Προσπαθεια για αποκλειστικο θηλασμο

[rena]

Σκέψου ότι έβαλε 600 γραμμάρια σε 12 μέρες! Πάντως θα το προσπαθήσω όσο γίνεται, έστω και μόνο για την αγκαλίτσα!

 

Αυτο σημαινει οτι το γαλα σου φτανει και περισσευει!Γιατι καλη μου του δινεις το συμπληρωμα? Σταματα το εντελως και θα δεις οτι μια χαρα θα ειναι το μωρακι σου.Ειναι πολυ φυσικο να το παιρνει ο υπνος στο στηθος.Εμενα παραηταν υπναρας και με το που το επιανε κοιμοταν!Ειδα και επαθα τις πρωτες εβδομαδες να τον ξαναξυπναω για να φαει.Αφηνε το κατω,ας ξυπνησει και ξαναβαλτο στο στηθος.Ακουμπα το με ενα μωρομαντηλο στα ποδαρακια για να ξυπνησει.Μη του δινεις μπιμπερο για να "τελειωνεις".Αρκει να εχεις τη διαθεση να το κανεις ετσι?Θα δεις ποσο βολικο ειναι σε λιγο καιρο που θα το θηλαζεις οταν ξυπναει βραδυ και θα ξανακοιμαται κατευθειαν στο στηθος.Σε ενα τεταρτακι θα εχεις τελειωσει

[aglaia]

Rosi σ'ευχαριστώ πολύ για το κουράγιο που μου δίνεις! Κι εγώ προσπαθώ να την έχω όσο περισσότερο μπορώ στο στήθος, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν την προλαβαίνω σε φαγητό!

Σκέψου ότι έβαλε 600 γραμμάρια σε 12 μέρες! Πάντως θα το προσπαθήσω όσο γίνεται, έστω και μόνο για την αγκαλίτσα!

 

Το μωρό σου πίνει περίπου 1500 ml το 24ωρο. Μπορείς από αυτό να υπολογίσεις (αφαιρώντας το συμπλήρωμα που του δίνεις) πόσο γάλα πίνει από σένα.

 

Ο θηλασμός έχει μελετηθεί ενδελεχώς εδώ και δεκαετίες και υπάρχει λύση σχεδόν για κάθε πρόβλημα...

[ΜΑΡΥ.Τ]

[

οπότε διέκοψα αναγκαστικά μαχαίρι το στήθος ( όχι το μητρικό γάλα ). Είναι συνηθισμένο αυτό?

 

Το κάνουν αρκετοί αλλά είναι τραυματική εμπειρία για το παιδί...

 

;

 

Θα ήθελα να σας πω και εγώ την δική μου Ιστορία με αφορμή το παραπάνω σχόλιο, αν και νομίζω ότι κάπου τα είχα ξαναπεί..

Αρχικά δεν είχα κανένα πρόβλημα με τον θηλασμό, αντίθετα ο μικρός από την πρώτη στιγμή θήλαζε σωστά χωρίς να πονάω κλπ.

Δυστυχώς όμως πριν 40ντίσω έπαθα μαστίτιδα και τις μέρες που έπαιρνα αντιβίωση δεν θήλαζα το παιδί αλλά του έδινα σκόνη και έβγαζα και πετούσα το δικό μου γάλα.

Όταν τελείωσε η αντιβίωση και ξαναέβαλα το παιδί στο στήθος δεν ήθελε με τίποτα να πιει. Έκλαιγε και με έσπρωχνε, περιττό να σας πω ότι ένιωθα την απόλυτη απόρριψη, του έδινα γάλα σκόνη και έκλαιγα.

Ήμουν όμως αποφασισμένη να θηλάσω με όποιο τίμημα, έτσι άρχισα να βγάζω με το θήλαστρο ( αφού έσπασα δυο της NUK πείρα ένα χειροκίνητο της mendela και σώθηκα) και ανακάλυψα ότι δεν είχα πλέον σχεδόν καθόλου γάλα. Πραγματικά σας μιλάω έβγαζα σταγόνες, έκλαιγα και ένιωθα απογοητευμένη και ανίκανη.

Το βράδυ όταν όλοι κοιμόντουσαν καθόμουν με τις ώρες και αντλούσα μια, μια σταγόνα από κάθε στήθος εναλλάξ ( δεν είναι υπερβολή αυτό που γράφω) αν θυμάμαι καλά μπορεί να έκανα και 1 ώρα για να βγάλω 30γρ γάλα.

Κρατούσα αυτό το γάλα και το έδινα μαζί με συμπλήρωμα στο μωρό, μέρα με την μέρα τα 30γρ, έγιναν 35, 40 κοκ και φυσικά είχε μειωθεί ο χρόνος που χρειαζόμουν να το βγάλω. Τελικά κατάφερα να βγάζω 200ml από κάθε στήθος και να τα αφήνω στο ψυγείο για να πίνει το παιδί όταν θα είμαι στην δουλειά. Ο Χρόνος που χρειαζόμουν για να γεμίσω πλέον ένα μπουκάλι ήταν 10-15 λεπτά, στο 6ωρο της δουλειάς έβγαζα μια φορά γάλα και μετά μόλις πήγαινα σπίτι αποστείρωνα τα σύνεργα και ξανάβγαζα.

Έτσι άντεξα 6 μήνες αποκλειστικού θηλασμού, ήταν αφάνταστη ταλαιπωρία, αλλά τώρα που τα σκέφτομαι, λέω ότι άξιζε τον κόπο έστω και αν το έπαιρνε το γάλα μου από το άψυχο μπουκάλι.

 

Στην δική μου περίπτωση την τραυματική εμπειρία την είχα μάλλον εγώ και όχι το παιδί

[aglaia]

[

....Δυστυχώς όμως πριν 40ντίσω έπαθα μαστίτιδα και τις μέρες που έπαιρνα αντιβίωση δεν θήλαζα το παιδί αλλά του έδινα σκόνη και έβγαζα και πετούσα το δικό μου γάλα.

