εγκυμοσύνη: η πιο ευτυχισμένη περίοδος;

[haido]

Γεια σας κορίτσια, είναι η πρώτη μου φορά σε αυτό το φόρουμ! Με το καλό να ααγκαλιάσουμε όλες τα μωρακια μας. Στέλλα ειδικά για σένα εύχομαι κουράγιο, γιατί καταλαβαίνω΄πόσο δύσκολα είναι.

 

Κι εγώ πρωτάρα είμαι, αν και 35 ετών, και ομολογώ ότι έχω τρομερό άγχος και νεύρα. Είμαι στην 25η εβδομάδα μου, και τα μόνα προβλήματα που αντιμετώπισα μέχρι στιγμής είναι οι πόνοι στη μέση και η δυσπεψία. Αλλα στον ψυχολογικό τομέα ...χάλια. Πολύ άγχος και νεύρα. Η σχέση μου με τον άντρα μου υπήρξε από την αρχή πολύ καλή, στα 2 χρόνια που είμαστε παντρεμένοι. Αλλά τελευταία έχω πολλά νεύρα μαζί του, διότι -ίσως και αδιακαιολόγητα- αισθάνομαι ότι δεν με προσέχει τόσο όσο θα ήθελα (σε σχέση με άλλες που έχω ακούσει να τις έχουν στα ...πούπουλα), αν και μάλλον υπερβάλλω. Τελευταία τα νεύρα μου έχουν χειροτερέψει, διότι υπήρξα πάντα πάρα πολύ κοινωνική (το ίδιο κι εκείνος) και έβγαινα συνέχεια έξω , άλλοτε μαζί και άλλοτε με φίλες μου, ενώ τώρα τελευταία κλείστηκα αρκετα, σε συνδυασμό με το ότι έχω και άδεια από τη δουλειά και πλήττω πολύ στο σπίτι. Εκείνος συνεχίζει να βγαίνει 2 φορές την εβδομάδα με τους φίλους του, αλλά εμένα αυτό με ενοχλεί αυτήν την περίοδο πάρα πολύ! Και γκρινιάζω συνεχώς. Τι να κάνω? Δεν μου αρέσει αυτό καθόλου που το κάνω αλλά δεν μπορώ να το παλέψω... Καμιά ιδέα?

[cruelty]

Λοιπον οταν αυτος βγαινει με φιλους εσυ θα βγαινεις με κοπελες απο δω μεσα! Μη του γκρινιάζεις μωρέ του κακομοίρη...! Και μενα δε μου αρέσει να βγαίνω τωρα επειδή δε νιώθω καλά αλλά εχω βρει εδώ παρεα με τα κορίτσια και περνάει η ώρα!!!

[Lia]

Καταρχήν, haido, καλώς ήρθες και να πανε όλα καλά με την εγκυμοσύνη σου. Και γω 35 χρονών έμεινα έγκυος στο πρώτο παιδί. Εγώ αντιθέτως είχα πολλά νεύρα μέχρι να μείνω έγκυος,μετά... καλμάρισα.

Θα έλεγα, οτι επειδή και για τον άντρα σου είναι μια ιδιαίτερη περίοδος αυτής της εγκυμοσύνης σου, και επειδή και ίδιος δεν θα μπορεί να σε καταλάβει και πως νιώθεις, εξήγησέ του ότι τα νεύρα προέρχονται αποκλειστικα και μόνο από αυτή. Να κάνει υπομονή. Να βγαίνεις έξω με τον άντρα σου, με κάποια φίλη σου, ακόμα και τις μέρες που ο άντρας σου βγαίνει με φίλους του ζήτησέ του πριν, να πάτε και μαζί μια βόλτα. Εμένα μου άρεσαν πολύ οι περίπατοι. Με ηρεμούσαν όταν είχα άγχος από τη δουλειά.

Σίγουρα το ότι είσαι στο σπιτι και σταμάτησες τη δουλειά επιδεινώνει την κατάσταση. Αν δεν απασχολείς το μυαλό με κάτι άλλο θα σκέφτεσαι διάφορα άλλα τα οποία ίσως σε νευριάζουν. Βρες μια ασχολία.

