Προβληματα με γονεις - δεν ξερω που αλλου να γραψω βοηθεια

[LionKing]

Να το πω με μια μικρη προταση: οι γονεις μου ειναι υπερβολικα πιεστικοι. Δεν αντεχω αλλο. Η μητερα μ ειναι πολυ νευρικο ατομο τα θελει ολα στην εντελεια και και οι δυο ειναι πολυ κολλημενοι με τα μαθηματα. Πιστευουν πως η διασκεδαση δεν εχει να μου προσφερει κατι και την απορριπτουν διαρκως. Καθε φορα που τους ζηταω να βγω εξω γινεται χαμος στο σπιτι. Και δεν ζηταω ουτε παραλογες ωρες ουτε τιποτα ουτε συχνα. Απλα δεν με αφηνουν. Εχουν κολλημα με τα μαθηματα, γιατι φετος (παω 2α λυκειου ειμαι 17) δεν διαβαζα τιποτα ενω ολες τις αλλες χρονιες ημουν αριστη εβγαζα 19 και, ενω φετος δεν αντεξα ολην αυτη την πιεση και τα παρατησα. Με μειωνουν συνεχεια πχ οταν τρωω γλυκα μου λενε εχεις παχυνει ή δες τον ποπο σου πως ειναι... και οταν ειμαι στεναχωρημενη και απλα δεν θελω να μιλησω σε κανενα μου λενε"Αντε μωρε το μαλακισμενο δεν του καθονται οι γκομενοι και του φταιει ολος ο κοσμος..." φετος ερωτευτηκα κιολας ημουν χαλια ψυχολογικα και με εκαναν ακομη πιο χαλια.. (εννοειται δεν τους ειπα τπτ). Τωρα που τελειωσαν οι εξετασεις ζητησα να παω σε μια φιλη μου να κοιμηθω που μενει στην διπλα πολυκατοικια και κανανε λες και τελειωσε ο κοσμος (και που ξερω εγω οτι θα εισαι εκει και τετοια ενω αμα βγουμε στ μπαλκονι βλεπομαστε και το κοριτσι το ξερω απο 4 χρονων!!! και κανουμε πολυ παρεα απο τοτε...!)

 

Επισης ειδαν το αγορι της ξαδερφης μου (και κολλιτης μου επισης) το οποιο εχει τατουαζ και σκουλαρικι αλλα ειναι πολυ καλο παιδι και το εχουν γνωρισει οι γονεις της και τον εγκρινουν και καθε φορα που λεω να βγω μαζι της λενε οχι. Γενικα θελουν να κοψω παρε δωσε. Δεν αντεχω αλλο με πιεζουν για τα παντα με κανουν και αισθανομαι απαισια!! δεν εχω αλλα αδερφια. Ποτε δεν τους εχω δωσει δικαιωματα για τιποτα και δεν με εμπιστευονται καθολου! Ξερω οτι με αγαπανε αλλα απλα δεν μπορω.

Δεν θελουν να με αφησουν να εχω προσωπικη ζωη χωνονται παντου και οταν παραπονιεμαι λενε οτι ειναι η δουλεια τους. Ξερω πως δεν ειναι ετσι ολοι οι γονεις γιατι ειναι ετσι οι δικοι μου? Εχω αναγκη να ανασανω λιγο να περασω καλα χωρις να σκεφτομαι τι θα ακουσω οταν γυρισω σπιτι η πως θα καταφερω να τους πεισω :( Ειχαν φτασει στο σημειο σε καποια φαση καθε φορα που γυρνουσα σπιτι να ελεχγουν τα ματια μου γιατι ηταν πεποισμενοι πως επαιρνα ναρκωτικα!!! Ενω ουτε εχω σχεση με τετοια πραγματα ουτε εχω δωσει δικαιωμα ουτε οι φιλες μου!!! δεν ξερω πως τους καρφωθηκε η ιδεα!!

Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο εχω αναγκη να μιλησω καπου γιατι υποφερω και απο αυπνιες τον τελευταιο καιρο και επισης ζαλιζομαι συχνα και κανω εμετο χωρις να ειμαι αρρωστη(η μανα μου εδω πιστευει πως ειμαι εγκυος ελεος πια...)

[danel]

Δεν ξέρω τί να σου πω...σε καταλαβαίνω πάντως, γιατί εμένα η κόρη μου είναι 13 και επειδή εγώ έχω ζήσει με μεγάλη ελευθερία, πιστεύω ότι άξιζε και το ίδιο θέλω να ζήσει και η κόρη μου. Βέβαια δε σου κρύβω ότι κινδύνεψα πολλές φορές και γλύτωσε είτε από τύχη είτε από τη λογική μου. Όμως εκτιμώ ότι η κόρη μου έχει δικαίωμα να ζήσει και να κάνει λάθη και επιτρέπω πολλά περισσότερα από οτι οι άλλες μανάδες.

