσιασμό στην αίθουσα με αποτέλεσμα να μην ενθουσιάζονται και τα παιδιά.

Για τον εαυτό μου - χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω - μπορώ να πω ότι άνηκα στην πρώτη κατηγορία. Πάντα χαιρόμουν κάθε μέρα που θα έμπαινα στην τάξη και θα αντικρίσω τα μικράκια. Χαιρόμουν με την αθωότητά τους, με τις απορίες τους, με τη χαρά που έπαιρναν όταν απαντούσαν σωστά σε μια ερώτηση, όταν έπαιρναν αυτοκόλλητο, με απλά πράγματα. Βγάζαμε "εύκολα την ύλη" και γενικά είχα την υπονομή και το κουράγιο να ψάξω και να βρω το "κουμπί" του κάθε παιδιού, παρόλο που αυτό ήταν πάρα πολύ επίπονο, όμως άξιζε τον κόπο.

Αυτό που με κούραζε ήταν ορισμένοι γονείς που δεν ικανοποιούνταν με τίποτα. Στην ίδια τάξη, την ίδια ύλη, τις ίδιες ασκήσεις, την ίδια συμπεριφορά πάντα υπήρχαν 4 - 5 γονείς που σου έκαναν παρατήρηση και είχαν συγκρουόμενες πάντα ενστάσεις. Δε βάζεις πολλά/ βάζεις πολλά, δεν είσαι αρκετά αυστηρή/ είσαι πολύ αυστηρή, δεν προχωράς γρήγορα/ προχωράς γρήγορα, δε βοηθάς τους πιο δυνατούς/ δε βοηθάς τους πιο αδύναμους, κλπ., κλπ., κλπ. Αλλά κι αυτούς τους αντιμετώπιζα με υπομονή και συνήθως τα βρίσκαμε στη συνέχεια.

Αυτό που κατάλαβα, όμως, με τα χρόνια ήταν ότι ο ενθουσιασμός μου αυτός είχε ημερομηνία λήξεις. Μετά την 7ετία η χαρά που έπαιρνα από τα μικρά δεν ήταν όση είχα στην αρχή, ούτε και η διάθεση "να τα βρω" με τους προαναφερόμενους γονείς ήταν η ίδια και επειδή πάντα με ενδιάφερε περισσότερο η έρευνα παρά η διδασκαλία, αποφάσισα να αφήσω το σχολείο (παρά τα λεφτά, το ωράριο, τις διακοπές, κλπ. που ήταν σούπερ) και να στραφώ σε αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω.

Κλείνοντας, λοιπόν, θα πω, ότι συνήθως οι "διεκπεραιωτικοί" δάσκαλοι είναι αυτοί που με τα χρόνια "κουράστηκαν", γιατί εκ των πραγμάτων είναι δύσκολη δουλειά και θέλει νεύρα, κότσια και αμείωτο ενθουσιασμό που με τα χρόνια και την εμπειρία θα ανθίζει και δε θα φθίνει για να την κάνεις σωστά.

[Dragonfly]

Ουσιαστικός έλεγχος ή επιπτώσεις δεν υπάρχουν. Ή να στο πω αλλιώς, ο διεκπεραιωτικός ή ο μέτριος δάσκαλος δεν έχει να φοβάται τίποτα. Οι περιπτώσεις που δάσκαλοι απομακρύνονται είναι πραγματικά κραυγαλέες. Και για να γίνει κάποια αλλαγή χωρίς χρονικές προστριβές θα πρέπει να το κυνηγήσουν πάρα πολύ οι γονείς, και να έχουν την στήριξη της διεύθυνσης του σχολείου.

Εντάξει η απομάκρυνση φαντάζομαι είναι για κραυγαλέες περιπτώσεις. Αλλά θα έπρεπε να υπήρχε κάποιος έλεγχος, κάποιες συστάσεις κτλ

 

Δεν έμπαιναν με ενθουσιασμό στην αίθουσα με αποτέλεσμα να μην ενθουσιάζονται και τα παιδιά.

