Απόφαση για οικογένεια;

[Melina]

Ίσως το θέμα μου να μην είναι απολύτως σχετικό με τη συγκεκριμένη ενότητα, αλλά έψαχνα για πάνω από 10 λεπτά πού ακριβώς θα έπρεπε να μπει!

 

Είμαι η Μελίνα και είμαι 29 χρονών και τον τελευταίο καιρό έχω έναν προβληματισμό, αναρωτιόμουν αν θα μπορούσατε να με συμβουλεύσετε.

Ίσως να ακουστεί χαζό και επιπόλαιο σε πολλούς, όμως είναι κάτι που με απασχολεί και γι αυτό αποφάσισα να ζητήσω τη βοήθειά σας.

 

Είμαι 29 χρονών και με τον φίλο μου είμαστε μαζί τα τελευταία 5 χρόνια. Όλα μια χαρά, περνάμε πολύ όμορφα και αγαπιόμαστε πολύ. Εκείνος είναι 30 χρονών και εργαζόμαστε και οι δύο σε ιδιωτικές εταιρείες.

Τελευταία σκέφτομαι το ενδεχόμενο της οικογένειας αλλά δεν τολμάω να το σκεφτώ παραπέρα γιατί πιστεύω πως δεν έχω τη δυνατότητα να το πραγματοποιήσω.

Δεν ξέρω αν αυτό είναι επειδή πλέον ζούμε στην Κύπρο (λόγω της δουλειάς του φίλου μου) και η οικογένειά μου είναι στον Βόλο. Δεν το νιώθω και ιδιαίτερα σπίτι μου το μέρος στο οποίο ζούμε και πάντα έχω στο μυαλό μου πως κάποια στιγμή θα γυρίσω στον Βόλο και τότε θα ήθελα να έχω το δικό μου σπίτι και ίσως τη δική μου οικογένεια. Επίσης στη σκέψη του να κάνουμε ένα παιδί ανησυχώ που δεν θα έχω κανέναν δίπλα μου (δεν έχουμε καθόλου οικογένεια στη Κύπρο και δεν γνωρίζαμε κανέναν όταν ήρθαμε, μόνο μερικούς φίλους που κάναμε εδώ).

 

Αυτή η επιστροφή όμως δεν ξέρω αν και πότε θα συμβεί. Για τα επόμενα 5 χρόνια θα είναι πολύ δύσκολο να φύγουμε από τη Κύπρο για επαγγελματικούς και λόγους. Επίσης τα οικονομικά μας δεν είναι και τα καλύτερα και θα δυσκολευόμασταν να ζήσουμε μία εγκυμοσύνη και να μεγαλώσουμε ένα παιδί.

Αναρωτιέμαι αν βρίσκεται και κάποια άλλη κοπέλα σε αυτή τη θέση, να νιώθει μόνη σε ένα ξένο μέρος και να δυσκολεύεται να καταλάβει τι θα ήταν το καλύτερο για εκείνη. Θέλω πολύ να κάνω οικογένεια όμως πιστεύω πως θα είναι πολύ δύσκολο να το πραγματοποιήσω με τις συνθήκες με τις οποίες ζούμε.

 

Από την άλλη η ηλικία μου, μου θυμίζει πως δεν γινόμαστε νεότεροι και την εγκυμοσύνη δεν την διαλέγεις εσύ, αλλά αυτή…

 

Θα εκτιμούσα κάθε συμβουλή.

 

σας ευχαριστώ,

 

Μελίνα

[Cookie84]

Μελίνα μου, διαβάζοντας αυτά που έγραψες, θεωρώ ότι αντιπροσωπεύεις ένα πολύ μεγάλο μέρος της σημερινής νεολαίας και της σύγχρονης ζωής που ζούμε. Οι προβληματισμοί σου είναι στις εποχές μας κοινοί, όμως η άποψή μου είναι η εξής:

Εφόσον με τον σύντροφό σου, βάσει όσων περιγράφεις, είσαστε καλά μαζί, αγαπημένοι και ερωτευμένοι και υπάρχουν γερά θεμέλια και βάσεις στην σχέση σας, νομίζω ότι αυτά είναι ήδη αρκετά για να υλοποιήσεις την σκέψη σου για ένα παιδάκι. Και τούτο, διότι, εάν περιμένεις να υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, τότε δυστυχώς, θα περιμένεις πολύ...Και αυτό το λέω, διότι είναι δεδομένο ότι οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι, πρωτίστως οικονομικά αλλά και γενικώτερα ως προς την αβεβαιότητα που υπάρχει... Αυτά όμως δεν γίνεται να σε κρατήσουν από το συνεχίσεις την ζωή σου, να κάνεις όνειρα κλπ. Άλλως τε αυτή είναι και η φυσιολογική ροή των πραγμάτων και η εξέλιξη των ανθρώπων και της σχέσης σου με τον σύντροφό σου.

