Λέτε να φταίνε οι ορμόνες μου;Δεν αντέχω την συμπεριφορά των γονιών μου...

[DALIA]

KATERINA S κάπου στη μέση από αυτά που γράφεις θα πρέπει να είναι η χρυσή τομή...

[Mammy in love]

Bρε κορίτσια συγγνώμη κιόλας που επεμβαίνω αλλά ειλικρινά δεν σας καταλαβαίνω..

δεν είμαι ακόμα μητέρα...οι γονείς μου όμως είναι παππουδογιαγιάδες και δεν έχουν δει λίγα τα μάτια μου...

όσο οι γονείς μου ασχολούνται τα παιδιά (εγγόνια) ενοχλεί γιατί ασχολούνται και όταν δεν ασχολούνται είναι αδιάφοροι...βλέπω τους γονείς μου να κάνουν τα πάντα μα τα πάντα για τα εγγόνια τους και το αποτέλεσμα είναι τα ακούνε και απο πάνω..

και απορώ τι ακριβώς θέλουμε εμείς σαν παιδιά απο τους γονείς μας????να τους έχουμε μόνο όταν τους θέλουμε όπου τους θέλουμε και για όσο τους θέλουμε??και οι δικές τους ανάγκες???τις βάζουμε στην άκρη???

νομίζω πως σκεφτόμαστε όλες λίγο εγωιστικά σε αυτό το θέμα και είναι άδικο για τους γονείς μας...δεν θεωρώ κακό το να έχουν αδυναμία στα εγγόνια τους..

ίσως επειδή είμαι ''έξω απο τον χορό'' να μην βλέπω σωστά τα πράγματα..όμως απ'έξω έτσι τα βλέπω..

 

Κατερίνα μου είδες όλα τα μηνύματά μου;Αυτά που γράφεις δεν είναι λάθος και ίσως και εσύ να έχεις πιο σωστή στάση απέναντι στους δικούς σου όταν θα κάνεις παιδάκι ,και δεν το λέω ειρωνικά αυτό το εννοώ.Αν διάβασες τα μηνύματα μου όλα θα κατάλαβες πως είμαι και πολύ μπερδεμένη με την όλη κατάσταση.Αυτά που σκέφτομαι και με ενοχλούν μου βγαίνουν τελείως αυθόρμητα.Με έχουν κουράσει κάποια πράγματα.Επίσης αυτό που γράφω για ψυχολόγο το εννοώ και το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να το κάνω.Δεν γίνεται κάποιος λόγος πρέπει να υπάρχει για όλα αυτά...Επίσης θα ήθελα να πω πως η καλύτερη εποχή ήταν όταν ήμουν μακρυά τους.Ξέρεις τι μου είπε η μάνα μου σε μια κουβέντα που κάναμε πρόσφατα;"Σου φτιάξαμε σπίτι για να μην έχεις πεθερά στο κεφάλι σου και πρέπει να δικαιολογείσαι για ότι κάνεις όπως έκανα εγώ αλλά βλέπω ότι με αυτά που κάνουμε αισθάνεσαι όπως αισθανόμουν και εγώ απέναντι στην πεθερά μου".Ελπίζω να κατάλαβες.Ο αδερφός μου έχει αγοράσει σπίτι δίπλα μας.Δεν σκοπεύει να μείνει όμως προτιμάει μακρυά...Καμιά φορά και η καλύτερη διάθεση που μπορεί να έχει κάποιος απέναντί σου μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα.Η μάνα μου μου είπε πως δεν μπορεί να μην ανακατεύετε όσον αφορά το παιδί γιατί το βλέπουν πολύ.Σε κάνουν δηλαδή να απομακρύνεις το εγγόνι για να μην υπάρχει πρόβλημα.Αν ανακατεύονται τώρα που είναι μωρό τι θα γίνει όταν μεγαλώσει;Όταν της το είπα το κατάλαβε αλλά λέει δεν μπορεί να κάνει αλλιώς ,δεν θα πρέπει να βλέπει το μωρό συχνά για να σταματήσουν να ανακατεύονται.Άντε βρες άκρη...

[Mammy in love]

KATERINA S κάπου στη μέση από αυτά που γράφεις θα πρέπει να είναι η χρυσή τομή...

 

Λοιπόν το συζήτησα με μια φίλη μου πριν ακόμα ανοίξω θέμα εδώ γιατί αισθανόμουν άσχημα απέναντι στους γονείς και σκεφτόμουν πως ίσως ήμουν υπερβολική.Η μητέρα της είναι ένας υπέροχος άνθρωπός.Ο πατέρας της την βοηθάει σε όλα.Ξέρεις τι μου είπε; (Που να ξέρεις;Μπροστά ήσουν:lol: "Έχουμε φύγει μακρυά και προσπαθώ να τους δίνω τα παιδιά για λίγο.Άλλη νοοτροπία έχουν οι δικοί μας και άλλη εμείς.Άλλα πράγματα μας έδωσαν και άλλα θέλουμε να δώσουμε εμείς στα παιδιά μας.Λάθη θα κάνουμε κι εμείς ,κανείς δεν είναι τέλειος αλλά τα παιδιά μας είναι δικιά μας ευθύνη."

