π.π και μ.π (οπου π = παιδί)... ρουτίνα, ρουτίνα, ρουτίνα!

[demi1981]

ειλικρινά μπράβο και είμαι σίγουρη πως στην ουσία έτσι νιώθουν όλοι. Απλά είναι εποχές, είναι συγκυρίες, είναι το γεγονός πως όπως και να το κάνουμε άλλο 1 παιδί άλλο τρία (εγώ π.χ. πήγα κολυμβητήριο με τον έναν και ήταν σαν να μην είχα παιδί) ε όλα παίζουν το ρόλο τους. Απλά είναι κάποιες στιγμές φοβερής κούρασης ρε παιδί μου που μπαίνεις και γράφεις να σου βγουν

 

Συμφωνώ, συμφωνώ με όλα. Και εγώ πριν από 5 λεπτά τσίριζα σαν υστέρω στον μικρό... μετά μου έδωσε ένα φιλί, μου είπε ότι με αγαπάει και κοιμήθηκε σαν αγγελούδι. Εγώ εκείνη την ώρα τις τσιρίδες τις ξέχασα εκείνος.... δεν νομίζω Όταν φτάσω στα τρία μάλλον δεν θα μπορώ να γράφω στο foru:shock:

[eft]

Συμφωνώ, συμφωνώ με όλα. Και εγώ πριν από 5 λεπτά τσίριζα σαν υστέρω στον μικρό... μετά μου έδωσε ένα φιλί, μου είπε ότι με αγαπάει και κοιμήθηκε σαν αγγελούδι. Εγώ εκείνη την ώρα τις τσιρίδες τις ξέχασα εκείνος.... δεν νομίζω Όταν φτάσω στα τρία μάλλον δεν θα μπορώ να γράφω στο foru:shock:

 

Μη στεναχωριέσαι τότε είναι που θα γράφεις να χαίρεσαι τον μικρό σου

[Fire]

Κάτσε να περπατήσει να δεις τι έχεις να περάσεις!

 

Ζητώ συγγνώμη για την σκληρότητά μου αλλά αυτή είναι η χειρότερη ατάκα και την ακούμε όλη μας τη ζωή! Μου έλεγαν και μένα τα ίδια και μου τα λένε. Στην αρχή ¨Περίμενε να περπατήσει και θα δεις" μετά ¨Που να πάει και σχολέιο να δεις", μετά "Έρχεται και η εφηβεία και θα δεις." Ναι, όλα θα τα δεις....στην ώρα τους. Δεν βοηθάμε με αυτόν τον τρόπο. Αν είναι έτσι θα έπρεπε να λέμε ¨΄Πήγαινε και στο ογκολογικό του Παίδων και θα δεις!". ΄Αλλά αποφεύγουμε να το λέμε βέβαια! Η κοπέλα μοιράζεται το ζόρι της ΤΩΡΑ και έχει ανάγκη από μια συμπαράσταση και βοήθεια. Το τί θα δει μετά είναι μια άλλη ιστορία, άσε που μπορεί και να μη ¨δει¨τίποτα.

 

δεν μπορω να συμφωνησω μαζι σου περισσοτερο! μπραβο σου!

αυτη την εκφραση νομιζω οτι την λενε η γενια της γιαγιας μου κ πιο πισω ...-θα ηθελα αλλιως να εκφραστω για το ποιοι τη λενε αλλα οχι δεν θα το κανω

ειναι δυνατον την τρεχουσα περιοδο να τραβας εσυ ..τον γολγοθα σου με το παιδι σου κ ο αλλος να σου λεει εμμεσως πλην σαφως,ελα μωρε τι να μας πεις κ συ με το μικρο σου..στασου να μπουσουλησει περπατησει μιλησει βρισει κτλ κ θα δεις! ξερω εγω που χω μεγαλυτερα,περισσοτερα κτλ παιδια

θεε μου αν ειναι δυνατον! αντι γι αυτο μπορεις απλα να πεις,κουραγιο υπομονη ΝΑΙ ειναι δυσκολο αυτο που περνας τωρα αλλα καποια στιγμη θα φτιαξουν τα πραγματα!

τι θελουμε ν ακουσουμε ολοι οταν γκρινιαζουμε? μια καλη κουβεντα κ σιγουρα ΟΧΙ τι μελλει γεννεσθαι

 

κ συμφωνω κ με τον φιλο που εγραψε οτι γιατι πρεπει να ειναι δεδομενο οτι εχεις καποιον να βοηθησει.. ελα μου ντε!

κ αν ειναι μακρυα,γιατι δεν τον κουβαλας? κ αν ειναι αναπηρος,ε βαλτον εκει σαν κουκλα να προσεχει τα παιδια

 

eft κ demi χαιρομαι που δινετε αλλο ..χρωμα στην ενοτητα!

[AthinaP]

Δεν είναι ανάγκη να τα παίρνει κανείς τόσο κυριολεκτικά. Το θέμα είναι, ότι άμα πατήσουν κάποια ηλικία, το ζευγάρι που για Χ λόγους δεν είχε την ευκαιρία να πάει κάπου μόνο του, για πολλά συνεχόμενα χρόνια μέχρι τώρα, στο μέλλον θα μπορεί, γιατί απλά τα παιδιά θα μπορούν να μείνουν με κάποιον άλλο, χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο. Δεν θα είναι η γιαγιά; Θα είναι το πρόγραμμα απασχόλησης του Δήμου, μια κατασκήνωση... Όσο μόνοι σαν το λεμόνι και να είναι ένα ζευγάρι, το γεγονός και μόνο ότι έχουν μεγαλώσει τα παιδιά, αλλάζει αρκετά τις συνθήκες. Προσωπικά, προσπαθούσα να δώσω κουράγιο στο άλλο μέλος που δείχνει να έχει χάσει τα αποθέματά του, ότι τουλάχιστον στον τομέα δεν μπορώ να πάω κάπου με το ταιρι, υπάρχει μελλοντικά μια βελτίωση.

 

Όσο για το αν θα περπατήσεις, θα δείς, ο καθένας έχει κάνει κάποια χιλιόμετρα σε αυτή τη ζωή και επειδή έκανα παιδιά σχετικά μεγάλη, έμαθα να αξιολογώ ποιος τα λέει και γιατί τα λέει. Σε γενικές γραμμές, όταν σε μικρά παιδιά έχει γίνει δουλειά=τρέξιμο, κανείς χαλαρώνει στα μεγάλα παιδιά και απολαμβάνει τα αποτελέσματα των κόπων του. Ανεξάρτητα παιδιά, που δεν μπλέκουν σε προβλήματα. Σε γενικές γραμμές πάντα, γιατί κανείς δεν έκανε συμβόλαιο ότι όλα θα είναι ένα συννεφάκι.

[Marirena]

Εμένα πάλι ξέρετε τί μ' ενοχλεί και τελευταία το συναντώ όλο και περισσότερο από γονείς. Το υφάκι 'εμείς δεν έχουμε κανέναν....ούτε γιαγιάδες ούτε τπτ....κουβαλάμε σταυρό μαρτυρίου....οι υπόλοιποι δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε'....

