αγγλικα στη δευτερα η στην τριτη?

[Ελισα24]

Λίγο μακριά δεν πας; Τι ποσοστό παιδιών που καταφέρνουν να πάρουν Proficiency θέλει να διδάξει αγγλικά; Στην Κίνα ειδικά;

 

ΟΚ δεν λέω ότι δεν μπορεί κάποιοι να το θέλουν αυτό, αλλά μου θυμίζει έναν γνωστό μας που θέλει να στείλει το παιδί του να μάθει νορβηγικά για να πάει να σπουδάσει στη Νορβηγία. Χωρίς να έχει κάποιο κοννέ με τη χώρα, γνωστούς ή συγγενείς. Απλά αρέσει η ιδέα στον μπαμπά. Και το παιδί είναι 7 χρονών...

 

Οταν φτασει καποιος σε ηλικια να παρει proficiency, ειναι μαθητης συνηθως Λυκειου, οχι 7 χρονων καλε. Για τοτε μιλαμε. Ειναι μια καλη ηλικια για να αποφασισεις τι κατευθυνση θα παρεις...Τα πτυχια που παρεθεσα, συνηθως τα δινουν φοιτητες οχι 7χρονα.

 

Αντε θα με αφησετε να κανω βαλιτσες :D

[Ελισα24]

Σορρυ που μπερδεύομαι στα πόδια σας αλλά μου κίνησαν την περιέργεια κάποια πράγματα.

 

Έχω Lower (μάλλον με C) που το πήρα στα 14.

 

Δουλεύω πάνω από 20 χρόνια και μέρος των καθηκόντων μου είναι η εμπορική αλληλογραφία και γενικά οι συνομιλίες στα Αγγλικά.

 

Δέχομαι να περάσω οποιοδήποτε τεστ και οποιαδήποτε συνέντευξη στα Αγγλικά κόντρα σε όποιον έχει Proficiency με Α.

 

Αλλά αν πάω για δουλειά και μου ζητήσουν το βαθμό του πτυχίου που έχω για να με κρίνουν θα τους θεωρήσω το λιγότερο ανεγκέφαλους.

 

PS: Έχετε δοκιμάσει να συνομιλήσετε με Κινέζους στ' Αγγλικά? Πολύ γέλιο.

Κάποια εποχή η τηλεφωνήτρια της εταιρείας που δούλευα (που είχε και Proficinecy) μου πέρναγε όλα τα τηλέφωνα των Κινέζων γιατί απλά δεν καταλάβαινε τι της έλεγαν.

 

 

Στο θέμα μας......Αγγλικά εγώ λέω να αρχίζουν στην Β' Δημοτικού και ανάλογα το μαθησιακό επίπεδο που έχει το κάθε παιδί.

 

Συμφωνω μαζι σου, η εμπειρια δεν συγκρινεται με καμμια πιστοποιηση. Ποσο μαλλον 20 ετων...

[Little Monkey]

PS: Έχετε δοκιμάσει να συνομιλήσετε με Κινέζους στ' Αγγλικά? Πολύ γέλιο.

Κάποια εποχή η τηλεφωνήτρια της εταιρείας που δούλευα (που είχε και Proficinecy) μου πέρναγε όλα τα τηλέφωνα των Κινέζων γιατί απλά δεν καταλάβαινε τι της έλεγαν.

Καλά, για τους Κινέζους ειδικά δεν είναι απαραίτητα το επίπεδο των αγγλικών σου που κάνει τη διαφορά. Ίσα-ίσα θα έλεγα ότι όσο πιο λίγα τα αγγλικά σου, τόσο καλύτερα (γενικά μιλάω, όχι προσωπικά για σένα, μην παρεξηγηθώ). Εμένα ο άντρας μου που είναι Άγγλος δυσκολεύεται να συνεννοηθεί με αυτούς που παίρνουν τις παραγγελίες στο κινέζικο εστιατόριο, ενώ εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα - και τους καταλαβαίνω και με καταλαβαίνουν. Ίσως είναι θέμα αυτιού.

 

Από εκεί και πέρα, σαφώς το καλύτερο κριτήριο για να επιλέξεις κάποιον είναι η συνέντευξη, το θέμα όμως είναι το εξής: αν κάνουν αίτηση 100 άτομα για 1 θέση που έχει ως προαπαιτούμενο τα αγγλικά, δεν υπάρχει περίπτωση κανένας εργοδότης να κάνει 100 συνεντεύξεις για να δει ποιος μιλάει πιο καλά. Θα επιλέξει αρχικά τους 10-20 καλύτερους με βάση τα πιστοποιητικά που έχουν και ΑΝ δεν βρει κάποιον ικανό να μιλήσει ανάμεσα σε αυτούς, θα καλέσει τους επόμενους 10 κοκ. Αλλά ποιες είναι οι πιθανότητες ανάμεσα σε 20 άτομα με καλό βαθμό στο Proficiency να μην βρεθεί ένας που να μπορεί να κάνει μια καλή συνέντευξη στα αγγλικά; Το θεωρώ απίθανο να μην έχουν μπορέσει να βρουν κανένα κατάλληλο μέχρι να φτάσουν σε αυτόν που έχει Lower με C.

 

Μιλάμε βέβαια για άτομα στην αρχή της καριέρας τους που δεν έχουν κάτι άλλο να δείξουν, όπως ενασχόληση με εμπορική αλληλογραφία στα αγγλικά επί σειρά ετών κλπ. Ή για άτομα που κάνουν αίτηση για μεταπτυχιακό ή σπουδές στο εξωτερικό, όπου εκεί σίγουρα δεν γίνονται συνεντεύξεις και οι αποφάσεις παίρνονται ανάλογα με το πιστοποιητικό που καταθέτεις.

