Τι άλλαξε για σας με την κρίση?

[LA LATINA]

Ακούω συχνά τη φράση "κατά τα άλλα έχουμε κρίση" τον τελευταίο καιρό.

Τα φαγετερί γεμάτα, τα μπουζουκερί γεμάτα, τα ξενοδοχεία κλεισμένα όπου κι αν ψάξει κανείς δωμάτια...

Ζούμε έναν μικρό εμφύλιο, κοιτάμε ο ένας τον άλλον στραβά, θεωρώντας όλοι τον εαυτό μας αδικημένο, αθάνατο ελληνικό DNA.....

 

Τι άλλαξε στο σπιτικό σας με την κρίση? Στη δική σας οικογένεια πως μεταφράζεται αυτό που ζούμε, θέλετε να το συζητήσουμε? Είναι κάτι που μας αφορά όλους άμεσα.

[alcyon]

Δανείζομαι το μήνυμά σου και προσθέτω λίγο χρώμα, για να απαντήσω...

Ακούω συχνά τη φράση "κατά τα άλλα έχουμε κρίση" τον τελευταίο καιρό.

Τα φαγετερί γεμάτα όσα απέμειναν, τα μπουζουκερί γεμάτα όσα απέμειναν, τα ξενοδοχεία κλεισμένα όσα απέμειναν όπου κι αν ψάξει κανείς δωμάτια...

Ζούμε έναν μικρό εμφύλιο, κοιτάμε ο ένας τον άλλον στραβά, θεωρώντας όλοι τον εαυτό μας αδικημένο, αθάνατο ελληνικό DNA.....

 

Τι άλλαξε στο σπιτικό σας με την κρίση? Στη δική σας οικογένεια πως μεταφράζεται αυτό που ζούμε, θέλετε να το συζητήσουμε? Είναι κάτι που μας αφορά όλους άμεσα.

Πολλά μαγαζιά έκλεισαν. Η εικόνα εγκατάλειψης σε πολλά σημεία της πόλης είναι εμφανής.

 

Επίσης ο γονιός μπορεί να κάνει εξαντλητική οικονομία για να παράσχει στο παιδί του ένα χαρτζιλίκι. Το παιδί όμως μην έχοντας στερηθεί αυτό το χαρτζιλίκι το χαλάει εκεί που εκείνο θέλει... επομένως μπορεί να πάει να γεμίσει και αυτά τα μαγαζιά.

 

 

Και δεν πάνε όλοι όσοι πήγαιναν. Μια μερίδα ανθρώπων, την πίεσαν κι εκεί που είχε ποιότητα ζωής, τώρα μετράει το "πόσο πάνε τα όσπρια το κιλό". Άλλαξαν τρόπο ζωής, περιόρισαν εξόδους, χαμήλωσαν την ποιότητα των αγαθών που αγοράζουν κτλ κτλ

 

Κάποιοι άλλοι που είχαν τον "τρόπο τους"... και πάλι τον έχουν. Αυτοί δεν άλλαξαν και πολλά στον τρόπο ζωής τους.

 

Πάντως η γκρίνια ακούγεται από αυτούς που έχουν και βλέπουν να μειώνονται τα κέρδη τους (που πάλι περισσεύουν). Οι πραγματικά έχοντες ανάγκη, συνήθως σιωπούν. Σπάνια μιλούν.

 

Έτσι τα βλέπω πάνω-κάτω.

[LA LATINA]

Δε διαφωνώ, απλά τα παρουσίασα όπως τα ακούω.....τη γνώμη μου την κρατάω για μετά...

[xena]

Δ

 

Και δεν πάνε όλοι όσοι πήγαιναν. Μια μερίδα ανθρώπων, την πίεσαν κι εκεί που είχε ποιότητα ζωής, τώρα μετράει το "πόσο πάνε τα όσπρια το κιλό". Άλλαξαν τρόπο ζωής, περιόρισαν εξόδους, χαμήλωσαν την ποιότητα των αγαθών που αγοράζουν κτλ κτλ

 

 

4,20 το κιλό οι γίγαντες... είναι δυνατόν;;; Μην γελάτε, το ανακάλυψα πρόσφατα και έχω φρικάρει. 3,47 ο φρέσκος αρακάς και θες 2 κιλά για να βγάλεις 4 πιάτα.

 

Λατίνα ρωτάς για εμάς υποθέτω; ή πως νομίζουμε πως είναι τα πράγματα για άλλους - κουβέντα να γίνεται;;

 

Εγώ θα σου απαντήσω για εμάς :

Ο άντρας μου αναγκάστηκε και έκλεισε την επιχείρηση του. Είναι άνεργος και δυστυχώς δεν φαίνεται φως στον ορίζοντα.. Για να κάνουμε οικονομία κρατάει εκείνος το παιδί γιατί δεν έχουμε δημοτικό βρεφικό στην περιοχή μας.

Εγώ έχω μια καλή δουλίτσα και έχω υποστεί μείωση 30%. Τα βγάζουμε πέρα πολύ δύσκολα και κάποιες στιγμές "μπαίνουμε μέσα" και ρεφάρουμε με ένα δώρο χριστουγέννων ή Πάσχα κλπ.

 

Εχουμε να βγούμε έξω απ' την παραμονή πριν γεννήσω που πήγαμε για φαγητό.

Εχω να ψωνίσω ρούχα για εμένα απ΄το 2012. Ο άντρας μου απ' το 2011.

Μετράμε τα ψώνια μας και κοιτάζουμε τις προσφορές, επίσης είναι απαγορευτικό να πετάμε φρούτα ή φαγητό πλέον.

Αυτό σημαίνει ότι παίρνουμε λιγα και απαραίτητα και πολύ πολύ προσεκτικά.

 

Κόψαμε τις επισκέψεις σε σπίτια (1 κουτί γλυκά = ~20?) και εχουμε μετατρέψει τα κινητά μας σε καρτοκινητά.

