Παιδικός σταθμός απο ποτε;

[katerinag]

καλησπέρα! 'οταν ήταν και για μας η ώρα αυτής της απόφασης το είχα συζητήσει πολύ με 2 παιδίατρους και ψυχολόγο γνωστό μας και όλοι μου είχαν πει οτι το παιδί μεχρι τα 3 χρ χρειάζεται την οικογενειακή θαλπωρή , και αν η μαμά δουλεύει και υπάρχουν παπούδες τότε είναι το ιδανικό. και επίσης γιατί πιο μεγάλο θα αντιδράσει διαφορετικά ο οργανισμός του στις ιώσεις..

τώρα αν πιστεύεις ότι οι γιαγιοπαπούδες δυσανασχετούν (αν και αμφιβάλω να υπαρχει ελληνίδα γιαγιά που να μην ψοφάει να κρατάει το εγγόνι της J ) σκέψου το…

[Supergirl77]

καλησπέρα! 'οταν ήταν και για μας η ώρα αυτής της απόφασης το είχα συζητήσει πολύ με 2 παιδίατρους και ψυχολόγο γνωστό μας και όλοι μου είχαν πει οτι το παιδί μεχρι τα 3 χρ χρειάζεται την οικογενειακή θαλπωρή , και αν η μαμά δουλεύει και υπάρχουν παπούδες τότε είναι το ιδανικό. και επίσης γιατί πιο μεγάλο θα αντιδράσει διαφορετικά ο οργανισμός του στις ιώσεις..

τώρα αν πιστεύεις ότι οι γιαγιοπαπούδες δυσανασχετούν (αν και αμφιβάλω να υπαρχει ελληνίδα γιαγιά που να μην ψοφάει να κρατάει το εγγόνι της J ) σκέψου το…

 

Οι γιαγιάδες έχουν συνήθως τη στάση "τραβάτε με κι ας κλαίω", αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να τις εξαντλήσουμε.. Λόγω δουλειάς θα είναι απαραίτητο να μου κρατάει το παιδί και κάποιες ώρες το απόγευμα, οπότε δεν μπορώ να τη δεσμεύσω ουσιαστικά για όλη την ημέρα!

 

Λογικό το ότι ο πιο ώριμος παιδικός οργανισμός αντιδρά καλύτερα στα μικρόβια, από πλευράς κοινωνικοποίησης όμως τι γίνεται; τι ερεθίσματα έχει ένα παιδάκι που μένει στο σπίτι το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας με τους παππούδες;

[Adios amigos]

για τη μινηγγίτιδα: εάν είναι εμβολιασμένο το παιδί σου, για ποιο λόγο φοβάσαι αν κολλήσει κάτι από τα ανεμβολίαστα? τι νόημα έχει ο εμβολιασμός αν είναι να κολλάμε?

για την κοινωνικοποίηση: όντως, τα παιδιά μέχρι τα τρία έχουν ανάγκη από την οικογένεια κατά βάση, και δεν κοινωνικοποιούνται με την έννοια που το κανουμε εμείς. αν βάλεις δύο παιδάκια κάτω των 3 να παίξουν, θα παίζουν δίπλα δίπλα και το καθ ένα μόνο του. οστώσο, θεωρώ πώς εξειδικευμένοι παιδαγωγοί, όλο και κάτι παραπάνω θα μάθουν στο παιδάκι σου

Για τις ιώσεις: όντως, τα μικρά παιδάκια έχουν ανώριμο ανοσοποιητικό...

κι εγώ μάλλον θα τον στείλω του χρόνου που θα είναι περίπου 14 μηνών....λόγω δουλειάς.

Από παππούδες, μόνο από τη μητέρα μου έχω βοηθεια.. οι άλλοι μου δήλωσαν πώς εγώ το έκανα εγώ θα το μεγαλώσω.. αλλά δε θέλω να εκμεταλεύομαι και τον αλτρουισμό της μανας μου, οπότε έχω περιορίσει στο ελάχιστο τις εξόδους μου.