[Franklin]

Δίδασκα αγγλικά επαγγελματικά πιο παλιά ως καθηγήτρια ιδιαιτέρων μαθημάτων αλλά και σε φροντιστήριο για λίγο,και τώρα τα παιδιά μου μόνο και έχω να πω ότι τόσο η διάρκεια εκμάθησης όσο και η όλο και πιο πρώιμη ηλικία έναρξης των αγγλικών στα φροντιστήρια είναι ένα καλοστημένο κόλπο-βιομηχανία για να κερδίζουν τα φροντιστήρια. Σε καμια περιπτωση δεν χρειάζονται πάνω από 5 σχολικές χρονιές για την απόκτηση γνώσεων επιπέδου lower. Στα φροντιστήρια σέρνουν σκοπίμως την ύλη για να έχουν πιο πολλά χρόνια τους πελάτες. Κλασσική περίπτωση απατεωνιάς είναι που αφιερώνουν από εναν ολόκληρο χρόνο στις 2 junior τάξεις ενώ μπορούν κάλλιστα να διδαχθούν σε μια σχολική χρονιά,οι περισσότεροι άλλωστε εκδοτικοί οίκοι έχουν όλα τα βιβλία αυτών των ταξεων και σε έκδοση one year course.Επίσης είναι ΤΑ πεταμένα λεφτά να ξεκινά ένα παιδί πριν την τρίτη δημοτικού,χαμένος χρόνος από το παιχνίδι του,από τη ζωούλα του,από την δική μας. Γιατί τόσο πολυ στην πρίζα από τοσο μικρα? Ας ηρεμησουμε λιγο οι συγχρονες μαμάδες.

[Little Monkey]

Ένα παιδάκι στα πρώτα δύο χρόνια των αγγλικών μαθαίνει περίπου 10-15 καινούριες λέξεις την εβδομάδα. Όταν λέμε τις μαθαίνει εννοούμε να τις διαβάζει, να τις γράφει και να ξέρει τι σημαίνουν από αγγλικά προς ελληνικά και από ελληνικά προς αγγλικά. Αν κάνει τις δύο junior τάξεις σε μία χρονιά θα πρέπει ή να μάθει λιγότερες λέξεις ή να τις μάθει πιο τσαπατσούλικα (να τις ξέρει τι σημαίνουν αλλά όχι να τις διαβάζει και σίγουρα όχι να τις γράφει) ή με κάποιο μαγικό τρόπο να μπορεί να συγκρατήσει 20-30 καινούριες λέξεις την εβδομάδα - συν όλα τα έξτρα και γραμματική. Γιατί να το πιέσεις να τρέξει και να μην πας πιο αργά και σταθερά και να του δώσεις την ευκαιρία στο ενδιάμεσο να ευχαριστηθεί την εμπειρία της μάθησης - να μάθει τραγούδια και ποιήματα, να διαβάσει ιστοριούλες, να δει βιντεάκια κλπ? Έτσι κι αλλιώς οι Junior τάξεις είναι πάμφθηνες πλέον, δεν είναι ότι γλιτώνεις κανένα τεράστιο ποσό με το να κάνεις μία Junior τάξη αντί για δύο.

 

Επιπλέον δεν είναι όλα τα παιδάκια τα ίδια. Κάποια τρέχουν πολύ ευχάριστα και κάποια άλλα θα πήγαιναν καλύτερα αν υπήρχαν όχι δύο, αλλά τρεις Junior τάξεις.

[LA LATINA]

Δίδασκα αγγλικά επαγγελματικά πιο παλιά ως καθηγήτρια ιδιαιτέρων μαθημάτων αλλά και σε φροντιστήριο για λίγο,και τώρα τα παιδιά μου μόνο και έχω να πω ότι τόσο η διάρκεια εκμάθησης όσο και η όλο και πιο πρώιμη ηλικία έναρξης των αγγλικών στα φροντιστήρια είναι ένα καλοστημένο κόλπο-βιομηχανία για να κερδίζουν τα φροντιστήρια. Σε καμια περιπτωση δεν χρειάζονται πάνω από 5 σχολικές χρονιές για την απόκτηση γνώσεων επιπέδου lower. Στα φροντιστήρια σέρνουν σκοπίμως την ύλη για να έχουν πιο πολλά χρόνια τους πελάτες. Κλασσική περίπτωση απατεωνιάς είναι που αφιερώνουν από εναν ολόκληρο χρόνο στις 2 junior τάξεις ενώ μπορούν κάλλιστα να διδαχθούν σε μια σχολική χρονιά,οι περισσότεροι άλλωστε εκδοτικοί οίκοι έχουν όλα τα βιβλία αυτών των ταξεων και σε έκδοση one year course.Επίσης είναι ΤΑ πεταμένα λεφτά να ξεκινά ένα παιδί πριν την τρίτη δημοτικού,χαμένος χρόνος από το παιχνίδι του,από τη ζωούλα του,από την δική μας. Γιατί τόσο πολυ στην πρίζα από τοσο μικρα? Ας ηρεμησουμε λιγο οι συγχρονες μαμάδες.

 

Eίμαστε συνάδελφοι. Συμφωνώ σε όλα όσα λες για την εκμετάλλευση με τις πολλές τάξεις που δημιουργήθηκαν. Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί θεωρείς πριν τη τρίτη δημοτικού ότι είναι πεταμένα λεφτά.........γιατί οι πιο πολλές μαμάδες λένε ότι η δευτέρα είναι πιο βατή τάξη για νέα ενασχόληση, ενώ η τρίτη πολύ πιο δύσκολη, γι αυτό ρωτάω. Δεν θα πάμε φροντιστήριο μάλλον, λόγω πολλών παραγόντων, αλλά και πάλι θέλω να ξεκινήσω όταν πρέπει. Κάποτε είχε πει στον πατέρα μου διάσημη φροντιστηριούχος να μην ξεκινήσω πριν την τετάρτη τάξη (για μένα) και μετά έτρεχα με θερινά επί θερινών γιατί είχα και Λύκειο, και δυο μουσικές, και άλλες 3 ξένες γλώσσες...

[Little Monkey]

Eίμαστε συνάδελφοι. Συμφωνώ σε όλα όσα λες για την εκμετάλλευση με τις πολλές τάξεις που δημιουργήθηκαν.