 

Εννοείται πως τα παιδιά μεγαλώνουν με αυτά που πρέπει όσο αφορά το φαγητό τους, τα ιατρικά τους και ό,τι χρειάζονται χωρίς όμως υπερβολές και όσο για το ντύσιμο, καρότσια κλπ, τα έχουμε πάρει από άλλες μαμάδες.

 

Το σπίτι μας το αφήσαμε ημιτελές γιατί η πρώτη εγκυμοσύνη ήρθε λίγο βιαστικά, έτσι δεν έχουμε τελειώσει τον κήπο και τον φράχτη, την είσοδο, την εξωτερική μόνωση και τις εσωτερικές ντουλάπες.

 

Δεν είμασταν απ' αυτούς που δούλευαν "μαύρα" ούτε κάναμε λαμογιές και ούτε είχαμε ασχοληθεί με κομματικά κλπ.

Μου οφείλει το ΙΚΑ το επίδομα της καισαρικής απ΄το 2011 που είχα γεννήσει, μου οφείλει η εφορία από πέρισυ 300 ευρώ και δεν τα συμψηφίζει ο έφορος με οφειλή μου γιατί έχει πολλή δουλειά, όσο κι αν τους κυνηγάω δεν μπορώ να βρω άκρη.

Είμαι πολύ θυμωμένη με το κράτος, τους πολιτικούς και τους παρατρεχάμεους, τα λαμόγια και τους αλήτες που μας έφεραν σ'αυτό το χάλι.

 

Αν δεν είχα την οικογένεια μου και την αγάπη που αντλω και δίνω, δεν θα είχα δύναμη ούτε διάθεση να αντιμετωπίσω τίποτα πια.

 

Αλήθεια, εγώ ήθελα να ρωτήσω, έχετε οφειλές;;;;; πάμε να βάλουμε ένα κουιζ.

[LA LATINA]

Για την καθεμιά ρωτάω και όχι για να κάνουμε ψιλή κουβέντα....

Εμείς λοιπόν στο δικό μου σπιτικό....

παραδώσαμε πινακίδες στο ένα αυτοκίνητο και ο σύζυγος πήρε μηχανάκι, το οποίο αποπληρώνουμε δόξα τω θεώ σε λίγους μήνες.....

εννοείται το δικό μου κινητό έγινε καρτοκινητό με δυο καρτούλες το χρόνο ( ο σύζυγος έχει εταιρικό) ......

τα ψώνια στο σουπερ γίνονται πάντα με τηλεφωνική παραγγελία και έχω γλυτώσει πολλά λεφτά έτσι, γιατί αν πάω.....ξέρετε!

Φαγητό δεν πετάμε ποτέ, τα παιδιά έχουν τα πάντα για τη διατροφή και την υγεία τους αλλά δεν δίνω πια 70 ευρώ για ένα ζευγάρι παπούτσια όπως κάαααποτε.....

δουλεύει μόνο ο σύζυγος ο οποίος πλέον παίρνει ακριβώς τα μισά του πενιχρού μισθού του έναντι, έναντι, έναντι, δλδ τώρα μας πληρώσανε το μισό Οκτώβριο......

βοηθάνε παππουδογιαγιάδες σε ψώνια, να είναι καλά......

σπίτι έχουμε δικό μας δεν έχω δάνεια και τέτοια και νιώθω τόσο μα τόσο τυχερή.......

ρούχα έχω να ψωνίσω πάνω από 3 χρόνια και ο σύζυγος επίσης.....

έξω έχω να βγω από ένα γάμο πέρυσι τον Ιούνιο....δε βγαίνουμε πια, ή αν είναι να βγούμε θα πάμε κανένα παιδικό θέατρο, παιδότοπο, κάτι για τα παιδιά τέλος πάντων.

Προσωπικά έξοδα στο απόλυτο μηδέν, το ένα πακέτο τσιγάρα το κάνω πια σε 4 μέρες για οικονομία. Οι επισκέψεις έχουν κοπεί προ πολλού ή γίνονται με σπιτικά γλυκάκια.......

Απλά διαβάζω να λένε που είναι η κρίση, δεν υπάρχει κρίση, δεν πεινάσαμε ακόμα, και ΟΚ δεν πεινάμε ακόμα, αλλά όλες αυτές οι εκπτώσεις στην καθημερινότητα δεν είναι και λίγες νομίζω...και ξέρω και ανθρώπους σε πολύ χειρότερη μοίρα.......όσο για το κουιζάκι με τις οφειλές, είμαι στην πανευτυχή θέση να έχω κάνει διακανονισμό για το αέριο.....

[bobonela]

Για την καθεμιά ρωτάω και όχι για να κάνουμε ψιλή κουβέντα....

Εμείς λοιπόν στο δικό μου σπιτικό....

.....

 

Επειδή το θέμα αυτό έχει ανοίξει καναδυό φορές από το 2011 που άρχισε η κρίση, με διαφορετικούς τίτλους, υπάρχουν πολλές απόψεις και οικογενειακές ιστορίες περί του θέματος, για όποια έχει διάθεση να ψάξει. Επίσης αλήθεια La Latina γιατί σταμάτησες να σκέφτεσαι την ιδέα της μετανάστευσης, νομίζω Αυστραλία κοιτούσες τότε?? Τι ήταν αυτό που σε σταμάτησε? Καθώς δεν υπήρχαν οικογενειακές υποχρεώσεις όπως είχες πει τότε? Απλά για περαιτέρω διευρεύνηση του θέματος ρωτάω και να δούμε αν τελικά η Ελλάδα παρά τα προβλήματα, θα είναι πάντα Ελλάδα???

[xena]

Εγώ παλεύω για διακανονισμό στην εφορία αλλά δεν γίνεται αν δεν σου κάνουν συμψηφισμό. Αστεία μεν ποσά αλλά δεν παυουν να είναι οφειλές Εχουμε 2 δανειάκια που εξυπηρετούνται προς το παρόν με νύχια/δόντια, διακανονισμός και με το νερό που έρχεται πολύ: είμαστε 6 άτομα στο ίδιο ρολόϊ και έρχονται 300άρια ανά τρίμηνο (πρόστιμα κατανάλωσης).

