ψυχολογια νεας μανουλας χωρις βοηθεια στο σπιτι!

[koula09]

Εγω προσωπικα δε θελω τα ασχημα που περασα να τα περασουν τα παιδια μου.Θελω να κανω οτι καλυτερο μπορω.Απλα η μανα μου ειναι ακριβως το αντιθετο,οταν ηταν μικρη,τη δερναν οι γονεις της και το ιδιο εκανε και αυτη σαν μανα γιατι ηθελε να βγαλει το αχτι της για το ξυλο που εφαγε.και το ξερω για το εχει πει πολλες φορες.Αφου και τωρα μια φορα εκανε ταχα οτι χτυπαει το μωρο στον ποπο (εννοειται χωρις δυναμη κυριως για τη χειρονομια) και γυρναει και λεει ''ν'αρχισεις να συνηθιζεις'' και γυρισα και της ειπα '' ετσι και τολμησεις ποτε ν'αππλωσεις χερι στο παιδι μου θα ειναι το τελευταιο πραγμα που θα κανεις'' . Τωρα μπορει να γυρισετε και να με κατηγορησετε γι'αυτο που της ειπα,αλλα σαν παιδι οι κυριοτερες αναμνησεις που μου εχουν μεινει ειναι αρνητικες και με ξυλο.Και σε αντιθεση με τη μανα μου εγω δε θελω το παιδι μου να περασει οτι περασα και ειμαι ικανη να φτασω στα ακρα ετσι και τολμησει κανεις νάπλωσει ποτε χερι πανω του. (τωρα ισως ξεφυγαμε λιγο απο το κυριως θεμα,συγνωμη,αλλα ηθελα να τα βγαλω απο μεσα μου)

[Mianmar]

Mia Mar καλησπερα!κειτα οπως ξαναειπα να απολαυσεις οτι πιο σημαντικο δινει στης γυναικες η μητερα φυση την μητροτητα!η κακη ψυχολογια περναει στο νινι σου!!!!!!!γιατι να εχεις χαλια ψυχολογια????θελεις να κανεις κακο στο μωρο σου?δεν θα επιτρεψεις ξανα στον εαυτο σου να νιωθει ετσι!!!!!βγες εξω δες φιλες σου!κανε ενα χλιαρο μπανακι!φτιαξε τα νυχακια σου!με το ζορι!!!!!!!αν εισαι εσυ καλα θα ειναι κ το μωρο σου!!!!

 

Φυσικά και δε θέλω να κάνω κακό στο μωρό μου... πολύ τολμηρή διαπίστωση..

 

Όλα αυτά που λες είναι λογικά και το μυαλό μου τα ξέρει. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να τα κάνω και ΌΧΙ, δεν απολαμβάνω την ωραιότερη περίοδο της ζωής μου και καθόλου δε ντρέπομαι τα το πω.

Θα χαρώ πολύ όταν με το καλό έρθει το μωρό. Γιατί να χαρώ με τους εμετούς μου; πού έχει πέσει ο αιματοκρίτης μου στο 27; που ζαλίζομαι και πέφτω στα καλά καθούμενα; που δε μπορώ να φάω; που δε μπορώ να κουνηθώ; Δε νομίζω ότι είμαι η μόνη που περνάει κάπως έτσι..

 

Φίλες να βγω, δεν έχω.. το γράφω άλλωστε και στο πρώτο ποστ...

[τιγρης]

Φυσικά και δε θέλω να κάνω κακό στο μωρό μου... πολύ τολμηρή διαπίστωση..

 

Όλα αυτά που λες είναι λογικά και το μυαλό μου τα ξέρει. Το θέμα είναι ότι δεν μπορώ να τα κάνω και ΌΧΙ, δεν απολαμβάνω την ωραιότερη περίοδο της ζωής μου και καθόλου δε ντρέπομαι τα το πω.