[iouliana]

Supergirl77 συμφωνω με οσα γραφεις,,νομιζω ότι ένας συνδυασμος είναι το καλυτερο,,,αν οι γιαγιάδες μπορουν και θελουν μπορεις να το αφηνεις λιγοτερη ωρα στο σταθμο και να το παιρνουν αυτοι (αυτο σκοπευω να κανω και εγω) ,,,οποτε και το παιδι αλλαζει περιβαλλον χωρις να κουράζεται,,οι γιαγιάδες δεν κουράζονται κι αυτές κι εχεις το θαρρος να ζητήσεις να σου το κρατησουν για κατι εκτακτο

[Supergirl77]

Supergirl77 συμφωνω με οσα γραφεις,,νομιζω ότι ένας συνδυασμος είναι το καλυτερο,,,αν οι γιαγιάδες μπορουν και θελουν μπορεις να το αφηνεις λιγοτερη ωρα στο σταθμο και να το παιρνουν αυτοι (αυτο σκοπευω να κανω και εγω) ,,,οποτε και το παιδι αλλαζει περιβαλλον χωρις να κουράζεται,,οι γιαγιάδες δεν κουράζονται κι αυτές κι εχεις το θαρρος να ζητήσεις να σου το κρατησουν για κατι εκτακτο

 

Κάπως έτσι... Με το δικό μου άγχος αποχωρισμού τι θα κάνω μόνο, που νιώθω άσχημα όταν τον αφήνω για μερικές ώρες, πόσο μάλλον κάθε μέρα. Έτσι και κάνει δε πως κλαίει, θα πεθάνω...

[iouliana]

Κάπως έτσι... Με το δικό μου άγχος αποχωρισμού τι θα κάνω μόνο, που νιώθω άσχημα όταν τον αφήνω για μερικές ώρες, πόσο μάλλον κάθε μέρα. Έτσι και κάνει δε πως κλαίει, θα πεθάνω...

 

σε καταλαβαινω απολυτα:cry:

[novak]

Κάπως έτσι... Με το δικό μου άγχος αποχωρισμού τι θα κάνω μόνο, που νιώθω άσχημα όταν τον αφήνω για μερικές ώρες, πόσο μάλλον κάθε μέρα. Έτσι και κάνει δε πως κλαίει, θα πεθάνω...

 

Αυτά όλες τα έχουμε περάσει, η προσαρμογή είναι πάντα δύσκολη και για τη μαμά και για το παιδάκι...Είναι όμως πολλά τα καλά του παιδικού, και 2 χρονών είναι καλή ηλικία!

 

Όσο για τις ιώσεις, ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να μην έχετε και τόσες πολλές!

 

Να προσθέσω ότι, στην ηλικία αυτή, πέρα από κοινωνικοποίηση, μάθηση κλπ., το οργανωμένο περιβάλλον του παιδικού θα βοηθήσει πολύ και σε θέματα κανόνων, ορίων κλπ. (στα οποία οι γιαγιάδες ας μου επιτραπεί να πώ ότι γενικώς δεν...)

[Supergirl77]

Αυτά όλες τα έχουμε περάσει, η προσαρμογή είναι πάντα δύσκολη και για τη μαμά και για το παιδάκι...Είναι όμως πολλά τα καλά του παιδικού, και 2 χρονών είναι καλή ηλικία!

 

Όσο για τις ιώσεις, ποτέ δεν ξέρεις, μπορεί να μην έχετε και τόσες πολλές!

 

Να προσθέσω ότι, στην ηλικία αυτή, πέρα από κοινωνικοποίηση, μάθηση κλπ., το οργανωμένο περιβάλλον του παιδικού θα βοηθήσει πολύ και σε θέματα κανόνων, ορίων κλπ. (στα οποία οι γιαγιάδες ας μου επιτραπεί να πώ ότι γενικώς δεν...)