[Katerina.S]

Κατερίνα μου είδες όλα τα μηνύματά μου;Αυτά που γράφεις δεν είναι λάθος και ίσως και εσύ να έχεις πιο σωστή στάση απέναντι στους δικούς σου όταν θα κάνεις παιδάκι ,και δεν το λέω ειρωνικά αυτό το εννοώ.Αν διάβασες τα μηνύματα μου όλα θα κατάλαβες πως είμαι και πολύ μπερδεμένη με την όλη κατάσταση.Αυτά που σκέφτομαι και με ενοχλούν μου βγαίνουν τελείως αυθόρμητα.Με έχουν κουράσει κάποια πράγματα.Επίσης αυτό που γράφω για ψυχολόγο το εννοώ και το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να το κάνω.Δεν γίνεται κάποιος λόγος πρέπει να υπάρχει για όλα αυτά...Επίσης θα ήθελα να πω πως η καλύτερη εποχή ήταν όταν ήμουν μακρυά τους.Ξέρεις τι μου είπε η μάνα μου σε μια κουβέντα που κάναμε πρόσφατα;"Σου φτιάξαμε σπίτι για να μην έχεις πεθερά στο κεφάλι σου και πρέπει να δικαιολογείσαι για ότι κάνεις όπως έκανα εγώ αλλά βλέπω ότι με αυτά που κάνουμε αισθάνεσαι όπως αισθανόμουν και εγώ απέναντι στην πεθερά μου".Ελπίζω να κατάλαβες.Ο αδερφός μου έχει αγοράσει σπίτι δίπλα μας.Δεν σκοπεύει να μείνει όμως προτιμάει μακρυά...Καμιά φορά και η καλύτερη διάθεση που μπορεί να έχει κάποιος απέναντί σου μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα.Η μάνα μου μου είπε πως δεν μπορεί να μην ανακατεύετε όσον αφορά το παιδί γιατί το βλέπουν πολύ.Σε κάνουν δηλαδή να απομακρύνεις το εγγόνι για να μην υπάρχει πρόβλημα.Αν ανακατεύονται τώρα που είναι μωρό τι θα γίνει όταν μεγαλώσει;Όταν της το είπα το κατάλαβε αλλά λέει δεν μπορεί να κάνει αλλιώς ,δεν θα πρέπει να βλέπει το μωρό συχνά για να σταματήσουν να ανακατεύονται.Άντε βρες άκρη...

 

το να ζείτε πάνω κάτω έχει τις δυσκολίες του...ίσως σου κακοφαίνεται το κάθε τι επειδή έχεις ήδη πιεστεί πάρα πολυ και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην είσαι δεκτική ακόμα και σε πράγματα, που κάτω απο άλλες συνθήκες, να ήσουν...γνώμη μου είναι να βρεις τι είναι αυτό που ειλικρινά σε κάνει να νιώθεις έτσι...αν όντως οφείλεται στην συμπεριφορά της μητέρας σου πάρε τον άντρα σου και το παιδάκι σου και πηγαίνετε να ζήσετε αλλού και ενοικιάστε το σπίτι που είστε τώρα έτσι ώστε να εισπράτετε ένα ενοίκιο..

έτσι θα είσαι καλά κυρίως με σένα έπειτα με τον άντρα σου και κατ'επέκταση με τους γονείς σου...

εγώ ότι έγραψα το έγραψα απο προσωπική εμπειρία...

μακάρι και εμένα οι δικοί μου να έχουν αδυναμία στα παιδιά μου...

[kourkoumpini]

Μας βοηθάνε γιατί είχαμε κάποια χρέη και έσκασε και το μωρό και έδεσε το γλυκό...Αλλά θα κοπεί και αυτό γιατί έχω χάσει τον μπούσουλα και δεν μπορώ άλλο...Με την μάνα μου έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις δεν νομίζω πως οδηγούν πουθενά.Μου λέει πως επιλέγω να κοιτάω τα αρνητικά σε αυτούς και όχι τα θετικά...Όσο για τον πατέρα μου του "την έχω πει" πολλές φορές αλλά μπροστά στο εγγόνι του δεν καταλαβαίνει τίποτα...

 

Το ξερω οτι σας βοηθανε απο τα ποστ σου και στο αλλο θεμα. γι' αυτο και εχουν αρχισει να το εκμεταλλευονται και να εχουν γνωμη και να μην το κοβουν το σπορ. γενικα οι γονεις σου δεν καταλαβαινουν. θελουν οπωσδηποτε να εχουν το πανω χερι ακι το οτι σας παρεχουν "στεγη και φαγητο" κανει την κατασταση παρα πολυ δυσκολη. δεν ξερω μεχρι ποιου σημειου ειστε υπευθυνοι (γιατι και εσεις ειστε υπευθυνοι) αλλα η λυση θα ηταν η μετακομιση. επειδη αυτο δεν γινεται η επομενη λυση ειναι ο γερος καβγας δυστυχως και η απομακρυνση. ειπαμε θα θυμωσουν, θα πουν οτι ειστε αχαριστοι, και αλλα πολλα. καπως πρπει να προστατεψετε την οικογενεια σας γενικα. αμα στα εκαναν τα πεθερικα αυτα τι θα εκανες;

[Niki81]

Εγω παντως δε νομιζω οτι ολο αυτο γινεται επειδη σας βοηθανε στα χρεη...πιστευω ειναι καθαρα ο χαρακτηρας τους αυτος.Απο τη λαχταρα τους για το μωρο δεν καταλαβαινουν οτι σε καποια πραγματα υπερβαλλουν.

 

Και φταις κι εσυ που δεν τους εκοψες τον αερα απο την πρωτη στιγμη.

 

Δε νομιζω οτι χρειαζεται ουτε να μετακομισετε ουτε να παιξετε ξυλο....απλα να θεσεις σιγα σιγα ορια.

 

Εγω θα σου ελεγα να βαλεις τον αντρα σου κατω να το κουβεντιασετε οι δυο σας,να δει κι αυτος οτι κι εσενα σε ενοχλουν οι αντιδρασεις των γονιων σου,να τα μοιραστειτε σα ζευγαρι και μαζι να αποφασισετε τι σας ενοχλει και ποια ορια θα θεσετε.

 

Απο κει και μετα με ηρεμο αλλα αποφασιστικο τονο θετεις ορια.