Θα χαρώ πολύ όταν με το καλό έρθει το μωρό. Γιατί να χαρώ με τους εμετούς μου; πού έχει πέσει ο αιματοκρίτης μου στο 27; που ζαλίζομαι και πέφτω στα καλά καθούμενα; που δε μπορώ να φάω; που δε μπορώ να κουνηθώ; Δε νομίζω ότι είμαι η μόνη που περνάει κάπως έτσι..

 

Φίλες να βγω, δεν έχω.. το γράφω άλλωστε και στο πρώτο ποστ...

 

Αυτό πού λες είναι μεγάλη αμαρτία υπάρχουν γυναίκες πού θα έδιναν κ την Ζωή τους Για ένα παιδί κ δεν μπορούν να το αποκτήσουν εγώ είμαι μανούλα ενός αγοριού εισηγητή θα έδινα κ την ζωή μου να τον είχα 9 μήνες στην κοιλιά μου κ να μην περνούσε 4μήνες στη θερμοκοιτίδα κ ας τραβούσαν τα πάντα

[koula09]

mianmar εγω σε καταλαβαινω,ελεγα ολο ποτε θα βγει να ηρεμησω.τωρα βεβαια αν με ρωτησεις μου εχει λειψει να τον εχω μεσα στην κοιλια μου.νομιζω πως κι'εσυ αφου γεννησεισ θα το καταλαβεις αυτο και στη δευτερη εγκυμοσυνη θα το απολαυσεις περισσοτερο!

[Mytwinsroses]

Κούλα μου καλημέρα. Τι κάνεις? Το μωρό? Εμείς τωρα ξυπνήσαμε!!!

Θέλω να σου πω πώς όταν ήμουν στην ηλικία σου, πριν 3 χρόνια περίπου σκεφτόμουν το ίδιο.

Κοίτα, από πλευράς δικής μου που έχω 2 μωρά, δεν μου είναι λογικό με 1 μωρό στο σπίτι και σύνολο 3 άτομα όλοι να θες βοήθεια για τις δουλειές. Δεν σε κράζω και ούτε έχω έτσι διάθεση πίστεψέ με, απλά μιλάμε. Όταν κοιμάται το μωράκι σου, μην κάθεσαι στο λάπτοπ γιατί λες θα καθίσω 5 λεπτά και κάθεσαι μέχρι να ξυπνήσει το μωρό. Σε εθίζει η τεχνολογία. Και όλους μας αυτό κάνει.

Την μάνα σου άστην. Μην της ξανα ζητήσεις τίποτε. Μετά από αυτά που μας είπες ότι πέρασες εγώ απλά δεν θα της ζητούσα ποτέ τιποτα αν μίκακο είχα μόνο 1 μωρό. Νομίζω ότι είναι παρέα που ζητάς αλλά την ζητάς από λάθος άτομο.

Βάλε ένα πρόγραμμα στις δουλειές. Εγώ βάζω και στο φαΐ. Πάντα κάθε Δευτέρα κάνω μακαρόνια με κεϊμά και κάθε Πέμπτη Παστίτσιο πχ.

3 άτομα που είσαστε δεν θα θέλετε πληντύριο κάθε μέρα, και από 3 πιάτα να λερωσετε μπορείς να τα πλύνεις σε χρόνο dt Κούλα μου. Βάλε πρόγραμμα και θα αποκτήσεις πολύν ελεύθερό χρόνο. Να κάνεις τις δουλειές το πρωί. Όλες. Πληντύριο σιδέρωμα σκούπα....το μωράκι είναι ακόμα μικρό για να λερώσει τους χώρους. Ότι έχει λερωθεί είναι από εσάς. Μην έχεις πολλά στολίδια και τέτοια φύλαξε τα όλα, άφησε ένα στολίδι πχ στο τραπέζι να μπορείς να το σηκώσεις να σκουπίσεις και τέλος.....αν είναι να μετακινάς τόσα πράγματα για να ξεσκονίσεις, λογικλο είναι να κουράζεσαι..... Εμείς απτο πρωί ξεκινούμε. Επειδή είμαστε πολλοί θα βάλουμε 5 δόσεις κάθε μέρα ρούχα. Μέχρι το μεσημέρι τα έχουμε πλυμένα. Ετοιμάζω το φαγητό εγώ, τρώμε πλένουμε τα πιάτα, κοιμίζουμε τα μωρά το μεσημέρι, συγυρίζουμε, πίννουμε ένα φραπέ μέχρι να ξυπνήσουν ή αν είμαι πολύ κουρασμένη πέφτω κι εγώ μέχρι να ξυπνήσουν.