 

Πραγματικά λυπάμαι πάρα πολύ που έπεσες θύμα παραπληροφόρησης... Οι περισσότερες αντιβιώσεις είναι συμβατές με το θηλασμό και μάλιστα αυτές για τη μαστίτιδα είναι και συνεχίζεις κανονικά το θηλασμό χωρίς καμία επιφύλαξη...

 

Μπορείς να δεις εδώ και να ελεγξεις:

 

http://www.e-lactancia.org

 

 

Όταν τελείωσε η αντιβίωση και ξαναέβαλα το παιδί στο στήθος δεν ήθελε με τίποτα να πιει. Έκλαιγε και με έσπρωχνε, περιττό να σας πω ότι ένιωθα την απόλυτη απόρριψη, του έδινα γάλα σκόνη και έκλαιγα.

 

Δυστυχώς αναμενόμενη συμπεριφορά...

 

Ήμουν όμως αποφασισμένη να θηλάσω με όποιο τίμημα, έτσι άρχισα να βγάζω με το θήλαστρο ( αφού έσπασα δυο της NUK πείρα ένα χειροκίνητο της mendela και σώθηκα) και ανακάλυψα ότι δεν είχα πλέον σχεδόν καθόλου γάλα. Πραγματικά σας μιλάω έβγαζα σταγόνες, έκλαιγα και ένιωθα απογοητευμένη και ανίκανη.

Το βράδυ όταν όλοι κοιμόντουσαν καθόμουν με τις ώρες και αντλούσα μια, μια σταγόνα από κάθε στήθος εναλλάξ ( δεν είναι υπερβολή αυτό που γράφω) αν θυμάμαι καλά μπορεί να έκανα και 1 ώρα για να βγάλω 30γρ γάλα.

 

Λυπάμαι ακόμη πιο πολύ που κανείς δε σου είπε να πάρεις ένα σωστό θήλαστρο. Της nuk είναι εντελώς ακατάλληλα και το χειροκίνητο της medela αν και καλό, δεν είναι κατάλληλο για την περίπτωσή σου... Το χειροκίνητο είναι κατάλληο μονο για ευκαιριακή άντληση.

 

 

Κρατούσα αυτό το γάλα και το έδινα μαζί με συμπλήρωμα στο μωρό, μέρα με την μέρα τα 30γρ, έγιναν 35, 40 κοκ και φυσικά είχε μειωθεί ο χρόνος που χρειαζόμουν να το βγάλω. Τελικά κατάφερα να βγάζω 200ml από κάθε στήθος και να τα αφήνω στο ψυγείο για να πίνει το παιδί όταν θα είμαι στην δουλειά. Ο Χρόνος που χρειαζόμουν για να γεμίσω πλέον ένα μπουκάλι ήταν 10-15 λεπτά, στο 6ωρο της δουλειάς έβγαζα μια φορά γάλα και μετά μόλις πήγαινα σπίτι αποστείρωνα τα σύνεργα και ξανάβγαζα.

Έτσι άντεξα 6 μήνες αποκλειστικού θηλασμού, ήταν αφάνταστη ταλαιπωρία, αλλά τώρα που τα σκέφτομαι, λέω ότι άξιζε τον κόπο έστω και αν το έπαιρνε το γάλα μου από το άψυχο μπουκάλι.

 

Αξίζεις θερμά συγχαρητηρια για την υπερπροσπάθεια που κατέβαλες όλο αυτό το διάστημα! Όμως πραγματικα λυπάμαι για την τόσο μεγάλη ταλαιπωρία. Έμπλεξες χωρίς λόγο και συνέχισες με μεγάλες δυσκολίες πάλι χωρίς λόγο. Ακόμη και μετά το πρώτο μπλέξιμο θα μπορούσες τουλάχιστον να αντλείς πιο εύκολα με ένα νοσοκομειακό θήλαστρο.

 

Στην δική μου περίπτωση την τραυματική εμπειρία την είχα μάλλον εγώ και όχι το παιδί

 

Εσύ κατάφερες να το επεξεργαστείς, να το καταλάβεις, να κάνεις κάτι γι αυτό και να απαλύνεις τον πόνο σου... Το παιδί αρνήθηκε να ξαναθηλάσει γιατί δεν θα άντεχε ξανά τέτοια απώλεια... Να ξέρεις όμως ότι η αγκαλιά σου ήταν το μοναδικό φάρμακο που είχε και του την πρόσφερες με πολλούς τρόπους

[rena]

Κι εγω στη μαστιτιδα για δυο-τρεις μερες δεν θηλασα.Απο τη μια ηταν ο πυρετος που ενιωθα χαλια και την αλλη οι ισχυρες αντιβιωσεις και οι ενεσεις που φοβομουν να μην επηρεασουν το μωρο.Παντως και ο γυναικολογος και η παιδιατρος μου ειπαν να θηλασω κανονικα ασχετα που επερνα τριων διαφορετικων ειδων αντιβιωση και μαλιστα πολυ ισχυρες...Ευτυχως ειχα γαλα στην καταψυξη και εδινα εκεινο εκεινες τις μερες.Μετα επανηλθαμε κανονικα.Αυτο που ειχα παρατηρησει ηταν οτι με το θηλαστρο παιδευομουν παρα πολυ και δεν αδειαζε το στηθος μου καλα.Οπως εχει πει η Αγλαια τιποτα δεν ειναι καλυτερο απο το μωρακι και ολα τα θηλαστρα δεν κανουν την ιδια δουλεια...Ειχαν σπασει και τα νευρα μου με τις αποστειρωσεις και ημουν πολυ χαλια...