 

Επισης ενα αλλο λαθο που κανεις ειναι οτι καθεσαι και τσακωνεσαι με τον αντρα σου εξαιτιας των γονιων σου...μεγα λαθος.Ειναι ο αντρας σου,ειναι πατερας του παιδιου σου...το αν τον συμπαθουν ή οχι οι γονεις σου δεν εχει καμια σημασια,μην επηρεαζεσαι.Δλδ αν ο ανθρωπος δε συμπαθει του γονεις σου...και τι μ'αυτο?Ειναι λογος αυτος να τσακωνεσαι μαζι του?Οπως ειπε και καποια κοπελα παραπανω το σκηνικο με τα σκουπιδια που περιεγραψες ηταν ανευ σημασιας κι ομως εσυ επηρεαστηκες κι καθησες και σκοτωθηκες με τον αντρα σου.

 

Αναμεσα στα υπολοιπα ορια που πρεπει να θεσεις θα πρεπει επισης να τους ζητησεις να μην καθονται να σχολιαζουν\κατηγορουν τον αντρα σου μπροστα σου.Τους αρεσει δεν τους αρεσει τον παντρευτηκες,τον αγαπας,ειναι ο μπαμπας του παιδιου σου...αυτο οφειλουν να το σεβονται και να μην αναβουν φωτιες χωρις λογο.

[Mammy in love]

το να ζείτε πάνω κάτω έχει τις δυσκολίες του...ίσως σου κακοφαίνεται το κάθε τι επειδή έχεις ήδη πιεστεί πάρα πολυ και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην είσαι δεκτική ακόμα και σε πράγματα, που κάτω απο άλλες συνθήκες, να ήσουν...γνώμη μου είναι να βρεις τι είναι αυτό που ειλικρινά σε κάνει να νιώθεις έτσι...αν όντως οφείλεται στην συμπεριφορά της μητέρας σου πάρε τον άντρα σου και το παιδάκι σου και πηγαίνετε να ζήσετε αλλού και ενοικιάστε το σπίτι που είστε τώρα έτσι ώστε να εισπράτετε ένα ενοίκιο..

έτσι θα είσαι καλά κυρίως με σένα έπειτα με τον άντρα σου και κατ'επέκταση με τους γονείς σου...

εγώ ότι έγραψα το έγραψα απο προσωπική εμπειρία...

μακάρι και εμένα οι δικοί μου να έχουν αδυναμία στα παιδιά μου...

 

Κατερίνα μου μακάρι οι γονείς σου να έχουν αδυναμία στα παιδιά σου και να μην σε πειράζει.Πάντα βέβαια παίζει ρόλο και το πόσο χώνεται ο άλλος λόγο της αδυναμίας.Το να νοικιάσω το σπίτι και να φύγω το έχω σκεφτεί πολλές φορές...Είναι δύσκολη απόφαση και μάλλον αν θα την πάρω θα είναι πάνω σε "βρασμό ψυχής".Έχουμε παλέψει πολύ για να φτιάξουμε αυτό το σπίτι και δεν θα ήθελα να καταστραφεί στα χέρια κάποιου.Βέβαια αν δεν καταφέρω με άλλο τρόπο να ελέγξω την κατάσταση θα αναγκαστώ να το κάνω...

[Mammy in love]

Το ξερω οτι σας βοηθανε απο τα ποστ σου και στο αλλο θεμα. γι' αυτο και εχουν αρχισει να το εκμεταλλευονται και να εχουν γνωμη και να μην το κοβουν το σπορ. γενικα οι γονεις σου δεν καταλαβαινουν. θελουν οπωσδηποτε να εχουν το πανω χερι ακι το οτι σας παρεχουν "στεγη και φαγητο" κανει την κατασταση παρα πολυ δυσκολη. δεν ξερω μεχρι ποιου σημειου ειστε υπευθυνοι (γιατι και εσεις ειστε υπευθυνοι) αλλα η λυση θα ηταν η μετακομιση. επειδη αυτο δεν γινεται η επομενη λυση ειναι ο γερος καβγας δυστυχως και η απομακρυνση. ειπαμε θα θυμωσουν, θα πουν οτι ειστε αχαριστοι, και αλλα πολλα. καπως πρπει να προστατεψετε την οικογενεια σας γενικα. αμα στα εκαναν τα πεθερικα αυτα τι θα εκανες;

 

Εννοείται πως και εμείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση.Δεν περίμενα όμως ποτέ ότι θα είχαμε τόσο μεγάλο πρόβλημα και άντε τώρα να μαζευτούμε...

[Mammy in love]

Εγω παντως δε νομιζω οτι ολο αυτο γινεται επειδη σας βοηθανε στα χρεη...πιστευω ειναι καθαρα ο χαρακτηρας τους αυτος.Απο τη λαχταρα τους για το μωρο δεν καταλαβαινουν οτι σε καποια πραγματα υπερβαλλουν.

 

Και φταις κι εσυ που δεν τους εκοψες τον αερα απο την πρωτη στιγμη.

 

Δε νομιζω οτι χρειαζεται ουτε να μετακομισετε ουτε να παιξετε ξυλο....απλα να θεσεις σιγα σιγα ορια.

 

Εγω θα σου ελεγα να βαλεις τον αντρα σου κατω να το κουβεντιασετε οι δυο σας,να δει κι αυτος οτι κι εσενα σε ενοχλουν οι αντιδρασεις των γονιων σου,να τα μοιραστειτε σα ζευγαρι και μαζι να αποφασισετε τι σας ενοχλει και ποια ορια θα θεσετε.

 

Απο κει και μετα με ηρεμο αλλα αποφασιστικο τονο θετεις ορια.