Στο ξανα λεω πως 3 άτομα δεν χρειάζεσαι βοήθεια για το σπιτι. Μπορείς να τα πάρεις βόλτα και μόνη σου στο νοικοκυριό σου. Είναι παρέα που χρειάζεσαι μια και η σχέση με τον άντρα σου έχει ξεφύγει.....αυτό είναι νομίζω που σε ενοχλεί περισσότερο.

Στο ξαναλέω πώς ήμουν μόνη μου με 2 μωρά. Τα τάϊζα ταυτόχρονα και έκανα κι ένα σωρό δουλειές!!

Μακάρι να αλλάξει η σχέση σου με τον άντρα σου κορίτσι μου. Γιατί κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα στην ψυχολογία, το γνωρίζω κι εγώ....και όλες μας νομίζω που έχουμε μωρά.

Α ξέχασα να σε ρωτήσω, γιατί μπορεί να χρειαζεστε φυσιοθεραπείες?

[Θεοχαρούλα5]

Καλημέρα, διάβασα πολλά από τα μηνύματα του θέματος και πήρα κουράγιο,αφού κατάλαβα ότι λίγο-πολύ ίδιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι μανούλες όταν ανατρέφουν τα μωράκια τους.Εμείς έχουμε ένα αγοράκι τριανταέξι ημερών και είμαστε πολύ χαρούμενοι. Όμως δεν αρνούμαι ότι άλλαξαν όλα με τον ερχομό του παιδιού και προσπαθούμε να βρούμε τις ισσοροπίες μας τόσο σε σχέση με τις ανάγκες του βρέφους όσο και στη μεταξύ μας σχέση. Παραπάνω κούραση, έλλειψη ύπνου και άγχος για σωστή φροντίδα του μωρού. Η μοναξιά είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα. Δεν θέλω βοήθεια στο σπίτι, αν υπάρχει όμως είναι δεκτή, αλλά παρέα. Ο άντρας μου λείπει στη δουλεια του πολλές ώρες και με βάρδιες νυχτερινές και είμαι συνεχώς μόνη. Οπότε μου ανεβάζουν την ψυχολογία οι επισκέψεις συγγενών και φίλων. Περιμένω να κλείσουμε τις σαράντα ημέρες και να αρχίσουμε να βγαίνουμε βολτίτσες!

[koula09]

Καλημερα!Αυτο που μου ειπες να βαλω προγραμμα στις δουλειες του σπιτιου το ειχα κανει,απλα καποια πραγματα τα εκανα καθε δυο μερες.Εχω βασικα να μαγειρεψω πανω απο μια βδομαδα γιατι τρωμε στο μαγαζι (μειωσαν το μισθο του αντρα μου και απο 950 που επαιρνε τωρα παιρνει 600) και δε μας φτανουν.εχουμε βασικα κατι λιγα στην ακρη αλλα οπου να'ναι τελειωνουν.Αλλα πλεον δεν κανουμε ψωνια για το σπιτι σχεδον καθολου.

Οταν ξαπλωνει ανασκελα (και ειναι ξυπνιος) γυρναει και το κεφαλι και τα ποδια προς τα δεξια.Προτημιση πλευρας μασ το ειπε ο γιατρος.Κανει το σωμα μου καμπυλη,σαν τοξο.Και μας ειπε οτι αν συνεχισει να το κανει και μετα τον εκτο μαλλον θα χρειαστει φυσιοθεραπεια.