 

Εστειλα στην διαχείριση να το ανεβάσει, είμαι περιεργη να μάθω πως είναι το βιοτικό μας επίπεδο εδώ μετά την κρίση.

 

Πραγματικά έχω στο περιβάλλον μου ανθρώπους που είναι μια χαρά και μάλιστα ευνοημένοι από την κρίση (νοίκιαζαν σπίτι αξίας 950? και τους το έκαναν 450? χωρίς να έχει μειωθεί το εισόδημα τους) αλλά και κάποιους που "δανείζονται" για γάλα για τα παιδιά τους. Άνθρωποι που ήταν αξιοπρεπείς και βοηθούσαν κι άλλους. Για αυτούς λυπάμαι περισσότερο.

[epang]

Εμεινα 1,5 χρόνο άνεργη και ευτυχώς ξαναβρήκα δουλειά, αλλά με 35% μειωμένο μισθό.

Στη δουλειά του άντρα μου έχει πτώση γύρω στο 70% και με το ζόρι βγάζει τα έξοδα του μαγαζιού, αλλά δεν θέλει να το κλείσει γιατί δεν βρίσκει τι άλλο να κάνει και φοβάται μην πάθει κατάθλιψη.

Κάνουμε οικονομία από όπου μπορούμε : στο χωριό πάμε 4-5 φορές το χρόνο (αντί για μία φορά το μήνα), έξω για φαγητό πάμε μόνο σε Goody's ή σουβλατζίδικα και αυτό μια φορά στους 2 μήνες, σινεμά και θέατρα πάμε πλέον μόνο σε λίγα παιδικά έργα και μόνο ο ένας με το παιδί, η μοναδική μας έξοδος είναι για καφέ 1 - 2 φορές τη βδομάδα, διακοπές εκτός χωριού πάμε για 7-8 μέρες (αντί για 20 μέρες που πηγαίναμε παλιά), επισκέψεις σε φίλους ή συγκεντρώσεις στο σπίτι μας κάνουμε 1 φορά το μήνα (αντί των 5-6 φορές το μήνα που πηγαίναμε παλιά), ψώνια με τα πολύ απαραίτητα ρούχα - παπούτσια σύνολο της οικογένειας περίπου ? 600 το χρόνο, στο ψυγείο & στην κατάψυξη υπάρχουν τα απαραίτητα για το φαγητό το πολύ 1 εβδομάδας (αντι για 1 μήνα που είχα προμήθειες παλιότερα). Δλδ. έχουμε μειώσει πάρα πολύ τα έξοδά μας και προσπαθούμε να είμαστε μετρημένοι χωρίς όμως να απελπιζόμαστε και να χάνουμε την αξιοπρέπειά μας, αφού καταφέρνουμε να μην έχουμε οφειλές. Ευτυχώς δεν έχουμε δάνεια ή άλλα χρέη.

Βέβαια, μένουμε με ενοίκιο και έχουμε πάντα το φόβο μη δυσκολέψουν κι άλλο τα πράγματα και δεν καταφέρουμε να καλύπτουμε επαρκώς τις ανάγκες του παιδιού.

Πιο πολύ λυπάμαι γιατί μετά από 20 χρόνια δουλειάς σε δύσκολες συνθήκες (όχι δημόσιο) εγώ και ο άντρας μου δεν καταφέραμε να ζούμε λίγο πιο άνετα, χωρίς το καθημερινό άγχος του μεροκάματου και απλά επιβιώνουμε για να συντηρούμε το άρρωστο και άδικο σύστημα, σαν γρανάζια μηχανής, αμήχανοι μπροστά στο μέλλον του παιδιού μας.

Ας ελπίσουμε και μη χειρότερα!!

[LA LATINA]

Επειδή το θέμα αυτό έχει ανοίξει καναδυό φορές από το 2011 που άρχισε η κρίση, με διαφορετικούς τίτλους, υπάρχουν πολλές απόψεις και οικογενειακές ιστορίες περί του θέματος, για όποια έχει διάθεση να ψάξει. Επίσης αλήθεια La Latina γιατί σταμάτησες να σκέφτεσαι την ιδέα της μετανάστευσης, νομίζω Αυστραλία κοιτούσες τότε?? Τι ήταν αυτό που σε σταμάτησε? Καθώς δεν υπήρχαν οικογενειακές υποχρεώσεις όπως είχες πει τότε? Απλά για περαιτέρω διευρεύνηση του θέματος ρωτάω και να δούμε αν τελικά η Ελλάδα παρά τα προβλήματα, θα είναι πάντα Ελλάδα???

 

Το θέμα μπορεί να "ξανάνοιξε", αλλά τα δεδομένα αλλάζουν ραγδαία μέρα με τη μέρα, εκτιμώ, και το ίδιο φανερώνει και η απήχηση. Το να ψάξουμε να διαβάσουμε τι λέγαμε γι αυτό πριν 2 και 3 χρόνια δεν το βρίσκω επικοδομητικό, γνώμη μου πάντα...

Η Αυστραλία ήταν μια σκέψη, σωστά θυμάσαι, :) χρόνια πριν.....αυτό που μας εμπόδισε είναι η ηλικία μας, (ζητάνε πιο νέους), επίσης δεν είχαμε κάποιο άτομο να μας καλέσει (και εκεί πας μόνο με πρόσκληση) και εν τέλει σκέφτηκα οτι δε μπορώ να αφήσω και την ηλικιωμένη μητέρα μου πίσω, οπότε σταμάτησα να σκέφτομαι τη μετανάστευση ....θα έπρεπε να ήμουν απεγνωσμένη για να κάνω το βήμα να φύγω.

[LA LATINA]

Εστειλα στην διαχείριση να το ανεβάσει, είμαι περιεργη να μάθω πως είναι το βιοτικό μας επίπεδο εδώ μετά την κρίση.