 

Επισης ενα αλλο λαθο που κανεις ειναι οτι καθεσαι και τσακωνεσαι με τον αντρα σου εξαιτιας των γονιων σου...μεγα λαθος.Ειναι ο αντρας σου,ειναι πατερας του παιδιου σου...το αν τον συμπαθουν ή οχι οι γονεις σου δεν εχει καμια σημασια,μην επηρεαζεσαι.Δλδ αν ο ανθρωπος δε συμπαθει του γονεις σου...και τι μ'αυτο?Ειναι λογος αυτος να τσακωνεσαι μαζι του?Οπως ειπε και καποια κοπελα παραπανω το σκηνικο με τα σκουπιδια που περιεγραψες ηταν ανευ σημασιας κι ομως εσυ επηρεαστηκες κι καθησες και σκοτωθηκες με τον αντρα σου.

 

Αναμεσα στα υπολοιπα ορια που πρεπει να θεσεις θα πρεπει επισης να τους ζητησεις να μην καθονται να σχολιαζουν\κατηγορουν τον αντρα σου μπροστα σου.Τους αρεσει δεν τους αρεσει τον παντρευτηκες,τον αγαπας,ειναι ο μπαμπας του παιδιου σου...αυτο οφειλουν να το σεβονται και να μην αναβουν φωτιες χωρις λογο.

 

Όρια ,αχ πόσα όρια πρέπει να μπουν...

[kourkoumpini]

Εννοείται πως και εμείς είμαστε υπεύθυνοι για αυτή την κατάσταση.Δεν περίμενα όμως ποτέ ότι θα είχαμε τόσο μεγάλο πρόβλημα και άντε τώρα να μαζευτούμε...

 

ξερεις τι γινεται; οσο το αφηνεις γιγαντωνεται και οι αλλοι παιρνουν περισσοτερο αερα. και αυτο δεν ισχυει μονο για γονεις-πεθερικα. ισχυει για ολα. για παρεες, για αφεντικα κτλ

 

εχει δικιο η νικη που σου λεει για κοινο μετωπο με τον αντρα σου. να μαλωνεις με τον αντρα σου για τελειως μεταξυ σας προβληματα ναι. αλλα να μαλωνεις για τα σουπα μουπες των γονιων σας ειναι ο,τι χειροτερο. γιατι μετα μπαινει ο εγωισμος και δεν μαζευεται ο καβγας. φτανεις στα ακρα.

 

πρεπει να καταλαβουν οτι χωνονται και οτι δεν εχουν τοσα δικαιωματα. αυτο βεβαια συνεπαγεται οτι θα σας κοψουν το φαι.

[xrisas2]

Δυστηχώς το συμπέρασμα είναι ότι όσο τους έχεις οικονομικά ανάγκη....Αν δεν σταματήσετε τα κοινού πάρε δώσε και σε συγγενείς , άμα δεν σταματήσεις το ''μπαμπά θέλω να πάω εκεί'', ''μπαμπά με πετάς εκεί'', ή ''κρατήστε μου τον μικρό για να πάω στον οδοντίατρο'' ή για ''να κάνω δουλειές στο σπίτι μου'' αυτά θα έχεις και χειρότερα και να ρωτήσω και κάτι άλλο μήπως με τρόπο σου λένε ότι μένετε και στο ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ;; Επειδή έχω ακριβώς τραβήξει τα ίδια δεν αλλάζει τίποτα μόνο άμα γίνει χοντρός καβγάς να κοπούν όλα και μετά από καιρό να μιλάτε τυπικά...Με τον άντρα μου τα είχαμε καθημερινά..Ξέρεις τι φταίει ότι εσύ και εγώ φταίμε που δίναμε δικαιώματα:oops: γιατί έτσι είναι...για σκέψου λίγο αν έχω άδικο. Ούτε από το σπίτι σου θα φύγεις ούτε τίποτα απλά .....ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ!!!!!!!!Επίσκεψη????Μετά από τηλέφωνο και εσύ και εκείνοι...και όχι καθημερινά έχουμε και δουλειές....Που ακούστικε να πηγαίνουμε τα παιδιά μας στους δικούς μας για να κάνουμε δουλειές;;;;Δεν πάει να με φάει η σκόνη και τα ποντίκια....Το παιδί είναι δικό μας και μέρος του σπιιού μας...Μπορεί να είμαι απότομη αλλά λυπάμαι έτσι είναι και μιλάω γιατί είμαι παθούσα...Και όχι πάνω κάτω αλλά δίπλα δίπλα.Και δεν δουλεύεις φαντάσου να σου το κρατούσανε για 3 μήνες όπως εμένα για να δουλεύεις....άλλα παρατράγουδα θα είχες....Και όταν με το καλό σαν τον παιδικό σταθμό δεν υπάρχει...Και όσο για μια κοπέλα που είπε μακάρι οι γονεις της να είχαν αδυναμία της υπάρχει διαφορά να έχουν αδυναμία όπως οι περισσότεροι παππούδες και άλλο να σου κάθονται στο σβέρκο γιατί ''έτσι θεωρούν πως πρέπει να είναι...και άμα μας αρέσει''

[nenapant]