Εντωμεταξυ ειχα αφησει ανοιχτο το θεμα εδω που μιλαμε στο λαπτοπ,το ειδε ο αντρας μου οταν γυρισε,κατι μου ειπε δε ντρεπεσαι να καθεσαι να γραφεις για μας στο ιντερνετ (αλλα κοιμομουν και δε νομιζω να μου ειπε και τιποτα αλλο).Ποιος ξερει τι θα ακουσω οταν ξυπνησει...

[koula09]

Θεοχαρουλα καλημερα και να σου ζησει το μωρακι σου!!Προφανως ολες λιγο πολυ περναμε τα ιδια!Εγω το μωρο το ειχα βγαλει απο το σπιτι και κανα 2-3 φορες πριν σαραντησουμε απλα προσεχα πολυ.Βασικα ακομα και τωρα προσεχω και φοβαμαι.Να μην τον χτυπησει ο ηλιος,να μην τον φυσιξει ο αερας,μην παει καμια μυγα πανω του κτλ.Νομιζω οτι θα ειμαι λιγο παραπανω προστατευτικη απο το κανονικο

[τιγρης]

Καλημέρα, διάβασα πολλά από τα μηνύματα του θέματος και πήρα κουράγιο,αφού κατάλαβα ότι λίγο-πολύ ίδιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι μανούλες όταν ανατρέφουν τα μωράκια τους.Εμείς έχουμε ένα αγοράκι τριανταέξι ημερών και είμαστε πολύ χαρούμενοι. Όμως δεν αρνούμαι ότι άλλαξαν όλα με τον ερχομό του παιδιού και προσπαθούμε να βρούμε τις ισσοροπίες μας τόσο σε σχέση με τις ανάγκες του βρέφους όσο και στη μεταξύ μας σχέση. Παραπάνω κούραση, έλλειψη ύπνου και άγχος για σωστή φροντίδα του μωρού. Η μοναξιά είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα. Δεν θέλω βοήθεια στο σπίτι, αν υπάρχει όμως είναι δεκτή, αλλά παρέα. Ο άντρας μου λείπει στη δουλεια του πολλές ώρες και με βάρδιες νυχτερινές και είμαι συνεχώς μόνη. Οπότε μου ανεβάζουν την ψυχολογία οι επισκέψεις συγγενών και φίλων. Περιμένω να κλείσουμε τις σαράντα ημέρες και να αρχίσουμε να βγαίνουμε βολτίτσες!

 

Να σου ζειση το νινακι σου!!!! γρηγορα θα προσαρμοστεις μην ανχονεσε!!!!εισαι μανουλα κ με το ενστιχτο θα τα κανεις ολα σωστα!κ εγω ετσι ανχονομουν!νομιζα οτι τα κανω ολα λαθος!δωσε χρονο σε εσενα κ το μωρακι σου να γνωριστιτε κ ολα θα παν καλα!!!!!

[τιγρης]

Καλημερα!Αυτο που μου ειπες να βαλω προγραμμα στις δουλειες του σπιτιου το ειχα κανει,απλα καποια πραγματα τα εκανα καθε δυο μερες.Εχω βασικα να μαγειρεψω πανω απο μια βδομαδα γιατι τρωμε στο μαγαζι (μειωσαν το μισθο του αντρα μου και απο 950 που επαιρνε τωρα παιρνει 600) και δε μας φτανουν.εχουμε βασικα κατι λιγα στην ακρη αλλα οπου να'ναι τελειωνουν.Αλλα πλεον δεν κανουμε ψωνια για το σπιτι σχεδον καθολου.