[ευδοκία]

γειά σου haido. τα νεύρα στην εγκυμοσύνη είναι κάτι πολύ συνηθισμένο.εγώ δούλευα μέχρι τον 6ο μήνα και μετά σταμάτησα.κι εγώ σαν κι εσένα είχα συνηθίσει μια φουλ γεμάτη μέρα με δουλειά, με ψώνια κ.α. και δεν μπορώ το να κάθομαι και να μην κάνω τίποτα.προσπαθώ όσο γίνεται να βγαίνω γιατί αλλιώς θα μου στρίψει.εδώ κοντεύω να γεννήσω και δεν μπορώ σπίτι όλη μέρα...βρίσκω αφορμές για να βολτάρω.όσον αφορά την προσοχή που λες ότι δε σου δίνει ακριβώς ο άντρας σου,τουλάχιστον όσο θα περίμενες μην ανησυχείς.κι εμένα στην αρχή επειδή με έβλεπε να είμαι καλά,ούτε ανακατοσούρες ,ούτε εμετούς ,πήγαινα στη δουλειά δεν είναι ότι δεν με πρόσεχε απλά δεν έκανε τις υπερβολές που κάνουν κάποιοι άλλοι άντρες.όλα θα φτιάξουν με το καλό.καλή συνέχεια στην εγκυμοσύνη σου και κράτα κια λίγα νεύρα για αργότερα που από την κοιλιά δεν θα μπορείς να κουνηθείς...

[haido]

Ευχαριστώ αγαπητές μου cruelty, lia και Ευδοκία, για την απάντηση.

Εντάξει τώρα ηρέμησα κάπως, απλά κάποιες αποφράδες ημέρες με πιάνει κάτι σαν πανικός (=τρελλά νεύρα...) θα το έλεγα. Και σίγουρα φταίει η κλεισούρα στο σπίτι, διότι ήμουν μαθημένη να λείπω συνέχεια από το σπίτι, από μικρό παιδί, η μάνα μου έλεγε"καλά, νερό έχει το σπίτι και δεν μπορείς να σταθείς?"... καταλαβαίνετε... και τώρα, όσο και να βγαίνω 1-2 βράδυα ή απογέυματα , έχοντας σταματήσει και τη δουλειά...

Αλλά θα είμαι αχάριστη, να μην πω ότι κανονικά θα επρεπε να ήμουν ευγνώμων, που έχω άδεια (καθότι δημόσιος υπ.), ενώ άλλες κοπέλες δουλεύουν μέχρι τέλους...

Εντάξει, και αυτό το ΣΚ ο καλός μου με πήγε και εκδρομούλα στο σπα του Σιδηροκάστρου, και Σαντάνκσι -Βουλγαρία για ψώνια. Όσες είστε από βόρεια Ελλάδα συνιστώ να πάτε Σιδηρόκαστρο για σπα, στην ολοκαίνουρια πτέρυγα που μόλις άνοιξε και λέγεται "Θερμαλία πηγή". Είναι πολύ μοντέρνο και σύγχρονο, πεντακάθαρο, σαν να είσαι σε σπα 5 αστέρων. Μόνο που τα δωμάτια του ξενοδοχείου είναι ακόμη στην παλια πτέρυγα, και για την ώρα έχει πολλά ΚΑΠΗ.

Έκανα και γω σπα - ο γιατρός μου είναι πολύ μοντέρνος- δεν μου απαγορεύει σχεδόν τίποτα. Αλλά είμαι και καλά, το νερό είναι πολύ ζεστό, γι' αυτό αν πάει κάποια , θθέλει προσοχή.

 

Αυτά κορίτσια, τώρα είμαι καλύτερα, το ΄διο εύχομαι και σε όλες μας!

Φιλιά, από Θεσ/νίκη και καλή εβδομάδα!

Αύριο έχω "ραντεβου" με την μπέμπα μου για ακόμη έναν υπέρηχο!