 

Ο δικός μας όπως δείχνουν όλα θα πάει 14 μηνών, σχετικά μικρούλης..

Όσο για τις γιαγιάδες συμφωνώ και επαυξάνω, τους λες εμφατικά οτι δεν θέλεις να κάνουν κάτι και πάνε και το κάνουν παρά ταύτα, σαν παιδάκια που κοιτάνε πώς θα κάνουν τη ζαβολιά πίσω απ' την πλάτη σου! τι να πεις...

[daisy1]

Κάπως έτσι... Με το δικό μου άγχος αποχωρισμού τι θα κάνω μόνο, που νιώθω άσχημα όταν τον αφήνω για μερικές ώρες, πόσο μάλλον κάθε μέρα. Έτσι και κάνει δε πως κλαίει, θα πεθάνω...

 

 

Πού να έβλεπες εμένα. Την πρώτη μέρα που την άφησα στον παιδικό 3,5 ετών άρχισε να κλαίει.... Τελευταία έφυγα απο εκεί, αφού για να την ηρεμήσω της έκανα και μια ξενάγηση... αλλά συνέχισε να κλαίει...

Φεύγοντας με πιάσανε κι εμένα τα κλάματα και είπα να περπατήσω λίγο. Πιο εκεί απο μια καφετέρια και μέσα στο κλάμα μου ακούω να με φωνάζουν "εσύ δεν άφησες το παιδάκι σου στο σταθμό πριν λίγο; Έλα να πιούμε καφεδάκι και να κλάψουμε παρέα!" Χαχαχα! Άλλες 5 αγχωμένες μανούλες που πήγαν το παιδί τους 1η φορά σταθμό ήταν εκεί! Και απο τα κλάματα με πιάσανε τα γέλια με την κατάστασή μου:D:D

[Supergirl77]

Πού να έβλεπες εμένα. Την πρώτη μέρα που την άφησα στον παιδικό 3,5 ετών άρχισε να κλαίει.... Τελευταία έφυγα απο εκεί, αφού για να την ηρεμήσω της έκανα και μια ξενάγηση... αλλά συνέχισε να κλαίει...

Φεύγοντας με πιάσανε κι εμένα τα κλάματα και είπα να περπατήσω λίγο. Πιο εκεί απο μια καφετέρια και μέσα στο κλάμα μου ακούω να με φωνάζουν "εσύ δεν άφησες το παιδάκι σου στο σταθμό πριν λίγο; Έλα να πιούμε καφεδάκι και να κλάψουμε παρέα!" Χαχαχα! Άλλες 5 αγχωμένες μανούλες που πήγαν το παιδί τους 1η φορά σταθμό ήταν εκεί! Και απο τα κλάματα με πιάσανε τα γέλια με την κατάστασή μου:D:D

 

τι καλές... εγώ δυστυχώς θα πρεπει να πάω καπάκι στη δουλειά (την ίδια μέρα ξεκινάμε εμείς κι ο παιδικός), οπότε θα .... κλάψω εκεί απ' ό,τι φαίνεται. Θα έχω αφήσει βέβαια γιαγιά-παππού στον παιδικό, καλού κακού!

 

ΥΓ μήπως τελικά ν' ανοίξουμε ένα θέμα "σε ποια ηλικία είναι έτοιμες οι μαμάδες να στείλουν το παιδί στον παιδικό";

[Thumber]

Θεωρώ πως στο ερώτημα δεν υπάρχει στάνταρ απάντηση. Νομίζω πως το καλύτερο για όλους μας θα ήταν να πήγαιναν από 2 ετών κ πάνω τα παιδάκια μας. Δυστυχώς όμως δεν είναι πάντα εφικτό. Πρέπει να στείλω την μικρή μου 8 μηνών παιδικό κ ήδη έχω πεθάνει στο άγχος....

