Το παιδί μου δαγκώνει.. Συμβουλές!!!

[BabyCute]

Να σου πω μάλλον και οι δυο παιδιατροι άσχετοι ειναι!! Για αυτο τον πάω σε ειδικό την άλλη βδομάδα!

Πάντως και οι δυο μου είπανε οτι ωτιτιδα δεν έχει αλλιώς θα πονάνε πολυ! Είπανε οτι απλα έχει υγρο στα αυτιά!!

Λυπάμαι πολυ για τον αδελφό σου αλλά ευχαριστω που μου έδωσες προσωπικό παράδειγμα για να με κανείς να το ψάξω!

[Lia-slt]

Αν ο παιδίατρος σου, σου εμπνέει εμπιστοσύνη τον κρατάς..Και ξέρουμε πότε ένας άνθρωπος μας εμπνέει εμπιστοσύνη..Πηγάζει από μέσα του και η αύρα του και η ενέργειά του είναι σαν να μας το λένε.Παρόλα αυτά εγώ γενικά θα σου πρότεινα να παίρνεις πάντα μα πάντα 2 γνώμες για να είσαι "οκ"..Δεν θα πω ότι είναι άσχετοι οι παιδίατροι που είδες γιατί κ πάλι σε όλη αυτή την κατάσταση παίζει ρόλο το χρονικό διάστημα που υπάρχει αυτή η ωτίτιδα ή υγρό στα αυτιά!!!Εγώ θα σου πρότεινα να πας σε ένα Ω.Ρ.Λ για τα αυτάκια και μετά βλέπεις ανάλογα με το τι θα σου πει..

Παρόλα αυτά είπαμε κάτι εξαιτίας ότι έχει υγρό στα αυτιά ο μικρός αλλά δεν το δένουμε κ κόμπο.Το υγρό που έχει το παιδί μπορεί να μην επηρεάζει την πρόληψη των ήχων για αυτό και συνεχίζεις την προσπάθεια σου με τον μικρό μέχρι να επισκεπτείς τον ειδικό,χωρίς άγχος λέγοντάς του απλές καθημερινές λεξούλες κ πολύ σημαντικό να σε κοιτάει!!!!(μήλο,πατάτα,ντομάτα,νερό,ποτήρι,γάλα)αλλά ποτέ δεν θα λέτε στο παιδί:"πες μου γάλα","πες μου μήλο"...Ελπίζω να βγάλεις άκρη!!!

[BabyCute]

Lia είσαι ΘΕΑ κοπέλα μου!!

[Lia-slt]

Ότι χρειαστείς περαιτέρω στείλε είτε εδώ είτε inbox.

 

Σε ευχαριστώ πολύ, καλό είναι στις εποχές που ζούμε να βοηθάμε όσο μπορούμε ο ένας τον άλλο..Άλλωστε αν δεν ήθελα να βοηθήσω μέσα από τις γνώσεις μου δεν θα έκανα εγγραφή!!. Δεν ξέρω εαν εργάζεσαι αλλά σου δίνω ένα παράδειγμα και θα καταλάβεις γιατί στο δίνω..π.χ. αν είχα κάποια απορία μελλοντικά και έθετα κάποιο ερώτημα το οποίο σχετιζόταν με το επάγγελμά σου δεν θα έπραττες και εσύ αντίστοιχα με εμένα τώρα;Μπορεί να μην ήσουν εσύ αλλά να ήταν κάποιος άλλος..Κάποιος όμως θα βοηθούσε οπότε

[BabyCute]

Χα! Ναι εργάζομαι αλλά δεν νομίζω να χρειαστείς ποτε συμβουλή για το επάγγελμα μou!!

αλλά καταλαβαίνω τι λες και έχεις απόλυτο και αυτός ειναι και ο σκοπός του φόρουμ στο κάτω κάτω!

[katerina1986]

εμενα ο μικροσ μου δαγκωνει συνεχεια τα ποδια.μολις γυρναω απο τη δουλεια μου ερχεται να βαλω τα κλαματα και εγω απο τον πονο. τι να κανω: βιαζομαι να βγαλω τα παππουτσια γιατι δαγκωνει και αυτα και μου ερχεται να παθω εγκεφαλικο.μηπως χρειαζεται ψυχολογο:

[Lia-slt]

εμενα ο μικροσ μου δαγκωνει συνεχεια τα ποδια.μολις γυρναω απο τη δουλεια μου ερχεται να βαλω τα κλαματα και εγω απο τον πονο. τι να κανω: βιαζομαι να βγαλω τα παππουτσια γιατι δαγκωνει και αυτα και μου ερχεται να παθω εγκεφαλικο.μηπως χρειαζεται ψυχολογο:

 

Καλησπέρα!Για τι ηλικία μιλάμε???