Οταν ξαπλωνει ανασκελα (και ειναι ξυπνιος) γυρναει και το κεφαλι και τα ποδια προς τα δεξια.Προτημιση πλευρας μασ το ειπε ο γιατρος.Κανει το σωμα μου καμπυλη,σαν τοξο.Και μας ειπε οτι αν συνεχισει να το κανει και μετα τον εκτο μαλλον θα χρειαστει φυσιοθεραπεια.

Εντωμεταξυ ειχα αφησει ανοιχτο το θεμα εδω που μιλαμε στο λαπτοπ,το ειδε ο αντρας μου οταν γυρισε,κατι μου ειπε δε ντρεπεσαι να καθεσαι να γραφεις για μας στο ιντερνετ (αλλα κοιμομουν και δε νομιζω να μου ειπε και τιποτα αλλο).Ποιος ξερει τι θα ακουσω οταν ξυπνησει...

 

Κουλα καλημερα αν σου πει τιποτα πεσ του αφου σου μιλαω κ δεν με καταλαβενεις!!!!καπου πρεπει να τσ πω να τα βγαλω απο μεσα μου!!!αν μακουγες πεστου δεν θα το εκανα

[koula09]

Ετσι κι'αλλιως αυτο θα ελεγα απλα ξερω οτι θα γινει θεμα,και δεν εχω κουραγιο για ''καβγα'' . Θελω μια ησυχη μερα...

[Γιανναανδρεας]

Δηλαδη δεν ειμαι μονο εγω μονη στο σπιτι. Δυστυχως οι φιλες σπανιζουν. Παντα υπαρχη μια δικαιολογια για να χανοντε. Μου λυπει η παρεα, επαφη , φιλη. Δεν εχω παιδια αλλα θελω να κανω. Η μανα μου λεει να μην στεναχωριεμαι που με τρωει η μοναξια,κι οτι γεννησηωενως παιδιου θα με κανει να γεμηζω τις ωρες μου δημιουργικα. Το παιδι ειναι το συμαντικοτερο και το πιο θεικο που μπορει να σου συμβει

[Mytwinsroses]

Ετσι κι'αλλιως αυτο θα ελεγα απλα ξερω οτι θα γινει θεμα,και δεν εχω κουραγιο για ''καβγα'' . Θελω μια ησυχη μερα...

 

Να του πεις κι εσυ "εσυ δεν ντρεπεσαι που αδιαφορεις, που τα περιμενεις ολα απο εμενα, εσυ μονο κοιμασαι λες κι εγω ειμαι ρομποτ? Κλπ)

[koula09]

Εγω δεν πιστευω πλεον στη φιλια... Με τοσα που περασα πλεον σκεφτομαι με τετοιους φιλους τι να τους κανω τους εχθρους. Αλλα οταν κανεις οικογενεια και παιδια το καλυτερο ειναι να βρεις ενα ζευγαρι που να εχει παιδια,να εχετε κοινα ενδιαφεροντα για παρεα.

[Mytwinsroses]

Εγω δεν πιστευω πλεον στη φιλια... Με τοσα που περασα πλεον σκεφτομαι με τετοιους φιλους τι να τους κανω τους εχθρους. Αλλα οταν κανεις οικογενεια και παιδια το καλυτερο ειναι να βρεις ενα ζευγαρι που να εχει παιδια,να εχετε κοινα ενδιαφεροντα για παρεα.

 

Και φίλους να μην εχει καποιος η καλυτερη παρεα θα επρεπε να ηταν ο αντρας ή η γυναίκα κάποιου.

Αλλά οι άντρες μην πω που ειναι το μυαλο μονο μερικων.....

[koula09]

Κι'εγω αυτης της αποψης ειμαι αλλα... οταν δεν εχεις αυτο που θελεις βολευεσαι με οτι μπορεις

[Mytwinsroses]

Κι'εγω αυτης της αποψης ειμαι αλλα... οταν δεν εχεις αυτο που θελεις βολευεσαι με οτι μπορεις

 

Έτσι ειναι Κουλα μου. Υπομονή

Να ρωτησω κατι. Μεινατε μαζι λογω εγκυμοσυνης ή είχε και οαλιά αυτήν την συμπεριφορά και τωρα με το μωρο του την βαρεσε?