[Supergirl77]

Θεωρώ πως στο ερώτημα δεν υπάρχει στάνταρ απάντηση. Νομίζω πως το καλύτερο για όλους μας θα ήταν να πήγαιναν από 2 ετών κ πάνω τα παιδάκια μας. Δυστυχώς όμως δεν είναι πάντα εφικτό. Πρέπει να στείλω την μικρή μου 8 μηνών παιδικό κ ήδη έχω πεθάνει στο άγχος....

 

Θα συμφωνήσω. Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και είναι τόσες πολλές οι παράμετροι που πρέπει να ληφθούν υπόψη...

[Stellakapa]

Καλησπέρα σας και πάλι!! Γράφω σε ένα παλιό μου θέμα για να μην ανοίγω καινούριο και γιατι μου ταιριάζει! Νομιζω οτι ειμαι στα όρια νευρικής κρίσης και θελω συμβουλές και παλι! Γενικα άφησα πολυ τους γονείς να εχουν άποψη για ολα! Να μου λένε τι πρεπει να κανω στην οικογένεια μου , να με παιρνουν τηλεφωνο και να ερχονται οτι ωρα θελουν! Μας βοήθησαν πολυ στην αρχη να προσαρμοστούμε αλλα οκ τωρα νομιζω με πιέζει! Δεύτερο ειναι οτι απο κατω μένει η γιαγια μου και δε μπορω να κανω ουτε ενα καφε χωρις πονοκέφαλο! Ολο με μαλώνει! Μια για τα ρούχα, μια που βγαίνω , εννοειται με το μικρο ,και παντα οταν σας γραφω στο σάιτ! Γιατι μιλαω στο κινητο! Με το που γυρίςω απο τη δουλειά έρχεται σπιτι μου και κάθεται ως τις 9! Τρίτο ,ειναι οτι το πρωι πριν παω για δουλεια, πήγαινα σε ενα πελάτη μου και έπινα καφε με το γιο μου , δεκα λεπτα και τωρα κόπηκε αυτο γιατι αποφάσισε ο παππούς μου οτι πρεπει να τον πηγαίνω να ποτίζει ενα χωράφι που ανάθεμα και αν ξερει που ειναι και καθε πρωι με περιμένει και παμε μαζι, αρα παει ο καφές που ηρεμούσα. Τέταρτο και σοβαρότερο γιατι αυτο με έβαλε σε σκέψη ειναι οτι οταν παω να παρω το μικρο απο τη μαμα μου η το πεθερό μου δε μου το δίνουν! Τον περνούν αγκαλια και τον γεμίζουν δώρα και σοκολάτες ! Ηταν αστείο στην αρχη αλλα επισης με πιέζει! Αφήστε που ο μικρός με βαράει μπροστα τους! Και του λένε πήγαινε στη μαμα, αυτος δεν έρχεται γιατι θελει σοκολατα και μετα μου λένε: αχ δε σε θέλει! Σημερα που τα πηρα και πέταξα τη σοκολατα, ο μικρός εκανε εμετο 4 φορες απο τα νευρα! Ευτυχως ο μονος που με καταλαβαίνει ειναι ο συζυγος ο οποία μου λεει να πατήσω ποδι! Να σημειώσω οτι αρχίσαμε παιδικο για αυτο το λογο, για να βρούμε ισορροπίες και ο μικρός παει μια με τρεις μονο σε γιαγιάδες. Μετα σχολαω και το πρωι τον παω εγω σχολειο!