Ο άνθρωπος έχει την δυνατότητα να προσαρμόζεται στις συνθήκες και να ωριμάζει μέσα από αυτές. Έτοιμοι για παιδάκι ποτέ δεν θα είσαστε, γιατί είναι κάτι καινούριο, που δεν το έχτρε ξαναζήσει, συνεπώς, πώς να είσαι έτοιμος για κάτι που δνε γνωρίζεις; Το μόνο λοιπόν που χρειάζεται είναι να είσαστε συναισθηματικά οκ και να τολμήσετε να έρεθετε πιο κοντά, κάνοντας ένα μωράκι, που είναι και η συνέχεια της σχέσης σας. Τα υπόλοιπα θα έρθουν από μόνα τους και είμαι σίγουρη ότι θα προσαρμοστείτε γρήγορα (θέλοντας και μη!!!) Αυτά είναι και τα ωράια στη ζωη!!

Εγω προσωπικά είμαι 28 και μόλις έμαθα ότι είμαι έγκυος (πριν 2 ημέρες).. Δεν είμαι καν παντρεμένη και τώρα είμαστε σε μία φάση που είναι όλα μαζι, να γίνει ένας πολιτικός, μετά αν ειναι θρησκευτικός, διακοπές, άπειρες σκέψεις για το μέλλον, σχέδια, άγχη για τρα οικονιμικα κλπ κλπ. Τα φυσιολογικά δηλαδή!!!

Ευχομαι ό,τι καλύτερο για το μέλλον...

[ellain]

Μελινα καλησπερα!

Αν και με αρκετη καθυστερηση, απαντω στο θεμα σου γιατι σε καταλαβαινω απολυτα. Λογω δουλειας του συζυγου μου, βρεθηκαμε κι εμεις πριν 4 χρονια στην Κυπρο νιοπαντροι λιγων ημερων και αγνωστοι μεταξυ αγνωστων. Στην αρχη ολα εμοιαζαν βουνο κι ουτε λογος για μωρακι... Ομως με το περασμα του χρονου, βρηκα δουλεια, γνωρισαμε κοσμο,τα πραγματα εμοιαζαν να τακτοποιουνται καπως. Και τοτε αποφασισαμε να δοκιμασουμε. Και το μωρο μας ηρθε. Τωρα μενουμε στον Βολο (ενω ειμαστε Αθηναιοι) και ειμαστε παλι αγνωστοι μεταξυ αγνωστων. Και ειμαστε παλι χωρις βοηθεια με ενα διχρονο να τρεχει σαν τρελο. Κι ομως σκεφτομαστε να μεγαλωσουμε την οικογενεια μας...

Με λιγα λογια, αυτο που θελω να πω ειναι οτι σπιτι μας ειναι εκει που αγαπαμε, εισαι με τον ανθρωπο σου, εχετε τις δουλειες σας(σε μια εποχη που το να εργαζεσαι σχεδον θεωρειται πολυτελεια) και αγαπιεστε. Εγω θα σου ελεγα να το προχωρησεις. Φαινεσαι λογικη και συνειδητοποιημενη, οι τελειες συνθηκες ισως να μην διαμορφωθουν ποτε κι ο χρονος περναει.

Να περνατε καλα στην ομορφη Κυπρο κι ολανα ερθουν οπως ειναι για καλο...

[Γιάννης74]

Δεν ξέρω αν βοηθάει μετά από τόσο καιρό αλλά να σου πω και για εμάς:

Επιλέξαμε να ζήσουμε μακριά από γονείς (όχι βέβαια πολύ μακριά όπως η Κύπρος) και κάναμε και μεγαλώνουμε μόνοι μας 4 παιδιά. Στις καλές εποχές είχαμε και "νταντά" για να δουλεύουμε και οι δύο.

Με παιδικούς, νταντάδες και επισκέψεις γιαγιάδων όποτε υπάρχει ανάγκη προσπαθούμε να τα βγάζουμε πέρα.

Επειδή κι εγώ κατάγομαι από Βόλο και έχω την οικογένειά μου εκεί, πρέπει να σου πω να σκεφτείς πολύ σοβαρά το θέμα της δουλειάς, διότι πλέον στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στον Βόλο, η ανεργία καλπάζει!!

Αν λοιπόν υπάρχει δουλειά στην Κύπρο, τότε το βλέπω μια χαρά να κάνεις την οικογένειά σου και να επιστρέψεις στην ίδια δουλειά μετά από 1-2 χρόνια...

 

Σχετικά με την ηλικία, είναι θέμα επιλογής, γιατί πλέον πολλές γυναίκες κοντεύουν τα 40 όταν αποφασίσουν να κάνουν οικογένεια, αλλά αν σου "χτυπήσει το καμπανάκι", τότε μην το σκέφτεσαι άλλο!!!

Καλή τύχη στις αποφάσεις σου...

[fido-dido]

στην ελλαδα η κατασταση ειναι τραγικη. εκτος απο την οικομικη κατασταση, ειναι και η πολιτικη κατασταση ασχημη. αν ερθεις εδω ακομα κι αν δουλευετε και οι δυο τα περισσοτερα θα τα πληρωνετε σε φορους, πραγματικα δεν ξερεις πως ειναι ξαφνικα να σε φορτωνουν με ενα σωρο φορους επειδη εχεις ενα σπιτι 80 τμ κι ενα αμαξι να πηγαινεις στη δουλεια σου. προσπαθησε να προσαρμοστεις εκει κι αν πραγματικα θελεις παιδι κανε! εξαλλου δε σου απαγορευει κανεις να γυρισεις ελλαδα καποια στιγμη αν κανεις παιδι οσο εισαι εκει!