[ΜΑΡΥ.Τ]

Όντως είναι πολύ κρίμα! Σε όλη την εγκυμοσύνη διάβαζα βιβλία και νόμιζα ότι είμαι προετοιμασμένη για τον θηλασμό και τελικά την πάτησα.

Δυστυχώς πολύ αργότερα έμαθα ότι θα μπορούσα να συνεχίσω τον θηλασμό και ακόμα ποιο αργότερα ανακάλυψα το site του parents, που μου έλυσε πολλές απορίες.

Τουλάχιστον στο δεύτερο θα ξέρω κάτι παραπάνω…

[rosi]

Όντως είναι πολύ κρίμα! Σε όλη την εγκυμοσύνη διάβαζα βιβλία και νόμιζα ότι είμαι προετοιμασμένη για τον θηλασμό και τελικά την πάτησα.

Δυστυχώς πολύ αργότερα έμαθα ότι θα μπορούσα να συνεχίσω τον θηλασμό και ακόμα ποιο αργότερα ανακάλυψα το site του parents, που μου έλυσε πολλές απορίες.

Τουλάχιστον στο δεύτερο θα ξέρω κάτι παραπάνω…

 

έτρεφες το μωράκι σου αποκλειστικά με δικό σου γάλα και με τόση υπερπροσπάθεια για έξι ολόκληρους μήνες!!! Δε νομίζω ότι πρέπει να λες ότι "την πάτησες" ούτε να έχεις ενοχές ή να αισθάνεσαι άσχημα... Υπάρχει βέβαια και το καλύτερο από το καλό, σε αυτό έχεις δίκιο, σου εύχομαι να το πετύχεις στο δεύτερό σου παιδί

[Marle]

Κι εγώ όταν ήμουν έγκυος διάβαζα, πήγαινα σε συναντήσεις της La Leche, ενημερωνόμουν για τον θηλασμό γιατί ήθελα και θέλω πολύ να θηλάσω και να συνεχίσω τον θηλασμό. Όσο περνάει ο καιρός όμως μερικές φορές μου φαίνεται όλο και πιο δύσκολο

Ο μπέμπης τον τελευταίο καιρό αρνείται τις περισσότερες φορές να θηλάσει κλαίγοντας γοερά. Αναγκάζομαι να του δίνω γάλα όταν κοιμάται Άλλες φορές που περιμένω να πεινάσει πολύ του δίνω γάλα και μετά από δύο με πέντε λεπτά σταματάει να θηλάζει κλαίγοντας. Αυτό μερικές φορές σημαίνει πως θέλει να ρεφτεί, ρεύεται και μετά αρνείται να θηλάσει.

Αποτέλεσμα όλων αυτών να μου μειώνεται η παραγωγή.

Βέβαια επειδή έχει και πολλά σαλάκια ο παιδίατρος μου είπε πως προετοιμάζονται τα δοντάκια και μάλλον πονάει και γι'αυτό δεν θέλει να θηλάσει.

Αλλά εγώ στενοχωριέμαι πολύ! Ο μπέμπης κλαίει συνεχώς, δεν ξέρω τι να κάνω, πεινάει, πονάει.... Τι να κάνω; Κι από την άλλη δεν μπορώ να του δίνω με το ζόρι όταν κοιμάται... Υποτίθεται πως ο θηλασμός είναι η πιο γλυκιά, η πιο όμορφη εμπειρία και για τη μαμά και για το παιδί, αλλά στη δική μου περίπτωση κοντεύει να γίνει μαρτύριο

[rena]

Καλη μου υπομονη σου ευχομαι να εχεις και καλη δυναμη.Τι να πω...Οποια και να ειναι η αιτια ειναι πολυ στεναχωρο να κλαει το μωρο σου και να μη θελει να θηλασει...Αν δεν τον ταισεις στον υπνο του μετα οταν ξυπνησει δεν πειναει?Μηπως να τον αφησεις και να θηλασει οταν ξυπνησει?

[rosi]

Κι εγώ όταν ήμουν έγκυος διάβαζα, πήγαινα σε συναντήσεις της La Leche, ενημερωνόμουν για τον θηλασμό γιατί ήθελα και θέλω πολύ να θηλάσω και να συνεχίσω τον θηλασμό. Όσο περνάει ο καιρός όμως μερικές φορές μου φαίνεται όλο και πιο δύσκολο

Ο μπέμπης τον τελευταίο καιρό αρνείται τις περισσότερες φορές να θηλάσει κλαίγοντας γοερά. Αναγκάζομαι να του δίνω γάλα όταν κοιμάται Άλλες φορές που περιμένω να πεινάσει πολύ του δίνω γάλα και μετά από δύο με πέντε λεπτά σταματάει να θηλάζει κλαίγοντας. Αυτό μερικές φορές σημαίνει πως θέλει να ρεφτεί, ρεύεται και μετά αρνείται να θηλάσει.

Αποτέλεσμα όλων αυτών να μου μειώνεται η παραγωγή.

Βέβαια επειδή έχει και πολλά σαλάκια ο παιδίατρος μου είπε πως προετοιμάζονται τα δοντάκια και μάλλον πονάει και γι'αυτό δεν θέλει να θηλάσει.

Αλλά εγώ στενοχωριέμαι πολύ! Ο μπέμπης κλαίει συνεχώς, δεν ξέρω τι να κάνω, πεινάει, πονάει.... Τι να κάνω; Κι από την άλλη δεν μπορώ να του δίνω με το ζόρι όταν κοιμάται... Υποτίθεται πως ο θηλασμός είναι η πιο γλυκιά, η πιο όμορφη εμπειρία και για τη μαμά και για το παιδί, αλλά στη δική μου περίπτωση κοντεύει να γίνει μαρτύριο

 

Αν πρόκειται για "συνήθεια" μερικών ημερών, μην ανησυχείς, θα περάσει. Μερικές φορές και μένα για κάποιες μέρες δεν έτρωγε καλά, σαν να μην πεινούσε, δηλαδή ένα πεντάλεπτο, χόρταινε και μετά από 2 ώρες ξαναήθελε. Αυτό κρατούσε 2-3 μέρες και μετά συνέβαινε το αντίστροφο: με ξεζούμιζε στην κυριολεξία. Ανησυχούσα κι εγώ αν χορταίνει, μήπως μου μειωθεί η παραγωγή κλπκλπ και σε καταλαβαίνω, αλλά πιστεύω πως θα περάσει!