Κι εχω να πω ότι 1. Πόση και πως ζητάει βοήθεια ένας γονιός-ή ένα ζευγάρι γονιών κανείς δεν έχει δικαίωμα να το κρίνει, ή να το χρησιμοποιεί για να βγει ως 'καλύτερος', 'αξιότερος', 'πιο κουρασμένος' κλπ...

2. Το να μεγαλώνεις παιδί - παιδιά είναι απολύτως και πάντα κουραστικό ούτως ή άλλως, εκτός αν τα μεγαλώνουν εξ ολοκλήρου άλλοι.

3. Έχει να κάνει με τον τρόπο γονεικότητας επίσης. Πχ. η δική μου μαμά μένει ακριβώς από πάνω μας. Ωστόσο, κάνουμε (εγώ δηλαδή) τα πάντα μόνοι μας, και ούτε την έχουμε για μπέιμπισίτερ. Η μικρή μας την βλέπει φυσικά καθόσον είναι η γιαγιά της. Αυτό.

 

Μ' εκνευρίζουν οι 'γονείς ήρωες' κυρίως αυτοί που θέλουν να αυτοστεφανωθούν ως τέτοιοι.

Από εκεί και πέρα, είναι και θέμα νοοτροπίας πολλά πράγματα (όλα ίσως). Σαφώς η ζωή αλλάζει με τα παιδιά. Αλλά πρέπει να ελλίσεσσαι κι εσύ μαζί της. Εγώ πχ. σινεμά έχω να πάω ούτε θυμάμαι από πότε, αλλά με τη μικρή μου αγκαλιά κοιμισμένη έχω δει άπειρες ταινίες.

[AthinaP]

Αυτό που λες Μαριρένα, το έχω πει με πολλούς τρόπους σε άλλα τόπικ.

 

Όταν στις λεχώνες, που επηρεάζονται και εύκολα, για πολλούς λόγους, υπάρχουν ολόκληρα τόπικς που εξυμνούν την τακτική διώξτους όλους εκτός από τον άντρα σου, να γίνετε η τέλεια οικογένεια, δεν λένε το μετά...

 

Ότι δεν είναι μόνο το σαράντισμα, είναι τα πρώτα πέντε χρόνια τουλάχιστον. Και αν είναι ένα το παιδί και ήρεμο, η κατάσταση είναι μια χαρά, αν είναι διαφορετικο το σενάριο, χαλάει η σούπα...

[newbie G]

Marirena, πολύ ωραία τα είπες.

[Fire]

Εμένα πάλι ξέρετε τί μ' ενοχλεί και τελευταία το συναντώ όλο και περισσότερο από γονείς. Το υφάκι 'εμείς δεν έχουμε κανέναν....ούτε γιαγιάδες ούτε τπτ....κουβαλάμε σταυρό μαρτυρίου....οι υπόλοιποι δεν δικαιούστε δια να ομιλείτε'....

Κι εχω να πω ότι 1. Πόση και πως ζητάει βοήθεια ένας γονιός-ή ένα ζευγάρι γονιών κανείς δεν έχει δικαίωμα να το κρίνει, ή να το χρησιμοποιεί για να βγει ως 'καλύτερος', 'αξιότερος', 'πιο κουρασμένος' κλπ...

2. Το να μεγαλώνεις παιδί - παιδιά είναι απολύτως και πάντα κουραστικό ούτως ή άλλως, εκτός αν τα μεγαλώνουν εξ ολοκλήρου άλλοι.

3. Έχει να κάνει με τον τρόπο γονεικότητας επίσης. Πχ. η δική μου μαμά μένει ακριβώς από πάνω μας. Ωστόσο, κάνουμε (εγώ δηλαδή) τα πάντα μόνοι μας, και ούτε την έχουμε για μπέιμπισίτερ. Η μικρή μας την βλέπει φυσικά καθόσον είναι η γιαγιά της. Αυτό.

 

Μ' εκνευρίζουν οι 'γονείς ήρωες' κυρίως αυτοί που θέλουν να αυτοστεφανωθούν ως τέτοιοι.

Από εκεί και πέρα, είναι και θέμα νοοτροπίας πολλά πράγματα (όλα ίσως). Σαφώς η ζωή αλλάζει με τα παιδιά. Αλλά πρέπει να ελλίσεσσαι κι εσύ μαζί της. Εγώ πχ. σινεμά έχω να πάω ούτε θυμάμαι από πότε, αλλά με τη μικρή μου αγκαλιά κοιμισμένη έχω δει άπειρες ταινίες.

 

σοβαρα,υπαρχουν πολλοι τετοιοι γονεις -στο φορουμ- που μεγαλωνουν μονοι τους τα παιδια τους κ γκρινιαζουν? στειλε μου σε πμ τα στοιχεια τους σε παρακαλω γιατι θελω να μοιραστω το στεφανι μου μαζι τους..

δεν ειρωνευομαι,μιλαω πολυ σοβαρα!!! ισως να ανοιξουμε κ το δικο μας καφε..

σιγουρα δεν ειμαι ηρωας,αλλα καταβαλω κομματακι μεγαλυτερη προσπαθεια εγω , ο γαμος μου κ η ψυχολογια μου απο καποιον που μπορει να μενει η μανα του κοντα του κ ναι μεν να μην ανακατευεται με το μεγαλωμα του παιδιου -κατι που ετσι κι αλλιως δεν θα ηθελα εγω- αλλα του κανει κανα φαι κανα σιδερο κτλ κτλ κυριως τον πρωτο πολυ δυσκολο καιρο

[Maiden1]

Δεν είναι ανάγκη να τα παίρνει κανείς τόσο κυριολεκτικά.

Όσο για το αν θα περπατήσεις, θα δείς, ο καθένας έχει κάνει κάποια χιλιόμετρα σε αυτή τη ζωή και επειδή έκανα παιδιά σχετικά μεγάλη, έμαθα να αξιολογώ ποιος τα λέει και γιατί τα λέει. Σε γενικές γραμμές, όταν σε μικρά παιδιά έχει γίνει δουλειά=τρέξιμο, κανείς χαλαρώνει στα μεγάλα παιδιά και απολαμβάνει τα αποτελέσματα των κόπων του. Ανεξάρτητα παιδιά, που δεν μπλέκουν σε προβλήματα. Σε γενικές γραμμές πάντα, γιατί κανείς δεν έκανε συμβόλαιο ότι όλα θα είναι ένα συννεφάκι.

 

Χαίρομαι που τα έγραψες αυτά και ίσως είναι πιο κατανοητός ο τρόπος σου από τον δικό μου. Χαίρομαι επίσης που η κοπέλα στην οποία απευθύνθηκα δεν τρομοκρατήθηκε, ελπίζω τουλάχιστον. Τώρα για το ποιοί την λένε δεν ξέρω. Εγώ το έχω ακούσει από άτομα της γενιάς μου καλοπροαίρετα και καθόλου απαξιωτικά και σίγουρα δεν ανήκω στην γενιά του 1920. Anyway, δεν θέλω να το τραβήξω το θέμα αυτό, προφανώς και παρεξηγήθηκε και το παρόν θέμα έχει πολύ πολύ πιο ενδιαφέρουσες απόψεις να διαβάσουμε και να συζητήσουμε.