 

 

Μακάρι να ανέβει το θέμα, μπορεί να έχει ξαναυπάρξει παρόμοιο, αλλά είναι θέμα που μας καίει και που αλλάζει μέρα με τη μέρα η έννοια του και η πίεση που δεχόμαστε και πιστεύω οτι θα δούμε τη σημερινή διάσταση! Πολύ καλά έκανες!

[natassa-tasos]

Δανείζομαι το μήνυμά σου και προσθέτω λίγο χρώμα, για να απαντήσω...

 

Πολλά μαγαζιά έκλεισαν. Η εικόνα εγκατάλειψης σε πολλά σημεία της πόλης είναι εμφανής.

 

Επίσης ο γονιός μπορεί να κάνει εξαντλητική οικονομία για να παράσχει στο παιδί του ένα χαρτζιλίκι. Το παιδί όμως μην έχοντας στερηθεί αυτό το χαρτζιλίκι το χαλάει εκεί που εκείνο θέλει... επομένως μπορεί να πάει να γεμίσει και αυτά τα μαγαζιά.

 

 

Και δεν πάνε όλοι όσοι πήγαιναν. Μια μερίδα ανθρώπων, την πίεσαν κι εκεί που είχε ποιότητα ζωής, τώρα μετράει το "πόσο πάνε τα όσπρια το κιλό". Άλλαξαν τρόπο ζωής, περιόρισαν εξόδους, χαμήλωσαν την ποιότητα των αγαθών που αγοράζουν κτλ κτλ

 

Κάποιοι άλλοι που είχαν τον "τρόπο τους"... και πάλι τον έχουν. Αυτοί δεν άλλαξαν και πολλά στον τρόπο ζωής τους.

 

Πάντως η γκρίνια ακούγεται από αυτούς που έχουν και βλέπουν να μειώνονται τα κέρδη τους (που πάλι περισσεύουν). Οι πραγματικά έχοντες ανάγκη, συνήθως σιωπούν. Σπάνια μιλούν.

 

Έτσι τα βλέπω πάνω-κάτω.

 

 

Δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί σου...

[AthinaP]

Εγώ λέω καμιά φορά, κατά τα άλλα κρίση... Προσωπικά, μας έπληξε αρκετά. Είχαμε κάποια μείωση στο εισόδημα, αλλά αυξήθηκαν τα έξοδα, τα χαράτσια, τα χαρτζηλίκια που δίναμε σε συγγενείς, γιατί είμαστε large βλέπεις...

 

Ζούμε λιτά, σε σχέση με πριν, αλλά και πριν δεν είχαμε ξεφύγει σε έξοδα.

 

Κριση δεν βλέπω κάποιες φορές, γιατί 30 χρόνια τώρα, ακούω ότι ο τουρισμός ποτέ δεν πήγε καλά, ο λαός υποφέρει, επίσης, καραμέλα της 30ετίας, εντάξει αυτό με τις αυτοκτονίες είναι πιο καινούργιο, αλλά και από παλιά υπήρχαν.

 

Πράγματι αρκετές μικρές επιχειρήσεις έκλεισαν, αλλά και πάλι, σε σχέση με γνωστους μου σε οποιαδήποτε χώρα του εξωτερικού, ήταν εντυπωσιακό πόσα μικρά μαγαζιά υπηρχαν... Με την έννοια, ότι υπήρχαν επειδή από κάπου δεν φαίνονταν όλα τα πραγματικά έξοδα, υπήρχε μαύρη εργασία, πολλά τέτοια. Δεν θα ήταν βιώσιμες δηλαδή, υπό κανονικές συνθήκες, έτσι και αλλιώς.

 

Και τώρα δεν πιστεύω ότι η ανεργία είναι όσο δείχνει. Για διάφορους λόγους. Και τώρα ξέρω ανθρώπους που κοιτάνε να πάρουν από το σύστημα ό,τι μπορούν και δεν είναι πραγματικά άνεργοι. Ακόμα και τώρα ακούω ανθρώπους που λένε ε δεν αξίζει να δουλεύω για τόσα, ας μου κάνουν απόλυση να πάρω για κάποιο διάστημα επίδομα και βλέπουμε... Και κάποιες μαμάδες ανάμεσα σε αυτούς που δεν άξιζε να πληρώνουν γυναίκα για να δουλεύουν.

 

Σίγουρα υπάρχουν οικογένειες που έχουν ζοριστεί πολύ και χωρίς να φταίνει σε κάτι, αλλιώς τα είχαν υπολογίσει, αλλιώς έρχονται. Αυτό που μας έχει σώσει είναι ότι στις οικογένειες συνήθως θα στηρίξει με κάποιον τρόπο ο ένας τον άλλον.

[lelaki1980]

Eμεις καταστραφηκαμε επαγγελματικα καθως απο το 2009 εως το 2012 κλεισαμε 3 μαγαζια. 2 χρονια τωρα ειμαστε ανεργοι και ζουμε με κανα μεροκαματο αν θα κανει ο αντρας μου.εννοειτε οτι ολα ειναι απληρωτα κτλ το παιδι δεν εχει κανει εμβολιο εδω και 2 χρονια αφου ειμαστε και ανασφαλιστοι.στην αρχη ψυχολογικα ηταν πολυ δυσκολα τουλαχιστον για τον αντρα μου ο οποιος ηταν μες στο αγχος και σαφεστατα υπηρχαν εντασεις κτλ.τωρα που ξερουμε οτι κανουμε οτι μπορουμε πραγματικα τουλαχιστον για το φαι εχουν ηρεμησει τα πραγματα.οποτε εμας μας επηρεασε η κριση με τον χειροτερο τροπο πιστευω οπως και πολλους αλλους ελευθετους επαγγελματιες που κλεισανε τα μαγαζια τους.γιατι αυτοματως εισαι 0 εισοδημα.καποτε ειμασταν ανετοι αλλα τα πραγματα δεν ηρθαν ετσι οπως τα θελαμε.ευελπιστουμε και προσπαθουμε παντα για το καλυτερο γιατι ειμαστε υποχρεωμενοι στο παιδακι μας.εννοειτε οτι ρουχα καλλυντικα τα βλεπω στις βιτρινες μονο αλλα δεν ξερω δεν με νοιαζει.ισως να μας κανει και καλο ολο αυτο.απλα το μονο που ειπα στον αντρα μου ηταν να βαλει μια γραμμη ιντερνετ την πιο φτηνη 15 ευρο το μηνα να ξελαμπικαρω λιγακι γιατι μερικεε φορες και εγω οσο και να μην θελω με ποιανουν τα διαολια μου με αυτες τις καταστασεις:mrgreen:ουφφφφφφ αλλα ακομα το χω το ελεγχω!!!

