ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΑΣ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ;

[katerina 7]

kalispera. to koritsaki mou einai 2.5 xronon. meta tin genisi tis oute pou skeftomouna na doulepso, alla teleytea eimai anankasmenh, alla koritsia, pragmathka den mporo na afiso to paidi pouthena. den ksero ti na kano.

[Βέρρα]

Εγώ μόλις πήρα το θετικό τεστ, είπα στον εργοδότη σύζυγό μου ότι σταματάω από τη δουλειά... Το είχα βέβαια ξεκαθαρίσει από παλιότερα και δόξα τω Θεό δεν έχουμε πρόβλημα (δουλεύει κι ο άντρας μου με καλές αποδοχές...) Αλλά είχαμε αποφασίσει κι ότι δεν θέλουμε γονείς στα πόδια μας... Εκ των υστέρων βλέπω ότι δεν θα μπορούσα ψυχολογικά να δουλεύω... Τώρα είμαστε αυτοκολητάκια με το γιόκα μου... Μέχρι και κομμωτήριο πάμε παρέα και χαζεύει απ' το καρότσι που μου βάφουν τα μαλλιά...

[elektra]

ΕΓΩ ΜΟΛΙΣ ΕΜΕΙΝΑ ΕΓΚΥΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΑ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΟΥ ( ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΜΕΣΩ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΑΝΑΝΕΩΝΟΝΤΑΝ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ) ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗΝ ΛΥΣΕΙ. ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΕΓΚΥΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΡΓΑΣΤΩ ΠΟΥΘΕΝΑ. Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 15 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΡΕΘΕΙ ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ . ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΨΑΧΝΩ ΠΕΡΙΠΟΥ ΚΑΝΑ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΔΥΣΚΟΛΟΙ . .. ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΑΝΓΧΟΣ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΝΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ..

 

 

[/url

[xxx]

στην αρχη που επεστρεψα στη δουλεια δεν το ηθελα καθολου.

τωρα ομως βλεπω οτι ειναι καλυτερα για μενα γιατι βγαινω απο το σπιτι, αλλαζω παραστασεις, ντυνομαι , φροντιζω τον εαυτο μου !

 

ειχα μαθει τοσα χρονια να δουλευω πολλες ωρες και να λειπω απο το σπιτι και οταν εμεινα 5 μηνες σπιτι, κυκλοφορουσα συνεχεια με πυτζαμες, και δεν εβρισκα διαφορα αναμεσα στις μερες. μετα απο καιρο αρχισε να μου τη βαραει η κατασταση αυτη....

οκ με το μωρο ημουν ξετρελλαμενη αλλα κατα τα αλλα....δεν ειχα κανενα αλλο ενδιαφερον.

 

οταν εψαχνα να βρω γυναικα για να κραταει το μωρο ηταν μια ασχημη περιοδος γιατι αισθανομουν απαισια για αυτο που θα εκανα ( θα εμπιστευομουν μια ξενη!) με τον καιρο ομως συνηθισα στην ιδεα και θεωρω οτι η δουλεια με ανανεωνει και οτι οι ωρες που εχω τωρα με το μωρο ειναι παραγωγικες γιατι μου λειπει πολυ οταν δεν ειμαι μαζι του.

 

θεωρω λιγο αποτυχημενη τη φραση δεν δουλευω για να μεγαλωσω εγω τα παιδια μου....δηλαδη οι γυναικες που δουλευουν δεν μεγαλωνουν αυτες τα παιδια τους αλλα ποιος? απλα ειτε γυναικα ειναι ειτε παιδικος σταθμος ειτε στην καλυτερη περιπτωση οι παπουδες, τα απασχολουν τις ωρες που δεν μπορουν οι γονεις. οι γονεις μεγαλωνουν και αναθρεφουν τα παιδια τους και κανενας αλλος-εφοσον βεβαια το επιδιωκουν οι ιδιοι