Δυστηχώς το συμπέρασμα είναι ότι όσο τους έχεις οικονομικά ανάγκη....Αν δεν σταματήσετε τα κοινού πάρε δώσε και σε συγγενείς , άμα δεν σταματήσεις το ''μπαμπά θέλω να πάω εκεί'', ''μπαμπά με πετάς εκεί'', ή ''κρατήστε μου τον μικρό για να πάω στον οδοντίατρο'' ή για ''να κάνω δουλειές στο σπίτι μου'' αυτά θα έχεις και χειρότερα και να ρωτήσω και κάτι άλλο μήπως με τρόπο σου λένε ότι μένετε και στο ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ;; Επειδή έχω ακριβώς τραβήξει τα ίδια δεν αλλάζει τίποτα μόνο άμα γίνει χοντρός καβγάς να κοπούν όλα και μετά από καιρό να μιλάτε τυπικά...Με τον άντρα μου τα είχαμε καθημερινά..Ξέρεις τι φταίει ότι εσύ και εγώ φταίμε που δίναμε δικαιώματα:oops: γιατί έτσι είναι...για σκέψου λίγο αν έχω άδικο. Ούτε από το σπίτι σου θα φύγεις ούτε τίποτα απλά .....ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ!!!!!!!!Επίσκεψη????Μετά από τηλέφωνο και εσύ και εκείνοι...και όχι καθημερινά έχουμε και δουλειές....Που ακούστικε να πηγαίνουμε τα παιδιά μας στους δικούς μας για να κάνουμε δουλειές;;;;Δεν πάει να με φάει η σκόνη και τα ποντίκια....Το παιδί είναι δικό μας και μέρος του σπιιού μας...Μπορεί να είμαι απότομη αλλά λυπάμαι έτσι είναι και μιλάω γιατί είμαι παθούσα...Και όχι πάνω κάτω αλλά δίπλα δίπλα.Και δεν δουλεύεις φαντάσου να σου το κρατούσανε για 3 μήνες όπως εμένα για να δουλεύεις....άλλα παρατράγουδα θα είχες....Και όταν με το καλό σαν τον παιδικό σταθμό δεν υπάρχει...Και όσο για μια κοπέλα που είπε μακάρι οι γονεις της να είχαν αδυναμία της υπάρχει διαφορά να έχουν αδυναμία όπως οι περισσότεροι παππούδες και άλλο να σου κάθονται στο σβέρκο γιατί ''έτσι θεωρούν πως πρέπει να είναι...και άμα μας αρέσει''

 

λιγο σκληρη η σταση σου,αλλα θα συμφωνησω μαζι σου!!!!!

[giasemi]

Συγνώμη αλλά σε βρίσκω λιγακι υπερβολικη! Μακάρι να είχα κι εγω τους γονεις μου να πηγαίνουν τα παιδάκια μου βόλτα να ξεκουράζομαι κι εγώ που και που αλλά που τέτοια τύχη! Η μητέρα μου αδιαφορεί και ο πατέρας μου ειναι ψηλά στον ουρανό ... μάθε να εκτιμάς κάποια πράγματα γιατί όταν κάποια στιγμή τα χάσεις θα είναι αργά.....

[Katerina.S]

Κατερίνα μου μακάρι οι γονείς σου να έχουν αδυναμία στα παιδιά σου και να μην σε πειράζει.Πάντα βέβαια παίζει ρόλο και το πόσο χώνεται ο άλλος λόγο της αδυναμίας.Το να νοικιάσω το σπίτι και να φύγω το έχω σκεφτεί πολλές φορές...Είναι δύσκολη απόφαση και μάλλον αν θα την πάρω θα είναι πάνω σε "βρασμό ψυχής".Έχουμε παλέψει πολύ για να φτιάξουμε αυτό το σπίτι και δεν θα ήθελα να καταστραφεί στα χέρια κάποιου.Βέβαια αν δεν καταφέρω με άλλο τρόπο να ελέγξω την κατάσταση θα αναγκαστώ να το κάνω...

 

καλημέρα!

εννοείται πως δεν μπορείς να πάρεις τέτοια απόφαση εν βρασμώ, απλά να την έχεις στην άκρη του μυαλού σου...εμένα γνώμη μου είναι να συζητήσεις με τους δικούς σου..ούτε να κάνεις φασαρία ούτε τίποτα..

να τους πεις τι σε ενοχλεί και πως σε κάνει η συμπεριφορά τους να νιώθεις..κάνε εσύ το πρώτο βήμα για να αλλάξουν τα πράγματα...αν δεις ότι δεν αλλάζουν..τότε προσαπθείς να εντοπίσεις τις εναλλακτικές σου.

και μία φιλική συμβουλή: μην συζητάς ποτέ με τον άντρα σου αυτά που κάνουν οι γονείς σου και σε ενοχλούν...γιατί εσένα είναι γονείς σου και κάποια στιγμή θα ξεχάσεις αλλά ο άντρας σου όχι..

[Aretitsa]

Καλή σου μέρα και από μένα!

Νομίζω πως έτσι όπως έχουν τα πράγματα δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα για σένα. Από ότι κατάλαβα, οι γονείς σου σού έφτιαξαν το σπίτι (σχεδόν μόνοι τους), σε βοήθησαν να ξεχρεώσεις και γενικά εξαρτάσαι από αυτούς οικονομικά. Πού είναι λοιπόν τα όρια της δικής σου οικογένειας? Ναι, θέλεις ανεξαρτησία αλλά την αντέχεις? Μπορείς να τους κάνεις άκρη ή δε θα τα βγάλεις πέρα χωρίς αυτούς? Μακάρι να σε βοήθούσαν χωρίς να το εκμεταλλεύονται αλλά εφόσον κάτι τέτοιο δεν παίζει, είτε τους το ξεκόβεις και παλέυεις μόνη σου από όλες τις απόψεις ή κάθεσαι και ανέχεσαι. Εμένα το παιδί μου το κρατάει η πεθερά μου για να πάω δουλειά και δεν το μετάνιωσα στιγμή. Η γυναίκα είναι πέρα για πέρα σωστή και είναι ΠΕΘΕΡΆ ΜΟΥ!!! Δεν νομίζω ότι είναι θέμα του πόσο το βλέπουν, άμα είναι ανακατωσούρες, έτσι θα μείνουν για πάντα. Επέτρεψέ μου όμως να πιστεύω ότι ακόμα δεν έχεις πάρει τη ζωή σου στα χέρια σου γιατί αυτοί οι άνθρωποι σου δίνουν ακόμα (υλικά) πάρα πολλά κι εσύ τα δέχεσαι.

Σε αυτά τα πλαίσια, δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να βάλεις όρια.