[Fire]

επισης οι ανθρωποι που περιγραφεις marinena κ οι οποιοι βιωνουν τη συγκεκριμενη κατασταση, διαχωριζονται οπως σε ολα τα πραγματα στη ζωη σε επιπεδα!

εγω παλι λοιπον γνωριζω γονεις που ναι γκρινιαζουν πολυ γιατι δεν εχουν την τυχη να χουν καποιον εμπιστο κοντα τους..ειναι μια γλυκια γκρινια χωρις υφακι που βγαινει απο μια συνεχομενη κουραση..

αυτοι που λες οτι κανουν σα να κουβαλαν σταυρο μαρτυριου επειδη ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ μονοι τους τα ΠΑΙΔΙΑ τους,πιθανολογω οτι καναν παιδια..καταλαθος!!!

[Fire]

Χαίρομαι που τα έγραψες αυτά και ίσως είναι πιο κατανοητός ο τρόπος σου από τον δικό μου. Χαίρομαι επίσης που η κοπέλα στην οποία απευθύνθηκα δεν τρομοκρατήθηκε, ελπίζω τουλάχιστον. Τώρα για το ποιοί την λένε δεν ξέρω. Εγώ το έχω ακούσει από άτομα της γενιάς μου καλοπροαίρετα και καθόλου απαξιωτικά και σίγουρα δεν ανήκω στην γενιά του 1920. Anyway, δεν θέλω να το τραβήξω το θέμα αυτό, προφανώς και παρεξηγήθηκε και το παρόν θέμα έχει πολύ πολύ πιο ενδιαφέρουσες απόψεις να διαβάσουμε και να συζητήσουμε.

 

ο γραπτος λογος δυσκολα ..παρερμηνευεται! εχεις χρονο κ τροπο να τον αλλαξεις! εκτος αν δεν εχεις τη γνωση της γλωσσας κ της γραμματικης..

ο προφορικος ναι,μπορει κ να παρερμηνευτει..

[Maiden1]

ο γραπτος λογος δυσκολα ..παρερμηνευεται! εχεις χρονο κ τροπο να τον αλλαξεις! εκτος αν δεν εχεις τη γνωση της γλωσσας κ της γραμματικης..

ο προφορικος ναι,μπορει κ να παρερμηνευτει..

 

Ευτυχώς την έχω την γνώση της γλώσσας και της γραμματικής, φρόντισαν οι γονείς μου, προσπάθησα κι εγώ και πιστεύω ότι τα πήγα καλά τουλάχιστον η μέχρι τώρα πορεία μου αυτό μου δείχνει. Πάντως, γνώμη μου πάντα, ο προφορικός λόγος δεν παρερμηνεύεται εύκολα καθώς έχουμε την ευκαιρία να δούμε ύφος και συναισθήματα και να κρίνουμε. Στον γραπτό όχι. Anyway...

 

Συμφωνώ ότι οι γονείς που δεν έχουν κάποιον έμπιστο (παππού-γιαγιά, θεία κτλ) τραβάνε μεγαλύτερο ζόρι γιατί πάντα μα πάντα πρέπει να έχουν τα παιδιά μαζί. Δεν είναι το ίδιο να πας σε δημόσιες υπηρεσίες με το παιδί, ίσως να περιμένεις στις ουρές, το παιδί να γκρινιάζει, να το κυνηγάς, ίσως και να πεινάσει εκεί και να κλαίει και άλλα πολλά που θα σε κάνουν κυρίως ψυχολογικά κουρέλι όταν γυρίσεις σπίτι με το να πεις "μου κρατάτε το παιδί αύριο γιατί πρέπει να πεταχτώ στην εφορία;". Ακόμα και για την διασκέδαση δεν είναι το ίδιο. Άνθρωποι είμαστε και θέλουμε να ξεσκάσουμε, δεν είναι μεμπτό. Γεμίζουν και οι μπαταρίες. Ζευγάρι λοιπόν χωρίς κάποιον έμπιστο ν'αφήσει τα παιδιά αυτό δεν μπορεί να το κάνει. Το κάνει με τα παιδιά παρέα. Και αυτό είναι όπως και να το κάνεις πιο κουραστικό, ευχάριστο μεν αλλά πιο κουραστικό.

[Marirena]

επισης οι ανθρωποι που περιγραφεις marinena κ οι οποιοι βιωνουν τη συγκεκριμενη κατασταση, διαχωριζονται οπως σε ολα τα πραγματα στη ζωη σε επιπεδα!

 

Συμφωνώ!

 

αυτοι που λες οτι κανουν σα να κουβαλαν σταυρο μαρτυριου επειδη ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ μονοι τους τα ΠΑΙΔΙΑ τους,πιθανολογω οτι καναν παιδια..καταλαθος!!!

Είτε καταλάθος τα κάνανε, είτε είναι θέμα νοοτροπίας. Της γενικότερης νοοτροπίας σύγκρισης που επεκτείνεται σε πολλάαααααα άλλα γύρω από τη γονεικότητα. Τα ξέρουμε λίγο πολύ: Είμαι καλύτερη μαμά επειδή θηλάζω από εκείνη που δεν θηλάζει, είμαι καλύτερη επειδή θήλασα πιο πολύ από την άλλη, είμαι καλύτερη επειδή πόνεσα πιο πολύ για να γεννήσω κλπ....

 

σοβαρα,υπαρχουν πολλοι τετοιοι γονεις -στο φορουμ- που μεγαλωνουν μονοι τους τα παιδια τους κ γκρινιαζουν? στειλε μου σε πμ τα στοιχεια τους σε παρακαλω γιατι θελω να μοιραστω το στεφανι μου μαζι τους..

δεν ειρωνευομαι,μιλαω πολυ σοβαρα!!! ισως να ανοιξουμε κ το δικο μας καφε..

σιγουρα δεν ειμαι ηρωας,αλλα καταβαλω κομματακι μεγαλυτερη προσπαθεια εγω , ο γαμος μου κ η ψυχολογια μου απο καποιον που μπορει να μενει η μανα του κοντα του κ ναι μεν να μην ανακατευεται με το μεγαλωμα του παιδιου -κατι που ετσι κι αλλιως δεν θα ηθελα εγω- αλλα του κανει κανα φαι κανα σιδερο κτλ κτλ κυριως τον πρωτο πολυ δυσκολο καιρο

 

Αν και δεν ξέρω τί ακριβώς εννοείς, γιατί το μήνυμά μου δεν απευθυνόταν, ή καλύτερα, δεν είχε αφορμή κάτι που έγραψες εσύ, έχω απλώς να πω πως αν θεωρείς για τον εαυτό σου πως κουράζεται περισσότερο από άλλους, δεν θα σου δοθεί από πουθενά κάποιο βραβείο για αυτό, παρά μόνο όταν τα παιδιά σου - παιδί σου θα μεγαλώσουν και θα είναι γερά κι ευτυχισμένα, τότε, και πάλι μόνο εσύ θα το γνωρίζεις.