Μια άλλη φορά πάλι, όταν ήταν 5 μηνών, μου έβγαλε για 2 μέρες το εξής: δεν ήθελε να θηλάσει, αλλά μόνο να του το δίνω από το μπιμπερό! Πού του κατέβηκε αυτό, δεν ξέρω. Έβγαζα λοιπόν λίγο, του έδινα, και μετά συμπλήρωνα με θηλασμό!

Άλλη μια φορά, πριν σαραντήσουμε, της ήρθε η ιδέα να θηλάζει ενώ εγώ περπατούσα σε όλο το σπίτι και δε με άφηνε με τίποτα να καθίσω! Και αυτό ευτυχώς κράτησε πολύ λίγο...

 

"Τα παιδιά βγάζουν χούγια" όπως λέει η μητέρα μου! Ελπίζω όλα αυτά που περιγράφεις να είναι πράγματι ένα χούι μερικών ημερών.

 

[aglaia]

Κι εγώ όταν ήμουν έγκυος διάβαζα, πήγαινα σε συναντήσεις της La Leche,

 

Θα μπορούσες να πας και τώρα μαζί με το μωρό, ίσως να καταλάβουν τι συμβαίνει και να σε βοηθήσουν.

 

Ο μπέμπης τον τελευταίο καιρό αρνείται τις περισσότερες φορές να θηλάσει κλαίγοντας γοερά.

 

Είσαι σίγουρη ότι φταίει ο θηλασμός; Αν ναι τότε μπορεί να έχεις πολύ ισχυρό αντανακλαστικό της καθόδου του γάλακτος. Δηλαδή το γάλα μετά το αντανακλαστικό ρέει με μεγάλη δύναμη και το μωρό πνίγεται. Θα σε παρακαλούσα να το παρατηρήσεις και αν όντως συμβαίνει αυτό θα μπορούσα να σου δώσω κάποιες οδηγίες που θα βοηθήσουν.

 

Αναγκάζομαι να του δίνω γάλα όταν κοιμάται Άλλες φορές που περιμένω να πεινάσει πολύ του δίνω γάλα και μετά από δύο με πέντε λεπτά σταματάει να θηλάζει κλαίγοντας. Αυτό μερικές φορές σημαίνει πως θέλει να ρεφτεί, ρεύεται και μετά αρνείται να θηλάσει.

 

Αυτά ενισχύουν το παραπάνω σενάριο...

 

Αποτέλεσμα όλων αυτών να μου μειώνεται η παραγωγή.

 

Πόσο καιρό το κάνει αυτό και πώς κατάλαβες ότι μειώθηκε η παραγωγή;

 

Βέβαια επειδή έχει και πολλά σαλάκια ο παιδίατρος μου είπε πως προετοιμάζονται τα δοντάκια και μάλλον πονάει και γι'αυτό δεν θέλει να θηλάσει.

Μπορεί να ισχύει και αυτό. Τα μωρά περνούν αρκετές δυσκολίες για να μεγαλώσουν....

 

Αλλά εγώ στενοχωριέμαι πολύ! Ο μπέμπης κλαίει συνεχώς, δεν ξέρω τι να κάνω, πεινάει, πονάει.... Τι να κάνω;

 

Δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να μεγαλώνουμε μωρά που μόνο χαμογελούνε. Αν δεν θήλαζες το μωρό πάλι θα πονούσε, πάλι θα έκλαιγε, τότε τι θα έκανες; Τα μωρά που δεν θηλάζουν κλαίνει περισσότερο από αυτά που θηλάζουν. Το σίγουρο όμως είναι ότι όλα τα μωρά πονάνε, εκνευρίζονται, κλαίνε....

 

 

Κι από την άλλη δεν μπορώ να του δίνω με το ζόρι όταν κοιμάται...

 

Γιατί; Αν το τάιζες με το μπουκάλι και δεν έτρωγε ξύπνιο, τι θα έκανες, δεν θα του το έδινες στον ύπνο; Θα το άφηνες νηστικό; Μάλλον όχι! Αν μάλιστα για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούσε να φάει καθόλου, σίγουρα θα το πήγαινες στο νοσοκομείο για να του βάλουν ορό. Κι αυτό με το ζόρι θα ήτανε αλλά θα το έκανες...

 

Υποτίθεται πως ο θηλασμός είναι η πιο γλυκιά, η πιο όμορφη εμπειρία και για τη μαμά και για το παιδί, αλλά στη δική μου περίπτωση κοντεύει να γίνει μαρτύριο

 

Ο θηλασμός είναι μια σχέση σωματική και ψυχική και δεν έχει μόνο καλές στιγμές. Το μεγάλωμα του παιδιού είναι μια πολύ απαιτητική διαδικασία, είτε θηλάζεις είτε όχι. Αν νομίζεις ότι θα λυθούν τα περισσότερα προβλήματα που έχεις αποθηλάζοντας, τότε δεν έχεις κανένα λόγο να μην το κάνεις.

[Marle]

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας και για την υποστήριξη, την χρειάζομαι πολύ.