[xrisas2]

Συγνώμη αλλά σε βρίσκω λιγακι υπερβολικη! Μακάρι να είχα κι εγω τους γονεις μου να πηγαίνουν τα παιδάκια μου βόλτα να ξεκουράζομαι κι εγώ που και που αλλά που τέτοια τύχη! Η μητέρα μου αδιαφορεί και ο πατέρας μου ειναι ψηλά στον ουρανό ... μάθε να εκτιμάς κάποια πράγματα γιατί όταν κάποια στιγμή τα χάσεις θα είναι αργά.....

 

Υπορβολική..και εγώ η ίδια το είπα και απότομη είπα...

¨Οπως ξανα είπα

...υπάρχει διαφορά να έχουν αδυναμία όπως οι περισσότεροι παππούδες και άλλο να σου κάθονται στο σβέρκο γιατί ''έτσι θεωρούν πως πρέπει να είναι...και άμα μας αρέσει''...

Και ο δικός μου πατέρας ήταν στον κόσμο του και τώρα στον ουρανό...και θα ήθελα πολύ να ήταν εδώ και ας συνέχιζε να ''ήταν στον κόσμο του''...

 

Μην μπλέκουμε τους γονείς που είναι διακριτικοί μέσα σε ένα ζευγάρι και για κάποιους λόγους βοηθάνε χωρίς να δημιουργούν παρατράγουδα και καταστάσεις...

 

Τώρα πίστεψε με το Αν εκτιμώ , τι εκτιμώ και ποιον εκτιμώ........το ξέρω πάρα πολύ καλά εγώ με τα κριτήρια που θεωρώ εγώ και δόξα το θεό μόνο σε καλό μου βγαίνουν.. έχω μάθει αρκετά καλά να ξεχωρίζω.

 

Ο κάθε ένας είναι διαφορετικό άτομο και έχει την άποψη του...

[DALIA]

Εγώ θα μπορούσα να είχα απεριόριστη "βοήθεια" και από τις 2 πλευρές ( γονείς-πεθερικά ) αλλά λειτουργώ σαν να μην τους είχα....

Τα πάντα τα ρυθμίζω βάση προγράμματος δικό μας και συζήγου.Η γιαγιά τον έχει όσο εγώ δουλεύω και ΜΟΝΟΝ.Ολες τις υπόλοιπες ώρες το παιδί είναι μαζί μας στα πάντα.Ή αν τύχει κάτι που δεν θα μπορούσε να είναι τον πηγαίνω στην αδερφή μου.

Ο μόνος λόγος που λειτουργώ έτσι είναι για να αποφύγω αυτό το στενό μαρκάρισμα και να ξέρουν και εκείνοι ότι μπορώ και μόνη μου και φυσικά ότι υπάρχουν όρια και πλέον λειτουργούμε οι 3 μας σαν οικογένεια.

Το ίδιο κάνει και η αδερφή μου που μένει πάνω κάτω με τους γονείς μας.

[ΠΕΖΗ]

Διαβασα ολα τα ποστ που αναρτηθηκαν και συμφωνω με αρκετα απο αυτα. Πιστευω οτι ολα ειναι στο χερι της καθεμιας μας για το πως χειριζεται πεθερικα, γονεις κλπ. Καταρχας σκεψου ψυχραιμα τις αναγκες τις οικογενειας σου, τις δικες σου, του αντρα σου. Αν για παραδειγμα χρειαζεσαι τη βοηθεια τους μην την αρνηθεις γιατι θα το μετανιωσεις στο μελλον. Αποφασισε τι θελεις πραγματικα απο αυτους και στη συνεχεια συζητησε το με τον αντρα σου. Απο αυτα που γραφεις και επειδη δεν εχεις αναφερει κατι το τρανταχτο καταλαβα οτι ο αντρας σου ειναι πιο κουλ και δεν επηρεαζεται τοσο απο την κατασταση παρα μονο μεμονομενα. Αν βλεπεις οτι ζοριζεται, μην τον φορτωνεις περισσοτερο αλλα καθησυχασε τον και διαβεβαιωσε τον οτι θα βρεθει λυση στο προβλημα σας. Οταν αποφασισετε τι θελετε ακριβως, βαλτε τα ορια, ειναι πολυ πιο ευκολο απο οτι νομιζεις αρκει να το παρεις αποφαση, στην αρχη σιγουρα θα κακοφανει στους γονεις σου αλλα αν ειναι σωστοι θα καταλαβουν και θα κανουν πισω για το καλο των σχεσεων σας. Σιγουρα δεν θελουν να χαλασουν σχεσεις γιατι ετσι θα χασουν και το εγγονι τους και αυτο θα τους στενοχωρησει. Αν δειξεις αποφασιστικοτητα θα παρουν το μηνυμα, αν ομως δειχνεις ερμαιο τους τοτε ειναι σιγουρο οτι θα κανουν κουμαντο. Ψυχραιμια, αποφασιστικοτητα και πληρης ελεγχος της καταστασης και ολα θα μπουν στη θεση τους και εσυ θα τους εχεις οταν χρειαζεται και θα βρεις την ηρεμια σου.

[Mammy in love]

ξερεις τι γινεται; οσο το αφηνεις γιγαντωνεται και οι αλλοι παιρνουν περισσοτερο αερα. και αυτο δεν ισχυει μονο για γονεις-πεθερικα. ισχυει για ολα. για παρεες, για αφεντικα κτλ

 

εχει δικιο η νικη που σου λεει για κοινο μετωπο με τον αντρα σου. να μαλωνεις με τον αντρα σου για τελειως μεταξυ σας προβληματα ναι. αλλα να μαλωνεις για τα σουπα μουπες των γονιων σας ειναι ο,τι χειροτερο. γιατι μετα μπαινει ο εγωισμος και δεν μαζευεται ο καβγας. φτανεις στα ακρα.

 

πρεπει να καταλαβουν οτι χωνονται και οτι δεν εχουν τοσα δικαιωματα. αυτο βεβαια συνεπαγεται οτι θα σας κοψουν το φαι.