[koula09]

Ειμαστε συνολικα 4 χρονια μαζι.Ειχαμε και παλιοτερα θεματα αλλα παντα τα προσπερνουσαμε.Απλα απο την εγκυμοσυνη ειχαμε απομακρυνθει αρκετα και απλα χειροτερεψε η κατασταση.Πριν ηταν πολυ καλυτερα.

[τιγρης]

Εγω δεν πιστευω πλεον στη φιλια... Με τοσα που περασα πλεον σκεφτομαι με τετοιους φιλους τι να τους κανω τους εχθρους. Αλλα οταν κανεις οικογενεια και παιδια το καλυτερο ειναι να βρεις ενα ζευγαρι που να εχει παιδια,να εχετε κοινα ενδιαφεροντα για παρεα.

Κουλα!!!!τον αντρα σου μηπως τον λενε κυριακο????

[koula09]

χαχα οχι γιατι??

[Mytwinsroses]

Κουλα!!!!τον αντρα σου μηπως τον λενε κυριακο????

 

Αχ βρε τίγρη. Με κανες και γελασα. Να σαι καλα. Λες να τοχουν οι Κυριάκοι και ρωτάς αν τον λενε Κυριάκο??? 😁😁😁

[τιγρης]

χαχα οχι γιατι??

 

Πλακιτσα να αλαξω το κλιμα!αν κ δεν τον λενε ετσι ε!!!ειναι κ πολυ κυριακος!!!!!

[Mianmar]

Τίγρη, συγνώμη που θα το πω, αλλά θα το πω. Καταννοώ ότι είμαστε σε ένα φόρουμ όπου ο καθένας λέει τη γνώμη του δημόσια και ότι πρέπει να αποδέχεσαι όλες τις απαντήσεις.. ακριβώς γι' αυτό το λόγο, θα σου πω κι εγώ αυτό ακριβώς που πιστεύω. θεωρώ ότι είναι τουλάχιστον προσβλητικό και αγενές να λες ότι είναι "αμαρτία" μία συναισθηματική κατάσταση οποιουδήποτε ανθρώπου..

 

Ποτέ δεν είπα ότι δε θέλω το μωρό... ποτέ δεν είπα ότι θέλω το κακό του και ούτε προσπάθησα να το κάνω αυτό..

Αν κάνεις μια βόλτα στο φόρουμ, θα δεις πόσες γυναίκες είναι στην ίδια κατάσταση με εμένα...

 

Εξάλλου, δεν το επεδίωξα... Γι' αυτό άλλωστε μου φάνηκε και παράξενο και έκανα την κίνηση να το μοιραστώ εδώ μαζί σας...

 

Δε ζήτησα να με κατακρίνετε και να μου πείτε αν είναι αμαρτία ή όχι... ζήτησα εμπειρίες του πως μπορεί μία γυναίκα να ξεπεράσει κάτι τέτοιο..

 

Ίσως να μην το λες με κακία και να είναι απλά ο τρόπος που το βλέπεις.. αλλά δωσε ένα περιθώριο και σε εμένα να έχω δίκιο χωρίς "αμαρτία"...

[Mianmar]

mianmar εγω σε καταλαβαινω,ελεγα ολο ποτε θα βγει να ηρεμησω.τωρα βεβαια αν με ρωτησεις μου εχει λειψει να τον εχω μεσα στην κοιλια μου.νομιζω πως κι'εσυ αφου γεννησεισ θα το καταλαβεις αυτο και στη δευτερη εγκυμοσυνη θα το απολαυσεις περισσοτερο!

 

Χαίρομαι που κάποιος το καταννοεί.. Νιώθω που νιώθω κατάπτιστη που τολμάω να σκέφτομαι έτσι. Κι εγώ κατηγορώ τον εαυτό μου και νιώθω αχάριστη αλλά αυτό δε λειτουργεί και δε βοηθά στο να ξεπεραστεί αυτή η κατάσταση.

