Μωρά & ξένες γλώσσες ???

[Phani]

Τα περισσότερα παιδικά μου χρόνια, τα έχω ζήσει στην Γερμανία. Είχα πάει περίπου 6 ετών και έμαθα την γλώσσα στο γερμανικό σχολείο, με τον ίδιο τρόπο που μαθαίνει ένα μικρό παιδί να μιλάει γενικότερα, σε σημείο που όταν γυρίσαμε πίσω μετά από 7-8 χρόνια, αισθανόμουν μητρική μου γλώσσα πιο πολύ τα γερμανικά.

 

Θα ήθελα η μικρή μου να μάθει να μιλάει και γερμανικά. Απ’ ότι γνωρίζω πάντα όσο πιο νωρίς, τόσο πιο καλά και εύκολα για το παιδί. Από την άλλη, δεν έχω και σκοπό να το στείλω φροντιστήριο με τις πάνες! Και γενικότερα, προτιμώ το παιδί να μάθει μέσα από το παιχνίδι, παρά στα θρανία! (Εδώ που τα λέμε, θ’ αργήσει να πάει σε οποιασδήποτε μορφής φροντιστήριο . . . το παιχνίδι είναι πολύ πιο σημαντικό!)

Αναρωτιέμαι όμως, αν αρχίσω (από μωρό) να τις μιλάω και στις δυο γλώσσες, θα μπερδευτεί? Πως θα τις ξεχωρίζει?

 

Έχετε εμπειρία σ’ αυτό το θέμα?

[rena]

Νομιζω οτι θα μπερδευτει πολυ το παιδακι Φανη μου!Εχω δει παιδακι που επειδη του μιλουσαν και στα αγγλικα και στα ελληνικα δε μπορουσε να μιλησει ΚΑΘΟΛΟΥ καλα ουτε ελληνικα ουτε αγγλικα μεχρι 4-5 χρονων!Κριμα το καημενο!

 

Αν ηταν ο ενας γονεας ξενογλωσσος θα ηταν αναγκαστικη κατασταση,αλλα ετσι επειδη σου αρεσει εσενα η γλωσσα νομιζω ειναι κριμα το παιδακι να του δημιουργηθει προβλημα. Σκεψου να αρχισει σε κανα δυο χρονια να συναναστρεφεται με αλλα παιδακια και να τους πεταει μια ελληνικα και μια γερμανικα

[roz]

Δυστυχώς και εγώ απο δυο γνωστές μου έχω την ίδια εικόνα με την rena.

 

Παιδάκια που τους μιλούσαν δυο γλώσσες στο σπίτι, παρουσιάζουν προβλήματα ομιλίας. το ένα απο τα δυο μάλιστα που φέτος πήγε νήπια σε ξενόγλωσσο σχολείο παρουσίασε και προβλήματα παρακολούθησης της τάξης. Το παιδί λίγο πριν τελειωσει το έτος παραδέχτηκε μετά απο κουβέντα ότι δεν μπορούσε να καταλάβει και να συμμετέχει.

 

Και τα δυο αυτά παιδιά είναι πανέξυπνα και αξιαγάπητα.

 

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το να μιλάς σε δυο γλώσσες με ένα παιδί είναι ο σίγουρος δρόμος για τη δυσλεξία, αλλά ρωτα και κάποιον ειδικό (βλ. Μαρία Στυλιανάκη - που είσαι Μαρία οεο

[Μαρια Στυλιανακη]

εγώ δεν είμαι ειδικός στο επάγγελμα σε σχέση με την ομιλία

αλλά είμαι δίγλωσση και εδώ και 7 χρόνια σαν παιδαγωγος έχω έρθει σε επαφή με πολλά πολλά δίγλωσσα παιδάκια όλων των ηλικιών κτλ κτλ.

 

να διαλέξεις ποιά γλώσσα θα της μιλάς, και αιθάνεσαι ότι σε εκφράζει καλύτερα και έχεις μεγαλύτερη άνεση.

θα προσπαθήσεις να της μιλάς όσο γίνεται σε αυτή τη γλώσσα.

 

όντως είναι πάρα πολύ μπερδευτικό για ένα παιδί η μητέρα του να μιλάει δύο ΄γλώσσες σε μία φράση.

