παιδικος κ φοβιες

[Aggela32]

Βοήθεια, έχω στεναχωρηθεί και αγχωθεί.

Πηγα την κορη μου (2χρονών και 10 μηνών) στον παιδικο για τρεις βδομάδες, μετά σταματήσαμε γιατί αρχίσαν να αρρωσταίνουν και τα δύο παιδάκια μου συνεχώς με βροχικά κτλ (το δεύτερο παιδάκι είναι μωρό). Η κόρη λοιπόν είχε λίγα κλάματα στον παιδικό κυρίως το πρωί και όταν την έπαιρνα, κατά τη διάρκεια της ημέρας μου είχαν πει ότι είναι ok. Εκ των υστέρων έμαθα ότι η κόρη μου έπαιζε λίγο με τα άλλα παιδάκια αλλά κυρίως καθόταν μόνη της. Τώρα που την έχω στο σπίτι η ίδια μου λέει ότι δεν θέλει να πάει πάλι στον παιδικό σταθμό αλλά κάποιες φορές μου λέει ότι της λείπει.

Το πρόβλημα είναι ότι τώρα όποτε βρισκόμαστε με άλλα παιδάκια τα φοβάται! Αν περάσουν γρήγορα δίπλα της μαζεύετε στην άκρη. Δεν πλησιάζει ούτε τα μικρότερα, ούτε τα μεγαλύτερα, ακόμα και ένα κοριτσάκι που γνωρίσαμε τώρα στην παιδική χαρά και όλο μου λέει γι αυτήν, όταν την βρίσκουμε διστάζει να την πλησιάσει.

Γενικά η κόρη μου είναι ντροπαλή κάποιες φορές, αλλά με τα παιδιά της ηλικίας της δεν είχε ποτέ ως τώρα πρόβλημα.

Έχετε παρόμοια εμπειρία; Τι μπορεί να φταίει;

[chrysaki]

Ίσως και να την έχει χτυπήσει κάποιο παιδάκι και γι'αυτό να είναι επιφυλακτική.

Μήπως τα έχουν χύμα όλα μαζί μικρά και μεγάλα για κάποια ώρα;

Εμένα ο γιος μου πήγε 13 μηνών παιδικό αλλά από την ώρα που άνοιγε μέχρι τις 9 το πρωί τα είχαν όλα μαζί στον προθάλαμο, από βρεφάκια μέχρι προνήπια (μια άδεια μοκέτα να περιφέρονται, τα μεγάλα τρέχανε δεξιά αριστερά, πλακωνόντουσαν, ένας χαμός) χωρίς να τα αποσχολούν κάπως. Από τότε παρατήρησα κι εγώ ότι το παιδί στην παιδική χαρά μόλις το πλησίαζε κάποιο παιδάκι(και μικρότερο) οπισθοχωρούσε προς τα μένα και κατάλαβα ότι είχε πάθει μεγάλο σοκ από τον παιδικό.

Ακόμα και τώρα που είναι 4 δεν πλησιάζει μόνος του κάποιο παιδί για να παίξει. Θα περιμένει να τον πλησιάσει το άλλο παιδί, ο δικός μου θα το "σκανάρει" για λίγο να δει τις προθέσεις του και αν του αρέσει θα παίξει, αλλιώς θα σηκωθεί να φύγει ή θα το κοιτάει χωρίς να του μιλάει.

Αν γύριζα το χρόνο πίσω, θα τους έβαζα χοντρό χέρι που είχαν αυτήν την κατάσταση και θα προσπαθούσα να βρω άλλο σταθμό αν κάτι δεν άλλαζε.

[Aggela32]

Τι μου λες τώρα. Δεν είχα φανταστεί όλα αυτά τα αρνητικά που θα μπορούσαν να συμβούν στα παιδάκια που πάνε παιδικό, μέχρι τώρα πίστευα ότι πρέπει να πάνε τα παιδάκια από νωρίς στο σχολείο

 

Αυτό μου είπαν και δύο φίλες μου ότι κάποιο άλλο παιδάκι δηλαδή θα την χτύπησε, δεν θα έπρεπε όμως να μου το είχαν πει οι δασκάλες της;

Τα έχουν μαζί με την αμέσως μεγαλύτερη τάξη όταν βγαίνουν έξω να παίξουν και όταν περιμένουν για να φύγουν το απόγευμα .