[stella71]

Γειά σας και πάλι, κάτι δεν είχα ρυθμίσει και δεν ενημερώθηκα αυτόματα για όλες αυτές τις ενδιαφέρουσες απαντήσεις και απόψεις, τις οποίες είδα μόλις τώρα. Σίγουρα είναι πολύ εμψυχωτικό ν' ακούς για παρόμοιες εμπειρίες και να αισθάνεσαι ότι κάποιοι μπορούν να σε καταλάβουν.

Παρ' όλο που τα πολύ σπαστικά συμπτώματα έχουν υποχωρήσει, καθώς επίσης και ο φόβος, στο τελευταίο υπερηχογράφημα είδαν ότι έχω 2 αποκολλήσεις(!!) χωρίς αίμα αυτή τη φορά και μου συνέστησαν ξεκούραση (μα το επόμενο στάδιο ξεκούρασης είναι να πέσω σε κώμα!). Τελοσπάντων όσο η ζουζούνα κλωτσάει και κάνει ακροβατικά και φυσαλίδες όλα καλά

Φιλιά σε όλες.

[Elli]

Γειά σε όλες.

Ενώ η εγκυμοσύνη ήταν κάτι που το ήθελα πολύ,τώρα πια σ'αυτή τη φάση που βρίσκομαι αναπολώ τον προηγούμενο καιρό,και ας ξέρω ότι δεν είναι σωστό να σκέφτομαι έτσι.

Κατ'αρχάς δεν είμαι καλά ψυχολογικά.Δεν έχω όρεξη για τίποτα.Είμαι κλεισμένη μέσα στο σπίτι γιατί δεν θέλω να πάω πουθενά,και σέρνομαι από κρεβάτι σε καναπέ και από καναπέ σε κρεβάτι.Ακόμα και τις δουλειές ή τα ψώνια που πρέπει να κάνω τις κάνω με μεγάλη δυσκολία.Μου κακοφαίνεται γιατί είμαι άνθρωπος πολύ νευρικός που δεν μπορεί να καθίσει κάτω ούτε λεπτό και τώρα έχω καταντήσει έτσι.

Αντί να χαρώ τις ημέρες μοναξιάς και ελευθερίας με τον άντρα μου-που δεν θα τις ξαναέχουμε,μιζεριάζω όλη την ώρα,και με όλα αυτά νιώθω ακόμη πιο άσχημα.

Δεν μπορώ πια να φάω τίποτα.Δεν υπάρχει ένα φαγητό που να λαχταράω,όλα μου φέρνουν αηδία στη σκέψη και μόνο,όχι να τα δω και μπροστά μου.Οι εμετοί γίνονται συχνότεροι και έτσι μεγαλώνει και η αποστρέφεια για το φαγητό.Το χειρότερό μου είναι τα φρούτα και οι χυμοί.Και δυστυχώς αυτό διαρκεί όλη την ημέρα.

Γενικά δεν ξέρω τι θέλω.Αποφάσισα να μη δουλέψω για να κάνω παιδί και τώρα έχω μετανιώσει,αναπολώ συνέχεια την εποχή που εργαζόμουν,αν και δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα στη δουλειά με αυτά τα χάλια.Δεν βλέπω κανένα γιατί δεν νιώθω καλά να βγώ από το σπίτι και μετά γκρινιάζω που νιώθω μοναξιά και πλήξη.

Με λίγα λόγια γιατί σας ζάλισα,δεν πάω καθόλου καλά.

Δεν έχω μετανιώσει για την εγκυμοσύνη,και μάλιστα η σκέψη να μην πάει κάτι καλά με τρελαίνει,αλλά νιώθω ότι είναι μια αβάσταχτα δύσκολη κατάσταση και ότι δεν θα αποδειχτώ ικανή να την αντιμετωπίσω ως το τέλος...