 

Αλλά πάλι, τα δίγλωσσα παιδιά μπορεί έτσι και αλλιώς να έχουν περισσότερες δυσκολίες στο θέμα της γλώσσας και της επικοινωνίας, αλλά έχουν και άλλα προτερήματα. Μπορούν καλύτερα να αισθανθούν πως έιναι να είσαι διαφορετικός και για αυτό το λόγο εμφανίζουν περισσότερη ενσυναίσθηση για τα συναισθήματα των άλλων - γνωρίζουν πως είναι να μην υπερτερείς σε κάτι.

Ακριβώς αυτό μπορεί να τα κάνει να ακολουθήσουν κάτι στην ζωή τους που θα τα κάνει πολύ ξεχωριστά και να αισθάνονται ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε πολύ περισσότερα πράγματα απο ότι ίσως παιδιά που δεν δυσκολεύτηκαν σε αυτά τα θέματα.

 

Έτσι αποκτούν (αργότερα) προτερήματα που θα τα έχουν σε όλη τους την ζωή. Όμως τα πρώτα αυτά χρόνια, έχουν μεγάλη ανάγκη απο υποστήριξη και κατανόηση. Και φυσικά, δεν είναι καλό να πιέζονται να καταφερουν στις γλώσσες όσα καταφέρνουν τα άλλα παιδιά σε μία γλώσσα.

 

εκεί είναι πιστεύω και άδικο, να περιμένει κάποιος απο ένα παιδί που είναι δίγλωσσο τα ίδια απο ότι περιμένει απο ένα παιδί που έχει μία γλώσσα μόνο.

 

δηλαδή εγώ εάν ήμουν γονιός δεν θα έδινα σημασία στους χαμηλούς βαθμούς κτλ.

Το κακό είναι περισσότερο στην δυσκολία της επικοινωνίας με τα άλλα παιδιά, σε στιγμές που είναι πολύ σημαντικές για το παιδί της προσχολικής ηλικίας.

 

αυτή η σκέψη με κάνει να πιστεύω ότι θα ήταν το καλύτερο να μιλήσεις (εάν μιλάς το ίδιο καλά και τις δύο γλώσσες) στα Ελληνικά στο παιδί σου έτσι ώστε να μην έχει δυσκολία να μιλάει και εκείνο με τα άλλα παιδιά και να μην έχει έγνοιες.

 

Εάν έχεις μια φίλη που έχει μητρική γλώσσα τα γερμανικά, της λες να ασχοληθεί κάποιες ώρες την εβδομάδα με το παιδάκι σου έτσι ώστε να κρατήσει τα ακούσματα. Μετά πάντα μπορείς να αρχίσεις μάθημα...

 

εάν όμως δεν μιλάς τα Ελληνικά καλά, τότε δεν θα το σύστηνα...

[mamina]

Καλησπέρα αγαπητοί/τες,

 

Θέλω να σας ρωτήσω για την δικιά μου περίπτωση γιατί μ'έχει απασχολήσει αρκετά το θέμα αυτό.

Εγώ και ο άντρας μου είμαστε και οι δύο Αλβανοί και η μητρική γλώσσα και των δυό η Αλβανική. Μεταξύ μας ομιλούμε κυρίως Αλβανικά εκτός απο τις περιπτώσεις που βρισκόμαστε με φίλους. Θέλω η Λίλα να μάθει την Αλβανική και για αυτό απο την κοιλιά κιολας της μιλούσα Αλβανικά. Τώρα είναι ευκολη η κατάσταση γιατί οι πρώτες λεξούλες που προφερει είναι μπαμπαμπά μαμαμά (ίδιες σχεδόν σε όλες τις γλώσσες).

Την Ελληνική γλώσσα την ακούει παντού ακόμα και απο μας πολλές φορές. Φοβάμαι μήπως μελλοντικά που θα χρειαστεί να πεί προτασούλες τα μπερδέψει και χάσει τα λόγια της ; Αυτό μπορεί να έχει ώς αποτέλεσμα την δημιουργία μειονεκτικού συναισθήματος ώς προς τα άλλα παιδάκια. Θυμάμαι μία περίπτωση γνωστού μας του οποίου ο γιός όταν πήγε στο δημοτικό επέμενε ότι είναι απο την Γαλλία αντί απο την Αλβανία γιατί φοβόταν την αντιμετώπηση απο τους συνομιλίκους του.

Πλέον τα φαινόμενα αυτά τείνουν να εξαφανιστούν αλλά δεν θα μου άρεσε καθόλου να βιώσει το παιδί μου μία τετοια εμπειρία.