 

Υπάρχει κάτι να κάνουμε να το ξεπεράσουν;

[chrysaki]

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι.

Με τον καιρό που θα γίνει και πιο δυνατή δεν θα φοβάται τα συνομίλικα και μικρότερα παιδάκια.

Εμένα δε με πειράζει να είναι λίγο επιφυλακτικός με τα νέα πρόσωπα. Αυτό ίσως να είναι και πιο ασφαλές για τον ίδιο και για τώρα και για το μέλλον.

Στενοχωριέμαι όμως για το πόσες ευκαιρίες για γνωριμία, φιλία και παιχνίδι χάνει ακριβώς γιατί δεν κάνει το πρώτο βήμα. Επίσης, όταν κάποιο παιδάκι έρθει να παίξει με το παιχνίδι του(εννοώ παιχνίδι δημοσίας χρήσης πχ κούνια στην παιδική χαρά με άγνωστο παιδάκι ή κάποιο παιχνίδι στο σπίτι της γιαγιάς με την ξαδέρφη), αμέσως το εγκαταλείπει, αμαχητί. Ποτέ δεν τσακώνεται για ένα παιχνίδι. Περιμένει σε επιφυλακή, μόλις αυτός που το έχει το ξεχάσει ή ασχοληθεί με κάτι άλλο, τότε το παίρνει. Αυτό προφανώς είναι αποτέλεσμα των βίαιων μεθόδων του παιδικού.

Όσο για την απορία σου. Οι δασκάλες δεν αναφέρουν τέτοια θέματα στους γονείς. Τα θεωρούν ασήμαντα. Δεν τους νοιάζει κιόλας αν το τετράχρονο έσπρωξε το ενός έτους για να του πάρει ένα παιχνίδι. Όμως για το ενός έτους δεν είναι δίκαιο αυτό. Τους ενδιαφέρουν μόνο οι σοβαροί τραυματισμοί(αυτοί που ούτως ή άλλως δεν θα έμεναν απαρατήρητοι από τους γονείς).

Όλο αυτό έχει να κάνει με τη δασκάλα και τη διεύθυνση του παιδικού σταθμού.

[Μαρια2010]

Βοήθεια, έχω στεναχωρηθεί και αγχωθεί.

Πηγα την κορη μου (2χρονών και 10 μηνών) στον παιδικο για τρεις βδομάδες, μετά σταματήσαμε γιατί αρχίσαν να αρρωσταίνουν και τα δύο παιδάκια μου συνεχώς με βροχικά κτλ (το δεύτερο παιδάκι είναι μωρό). Η κόρη λοιπόν είχε λίγα κλάματα στον παιδικό κυρίως το πρωί και όταν την έπαιρνα, κατά τη διάρκεια της ημέρας μου είχαν πει ότι είναι ok. Εκ των υστέρων έμαθα ότι η κόρη μου έπαιζε λίγο με τα άλλα παιδάκια αλλά κυρίως καθόταν μόνη της. Τώρα που την έχω στο σπίτι η ίδια μου λέει ότι δεν θέλει να πάει πάλι στον παιδικό σταθμό αλλά κάποιες φορές μου λέει ότι της λείπει.

Το πρόβλημα είναι ότι τώρα όποτε βρισκόμαστε με άλλα παιδάκια τα φοβάται! Αν περάσουν γρήγορα δίπλα της μαζεύετε στην άκρη. Δεν πλησιάζει ούτε τα μικρότερα, ούτε τα μεγαλύτερα, ακόμα και ένα κοριτσάκι που γνωρίσαμε τώρα στην παιδική χαρά και όλο μου λέει γι αυτήν, όταν την βρίσκουμε διστάζει να την πλησιάσει.

Γενικά η κόρη μου είναι ντροπαλή κάποιες φορές, αλλά με τα παιδιά της ηλικίας της δεν είχε ποτέ ως τώρα πρόβλημα.