 

Θα μπορούσα να γράφω πάρα πόλλά γύρω από το θέμα. Ωστόσο θα πω μόνο πως ο γονέας που θέλει να εμπλακεί πραγματικά και να δοθεί (όσο νομίζει και μπορεί καλύτερα) στο μεγάλωμα του παιδιού του, θα κουραστεί κακά τα ψέματα. Ακόμα κι αν η μάνα του ή η πεθερά του σιδερώνουν κατά τη διάρκεια του μεγαλώματος και δύο πουκάμισα παραπάνω από ότι του άλλου γονέα. Λάθος?

Η κούρασή μας, σε συνδιασμό με την καθημερινότητα και της ανάγκες της και το μεγάλωμα του παιδιού είναι σχετική και πολύπλευρη. Το να προσπαθείς να βγεις ντε και καλά καλύτερος ή πιο ήρωας από τον άλλο γονέα ιδίως αναφερόμενος σε δουλειές του σπιτιού εγώ το βρίσκω κάπως. Και φυσικά η διαφορά είναι στη λεπτομέρεια. Το πως παραπονιέται κάποιος ή πως λέει κάτι... Και πως είναι δυνατόν η κούραση να μετρηθεί? Πχ. μία μαμά (εγώ ήμουν τέτοια ας πούμε) μπορεί να επιλέξει τον πρώτο καιρό να έχει βρώμικο σπίτι και ρόυχα ασιδέρωτα, προκειμένου να θηλάζει όοοοοολη μέρα, όπως απαιτείται. Και μία άλλη (το έχω ακούσει) προκειμένου να έχει σπίτι λαμπίκο, δίνει μπιμπερό, γιατί θέλει να κάνει στο σπίτι γενική. Οκ.....Πέρα από το να ασκήσουμε κριτική στους τρόπους γονεικότητας, μπορεί κάποιος να μου πει ποιά μαμά έχει κουραστεί πιο πολύ? Αυτή με το μωρό σκουλαρίκι ή αυτή που κάνει γενική? Εμένα μου φαίνονται και τα δύο εξοντωτικά από εκεί και πέρα είναι θέμα γούστου, νοοτροπίας , απόψεων κλπ....τί θα επιλέξει κανείς.

[dimmi]

Μαρινένα, συμφωνώ σε όλα! Νομίζω έχεις πιάσει το νόημα και το περνάς και πολύ εύστοχα!

Οσο για τον προφορικό γραπτό λόγο, φυσικά και όταν δεν ξέρεις τον άλλο ο γραπτός παρεξηγείται πανεύκολα.

Maiden εννοείται δεν με τρόμαξες, όλα όσα συζητούσατε εγώ δεν τα είπα ούτε σκέφτηκα και ούτε προσβλήθιηκα προς Θεού δηλαδή...

[Marirena]

Σε γενικές γραμμές, όταν σε μικρά παιδιά έχει γίνει δουλειά=τρέξιμο, κανείς χαλαρώνει στα μεγάλα παιδιά και απολαμβάνει τα αποτελέσματα των κόπων του. Ανεξάρτητα παιδιά, που δεν μπλέκουν σε προβλήματα. Σε γενικές γραμμές πάντα, γιατί κανείς δεν έκανε συμβόλαιο ότι όλα θα είναι ένα συννεφάκι.

 

 

ετσι!

[Fire]

Συμφωνώ!

 

 

Είτε καταλάθος τα κάνανε, είτε είναι θέμα νοοτροπίας. Της γενικότερης νοοτροπίας σύγκρισης που επεκτείνεται σε πολλάαααααα άλλα γύρω από τη γονεικότητα. Τα ξέρουμε λίγο πολύ: Είμαι καλύτερη μαμά επειδή θηλάζω από εκείνη που δεν θηλάζει, είμαι καλύτερη επειδή θήλασα πιο πολύ από την άλλη, είμαι καλύτερη επειδή πόνεσα πιο πολύ για να γεννήσω κλπ....

 

 

 

Αν και δεν ξέρω τί ακριβώς εννοείς, γιατί το μήνυμά μου δεν απευθυνόταν, ή καλύτερα, δεν είχε αφορμή κάτι που έγραψες εσύ, έχω απλώς να πω πως αν θεωρείς για τον εαυτό σου πως κουράζεται περισσότερο από άλλους, δεν θα σου δοθεί από πουθενά κάποιο βραβείο για αυτό, παρά μόνο όταν τα παιδιά σου - παιδί σου θα μεγαλώσουν και θα είναι γερά κι ευτυχισμένα, τότε, και πάλι μόνο εσύ θα το γνωρίζεις.

 

Θα μπορούσα να γράφω πάρα πόλλά γύρω από το θέμα. Ωστόσο θα πω μόνο πως ο γονέας που θέλει να εμπλακεί πραγματικά και να δοθεί (όσο νομίζει και μπορεί καλύτερα) στο μεγάλωμα του παιδιού του, θα κουραστεί κακά τα ψέματα. Ακόμα κι αν η μάνα του ή η πεθερά του σιδερώνουν κατά τη διάρκεια του μεγαλώματος και δύο πουκάμισα παραπάνω από ότι του άλλου γονέα. Λάθος?

Η κούρασή μας, σε συνδιασμό με την καθημερινότητα και της ανάγκες της και το μεγάλωμα του παιδιού είναι σχετική και πολύπλευρη. Το να προσπαθείς να βγεις ντε και καλά καλύτερος ή πιο ήρωας από τον άλλο γονέα ιδίως αναφερόμενος σε δουλειές του σπιτιού εγώ το βρίσκω κάπως. Και φυσικά η διαφορά είναι στη λεπτομέρεια. Το πως παραπονιέται κάποιος ή πως λέει κάτι... Και πως είναι δυνατόν η κούραση να μετρηθεί? Πχ. μία μαμά (εγώ ήμουν τέτοια ας πούμε) μπορεί να επιλέξει τον πρώτο καιρό να έχει βρώμικο σπίτι και ρόυχα ασιδέρωτα, προκειμένου να θηλάζει όοοοοολη μέρα, όπως απαιτείται. Και μία άλλη (το έχω ακούσει) προκειμένου να έχει σπίτι λαμπίκο, δίνει μπιμπερό, γιατί θέλει να κάνει στο σπίτι γενική. Οκ.....Πέρα από το να ασκήσουμε κριτική στους τρόπους γονεικότητας, μπορεί κάποιος να μου πει ποιά μαμά έχει κουραστεί πιο πολύ? Αυτή με το μωρό σκουλαρίκι ή αυτή που κάνει γενική? Εμένα μου φαίνονται και τα δύο εξοντωτικά από εκεί και πέρα είναι θέμα γούστου, νοοτροπίας , απόψεων κλπ....τί θα επιλέξει κανείς.

 

καταρχην δεν ξερω γιατι ολα τα θετεις σε επιπεδο συναγωνοανταγωνισμου!!

κανω αυτο καλυτερα αν κανω εκεινο ετσι,αν πω αυτο αλλιως κτλ..

δεν ειναι αυτο το θεμα μου..