[Lia]

Elli μου κάνε υπομονή. Φυσικά και είσαι ικανή να φέρεις την εγκυμοσύνη εις πέρας μέχρι τέλους. Προσπάθησε να μη σκέφτεσαι αρνητικά ό,τι κι αν σε ενοχλεί. Άλλωστε μετά το πρώτο δύσκολο 3μηνο, θα ηρεμήσεις αρκετά. Το 2ο τρίμηνο δεν έχει τόσα συμπτώματα, θα νιώσεις το μωράκι σου και θα δεις την όλη κατάτασταση με άλλο ματι. Δεν ξέρω αν έχεις γράψεις καπου αλλού και δεν το εχω δει για το αν όλα πάνε καλά κατά τα άλλα, αλλά όπως και ναχει εσύ να μην ανησυχείς. Και προπάντων φρόντισε να βρεις κάτι ευχάριστο να αποσχολήσε όσο κάθεσαι στο σπι΄τι. Στην τελική πίεσε τον εαυτό σου να πας κάποια βόλτα, σε κάποια φιλη. Θα σου κάνει καλό.

Υπομονή και πάλι και θα δεις στο τέλος, που θα τα θυμάσαι και θα γελάς... ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.

[stella71]

Εlli, νομίζω πως θα σου κάνει καλό να αντιστρέψεις τα αρνητικά που νιώθεις σε θετικά: 1. είσαι πολύ τυχερή που μένεις σπίτι από επιλογή σου και όχι επειδή στο επιβάλλουν οι καταστάσεις 2. η έντονη ναυτία δείχνει ότι τα επίπεδα των ορμονών είναι σε φυσιολογικά επίπεδα που αν δεν συμβαίνει αυτό μιλάμε για επαπειλούμενη κύηση και χορήγηση ορμονών 3. το να αποστρέφεσαι το φαγητό σε βοηθάει να μην πάρεις πολλά κιλά και να αναγκαστείς να στερείσαι ένα σωρό πράγματα που λαχταράς για να μη γίνεις τόφαλος. 4. Κάθε μέρα που αφήνεις πίσω σου είναι πιο δύσκολη από την επόμενη και γρήγορα θα οδηγηθείς σε μια πιο άνετη κατάσταση. Απόλαυσε τις ξάπλες σου, ακόμα και τις μαύρες σου, δεν θα κρατήσουν για πάντα!

[galat]

πιστεύω λίγο πολύ σε όλες έτσι είναι στην αρχή...αν και εγώ δεν είχα εμετούς θυμάμαι ότι συνεχώς ένιωθα κουρασμένη, υπνηλία, κομμάτια γενικά... καθόλου ενέργεια... αργότερα όμως είχα πιο πολύ ενεργεια απο ποτέ!!!! το παιδάκι αυτό θα βγεί μαραθωνοδρόμος! Δεν έχω σταματήσει λεπτό να τρέχω για δουλειες μαγαζιά εκτός της δουλειάς το πρωί.... είχαμε και όοολη την πρεοετοιμασία του γαμου στο ενδιάμεσο... γλέντια κλπ

 

θα δεις όσο περνάει ο καιρός γινονται ολα πολυ πολύ καλύτερα!!!!

 

 

[Elli]

Εχετε δίκιο και καταβάθος το ξέρω αλλά να, δυσκολεύομαι πολύ και έρχονται στιγμές που χάνω την υπομονή μου.

 

Πάντως σας ευχαριστώ για την ενθάρρυνση...

[stella71]

Για να σας πω τον πόνο μου, αλλά και για να νιώσουν πόσο τυχερές είναι όσες

έχουν ανεπαίσθητες ενοχλήσεις στην εγκυμοσύνη, να αναφέρω ότι εδώ και ένα μήνα έχω διαρκώς έναν έντονο πόνο σε νεύρα ( του ηβικού οστού, που με δυσκολεύει πολύ στο περπάτημα και περισσότερο όταν είμαι ξαπλωμένη και αλλάζω πλευρό, σα να μπήγεται ένα σίδερο στη λεκάνη, τόσο ευχάριστα... ο γιατρός μου είπε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα πέρα από το να παίρνω παυσίπονα. Είχε καμία από εσάς αυτό το σύμπτωμα;

Επίσης δεδομένου ότι έχω αρκετά μεγάλη κοιλιά (+ 15 κιλά μέχρι τώρα) που δεν ξέρω ακόμα πόσο πια μπορεί να μεγαλώσει σε 3 μήνες που αναμένεται να γεννήσω, το στομάχι μου πιέζει την περιοχή αριστερά και δεξιά κάτω από το στήθος με πολύ ενοχλητικό τρόπο.