[λιλουμ]

γεια σας ειμαι καινουργια κ πιστευω οτι μαλλον εδω μπορω να γραψω το θεμα που με απασχολει. η κριση κ το θεμα κανεις παιδι η οχι? 5 χρονια παντρεμενη μια εχουμε δουλεια(κ λεμε αντε τωρα θα κανουμε παιδι) μια οχι(αρα βαζουμε φρενο σε αυτο που θελουμε παρα μα παρα πολυ). το τελευταιο καιρο ειμασταν ανεργοι 13 μηνες! τωρα 1 μηνα εχει ο αντρας μου δουλεια αλλα ειπαν οτι τελειωνει αυτον το μηνα! η τον επομενο. μενουμε με τους γονεις μου αλλα η μανα μου δε δουλευει κ ο πατερας μου δε κανει πολλα μεροκαματα με αποτελεσμα 300 αντε 400(σπανια) το μηνα. πεθερικα μια απο τα ιδια. + γονεις κ πεθερικα εχουν κ δανεια. θελω κ εγω κ ο αντρας μου παιδι αλλα πως να το τολμησουμε? προσπαθουμε να κανουμε κουραγιο κ υπομονη αλλα εξαντληθηκε! δεν καναμε υπομονη 3-4 μηνες αλλα χρονια. βλεπεις εξαρχεις (αφου παντρευτηκαμε) ειχαμε στο μυαλο μας το θεμα παιδι. ειμαι στα 30 κ ο αντρας μου στα 32

[LA LATINA]

γεια σας ειμαι καινουργια κ πιστευω οτι μαλλον εδω μπορω να γραψω το θεμα που με απασχολει. η κριση κ το θεμα κανεις παιδι η οχι? 5 χρονια παντρεμενη μια εχουμε δουλεια(κ λεμε αντε τωρα θα κανουμε παιδι) μια οχι(αρα βαζουμε φρενο σε αυτο που θελουμε παρα μα παρα πολυ). το τελευταιο καιρο ειμασταν ανεργοι 13 μηνες! τωρα 1 μηνα εχει ο αντρας μου δουλεια αλλα ειπαν οτι τελειωνει αυτον το μηνα! η τον επομενο. μενουμε με τους γονεις μου αλλα η μανα μου δε δουλευει κ ο πατερας μου δε κανει πολλα μεροκαματα με αποτελεσμα 300 αντε 400(σπανια) το μηνα. πεθερικα μια απο τα ιδια. + γονεις κ πεθερικα εχουν κ δανεια. θελω κ εγω κ ο αντρας μου παιδι αλλα πως να το τολμησουμε? προσπαθουμε να κανουμε κουραγιο κ υπομονη αλλα εξαντληθηκε! δεν καναμε υπομονη 3-4 μηνες αλλα χρονια. βλεπεις εξαρχεις (αφου παντρευτηκαμε) ειχαμε στο μυαλο μας το θεμα παιδι. ειμαι στα 30 κ ο αντρας μου στα 32

 

Καλωσήρθες στην παρέα μας...

Θα σου πω την άποψή μου! Οι καιροί δεν πρόκειται να καλυτερέψουν ούτε του χρόνου ούτε του παραχρόνου....τι θα κάνεις, θα μείνεις χωρίς παιδάκι? Γενιές και γενιές μεγάλωσαν με στερήσεις, πιο πολλές απ τις δικές μας. Όλοι μαζί θα κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε. Ας μη γεννήσεις σε χλιδάτη κλινική, ας μην πάρεις το καροτσάκι με το πορτ μπεμπέ των 600 ευρώ...εμένα η γνώμη μου είναι να μην περιμένεις να περάσει η κρίση, πρώτον γιατί δεν ξέρουμε πότε θα περάσει, και δεύτερον γιατί το παιδί δεν έρχεται κατά παραγγελία όποτε εμείς θέλουμε. Καλή τύχη εύχομαι και όλα να πάνε καλά.

[epang]

Λιλιουμ, ένα θα σου πω, θυμάμαι ότι και ο Ανδρέας έβλεπε "φως στο τέλος του τούνελ" & ο γερο Καραμανλής έλεγε για "λιτότητα". Τότε δηλ. που κάποιοι έτρωγαν με χρυσά κουτάλια, πάλι ο λαός "έσφιγγε το ζωνάρι" όπως έλεγε και ο Βέγγος. Κανεις δεν ξέρει πότε και πως θα βελτιωθεί η κατάσταση και ποιοί από εμάς θα έχουν κάποια βελτίωση στη ζωή τους. Θέλει πραγματικά μεγάλη σκέψη και απόφαση, ίσως και για αλλαγή του τρόπου ζωής σας, ώστε να προσφέρεται τα βασικά στο παιδί που θα κάνετε. Καλή τύχη !!!