[ilonka19]

Η "μητρική" μου γλώσσα είναι τα πολωνικά και η "πατρική" τα ελληνικά. Δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα και ξέρω παρα πολλες περιπτωσεις που τα παιδία δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα (μην υποτιμάται τα παιδιά σας είναι πανέξυπνα, ξέρω περίπτωση τρίγλωσσου παιδιού - μητέρα πολωνέζα, ελληνας πατέρας, αγγλίδα μπεημπι σίτερ). Τώρα δεν φαντάζομαι κάν την περίπρωση ο γίος μου να μην μάθει τη γλώσσα της γιαγιάς του.

[elenik]

μια γνωστη μου που ηταν καθηγητρια γαλλικων μιλουσε στο παιδι απο μωρο γαλλικα (ΜΟΝΟ ΓΑΛΛΙΚΑ).

Απο την μητερα δεν ακουσε ποτε ελληνικα (ηταν βασικο μας ελεγε για να μην την μπερδεψει) οταν απευθυνοταν σε εκεινη. Ο πατερας αντιστοιχα της μιλουσε μονο Γαλλικα.

 

Δεν μπερδευτηκε ποτε και τωρα στα 5 αν της μιλησει η μαμα Γαλλικα θα απαντησει Γαλλικα αν της μιλησει ο μπαμπας θα μιλησει ελληνικα. Το βρισκω υπεροχο και μπραβο τους που ειχαν τις αντοχες να το κανουν.

[elenik]

Οσο για τον ρατσισμο mimika επειδη ειμαι εξω απο το χορο θα σου ελεγα μην μασας και καντο. Ξερω ομως οτι δυστυχως οι Ελληνες μερικες φορες ειμαστε για φτυσιμο σ αυτα.

 

Προσωπικα δεν εχω κανενα απολυτως προβλημα με τους ανθρωπους που ηρθαν εδω να δημιουργησουν μια νεα ζωη και ενα καλυτερο μελλον για την οικογενεια τους (οι Ελληνες ξεχναμε οτι οι μισοι πηγαν Γερμανια καποια εποχη).

 

Απλα σκεψου τα εξης:

1. Να μιλατε εσυ και ο πατερας και το παιδι να μην καταλαβαινει τι λετε (απο τον φοβο σου μην μαθει αλβανικα).

2. Να παει στην πατριδα του και να νοιωθει ξενο.

 

Βασικο σου μελημα ειναι να μεγαλωσεις ενα παιδι που ξερει τις ριζες του και τις αρχες της οικογενειας σας (που ειμαι σιγουρη οτι ειναι αριστες).

Να μην ντρεπεται γι αυτο που ειναι αλλα να το αγαπαει.

Χωρις να του καλλιεργησεις την φοβια διαφορων ηληθιων ανθρωπων και εμεσα να την νοιωθει φυσιολογικη.

[mamina]

Ευχαριστω Ελενικ για το μήνημα σου.

 

Κατά κάποιο τρόπο οι ενδιασμοί που εχω δεν έχουν σχέση με τον φόβο για φαινόμενα ρατσισμού κτλ, αλλά πιο πολύ μηπως και δημιουργηθεί κάποια καθυστέρηση στο προφορικό λόγο της μπέμπας.

Γενικά πιστευω ότι επειδί θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας και βασιζόμενοι και στα δικά μας βιώματα, προσπαθούμε να αποφύγουμε λάθη που καναν οι δικοί μας γονείς με μας.

Ειναι βέβαιο ότι θα μάθει για τις ρίζες της και θα είναι περίφανη γι΄αυτό οπως και εμείς.

 

ΦΙλια

 

Όποιος δεν ξέρει τις ρίζες του, όποιος δεν ξέρει τι έγινε και τι συνέβη στα χρόνια

 

της ζωής του, ζει στο σκοτάδι και σκοντάφτει από την μια μέρα στην άλλη.

 

Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε

[Μαρια Στυλιανακη]

μήν ανησυχείς, θα μάθει και τις δύο γλώσσες μιά χαρά,

εάν δεν ανακατέψετε τις γλώσσες δηλαδή ξαφνικά μιλάτε Ελληνικά "για να τα μάθει".

την μητρική σας γλώσσα, και στο σχολείο θα μάθει τα πάντα για την εδώ γλώσσα.

πρέπει να πάει όμως παιδικό σταθμό, πρίν το δημοτικό, έτσι ώστε να μάθει να μιλάει τα Ελληνικά με τα άλλα παιδάκια.

