Βιβλία για ενήλικες (γενικής θεματολογίας)

[peony]

Η αλήθεια είναι ότι είναι κάπως πιο μπλεγμένο από τα 2 άλλα, πολλά πρόσωπα, τρελή ίντριγκα κτλ. (εγώ βέβαια διαβάζω πολύ γρήγορα όλα τα βιβλία, οπότε δεν είναι ενδεικτικό το πόσο γρήγορα το τελείωσα).

Κρίμα που πέθανε ο άνθρωπος, αλλιώς είμαι σίγουρη ότι θα συνέχιζαν οι ιστορίες με τη Λίσμπετ.

[DALIA]

Η αλήθεια είναι ότι είναι κάπως πιο μπλεγμένο από τα 2 άλλα, πολλά πρόσωπα, τρελή ίντριγκα κτλ. (εγώ βέβαια διαβάζω πολύ γρήγορα όλα τα βιβλία, οπότε δεν είναι ενδεικτικό το πόσο γρήγορα το τελείωσα).

Κρίμα που πέθανε ο άνθρωπος, αλλιώς είμαι σίγουρη ότι θα συνέχιζαν οι ιστορίες με τη Λίσμπετ.

 

 

ε αφού έχει ίντρικα οκ

και εγώ τα διαβάζω πολύ γρήγορα γμτ γι'αυτό μου κακοφάνηκε ότι αυτό δε μου πάει τόσο στο γρήγορο παρόλλο που το περίμενα με ανυπομονησία..

Περισσότερα πρόσωπα από την οικογένεια Βάνιερ στο πρώτο ?

[peony]

Καλά εκεί με τους Βάνιερ είχα χάσει την μπάλα

Κάτι αντίστοιχο και τώρα, εντωμεταξύ έχει κατασκόπους που κατασκοπευουν άλλους κατασκόπους, κ.οκ. - χαμός λέμε

 

Τα μισά βέβαια τα είχα μπλέξει, αλλά συνέχιζα ακάθεκτη γιατί ήμουν περίεργη για το τι θα γίνει στο τέλος.

[Σοφία 7]

Άρχισα να διαβάζω το δεύτερο της τριλογίας "το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά". Πολύ καλό. Της Μαντά το καινούριο-το τελευταίο τσιγάρο- το έχει διαβάσει καμιά;

[MARGIO]

Eγω τωρα δοιαβαζω το "Η αλλη πλευρα του νομισματος" της Μαντα και κυλαει πολυ ευχαριστα.Τελευταια διαβασα και το "Χωρις κραγιον" της Μαρινας Πετροπουλου και μου αρεσε πολυ.Ειχε πλοκη και σε κρατουσε σε αγωνια να δεις τι θα γινει παρακατω.

[vasiliki40]

Προχθές τελείωσα το ''Αν όλα ήταν αλλιώς'' το βρήκα συμπαθητικό...

 

 

Eγώ παρατρίχα να κόψω τις φλέβες μου!!!Τι καντεμιά και τι μαυρίλα ήτανε αυτή/Κρίμα , γιατί μου άρεσε πολύ η Παπαδάκη.Το <Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα> ήανε υπέροχο , δεν ήθελα να τελειώσει με ΤΙΠΟΤΑ.Αλλά από εκεί και πέρα , χάλια . μαύρα χάλια.

[Anta1]

Θα αναφέρω συγγραφείς που έχω σχεδόν όλα τους τα βιβλία: Ρόζαμουντ Πίλτσερ, Μάρσια Γουίλλετ, Ιζαμπέλ Αλιέντε, Ζιλμπέρ Σινουέ, Αντέλ Γκεράς, Κέιτ Μόρτον, η σειρά με τα "χρονικά του αδελφού Κάντφελ" της Έλις Πίτερς, Τζέιν Ώστεν, οι αδελφές Μπροντέ και πολλά άλλα, ξένων κυρίων γυναικών συγγραφέων. Με τους δικούς μας σύγχρονους συγγραφείς δεν τα πάω καλά, έχω διαβάσει λίγο Μαντά δεν μου άρεσε, μου φάνηκε προβλέψιμη και ξενέρωτη και γενικά έχω μια προκατάληψη απέναντι στους Έλληνες και τις Ελληνίδες...