ποτε δεν ζητησα βραβειο για κατι που εγω διαλεξα να κανω με τη θεληση μου..

προφανως ομως το ζητας ..εσυ?? που ενω εχεις πεθερα ή μαμα απο πανω επελεξες να μην σε βοηθησουν στο μεγαλωμα του παιδιου σου?? δεν ηθελα να το γραψω πριν αλλα με προκαλεις: εσυ εισαι αυτη που ψαχνεις για φωτοστεφανα!! που ενω θα μπορουσες να εχεισ τοσο αμεση βοηθεια..ΔΕΝ ΤΗ ΖΗΤΑς!!

θηλασα 21 μηνες το παιδι μου κ ποτε δεν ειπα οτι ειμαι καλυτερη μανα απο αυτες που δεν θηλασαν.. ποιες γυναικες τα λενε αυτα?? οι δευτερες!! οι ..λιγες..οι κομπλεξικες!!

αυτα που γραφεις περι ποιος θα βγει πιο καλος γονιος κ ηρωας κ δεν ξερω τι ..τουλαχιστον με αηδιαζουν

οσο γι αυτο που εγραψα περι βοηθειας μ ενα φαγητο ή ενα σιδερο ή ενα κατιτις ή εισαι εντελως στην κοσμαρα σου για να μην καταλαβαινεις τι εννοω ή απλα θες να παιξουμε τις κουμπαρες

εκτος αν οντως εχεις 2 πουκαμισα ολα κ ολα να σιδερωσεις

τοτε παω πασο

κ για να μη το ριχνουμε στη βαρια κουλτουρα περι γονεικοτητας κ δε συμαζευεται ας το πουμε απλα:

μια μανα που μεγαλωνει ολομοναχη το παιδι της συγκριτικα -αφου ετσι το θες- με μια μανα που πως να το κανουμε εχει τη μανα της -κ τα παει καλα με αυτην- διπλα της, εχουν μια διαφορα οσο αφορα στην κουραση σωματικη κ ψυχολογικη

απλη λογικη

[Babydust]

καταρχην δεν ξερω γιατι ολα τα θετεις σε επιπεδο συναγωνοανταγωνισμου!!

κανω αυτο καλυτερα αν κανω εκεινο ετσι,αν πω αυτο αλλιως κτλ..

δεν ειναι αυτο το θεμα μου..

ποτε δεν ζητησα βραβειο για κατι που εγω διαλεξα να κανω με τη θεληση μου..

προφανως ομως το ζητας ..εσυ?? που ενω εχεις πεθερα ή μαμα απο πανω επελεξες να μην σε βοηθησουν στο μεγαλωμα του παιδιου σου?? δεν ηθελα να το γραψω πριν αλλα με προκαλεις: εσυ εισαι αυτη που ψαχνεις για φωτοστεφανα!! που ενω θα μπορουσες να εχεισ τοσο αμεση βοηθεια..ΔΕΝ ΤΗ ΖΗΤΑς!!

θηλασα 21 μηνες το παιδι μου κ ποτε δεν ειπα οτι ειμαι καλυτερη μανα απο αυτες που δεν θηλασαν.. ποιες γυναικες τα λενε αυτα?? οι δευτερες!! οι ..λιγες..οι κομπλεξικες!!

αυτα που γραφεις περι ποιος θα βγει πιο καλος γονιος κ ηρωας κ δεν ξερω τι ..τουλαχιστον με αηδιαζουν

οσο γι αυτο που εγραψα περι βοηθειας μ ενα φαγητο ή ενα σιδερο ή ενα κατιτις ή εισαι εντελως στην κοσμαρα σου για να μην καταλαβαινεις τι εννοω ή απλα θες να παιξουμε τις κουμπαρες

εκτος αν οντως εχεις 2 πουκαμισα ολα κ ολα να σιδερωσεις

τοτε παω πασο

κ για να μη το ριχνουμε στη βαρια κουλτουρα περι γονεικοτητας κ δε συμαζευεται ας το πουμε απλα:

μια μανα που μεγαλωνει ολομοναχη το παιδι της συγκριτικα -αφου ετσι το θες- με μια μανα που πως να το κανουμε εχει τη μανα της -κ τα παει καλα με αυτην- διπλα της, εχουν μια διαφορα οσο αφορα στην κουραση σωματικη κ ψυχολογικη

απλη λογικη

 

Συμφωνώ και επαυξάνω! Μαζί σου!

Πάνω κάτω τα ίδια ήθελα να γράψω και εγώ.

[Marirena]

Πρώτα απ' όλα fire όπως έγραψα και πριν, δεν τα 'έβαλα' μαζί σου στο αρχικό μου μήνυμα, αλλά τώρα θα τα βάλω.

 

καταρχην δεν ξερω γιατι ολα τα θετεις σε επιπεδο συναγωνοανταγωνισμου!!

δεν το κάνω εγώ αυτό, μάλιστα αυτό ακριβώς ηταν το θέμα που έθιξα, ότι εκνευρίζομαι με τους πανταχού ανταγωνίζοντες και για δες τί γράφεις εδώ

αλλα καταβαλω κομματακι μεγαλυτερη προσπαθεια εγω , ο γαμος μου κ η ψυχολογια μου απο καποιον που μπορει να μενει η μανα του κοντα του

 

Επίσης,

προφανως ομως το ζητας ..εσυ?? που ενω εχεις πεθερα ή μαμα απο πανω επελεξες να μην σε βοηθησουν στο μεγαλωμα του παιδιου σου??

Δεν ξέρω τί στο μήνυμά μου σε κάνει να λες πως ζητάω φωτοστέφανο θα πρότεινα να το ξαναδιαβάσεις, όπως επίσης θα ήθελα να ζητήσω ταπεινά συγνώμη που ενώ έχω 'πεθερά ή μαμά από πάνω' επέλεξα να μην με βοηθούν.

 

δεν ηθελα να το γραψω πριν αλλα με προκαλεις: εσυ εισαι αυτη που ψαχνεις για φωτοστεφανα!! που ενω θα μπορουσες να εχεισ τοσο αμεση βοηθεια..ΔΕΝ ΤΗ ΖΗΤΑς!!

Εσύ προκαλείς γι αυτό και θα λάβεις την παρακάτω απάντηση. Από εδώ και στο εξής, θα ζητώ από τη μαμά μου να μου κάνει σίδερο για να ταιριάξω με την ιδέα σου περί ελληνικής οικογένειας και γονεικότητας. Ή έστω για να εξιλεωθώ που έχω τη μαμά μου

κοντά, ενώ τόσες και τόσες ηρωίδες μάνες κλπ....Το ότι μου έβαλες αυτό με κεφαλαία

ΔΕΝ ΤΗ ΖΗΤΑς!!