μέσα σε λίγους μήνες μαθαίνουν τα παιδιά μια νέα γλώσσα....

[Μαρία Αστεριάδου]

Ο άντρας μου είναι Ινδός. Μεταξύ μας μιλάμε αγγλικά. Στο παιδί από τη γέννησή του της μιλούσα ελληνικά γιατί όπως είπατε είναι η γλώσσα μου και σ'αυτήν εκφράζω τα συναισθήματά μου καλύτερα. Ο μπαμπάς της της μιλάει αγγλικά από πάντα. Τώρα η Βένυα είναι 22 μηνών και από 13 μιλάει πολύ καλά, άπειρο λεξιλόγιο και τώρα πλέον κανονικές προτάσεις. Εδώ και 2 μήνες της μιλάω και στις δύο γλώσσες και είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδευτεί γιατί περίμενα πότε θα έχει φτάσει στο επίπεδο που θα έχει εμπεδώσει πάρα πολύ καλά την μια γλώσσα, ώστε να αρχίσει να μαθαίνει και την άλλην. Δειλά δειλά πετάει λεξούλες στα αγγλικά, ενώ καταλαβαίνει σχεδόν τα πάντα που της λέω. Νομίζω το κλειδί είναι αυτό, να φτάσει να μιλάει τη μια γλώσσα και μετά να μάθει και τις υπόλοιπες...

[aglaia]

 

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το να μιλάς σε δυο γλώσσες με ένα παιδί είναι ο σίγουρος δρόμος για τη δυσλεξία,

 

Αν και παλιό το ποστ, νομίζω ότι καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα για να μην μπερδεύονται και να μη φοβούνται οι μανούλες...

 

Δεν έχει βρεθεί καμία συσχέτιση μεταξύ δυσλεξίας και διγλωσίας μέχρι τώρα!

 

Το να τα συσχετίζουμε αυθαίρετα σύμφωνα με μια περίεργη υπόθεση που κάνουμε είναι περισσότερο από παρακινδυνευμένο....

[aglaia]

Στο παιδί από τη γέννησή του της μιλούσα ελληνικά γιατί όπως είπατε είναι η γλώσσα μου και σ'αυτήν εκφράζω τα συναισθήματά μου καλύτερα.

 

Οι ειδικοί προτείνουν ότι είναι καλύτερο για το παιδί να ακούει από τον κάθε γονέα τη γλώσσα με την οποία ο γονέας εκφράζει καλύτερα τα συναισθήματά του.

 

Σε μια μητρική γλώσσα πιθανότατα τα συναισθηματικά μηνύματα που παίρνει το παιδί να μην είναι ξεκάθαρα και αυτό είναι που δημιουργεί προβλήματα.

 

 

Εδώ και 2 μήνες της μιλάω και στις δύο γλώσσες και είμαι σίγουρη ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μπερδευτεί γιατί περίμενα πότε θα έχει φτάσει στο επίπεδο που θα έχει εμπεδώσει πάρα πολύ καλά την μια γλώσσα, ώστε να αρχίσει να μαθαίνει και την άλλην.

 

Τα παιδιά δεν μπερδεύουν τις γλώσσες όταν τις μαθαίνουν σωστά. Πολύ γρήγορα κι εύκολα καταλαβαίνουν ότι με τον έναν γονέα υπάρχει ο Α κώδικας επικοινωνίας και τον άλλο γονέα ο Β. Κάθε γλώσσα αποθηκεύεται σε διαφορετική περιοχή του εγκεφάλου. Το παιδί κάθε στιγμή ξέρει σε ποια γλώσσα εκφράζεται και δεν μπερδεύεται.

 

Το μπέρδεμα δημιουργείται μόνο όταν ο ενήλικας χρησιμοποιεί μπερδεμένα τις δύο γλώσσες, τότε το παιδί θεωρεί τις δύο γλώσσες μία...

 

Δειλά δειλά πετάει λεξούλες στα αγγλικά, ενώ καταλαβαίνει σχεδόν τα πάντα που της λέω. Νομίζω το κλειδί είναι αυτό, να φτάσει να μιλάει τη μια γλώσσα και μετά να μάθει και τις υπόλοιπες...

 

Δεν είναι απαραίτητο, είναι αρκετό να καταλάβει ότι υπάρχουν περισσότερα από ένα συστήματα επικοινωνίας και ότι το ένα είναι αυτό της μαμάς και το άλλο του μπαμπά.