Πότε βρε παιδιά δημιουργήθηκαν οι πολλές τάξεις; Το λέτε σαν να έγινε πρόσφατα. Εγώ θυμάμαι όταν ξεκίνησα αγγλικά (πριν από 30+ χρόνια) οι Junior τάξεις ήταν 2, και σε μερικά φροντιστήρια που πήγαιναν πιο αργά, 3. Κι επειδή παλιότερα δίδασκα κι εγώ αγγλικά, μπορώ να σας πω ότι πριν από 18 χρόνια δίδασκα Pre-Junior. Μιλάμε τα παιδάκια αυτά τώρα πρέπει να τελειώνουν πανεπιστήμιο...

 

Προσωπικά δεν έχω δει ποτέ κανένα παιδάκι να έχει υποφέρει επειδή πήγε πιο αργά και σταθερά. Αυτά που υποφέρουν είναι κάποια από αυτά που πάνε πιο γρήγορα επειδή αποδεικνύεται κατόπιν εορτής ότι δεν μπορούσαν να τρέξουν όσο πίστευε ή έλπιζε η μαμά ή η δασκάλα. Ενώ αυτό που ξεκινάει πιο αργά, μπορεί να επιταχύνει στην πορεία αν φανεί ότι έχει έφεση.

 

Όταν λέω αργά δεν εννοώ να ξεκινάνε στην Τετάρτη δημοτικού, αλλά αναφέρομαι στην ταχύτητα εκμάθησης. Γι' αυτό δεν είμαι υπέρ των λύσεων 2-σε-1.

 

Πάντως από συζητήσεις που έχω κάνει πρόσφατα με συναδέλφους, θεωρώ ότι ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψιν είναι το πότε και πώς θα ξεκινήσει το παιδί αγγλικά στο σχολείο. Έχει γίνει της μόδας τελευταία απ' ό,τι ακούω να "τρέχουν" τα παιδιά (για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης) με αποτέλεσμα σε κάποια σχολεία να διδάσκουν τα παιδιά πράγματα αρκετά προχωρημένα από την Τρίτη Δημοτικού. Αν λοιπόν το παιδί ξεκινήσει αγγλικά στο φροντιστήριο στην Τρίτη, ούτε βοήθεια για το σχολείο έχει, ούτε θα παρακολουθήσει ευχάριστα το μάθημα, ούτε ενδεχομένως θα θέλει να ασχοληθεί με "απλά" πράγματα όπως οι ασκήσεις γραφής που γίνονται τους πρώτους 2 μήνες στην Junior A. Δεν είναι όπως παλιότερα που ξεκινούσαμε αγγλικά στην Τρίτη ή την Τετάρτη ή και την Πέμπτη Δημοτικού στο φροντιστήριο και πάλι προλαβαίναμε το σχολείο. Όπως επίσης δεν είναι όπως παλιότερα που τα περισσότερα παιδιά παίρναν ένα Lower κουτσά στραβά και σταματούσαν. Τώρα ο στόχος έχει γίνει το Proficiency και μάλιστα με καλό βαθμό....

[Λαΐδα]

Το 1982 οι junior ηταν μια ταξη . Το 1984 ειχαν γινει 2.

Σε πολλα φροντιστηρια της Αττικης.

Τα αγγλικα , επισης να πω, οτι ειναι για τα καλα μες τη ζωη μας και οσο πιο πολλα χρονια τη μιλαμε τη γλωσσα αυτη, τοσο το καλυτερο.... Ασχετο απο το πτυχιο δηλαδη

[Little Monkey]

Το 1982 οι junior ηταν μια ταξη . Το 1984 ειχαν γινει 2.

Σε πολλα φροντιστηρια της Αττικης.

Τα αγγλικα , επισης να πω, οτι ειναι για τα καλα μες τη ζωη μας και οσο πιο πολλα χρονια τη μιλαμε τη γλωσσα αυτη, τοσο το καλυτερο.... Ασχετο απο το πτυχιο δηλαδη

Συμφωνώ ως προς το τελευταίο σκέλος (και θα πρόσθετα όχι μόνο όσο πιο πολλά χρόνια τη μιλάμε αλλά όσο πιο πολλά χρόνια την μαθαίνουμε), πάντως αν σκεφτείς ότι το 1985 πήρα το Lower μπορείς να φανταστείς πόσα χρόνια πριν έκανα δύο Junior τάξεις

 

Προφανώς δεν είναι όλα τα φροντιστήρια ίδια ή μπορεί κάποια να ξεκινούσαν πιο αργά. Εμείς ξεκινούσαμε Α δημοτικού με 3 Junior τάξεις (μετά η μία Junior τάξη έγινε Pre-Junior) ή Δευτέρα/Τρίτη δημοτικού με 2 Junior τάξεις. Οι 2-σε-1 Junior δημιουργήθηκαν αργότερα κυρίως για να εξυπηρετήσουν παιδάκια που ξεκινούσαν στην Τετάρτη ή Πέμπτη δημοτικού που σαφώς μπορούσαν και ήθελαν να προχωρήσουν με πιο γρήγορους ρυθμούς.

 

Αυτά από τη δική μου εμπειρία εντός και εκτός Αττικής από τα μέσα του 70 και μετά.

[Λαΐδα]

Σιγουρα εχει να κανει με την ΄μοδα ΄ της καθε περιοχης και εποχης. Εχει να κανει νομιζω και με ποια ταξη ξεκιναει το καθε παιδι...τα μεγαλυτερα που τα επιαναν πιο γρηγορα μαλλον εκαναν μια...