[Ολυμπία_]

Θα αναφέρω συγγραφείς που έχω σχεδόν όλα τους τα βιβλία: Ρόζαμουντ Πίλτσερ, Μάρσια Γουίλλετ, Ιζαμπέλ Αλιέντε, Ζιλμπέρ Σινουέ, Αντέλ Γκεράς, Κέιτ Μόρτον, η σειρά με τα "χρονικά του αδελφού Κάντφελ" της Έλις Πίτερς, Τζέιν Ώστεν, οι αδελφές Μπροντέ και πολλά άλλα, ξένων κυρίων γυναικών συγγραφέων. Με τους δικούς μας σύγχρονους συγγραφείς δεν τα πάω καλά, έχω διαβάσει λίγο Μαντά δεν μου άρεσε, μου φάνηκε προβλέψιμη και ξενέρωτη και γενικά έχω μια προκατάληψη απέναντι στους Έλληνες και τις Ελληνίδες...

 

Μου αρεσουν και μενα η Ροζαμουντ Πολτσερ ( νομιζω τα εχω διαβασει ολα) και η Μαρσια Γουιλλετ.

Νομιζω αδικεις τους Ελληνες συγγραφεις.Υπαρχουν πολλοι, παλιοι και νεοι που πιστευω οτι θα επρεπε να τους δωσεις μια ευκαιρια.Κανε καποιες δοκιμες , μπορει να βρεις καποιον που να σου ταιριαζει.

Τωρα τελευταια εχω διαβασει πολλα του Πολυρακη.

Καποια μου αρεσαν πολυ καποια λιγοτερο.Νομιζω απ'τα καλυτερα του ειναι το " χορευοντας στη σιωπη".

[vasiliki40]

Θα αναφέρω συγγραφείς που έχω σχεδόν όλα τους τα βιβλία: Ρόζαμουντ Πίλτσερ, Μάρσια Γουίλλετ, Ιζαμπέλ Αλιέντε, Ζιλμπέρ Σινουέ, Αντέλ Γκεράς, Κέιτ Μόρτον, η σειρά με τα "χρονικά του αδελφού Κάντφελ" της Έλις Πίτερς, Τζέιν Ώστεν, οι αδελφές Μπροντέ και πολλά άλλα, ξένων κυρίων γυναικών συγγραφέων. Με τους δικούς μας σύγχρονους συγγραφείς δεν τα πάω καλά, έχω διαβάσει λίγο Μαντά δεν μου άρεσε, μου φάνηκε προβλέψιμη και ξενέρωτη και γενικά έχω μια προκατάληψη απέναντι στους Έλληνες και τις Ελληνίδες...

 

Αχα , δεν είμαι η μόνη λοιπόν...¨Οντως οι ξένοι γράφουνε πολύυυυ πιο ωραία.

[ARNIKOL]

[/b]

 

Οντως οι ξένοι γράφουνε πολύυυυ πιο ωραία.

Και με πολύ πιο πρωτότυπη θεματολογία, αν μου επιτρέπεις να προσθέσω...

[ARNIKOL]

Εγώ τώρα διαβάζω ένα των Στήβεν Κίνγκ και Πήτερ Στράουμπ, Το Μαύρο Σπίτι. Τρομακτικό αλλά Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο!

[vasiliki40]

Και με πολύ πιο πρωτότυπη θεματολογία, αν μου επιτρέπεις να προσθέσω...