Κατά τ' άλλα περίφημα..

Έκλεισα ραντεβού για βιοφυσικό υπερηχογράφημα στο τέλος του 7ου μήνα. Αυτό το κάνουν όλες ή γίνεται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις;

Καλή δύναμη και αγωνιστικούς χαιρετισμούς στις συνέγκυες!

[zebelia]

Εγω οταν μπηκα στο δευτερο τριμηνο ειχα ενα πονο για περιπου ενα μηνα στην πλατη ψηλα στα πλευρα , δεν θελω να το θυμαμαι καθολου.Δεν μπορουσα να βολευτεω πουθενα.

[ΖΑΧΑΡΕΝΙΑ]

αχ αυτα που λενε για την ομορφοτερη περιοδο της ζωης μας ειναι απλα για να μας πεισουν να κανουμε παιδια χα χα πλακα κανω εμενα και οι δυο εγκυμοσυνες μου ηταν χαλια ειχα εμετους μεχρι τον πεμπτο μηνα ολη μερα και ολη νυχτα στο δευτερο μπηκα και στο νοσοκομειο με αφυδατωση, ειχα και πονοδοντους επισης δεν μπορουσα να πινω παυσιπονα αλλα μονο ντεπον ειχα παει στο ΠΕΠΑΝΗ ουκ και λιγες φορες οχι οτι μου εκαναν τιποτα γιατι δεν μπορουσαν καπακι με πιασανε και κολικοι , ειχα αυπνιες ενας εφιαλτης !!!!!!!αλλα ολα τα ξεχνας οταν παιρνεις αγκαλια το ζουζουνι σου γι αυτο υπομονη ολα θα πανε καλα . Εγω παντα ειχα στο μυαλο μου οτι δεν ειμαι αρρωστη αλλα εγκυος αυτο με βοηθησε πολυ . Φιλια

[galat]

κι εγώ έχω πόνο στη λεκάνη, ειδικά όταν κουράζομαι πολύ,,,σαν να κλειδώνει το ισχίο και να μην μπορώ να βαδίσω...αστα.

 

και ενοχληση στα πλευρά σαν τέντωμα ειδικά μετά το φαι... όσο για τις καούρες...δεν το συζητάω

 

αλλα όλα αυτά τα έχουμε ακούσει και διαβάσει σε όλα τα βιβλία εγκυμοσύνης κλπ κλπ κλπ τι να κάνουμε!!!!

 

Κατα τα άλλα κι εγώ περίφημα και γύρω στην 32 εβδομάδα θα πάω για το doppler. Είναι το ίδιο λογικά με το βιοφυσικό προφίλ?(διαφωτίστε μας!!)

 

πάντως βιοφυσικό όλες κάνουν.

 

 

 

[zebelia]

Ομορφοτερη περιοδος ειναι απο την αποψη οτι ζουμε το θαυμα της ζωης οτι εχουμε μια ζωη μεσα μας οτι θα γινουμε μανουλες.Αυτα ειναι τα ευχαριστα ολα τ'αλλα ειναι καπως ''κουραστικα''.

[stella71]

Μπράβο Ζαχαρένια, χαρά στο κουράγιο σου! εγώ πάντως τώρα, έτσι όπως αισθάνομαι δεν θέλω με τίποτα να ξαναμείνω έγκυος και να ξαναζήσω αυτό το μαρτύριο..δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πονάω. Χθες δεν έκλεισα μάτι όλη νύχτα από ένα φριχτό πόνο στο στομάχι αριστερά κάτω απ' το θώρακα, έκλαιγα από τα νεύρα και την απελπισία μου και με κλώτσαγε και η ζουζούνα για συμπαράσταση. Μόλις με αφήνει το ένα με πιάνει το άλλο.

Νομίζω πως παίζει ρόλο και η ηλικία για την πρώτη εγκυμοσύνη, εσείς τί πιστεύετε; Το γυναικείο σώμα στα 36 χρόνια έχει συνηθίσει διαφορετικά γι' αυτό και αντιδρά τόσο έντονα, δεν ξέρω, μπορεί και να κάνω λάθος.