[magdoulini]

κοπελα μου...γονεις-πεθερικα...γιαγια και παππους!!! αποφασιζουν οι αλλοι,ακομα και ο παππους σου!!!για σενα και εσυ απλα ακολουθεις....το χειροτερο, μηδενιζουν την μαμα μπροστα στο παιδι της ...δεν θα εμπαινα απλα σε σκεψεις οπως αναφερεις στις περιπτωσεις που δεν σου δινουν το παιδι σου!!!!!θα εκλεινα...χθες ολες τις πορτες!!! και θα τις ανοιγα οποτε και αν ηθελα...τοσο απλα....το οτι οι γονεις σου σε βοηθησαν ή εξακολουθουν να σε βοηθουν με το παιδι,δεν τους δινει κανενα δικαιωμα να επεμβαινουν στην προσωπικη σου ζωη...δεν ξερω τι ειδους συμβουλες περιμενεις, οταν εχεις ανεχτει την εικονα του γονιου σου να σε ακυρωνει μπροστα στο παιδι σου, πανω απο μια φορα!!!

[BabyCute]

Stella το κεφάλι ψηλά!!!! Μην ανέχεσαι τέτοια συμπεριφορά απο κανενα και για κανενα λόγο! Μιλά τους πρώτα ήρεμα και αν δεν καταλαβαίνουν (που αν μιλάμε για παπουδογιαγιαδες μαλλον δεν....) δειξτους ποια κανει κουμάντο! Θα σε τρελλανουν ψυχολογικα, πατα πόδι!

[Stellakapa]

Ναι τώρα που ηρεμήσα και τα βλεπω πιο ξεκάθαρα απο αυριο πρεπει να τεθούν όρια! Απο οτι διαβάζω στα δυο αναπτύσσεται και η ψυχολογία του παιδιου και ισως αυτα ειναι δοκιμές! Συνεπώς και για το παιδι πρώτα και για μενα απαιτείται να πατήσω ποδι! Αρχικα θα μιλησω στους δικούς μου και θα τους πω οτι με περιορίζει η συμπεριφορά τους και στα πεθερικά θα μαι ξεκάθαρη οτι τωρα φεύγουμε ακομα και αν χρειαστεί να τον παρω σηκωτό! Με το μικρο ειναι καλυτερα γιατι καλύπτω το κενό απο τις 3 μεχρι τις 9 που μένουμε μόνοι μας! Τωρα με τη γιαγια μου τελος! Δε γινεται να μη μπορω να μπω σπιτι μου! Και εκει θελει κουβέντα! Στεναχωριεμαι γιατι νιωθω οτι τους καλύπτω το κενό! Δηλαδη εχουν κατι να κάνουν οταν ασχολούνται μαζι μου αλλα οκ ειναι πολυ περιοριστικοί!

[Stellakapa]

Και τώρα και για το παιδι το οτι φτάνει σε σημείο να κανει εμετο 'ελεγχομενο' ειναι τραγικο ε; Πρεπει να φωνάζω; Μας το χε ξανακάνει και ειναι μέσο χειρισμού ! Δηλαδη οταν ξεκινάει και βηχει για να το προκαλέσει , αν ειναι μαζι ο αντρας μου και του πατήσει φωνή σταματάει, αν ειμαι μονο εγω κανει εμετο! Εκει τι κανεις; Τον βάζεις στο καρεκλάκι σκέψης ; Γενικα νομιζω οτι πλέον θελει δουλειά η συμπεριφορά του στα δυο. Δε νοείται να με βαράει. Αν ειναι δυνατόν! Του μιλησα και ας ειναι 2 και του πα οτι δε μου αρέσει , οτι στεναχωρηθηκα , οτι εγω ποτε δεν εχω απλώσει χέρι γιατι δε θελω να νιώθει πόνο! Αλλα σιγα και σημερα με έδειρε! Βεβαια οταν ειμαστε οι δυο μας η τρεις μας ειναι μια χαρα παιδι. Για αυτο μεχρι τωρα δε με προβλημάτιζε.

[BabyCute]

Γιατι κανει εμετό δεν κατάλαβα!