[katerina1986]

καλησπερα το μικρο μου ειναι 19 μηνων

[katerina1986]

να ανησυχησω :

[Lia-slt]

να ανησυχησω :

 

Δεν μπορώ να σου απαντήσω εάν είναι ανησυχητικό ή όχι γιατί δεν ξέρω ποια είναι η αντίδρασή σου όταν το κάνει και τι άλλες συμπεριφορές έχει το παιδί. Εάν το παιδί βλέπει ότι εγώ μέσα από αυτή μου την κίνηση μπορώ να χειρίζομαι το χ-ψ πρόσωπο ή να στο πω πιο απλά εάν βλέπει ότι όταν κάνω αυτό μπορώ να έχω ότι θέλω θα συνεχίσει να το κάνει..Έχεις αδιαφορήσει ποτέ στη συμπεριφορά του αυτή??Όσο π.χ. κ αν πονάς μην του το δείξεις ή με κάποιο τρόπο να μην μένεις στο ίδιο σημείο την ώρα εκείνη(ασχολήσου με κάτι στο σπίτι ώστε να μην είναι τα πόδια σου σε σταθερό σημείο).Έχει άλλες συμπεριφορές που σε προβληματίζουν???Μπορεί να είναι και ένα απλό αισθητηριακό θέμα του παιδιού ή να τον ενοχλούν τα δόντια του για αυτό και δεν μπορώ να δώσω ξεκάθαρη απάντηση.Όσο για ψυχολόγο είναι πάρα πολύ μικρός.Αν συνεχίσει εσύ θα πρέπει να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό για την αντιμετώπισή σου σε αυτή τη συμπεριφορά του.

Νομίζω όμως, χωρίς να έχω γίνει μαμά ότι όλα τα παιδάκια περνάνε από αυτή τη φάση του δαγκώματος(σαν να τα βγάζουν φωτοτυπία ένα πράγμα όλα τα παιδιά στις συμπεριφορές).

Οπότε νομίζω ότι πρέπει να είσαι πιο χαλαρή.Άλλωστε τα παιδιά αντιλαμβάνονται το άγχος των γονιών και είτε το χειρίζονται είτε το κάνουν δικό τους.

[katerina1986]

ευχαριστω για την απαντηση δεν του δειχνω οτι ποναω αντιθετως καθομαι εκει οσο εχει το ποδι μου στο στομα του μεχρι να σταματησει να δαγκωνει

[Rea_1971]

Μην το παίρνετε κατάκαρδα.

 

Τα περισσότερα παιδιά, κάποια εποχή ανάμεσα στα πρώτα και στα τρίτα τους

γενέθλια, δαγκώνουν (ή κλωτσάνε ή δέρνουν).

 

Δράστε αμέσως

1)Πείτε ΜΗ, ΟΧΙ, με αποφασιστικότητα. Πάρτε το μακριά για λίγα λεπτά. Πείτε του «Δεν δαγκώνουμε γιατί ο άλλος πονά».

 

2)Αναρωτηθείτε τι κίνητρο μπορεί να έχει το παιδί. Σ΄ αυτή την ηλικία το δάγκωμα είναι ένας συνηθισμένος τρόπος έκφρασης έντονων συναισθημάτων.

Μπορεί να καταπιέζεται γιατί δεν μπορεί να χειριστεί μια νέα κατάσταση πχ να διεκδικήσει το παιχνίδι του. Δεν είναι σε θέση να πει «Λυπούμαι που σε ενοχλώ αλλά αυτό το αρκουδάκι είναι δικό μου και θα ήθελα να παίζω μόνο εγώ με αυτό» και το λέει με μια δαγκωνιά που οπωσδήποτε, περνάει το μήνυμα πιο άμεσα! Μπορεί να χρησιμοποιεί τις δαγκωνιές ως εξερευνητική τεχνική: «Για να δούμε, τι γεύση έχει ο ώμος του Κωστάκη! Μοιάζει με τον ώμο της μαμάς;» Μπορεί να είναι μια εκδήλωση αγάπης ή ενθουσιασμού! Μπορείνα δαγκώνει επειδή δαγκώνει κι η ξαδέλφη της και τη μιμείται και σε αυτό. Μπορεί να είναι απλώς έκφραση βαρεμάρας ή κούρασης.