Αγλαϊα, ο μπέμπης μου όντως πνίγεται γιατί ξαφνικά του έρχεται πολύ γάλα. Μερικές φορές μπορεί και το κουμαντάρει (μάλλον όταν πεινάει πολύ) άλλες πάλι -τις περισσότερες- πνίγεται και δεν θέλει να θηλάσει άλλο. Μερικές φορές όταν συμβαίνει αυτό ξαπλώνουμε για να τον βοηθήσω να θηλάσει, αλλά αυτός τσαντίζεται μάλλον γιατί δεν του αρέσει αυτή η στάση. Αν δεν φταίει αυτό τι νομίζεις πως μπορεί να φταίει;

Αυτή η κατάσταση έχει ξεκινήσει εδώ και δύο βδομάδες περίπου, (ή μάλλον σταδιακά αρκετά νωρίτερα, από τη στιγμή που άρχισε να τρώει τα χέρια του) αλλά παρατηρώ πως τις δύο τελευταίες μέρες δεν έχω πολύ γάλα. Ίσως γιατί στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι και να λειτουργώ μα τους ρυθμούς του μικρού μου αλλά είναι δύσκολο μερικές φορές και πολύ κουραστικό.

Ευτυχώς έχω την υποστήριξη του άντρα μου που επιμένει κι αυτός στον αποκλειστικό μητρικό θηλασμό. Αλλά δυστυ΄χώς ακούω από το στενό μου οικογενειακό περιβάλλον διάφορα -όπως ότι δεν του φτάνει το γάλα γι'αυτό κλαίει, ότι μπορεί να μην του αρέσει και διάφορα άλλα και εκτός ότι με κάνουν να ασιθάνομαι χειρότερα αισθάνομαι και ενοχές ότι κάνω το κέφι μου θηλάζοντάς τον Κι όταν λέω το στενό μου περιβάλλον εννοώ τη μητέρα μου που είναι συνεχώς δίπλα μας

[Μαρια Στυλιανακη]

ωχ.....

σου εύχομαι καλό κουράγιο και καλή δύναμη, για να αντιμετωπίσεις τέτοιου είδους σχόλια και να μην επηρεαστείς απο αυτά.

το ένστικτό σου σου λέει τι να κάνεις, και σίγουρα και τα όσα θα σου πεί η Αγλαία θα βοηθήσουν πολύ στο να βρείς τι θα κάνεις για να αντιμετωπίσεις το προβληματάκι με το πολύ γάλα..

 

είχα βρεί ένα λίνκ και το είχα ποστάρει κάπου που έγραφε ακριβώς αυτό το τι να κάνει δηλαδή η μητέρα όταν υπάρχει παραπάνω γάλα και βγαίνει με μιάς πολύ... δεν θυμάμαι όμως που είναι και πως λεγόταν στα Αγγλικά, ίσως θυμάται η Αγλαία που το είχα ποστάρει......??

[rena]

Δες και εδω συμβουλες για το πολυ γαλα

 

http://www.thilasmos.gr/poli%20gala.htm

 

Κ ιεγω ειχα προβλημα και πεταγοταν σαν συντριβανι και πνιγοταν ο δικος μου αλλα καθοτι λιχουδης συνεχιζε και δεν πτοουνταν!Εβηχε λιγο και παλι εκει!

 

Αυτο που εκανα εγω ηταν να βγαζω λιγο γαλα πριν αρχισω το θηλασμο ωστε να μην τρχει σαν τρελο!

[Marle]

Ευχαριστώ πολύ για το κουράγιο που μου δίνετε! Είναι πολύ σημαντικό για μια μητέρα που θηλάζει και έχει δυσκολίες να ακούει εμπειρίες και συμβουλές από άλλες μανούλες

Σήμερα η μέρα εξελίχθηκε αρκετά καλύτερα και γι'αυτό ξεαγχώθηκα τώρα και είμαι αρκετά χαρούμενη

Από το μεσημέρι και μετά ο μπεμπούλης μου τρώει κανονικά! Με υπομονή και επιμονή όλα τα προβλήματα ξεπερνιούνται!

Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι!

Θα ήθελα βέβαια πάντα και τις συμβουλές σου Αγλαϊα!

[aglaia]

Σήμερα η μέρα εξελίχθηκε αρκετά καλύτερα και γι'αυτό ξεαγχώθηκα τώρα και είμαι αρκετά χαρούμενη

Από το μεσημέρι και μετά ο μπεμπούλης μου τρώει κανονικά! Με υπομονή και επιμονή όλα τα προβλήματα ξεπερνιούνται!

 

Να θυμάσαι τον κανόνα των 3 ημερών. Αν συμβαίνει κάτι που δεν σου δίνει κανένα ιδιαίτερο σημάδι για ασθένεια, τότε περιμένεις 3 μέρες, συνήθως το πρόβλημα λύνεται μόνο του

 

Τα μωρά αλλάζουν πολύ γρήγορα!

 

Αν πραγματικά διαπιστώσεις ότι το γάλα σου είναι πολύ και το αντανακλαστικο της καθόδου πολύ έντονο, τότε θα δούμε αναλυτικά τι συμβαίνει και πώς μπορούμε να το βελτιώσουμε.

[Marle]

Πράγματι τέτοιου είδους προβλήματα λύνονται μόνα τους! Αρκεί να μην υπάρχει άγχος και να πλεονάζει η υπομονή και η αγάπη!

Δυστυχώς όμως η κούραση μερικές φορές είναι μεγάλη, η πίεση από το περιβάλλον αφόρητη, και αν το μωρό είναι εκνευρισμένο για λίγο καιρό το σπίτι αναστατώνεται στην κυριολεξία.

Σήμερα η παιδίατρος που ήρθε μου είπε πως μπορεί ο μπέμπης να έχει μια μικρή παλινδρόμηση (με ρώτησε αν βγάζει γουλίτσες και απάντησα θετικά) και γι'αυτό να κλαίει και να τρώει λίγο -όσο δηλαδή αντέχει το στομαχάκι του.

[aglaia]

Πράγματι τέτοιου είδους προβλήματα λύνονται μόνα τους! Αρκεί να μην υπάρχει άγχος και να πλεονάζει η υπομονή και η αγάπη!