[Franklin]

Ένα παιδάκι στα πρώτα δύο χρόνια των αγγλικών μαθαίνει περίπου 10-15 καινούριες λέξεις την εβδομάδα. Όταν λέμε τις μαθαίνει εννοούμε να τις διαβάζει, να τις γράφει και να ξέρει τι σημαίνουν από αγγλικά προς ελληνικά και από ελληνικά προς αγγλικά. Αν κάνει τις δύο junior τάξεις σε μία χρονιά θα πρέπει ή να μάθει λιγότερες λέξεις ή να τις μάθει πιο τσαπατσούλικα (να τις ξέρει τι σημαίνουν αλλά όχι να τις διαβάζει και σίγουρα όχι να τις γράφει) ή με κάποιο μαγικό τρόπο να μπορεί να συγκρατήσει 20-30 καινούριες λέξεις την εβδομάδα - συν όλα τα έξτρα και γραμματική

 

Kάνεις μεγάλο λαθος ως προς την υλη των one year course for junior.Το εχω χιλιοψάξει σε όλους τους οίκους και διαπίστωσα ότι όλα αυτα τα βιβλια ειναι πιστή αντιγραφή των αντιστοιχών τους που προοριζονται για διδασκαλία της junior τάξης σε δυο χρονιες. Δεν διαφερουν ουτε στην τελεία. Οπότε ο ογκος των διδασκομένων λεξεων ειναι ακριβως ιδιος. Ποια ειναι η δαφορα τους? Οτι στα βιβλια των δυο τζουνιορ σε μια χρονια λειπουν 10-15 επαναληπτικα units που παρεμβάλονται στα αλλα,απλα για να σερνουν την υλη οι φροντιστηριουχοι.

 

Με μόνο δυο ωρες διδασκαλίας την εβδομαδα βγαζω ανετα και χωρις καθολου τρεξιμο την υλη των "δυο" φροντιστηριακών Junior (μια ταξη ειναι ουσιαστικα τα φροντιστηρια την ξεχειλωσανε σε δυο) και ναι τα παιδια μαθαινουν το πολυ 15 λεξεις την εβδομαδα.Με μεγαλη ανεση.

 

Συγκρινω το πως προχωραει η υλη με το ιδιαιτερο σε σχεση με το φροντιστηριο της γειτονιας και σεληνιάζομαι ως προς την κοροιδία απεναντι στου γονεις. Χωριζουν το δισελιδο unit σε δυο ολοκληρες ώρες διδασκαλιας ουτε σε χαμηλης νοημοσυνης παιδια να απευθυνοταν....ετσι τα 45 Units ενός βιβλίου τα μυρικάζουν στο διπλάσιο χρόνο από αυτόν που χαλαρά απαιτείται.

 

Ως προς τα πεταμενα λεφτα για την εναρξη ξενης γλωσσας απο δευτερα δημοτικου το λεω γιατι στα 13 χρόνια που έχω διδάξει οσα παιδιά ξεκίνησαν απο δευτέρα δημοτικού τα σταματησα εγω πριν τα Χριστουγεννα γιατι δεν μου επέτρεπε η ηθική μου να παίρνω χρηματα απο τους γονεις άσκοπα. Τους ειναι τοσο μα τοσο δυσκολο να κατανοησουν μια ξενη γλώσσα ενω ακομα παλευουν να καταλαβουν τι είναι η γλώσσα γενικότερα,που αδικα βασανιζονται. Τα ίδια παιδια οταν τα ξανανέλαβα ενα χρονο μετα πετουσαν κυριολεκτικα. Για ποιο λόγο να ζοριζονται με κατι για το οποίο είναι παντελως ανωριμα ακόμη τα δόλια?

 

Τώρα πια δεν διδάσκω επαγγελματικά αλλά μόνο τα παιδιά μου. Θα μου ήταν τεράστια ευκολία μιας και εχουν μονο μια σχολικη χρονιά διαφορά να τους ξεκινήσω μαζι,τη μεγαλη στην τριτη και την μικρη στη δευτερα. Αν και η εμπειρία μου απο ξεκινημα στη δευτέρα ήταν αρνητική είπα να δοκιμάσω μιας και θεωρώ ότι η μικρότερη κορη ειναι ευφυεστατο παιδι. Η μεγάλη τα επιανε με τη μία και η μικρη η καημενουλα δεν ηξερε ουτε τα γραμματα να σχηματισει παρολο που κανει αγγλικα στο σχολειο απο την πρωτη δημοτικου. Οση ωρα εγω εξηγουσα για εικοστή φορα στη μικρη τα ιδια η μεγαλη χαζευε και χασμουριοταν. Ετσι την σταματησα και θα την ξεκινησω και τη μικρη του χρονου που ειμαι βέβαιη οτι θα ειναι άλλο παιδι.

[Little Monkey]

Σιγουρα εχει να κανει με την ΄μοδα ΄ της καθε περιοχης και εποχης. Εχει να κανει νομιζω και με ποια ταξη ξεκιναει το καθε παιδι...τα μεγαλυτερα που τα επιαναν πιο γρηγορα μαλλον εκαναν μια...

Λογικό αυτό, γιατί άλλη μαθησιακή ικανότητα έχει ένα παιδί 6 χρονών και άλλη ένα παιδί 10.

 

Συγκρινω το πως προχωραει η υλη με το ιδιαιτερο σε σχεση με το φροντιστηριο της γειτονιας και σεληνιάζομαι ως προς την κοροιδία απεναντι στου γονεις.

Με τη διαφορά ότι στο ιδιαίτερο έχεις ένα παιδάκι μόνο, ενώ στην τάξη υπάρχουν 4, 5, 8 ίσως και 10 παιδάκια που όλα θέλουν να πουν άσκηση, όλα θέλουν να διαβάσουν, όλα θέλουν να γράψουν στον πίνακα - και αυτά παίρνουν χρόνο.

 

Επίσης μην παριστάνουμε ότι το ιδιαίτερο κάνει τη δουλειά του φροντιστηρίου καλύτερα από το φροντιστήριο. Η πλειοψηφία των παιδιών έχει ένα συγκεκριμένο ρυθμό απορρόφησης και εμπέδωσης των νέων πληροφοριών ο οποίος δεν αλλάζει όταν κάνεις διδασκαλία 1 προς 1. Απλά δεν χαλάς χρόνο για να συμπεριλάβεις στη μάθηση 5 ακόμα παιδάκια - με ό,τι αυτό συνεπάγεται: εξοικονόμιση χρόνου αλλά και απώλεια της αλληλεπίδρασης. Ούτε παιχνίδια μπορείς να παίξεις, ούτε σκετσάκια, ούτε τραγούδια. Δεκτόν ότι μπορεί να μην σε νοιάζει να τα κάνεις όλα αυτά, και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να βγάλεις την ύλη. Αλλά και πάλι χρειάζεσαι την επανάληψη για να έχεις ολοκληρωμένη και σωστή μάθηση. Αυτό το λέει η διδακτική και η ψυχολόγια, όχι οι εκδότες βιβλίων.