και βεβαια εκτος απο την περιπτωση του παιδικου σταθμου μπορεις να δωσεις ΕΣΥ τις οδηγιες για το τι θελεις να κανει και τι οχι το δικο σου μωρο

[Τρελομαμά]

Εξαρτάται: α) από το αν σου αρέσει η δουλειά που κάνεις, β) από το αν έχεις την οικονομική δυνατότητα να την αφήσεις, γ) από το πρόσωπο/ τα πρόσωπα που θα φυλάνε το παιδί και το βαθμό που τα εμπιστεύεσαι, δ) από το ίδιο το παιδί και το πόσο έχει ανάγκη την παρουσία σου. Πιο σημαντικό και φλέγον στην εποχή μας το οικονομικό κριτήριο. Εξάλλου η δουλειά εξασφαλίζει στη γυναίκα πολλά προνόμια (π.χ. ασφάλιση, προσωπικό εισόδημα, ικανοποίηση της δημιουργικότητας, διέξοδο από τη ρουτίνα του νοικοκυριού, ανάδειξη των όποιων προσόντων π.χ. των σπουδών της κτλ) που απέκτησε με δύσκολους και μακροχρόνιους αγώνες. Όπως και να το κάνεις, ακόμα κι αν δεν έχεις οικονομική δυσκολία, αυτός που δουλεύει και φέρνει τον "άρτον τον επιούσιον" έχει συνήθως μεγαλύτερο κύρος στην οικογένεια. Είναι πολύ συνήθης η αντίληψη ότι όποιος μένει σπίτι και μεγαλώνει τα παιδιά δε δουλεύει (ναι, καλά...). Αν τώρα βέβαια "χτυπάς" 12ωρα στη δουλειά και πριν το παιδί ήσουν γυναίκα καριέρας, ίσως θέλεις να αναθεωρήσεις την κοσμοθεωρία σου.

[gavramid]

Θα ηθελα αν και την αγαπαω πολυ τη δουλεια μου να την ελατωσω σημαντικα...επελεξα καποιες καταστασεις και το εχω εν μερη κανει -Δεν δουλευω 12ωρα οπως παλια αλλα εξαωρα..Παρολα αυτα θα ηθελα να μην δουλευω καθολου για να ειμαι συνεχεια με την μπουμπουκα μου...Δεν γινεται για οικονομικους αλλα και συναισθηματικους λογους..(λατρευω τη δουλεια μου)

Μπερδεμενα το ξερω..

[arleta]

Η δουλεια μου, δε μου άφησε περιθωρια να δουλευω κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης. τωρα το μωρο μου ειναι 9 μηνων και δε δουλευω. θελω να μεγαλωσω το παιδι μου εγω, και εγω να τα ζησω ολα μαζι του. θελω να ξεκινησω και δευτερο παιδι.

θεωρω τον εαυτο μου τυχερη γιατι δε χρειαζεται να δουλευω. οχι οτι ο καλος μου παιρνει τρελα λεφτα αλλα βγαινουμε μια χαρα με ενα παιδι, στο δευτερο θα δειξει. φυσικα στο σπιτι εχω πολλα να κανω. χομπι που χρονια τα ειχα σε δευτερη μοιρα επειδη δουλευα. ειμαι ευτυχισμενη ετσι και περναω πολυ καλα.

τωρα αν ποτε νιωσω την αναγκη να δουλεψω η χρειαστει να δουλεψω παλι θα βρω μια δουλεια να κανω που μου αρεσει και εκει θα περναω καλα.

[babystar]

Πολύ θα ήθελα να μπορώ να μεγαλώσω το παιδί μου εγώ και να μη χρειάζεται να δουλεύω-παρόλο που αγαπάω τη δουλειά μου...Αλλά, δυστυχώς...

[gavramid]

Πολύ θα ήθελα να μπορώ να μεγαλώσω το παιδί μου εγώ και να μη χρειάζεται να δουλεύω-παρόλο που αγαπάω τη δουλειά μου...Αλλά, δυστυχώς...