 

Οικογένεια φίλων μένει μόνιμα στην Ιταλία, ο πατέρας είναι Έλληνας, η μητέρα Γαλλίδα και τα παιδάκια είναι τρίγλωσσα! Μάθανε τις δύο γλώσσες από τους γονείς και την τρίτη από τη νταντά και τον παιδικό σταθμό! Όταν μιλούν μαζί μας αν δεν ξέρουν κάποια λέξη στα ελληνικά λένε "αυτό δεν το ξέρω στα ελληνικά, στα γαλλικά το λέμε έτσι".

[mamina]

Poli endiaferonta ola afta ka. Aglaia eyxaristoyme poly gia tis polytimes symboyles sas.

 

filika,

mamina

[fotiniv]

Δεν είμαι καθόλου σχετική με το θέμα, να σας πω μόνο πως έχω διαβάσει ότι ένας από τους τρόπους ανάπτυξης της ομιλίας και ευφυίας γενικότερα των παιδιών, είναι να ακούν μια δεύτερη γλώσσα στο σπίτι από 8 μηνών παρακαλώ.

[aglaia]

Όταν ο γιος μου ήταν 26 μηνών βρέθηκε για 2 εβδομάδες σε αγγλόφωνο περιβάλλον. Πολύ γρήγορα άρχισε να καταλαβαίνει τι του λένε και απαντούσε στα ελληνικά και η απάντηση αντιστοιχούσε στην ερώτηση στα αγγλικά. Στο τέλος των 2 εβδομάδων είχε αρχίσει να λέει και κάποιες λέξεις...

 

Έψαξα να βρω κάποιον δάσκαλο ή κάποια δασκάλα που να είχε μητρική την αγγλική γλώσσα. Δυστυχώς βρήκα τη δασκάλα ένα χρόνο μετά. Το παιδί ήδη μιλούσε πολύ καλά ελληνικά και δεν έδειχνε την ίδια προθυμία με τα αγγλικά όπως όταν ήταν μικρότερος.

 

Με τη δασκάλα έπαιζαν έναν χρόνο στα αγγλικά, το δεύτερο χρόνο προσπαθούσε να διαβάσει λεξούλες από τα βιβλία (στα ελληνικά διάβαζε ήδη), η δασκάλα ξεκίνησε να του δείχνει απλές και πιο σύνθετες λέξεις.

 

Συνέχισαν έτσι για ένα χρόνο ακόμη.

 

Πέρυσι στην πρώτη δημοτικού παρακολούθησε το πρόγραμμα brige to bilingual στο Ανατόλια και το καλοκαίρι έδωσε εξετάσεις και φάνηκε ότι ήταν έτοιμος για να παρακολουθήσει το πρόγραμμα bilingual. Τελικά είναι ακόμη στο brige γιατί δεν δημιουργήθηκε B' τάξη για bilingual και δεν υπήρχε τέτοια επιλογή. Ίσως του χρόνου...

 

Στο τέλος της χρονιάς αποφάσισε μόνος του ότι δεν του φτάνει η μία ξένη γλώσσα και ζήτησε να κάνει γαλλικά με την κοπέλα που μένει στον επάνω όροφο (καθηγήτρια γαλλικής φιλολογίας).

 

Δεν μπερδεύτηκε ποτέ.

 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι επειδή συναντάμε συχνά ξένους ο μικρός κατάλαβε από νωρίς ότι δεν του φτάνει μία γλώσσα για να επικοινωνεί με όλους όσους θέλει και κατά καιρούς προβληματίζεται πώς θα μάθει και άλλες γλώσσες....

[Κατερίνα 23]

Το μπέρδεμα δημιουργείται μόνο όταν ο ενήλικας χρησιμοποιεί μπερδεμένα τις δύο γλώσσες, τότε το παιδί θεωρεί τις δύο γλώσσες μία...

 

Αν και παλιό το θέμα, θα ήθελα να το ξανανοίξω. Με προβληματίζει μια κατάσταση, αν και το μωράκι μου είναι μικρό, θέλω να ξέρω από τώρα τι να κάνω και όχι να τρέχω με το πρόβλημα μπροστά μου :

Ο άντρας μου κι εγώ είμαστε Έλληνες και - φυσικά - στο σπίτι μιλάμε ελληνικά. Ζούμε στο εξωτερικό και στην καθημερινότητά μας (δουλειά, ψώνια, στο τηλέφωνο, στις βόλτες ) μιλούμε αγγλικά. Το μωράκι μας γεννήθηκε εδώ και εγώ επέστρεψα στη δουλειά μου αναγκαστικά νωρίς - νωρίς! Το προσέχει μια φιλλιπινέζα νταντά. Είναι ακόμα 5 μηνών, αλλά διαβάζω ότι ήδη χτίζεται η γλωσσική ικανότητα επικοινωνίας και είναι σε θέση να ξεχωρίσει τους ήχους της μητρικής του γλώσσας!