μόνο αστειότητα είναι, διότι όπως μπορείς να ξαναδείς στα μηνύματά μου, δεν γράφω γαργαλιστικές λεπτομέρειες για το πως ακριβώς ανατρέφω το παιδί μου, πόσο θηλάζω, πόσο ξενυχτάω, πόσο κουράζομαι, πόσα σιδερα ή όχι έχω ζητήσει από τη μαμά μου κλπ....γιατί ακριβώς το νόημα του μηνύματός μου ήταν ότι ο ηρωισμός στη γονεικότητα ή γενικότερα στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου είναι κάτι που αυτός που πραγματικά έχει, το ψυθιρίζει στον εαυτό του ικανοποιημένος στο τέλος της μέρας. Δεν βγαίνει να συγκριθεί και να το φωνάξει. Από εκεί και πέρα θα ξαναπώ αυτό ... ο γονέας που θέλει να εμπλακεί πραγματικά και να δοθεί (όσο νομίζει και μπορεί καλύτερα) στο μεγάλωμα του παιδιού του, θα κουραστεί κακά τα ψέματα. Ακόμα κι αν η μάνα του ή η πεθερά του σιδερώνουν κατά τη διάρκεια του μεγαλώματος και δύο πουκάμισα παραπάνω από ότι του άλλου γονέα.

 

Νομίζω επίσης πώς είναι δικαίωμά μου να μη 'ζητώ βοήθεια' όπως λες. Σε ξαναπαραπέμπω στο μήνυμά μου που λέει πως είναι τουλάχιστον εκνευριστικό να σε αντιμετωπίζουν άλλοι γονείς λες και όλη μέρα τρως ποκ κορν στον καναπέ, επειδή έχεις τη μαμά σου κοντά ενώ εκείνοι όχι. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε, όλες οι εκφράσεις μας στη ζωή, δείχνουν πάντοτε το χαρακτήρα μας, την κουλτούρα μας, την παιδεία μας.

 

Και η αστειότητα δεν έχει τέλος

εκτος αν οντως εχεις 2 πουκαμισα ολα κ ολα να σιδερωσεις

τοτε παω πασο

Δεν κατάλαβα ενοχλώ κανέναν αν κυκλοφορώ και με ασιδέρωτα ρούχα ενίοτε? Το παιδί μου είναι πάντα ταισμένο, ξεκούραστο, σιδερωμένο και μοσχοβολάει φρεσκάδα. Πράγματα που για να επιτύχω προφανώς κουράζομαι όπως ξέρεις κι εσύ, αλλά με συγχωρείς (γιατί θα τρελλαθούμε εντελώς) σ' ενοχλεί αν εγώ κυκλοφορώ λίγο πιο μποέμ? Και να σου πώ και κάτι, έχω μεγάλο πρόβλημα με τις γυναίκες που γκρινιάζουν, επειδή θέλουν όλα να είναι στην τρίχα, εκτός από τις σχέσεις τους (αυτό δεν το γράφω για εσένα, προφανώς και δεν μπορώ να ξέρω κάτι τέτοιο, ούτε το υποννοώ) παίρνω μόνο την αφορμή να το πω, επειδή 1ον. σχετίζεται με το αρχικό μου μήνυμα, 2ον. έχεις φάει κόλλημα με το σίδερο κοπελιά!!!!! Εγώ προτιμώ να είμαστε λίγο ασιδέρωτοι, αλλά να βγούμε μία υπέροχη κυριακάτικη βόλτα. Εντάξει? Είπαμε, όλα είναι θέμα νοοτροπίας και τρόπου σκέψης.

 

αυτα που γραφεις περι ποιος θα βγει πιο καλος γονιος κ ηρωας κ δεν ξερω τι ..τουλαχιστον με αηδιαζουν

Λυπάμαι, αυτά που σε αηδιάζουν, τα έγραψες εσύ, όχι εγώ. Εσύ τόνισες ότι είσαι καλύτερη. Και σου απάντησα πως δεν θα πάρεις από κάπου βραβείο, παρά μόνο από τη συνείδησή σου, κι αυτό αρκετά αργότερα.

 

Και ναι η

βαρια κουλτουρα

που όχι δεν συμμαζεύεται, κάνει καλό και στη γονεικότητα! Χε χε! Αλλά εντάξει, ο καθένας με το επίπεδό του.

[dimmi]

Τί να λέμε, εδώ πρίν γεννήσω μου την έλεγε κάποιος χρήστης, που μάλιστα έγραψε και στο θέμα εδώ, επειδή ήθελα το παιδί δίπλα μου μόλις γεννήσω.

Ενώ εκείνος θεώρησε επιτακτική ανάγκη η γυναίκα του να κοιμηθεί 3 μέρες επειδή στο σπίτι δε θα ξανακοιμόταν και βοήθεια δεν είχαν απο κανένα.

Μεγειά τους και χαρά τους, ας κάνουν τις επιλογές τους χωρίς να επιτίθεντε στους άλλους που κάνουν άλλες επιλογές υπό άλλες συνθήκες!

οι υπόλοιπες που έχουμε άντρες υποστηρικτικούς στο θηλασμό και οικογένειες που στην ανάγκη θα βοηθήσουν όπως μπορούν σε τί φταίνε?

 

(α και όταν όλοι αυτοί βοηθήσουν αλλά μπλεχτούν στην οικογένεια και χωρίσει το ζευγάρι σου λένε καλά να πάθεις )

Σε λίγο θα νιώθουμε και είδος προς εξαφάνιση δηλαδή, θα είμαστε και δακτυλοδικτούμενες οι μάνες με 1 παιδί .

μη σας πω θα βάλω και στο αμάξι ταμπέλα "προσοχή έχει επιβιβαστεί μόνο 1 παιδί και 1 = κανένα!

Επίσης προσωπικά προτιμώ ανεξάρτητη, με τη βοήθεια stand by κι ας μη την χρησιμοποιώ!

Αρκετά ένιωθα να είμαι βάρος σε όλους με τις πρόωρες συσπάσεις, μόλις γέννησα ήθελα να τα κάνω όλα, και να κρατώ το σπίτι μου, και να θηλάσω και να δουλέψω. Και μεγειά μου και χαρά μου!

Και κάθε μέρα πηγαινοέρχονταν τα τάπερ αλλά και δεν άφησα ποτέ κανένα να μου σιδερώσει ένα ρούχο. Κι ας σήμαινε αυτό πως στις 2 το βράδυ που σχολούσα μπορεί να έψαχνα τί θα βάλω το επόμενο βράδυ (το πρωί ήταν άλλου είδους δουλειά και δε με ένοιαζε, από το άπλωμα τα φορούσα)

 

Επίσης όλοι λένε 1= κανένα κτλ (εδώ μέσα κυρίως)

Σάμπως θα σου κρατήσει κανείς το παιδί να κοιμηθείς?

Η μήπως θα το νταντέψει όταν θα κλαίει απαρηγόρητο? Οχι, άρα ναι, για αυτόν, 1=κανένα γιατί δεν είναι το δικό του παιδί!

Και τους είδαμε και τους πολύτεκνους που την λένε εκ των υστέρων, όταν είχαν ένα παιδί γιατί δε ρούφηξαν τη ζωή τους αφού 1= κανένα?

Θα έπρεπε να είναι σα να είχαν -1:lol: Δεν είναι όμως ε!