Δυστυχώς όμως η κούραση μερικές φορές είναι μεγάλη, η πίεση από το περιβάλλον αφόρητη, και αν το μωρό είναι εκνευρισμένο για λίγο καιρό το σπίτι αναστατώνεται στην κυριολεξία.

Σήμερα η παιδίατρος που ήρθε μου είπε πως μπορεί ο μπέμπης να έχει μια μικρή παλινδρόμηση (με ρώτησε αν βγάζει γουλίτσες και απάντησα θετικά) και γι'αυτό να κλαίει και να τρώει λίγο -όσο δηλαδή αντέχει το στομαχάκι του.

 

Αν έχει μικρή παλινδρόμηση να τον θηλάζεις σε όσο πιο όρθια στάση γίνεται, να βάλεις κάτω από το στρωματάκι του ένα μαξιλαράκι για να κοιμάται με ελαφρά κλίση (πιο μικρή από αυτή του ρηλάξ).

 

Όσο για την πίεση του περιβάλλοντος, θα πρέπει κάποια στιγμή να τους βάλεις στη θέση τους. Ειλικρινά, το 80% της υποστήριξης που προσφέρω στις μητέρες αφορά προβλήματα που το περιβάλλον τους έχει δημιουργήσει και όχι πραγματικά προβλήματα!!!

[mariam]

Διαβαζοντας τα παραπανω υποψιαζομαι οτι πρεπει να εχω ισχυρο αντανακλαστικό της καθόδου του γάλακτος

Το πρωι μετα απο 6-7 ωρες υπνου και με πρισμενο στηθος θηλαζει μια χαρα ( αυτο σημαινει για μας 10-12 λεπτα με σταθερο ρυθμο αδιακοπα απο το ενα στηθος )

Μετα απο 2 ωρες το ιδιο απο το αλλο στηθος.

Την υπολοιπη μερα δεν ειναι και τοσο σταθερος ο ρυθμος μας και πεφτουμε στα 5-8 λεπτα ανα 2ωρο περιπου.

Και φτανουμε στις απογευματινες ωρες.... Με το που την βαζω στο στηθος ανησυχια, νευρα, κλαμα, το παιρνει - το αφηνει ξανα μανα, εγω στεναχωρια ανχος... Η πρωτη μου σκεψη ''δεν εχω γαλα''... παταω την θηλη και νααα κατι πιδακες... Τα παραταω. 8-9 κανουμε μπανακι και ξαναπροσπαθω, ξανα τα ιδια οποτε και την κοιμιζω, ειμαι ρακος. Οταν κοιμηθει τρωει πολυ καλα, κανει το καλυτερο γευμα της ημερας.. πολλες φορες την βγαζω εγω απο το στηθος γιατι φοβαμαι μην παραφαει στον υπνο της.

Αυτο ειναι η καθημερινοτητα μας εδω και 1μιση μηνα περιπου.

 

ΑΓΛΑΙΑ SOS !!!

Υπαρχει λυση?

Μπορω να κανω κατι να βοηθησω το κοριτσακι μου που σπαραζει?

[aglaia]

Διαβαζοντας τα παραπανω υποψιαζομαι οτι πρεπει να εχω ισχυρο αντανακλαστικό της καθόδου του γάλακτος

Το πρωι μετα απο 6-7 ωρες υπνου και με πρισμενο στηθος θηλαζει μια χαρα ( αυτο σημαινει για μας 10-12 λεπτα με σταθερο ρυθμο αδιακοπα απο το ενα στηθος )

Μετα απο 2 ωρες το ιδιο απο το αλλο στηθος.

Την υπολοιπη μερα δεν ειναι και τοσο σταθερος ο ρυθμος μας και πεφτουμε στα 5-8 λεπτα ανα 2ωρο περιπου.

Και φτανουμε στις απογευματινες ωρες.... Με το που την βαζω στο στηθος ανησυχια, νευρα, κλαμα, το παιρνει - το αφηνει ξανα μανα, εγω στεναχωρια ανχος... Η πρωτη μου σκεψη ''δεν εχω γαλα''... παταω την θηλη και νααα κατι πιδακες... Τα παραταω. 8-9 κανουμε μπανακι και ξαναπροσπαθω, ξανα τα ιδια οποτε και την κοιμιζω, ειμαι ρακος. Οταν κοιμηθει τρωει πολυ καλα, κανει το καλυτερο γευμα της ημερας.. πολλες φορες την βγαζω εγω απο το στηθος γιατι φοβαμαι μην παραφαει στον υπνο της.

Αυτο ειναι η καθημερινοτητα μας εδω και 1μιση μηνα περιπου.

 

ΑΓΛΑΙΑ SOS !!!

Υπαρχει λυση?

Μπορω να κανω κατι να βοηθησω το κοριτσακι μου που σπαραζει?

 

Δεν νομίζω να είναι αυτό το πρόβλημα. Αν είχες ισχυρό αντανακλαστικό της καθόδου του γάλακτος τότε θα είχες το πρόβλημα όλο το 24ωρο και ειδικότερα το πρωί που είναι το στήθος πρισμένο, αλλά και στον ύπνο...

 

Νομίζω ότι έχει ελαφριούς κολικούς. Στα βρέφη λειτουργεί το γαστροκολικό αντανακλαστικό, δηλαδή όταν καταπίνουν, αρχίζει το έντερο και κινείται. Στη διάρκεια του κολικού αυτό είναι πιο έντονο. Οι κολικοί εμφανίζονται κατά κύριο λόγο τις απογευματινές ώρες. Η συμπεριφορά του μωρού σου είναι πιο κοντά σε αυτό....

 

Αν νομίζεις ότι μπορείς να γράψεις περισσότερες λεπτομέρειες, το ξανασυζητάμε.