 

Περισσότερο ενθουσιασμό έχουν συνήθως οι πιο νέοι δάσκαλοι. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν μιλάω για ενθουσιασμό. Μιλάω για έναν δάσκαλο που να ξέρει να ελίσσεται. Να μην κάθεται στην έδρα και να δίνει παραγγελιές. Ειδικά η ατάκα που ακούω από πολλούς και διάφορους δασκάλους (έχω και φίλη δασκάλα) είναι: έχω 20 παιδιά ποιο να πρωτοκοιτάξω. Τι να κάνω; Εμ συγγνώμη αυτή είναι η δουλειά σου. Βρε τρόπο να κοιτάξεις και τα 20. Η λύση ποια είναι δηλαδή; Να μην κοιτάς τελικά κανένα; Να κάθεσαι στην έδρα και να το παίζεις άρχοντας;

[mkcm]

Ε

Περισσότερο ενθουσιασμό έχουν συνήθως οι πιο νέοι δάσκαλοι. Αυτό είναι σίγουρο. Δεν μιλάω για ενθουσιασμό. Μιλάω για έναν δάσκαλο που να ξέρει να ελίσσεται. Να μην κάθεται στην έδρα και να δίνει παραγγελιές. Ειδικά η ατάκα που ακούω από πολλούς και διάφορους δασκάλους (έχω και φίλη δασκάλα) είναι: έχω 20 παιδιά ποιο να πρωτοκοιτάξω. Τι να κάνω; Εμ συγγνώμη αυτή είναι η δουλειά σου. Βρε τρόπο να κοιτάξεις και τα 20. Η λύση ποια είναι δηλαδή; Να μην κοιτάς τελικά κανένα; Να κάθεσαι στην έδρα και να το παίζεις άρχοντας;

 

Κι όμως, για να έχεις διάθεση να ασχοληθείς με 20 παιδιά πρέπει να είσαι ενθουσιασμένος με αυτό που κάνεις, αλλιώς δεν παλεύεται με τίποτα αυτή η δουλειά...

Ξέρεις, ότι η δουλειά που κάνω τώρα είναι πολύ απαιτητική, όμως παρόλο που τότε δεν είχα ούτε deadlines, ούτε να "λογοδοτώ" καθημερινά σε αφεντικά (καταλαβαίνεις πως το λέω), ούτε να προσέχω τι θα υπογράψω γιατί μια λάθος υπογραφή ή ένα εργαστηριακό λάθος στην έρευνα θα έχει απίστευτα μεγάλες επιπτώσεις, κλπ., αναγνωρίζω ότι η δουλειά μου τότε ήταν πολύ πιο δύσκολη, γιατί δεν είχα να κάνω με αριθμούς, μελέτες, εργαστήρια και αποτελέσματα, αλλά με ανθρώπινες ψυχές, για τις οποίες είχα ευθύνη τις ώρες που ήταν στη φροντίδα μου...

[Dragonfly]

Κι όμως, για να έχεις διάθεση να ασχοληθείς με 20 παιδιά πρέπει να είσαι ενθουσιασμένος με αυτό που κάνεις, αλλιώς δεν παλεύεται με τίποτα αυτή η δουλειά...

 

αναγνωρίζω ότι η δουλειά μου τότε ήταν πολύ πιο δύσκολη, γιατί δεν είχα να κάνω με αριθμούς, μελέτες, εργαστήρια και αποτελέσματα, αλλά με ανθρώπινες ψυχές, για τις οποίες είχα ευθύνη τις ώρες που ήταν στη φροντίδα μου...

 

Και μόνο που κάνεις αυτή τη διαπίστωση, δείχνει ότι ήσουν καλή δασκάλα... Το πρόβλημα είναι όταν ο δάσκαλος βλέπει μόνο αριθμούς. Δεν χρειάζεται να είναι ενθουσιασμένος. Χρειάζεται όμως να μην είναι και στην αντίπερα όχθη. Να βλέπει τους μαθητές του σαν αριθμούς. Ότι έχει 20 παιδιά στην τάξη, τόσα μαθήματα να διδάξει, τόσες σελίδες να βγάλει κτλ

[mkcm]

Και μόνο που κάνεις αυτή τη διαπίστωση, δείχνει ότι ήσουν καλή δασκάλα... Το πρόβλημα είναι όταν ο δάσκαλος βλέπει μόνο αριθμούς. Δεν χρειάζεται να είναι ενθουσιασμένος. Χρειάζεται όμως να μην είναι και στην αντίπερα όχθη. Να βλέπει τους μαθητές του σαν αριθμούς. Ότι έχει 20 παιδιά στην τάξη, τόσα μαθήματα να διδάξει, τόσες σελίδες να βγάλει κτλ

 

It comes with the job. Προσωπικά, αν ήμουν στη θέση σου θα έλεγα στη φίλη σου, ότι διάλεξε ένα επάγγελμα που έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις. Αν δεν μπορεί να χειριστεί 20 παιδιά μαζί, να παρατήσει τη δουλειά της και να κάνει ιδιαίτερα...