 

Επιπλέον αφού μιλάμε για κοροϊδία, ας μιλήσουμε και για κόστος. Ένα φροντιστήριο που χρεώνει 45 ευρώ το μήνα για την Junior A και 55 ευρώ το μήνα για την Junior B (βάζω δύο μέσες προς υψηλές τιμές - σίγουρα υπάρχουν και φτηνότερες) χρεώνει 4 ευρώ την ώρα. Πόσο κοστίζει το ιδιαίτερο με απόδειξη;

[Ελισα24]

Επειδη μιλατε ολες για πολυ παλια, να μιλησω απο την πλευρα των παιδιων, γιατι αν και μαμα, αισθανομαι ακομα παιδι;;;

 

Ηταν ΦΡΙΧΤΟ το ποσα χρονια εχει καποιος στην Ελλαδα να "διαβασει αγγλικα" "να παει αγγλικα" "να εχει εξετασεις αγγλικα"...οσο θυμαται ο μεσος μαθητης τη ζωη του, παντα εχει να κανει αγγλικα ελεος!!!

 

Μη βαραινετε τα παιδια σας με 5 ξενες γλωσσες, καρατε, πιανο, φυσαρμονικα και κολυμβηση 5 φορες τη βδομαδα, οσα χρονια πανε σχολειο. Καλο ειναι να πανε αρκετα χρονια μεν για να μαθουν μια γλωσσα, αλλα οχι αρκετα παραπανω για να τη βαρεθουν και να τη μισησουν.

 

Οταν πηγαινα σχολειο, ειχα την ευκαιρια να παω 2 εβδομαδες με ανταλλαγη σε σχολειο αλλης ευρωπαικης χωρας. Εκαναν β γλωσσα στο σχολειο, εκαναν ποσες ωρες γυμναστικη και σπορ στο σχολειο, τα διαβαζαν μετα ολα εκει και 4 η ωρα, ηταν σπιτι και μεχρι να κοιμηθουν, ΕΠΑΙΖΑΝ. Το ΣΚ, ΕΠΑΙΖΑΝ....

 

οταν γυρισα, εκλαιγα εβδομαδες....το βρηκα πολυ αδικο...αργοτερα, στο Πανεπιστημιο, τα ιδια, 3 χρονια εξω, 4 εδω....35 μαθηματα συνολικα για να παρεις πτυχιο εκει, 65 (!!!) εδω....γιατι;;

 

Το συστημα μας, εξαντλει τα παιδια μας. Ειναι υπερ-αναλυτικο και υπερ-κουραστικο. Στο τελος, δεν εχω πειστει, οτι μας "μενουν" περισσοτερα.

 

ΥΓ παρεπιπτοντως, για να μπω στο θεμα, προτεινω ΕΠΑΦΗ με τη γλωσσα απο μικρα, το λεω κ πιο πανω, μαθημα λεω να μην κανει καποιος τοσα χρονια....

[Little Monkey]

Να σου πω, εγώ στο δημοτικό έκανα 3 ξένες γλώσσες και καθόλου δεν ένιωθα φορτωμένη. Ίσα-ίσα που αν μπορούσα θα έκανα και τέταρτη (έμενα σε μικρή πόλη και δεν υπήρχαν τότε φροντιστήρια για άλλες γλώσσες). Έκανα και γυμναστική που μου άρεσε. Και πιάνο επειδή άρεσε στη μαμά μου, αλλά το άφησα γρήγορα γιατί δεν άρεσε σε μένα. Καράτε, φυσαρμόνικα και κολύμβηση δεν έκανα

 

Καθόλου δεν λυπάμαι για το χρόνο που "έχασα" κάνοντας ξένες γλώσσες και άλλες δραστηριότητες. Ακόμα κι αυτές που αποδείχτηκαν άχρηστες (π.χ. πιάνο) ήταν εμπειρίες που δεν θα είχα αν οι γονείς μου ήταν της άποψης "άσε το παιδί να παίξει".

 

Σαφώς αν βλέπεις ότι ένα παιδί ζορίζεται, δεν θα το παροτρύνεις να μάθει πέντε γλώσσες, αλλά μέσα στα όρια της λογικής (ανάλογα με την ηλικία και τις ικανότητες) νομίζω ότι όσο πιο πολλές δραστηριότητες έχει ένα παιδί, τόσο καλύτερα είναι. Καλό το παιχνίδι, αλλά από ένα σημείο και μετά, το πολύ παιχνίδι δεν προσφέρει τίποτα ουσιαστικό, ειδικά όταν μιλάμε για το παιχνίδι των σημερινών παιδιών (τηλεόραση, DVD, ηλεκτρονικά, κομπιούτερ). Άλλη κουβέντα βέβαια αυτή...

[Λαΐδα]

Δεν μπορει ρε παιδια να αποφασιζουμε βαση τον δικο μας χαρακτηρα και τα δικα μας βιωματα γιατι τα παιδια μας ειναι διαφορετικοι ανθρωποι απο εμας και οι εποχες ειναι επισης διαφορετικες.

Αλλα παιδια μπορουν απο μικρα αλλα οχι!!! Αλλα νιωθουν φορτωμενα, αλλα οχι....Το να νομιζουμε ομως οτι ετσι και αλλιως δεν μπορουν η τα κουραζουμε το θεωρω αδικο για αυτα....αν δεν δοκιμασουμε πως θα ξερουμε??

Στα χρονια μας στα 5 και στα 6 δεν ειχαμε ιδεα απο τεχνολογια. οι γιοι μου εμπαιναν στο διαδικτυο.....εχουν αλλα ερεθισματα.

[Little Monkey]

Το να νομιζουμε ομως οτι ετσι και αλλιως δεν μπορουν η τα κουραζουμε το θεωρω αδικο για αυτα....αν δεν δοκιμασουμε πως θα ξερουμε??