Aυτο ακριβως!!!

[v.polina]

εγω δεν δουλευω ακριβως,κανω ιδιαιτερα αγγλικων σε 3-4 παιδακια τα οποια ερχονται στο σπιτι και εχω με ολα οικογενειακες σχεσεις,οποτε μπορουσα να μεταβαλλω το προγραμμα ευκολα και να το προσαρμοσω στις αναγκες μου...η αληθεια ειναι ομως οτι νιωθω τυψεις που δεν ειμαι με το αγορακι μου,ακομα και αυτες τις λιγες ωρες...και σκεφτομαι πολυ σοβαρα να τα αφησω.θα δειξει...!!!

να σημειωσω οτι με τον μισθο του αντρα μου μπορουμε και ζουμε αρκετα καλα,χωρις σπαταλες και πολλες εξοδους ή αγορες,αλλα δεν εχουμε ακριβως ΑΝΑΓΚΗ τα χρηματα που εβγαζα εγω,οποτε μαλλον μιλαω εκ του ασφαλους!αν επρεπε να δουλεψω για βιοποριστικους λογους,τα πραγματα θα ηταν διαφορετικα υποθετω.

[goofy]

δε μετάνιωσα ποτέ που παράτησα τη δουλειά μου. εύχομαι όλες οι μανούλες να έχουν τη δυνατότητα αυτή.

[lena-aggelos]

στην αρχη που επεστρεψα στη δουλεια δεν το ηθελα καθολου.

τωρα ομως βλεπω οτι ειναι καλυτερα για μενα γιατι βγαινω απο το σπιτι, αλλαζω παραστασεις, ντυνομαι , φροντιζω τον εαυτο μου !

 

ειχα μαθει τοσα χρονια να δουλευω πολλες ωρες και να λειπω απο το σπιτι και οταν εμεινα 5 μηνες σπιτι, κυκλοφορουσα συνεχεια με πυτζαμες, και δεν εβρισκα διαφορα αναμεσα στις μερες. μετα απο καιρο αρχισε να μου τη βαραει η κατασταση αυτη....

οκ με το μωρο ημουν ξετρελλαμενη αλλα κατα τα αλλα....δεν ειχα κανενα αλλο ενδιαφερον.

 

οταν εψαχνα να βρω γυναικα για να κραταει το μωρο ηταν μια ασχημη περιοδος γιατι αισθανομουν απαισια για αυτο που θα εκανα ( θα εμπιστευομουν μια ξενη!) με τον καιρο ομως συνηθισα στην ιδεα και θεωρω οτι η δουλεια με ανανεωνει και οτι οι ωρες που εχω τωρα με το μωρο ειναι παραγωγικες γιατι μου λειπει πολυ οταν δεν ειμαι μαζι του.

 

θεωρω λιγο αποτυχημενη τη φραση δεν δουλευω για να μεγαλωσω εγω τα παιδια μου....δηλαδη οι γυναικες που δουλευουν δεν μεγαλωνουν αυτες τα παιδια τους αλλα ποιος? απλα ειτε γυναικα ειναι ειτε παιδικος σταθμος ειτε στην καλυτερη περιπτωση οι παπουδες, τα απασχολουν τις ωρες που δεν μπορουν οι γονεις. οι γονεις μεγαλωνουν και αναθρεφουν τα παιδια τους και κανενας αλλος-εφοσον βεβαια το επιδιωκουν οι ιδιοι

και βεβαια εκτος απο την περιπτωση του παιδικου σταθμου μπορεις να δωσεις ΕΣΥ τις οδηγιες για το τι θελεις να κανει και τι οχι το δικο σου μωρο

xxx συμφωνω απολυτα μαζι σου.κι εγω ξεκιναω δουλεια στις 16/2....ολα αυτα που γραφεις με εκφραζουν απολυτα...

