αφηρημενο πρωτάκι

[Νινεττα]

Παιδια και εμενα τα εχανε καθε μερα.Και ακομα και τωρα μπορει να γυρισει με τα μισα.Ομως μια μερα που του'πα πως ειναι απαραδεκτο καθε μερα να χανει τα πραγματα του,και πως θα βαλω 3 πραγματα στην κασετινα και αυριο που θα γυρισει απο το σχολειο θα πρεπει να τα βρω και παλι στην κασετινα,τον επιασε τοσο αγχος που την επομενη μερα κοιτουσε περισσοτερο τα πραγματα του απο την δασκαλα

Και να πεις πως ειμαι απο τους γονεις που βαζουν τιμωριες η χτυπανε τα παιδια τους,να πω το τρομαξα το παιδι και γι'αυτο το τοσο αγχος.Ομως εγω καθε αλλο.Ουτε το ενα ουτε το αλλο,το πολυ-πολυ να βαλω καμια φωνη στα δυσκολα και αυτο ειναι ολο.

Ομως η δασκαλα μου'πε στην συναντηση οτι εχει μεγαλο αγχος απο εκεινη την ημερα.

Μακαρι αν μην του'χα βαλει εκεινη την ημερα αυτο το οριο,τωρα καναμε συμφωνια με την δασκαλα και εγω του λεω οτι αν χασει κατι θα του δωσει η δασκαλα,και εγω μετα θα του παρω αλλο.

Τι να κανω,αν ειναι να γυριζει με αγωνια καθε μερα για το βρωμομολυβι,θα του παρω μια κουτα

Καθε παιδι ειναι πολυυυυ διαφορετικο.

με αυτο που του'παμε και εγω και η δασκαλα,και τα πραγματα του γυριζουν στο σπιτι(οχι παντα)και ειναι πιο χαλαρος.Τι να πεις?