Έτσι ακριβώς είναι. Και αξίζει να πιέσεις λίγο περισσότερο (λίγο, όχι πολύ) από αυτό που φαίνεται να δέχεται και να αντέχει το παιδί.

 

Προσωπικό βίωμα, ναι, αλλά εγώ όταν ξεκίνησα αγγλικά έκλαιγα και αρνιόμουν να πάω. Τα έβρισκα δύσκολα...

[LA LATINA]

 

Προτείνεις δλδ τρίτη δημοτικού και ab junior μαζί?

[LA LATINA]

.....................

Με τη διαφορά ότι στο ιδιαίτερο έχεις ένα παιδάκι μόνο, ενώ στην τάξη υπάρχουν 4, 5, 8 ίσως και 10 παιδάκια που όλα θέλουν να πουν άσκηση, όλα θέλουν να διαβάσουν, όλα θέλουν να γράψουν στον πίνακα - και αυτά παίρνουν χρόνο.

 

Επίσης μην παριστάνουμε ότι το ιδιαίτερο κάνει τη δουλειά του φροντιστηρίου καλύτερα από το φροντιστήριο. Η πλειοψηφία των παιδιών έχει ένα συγκεκριμένο ρυθμό απορρόφησης και εμπέδωσης των νέων πληροφοριών ο οποίος δεν αλλάζει όταν κάνεις διδασκαλία 1 προς 1. Απλά δεν χαλάς χρόνο για να συμπεριλάβεις στη μάθηση 5 ακόμα παιδάκια - με ό,τι αυτό συνεπάγεται: εξοικονόμιση χρόνου αλλά και απώλεια της αλληλεπίδρασης. Ούτε παιχνίδια μπορείς να παίξεις, ούτε σκετσάκια, ούτε τραγούδια. Δεκτόν ότι μπορεί να μην σε νοιάζει να τα κάνεις όλα αυτά, και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να βγάλεις την ύλη. Αλλά και πάλι χρειάζεσαι την επανάληψη για να έχεις ολοκληρωμένη και σωστή μάθηση. Αυτό το λέει η διδακτική και η ψυχολόγια, όχι οι εκδότες βιβλίων.

 

Επιπλέον αφού μιλάμε για κοροϊδία, ας μιλήσουμε και για κόστος. Ένα φροντιστήριο που χρεώνει 45 ευρώ το μήνα για την Junior A και 55 ευρώ το μήνα για την Junior B (βάζω δύο μέσες προς υψηλές τιμές - σίγουρα υπάρχουν και φτηνότερες) χρεώνει 4 ευρώ την ώρα. Πόσο κοστίζει το ιδιαίτερο με απόδειξη;

 

Στα φροντιστήρια δεν είναι ούτε 4 ούτε 8 παιδάκια, είναι σχεδόν 14 εκτός αν έχεις πληρώσει κλειστό τμήμα, οπότε αλλάζουν οι τιμές. Το ιδιαίτερο, κάνει μια χαρά δουλειά, και δεν είναι υποδεέστερο, αλλιώς δε θα ήταν και ακριβότερο! (που τώρα πια δεν είναι).

Το μόνο που σε ενδιαφέρει δεν είναι η ύλη, φυσικά, αλλά να πηγαίνει το παιδί σου με τους δικούς του ρυθμούς, χωρίς να κυνηγάει τα σαΐνια, ούτε να το κρατάνε πίσω τα παιδιά που δεν τα "παίρνουν" τόσο εύκολα. Το να έχει το παιδί τον δικό του, προσωπικό δάσκαλο, δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί με τη μάθηση σε τμήμα με τόσα παιδιά. Κατ αρχήν στο τμήμα πόσες φορές θα έρθει η σειρά του να πει άσκηση, να μιλήσει? 3-4? Στο ιδιαίτερο έχει τα μάτια και τ' αφτιά του εκεί, και δεν το παίρνει ο ύπνος μέχρι να ξανάρθει η σειρά του......ο χρόνος που κερδίζεις είναι μόνο υπέρ του παιδιού σου! Η καθαρή ώρα με το κάθε παιδί σε ένα φροντιστήριο, (γράφε κάρτες, γράφε τετράδια, πέρνα πάνω από τον καθένα, ρώτα όλους, περίμενε να ηρεμήσουν/ αφομοιώσουν/ μπουν στο νόημα όλοι) πόση είναι το έχετε σκεφτεί? Όσο για την τιμή, έχουν πέσει τραγικά πολύ πλέον........μην το αφορίζουμε το ιδιαίτερο, με την ίδια λογική οτι είναι τα ίδια παιδιά, είναι και οι ίδιοι δάσκαλοι, δε μπορεί στην τάξη να είναι καταπληκτικοί και στο ιδιαίτερο να μην αξίζουν.....είχα πολλούς μαθητές που από κάτω του μετρίου έγιναν πολύ καλοί, και πολλούς που από πολύ καλοί έγιναν αστέρια.......στο πλήθος δεν είναι εύκολο να ασχοληθείς με το κάθε παιδί ξεχωριστά.....γνώμη μου πάντα.

[LA LATINA]

..................

Καθόλου δεν λυπάμαι για το χρόνο που "έχασα" κάνοντας ξένες γλώσσες και άλλες δραστηριότητες. Ακόμα κι αυτές που αποδείχτηκαν άχρηστες (π.χ. πιάνο) ήταν εμπειρίες που δεν θα είχα αν οι γονείς μου ήταν της άποψης "άσε το παιδί να παίξει".

 

Κι εγώ το ίδιο, έκλαιγα να πάω κι άλλη γλώσσα! Δε βαρέθηκα ποτέ, έπαιζα με τα παιδιά, δε μου έλειψε κάτι.......και είναι οι πιο ωραίες μου αναμνήσεις, στο δημοτικό, 2 ξένες γλώσσες, δύο μουσικά όργανα, χορός, ζωγραφική.......