 

Καλή συνέχεια

[mariam]

Ευχαριστω ΑΓΛΑΙΑ για την απαντηση!!!

 

Βρε τι εχω παθει!!! Σαν τους φοιτητες της ιατρικης... οτι διαβαζω το συσχετιζω και νομιζω οτι το εχω και εγω

 

Κολικους, δυνατους μαλιστα, ειχαμε το πρωτο διμηνο και ξερω πολυ καλα οτι μονο υπομονη μπορω να κανω....Και ελεγα πως ξενοιασαμε απο αυτο το μπελα

[desptsouk]

Γεια σας και από εμάς. Γενικά δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα με τον θηλασμό από την αρχή. Τον θήλασα αμέσως μετά τη γέννα μέσα στο χειρουργίο και από τότε τα πάμε μια χαρά (είχα βέβαια τα κλασσικά προβληματάκια -πληγές κ.ο.κ. στις πρώτες 30 μέρες).

Τώρα τρώει κάθε 3~4 ώρες από 5~7 λεπτά από κάθε στήθος, με κάποιες διαφοροποιήσεις πάντα ανάλογα με τη μέρα και τα κέφια του . Το βράδυ ξυπνάει στάνταρ μια φορά και συνήθως πεινάει σα λύκος -αρχίζει να πιπιλάει τα μπράτσα μου πριν βρει το στήθος μου . Το βάρος του είναι πολύ καλό (σύμφωνα με τη γιατρό είναι πιο παχύς και πιο ψηλός από το 90% των μωρών στην αντίστοιχη ηλικία).

Είπα λοιπόν κι εγώ να αρχίσω να του δίνω το γάλα που έχω βγάλει με το θήλστρο με μπιμπερό, μάλιστα όχι εγώ αλλά ο μπαμπάς (βέβαια έχω δοκιμάσει κι εγώ, αλλά με τα ίδια αποτελέσματα). Ε, όσες φορές δοκιμάσαμε έγινε πάλη!! Συνήθως επειδή πεινάει πολύ τρώει 10~20 ml από το μπιμπερό και μετά αρνείται πεισματικά να ανοίξει το στόμα του. Έχει πολλή πλάκα το πόσο πεισματάρικα μπορεί να είναι τα μωρά Ευτυχώς δουλεύω στο σπίτι, αλλά σκέφτομαι πως κάπως πρέπει να τον συνηθίσω για να μπορώ να φεύγω και λίγο από το σπίτι χωρίς να έχω το άγχος μήπως περάσει το τρίωρο και πεινάσει και δεν είμαι εκεί.

Καμιά ιδέα για το τί μπορεί να φταίει που δεν θέλει το μπιμπερό? Έγω δοκιμάσει ένα της chico (primigiorni) και ένα της nuk (ειδικό για κολικούς). Μήπως φταίει ο τρόπος που το ζεσταίνω (σε μπεν-μαρί)? Έχει νόημα να τον αφήσω ώστε να πεινάσει τόσο πολύ που να αναγκαστεί να φάει από το μπιμπερό? Αν κρυώσει λίγο και θέλω να ξαναδοκιμάσω, μπορώ να το ξαναζεστάνω? Ευχαριστώ προκαταβολικά για οποιαδήποτε ιδέα.

[ΛΗΤΩ]

Αχ!κι εγώ περνάω ακριβώς τα ίδια...Η μικρή μου μέχρι 2,5 μηνών θήλαζε αλλά επειδή μου ζητούσε συνέχεια,μπορεί και ανά 20λεπτο, νόμιζα ότι δεν χόρταινε και της έδινα συμπλήρωμα με το μπιμπερό το οποίο και καταβρόχθιζε μανιωδώς...Επίσης έβγαζα το γάλα μου πολύ συχνά με το θήλαστρο και της το έδινε ο μπαμπάς της ή η γιαγιά της ή ακόμη κι εγώ η ίδια καμμιά φορά-με βόλευε γιατί στο στήθος μου αποκοιμιόταν και δεν έπινε ενώ με το μπιμπερό το έπινε αμέσως...Μόλις έκλεισε τους 2,5 μήνες

(κι έως σήμερα που είναι κριβώς 4,5) ξαφνικά και χωρίς λόγο δεν ήθελε με τίποτα το μπιμπερό...Είχα ήδη σταματήσει να της δίνω συμπλήρωμα αλλά με διευκόλυνε πολύ ορισμένες φορές να πίνει το δικό μου γάλα με το μπιμπερό...έχω δοκιμάσει όλες τις θηλές του εμπορίου, έχω φύγει από το σπίτι και την έχω αφήσει με τον μπαμπά της να της το δώσει αυτός, τίποτα, έχει προτιμήσει να μείνει 6 ώρες νηστική παρά να φάει από το μπιμπερό...Έχω απογοητευτεί τελείως γιατί δεν μπορώ να κάνω βήμα μακριά από το σπίτι..Βλέπεις δεν τρώει ανά 3 η 4 ώρες, μπορεί να ζητήσει και ανά μία ώρα να φάει. ποτέ δεν ξέρεις....Μια φορά που την πόναγε η κοιλίτσα της και δεν μου κοιμόταν τα βράδια ο γιατρός μου είπε να της δώσω χαμομηλάκι..με τι να της δώσω;;;;Αυτή με το που έβλεπε το μπιμπερό έβαζε τα κλάματα...Από την άλλη δεν θέλω να την πιέζω να κάνει κάτι που δεν την ευχαριστεί αλλά και ως που θα πάει αυτή η κατάσταση;;Τη νύχτα μου ξυπνάει τουλάχιστον 3 φορές για να θηλάσει και όλη τη μέρα είμαι κλεισμένη στο σπίτι γιατί φοβάμαι να την αφήσω με κάποιον άλλον....σε περίπτωση που πεινάσει τι θα γίνει;;;και σε κανα μήνα που θα ξεκινήσουν οι κρέμες και θα πρέπει να πίνει και νεράκι με τι θα το πίνει;;;

Σημειωτέον ούτε πιπίλα θέλει!!!!