[lelaki1980]

γεια σας ειμαι καινουργια κ πιστευω οτι μαλλον εδω μπορω να γραψω το θεμα που με απασχολει. η κριση κ το θεμα κανεις παιδι η οχι? 5 χρονια παντρεμενη μια εχουμε δουλεια(κ λεμε αντε τωρα θα κανουμε παιδι) μια οχι(αρα βαζουμε φρενο σε αυτο που θελουμε παρα μα παρα πολυ). το τελευταιο καιρο ειμασταν ανεργοι 13 μηνες! τωρα 1 μηνα εχει ο αντρας μου δουλεια αλλα ειπαν οτι τελειωνει αυτον το μηνα! η τον επομενο. μενουμε με τους γονεις μου αλλα η μανα μου δε δουλευει κ ο πατερας μου δε κανει πολλα μεροκαματα με αποτελεσμα 300 αντε 400(σπανια) το μηνα. πεθερικα μια απο τα ιδια. + γονεις κ πεθερικα εχουν κ δανεια. θελω κ εγω κ ο αντρας μου παιδι αλλα πως να το τολμησουμε? προσπαθουμε να κανουμε κουραγιο κ υπομονη αλλα εξαντληθηκε! δεν καναμε υπομονη 3-4 μηνες αλλα χρονια. βλεπεις εξαρχεις (αφου παντρευτηκαμε) ειχαμε στο μυαλο μας το θεμα παιδι. ειμαι στα 30 κ ο αντρας μου στα 32

 

προχωρα το χωρις να σκεφτεσε τιποτα αλλο.σου το λεω εγω που περναμε την ιδια οικονομικη κατασταση και οταν βλεπω την μικρη μου ειναι ολα γραμμενα στα.........παλια μου τα παπουτσια.δεν μπορεις να φανταστεις το ποσο ευτυχισμενη γινεσε με ενα παιδακι.εισαι πληρης απο εκει και επειτα.και κανεις τα παντα απλα τα παντα για αυτο το παιδι.θα εχεις στο νου σου να του προσφερεις τα απολυτως απαραιτητα χωρις να νιωθεις τυψεις και ενοχες για το τι θα μπορουσες να του προσφερεις ακομα αν ησουν ανετη οικονομικα....φαγητο και πολυ πολυ αγαπη λοιπον.οτι σου γραφω ακριβως αυτο και ισχυει.

[ioanna81]

Καλημερα και απο μενα. Μου αρεσει αυτο το θεμα γιατι κι εγω εχω διαβασει τα παλαιοτερα αλλα εχουν αλλαξει πολλα απο τοτε!

Η κριση και εμας μας εχει επηρεασει αλλα ακομα το παλευουμε. Πριν την κριση δουλευαμε και οι δυο και βγαζαμε περιπου 1800-1900 με δικο μας σπιτι κι ενα δανειο αυτοκινητου 210€. Μια χαρα ειμασταν. Με την κριση ηρθε το παιδι και μαλιστε τη μερα γεννησης του υπογραψανε τη 2η καταδικη μας(μνημονιο). Του βγαλαμε παρατσουκλι, το μνημονιακο παιδι. Απο εκει ξεκινανε ζορια, κοβει το κρατος το ποσοστο των υπερωριων και εκει που εβγαζε ο αντρας μου 900-1100 τωρα βγαζει 720-850 κι εμενα στη δουλεια μου χρωστανε λεφτα απο τον Σεπτεμβριο και μπορει να μου βαζουν 200€ το μηνα, αρα ζουμε με 1000 με αυξημενους λογαριασμους, το παιδι κλπ. Δεν βγαινουμε ποτε, επισκεψεις δεν κοψαμε αλλα ξεκαθαρισαμε οτι δεν θα αγοραζουμε τιποτα ο ενας στον αλλο, μονο κανα δωρο στα παιδια οταν πρεπει, δεν εχουμε παει ταξιδι απο τοτε που παντρευτηκαμε, δεν ψωνιζουμε σχεδον τιποτα για τους εαυτους μας μονο αμα χαλασει κατι και ειναι αναγκη να αντικατασταθει, μειωσαμε πολυ τα ψωνια, κλεισαμε τον επιπλεον καταψυκτη που ειχαμε. Δεν εχουμε δανειο σπιτιου και του αυτοκινητου το ριξαμε στα 110 και το πηραμε προικα για αλλα 2 χρονια ενω τωρα θα τελειωνε. Για 2ο παιδι ουτε που το σκεφτομαι!

[xena]

Και τώρα δεν πιστεύω ότι η ανεργία είναι όσο δείχνει. Για διάφορους λόγους.

 

Πραγματικά δεν είναι όση λένε, είναι κατά πολύ μεγαλύτερη. Στον ΟΑΕΔ δεν είναι όλοι εγγεγραμμένοι, πολύ περισσότερο οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Που και τώρα που κατατέθηκε νόμος ότι μπορούν να γράφονται, στην ουσία πρέπει να μην έχουν εκκρεμότητες και οφειλές προς εφορία/ΤΕΒΕ κλπ, πράγμα αδύνατον έως γελοίο μιας και οι περισσότεροι είναι πνιγμένοι στα χρέη.

 

Οσοι έχουν δική τους επιχείρηση, όταν έρχονται τα δύσκολα δεν κλείνουν την επόμενη ημέρα. Πρώτα αρχίζουν να δυσκολεύονται και να αφήνουν έναν λογαριασμό απλήρωτο ελπίζοντας να 'ρεφάρουν' σε λίγο διάστημα. Αντε μια εισφορά, ένα ΦΠΑ, ένα ενοίκιο ίσως, ρίχνουν και τις οικονομίες τους, προσπαθούν με νύχια και δόντια και μετά συνήθως κλείνουν.

 

γεια σας ειμαι καινουργια κ πιστευω οτι μαλλον εδω μπορω να γραψω το θεμα που με απασχολει. η κριση κ το θεμα κανεις παιδι η οχι? 5 χρονια παντρεμενη μια εχουμε δουλεια(κ λεμε αντε τωρα θα κανουμε παιδι) μια οχι(αρα βαζουμε φρενο σε αυτο που θελουμε παρα μα παρα πολυ). το τελευταιο καιρο ειμασταν ανεργοι 13 μηνες! τωρα 1 μηνα εχει ο αντρας μου δουλεια αλλα ειπαν οτι τελειωνει αυτον το μηνα! η τον επομενο. μενουμε με τους γονεις μου αλλα η μανα μου δε δουλευει κ ο πατερας μου δε κανει πολλα μεροκαματα με αποτελεσμα 300 αντε 400(σπανια) το μηνα. πεθερικα μια απο τα ιδια. + γονεις κ πεθερικα εχουν κ δανεια. θελω κ εγω κ ο αντρας μου παιδι αλλα πως να το τολμησουμε? προσπαθουμε να κανουμε κουραγιο κ υπομονη αλλα εξαντληθηκε! δεν καναμε υπομονη 3-4 μηνες αλλα χρονια. βλεπεις εξαρχεις (αφου παντρευτηκαμε) ειχαμε στο μυαλο μας το θεμα παιδι. ειμαι στα 30 κ ο αντρας μου στα 32

 

Αγαπητή μου, εμείς κάπως έτσι πήραμε την απόφαση για δεύτερο παιδάκι.