Μέχρι δύο μηνών που ήμουν στο σπίτι, μιλούσαμε όλοι ελληνικά. Από εκείνη την ηλικία το ανέλλαβε η πολύ καλή νταντά του, η οποία έχει όλη μέρα μαζί της το 5χρονο αγοράκι της, το οποίο ακόμα δεν πάει σχολείο.

Με το μωρό μου – κατόπιν δικής μου απόφασης – μιλάει αγγλικά (10 ώρες την ημέρα – 6 μέρες την εβδομάδα). Με το παιδί της μιλάει φιλλιπινέζικα και του κάνει και μαθήματα αγγλικών στο σπίτι μου όσο προσέχει τον μπέμπη, κι ο δικός μου κάθεται στα γονατά της και τους ακούει (τώρα πια...).

Το βράδυ που επιστρέφουμε στο σπίτι του μιλάμε ελληνικά.

Τι θα γίνει με αυτό το παιδί;;

Δεν με ενδιαφέρει αν θα αργήσει να μιλήσει, μόνο που δεν θέλω να το μπερδέψω τελείως και να μην ξέρει τελικά τι να πει και πως να το πει.

Μήπως θα ήταν καλύτερο να του μιλάει στα φιλλιπινέζικα ώστε να μπορέσει τουλάχιστον να περιορίσουμε τις 3 γλώσσες σε δύο;; Από την άλλη, μεγαλώνοντας ο μπέμπης μου και φτάνοντας 1-2 χρονών θέλω να ξέρω τι λένε μεταξύ τους και όχι να μιλούν μία γλώσσα που δεν θα καταλαβαίνω! Όμως, οι ήχοι των φιλλιπινέζικων είναι παρόμοιοι με τους δικούς μας, και ίσως μάθει πιο εύκολα και τις δύο γλώσσες;;

Μπορεί να καταλάβει ποιά είναι η μητρική του και να ξεχωρίσει ότι η μαμά του μιλάει ελληνικά;; Προσπαθούμε όταν γυρνάμε στο σπίτι με τον άντρα μου, να του μιλάμε συνέχεια, να τον παίζουμε και όσο τον έχω αγκαλιά και κάνω κάτι άλλο, του περιγράφω τι κάνω...

Από την άλλη αν είμαστε ακόμα εδώ όταν θα πάει στον παιδικό σταθμό, θα πρέπει να μιλάει αγγλικά (τα οποία ακούει ούτως ή άλλως από την νταντά του με μετάφραση φιλλιπινέζικων στα μαθήματα που κάνει στο αγοράκι της!!)

Τι να κόψω και τι να διαλέξω;;

Και πολλά συγνώμη για την έκταση της ερώτησης. Αν μπορεί κάποιος να δώσει καμμιά ιδέα...θα τη δεχτώ με μεγάλη χαρά....

[jesgk]

Η "μητρική" μου γλώσσα είναι τα πολωνικά και η "πατρική" τα ελληνικά. Δεν αντιμετώπισα ποτέ πρόβλημα και ξέρω παρα πολλες περιπτωσεις που τα

 

 

Συμφωνώ απόλυτα, με μητέρα Ιταλιδα που μέχρι να πάω σχολείο μου μίλαγε μονο ιταλικά και σπαστα ελληνικα και μπαμπά έλληνα που ερχοταν στο σπιτι πολυ αργα και μου μιλούσε λίγο έμαθα πολύ γρήγορα να μιλώ και τις 2 γλώσσες και μέχρι την ηλικία των 2 ξεχώρισα σε ποια γλωσσα μου μιλούσαν και εκφραζόμουν ανάλογα. Στο σχολείο ποτε και ειχα πρόβλημα και έχω ιδιαίτερη κλιση στις ξένες γλώσσες , 4 στο σύνολο μαζί με γαλλικά και αγγλικά... Ειναι και στο παιδί, ο γιός μου παρότι του μιλούσα ιταλικά (όχι όμως μεθοδικά) δεν έχει πολύ διάθεση ενώ η κόρη παρότι 3 μηνών όταν μιλάμε ιταλικά ειναι πιο δεκτική, χαμογελά και το απολαμβάνει