[Ellemphriem]

NAIIIIIIIIII και παρατησα την δουλεια. Προσωπικα θεωρησα χαζο να δουλευω για να πληρωνω καποιον αλλο να κανει την δουλεια μου......:rolleyes: ...... φυσικα πολλοι δεν εχουν αυτη την επιλογη. Εγω την ειχα και οντας ατομο που πιστευει οτι μητροτητα και οικογενεια ειναι απο μονα τους μια ΠΟΛΥ δυσκολη δουλεια δεν τιθοταν θεμα να πιεσω τον εαυτο μου να τα κανω ολα ΣΥΝ μια κανονικη δουλεια......οχι οχι......

[raskolnikof]

Αφησα τη δουλεια μου οταν ηρθε στη ζωη μας και το δευτερο αγορακι μας. Μου λειπει πολυ η δουλεια,νιωθω σαν να μην ειμαι πια ''εγω''. Δυστυχως ομως δεν εχω αλλη επιλογη καθως δεν εχω γιαγιαδες,παπουδες,αδερφες κανεναν τελοσπαντων να αφησω τα παιδακια μου.Ακομα και ο παιδικος σταθμος δεν ειναι λυση στην περιπτωση μου μιας και η δουλευα πρωι-απογευμα.

[Ellemphriem]

Αφησα τη δουλεια μου οταν ηρθε στη ζωη μας και το δευτερο αγορακι μας. Μου λειπει πολυ η δουλεια,νιωθω σαν να μην ειμαι πια ''εγω''. Δυστυχως ομως δεν εχω αλλη επιλογη καθως δεν εχω γιαγιαδες,παπουδες,αδερφες κανεναν τελοσπαντων να αφησω τα παιδακια μου.Ακομα και ο παιδικος σταθμος δεν ειναι λυση στην περιπτωση μου μιας και η δουλευα πρωι-απογευμα.

 

Ασχετο με το θεμα τωρα (συγνωμη για την παρεμβαση) το username σου ειναι απο το Εγκλημα και Τιμωρια? :lol::lol:

[lame]

ειμαι νοσηλευτρια......η δουλεια μου ειναι πολυ δυσκολη και απο μονη της ακομα και οταν ημουν ανυπαντρη μου δυσκολευε πολυ την ζωη....ενιωθα οτι απορροφουσε ολη μου την ενεργεια και την ημερα....ειδικα κατι βαρδιες απογευμα πρωι νυχτα σερι........θα ηθελα να κανω αλλο επαγγελμα αλλα ετσι οπως ειναι τα πραγματα στις μερες μας δεν ειμαστε για ανοιγματα και ρισκο......

δεν θελω καν να σκεφτομαι πως θα ειναι η ζωη μας με το παιδι οταν θα πρεπει να γυρισω στην δουλεια...δεν εχω κανεναν αλλο εκτος του αντρα μου που να μπορει να με βοηθαει με το παιδι..οι γονεις μου δεν μενουν αθηνα και η πεθερα μου δεν ειναι σε θεση ουτε εχει την διαθεση να μου κραταει το παιδι...σκεφτειτε λοιπον εναν αντρα να πρεπει να ειναι με ενα παιδακι 1 ετους μονος του απο τις 2 το μεσημερι μεχρι τις 12 το βραδυ ή ολη την νυχτα μεχρι το πρωι........νιωθω οτι θα χανω καθε σημαντικη στιγμη του παιδιου μου καθως θα δουλευω και σε γιορτες και σε αργιες......αφηστε πολυ πονεμενο θεμα για μενα.......