Προχώρα, όλα θα πάνε καλά! Αν πας σε δημόσιο μαιευτήριο θα πληρώσεις από 0 έως 1000 ευρώ, αναλόγως τι θέλεις και αν θέλεις δικό σου γιατρό κλπ. Αν εργάζεσαι θα πληρωθείς με επιδόματα κλπ οπότε δεν θα είστε μείον.

Θα πάρεις πραγματάκια από άλλες μανούλες όπως κάνουμε πολλές και δεν θα χρειαστείς σχεδόν τίποτα. Αν πάλι θέλεις κάτι που σου λείπει μπορείς να το ζητήσεις από γιαγιά/παπού/θεία που θα θέλουν να κάνουν ένα δωράκι για το μωράκι σας.

Γενικά ένα μωράκι δεν έχει έξοδα, τα δύσκολα ξεκινούν με το σχολείο (απ' ότι λένε). Προσωπικά δεν με επιβαρύνουν τα παιδάκια μου, πιο πολύ με επιβαρύνει το χαράτσι για το σπίτι παρά και τα δυο μωρά μου μαζί.

 

Αλλωστε ας είμαστε αισιόδοξοι. Σε λίγα χρόνια ευχόμαστε όλοι τα πράγματα να είναι πολύ καλύτερα!!!

[Ελισα24]

Παιδια τα λεφτα δεν εξαυλωθηκαν, πηγαν ΚΑΠΟΥ.

 

Πηγαινετε στα ΒΠ, ημουν εκει προχθες, να δειτε νεα κτιρια, γκαλερι, μεζονετες με πισινες πριβε.....πατε να κλεισετε τριημερο ταξιδι στο εξωτερικο ή στα λουξ ξενοδοχεια της Πελοποννησου με τα 500 ευρω το βραδυ και ελατε να μου πειτε αν θα βρειτε θεση!!!!

Στη Γλυφαδα ανεβηκαν τα ενοικια 4 φορες (!!) μεσα σε εναν χρονο!!! Ψαχνει η ξαδερφη μου και ζητανε 2000 το μηνα για τριαρι! 450 εχει το ισογειο γκαρσονιερα! Το 2010 που εψαχνε η αδερφη της ειχαν 500 το τριαρι!

 

Μας επιασαν κωτσους 5 ατομα ολα κι ολα και τρωνε με χρυσα κουταλια. Επιστροφη στη δουλεία, να εργαζομαστε για ενα πιατο φαι.

[ekavi_]

Δεν θέλω να μπω σε προσωπικές λεπτομέρειες, αλλά εντελώς ξαφνικά (όπως για τους περισσότερους), εκεί που ζούσα μια άνετη ζωή και έβαζα και χρήματα στην άκρη, έφθασα στο σημείο με αιματηρή οικονομία να μπαίνω κάθε μήνα μέσα. Όταν οι μήνες έγιναν χρόνια, άρχισα να πανικοβάλλομαι.

Κόψαμε ότι μπορούσαμε να κόψουμε, μειώσαμε στο ελάχιστο την κατανάλωση (η οποία αφορά κυρίως βασικές ανάγκες και ανάγκες των παιδιών), αλλά υπάρχουν πάγια έξοδα που δεν γίνεται να κοπούν. Μειώθηκαν αλλά και πάλι είναι πολλά. Πλέον είμαι πολύ χαρούμενη αν κάποιο μήνα δεν μπούμε μέσα. Αν δεν είχα λεφτά στην άκρη δεν ξέρω τι θα γινόταν...

Όσο για το αν είναι γεμάτα τα μαγαζιά,μπορεί να βλέπει κανείς γεμάτες κάποιες καφετέριες (όσες απέμειναν όπως λεει και η Αλκυώνη), αλλά ποια είναι η κατανάλωση που γίνεται εκεί και για πόσο καιρό ακόμα θα είναι ανοικτές; Και είναι ένα σωρό άλλα που έχουν κλείσει.

[lelaki1980]

Δεν θέλω να μπω σε προσωπικές λεπτομέρειες, αλλά εντελώς ξαφνικά (όπως για τους περισσότερους), εκεί που ζούσα μια άνετη ζωή και έβαζα και χρήματα στην άκρη, έφθασα στο σημείο με αιματηρή οικονομία να μπαίνω κάθε μήνα μέσα. Όταν οι μήνες έγιναν χρόνια, άρχισα να πανικοβάλλομαι.

Κόψαμε ότι μπορούσαμε να κόψουμε, μειώσαμε στο ελάχιστο την κατανάλωση (η οποία αφορά κυρίως βασικές ανάγκες και ανάγκες των παιδιών), αλλά υπάρχουν πάγια έξοδα που δεν γίνεται να κοπούν. Μειώθηκαν αλλά και πάλι είναι πολλά. Πλέον είμαι πολύ χαρούμενη αν κάποιο μήνα δεν μπούμε μέσα. Αν δεν είχα λεφτά στην άκρη δεν ξέρω τι θα γινόταν...

Όσο για το αν είναι γεμάτα τα μαγαζιά,μπορεί να βλέπει κανείς γεμάτες κάποιες καφετέριες (όσες απέμειναν όπως λεει και η Αλκυώνη), αλλά ποια είναι η κατανάλωση που γίνεται εκεί και για πόσο καιρό ακόμα θα είναι ανοικτές; Και είναι ένα σωρό άλλα που έχουν κλείσει.