 

Μπα δεν θα μας τοπ κόψουν θα το κόψω εγώ.Δεν μπορώ θέλω να μπω σε μια σειρά.Ξέρω πως θα δυσκολευτώ αλλά μπροστά στην ησυχία μου;Αξίζει!Σήμερα το πρωί ήρθε επάνω η μητέρα μου και μου πέταξε μια ερώτηση που την περίμενα να σκάσει αλλά μια χαρά την πήρε την απάντηση.Θα μου κρατάνε τον μικρό για κάποιες ώρες μετά 15Αύγουστο γιατί θα περάσω μια σχολή και με ρώτησε αν θα μπορούν να τον πηγαίνουν για μπάνιο.Της είπα κι εγώ "Με καμία δύναμη.Το μωρό στη θάλασσα μόνο με εμένα και τον μπαμπά του. Φοβάμαι και για την ασφάλεια του στο αυτοκίνητο που είναι πολύ σημαντικό και επίσης το μωρό στη θάλασσα θα πηγαίνει μόνο όταν το συνοδεύω εγώ."

[Mammy in love]

Δυστηχώς το συμπέρασμα είναι ότι όσο τους έχεις οικονομικά ανάγκη....Αν δεν σταματήσετε τα κοινού πάρε δώσε και σε συγγενείς , άμα δεν σταματήσεις το ''μπαμπά θέλω να πάω εκεί'', ''μπαμπά με πετάς εκεί'', ή ''κρατήστε μου τον μικρό για να πάω στον οδοντίατρο'' ή για ''να κάνω δουλειές στο σπίτι μου'' αυτά θα έχεις και χειρότερα και να ρωτήσω και κάτι άλλο μήπως με τρόπο σου λένε ότι μένετε και στο ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ;; Επειδή έχω ακριβώς τραβήξει τα ίδια δεν αλλάζει τίποτα μόνο άμα γίνει χοντρός καβγάς να κοπούν όλα και μετά από καιρό να μιλάτε τυπικά...Με τον άντρα μου τα είχαμε καθημερινά..Ξέρεις τι φταίει ότι εσύ και εγώ φταίμε που δίναμε δικαιώματα:oops: γιατί έτσι είναι...για σκέψου λίγο αν έχω άδικο. Ούτε από το σπίτι σου θα φύγεις ούτε τίποτα απλά .....ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ!!!!!!!!Επίσκεψη????Μετά από τηλέφωνο και εσύ και εκείνοι...και όχι καθημερινά έχουμε και δουλειές....Που ακούστικε να πηγαίνουμε τα παιδιά μας στους δικούς μας για να κάνουμε δουλειές;;;;Δεν πάει να με φάει η σκόνη και τα ποντίκια....Το παιδί είναι δικό μας και μέρος του σπιιού μας...Μπορεί να είμαι απότομη αλλά λυπάμαι έτσι είναι και μιλάω γιατί είμαι παθούσα...Και όχι πάνω κάτω αλλά δίπλα δίπλα.Και δεν δουλεύεις φαντάσου να σου το κρατούσανε για 3 μήνες όπως εμένα για να δουλεύεις....άλλα παρατράγουδα θα είχες....Και όταν με το καλό σαν τον παιδικό σταθμό δεν υπάρχει...Και όσο για μια κοπέλα που είπε μακάρι οι γονεις της να είχαν αδυναμία της υπάρχει διαφορά να έχουν αδυναμία όπως οι περισσότεροι παππούδες και άλλο να σου κάθονται στο σβέρκο γιατί ''έτσι θεωρούν πως πρέπει να είναι...και άμα μας αρέσει''

 

Για δουλειές δεν τους τον αφήνω και έχω ένα σπίτι μπάχαλο αλλά δεν πειράζει.Για τον οδοντίατρο δεν μπορώ αλλιώς γιατί ο άντρας αργεί να γυρίσει.Καταφέρνω όμως να τον αφήνω και να ζητάω εξυπηρετήσεις όσο πιο σπάνια μπορώ.Πρέπει να βγάλω δίπλωμα οδήγησης , επείγει...

[Mammy in love]

Συγνώμη αλλά σε βρίσκω λιγακι υπερβολικη! Μακάρι να είχα κι εγω τους γονεις μου να πηγαίνουν τα παιδάκια μου βόλτα να ξεκουράζομαι κι εγώ που και που αλλά που τέτοια τύχη! Η μητέρα μου αδιαφορεί και ο πατέρας μου ειναι ψηλά στον ουρανό ... μάθε να εκτιμάς κάποια πράγματα γιατί όταν κάποια στιγμή τα χάσεις θα είναι αργά.....

 

Γλυκό μου Γιασεμί λυπάμαι για τον πατέρα σου αλλά η αλήθεια είναι πως δυστυχώς κάποιοι γονείς στην προσπάθεια τους να βοηθήσουν κάνουν ζημιά.Για καλό το κάνουν αλλά....

[xrisas2]

Για δουλειές δεν τους τον αφήνω και έχω ένα σπίτι μπάχαλο αλλά δεν πειράζει.Για τον οδοντίατρο δεν μπορώ αλλιώς γιατί ο άντρας αργεί να γυρίσει.Καταφέρνω όμως να τον αφήνω και να ζητάω εξυπηρετήσεις όσο πιο σπάνια μπορώ.Πρέπει να βγάλω δίπλωμα οδήγησης , επείγει...

 

¨Οντως αυτό είναι ένα μεγάλο + και χρειάζεται:D:D:D

[Mammy in love]

καλημέρα!

εννοείται πως δεν μπορείς να πάρεις τέτοια απόφαση εν βρασμώ, απλά να την έχεις στην άκρη του μυαλού σου...εμένα γνώμη μου είναι να συζητήσεις με τους δικούς σου..ούτε να κάνεις φασαρία ούτε τίποτα..