 

Βεβαίως βεβαίως..Πολύ κλάμα ρε παιδάκι μου οι Ελληνες συγγραφείς..πολύ κλάμα.Και όλο τα ίδια και τα ίδια.Δεν μιλάω βέβαια για λογοτεχνικά βιβλία , γιατί δεν είμαι για τέτοια.Την τόσο δα ελέυθερη ωρίτσα που έχω θέλω κάτι να με χαλαρώσει.

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ

ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΣΑΡΑΣ

ΑΙΧΜΗΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΓΑΠΗΤΕ ΘΕΕ

Η ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΧΡΥΣΩΝ ΗΛΙΩΝ

ΤΟ ΔΩΡΟ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΧΑΝΝΑ

Αυτά είναι μερικά από τα αγαπημένα μου.¨ολοι ξένοι συγγραφείς

[ARNIKOL]

Τα ΑΙΧΜΗΡΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ και την ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ τα έχω διαβάσει. Καλά ήταν, ειδικά το 2ο.

[katesps]

Κορίτσια, καλησπέρα!!!!!!!

Μέσα από τις συζητήσεις, βλέπω μία προτίμηση προς τους ξένους συγγραφείς. Και δεν κατηγορώ. Νομίζω ότι έχετε δίκιο, αναφορικά με τα θέματα, το τι θέλει και πώς τελικά το δίνει ο κάθε συγγραφέας. Όμως, μήπως δεν έχετε ψάξει αρκετά καλά; Υπάρχουν αρκετοί καλοί Έλληνες λογοτέχνες, ίσως, όμως, δεν ενδείκνυνται τόσο προς χαλάρωση, αλλά για προβληματισμό.

Προτείνω να διαβάσετε τη Σώτη Τριανταφύλλου, την Καραγάτση (το "Ευχαριστημένο") κι εάν θέλετε από ποίηση την Κική Δημουλά. Τώρα πρόχειρα, αυτά σκέφτηκα. Θα κοιτάξω στη βιβλιοθήκη μου και για άλλους να σας προτείνω, εάν θέλετε.

[Σοφία 7]

Τι λέτε και για τα βιβλία τσέπης; Έχω διαβάσει αρκετά αξιόλογα από αυτά όπως τα βιβλία της Βarbara Wood, της Susan Lewis...Τώρα διαβάζω "το πιο λαμπερό αστέρι" .

[elenaki123]

Δεν σας άρεσε η Μαντά;

Εγώ έχω διαβάσει 4 βιβλία της και μου άρεσαν πολύ!!!!

Βέβαια όταν το διαβάσω και αυτό θα σας πω την κριτική μου.

[vasiliki40]

Τελείωσα το <λουλούδι της ερήμου>.Στην αρχή ήτανε καταπληκτικό , περιέγραφε έναν άλλο τρόπο ζωής , μία διαφορετική κουλτούρα.Μετά ψιλοβαρέθηκα.Βέβαια πρόκειτε για μία αληθινή ιστορία , οπότε οκ.Το διάβασα από περιέργεια περισσότερο και θαύμασα τον δυναμισμό της πρωταγωνίστριας.

[ARNIKOL]

Ωραίο το "Λουλούδι της ερήμου", αλλά δεν άντεξα να διαβασω το κεφάλαιο για την κλειτοριδεκτομή. Και μόνο που το γράφω, ανατριχιάζω...

Εγώ τελείωσα χθες το Μαύρο Σπίτι. Απλώς φανταστικό! Ξεκίνησα αργά το βράδυ την "Εταίρα". Ωραίο φαίνεται! Με ίντριγκες και δολοπλοκίες...Θα πώ εντυπώσεις στην πορεία...

[Anta1]

Δεν υπάρχει περίτωση να διαβάσω βιβλία που περιγράφουν τη ζωή των γυναικών σε χώρες όπου η γυναικείς υπόσταση ειναι τόσο υποτιμημένη. Μου αρκούν αυτά που βλέπω στις ειδήσεις για λιθοβολισμούς γυναικών, γάμους σε παιδική ηλικία, βιασμούς κλπ.

Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που κλίνει προς τους ξένους συγγγραφείς. Έχω διαβάσει Βαμβουνάκη ¨Η μοναξιάείναι από χώμα" και "Ὁ αντίπαλος εραστής" και τη βρήκα πολύ απαισιόδοξη και καταθλιπτική. Μου άρεσε όμως Ἡ αίθουσα του θρόνου" του Αθανασιάδη αν και σαν σειρά ήταν εξίσου πετυχημένη, κατά τη γνώη μου η καλύτερη σειρά που έχει παιχτεί μέχρι τώρα στην ελληνική τηλεόραση!

Γενικά μου αρέσουν τα βιβλία που έχουν πολλά πρόσωπα, οικογενειακά μυθιστορήματα, ιστορίες που ξεκινούν από παλιά και φτάνουν μέχρι σήμερα, βιβλία εποχής Δυτικού Μεσαίωνα, βιβλία που με ταξιδεύουν σε άλλε χώρες και κουλτούρες και συμπαθώ ιδιαίτερα τους ιρλανδούς και ουαλλούς συγγραφείς. Μου αρέσει επίσης η βικτωριανή και ελισσαβετιανή λογοτεχνία. Τρελάθηκα με το Ἡ γυναίκα με τα άσπρα"του Κόλλινς και το "Μιντλμαρτς"της Έλλιοτ καθώς και με τη συλλογή βικτωριανής λογοτεχνίας "γοτθικές ιστορίες".

Στήβεν Κίνγκ διάβαζα πολύ όταν ήμουν μικρότερη, στο Πανεπιστήμιο και σταμάτησα όταν άρχισα να βλέπω εφιάλτες με τα βιβλία του. Θυμάμαι μια ιδιαίτερα τρομακτική ιστορία-διήγημα με κάτι ανθρώπους-καλαμπόκια που έτρωγαν τους κανονικούς ανθρώπους και δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις τους μεν από τους δε....ή εκείνα τα βιβλία με τους ήρωες που δεν μπορούσαν να σταματήσουν να κάνουν πράγματα, όπως ο ήρωας που δεν μποορύσε να κοιμηθεί, ο άλλος που αδυνάτιζε διαρκώς ή ο τρίτος που έτρεχε σε έναν αγώνα δρόμου με έπαλθο τη ζωή του, την οποία θα έχανε αν σταματούσε έστω και για λίγο...

[Anta1]

Α, και βιβλία τσεπης διαβάζω, αρκεί να έχουν περιεχόμενο και να μην είναι αστυνομικά και θρίλερ... Σούζαν Λιούις έχω διαβάσει, Μάρμπαρα Γουντ επίσης, και ακόμα Μεηβ Μπίντσυ, επιλεκτικά Γουίλμπουρ Σμιθ, Κολίν Μακάλοου, και ακόμη πιο επιλεκτικά κάποια των εκδόσεων Silk, όπως τη διλογία "το πέρασμα του τυφώνα"και "δεσμώτες του πάθους" που αφηγείται τη ζωή μιας οικογένειας στη Ν. Αμερική από την εποχή της σκλαβιάς των μαύρων μέχρι σήμερα...

[Thaumataki]

''Το φιλί του δράκου'' της Χρύσας Δημουλίδου...Απλά συγκλονιστικό!!!!

[DALIA]

''Το φιλί του δράκου'' της Χρύσας Δημουλίδου...Απλά συγκλονιστικό!!!!

 

συμφωνώ και επαυξάνω...

[ARNIKOL]

Δεν υπάρχει περίτωση να διαβάσω βιβλία που περιγράφουν τη ζωή των γυναικών σε χώρες όπου η γυναικείς υπόσταση ειναι τόσο υποτιμημένη. Μου αρκούν αυτά που βλέπω στις ειδήσεις για λιθοβολισμούς γυναικών, γάμους σε παιδική ηλικία, βιασμούς κλπ.

Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που κλίνει προς τους ξένους συγγγραφείς. Έχω διαβάσει Βαμβουνάκη ¨Η μοναξιάείναι από χώμα" και "Ὁ αντίπαλος εραστής" και τη βρήκα πολύ απαισιόδοξη και καταθλιπτική. Μου άρεσε όμως Ἡ αίθουσα του θρόνου" του Αθανασιάδη αν και σαν σειρά ήταν εξίσου πετυχημένη, κατά τη γνώη μου η καλύτερη σειρά που έχει παιχτεί μέχρι τώρα στην ελληνική τηλεόραση!

Γενικά μου αρέσουν τα βιβλία που έχουν πολλά πρόσωπα, οικογενειακά μυθιστορήματα, ιστορίες που ξεκινούν από παλιά και φτάνουν μέχρι σήμερα, βιβλία εποχής Δυτικού Μεσαίωνα, βιβλία που με ταξιδεύουν σε άλλε χώρες και κουλτούρες και συμπαθώ ιδιαίτερα τους ιρλανδούς και ουαλλούς συγγραφείς. Μου αρέσει επίσης η βικτωριανή και ελισσαβετιανή λογοτεχνία. Τρελάθηκα με το Ἡ γυναίκα με τα άσπρα"του Κόλλινς και το "Μιντλμαρτς"της Έλλιοτ καθώς και με τη συλλογή βικτωριανής λογοτεχνίας "γοτθικές ιστορίες".

Στήβεν Κίνγκ διάβαζα πολύ όταν ήμουν μικρότερη, στο Πανεπιστήμιο και σταμάτησα όταν άρχισα να βλέπω εφιάλτες με τα βιβλία του. Θυμάμαι μια ιδιαίτερα τρομακτική ιστορία-διήγημα με κάτι ανθρώπους-καλαμπόκια που έτρωγαν τους κανονικούς ανθρώπους και δεν μπορούσες να ξεχωρίσεις τους μεν από τους δε....ή εκείνα τα βιβλία με τους ήρωες που δεν μπορούσαν να σταματήσουν να κάνουν πράγματα, όπως ο ήρωας που δεν μποορύσε να κοιμηθεί, ο άλλος που αδυνάτιζε διαρκώς ή ο τρίτος που έτρεχε σε έναν αγώνα δρόμου με έπαλθο τη ζωή του, την οποία θα έχανε αν σταματούσε έστω και για λίγο...

Θα συμφωνήσω για Βαμβουνάκη και αίθουσα του θρόνου, αλλά τη σειρά δεν την έχω δεί. Όσο για την εγγλέζικη κλασσική λογοτεχνία, τη λατρεύω, η Τζέιν Ώστιν είναι η αγαπημένη μου καθώς επίσης και οι αδελφές Μπροντέ, Τζώρτζ Έλλιοτ, Ελίζαμπεθ Γκάσκελ κλπ κλπ. Καλά, δεν σ'αρέσει ο Στήβεν Κίνγκ; Εγώ τον θεωρώ ιδιοφυία. Πού τα σκέφτεται ο άνθρωπος;!

[Thaumataki]

συμφωνώ και επαυξάνω...

Της Δημουλίδου είναι όλα καθηλωτικά!

[DALIA]

Της Δημουλίδου είναι όλα καθηλωτικά!

 

δεν διαφωνώ, έχω διαβάσει τα περισσότερα..

αυτό που με ενόχλησε στο Σταυροδρόμι των ψυχών ήταν το τέλος και τα πολλά ορθογραφικά τα οποία ήταν καραμπινάτα...ναι και εγώ κάνω άπειρα αλλά ένας λόγος που διαβάζω πολύ είναι και να διορθώσω τα ορθογραφικά μου

Επίσης τα δάκρυα του Θεού ήταν πολύ συγκλονιστικό....

Παιδιά το είπα και πριν κάποιες σελίδες, αξίζει να διαβάσετε και την τριλογία του Λάρσον millenium ( το κορίτσι με το τατουάζ )