[Little Monkey]

Στα φροντιστήρια δεν είναι ούτε 4 ούτε 8 παιδάκια, είναι σχεδόν 14 εκτός αν έχεις πληρώσει κλειστό τμήμα, οπότε αλλάζουν οι τιμές. Το ιδιαίτερο, κάνει μια χαρά δουλειά, και δεν είναι υποδεέστερο, αλλιώς δε θα ήταν και ακριβότερο! (που τώρα πια δεν είναι).

Το μόνο που σε ενδιαφέρει δεν είναι η ύλη, φυσικά, αλλά να πηγαίνει το παιδί σου με τους δικούς του ρυθμούς, χωρίς να κυνηγάει τα σαΐνια, ούτε να το κρατάνε πίσω τα παιδιά που δεν τα "παίρνουν" τόσο εύκολα. Το να έχει το παιδί τον δικό του, προσωπικό δάσκαλο, δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί με τη μάθηση σε τμήμα με τόσα παιδιά. Κατ αρχήν στο τμήμα πόσες φορές θα έρθει η σειρά του να πει άσκηση, να μιλήσει? 3-4? Στο ιδιαίτερο έχει τα μάτια και τ' αφτιά του εκεί, και δεν το παίρνει ο ύπνος μέχρι να ξανάρθει η σειρά του......ο χρόνος που κερδίζεις είναι μόνο υπέρ του παιδιού σου! Η καθαρή ώρα με το κάθε παιδί σε ένα φροντιστήριο, (γράφε κάρτες, γράφε τετράδια, πέρνα πάνω από τον καθένα, ρώτα όλους, περίμενε να ηρεμήσουν/ αφομοιώσουν/ μπουν στο νόημα όλοι) πόση είναι το έχετε σκεφτεί? Όσο για την τιμή, έχουν πέσει τραγικά πολύ πλέον........

Κοίτα, εγώ προσωπικά και από επαγγελματικής άποψης είμαι πολύ κατά του ιδιαίτερου, το οποίο πιστεύω ότι ενδείκνυται μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις π.χ. παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (είτε ιδιαίτερα χαρισματικά, είτε χαμηλής ικανότητας, είτε δυσλεκτικά που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν κοινό πρόγραμμα) ή ως προετοιμασία για κάτι συγκεκριμένο π.χ. για κάποιο διαγωνισμό, ή όταν υπάρχει κάποιος περιορισμός χρόνου. Για όλες τις άλλες περιπτώσεις, θεωρώ ότι υπερτερεί το ομαδικό μάθημα γιατί σου δίνει πολύ περισσότερα, ειδικά στην εκμάθηση της ξένης γλώσσας η οποία βασίζεται στην επικοινωνία. Ακόμα και ο χρόνος που περνάει όσο να ρωτήσει η δασκάλα όλα τα παιδιά να πουν μάθημα δεν είναι χαμένος χρόνος για τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης, είναι χρόνος δημιουργικής αφομοίωσης. Τα τετράδια και οι καρτέλες μπορούν να γίνουν και στο διάλειμμα, δεν είναι ανάγκη να γίνουν εν ώρα μαθήματος, και αυτό ισχύει είτε έχεις 4 παιδιά στο τμήμα, είτε 14, είτε 24.

 

Ένας καλός και οργανωμένος δάσκαλος μπορεί να κάνει καλό μάθημα και με 14 παιδιά, όμως φυσικά όσο πιο μικρό είναι το μέγεθος της τάξης, τόσο το καλύτερο. Ιδανικά θέλεις 4-8 παιδάκια στις μικρές τάξεις. Ακόμα ιδανικότερα θέλεις μια άριστη δασκάλα κι ας είναι περισσότερα τα παιδιά. Το να πηγαίνει το παιδί με τους δικούς του ρυθμούς δεν είναι απαραίτητα καλό γιατί μπορεί οι ρυθμοί του να είναι υπερβολικά αργοί ή υπερβολικά γρήγοροι. Η συνύπαρξη σε τάξη σου δίνει έναν καλό "μπούσουλα" για το πού πρέπει να βρίσκεσαι, τι πρέπει να έχεις καταλάβει και πόσο καλά ανά πάσα στιγμή. Είναι πολύ πιο εύκολο να βγεις "εκτός" στο ιδιαίτερο μάθημα, που η δασκάλα έχει συμφέρον να μην αλλάξει τους ρυθμούς του παιδιού για να μην το δυσκολέψει. Δεν λέω ότι αυτό γίνεται πάντα, απλά να το έχουμε υπόψιν γιατί συμβαίνει αρκετά συχνά και οι γονείς δεν το γνωρίζουν, ειδικά όταν ο δάσκαλος είναι νέος και άπειρος.

 

Όσο για το πού είναι τα μάτια και τα αυτιά.... αυτό εξαρτάται σε μεγαλύτερο βαθμό από το ενδιαφέρον που έχει το μάθημα παρά από τον αριθμό των ματιών και των αυτιών που βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Μια χαρά μπορούν να είναι τα αυτιά (και το μυαλό) εντελώς αλλού ακόμα κι όταν είσαι μόνος σου.

 

μην το αφορίζουμε το ιδιαίτερο, με την ίδια λογική οτι είναι τα ίδια παιδιά, είναι και οι ίδιοι δάσκαλοι, δε μπορεί στην τάξη να είναι καταπληκτικοί και στο ιδιαίτερο να μην αξίζουν.....

Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Δάσκαλοι που είναι επαρκείς στο ιδιαίτερο, δεν μπορούν να σταθούν στην τάξη, γιατί η τάξη όπως και να το κάνεις είναι πολύ πιο απαιτητική.

[Little Monkey]

Προτείνεις δλδ τρίτη δημοτικού και ab junior μαζί?

Δεν ξέρω αν ρωτάς εμένα (μάλλον όχι, αφού ήδη έχω απαντήσει) πάντως για την περίπτωση που με ρωτάς, εγώ προτείνω εφόσον το παιδί πάει καλά στο ελληνικό σχολείο, να ξεκινάει αγγλικά στην δευτέρα δημοτικού και να κάνει χωριστά a και b junior.