 

Οσο για το κόλλημα κάποιων με το σίδερο, σίγουρα είναι τεράστια βοήθεια και ειδικά ψυχολογικά να νιώθεις την ασφάλεια της ύπαρξης του δικού σου δίπλα σου, αλλά κι γω ασιδέρωτη προτιμώ να βγω παρά να δω τη μάνα μου να μου σιδερώνει τα ρούχα μου...

Μαρινένα συμφωνώ λοιπόν και επαυξάνω και στο θέμα σίδερο Από τέλη Αυγούστου να δείς που πάω και γυμναστήριο, φοράω μόνο φανελάκια του άντρα μου που δεν τσαλακώνουν! Τί να κάνω, πλύνε βάλε είναι τα άτιμα!

 

Κορίτσια, κυρίες, δεσποινίδες που ίσως διαβάζετε και σας έρχεται τρέλα, είναι χαζό κανείς να συγκρίνει ανόμοια, και εν τέλει τί νόημα έχει η σύγκριση όταν έχεις πρόβλημα? Ποιός έχει το μεγαλύτερο?

Οταν έχεις θέμα ψάχνεις να βρείς λύση, κι αν δεν υπάρχει λύση πχ δεν έχεις κάποιον δικό σου πρόθυμο να βοηθήσει τότε η σύγκριση μόνο εις βάρος μας θα είναι, όταν ο δίπλα την έχει βρεί αλλά εμείς δε διαθέτουμε τέτοια μέσα!

 

Υπάρχει πάντα και η λύση: Κάνω όσα παιδιά αντέχω. Λυπάμαι που το λέω ωμά αλλά εμείς πχ ξέρουμε ότι μέχρι εδώ είμαστε. Για πάρα πολλούς προσωπικούς αλλά και "κοινότυπους" λόγους (τύπου κρίση) οι συνθηκες κατά τον ερχομό δεύτερου παιδίου μας θα είναι τελείως διαφορετικές και προς το παρόν κανείς δεν θέλει να το διακινδυνέψει.

[eft]

Εγώ από τα μηνύματα κατάλαβα ότι ΟΛΕΣ κουραζόμαστε και άλλαξε η ζωή μας. Άλλοι έχουν βοήθεια στα πρακτικά, άλλοι στην ψυχολογία (από άντρα ή μάνα που όχι απλώς βοηθάει αλλά είναι δίπλα σου π.χ.) Μακάρι όλοι να έχουν οποιαδήποτε βοήθεια, δεν είναι κακό. Όλες όμως μας αξίζει να αναγνωριζόμαστε και μόνο που γράφουμε εδώ σημαίνει ότι προβληματιζόμαστε και ασχολούμαστε

[Fire]

Πρώτα απ' όλα fire όπως έγραψα και πριν, δεν τα 'έβαλα' μαζί σου στο αρχικό μου μήνυμα, αλλά τώρα θα τα βάλω.

 

ελα?? μπρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρρ για να δουμε θα επιζησω??

 

δεν το κάνω εγώ αυτό, μάλιστα αυτό ακριβώς ηταν το θέμα που έθιξα, ότι εκνευρίζομαι με τους πανταχού ανταγωνίζοντες και για δες τί γράφεις εδώ

 

Επίσης,

Δεν ξέρω τί στο μήνυμά μου σε κάνει να λες πως ζητάω φωτοστέφανο θα πρότεινα να το ξαναδιαβάσεις, όπως επίσης θα ήθελα να ζητήσω ταπεινά συγνώμη που ενώ έχω 'πεθερά ή μαμά από πάνω' επέλεξα να μην με βοηθούν.

ωχ μωρε τπτ δεν καταλαβαινεις κ καλα.. νταξ σορυ νομιζα οτι ησουν σε ανωτερο επιπεδο κ τα πιανες στον αερα!!

 

Εσύ προκαλείς γι αυτό και θα λάβεις την παρακάτω απάντηση.ουαουυυυυυυυ Από εδώ και στο εξής, θα ζητώ από τη μαμά μου να μου κάνει σίδερο για να ταιριάξω με την ιδέα σου περί ελληνικής οικογένειας και γονεικότητας. Ή έστω για να εξιλεωθώ που έχω τη μαμά μου ακομη κ αυτο που γραφεις ειναι τοσο "λιγο" οσο εσυ κ το μυαλο σου.. το να σου κανει λοιπον καποιος φαι ή σιδερο (αφου αυτο το παραδειγμα χρειαζεσαι για να μπορεις να απαντησεις γενικα) σημαινει περισσοτερο ποιοτικο χρονο με το μωρο σου που ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ γκε γκε??

κοντά, ενώ τόσες και τόσες ηρωίδες μάνες κλπ....Το ότι μου έβαλες αυτό με κεφαλαία μόνο αστειότητα είναι, διότι όπως μπορείς να ξαναδείς στα μηνύματά μου, δεν γράφω γαργαλιστικές λεπτομέρειες για το πως ακριβώς ανατρέφω το παιδί μου, πόσο θηλάζω, πόσο ξενυχτάω, πόσο κουράζομαι, πόσα σιδερα ή όχι έχω ζητήσει από τη μαμά μου κλπ....γιατί ακριβώς το νόημα του μηνύματός μου ήταν ότι ο ηρωισμός στη γονεικότητα ή γενικότερα στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου είναι κάτι που αυτός που πραγματικά έχει, το ψυθιρίζει στον εαυτό του ικανοποιημένος στο τέλος της μέρας. Δεν βγαίνει να συγκριθεί και να το φωνάξει. Από εκεί και πέρα θα ξαναπώ αυτό ... ο γονέας που θέλει να εμπλακεί πραγματικά και να δοθεί (όσο νομίζει και μπορεί καλύτερα) στο μεγάλωμα του παιδιού του, θα κουραστεί κακά τα ψέματα. Ακόμα κι αν η μάνα του ή η πεθερά του σιδερώνουν κατά τη διάρκεια του μεγαλώματος και δύο πουκάμισα παραπάνω από ότι του άλλου γονέα.

αντε παλι.. τελικα το θεματακι με το σιδερο πρεπει να το χεις ε..χτυπησα διανα κ δεν το ηθελα

Νομίζω επίσης πώς είναι δικαίωμά μου να μη 'ζητώ βοήθεια' όπως λες.κ ποιος μας το λεει δλδ οτι δεν ζητας βοηθεια??εσυ??? Σε ξαναπαραπέμπω στο μήνυμά μου που λέει πως είναι τουλάχιστον εκνευριστικό να σε αντιμετωπίζουν άλλοι γονείς λες και όλη μέρα τρως ποκ κορν στον καναπέ, επειδή έχεις τη μαμά σου κοντά ενώ εκείνοι όχι.να κ οι ενοχες.. Αλλά όπως όλοι ξέρουμε, όλες οι εκφράσεις μας στη ζωή, δείχνουν πάντοτε το χαρακτήρα μας, την κουλτούρα μας, την παιδεία μας.εννοειτε,συμφωνω μαζι σου κ φαινετε οτι αυτα τα εχεις στο μεγιστο!πανε πακετο με την αυτοθυσια του να μην χρησιμοποιεις τη μαμα σου..