Και ναι κανονικά θα έπρεπε να έχουν οι δάσκαλοι λιγότερα παιδιά στην τάξη. Δε θα ήταν όμως 5 - 6, θα ήταν 15. Και πάλι όγκος και πάλι 15 διαφορετικές ψυχές, κλπ. Και ακόμη κι αν δεν υπάρχουν παιδιά στην τάξη με ιδιαιτερότητες και σύνδρομα, η δουλειά είναι δύσκολη.

Δηλαδή, αν ο γυναικολόγος έλεγε ότι δεν μπορεί σε μια μέρα να ξεγεννάει 6 - 7 γυναίκες γιατί κουράζεται ή ένας χειρουργός ότι δεν μπορεί να κάνει 6 - 7 χειρουργεία γιατί δεν αντέχει, τι θα του λέγαμε; Να τα παρατήσει...

[Dragonfly]

It comes with the job. Προσωπικά, αν ήμουν στη θέση σου θα έλεγα στη φίλη σου, ότι διάλεξε ένα επάγγελμα που έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις. Αν δεν μπορεί να χειριστεί 20 παιδιά μαζί, να παρατήσει τη δουλειά της και να κάνει ιδιαίτερα...

Και ναι κανονικά θα έπρεπε να έχουν οι δάσκαλοι λιγότερα παιδιά στην τάξη. Δε θα ήταν όμως 5 - 6, θα ήταν 15. Και πάλι όγκος και πάλι 15 διαφορετικές ψυχές, κλπ. Και ακόμη κι αν δεν υπάρχουν παιδιά στην τάξη με ιδιαιτερότητες και σύνδρομα, η δουλειά είναι δύσκολη.

Δηλαδή, αν ο γυναικολόγος έλεγε ότι δεν μπορεί σε μια μέρα να ξεγεννάει 6 - 7 γυναίκες γιατί κουράζεται ή ένας χειρουργός ότι δεν μπορεί να κάνει 6 - 7 χειρουργεία γιατί δεν αντέχει, τι θα του λέγαμε; Να τα παρατήσει...

 

Έχεις απόλυτο δίκιο... Στη φίλη μου το λέω αν και θυμώνει. Στην άλλη δεν ξέρω τι να πω... τέλοσπάντων.

[ΑΡΓΚ]

Δυστυχως η εμπειρία μου τουλάχιστον από το δημόσιο σχολείο τα τελευταία 10 χρόνια ήταν όχι απλά απογοητευτική, αλλά απελπιστική. Υπάρχουν δάσκαλοι προφανώς που και τη δουλειά τους ξέρουν και την αγαπάνε. Αλλά χάνονται μέσα σε ένα πλήθος ανθρώπων απλά ακατάλληλων, που μάλλον έτυχε να βρεθούν σε αυτό το επάγγελμα, γιατί έτσι έκατσε η 10η επιλογή του μηχανογραφικού στις πανελλήνιες. Αν το παιδί είναι "εύκολο" και αν οι γονείς έχουν τη δυνατότητα στοιχειωδώς να βοηθήσουν, όλα καλά. Αν το παιδί έχει δυσκολίες, είναι ζωηρό, ή οι γονείς δεν είναι σε θέση να εντοπίσουν και να συμπληρώσουν κενά, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ. Μπορεί να πετύχεις δασκάλα που να έχει υπομονή και θέληση και γνώσεις, αλλά οι πιθανότητες είναι πολύ κάτω από 50%.