[Eva Kouka]

Καλημερα Στέλλα. Με το καλό να υποδεχτείς το ζουζουνι σου. Και εγω περιπου στην ιδια κατασταση με σενα ειμαι. Διανυω την 23η εβδομάδα εγκυμοσυνης και είμαι στο σπίτι απο τις 4 Ιουλίου, ξαπλωμενη σχεδόν όλη τη μερα σε ενα κρεββατι. Μεχρι τισ 4 Ιουλίου εργαζόμουν κανονικοτατα. Απο κει και μετα με αδεια γιατρου ειμαι στο σπιτι. Και εγω χθες το βραδυ είχα έναν απαισιο πόνο στο στομαχι μου γιατι έχω παθει οισοφαγιτιδα απο τα φαρμακα που μου δινει ο γιατρος μου. Αστα. Το καλο είναι οτι ακούω κάθε μέρα τον μπέμπη μου να κλωτσάει. Οι πιο ευτυχισμένες στιγμες. Και εγω 36 ετων είμαι. Αν και δεν είχα εμετους στο πρώτο τρίμηνο, μόνο κούραση, υπνηλία, αηδία για καποια φαγητά δεν μπορώ να πω ότι δεν ανησυχώ ακόμη και τώρα.

[stella71]

Καλημέρα και σε σένα Εύα, γιατί είσαι στο κρεβάτι; στο επιβάλλει ο γιατρός ή δεν έχεις ενεργητικότητα; και δεν έχεις πάρει πολλά κιλά που είσαι συνέχεια ξαπλωμένη; είναι το πρώτο σου παιδί; Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να μην ανησυχείς καθόλου! εγώ δεν ανησυχώ πια, τσαντίζομαι!

[Eva Kouka]

Στέλλα μου, είμαι στο κρεββάτι γιατί έχω πολύ έντονες συσπάσεις της μήτρας και πόνους χαμηλά. Είναι το πρώτο μου παιδί. Είχα και μία αποβολή πριν δύο χρόνια και ο γιατρός μου δεν θέλει να ρισκάρουμε. όχι ιδιαίτερα πολλά κιλά δεν έχω πάρει. Εσένα είανι το πρώτο σου παιδί ?

[stella71]

Κι εμένα το πρώτο, κι εγώ είχα συσπάσεις και αίμα σ' αυτή την εγκυμοσύνη και αποβολή στην πρώτη προσπάθεια. Μάλλον έχω δίκιο για τις δυσκολίες της ηλικίας...

Ευτυχώς που δεν πήρες πολλά κιλά! Πάντως τώρα που μπήκες στο 2ο τρίμηνο δεν έχεις φόβο. Κι εμένα η κοιλιά μου μέχρι τον 5ο ήταν σκληρή σαν πέτρα και τώρα είναι μαλακή σαν μπαλόνι. Κουράγιο!

[galat]

Υπομονή κοριτσάκια μου!!!

 

βάλτε και τικεράκι να ξέρουμε σε ποιο στάδιο βρίσκεται η εγκυμοσύνη!

 

Όλα καλά θα πάνε κουραγιο!!!!!

 

 

 

[galat]

σορρυ στελλιτσα εσύ έχεις, για την εύα μας....

 

 

 

[Eva Kouka]

Στέλλα είναι λίγο δύσκολο αλλά είμαι σίγουρη πως θα καταφέρουμε. Galat, δεν ξέρω πώς να βάζω τικεράκι.

Εσύ πάντως δεν πρέπει αν ανυσυχείς ιδιαίτερα. Το μωρό είναι βιώσιμο σε αυτό το στάδιο της εγκυμοσύνης. Αλλά όλα θα πάνε καλά. Εγώ λιγάκι φοβάμαι. Αλλά όπως έχω ξαναπεί είμαι λίγο φοβιτσιάρα.

[galat]

Πατάς πάνω σε κάποιο από τα δικά μας... κάπου υπάρχει και πιο αναλυτικά το πως γίνεται στο forum... ας μην επεκταθώ και βγώ εκτός θέματος...!!!!

 

Όλα καλά σου έυχομαι και πάλι από την καρδιά μου να πάνε!!