[aglaia]

Είπα λοιπόν κι εγώ να αρχίσω να του δίνω το γάλα που έχω βγάλει με το θήλστρο με μπιμπερό, μάλιστα όχι εγώ αλλά ο μπαμπάς (βέβαια έχω δοκιμάσει κι εγώ, αλλά με τα ίδια αποτελέσματα). Ε, όσες φορές δοκιμάσαμε έγινε πάλη!! Συνήθως επειδή πεινάει πολύ τρώει 10~20 ml από το μπιμπερό και μετά αρνείται πεισματικά να ανοίξει το στόμα του. Έχει πολλή πλάκα το πόσο πεισματάρικα μπορεί να είναι τα μωρά Ευτυχώς δουλεύω στο σπίτι, αλλά σκέφτομαι πως κάπως πρέπει να τον συνηθίσω για να μπορώ να φεύγω και λίγο από το σπίτι χωρίς να έχω το άγχος μήπως περάσει το τρίωρο και πεινάσει και δεν είμαι εκεί.

 

Να σου ζήσει και συγχαρητήρια που τα κατάφερες τόσο καλά παρά τα προβλήματα που αντιμετώπίσες!

 

 

Καμιά ιδέα για το τί μπορεί να φταίει που δεν θέλει το μπιμπερό?

 

Αν συγκρίνουμε την αγκαλιά της μαμάς και το στήθος με το μπιμπερό είναι προφανές τι προτιμάει. Έχει άποψη και την εκφράζει. Εσύ θα προτιμούσες ας πούμε μία κούκλα αντί για το σύντροφό σου στην αγκαλιά σου; Θα προτιμούσες ένα καλαμάκι στο στόμα στη θέση ενός φιλιού;

 

Έχει νόημα να τον αφήσω ώστε να πεινάσει τόσο πολύ που να αναγκαστεί να φάει από το μπιμπερό?

 

Αυτό είναι διπλό βασανιστήριο για το παιδί...

 

Από τη μια το αίσθημα της πείνας είναι βασανιστικό. Από την άλλη μπερδεύεται και δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ενώ σε βλέπει σε μυρίζει σε νιώθε, εσύ δεν είσαι διαθέσιμη...΄

 

Τα παιδιά έχουν ανάγκη μια σταθερή συμπεριφορά από τους ενήλικες που τα μεγαλώνουν για να νιώθουν ασφάλεια. Αν τη μία είσαι διαθέσιμη και την άλλη δεν είσαι και του δίνεις το μπιμπερό, το παιδί βρίσκεται σε σύγχιση, δεν ξέρει τι να περιμένει την επόμενη φορά που θα σε έχει ανάγκη, θα είσαι διαθέσιμη ή θα το αρνηθείς και θα του δώσεις το μπιμπερό...

 

Η καλυτερη τακτική είναι η ίδια η μητέρα να μη δίνει ποτέ μπιμπερό. Το μπιμπερό να το δίνει στο μωρό κάποιος άλλος μόνο όταν η μητέρα λείπει από το σπίτι (όχι όταν βρίσκεται στο διπλανό δωμάτιο και το παιδί αντιλαμβάνεται την παρουσιά της).

 

Αν κρυώσει λίγο και θέλω να ξαναδοκιμάσω, μπορώ να το ξαναζεστάνω? Ευχαριστώ προκαταβολικά για οποιαδήποτε ιδέα.

 

Μία φορά μπορείς να το ξαναζεσταθεί λίγο, μόνο με την προϋπόθεση ότι την πρώτη φορά δεν το έχεις υπερθερμανθει και δεν έχει μείνει έξω πολλή ώρα. Γενικά αν το παιδί δεν θέλει να φάει, το ξαναβάζουμε στο ψυγείο μέχρι το επόμενο γεύμα. Αν το γάλα ζεσταθεί 2 φορές και δεν καταναλωθεί, τότε το πετάμε.

[galat]

desptsouk έγραψε:

Γεια σας και από εμάς. Γενικά δεν είχα ιδιαίτερα προβλήματα με τον θηλασμό από την αρχή. Τον θήλασα αμέσως μετά τη γέννα μέσα στο χειρουργίο και από τότε τα πάμε μια χαρά (είχα βέβαια τα κλασσικά προβληματάκια -πληγές κ.ο.κ. στις πρώτες 30 μέρες).

 

Θα ήθελα να σε ρωτήσω σε ποιό μαιευτήριο γέννησες , γιατί θα ήθελα κι εγώ να θηλάσω ΑΜΕΣΑ από το χειρουργείο ακόμα αν γίνεται..., βέβαια θα κάνω καισαρική και φαντάζομαι είναι και θέμα γιατρού...

 

Εχω αγχωθεί πολύ με το θηλασμό θελω να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να τον βοηθήσω από τη πρώτη στιγμή...

 

Αγλαϊα μου θα γεννήσω στο Ιασώ...ξέρεις αν είναι "φιλικό" προς τον θηλασμό , έχεις κάποιες πληροφορίες για την τακτική τους? Από τη στιγμή που δεν μένει το μωρό στο δωματιό σου συνέχεια, φοβάμαι πως δυσκολεύουν λίγο τα πράγματα... την επιθυμία π.χ μιας μητέρας να μην περνει ζαχαρόνερο και συμπλήρωμα τη σέβονται ή... όποτε βρουν ζορι...

 

Με συγχωρείτε για την επεμβαση μου αλλά όπως είπα με απασχολεί από τώρα παρα πολύ το θέμα ΘΗΛΑΣΜΟΣ. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ και ότι χαίρομαι που έχω εμπλουτίσει τόσο την ενημέρωση μου απο το forum