Ο δε σχολικός σύμβουλος, όχι δε θα βοηθήσει, σε ένα σύστημα όπου δεν υπάρχει ούτε αξιολόγηση ούτε απόλυση. Μπορεί να βοηθήσει τον εκπαιδευτικό που ζητά τη βοήθεια, αλλά αυτός ο εκπαιδευτικός, σημαίνει πως έχει τη θέληση και θα τη βρει την άκρη. Για να γίνει κάτι, όταν υπάρχει πρόβλημα, ένας εκπαιδευτικός δεν πρέπει να είναι απλά ακατάλληλος στο εκπαιδευτικό του έργο, πρέπει να συμβαίνουν σημεία και τέρατα από πλευράς κακής συμπεριφοράς, και πάλι, το σύστημα θα κινηθεί με ρυθμούς χελώνας.

[lydiap]

σχετικό-άσχετο, αλλά νομίζω ότι η έννοια του σωστού δασκάλου σκιαγραφείται άψογα στο άρθρο

 

http://antikleidi.com/2015/10/05/papanoutsos_daskalos/

[Βερενίκη]

...... Θέλω να πω, πως κάποιες φορές και οι γονείς βλέπουν μόνο το παιδί τους και όχι το πλαίσιο.

 

Ναι, αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα. Ένας βασικός παράγοντας που κάνει τους δασκάλους να χάνουν τον ενθουσιασμό τους είναι οι πιεστική κριτική που δέχονται από τους γονείς.

Οι περισσότεροι γονείς δεν έχουμε καταλάβει ότι το παιδί μας με το σχολείο μπαίνει σε μία ομάδα και δεν μπορεί να λειτουργεί ανεξάρτητα από αυτήν. Θέλουμε η δασκάλα να προσέχει μόνο το δικό μας, να βάζει μαθήματα ανάλογα με τις δυνατότητες του δικού μας, να μην σπαταλάει χρόνο με τα άλλα εις βάρος του δικού μας, ή να σπαταλάει χρόνο με το δικό μας εις βάρος των άλλων κλπ. Όλα τα κρίνουμε και τα εκτιμάμε με βάση το δικό μας παιδί, ξεχνώντας ότι το παιδί πάει σχολείο ακριβώς για να ενταχθεί σε μία άλλη ομάδα.

Α ρε Φίλη με τους πρίγκιπες και τις πριγκιπέσσες σου! Τα είπες όλα!

(σας ορκίζομαι δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ):lol:

 

Επί του θέματος: Δεν μπορώ να σας περιγράψω τον σωστό δάσκαλο. Για εμένα, υπάρχει μία μικρή ένδειξη. Σωστός είναι ο δάσκαλος, τον οποίο το παιδί εμπιστεύεται και στον οποίο θα απευθυνθεί αν του συμβεί κάτι.

[vtgian]

σχετικό-άσχετο, αλλά νομίζω ότι η έννοια του σωστού δασκάλου σκιαγραφείται άψογα στο άρθρο

 

http://antikleidi.com/2015/10/05/papanoutsos_daskalos/

 

Υπέροχο κείμενο!

 

Α ρε Φίλη με τους πρίγκιπες και τις πριγκιπέσσες σου! Τα είπες όλα!

(σας ορκίζομαι δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ):lol:

 

Χα χα χα, αυτό ακριβώς εννοούσε το πόρισμα της επιτροπής (και όχι ο Φίλης όπως γράφεται συνήθως) με την έκφραση για τους πρίγκιπες και τις πριγκίπισσες, αλλά μη μας θίξουν το γαλαζοαίματο σπλάχνο μας (ούτε εγώ ΣΥΡΙΖΑ είμαι, αλλά άντε να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας).

Σοβαρά όμως, αυτή ακριβώς την νοοτροπία προσπαθούσε να στηλιτεύσει το πόρισμα, αυτό που οι γονείς απαιτούν αποκλειστικότητα για το δικό τους και ας πάνε τα άλλα να πνιγούν.

 

Είναι εξαντλητική η εργασία του δασκάλου και όσο και να γκρινιάζουμε για τις λίγες ώρες που δουλεύουν, αν δεν έχεις διδάξει δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο ψυχοφθόρο είναι. Και για τον δάσκαλο που είναι αφιερωμένος, η δουλειά δε σταματάει στο σχολείο, έχεις και για το σπίτι. Απλά με τα χρόνια, η εμπειρία σε κάνει πιο ευέλικτο.

 

Ο σωστός δάσκαλος για μένα κοιτάει τη ψυχή του παιδιού και όχι τις εργασίες του. Και είναι σύμβουλος για όλη την οικογένεια.