 

ενα απο τα μαγαζια που κλεισαμε οπως προανεφερα στο ποστ μου ηταν καφετερια.200 τετραγωνικα με 50 τραπεζια.πολυ απλα δεν βγαινει οταν ειναι με ενα καφε των 2 ευρο και με ενα ποτο των 5 ευρο που θεωρειτε πολυ οικονομικο λογω κρισης.τα παγια εξοδα ειναι τοσα πολλα (ενοικιο τεβε κτλ)που απλα μπαινεις μεσα.οι καφετερια μας ηταν γεματη.αλλα οταν δεν χαλαει ο κοσμος χρηματα δεν κρατιετε μια καφετερια απο ας πουμε 1 φορα τα χριστουγεννα 1 πρωτοχρονια μια οι παρελασεις κτλ.το εχω δει το εργο.και να πω οτι οσες βλεπετε γεματες καφετεριες δεν σημαινει οτι οι ιδιοκτητες τους ειναι ευχαριστημενοι.μαλλον αγχωμενοι θα το ελεγα.πλεον το μυστικο ειναι μικρο ενοικιο- δυστυχως πολυ μικρα μεροκαματα σε σερβιτορες κτλ και αυτο ισχυει βεβαια για καθε ειδους μαγαζι.πολυ απλα η κριση εχει επηρεασει τα μαγαζια τα οποια ειναι καθαρα διασκεδασης και χαλαρωσης γιατι ο κοσμος πρωτα αυτα θα κοψει.

[Adios amigos]

Παιδια τα λεφτα δεν εξαυλωθηκαν, πηγαν ΚΑΠΟΥ.

 

Πηγαινετε στα ΒΠ, ημουν εκει προχθες, να δειτε νεα κτιρια, γκαλερι, μεζονετες με πισινες πριβε.....πατε να κλεισετε τριημερο ταξιδι στο εξωτερικο ή στα λουξ ξενοδοχεια της Πελοποννησου με τα 500 ευρω το βραδυ και ελατε να μου πειτε αν θα βρειτε θεση!!!!

Στη Γλυφαδα ανεβηκαν τα ενοικια 4 φορες (!!) μεσα σε εναν χρονο!!! Ψαχνει η ξαδερφη μου και ζητανε 2000 το μηνα για τριαρι! 450 εχει το ισογειο γκαρσονιερα! Το 2010 που εψαχνε η αδερφη της ειχαν 500 το τριαρι!

 

Μας επιασαν κωτσους 5 ατομα ολα κι ολα και τρωνε με χρυσα κουταλια. Επιστροφη στη δουλεία, να εργαζομαστε για ενα πιατο φαι.

 

έτσι ακριβώς.. οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Η μεσαία τάξη απλά έγινε φτωχή...

Η προσέγγιση του Αντρέα για το σοσιαλισμό ήτανε εύκολη αλλά εκ των πραγμάτων αδύνατον να επιβιώσει... αντί να εξισώσει τους πλούσιους με τους φτωχούς με στόχο μία γενική οικονομική ευημερία, έκανε τους φτωχούς πλούσιους (με ρουσφέτια και δανεικά λεφτά) και τους πλούσιους πλουσιότερους (με τα ίδια μέσα)....

Κάποια στιγμή τα ψέματα τελειώνουν...και φυσικά τους πλούσιους και την εξουσία δεν τους πειράζουμε ποτέ, διότι αυτοί έχουν τη δύναμη...

Και εμάς μας έχει επηρρεάσει η κρίση, σε μεγάλο βαθμο θα έλεγα...

[ekavi_]

ενα απο τα μαγαζια που κλεισαμε οπως προανεφερα στο ποστ μου ηταν καφετερια.200 τετραγωνικα με 50 τραπεζια.πολυ απλα δεν βγαινει οταν ειναι με ενα καφε των 2 ευρο και με ενα ποτο των 5 ευρο που θεωρειτε πολυ οικονομικο λογω κρισης.τα παγια εξοδα ειναι τοσα πολλα (ενοικιο τεβε κτλ)που απλα μπαινεις μεσα.οι καφετερια μας ηταν γεματη.αλλα οταν δεν χαλαει ο κοσμος χρηματα δεν κρατιετε μια καφετερια απο ας πουμε 1 φορα τα χριστουγεννα 1 πρωτοχρονια μια οι παρελασεις κτλ.το εχω δει το εργο.και να πω οτι οσες βλεπετε γεματες καφετεριες δεν σημαινει οτι οι ιδιοκτητες τους ειναι ευχαριστημενοι.μαλλον αγχωμενοι θα το ελεγα.πλεον το μυστικο ειναι μικρο ενοικιο- δυστυχως πολυ μικρα μεροκαματα σε σερβιτορες κτλ και αυτο ισχυει βεβαια για καθε ειδους μαγαζι.πολυ απλα η κριση εχει επηρεασει τα μαγαζια τα οποια ειναι καθαρα διασκεδασης και χαλαρωσης γιατι ο κοσμος πρωτα αυτα θα κοψει.

 

Αυτό ακριβώς.

Ο λογαριασμός μου πλέον στις καφετέριες (όταν πάω) είναι ο μικρότερος δυνατός. Οπότε το αν είναι γεμάτη ή άδεια η καφετέρια δεν έχει σημασία.

[LA LATINA]

Πάνω σ αυτό που λέει η Ελίσα, ψάχνοντας στο booking.com πριν λίγες μέρες είδα ότι όποιο μέρος και να διάλεξα (Χαλκιδική, Θάσο, κάποια άλλα νησιά) παρουσιάζει ακόμα και τα πιο πανάκριβα ξενοδοχεία με ένα δυο δωμάτια διαθέσιμα μέχρι τέλος Αυγούστου. Δείχνει δλδ οτι όλα τα άλλα έχουν κλειστεί. Από ποιον αναρωτιέμαι....Και πόσες ακυρώσεις θα πέσουν αναρωτιέμαι επίσης.....