Εγω ναι θα τον έβαζα τιμωρία αν με χτύπαγε ειδικα αν το παιδι μιλάει και καταλαβαίνει αλλα πρώτα πρεπει να καταλάβεις ποτε και γιατι το κανει... Ειναι οταν θελει πιο πολυ σοκολάτα; Τότε κόψε την σοκολάτα εντελώς δεν παει να ουρλιαζει μερα νυχτα; Δείξει και στον μικρο οτι ηαμα κανει κουμάντο και κανένας άλλος

[Niki81]

Ειπες ότι είναι 2 ετων το παιδι?Δυο ετων τι τιμωρια να το βαλεις?Παρτο με το καλο μιλα του αρκετα,περνα χρονο μαζι του και με ομορφο και ηρεμο τροπο δειχτου τι είναι λαθος.Να βαλεις το παιδι τιμωρια γιατι κανει εμετο εμενα μου φαινεται λαθος.Δε λεω πως δε θα κλαψει το παιδι ετσι?Εννοειται αν το παιδι απαιτει κατι κι εσυ πεις όχι..τελος δεν πισωγυριζει...ας κλαιει.

 

Πρεπει όμως κι εσυ να εχεις την ψυχραιμια να ασχοληθείς με αυτό.Εννοω πως όταν το παιδι αρχιζει να κλαιει γιατι δθελει σοκολατα...δε γινεται εσυ να αρχιζεις να νευριάζεις,να θυμασαι ότι φταινε οι παππούδες γι αυτό,να θυμασαι κι όλα τα υπολοιπα θεματα που εχεις με τους αππουδες και να φουντώνεις.Ετσι δε μπορεις να αντιμετωισεις το παιδι και ότι και να κανεις δε θα καταφερεις τπτ.Πρεπει εκεινη τη στιγμη να επικεντρωθείς στο παιδι.Κατεβασε ρολα,βαλε ωτοασπίδες αν χρειαστεί,μεινε ψυχραιμη,και με ηρεμο τροπο αστον να κλαιει αταραχη.Στα λεω εγω που είμαι πολύ νευρικη και φουντωνω με τη μια.Μετα από πολύ εξασκηση όμως πλεον καταφερνω και το ελεγχω.Μονο ετσι θα εχεις αποτέλεσμα.Αυτα τα πεισματα να ξερεις είναι και ηλικιακα....δε φταινε οπωσδήποτε οι παπουδες.

 

Ως προς τα υπολοιπα θεματα που εχεις με το σοι σου ομοιως βαζεις ορια ηρεμα και ξεκάθαρα.Ακομα κι αυτό όμως πρεπει να γινει με διπλωματια μιας και απ οσο καταλαβα τους εχεις αναγκη γιατι σου κρατανε το παιδι.Για αρχη δε χρειαζεται να πεις κατι...αλλαξε εσυ απλα τη συμεριφορα σου.Αν πχ το πρωι δε μπορεις να πηγαινει ςμε τον παππου ορισε του καποιες μερες που να μπορεις να το κανεις η καποια άλλη ωρα.

[ravT]

Ποτέ δεν τα κατάλαβα αυτά τα πράγματα... Αφού πηγαίνει παιδικό γιατί 1-3 πάει σε γιαγιάδες; Κόψτο. Το πας και το παραλαμβάνεις απ το σχολείο. Αν έρχονται στο σπίτι σου και θες την ησυχία σου θα τονίσεις πως θα ενημερώνουν πρώτα. Αν εξακολουθήσουν να μη το κάνουν, μην ανοίγεις. Κοιμόσουν ή κοίμιζες το παιδί ή έκανες μπάνιο. Κάποια στιγμή θα το πιάσουν το νόημα.

Αποφάσισα να αφήσω την καριέρα μου, να φάω κλεισούρα 7 χρόνια τώρα (και έχω κι άλλα μπροστά μου), να ζοριζόμαστε ΠΟΛΥ οικονομικά για να μην έχω ανάγκη κανέναν παππού και καμία γιαγιά. Γιατί καλά όταν έχεις γονείς/πεθερικά που βοηθάνε πρακτικά ΚΑΙ οικονομικά άνευ όρων και παρεμβάσεων. Αλλά αν έχεις παρεμβατικούς παππούδες και -εγω κανω κουμαντο, αυτά δεν ξέρουν- γιαγιάδες, που επειδή βοηθάνε απαιτούν τον έλεγχο της ζωής σου, μακριά και αγαπημένοι!