 

Αποφύγετε

1)Να κάνετε το σφάλμα να την δαγκάσετε «για να καταλάβει ότι πονάει». Εκείνο που θα καταλάβει είναι ότι αν είσαι μεγάλος και δυνατός μπορείς να δαγκώνεις!

 

2)Να κάνετε διάλεξη επί του θέματος. Άχρηστη είναι!

 

3)Να απελπίζεστε όταν συνεχίσει να δαγκώνει για κάποιο διάστημα. Η μνήμη του παιδιού για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει, σ΄ αυτή την ηλικία, υποχωρεί ακόμη πολύ εύκολα μπροστά στην παρόρμηση και στην επιθυμία. Οι κοινωνικοί και ηθικοί κανόνες μαθαίνονται σιγά-σιγά με την επανάληψη.

 

4)Να χαρακτηρίσετε το παιδί ως ιδιαιτέρως επιθετικό. Μια φυσιολογική εκδήλωση είναι στην ανάπτυξη του παιδιού. Σύντομα θα τη σταματήσει, αρκεί, με ηρεμία και αποφασιστικότητα, να περάσετε το μήνυμα ότι δεν εγκρίνετε αυτή τη συμπεριφορά.

 

Το βρήκα από τον οδηγό γονέα της Εταιρίας Κατά της Κακοποίησης του Παιδιού

 

Θα παραμείνω στο θέμα: ο Οδυσσέας μου (22 μηνών) είναι ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι. Δεν είναι καθόλου επιθετικός και είναι πολύ ευαίσθητος, ειδικά με την αδερφή του την οποία λατρεύει.

 

Τελευταία έχει αναπτύξει το χόμπι του δαγκώματος. ¨οχι επιθετικά, πχ σαν αντίδραση σε κάτι ή διεκδικώντας (σπάνια το κάνει όταν του την "πέφτει" ΄η αδερφή του). Ξεκίνησε ΄με το στήθος μου μια φορά (τον κράταγα αγκαλιά) και άθελά μου μου βγήκε μια κραυγή πόνου (με δάγκωσε δυνατά). Αυτό τον ενθυσίασε φαίνεται και από τότε δαγκώνει αδιακρίτως - κάποιες στιγμές.

 

Πχ πλένω τα πιάτα, έρχεται πίσω μου με αγκαλιάζει με τα χεράκια του και πριν προλάβω να ευχαριστηθώ τη γλύκα μου χώ΄νει μία και με στέλνει. Το κάνει και στον μπαμπά του.

 

ΤΕΣΠΑ δεν με απασχόλησε φοβερά το θέμα με τη λογική ότι είναι φάση, και το αντιμετώπιζα με ηρεμία:" όχι Οδυσσέα δεν δαγκώνουμε δεν πονάμε τη μαμά/μπαμπά", "ποτέ δεν δαγκώνουμε Οδυσσέα κα".

 

ΑΛΛΑ το έκανε τις προάλες στον παιδικό. Και η δασκάλα με πληροφόρησε για αυτό με σημείωμα (είναι γενικά καταπληκτική). Όχι ότι μάλωσε με κάποιο παιδάκι, απλά βρήκε μια ευκαιρία και έχωσε μια δαγκωνιά.

Όμως μου έγραψε ότι τον έβαλε τιμωρία στο καρεκλάκι. Εκεί προβληματίστηκα. Γιατί στην οικόγένειά μας δεν υπάρχει η τιμωρία. και τη θεωρούμε λάθος σαν λογική ΕΙΔΙΚΑ αν τιμωρείται ένα νήπιο ούτε 2 χρονών που δεν έχει ικανότητα να καταλάβει προς τι η τιμωρία. Η δική μου λογική είναι: άμεση αντίδραση στη πράξη, και η χρήση έντονης αποτροπής ανά περίπτωση ή να επικαλούμαι το προβλημα που δημιουργείται στους άλλους και οι συνέπειες σε εμάς.

 

Τη Τετάρτη θα συζητήσεω μαζί της και για τα 2 θέματα - δάγκωμακαι τιμωρία, αλλά θέλω να ξέρω στη δική μου οπτική αν υπάρχει λάθος.