 

Παλιότερα έλεγα να ξεκινάνε στην τρίτη δημοτικού για μεγαλύτερη σιγουριά όμως αυτό δεν είναι πια απαραίτητο για 3 λόγους: τα παιδιά αρχίζουν σχολείο πιο αργά (δεν πάνε πενταμισιάρικα), τα βιβλία των αγγλικών έχουν προσαρμοστεί στις ικανότητες των μικρότερων παιδιών και τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα αγγλικά πολύ νωρίτερα απ' ό,τι εμείς.

 

Όλοι οι ειδικοί λένε όσο πιο νωρίς ξεκινήσει ένα παιδί να μαθαίνει ξένες γλώσσες, τόσο το καλύτερο - και ότι η εκμάθηση της ξένης γλώσσας βοηθάει τη γνωστική ικανότητα γενικώς, βελτιώνει τη μνήμη και την αυτοσυγκέντρωση. Από αυτή την άποψη, γιατί να περιμένεις;

 

Επιπλέον, ένα αρνητικό του να ξεκινήσεις στην τρίτη δημοτικού είναι ότι στην ηλικία αυτή τα παιδιά περνάνε στη φάση της αυτοματοποίησης στην ανάγνωση και στη γραφή της μητρικής γλώσσας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν ασχολούνται τόσο με τη φόρμα των γραμμάτων αλλά με το περιεχόμενο (αυτό που θέλουν να πουν) - γράφουν πιο γρήγορα και πιο απρόσεκτα από πλευράς καλλιγραφίας. Δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να προσπαθείς ενώ το παιδί είναι σε φάση αυτοματοποίησης να το βάλεις στο καλούπι της εκμάθησης σχηματισμού νέων γραμμάτων. Ενώ αν ξεκινήσει στη δευτέρα δημοτικού, η πορεία γραφής συμβαδίζει στις δύο γλώσσες και η διαδικασία μάθησης γραφής γίνεται πιο εύκολη.

 

Από πρακτικής άποψης, το να ξεκινήσεις στη δευτέρα δημοτικού σου δίνει περισσότερες επιλογές αργότερα - να πας πιο αργά αν δεις ότι θέλεις περισσότερο χρόνο ή να συνεχίσεις με ένα καλό ρυθμό και να τελειώσεις τις σπουδές σου (ό,τι σημαίνει αυτό κατά περίπτωση) όσο είσαι ακόμα στο σχολείο. Ενώ αν ξεκινήσεις πιο αργά (τρίτη ή τετάρτη δημοτικού) οι επιλογές σου είναι ή να επιταχύνεις ή να μην τελειώσεις.

 

Βέβαια όλα αυτά είναι θεωρητικά και το τι είναι καλό για ένα συγκεκριμένο παιδί μπορεί να διαφέρει από το τι είναι καλό "γενικώς". Παίζει ρόλο ακόμα και η άποψη των γονιών (η οποία αντικειμενικά μπορεί να είναι και λάθος) γιατί αυτοί είναι που καλούνται να υποστηρίξουν τις εκπαιδευτικές επιλογές της οικογένειας. Αν εσύ πιστεύεις ότι το δευτεράκι σου θα ζοριστεί ξεκινώντας αγγλικά, τότε είναι πολύ πιθανό να του μεταδώσεις την ανησυχία σου με αρνητικά αποτελέσματα, οπότε στην περίπτωση αυτή καλύτερα είναι να περιμένεις.

[LA LATINA]

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση και το χρόνο σου. Επειδή είμαστε πρωτάκια, δεν ήξερα πόσο δύσκολο είναι πρακτικά, να αρχίσουμε στη δευτέρα. Απλά μου μιλούσαν (όχι εδώ) για β δημοτικού και ab junior μαζί και το φοβήθηκα να πω την αλήθεια.

[Little Monkey]

Κοίτα, νομίζω ότι Β' Δημοτικού και Α/Β Junior μαζί είναι υπερβολή. Όχι μόνο γιατί θα είναι μεγάλος ο φόρτος εργασίας αλλά και γιατί δεν κερδίζεις κάτι ουσιαστικό σε βάθος χρόνου. Επιπλέον συνδιάζοντας Α/Β Junior χάνεις το μεγάλο πλεονέκτημα των προπαρασκευαστικών τάξεων, που είναι να εξοικιωθούν τα παιδιά με τη γραφή των αγγλικών, να αυξήσουν το λεξιλόγιό τους, να έρθουν σε επαφή με τις βασικές δομές της γραμματικής και να αγαπήσουν τη γλώσσα μέσα από ποιήματα, τραγούδια, θεατρικό παιχνίδι, κατασκευές και ζωγραφική χωρίς να νιώσουν ότι ζορίζονται.

 

Αν το καλοσκεφτείς, δεν υπάρχει άλλος λόγος να κάνεις τις προπαρασκευαστικές τάξεις. Μπορείς κάλλιστα να περιμένεις μέχρι να πάει το παιδί στην Ε' Δημοτικού και να ξεκινήσεις κατευθείαν με την ύλη της πρώτης κανονικής, η οποία θα βγει μια χαρά (με μεγαλύτερη πίεση βέβαια, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα...)

[LA LATINA]

Κι εγώ αυτό πιστεύω. Πως είναι υπερβολή. Αγγλικά θα κάνω εγώ στον μεγάλο τουλάχιστον, που θέλει να κάνει μαζί μου, αλλά θέλω να το χαρούμε και να το αγαπήσουμε. Δεν είναι αγώνας ταχυτήτων.....

[Little Monkey]

Να σου πω, εγώ στη θέση σου θα ξεκινούσα από τώρα, όχι με γραφή αλλά με ύλη Pre-Junior (λεξούλες, φρασούλες, τραγουδάκια κλπ). Είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτείς το γεγονός ότι μπορείς να κάνεις μάθημα, το μυαλό τους είναι σαν σφουγγάρι όταν είναι μικρά! Επίσης μπορείς να δουλέψεις πιο εύκολα την προφορά γιατί δεν έχουν συναίσθηση ότι τα αγγλικά ακούγονται "περίεργα".