 

Τα παιδιά μας, μας χρειάζονται ψυχικά υγιείς. Να μου λείπει το βύσσινο!

[Stellakapa]

Ναι ήταν ημίμετρο αυτό που εκανα και πολυ καλα με είχατε προειδοποιείσει να ζητήσω κρεβατι στο βρεφικο αλλα δε το κανα! Ουφ τα αλλα θα τα λύσω, παντα έβαζα τη νεα μου οικογένεια πιο πανω απο ολα και ακομα και αν μου ταν δυςκολο τη προστατευα ! Επισης ο μικρός ειναι καλο παιδακι και πιστεύω με καταλαβαινει. Το μονο που μου φαινεται δυσκολο ειναι η ωρα του αποχωρισμού που δυστυχώς ετσι θα ναι φετος! Το οτι δηλαδη δε μου τον δίνουν με τη μια και ο πεθερός μου πέφτει στο πάτωμα και του λεει ελα ελα μη κλαις να σου δωσω μια καραμέλα, να σε παω τζάμπο ! Εκει λοιπον εγω αρχίζω και τραβάω το παιδι και το χώνω στο αμάξι και κανει εμετο απο τη πίεση. Σε περιπτωση που δε καταλάβατε οπως τα γραφω! Μετα στο αμάξι του εξηγώ και ευτυχως επειδη μεσολαβεί ενα τέταρτο μεχρι να φτάσουμε εχουμε ηρεμήσει και οι δυο! Αυτο το κομμάτι πρεπει να διαχειριστώ! Το πως θα γινει κατανοητό οτι τωρα φεύγουμε! Οτι δε μπορει να του λεει α δε θες τη μαμα η να δινει σοκολάτες οταν παω! Και καλα φετος ειναι καλυτερα, παει δυο βρες. Περσυ ειχα λαλήσει!

[magdoulini]

γιατι δεν πηγαινεις εσυ να παιρνεις το παιδακι σου απο το σχολειο την ωρα που μπορεις??πεντε το απογευμα,πεντε το απογευμα...οπως κανουμε οσοι δεν εχουμε βοηθεια...γιατι βαζεις το παιδι σε αυτη την διαδικασια για την οποια ειναι το μονο που δεν φταει??αυτο που γινεται ειναι απαραδεκτο και δεν τιθεται θεμα διαχειρισης προς το παιδι...να διαχειριστεις τους μεγαλους πρεπει,το παιδακι δεν φταιει σε κατι...θα τιμωρεις δηλαδη το παιδι σου για συμπεριφορες για τις οποιες ευθυνονται οι ενηλικες ??

[Stellakapa]

Το εκανα γιατι ειχαμε πολυ γκρίνια μιας και οπως ειχα πει και παλαιότερα εχουν άποψη και δεχόμουν πολυ ψυχολογικό πόλεμο για να μη παει το παιδι σχολειο! Ετςι μας κάλυπτα και εμενα που ηθελα να παει και αυτους με το να σχολαει μια. Εγω βεβαια δε παίζει να σταματήσω τη δουλειά πρώτον γιατι ειναι δικηγορικό γραφειο και αν το κλείσω τωρα θα ναι δυσκολο να ξανα σταθώ και δεύτερο γιατι ο αντρας μου ενα μιση χρονο ηταν άνεργος και τωρα τον στηρίζω στο δικό του δικηγορικό που ακομα δεν εχει στρώσει. Ειμαι το μονο εισόδημα κοινώς αλλα οκ ειμαστε πολυ καλα τωρα. Δε ξερω βασικα εχουμε άλυτα θέματα ισως οι τυψεις μου και ο χαρακτήρας μου μας οδήγησαν εδω! Στο οτι δηλαδη τους άφησα πολυ να επέμβουν .