 

Το να μου λέτε ότι είναι αμαρτία και να νιώθω ακόμα πιο άσχημα, μόνο πίσω μπορεί να με πάει..

 

Ζητώ να μου πουν άλλες μανούλες ή μέλλουσες μανούλες πώς αντιμετώπισαν μια τέτοια κατάσταση..

[eirinako]

Χαίρομαι που κάποιος το καταννοεί.. Νιώθω που νιώθω κατάπτιστη που τολμάω να σκέφτομαι έτσι. Κι εγώ κατηγορώ τον εαυτό μου και νιώθω αχάριστη αλλά αυτό δε λειτουργεί και δε βοηθά στο να ξεπεραστεί αυτή η κατάσταση.

 

Το να μου λέτε ότι είναι αμαρτία και να νιώθω ακόμα πιο άσχημα, μόνο πίσω μπορεί να με πάει..

 

Ζητώ να μου πουν άλλες μανούλες ή μέλλουσες μανούλες πώς αντιμετώπισαν μια τέτοια κατάσταση..

 

Κοριτσι καλησπερα

 

Αρχικα να σου πω, πως οι κοπελες που γραφουν εδω συζητουν μια άλλη κατασταση και ισως δεν μπορουν να καταλαβουν αυτο που περιγραφεις. Ισως θα επρεπε να ανοιξεις ενα αλλο θεμα ή να γραψεις σε παρομοια θεματα που ηδη υπαρχουν στο φορουμ για τους εμετους και τις ναυτιες της εγκυμοσυνης.

 

Τωρα σχετικα με την κατασταση σου, θα σου πω οτι κι εγω περασα πολυ ασχημα στην πρωτη εγκυμοσύνη μου. Για 4 μηνες περιπου ειχα εμετους σε σημειο να ειμαι νηστικη με 2-3 μπουκιες ολη μερα. Ειμασταν με το γιατρο σε επιφυλακη μην παθω αφιδατωση και νοσηλευτω. Εχασα 10 κιλα περιπου και ειχα σχεδον σταματησει να πηγαινω τουαλετα. Η κατασταση ηταν φρικτη, ξεφλουδιζε ολο μου το σωμα απο την ελλειψη νερου, ζαλιζομουν, πεινουσα, διψουσα, πονουσε το στομαχι και ο λαιμος μου, καθε βραδυ εκλαιγα γιατι νομιζα πως εγω ή το μωρο ή και οι 2 θα πεθανουμε.

Ενιωθα βαρια αρρωστη και οχι εγγυος. Δεν σκεφτομουν καν την εγκυμοσυνη, μετα απο ενα σημειο, αλλα το αν θα επιβιωσω. Ετσι ενιωθα, ισως να μην ηταν και τοσο τραγικα τα πραγματα, αλλα εγω ετσι το βιωνα. Μεσα σε ολα αυτα, να σου πω οτι ετοιμαζα το γαμο μου, δουλευα, και τελειωνα και το μεταπτυχιακο μου. Δεν υπαρχει λεξη να περιγραψω την εξαντληση και την απογνωση που ενιωθα. Μετρουσα ωρες, μερες, ελπιζοντας πως καποια στιγμη θα νιωσω καλυτερα. Οταν αρχισαν να μου υποχωρουν οι εμετοι, μου πηρε αρκετο καιρο να συνελθω γιατι ειχα εξαντληθει.

 

Ειναι ανθρωπινο το πως νιωθεις και το τι σκεφτεσαι. Μην νιωθεις τυψεις. Ειναι μια δυσκολη φαση και θα περασει και μετα θα ειναι μια μακρινη αναμνηση. Σκεψου μονο οτι πρεπει να οπλιστεις με δυναμη και υπομονη και οτι τα καλυτερα ερχονται.