[Aimee]

Θα παραμείνω στο θέμα: ο Οδυσσέας μου (22 μηνών) είναι ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι. Δεν είναι καθόλου επιθετικός και είναι πολύ ευαίσθητος, ειδικά με την αδερφή του την οποία λατρεύει.

 

Τελευταία έχει αναπτύξει το χόμπι του δαγκώματος. ¨οχι επιθετικά, πχ σαν αντίδραση σε κάτι ή διεκδικώντας (σπάνια το κάνει όταν του την "πέφτει" ΄η αδερφή του). Ξεκίνησε ΄με το στήθος μου μια φορά (τον κράταγα αγκαλιά) και άθελά μου μου βγήκε μια κραυγή πόνου (με δάγκωσε δυνατά). Αυτό τον ενθυσίασε φαίνεται και από τότε δαγκώνει αδιακρίτως - κάποιες στιγμές.

 

Πχ πλένω τα πιάτα, έρχεται πίσω μου με αγκαλιάζει με τα χεράκια του και πριν προλάβω να ευχαριστηθώ τη γλύκα μου χώ΄νει μία και με στέλνει. Το κάνει και στον μπαμπά του.

 

ΤΕΣΠΑ δεν με απασχόλησε φοβερά το θέμα με τη λογική ότι είναι φάση, και το αντιμετώπιζα με ηρεμία:" όχι Οδυσσέα δεν δαγκώνουμε δεν πονάμε τη μαμά/μπαμπά", "ποτέ δεν δαγκώνουμε Οδυσσέα κα".

 

ΑΛΛΑ το έκανε τις προάλες στον παιδικό. Και η δασκάλα με πληροφόρησε για αυτό με σημείωμα (είναι γενικά καταπληκτική). Όχι ότι μάλωσε με κάποιο παιδάκι, απλά βρήκε μια ευκαιρία και έχωσε μια δαγκωνιά.

Όμως μου έγραψε ότι τον έβαλε τιμωρία στο καρεκλάκι. Εκεί προβληματίστηκα. Γιατί στην οικόγένειά μας δεν υπάρχει η τιμωρία. και τη θεωρούμε λάθος σαν λογική ΕΙΔΙΚΑ αν τιμωρείται ένα νήπιο ούτε 2 χρονών που δεν έχει ικανότητα να καταλάβει προς τι η τιμωρία. Η δική μου λογική είναι: άμεση αντίδραση στη πράξη, και η χρήση έντονης αποτροπής ανά περίπτωση ή να επικαλούμαι το προβλημα που δημιουργείται στους άλλους και οι συνέπειες σε εμάς.

 

Τη Τετάρτη θα συζητήσεω μαζί της και για τα 2 θέματα - δάγκωμακαι τιμωρία, αλλά θέλω να ξέρω στη δική μου οπτική αν υπάρχει λάθος.

 

Συμφωνώ μαζί σου Ρέα! Και για εγώ αναρωτιέμαι αν καταλαβαίνει κάτι από αυτήν την "τιμωρία" ένα τόσο μικρό παιδάκι... Νομίζω ότι το μόνο που αντιλαμβάνεται είναι ότι απομακρύνεται από την ομάδα - οπότε μπορεί στο μυαλουδάκι του να γίνεται ο συνειρμός: δάγκωμα=με διώχνουν=κακό.

 

Από την άλλη, δεν είναι κακό και λανθασμένο να λειτουργούν με διαφορετικούς κανόνες και συνέπειες το σπίτι και το σχολείο. Είναι αναπόφευκτο θα έλεγα. Ούτε η δασκάλα μπορεί να αλλάξει τη μεθοδολογία των συνεπειών που ακολουθεί, ούτε γίνεται να απαλλάξει το δικό σου αγοράκι. Οπότε, ίσως προς αυτήν την πτυχή, να μην υπάρχει έδαφος για πολλή συζήτηση. Θα είναι ενδιαφέρον όμως να μάθεις το πώς αντέδρασε το παιδί σου και αν η συνέπεια αυτή ήταν αποτελεσματική.

[Rea_1971]

Από την άλλη, δεν είναι κακό και λανθασμένο να λειτουργούν με διαφορετικούς κανόνες και συνέπειες το σπίτι και το σχολείο. Είναι αναπόφευκτο θα έλεγα. Ούτε η δασκάλα μπορεί να αλλάξει τη μεθοδολογία των συνεπειών που ακολουθεί, ούτε γίνεται να απαλλάξει το δικό σου αγοράκι. Οπότε, ίσως προς αυτήν την πτυχή, να μην υπάρχει έδαφος για πολλή συζήτηση. Θα είναι ενδιαφέρον όμως να μάθεις το πώς αντέδρασε το παιδί σου και αν η συνέπεια αυτή ήταν αποτελεσματική.