Έχετε παρόμοια εμπειρία; Τι μπορεί να φταίει;

Εγω θα σου ελεγα να μην αγχωνεσαι και πολυ,αυτα συμβαινουν τον πρωτο καιρο μετα το παιδι πενρει το κολαει και οκ ολα ξεπερνιουνται ...αρκει να μην ειναι κατι σοβαρο και φοβιες που κρατανε αρκετο καιρο..εκει θα το εψαχνα ,θα ρωτουσα και θα συζητουσα πρωτα με το παιδι και μετα με την δασκαλα η την διευθυνση.Εσυ αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να της εξηγησεις πως δεν χρειαζεται να τα φοβαται και να τις μαθεις πως πρεπει να αμυνεται και να υπερασπιζεται τον εαυτο της για να μπορεσει μονη της να αντιμετωπισει καποιες καταστασεις χωρις να την επηρεαζουν πολυ.Και ο δικος μου ετσι ηταν στην αρχη,φοβοταν και μου ελεγε μαμα με χτυπανε.....του ειπα τι πρεπει να κανει και ενιωσε πολυ δυνατος και ετοιμος για την επομενη "μαχη".Προσεξε ομως δεν του λεω να χτυπαει για αντιποινα απλα να αμυνεται και να εκφραζει με σωστο τροπο την αγανακτηση του σε καποια πειραγματα και να υπερασπιζεται τον εαυτο του.ΠΧ του εχω πει αν καποιος σε χτυπαει τοτε θα βαλεις μπροστα το χερακι σου και πεις ΣΤΟΠ και πως δεν κανει να χτυπαμε κανεναν,αν συνεχισει το παιδακι να σε ενοχλει απλα ανεβαζεις τον τονο της φωνης σου και του λες παλι να σταματησει,αν δεν σταματαει φευγεις και πεζεις με αλλα παιδακια και αν παλι σε ενοχλει τοτε να πας στην δασκαλα.Δεν ξερω αν ειναι σωστο αλλα σε εμας λειτουργει.Και κατι τελευταιο παρε βιβλιαρακια διαφορα που εχουν σχεση με τον παιδικο και διαβαστε τα μαζι.Μαθε το παιδι σου να αμυνεται και να νιωθει αυτοπεποιθηση,να πιστευει στον εαυτο του και ολα θα πανε καλα.Ειναι ακομα αρχη ,δωσε της λιγο χρονο.Ευχομαι να ξεπερασετε καθε φοβια συντομα και να απολαμβανεται καθε σας μερα στον παιδικο.

[Aggela32]

Σήμερα πήγαμε στην παιδική χαρά και η φοβία της μικρής μεταλλάχτηκε... Όταν ένα κοριτσάκι την πλησίασε για να κατεβούνε παρέα σαν τρενάκι την τσουλήθρα η δική μου άρχισε να φωνάζει να φύγει το κοριτσάκι, "μαμά πες της να μη με πιάνειιιιιιιιιι".

Θέλει να είναι κοντά μόνο με τον αδελφό της και πηγαίνει στα παιχνίδια που δεν έχει παιδάκια.

Την πίεσα λίγο σήμερα να μου πει γιατί κάνει έτσι και μου απάντησε ότι όταν είναι πολλά παιδάκια μαζί φοβάται μη τη χτυπήσουν.

Τον παιδικό τον σταματήσαμε και μετά το τέλος του παιδικού βγάζει αυτή την παράξενη συμπεριφορά.

Επίσης έχει τρομερή προσκόλληση πάνω μου και δεν κάθεται λεπτό με άλλο άτομο ούτε με τον μπαμπά της. Τελικά σήμερα της φώναξα για να καταφέρω να φύγω για 5 λεπτά να πάω σε άλλο χώρο μέσα στο σπίτι και να μείνει η μικρή με τον μπαμπά

Δεν μπορώ να καταλάβω, αρχίζω να αναρωτιέμαι: όντως φοβάται τόσο πολύ ή βρίσκει έδαφος πρόσφορο και μας πατάει;