η μητερα μου εργαζοταν και εργαζεται αλλα ποτε δεν αιστανθηκαμε οτι λειπει καθως δουλευει μονο πρωινες ωρες και οχι σαββατοκυριακα και αργιες...μακαρι και η δικια μου δουλεια να ηταν ετσι...σκεφτειτε πως για να μπορεσω να κανω νυχτερινη βαρδια θα πρεπει να κοιμηθω κατα την διαρκει ατης μερας ή οταν θα γυρζιω ξημερωματα θα θελω να κοιμηθω μερικες ωρες για να αναπληρωσω τον χαμενο υπνο..πως να το κανεις αυτο και να μεγαλωνεις παιδι??δεν ξερω τελικα μπορει να ειμαι πολυ γκρινιαρα και παραξενη εγω....

[sevoula]

εγώ σου βγάζω το καπέλο κορίτσι μου με αυτά που κάνεις. Μπράβο σου και μπράβο στον άντρα σου. Να είσαι περήφανη για όσα κάνεις. να σκέφτεσαι το παιδί σου, όταν απελπίζεσαι από την αυπνία και την κούραση. Ο Θεός βλέπει τον αγώνα σας, θα σας δικαιώσει σε όλα.

[sevoula]

πάντοτε πίστευα πως δεν θα μπορούσα με τίποτα να ζω ως μια απλή νοικοκυρά και μαμά. Έχτισα λοιπόν τη ζωή μου επενδύοντας στις σπουδές μου με αποτέλεσμα να αργήσω να παντρευτώ, να κάνω παιδί. Και τότε ξύπνησα. Κατάλαβα ποιό είναι το νόημα της ζωής. Τα παιδιά. Τώρα όμως δεν μπορώ να αλλάξω το επάγγελμά μου που είναι ανταγωνιστικό και τρώει χρόνο και ενέργεια. Οι καιροί είναι δύσκολοι κι εγώ κάθε άλλο παρά ευθυνόφοβη, οπότε συνεχίζω να εργάζομαι. Αν είχα εξασφαλισμένο το μέλλον των παιδιών μου οικονομικά δεν θα δούλευα στιγμή. θα ήμουν με το παιδάκι μου συνέχεια. Τώρα το αφήνω αναγκαστικά στις γιαγιάδες.

[lame]

κι εγω ετσι νομιζω...αν ο καημενος ο αντρουλης μου μπορουσε να στηριξει μονος του οικονομικα την οικογενεια μας δεν θα δουλευα<ειδικα αυτη τη δουλεια που κανω....> αλλα ειναι ελευθερος επαγγελματιας και οι δουλεια τα τελευταια 2 χρονια εχει πεσει κατακορυφα..φανταστειτε εγω παιρνω καθαρα το μηνα περισσσοτερα απο αυτα που αφηνει στην τσεπη του αντρα μου το μαγαζι μερικες φορες...οποτε τι να κανω???

σκασε και κολυμπα που λενε........

[fouli]

Πραγματικα αυτο ειναι κατι που το σκεφτομαι συνεχεια απο τοτε που γεννησα.Στη δουλεια αργω να επιστρεψω, τον Οκτ., ομως συνεχεια αναρωτιεμαι.Τι να κανω να σταματησω ή οχι?Ειμαι απο τις γυναικες που παντα ελεγα πως η δουλεια ειναι απαραιτητη οχι μονο για τους λογους που εχετε αναφερει αλλα κ γιατι ποτε δεν ξερεις πως θα σου τα φερει η ζωη.Ειμαι σε φοβερο διλημμα δεν ξερω αληθεια τι ειναι σωστο!!!

[vaw]

Δεν νομίζω οτι θα ήθελα να παρατήσω εντελώς τη δουλειά απλά θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να εργάζομαι όταν θέλω εγώ! Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα στον κόσμο απο το να μεγαλωνεις το παιδί σου!!! Αν δεν υπήρχε και το οικονομικό στη μέση θα ήταν τέλεια!

[maestria]

Τελικά όλες μπαίνουμε στον πειρασμό, ε;

Δεν σταμάτησα, δουλεύω κανονικά και μάλλον είναι καλύτερα, γιατί δεν είμαι πολύ του σπιτιού, ποτέ δεν ήμουνα και όταν κόντευα να γυρίσω στη δουλειά (για να καταλάβεις πόσο ΔΕΝ είμαι του σπιτιού) ο άντρας μου - στα όριά του - έλεγε "άντε, να γυρίσεις επιτέλους στη δουλειά!"!!!