[ΒΕΡΑ]

Απ' όσο ξέρω τα παιδιά σ' αυτές τις ηλικίες είναι σφουγγάρια. Είναι πολύ εύκολο γι' αυτά να μάθουν παραπάνω από 1 γλώσσες. Σε κάποιες χώρες π.χ. στο Βέλγο νομίζω μιλάνε 3 γλώσσες. Δεν πρόκειται λοιπόν να μπερδευτεί. Απλά να προσέξετε το κάθε άτομο να του μιλάει ΜΟΝΟ σε μια γλώσσα. Δλδ οι γονείς π.χ. ελληνικά, στο σχολείο αγγλικά και η νταντά ή αγγλικά ή φιλιπινέζικα μόνο. Μακάρι κι εγώ να είχα τη δυνατότητα αυτή. Αφού σκεφτόμουν να μην το πάω στο σταθμό και να πάρω μια νταντά που να έχει μητρική γλώσσα της π.χ. τα γερμανικά. Αλλά τελικά το στέλνω σταθμό.

 

Μιας φίλης μου που μένει στο Εδιμβούργο και είναι ελληνίδα και ο άντρας της Ολλανδός το παιδί είναι 5 χρονών και μιλάει 3γλώσσες! Η μαμά του μιλάει μόνο ελληνικά, ο μπαμπάς μόνο Ολλανδικά και στο σταθμό αγγλικά. Είναι απίστευτα τα μυαλουδάκια των παιδιών σ' αυτές τις ηλικίες.

[ΒΕΡΑ]

Aglaia να σε ρωτήσω ... πόσες φορές την εβδομάδα και για πόση ώρα είχες δασκάλα για το γιο σου? Εγώ σκεφτόμουν 1-2 ώρες την εβδομάδα από 2 χρονών να φέρω μία για γερμανικά που είναι πιο δύσκολη γλώσσα και μετά να κάνει αγγλικά που θα έχει τόσα ακούσματα και θα τα μάθει θέλει δε θέλει

[Jennifer]

Λοιπόν εμένα ο πατέρας μου είναι απο Αμερική και από μου μίλαγε Αγγλικα και η μητέρα μου Ελληνικά. Μεγάλωσα γνωρίζοντας 2 γλώσσες και τις μιλώ άπταιστα. Το προβλημα μου είναι ότι εμένα μου βγαίνει πιο εύκολα να μιλώ στο μωρό μου (4 μηνών) Ελληνικά. Σκέφτομαι σιγά σιγά να του διαβάζω παραμύθια στα Αγγλικά να ακούει έστω τη γλώσσα. του μιλάει και ο παππούς του Αγγλικά βέβαια.

 

Μια δασκάλα Αγγλικων Αμερικανίδα μου είπε οτι απο την αρχή καλό είναι να του μιλάώ μια ώρα την ημέρα μόνο Αγγλικά και την υπόλοιπη Ελληνικά. Γενικά τα περισσότερα δίγλωσσα αν και αργούν να μιλήσουν δεν έχουν ιδιαίτερα προβλήματα. Τουλάχιστον έτσι γνωρίζω και από φίλες μου.

[sardelaki]

όλο λέω πως θέλω κι εγώ να του μιλάω Γερμανικά και δεν το κάνω...κακώς πολύ κακώς! Του μιλάω αλλά όχι συνέχεια...καλό θα ήταν να αρχίσω σωστά;;;

[Κατερίνα 23]

Πω πω πω!! Πολλά πολλά ευχαριστώ!!! Θα κρατήσω ως πρώτο κανόνα το "Κάθε ένας μας - μία γλώσσα με το μωρό" και θα δω τι θα γίνει και με τα φιλλιπινέζικα - αγγλικά που ακούει από τη νταντά του....

Σαρδελάκι, αν μιλάς στο αστέρι σου και ελληνικά και γερμανικά, δεν θα το μπερδέψεις;;;

Αν τώρα παρεπιπτόντως, θέλω να το κάνω λίγο πιο δύσκολο, μπορώ. Στο κράτος που ζούμε η επίσημη γλώσσα είναι τα αραβικά και αυτή ακούμε έξω όταν κυκλοφορούμε. Επειδή όμως οι μετανάστες είμαστε πολλοί και τα αραβικά είναι δύσκολα, έμαθαν οι ντόπιοι αγγλικά για να συνεννοούμαστε!! Αν πούμε δηλαδή για δημόσιο παιδικό σταθμό....την κάτσαμε την βάρκα.....