[Deena]

Γιατί δεν τον παίρνεις αργότερα από το σχολείο? Δεν έχω καταλάβει....τί σημαίνει δεν ζήτησες κρεβάτι? Δηλαδή αν κάποιος γονιός στην μέση της χρονιάς ζητήσει ή χρειαστεί να κοιμίζει το παιδί στο σχολείο, δεν γίνεται? Πήγαινε πες τους στον παιδικό ότι θες από εδώ και πέρα να τον παίρνεις μετά τις 3 και πρέπει να τον κοιμίζουν εκεί. Δεν θα το κάνουν δηλαδή?

 

Όταν πηγαίνεις να πάρεις το παιδί, ΗΡΕΜΙΑ! Αν σε βλέπει να τσιτώνεις, τσιτώνει και αυτό. Αν σε βλέπουν τσιτωμένη οι παππούδες, τόσο χειρότερα θα κάνουν, ηρεμία για να καταλάβουν ότι δεν επηρεάζεσαι και δεν τους παίρνει! Ρίξε και καμιά μπιχτή του τύπου "Μάλλον έχουμε παρισσότερα από ένα δίχρονα στην οικογένεια" και όποιος κατάλαβε κατάλαβε!!!

[Deena]

Το εκανα γιατι ειχαμε πολυ γκρίνια μιας και οπως ειχα πει και παλαιότερα εχουν άποψη και δεχόμουν πολυ ψυχολογικό πόλεμο για να μη παει το παιδι σχολειο! Ετςι μας κάλυπτα και εμενα που ηθελα να παει και αυτους με το να σχολαει μια. Εγω βεβαια δε παίζει να σταματήσω τη δουλειά πρώτον γιατι ειναι δικηγορικό γραφειο και αν το κλείσω τωρα θα ναι δυσκολο να ξανα σταθώ και δεύτερο γιατι ο αντρας μου ενα μιση χρονο ηταν άνεργος και τωρα τον στηρίζω στο δικό του δικηγορικό που ακομα δεν εχει στρώσει. Ειμαι το μονο εισόδημα κοινώς αλλα οκ ειμαστε πολυ καλα τωρα. Δε ξερω βασικα εχουμε άλυτα θέματα ισως οι τυψεις μου και ο χαρακτήρας μου μας οδήγησαν εδω! Στο οτι δηλαδη τους άφησα πολυ να επέμβουν .

 

Τώρα το είδα αυτό!!! Δεν πειράζει...θα το ξεπεράσουν!!!! Ο ψυχολογικός πόλεμος λειτουργεί μόνο αν ξέρουν ότι πιάνει, αν εσύ με τον άντρα σου έχετε κοινό μέτωπο και πάρετε κοινή απόφαση, δεν θα δώσεις και λογαριασμό. Μια ωραία Κυριακή, ανακοινώνεις στις γιαγιάδες ότι από Δευτέρα το παιδί θα μένει στο σχολείο μέχρι να τελειώσεις την δουλειά και τέλος!!! Αν θες να κάνεις κάτι πιο διπλωματικό, πές ότι θα αρχίσουν στο σχολείο κάποιες έξτρα δραστηριότητες (π.χ. άθλημα, εικαστικά, κουκλοθέατρο κ.λπ.) στις οποίες θέλεις να συμμετέχει το παιδί αλλά "Ξέρετε, είναι το μεσημέρι μετά τον ύπνο των παιδιών, θα ξεκινήσω να δω πώς θα πάει, αν δεν του αρέσει ή αν κουράζεται θα σταματήσουμε κ.λπ., κλπ.". Αν και περισσότερο προτείνω την αντιμετώπιση στα ίσια!