[Dragonfly]

Να συμπληρώσω ότι σωστός δάσκαλος είναι εκείνος που αγαπάει το επάγγελμά του και έχει συνείδηση της ευθύνης που απορρέει από αυτό.

[Niki81]

Εμενα ο γιος μου φετος εχει μια δασκαλα που για μενα είναι πολύ καλη.Δινει μεγαλη σημασια στην ψυχολογια των παιδιων...δινει μεγαλη βαση στο να φτιαξουν τα παιδια καλο χαρακτηρα...τα δουλευει πολύ στην ταξη...τα συζηταει πολύ και μας βαζει λιγα για το σπιτι.Εμπειρη δασκαλα...είμαι πολύ ευχαριστημενη.Στην αρχη ειχα αγχωθεί που ολοι μου ελεγαν ότι βαζει λιγες εργασιες...αλλα μια χαρα βλεπω ότι μαθαινει το παιδι και μια χαρα προχωράνε.ΔΙαβαζουμε γυρω στη μιση ωριτσα τη μερα.

[mama_3]

Εμενα ο γιος μου φετος εχει μια δασκαλα που για μενα είναι πολύ καλη.Δινει μεγαλη σημασια στην ψυχολογια των παιδιων...δινει μεγαλη βαση στο να φτιαξουν τα παιδια καλο χαρακτηρα...τα δουλευει πολύ στην ταξη...τα συζηταει πολύ και μας βαζει λιγα για το σπιτι.Εμπειρη δασκαλα...είμαι πολύ ευχαριστημενη.Στην αρχη ειχα αγχωθεί που ολοι μου ελεγαν ότι βαζει λιγες εργασιες...αλλα μια χαρα βλεπω ότι μαθαινει το παιδι και μια χαρα προχωράνε.ΔΙαβαζουμε γυρω στη μιση ωριτσα τη μερα.

 

Καλό αυτό, συνήθως πολλές μαμάδες κάνουν το λάθος κατ' εμε και μένουν μόνο στα μαθήματα και για άλλα σοβαρά θέματα που μπορεί να συμβαίνουν στην τάξη δεν ασχολούνται.. άμα η δασκάλα είναι καλή φαίνεται αυτό στα παιδιά... όταν το παιδί μαθαίνει σημαίνει ότι γίνεται καλή δουλειά στην τάξη... ο μικρός ο γιος πάει Α' Δημοτικού... επειδή κυκλοφορούσαν διάφοροι τύποι έξω από το σχολείο είχαμε μιλήσει με την δασκάλα και μου είχε πει ότι παρόλο που δεν προβλέπεται από την ύλη κάθε χρόνο στα πρωτάκια αφιερώνει χρόνο και τους μιλάει για διάφορα σοβαρά θέματα π.χ. για τους αγνώστους .. που ναι μεν τα μαθαίνουμε από το σπίτι αλλά δυστυχώς στην κοινωνία που ζούμε είναι απίστευτο το τι μπορεί να σκαρφιστεί ένας ανώμαλος για να παρασύρει ένα παιδί....

[Dragonfly]

Εμενα ο γιος μου φετος εχει μια δασκαλα που για μενα είναι πολύ καλη.Δινει μεγαλη σημασια στην ψυχολογια των παιδιων...δινει μεγαλη βαση στο να φτιαξουν τα παιδια καλο χαρακτηρα...τα δουλευει πολύ στην ταξη...τα συζηταει πολύ και μας βαζει λιγα για το σπιτι.Εμπειρη δασκαλα...είμαι πολύ ευχαριστημενη.Στην αρχη ειχα αγχωθεί που ολοι μου ελεγαν ότι βαζει λιγες εργασιες...αλλα μια χαρα βλεπω ότι μαθαινει το παιδι και μια χαρα προχωράνε.ΔΙαβαζουμε γυρω στη μιση ωριτσα τη μερα.

 

Εγώ θεωρώ προσόν το να κάνει καλή δουλειά ο δάσκαλος στην τάξη και να μην φορτώνει τα παιδιά στο σπίτι... άλλοι γονείς πάλι γκρινιάζουν ότι δεν τους βάζει πολλές ασκήσεις ή πολλές φωτοτυπίες για το σπίτι, λες και ο αριθμός των φωτοτυπιών από μόνος του σημαίνει κάτι...