Χριστέ μου......το έχω καταδικάσει το πουλάκι μου....

[Jennifer]

όλο λέω πως θέλω κι εγώ να του μιλάω Γερμανικά και δεν το κάνω...κακώς πολύ κακώς! Του μιλάω αλλά όχι συνέχεια...καλό θα ήταν να αρχίσω σωστά;;;

 

σωστα! αν και εγώ το ίδιο κάνω... το έχω καθυστερήσει ήδη αρκετά!

[mirtsche]

Ειμαι Σερβιδα παντρεμενη με Ελληνα κ ζουμε στην Ελλαδα (Θεσσαλονικη). Στον Κωστα μιλαω μονο κ μονο Σερβικα απο την αρχη της υπαρξης του. Ο πατερς του κ ολοι οι υπολοιποι εδωπερα του μιλανε Ελληνικα. Οι δικοι μου Σερβικα. Μεχρι στιγμης καλα παμε μακαρι να μ το μπερδεψουμε. Ακομα κ οταν μιλαμε οι τρεις μας, ο ανδρας μ κ ευω μιλαμε ο καθενας την γλωσσα του (ο ανδρας μου καταλαυενει λιγα Σερβικα).

 

εγώ δεν είμαι ειδικός στο επάγγελμα σε σχέση με την ομιλία

αλλά είμαι δίγλωσση και εδώ και 7 χρόνια σαν παιδαγωγος έχω έρθει σε επαφή με πολλά πολλά δίγλωσσα παιδάκια όλων των ηλικιών κτλ κτλ.

 

να διαλέξεις ποιά γλώσσα θα της μιλάς, και αιθάνεσαι ότι σε εκφράζει καλύτερα και έχεις μεγαλύτερη άνεση.

θα προσπαθήσεις να της μιλάς όσο γίνεται σε αυτή τη γλώσσα.

 

όντως είναι πάρα πολύ μπερδευτικό για ένα παιδί η μητέρα του να μιλάει δύο ΄γλώσσες σε μία φράση.

 

Αλλά πάλι, τα δίγλωσσα παιδιά μπορεί έτσι και αλλιώς να έχουν περισσότερες δυσκολίες στο θέμα της γλώσσας και της επικοινωνίας, αλλά έχουν και άλλα προτερήματα. Μπορούν καλύτερα να αισθανθούν πως έιναι να είσαι διαφορετικός και για αυτό το λόγο εμφανίζουν περισσότερη ενσυναίσθηση για τα συναισθήματα των άλλων - γνωρίζουν πως είναι να μην υπερτερείς σε κάτι.

Ακριβώς αυτό μπορεί να τα κάνει να ακολουθήσουν κάτι στην ζωή τους που θα τα κάνει πολύ ξεχωριστά και να αισθάνονται ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε πολύ περισσότερα πράγματα απο ότι ίσως παιδιά που δεν δυσκολεύτηκαν σε αυτά τα θέματα.

 

Έτσι αποκτούν (αργότερα) προτερήματα που θα τα έχουν σε όλη τους την ζωή. Όμως τα πρώτα αυτά χρόνια, έχουν μεγάλη ανάγκη απο υποστήριξη και κατανόηση. Και φυσικά, δεν είναι καλό να πιέζονται να καταφερουν στις γλώσσες όσα καταφέρνουν τα άλλα παιδιά σε μία γλώσσα.

 

εκεί είναι πιστεύω και άδικο, να περιμένει κάποιος απο ένα παιδί που είναι δίγλωσσο τα ίδια απο ότι περιμένει απο ένα παιδί που έχει μία γλώσσα μόνο.

 

δηλαδή εγώ εάν ήμουν γονιός δεν θα έδινα σημασία στους χαμηλούς βαθμούς κτλ.

Το κακό είναι περισσότερο στην δυσκολία της επικοινωνίας με τα άλλα παιδιά, σε στιγμές που είναι πολύ σημαντικές για το παιδί της προσχολικής ηλικίας.

 

Διαβαζα αυτα που εγραψες κ συνγενηθηκα ... μακαρι να τα καταφερει αυτα ο γιος μ! Συμφωνω με το κατε τι που ειπες!