να τους πεις τι σε ενοχλεί και πως σε κάνει η συμπεριφορά τους να νιώθεις..κάνε εσύ το πρώτο βήμα για να αλλάξουν τα πράγματα...αν δεις ότι δεν αλλάζουν..τότε προσαπθείς να εντοπίσεις τις εναλλακτικές σου.

και μία φιλική συμβουλή: μην συζητάς ποτέ με τον άντρα σου αυτά που κάνουν οι γονείς σου και σε ενοχλούν...γιατί εσένα είναι γονείς σου και κάποια στιγμή θα ξεχάσεις αλλά ο άντρας σου όχι..

 

Δεν τα συζητάω γενικά ,το αποφεύγω για τον λόγο που γράφεις.Τώρα αν πάνω στην σύγχυση μου ξεφύγει κάτι...έχει τύχει αυτό...Αλλά γενικά προσέχω.

[Mammy in love]

Καλή σου μέρα και από μένα!

Νομίζω πως έτσι όπως έχουν τα πράγματα δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα για σένα. Από ότι κατάλαβα, οι γονείς σου σού έφτιαξαν το σπίτι (σχεδόν μόνοι τους), σε βοήθησαν να ξεχρεώσεις και γενικά εξαρτάσαι από αυτούς οικονομικά. Πού είναι λοιπόν τα όρια της δικής σου οικογένειας? Ναι, θέλεις ανεξαρτησία αλλά την αντέχεις? Μπορείς να τους κάνεις άκρη ή δε θα τα βγάλεις πέρα χωρίς αυτούς? Μακάρι να σε βοήθούσαν χωρίς να το εκμεταλλεύονται αλλά εφόσον κάτι τέτοιο δεν παίζει, είτε τους το ξεκόβεις και παλέυεις μόνη σου από όλες τις απόψεις ή κάθεσαι και ανέχεσαι. Εμένα το παιδί μου το κρατάει η πεθερά μου για να πάω δουλειά και δεν το μετάνιωσα στιγμή. Η γυναίκα είναι πέρα για πέρα σωστή και είναι ΠΕΘΕΡΆ ΜΟΥ!!! Δεν νομίζω ότι είναι θέμα του πόσο το βλέπουν, άμα είναι ανακατωσούρες, έτσι θα μείνουν για πάντα. Επέτρεψέ μου όμως να πιστεύω ότι ακόμα δεν έχεις πάρει τη ζωή σου στα χέρια σου γιατί αυτοί οι άνθρωποι σου δίνουν ακόμα (υλικά) πάρα πολλά κι εσύ τα δέχεσαι.

Σε αυτά τα πλαίσια, δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να βάλεις όρια.

 

Κοίτα να δεις πως είναι.Το σπίτι το ξεκινήσαμε σιγά σιγά όταν τέλειωσα το σχολείο (καταλαβαίνεις πόσο σιγά εννοώ).Όταν έπιασα δουλειά στα 20 ότι έβγαζα πήγαινε στο σπίτι.Η οικονομική βοήθεια που μου προσφέρουν τώρα είναι το φαγητό ,τρώμε μαζί.Βασικά "χάσαμε την μπάλα".Βλέπεις όταν παντρεύτηκα δεν τους επέτρεπα τίποτα.Αλλά ο άντρας μου επέτρεψε πολλά γιατί τα είχε βρει μαζί τους.Τώρα καιρός για μάζεμα.

[Mammy in love]

Διαβασα ολα τα ποστ που αναρτηθηκαν και συμφωνω με αρκετα απο αυτα. Πιστευω οτι ολα ειναι στο χερι της καθεμιας μας για το πως χειριζεται πεθερικα, γονεις κλπ. Καταρχας σκεψου ψυχραιμα τις αναγκες τις οικογενειας σου, τις δικες σου, του αντρα σου. Αν για παραδειγμα χρειαζεσαι τη βοηθεια τους μην την αρνηθεις γιατι θα το μετανιωσεις στο μελλον. Αποφασισε τι θελεις πραγματικα απο αυτους και στη συνεχεια συζητησε το με τον αντρα σου. Απο αυτα που γραφεις και επειδη δεν εχεις αναφερει κατι το τρανταχτο καταλαβα οτι ο αντρας σου ειναι πιο κουλ και δεν επηρεαζεται τοσο απο την κατασταση παρα μονο μεμονομενα. Αν βλεπεις οτι ζοριζεται, μην τον φορτωνεις περισσοτερο αλλα καθησυχασε τον και διαβεβαιωσε τον οτι θα βρεθει λυση στο προβλημα σας. Οταν αποφασισετε τι θελετε ακριβως, βαλτε τα ορια, ειναι πολυ πιο ευκολο απο οτι νομιζεις αρκει να το παρεις αποφαση, στην αρχη σιγουρα θα κακοφανει στους γονεις σου αλλα αν ειναι σωστοι θα καταλαβουν και θα κανουν πισω για το καλο των σχεσεων σας. Σιγουρα δεν θελουν να χαλασουν σχεσεις γιατι ετσι θα χασουν και το εγγονι τους και αυτο θα τους στενοχωρησει. Αν δειξεις αποφασιστικοτητα θα παρουν το μηνυμα, αν ομως δειχνεις ερμαιο τους τοτε ειναι σιγουρο οτι θα κανουν κουμαντο. Ψυχραιμια, αποφασιστικοτητα και πληρης ελεγχος της καταστασης και ολα θα μπουν στη θεση τους και εσυ θα τους εχεις οταν χρειαζεται και θα βρεις την ηρεμια σου.

 

Ξέρεις τι σκεφτόμουν σήμερα;Δεν θα έπρεπε να τους πω τίποτα και να κάνω κάποια πράγματα και να βάζω όρια χωρίς να γίνουν και παρεξηγήσεις...Πάντως δεν θα το αφήσω έτσι θα μπούμε σε σειρά σίγουρα!