 

Και η αστειότητα δεν έχει τέλος Δεν κατάλαβα ενοχλώ κανέναν αν κυκλοφορώ και με ασιδέρωτα ρούχα ενίοτε?εσυ?? οχι βεβαια!! κ δω με βρισκεις συμφωνη..επειδη δεν εχουμε ξανασυναντηθει δεν ετυχε να γνωριζεις οτι μιλας στην πιο ανοικοκυρευτη του φορουμ..αλλα εριξες τοσο το επιπεδο γιατι αντι να εστιασεις στην ουσια των γραφομενων καθεσαι κ γραφεις αρλουμπες.. Το παιδί μου είναι πάντα ταισμένο, ξεκούραστο, σιδερωμένο και μοσχοβολάει φρεσκάδα. Πράγματα που για να επιτύχω προφανώς κουράζομαι όπως ξέρεις κι εσύ, αλλά με συγχωρείς (γιατί θα τρελλαθούμε εντελώς) σ' ενοχλεί αν εγώ κυκλοφορώ λίγο πιο μποέμ? Και να σου πώ και κάτι, έχω μεγάλο πρόβλημα με τις γυναίκες που γκρινιάζουν, επειδή θέλουν όλα να είναι στην τρίχα,και γω!!,κοιτα να δεις που εντελει θα τα φτιαξουμε σε λιγο εκτός από τις σχέσεις τους (αυτό δεν το γράφω για εσένα, προφανώς και δεν μπορώ να ξέρω κάτι τέτοιο, ούτε το υποννοώ) παίρνω μόνο την αφορμή να το πω, επειδή 1ον. σχετίζεται με το αρχικό μου μήνυμα, 2ον. έχεις φάει κόλλημα με το σίδερο κοπελιά!!!!!χαχαχα!! λυπαμαι που θα στο πω αλλα το κολλημα αυτο ειναι δικο σου γιατι εγω δεν ξερω να σιδερωνω ουτε παντελονι με πιετα!!κ αφου συνεχιζεις να επαναλαμβανεις αυτη τη λεξη συνεχιζω κ γω να λεω οτι το να σου κανουν ενα φαι κ ενα σιδερο σημαινει περισσοτερο ποιοτικο χρονο με το παιδι σου..αλλα ειμαι σιγουρη πως εσενα η μαμα σου ουτε τυροπιτακι σου κανει.. Εγώ προτιμώ να είμαστε λίγο ασιδέρωτοι, αλλά να βγούμε μία υπέροχη κυριακάτικη βόλτα. Εντάξει? Είπαμε, όλα είναι θέμα νοοτροπίας και τρόπου σκέψης.

 

 

Λυπάμαι, αυτά που σε αηδιάζουν, τα έγραψες εσύ, όχι εγώ. Εσύ τόνισες ότι είσαι καλύτερη.ε τωρα επειδη με ξυνει ο πισινος μου θελω να με πας εκει που εγραψα αυτο.. Και σου απάντησα πως δεν θα πάρεις από κάπου βραβείο, παρά μόνο από τη συνείδησή σου, κι αυτό αρκετά αργότερα.

 

Και ναι η που όχι δεν συμμαζεύεται, κάνει καλό και στη γονεικότητα! Χε χε! Αλλά εντάξει, ο καθένας με το επίπεδό του.

φυσικα εισαι κλασεις ανωτερη..υποκλινομαι κ προσπερνω!!

 

ευχαριστω για τα πμ,σχεδον εμεινα αφωνη παγωτο..

[AthinaP]

Να χωθώ και εγώ για να πω ότι δεν είναι απαραίτητο στο ίδιο αποτέλεσμα, ενώ μπορεί κανείς να φτάσει με εύκολο και δύσκολο τρόπο, να επιλέγει το δύσκολο, ενώ δεν έχει και πολύ μεγάλα πλεονεκτήματα.

 

Γιατί όταν μια μαμά μπορεί να επιλέξει να τα έχει όλα με τον εύκολο τρόπο, να επιλέγει να έχει λιγότερο ύπνο, λιγότερο καθαρό σπίτι, λιγότερη όρεξη να χαμογελάσει πραγματικά και να χαρεί το παιδί της; Γιατί με λιγότερο ύπνο και ξεκούραση, όλα κυλάνε πιο δύσκολα...

 

Προσωπικά είχα απενοχοποιηθεί και επέλεξα να φέρουμε γυναίκα και να είμαστε όλοι όσο πιο ξεκούραστοι γίνεται και να χαρούμε αυτά τα χρόνια που περνάνε πολύ γρήγορα. Δεν είχα και πολλές ενοχές, γιατί είχαμε κάποια χρήματα για ώρα ανάγκης και ήξερα ότι για τα επόμενα χρόνια με περίμενε το πρόγραμμα της εργαζόμενης μαμάς... Οπότε δεν το συζητήσαμε πολύ, ένα ωραίο πρωί ανακοίνωσα στον άντρα μου ότι ψάχναμε για γυναίκα. Επειδή γιαγιάδες δεν είχαμε όπως είπα.

 

Το τι έκαναν άλλες μαμάδες, λίγο με ένοιαζε εκείνη τη στιγμή. Ήξερα ότι ήθελα το δικό μου παιδί ήθελα να με βλέπει χαμογελαστή και ξεκούραστη... Την εποχή που αρχίσαμε να ψάχνουμε για γυναίκα έβλεπα ότι δεν είχα κουράγιο ούτε να μιλήσω στο παιδί και αυτό δεν θα άλλαζε από μόνο του σύντομα και μόνο καλό δεν ήταν για όλους...

[eft]

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είμαστε προκλητικές όταν απαντάμε, το καταλαβαίνω το ζόρι μας όπως προείπα αλλά...

[dimmi]

Από όλο το χειμαρώδες κατεβατό σου (μη φοβάσαι δεν το έκανα όλο quote μπορείς να το αλλάξεις) θα ήθελα να σχολιάσω αυτό

πανε πακετο με την αυτοθυσια του να μην χρησιμοποιεις τη μαμα σου..

γιατί φυσικά οι γονείς είναι σκεύη Μαρινένα, απορώ πως δεν σου πέρασε από το μυαλό! Ελεος...Καλή σας συνέχεια, ισοπεδώθηκε, και τους γονείς μου τους έχω πολύ ψηλά για να διαπραγματεύομαι την σωστή συμπεριφορά μου απέναντι τους...

 

Εύχομαι και τα παιδιά σου Fire να σε χρησιμοποιούν μετά να δείς ωραία που θα νιώθεις και σε...άλλο επίπεδο! Σίγουρα...

[Fire]

η αληθεια ειναι οτι φοβαμαι dimmi αλλα θα το ξεπερασω..

ωστοσο επειδη κ εσυ φαινεσε επειπεδου κ με μη περιορισμενο λεκτικο οπως το δικο μου σε παρακαλω δωσε εσυ τη καταληλη λεξη αντι του χρησιμοποιω..ποθ εχει τοσο "στενη" χρηση

 

οσο για τη σχεση σου με τους γονεις σου,αουτς!! με στειλες!

εκυπωσε το ποστ σου κ στειλτο τους με λουλουδια