[Stellinula]

Μακάρι να δούλευα ρε κορίτσια και μετά το συζητάγαμε...Είμαι ένα χρόνο άνεργη και δεν βρίσκω με τίποτα...Οπότε άμα την βρώ και κάνω παιδάκι σκέφτομαι με τον αχτρα μισθό να κάνω πολλά για τον θυσαυρό μου άρα μαλλον δεν θα θελα να παρατήσω την δουλειά μου...Αλλά ακόμα δεν έχω κάνει το παιδάκι μου μόλις το κάνω και το αντικρίσω μπορεί να αλλάξω γνώμη!

[sevoula]

stellinula είναι κακό πράγμα η ανεργία, σε καταλαβαίνω! το ζω από την αδερφή μου. όταν όμως θα αντικρύσεις το μωρό σου δεν θα θες να το αφήσεις σε άλλα χέρια. Βέβαια, αυτό που λες για το να έχει το μωρό σου τα καλύτερα το νιώθω στο πετσί μου. κι εγώ θέλω τα καλύτερα για τη μικρή μου και δεν υποχωρώ με τίποτα σε ό,τι μου μπει στο μυαλό, όσο ακριβό κι αν είναι. αρχίζω την γκρίνια και δεν με σταματάει τίποτα. στο τέλος γίνεται το δικό μου. παπουτσάκια escada θέλω; αυτά παίρνω. burberry φορμάκι; αυτό! δουλεύω για να μην της λείψει τίποτα.

αλλά όταν την σκέφτομαι με τις γιαγιάδες κι εγώ είμαι στη δουλειά, τότε ανοίγω το κινητό και την χαζεύω. μου λείπει!

η αδερφή μου επειδή ήταν άνεργη όταν γέννησε θήλασε την κόρη της 7,5 μήνες, απερίσπαστη. όλη μέρα με την Εβελίνα. αυτοκόλλητες! εγώ δεν θα το ζήσω αυτό ποτέ! όλα έχουν ένα τίμημα!

[lop]

lame θα μπορούσε να σε καταλάβει μόνο κάποια που έχει παρόμοιο ωράριο εργασίας. Είμαι στρατιωτικός και όταν είχα βάρδεια έφευγα από τις 6.30 πμ της μιάς μέρας και γυρνούσα την άλλη μέρα στην καλύτερη περίπτωση στις 8πμ αφου φύγουν για το σχολείο και οι δύο, ή το μεσημέρι στις 3. Εννοείται χωρίς να έχω κοιμηθεί το βράδυ και όταν γυρνούσα μπορεί ο μικρός (παρα πολλές φορές) ήταν με πυρετό, εμετούς κλπ άρα έκανα να κοιμηθώ 2 24ωρα. Βέβαια το έχω πληρώσει με την υγεία μου. Ο σύζυγος ελ. επαγγελματίας και γονείς επαρχία μακρυά, πεθερικά υπερήλικες με σοβαρά προβλ. υγείας. Μου βγαίνει ο πάτος αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να αφήσω την δουλειά μου. Έκανα το κουμάντο μου και νιώθω πιό σίγουρη και εξασφαλισμένη. Οι εποχές ήταν και είναι δύσκολες & ακόμα τα πολύ δύσκολα δεν τα είδαμε.'Ολες υπεραγαπάμε τα παιδιά μας, και τις ενοχές μας τις έχουμε αλλά το να είσαι μόνο μαμά δεν σημαίνει κάτι παραπάνω. Έχω γράψει σχετ. και στην ενότ. Γονέας - Σχέσεις σε παρόμοιο θέμα.

Επεξεργάστηκαν 8 Απριλίου,2010 by lop
διόρθωση