 

θα συμφωνήσω μαζί σου. για αυτό στο σημείωμα της έγραψα να πράξει όπως νομίζει και τι κάνω εγώ στο σπίτι.

 

Γενικώς σαν παιδαγωγό τη βρίσκω εξαιρετική και δεν ξέρω πως θα αντιμετώπιζα στη θέση της κάτι ανάλογο όταν εμπλέκεται και άλλο παιδί, το οποίο έχει γονέα ο οποίος προφανως θα ζητήσει εξηγήσεις αν πάει το παιδί του σπίτι και δει τις δαγκωσιές...

[Izaki]

Κοίτα είναι όντως δύσκολο στην τάξη να έχεις τους ίδιους κανόνες και τον ίδιο τρόπο χειρισμού που έχεις στο σπίτι με το παιδί σου, στο λέω εγώ που έχω ζήσει και τα δύο. Το ζητούμενο στο σχολείο είναι να σταματήσεις την λανθασμένη συμπεριφορά στο ξεκίνημα της για να μην παγιωθεί. Όντως το συνηθίζουμε το time-out όταν τα παιδιά ξεφεύγουν για 1-2λεπτά ουτώς ώστε να καταλάβουν ότι αυτό που κάνουν έχει συνέπειες. Φυσικά δεν περιοριζομάστε σε αυτό αλλά εξηγούμε στο παιδί το λάθος του και ξεκαθαρίζουμε τί περιμένουμε από αυτό και φυσικά το επιβραβεύουμε όταν φέρεται σωστά. Και ναι ακόμα και το μικρό παιδί μπορεί να καταλάβει ότι κάποια πράγματα δεν είναι αποδεκτά και γιατί απομακρύνεται από την παρέα.

Το δάγκωμα μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνο, μου έχει τύχει παιδί που δάγκωνε απρόκλητα και πολύ δυνατά. Το κακό είναι πώς γίνεται σε ανύποπτο χρόνο και δεν μπορείς να το προλάβεις. Δεν συγκρίνω την περίπτωση αυτή με το γιό σου φυσικά. Το κάθε παιδάκι είναι διαφορετικό όπως και οι λόγοι που το ωθούν να δαγκώσει. Καλό θα είναι και εσύ στο σπίτι να είσαι πολύ σταθερή σε αυτό το θέμα και να δείχνεις ότι αυτό δεν είναι αποδεκτό από εσάς.

[Rea_1971]

θεωρώ ότι 2 χρονών η τιμωρία είναι ανευ ουσίας και περιεχομένου.

[BabyCute]

Lia_slt γλυκεια μου δεν ξερω αν διαβάζεις, απλα να σου πω ενα μεγάλο ευχαριστω που με συμβούλευες να δουμε την ακοή του μπεμπη

Πήγαμε σήμερα και είπε έχει glue ears οπότε παμε για εγχείρηση σε δυο βδομαδες (και για κρέατακια )

Είσαι θεα! Οι παιδιατροι μου λέγανε να το αφήσω!!

 

Σε ευχαριστω παρά πολυ και να σαι καλα οπου και να είσαι!!

[Lia-slt]

Καλησπέρα!!!Είχα να εμφανιστώ μέρες γιατί είχα ένα πρόβλημα με το δίκτυο...

Εύχομαι να πάνε όλα καλά με την επέμβαση δεν είναι ανησυχητική, ούτε χρειάζεται να αγχωθείς...Θα δεις διαφορά μετά με την συμπεριφορά κ με την ανταπόκριση του.Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς είναι χαρά μου όταν μπορώ να βοηθάω γονείς μέσα από τις γνώσεις της δουλειάς!!!!

 

Lia_slt γλυκεια μου δεν ξερω αν διαβάζεις, απλα να σου πω ενα μεγάλο ευχαριστω που με συμβούλευες να δουμε την ακοή του μπεμπη

Πήγαμε σήμερα και είπε έχει glue ears οπότε παμε για εγχείρηση σε δυο βδομαδες (και για κρέατακια )

Είσαι θεα! Οι παιδιατροι μου λέγανε να το αφήσω!!

 

Σε ευχαριστω παρά πολυ και να σαι καλα οπου και να είσαι!!