Πιστεύω ότι οι γονείς σου χρησιμοποιούν μία μέθοδο "ανάποδη" να το πω κι έτσι. Δηλαδή προσπαθούν να σε αποτρέψουν από αυτό που φοβούνται με το να "σου τη λένε", ώστε να σε ρίξουν στο φιλότιμο. Δύσκολο το βλέπω να αλλάξουν τον τρόπο τους και πιό εύκολο νομίζω θα ήταν να προσπαθήσεις ήρεμα να μπεις εσύ στο μυαλό τους. Πες τους, π.χ. ότι ξέρω ότι φοβόσαστε μην πάρω λάθος δρόμο, αλλά δείξτε μου εμπιστοσύνη και δε θα σας απογοητεύσω! Λίγο-λίγο κάθε φορά, και πάντα να τους λες πώς σε κάνουν να νοιώθεις όταν σου μιλάνε υποτιμητικά ας πούμε. Ίσως δε στο δείξουν, αλλά ελπίζω πώς θα το σκεφτούν καλύτερα την επόμενη φορά. Αλλά μη ξεχνάς να τους το υπενθυμίζεις! Κουράγιο, σε λίγο ενηλικιώνεσαι!

[irene2]

εγω θα σου ελεγα να δωσεις βαση στα μαθηματα σου να περασεις σε μια σχολη δηλωσε επαρχια καπου λιγο μακρυα τους τι θα κανουν θα σου πουνε να μην πας? ετσι θα μαθουν να ζουν με την απουσια σου και δεν θα σε ελεγχουν τοσο ισως και το οτι τωρα εχεις σταματησει να ασχολησε με το διαβασμα τους δημιουργει φοβο για διαφορα δεδομενου οτι η εφηβεια ειναι περιεργη..προσπαθησε να μπεις στη λογικη τους και να κατανοησεις τους φοβους τους..ακομα ζητα απο τον πατερα η τη μανα σου να ερχονται βα σε παιρνουν τοτε μπορει να ειναι λιγο πιο διαλλαχτικοι...

[Μαράκι8]

Καλημέρα κοριτσάκι μου.. Δυστυχώς οι γονείς σου από τό ενδιαφέρον και την αγάπη τους γίνονται πιεστικοί άθελά τους.. Ρίσκο τους βέβαια αλλά εσύ προσπάθησε όσο μπορείς να μην επηρεάζεσαι από τη συμπεριφορά τους και εκμεταλλεύσου το για το καλό σου.. Τι εννοώ? εφόσον δε θέλουν να πολυβγαίνεις και σε πιέζουν να διαβάζεις.. Καντο! Λογικά φέτος θα πας Γ Λυκείου ζήτησε τους να σε γράψουν σε κάποιο φροντιστήριο για θερινή προετοιμασία (εάν φυσικά υπάρχει η οικονομική δυνατότητα μην τους πιέσεις αν δεν μπορούν) και διάβασε όσο μπορείς περισσότερο.. Έτσι του χρόνου τέτοια εποχή θα είσαι ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ και κυρίως ΕΝΗΛΙΚΗ ! από εκεί κ πέρα δε θα μπορούν να σε περιορίζουν τόσο.. Δοκίμασε κιόλας να τους μιλήσεις πές τους πως νιώθεις κάθε φορέ που σε μειώνουν η σε πιέζουν γονείς σου είναι κ πάντα θα θέλουν το καλό σου προσπάθησε να τους δώσεις να καταλάβουν οτι αυτή τους η συμπεριφορά φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούν.. Δυστυχώς καμιά φορά ισχύει αυτό που λένε τι άλλο φοβάσαι? πες το κ θα γίνω...

[corina]

Η αντίδραση των γονιών σου είναι αντίδραση ανθρώπων που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε εσένα.....

Μάλλον το γεγονός ότι ερωτεύτηκες επιρρέασε την επίδοσή σου στο σχολείο και αυτό τους τρομοκράτησε..... και έτσι πιστεύοντας ότι οι παρέες ευθύνονται για την κακή σου επίδοση δεν σε αφήνουν..... Μόνη σου έβγαλες τα μάτια σου.....

Η μαγκιά στον έρωτα είναι να σε ανεβάζει ...όχι να σε καταστρέφει ακόμα κι αν ο άλλος δεν σε θέλει... θα έρθει ο επόμενος..... το μοναστήρι να ΄ναι καλά....

φρόντισε να συνδιάζεις καλά διάβασμα και έρωταγια το δικό σου καλό...αν σε δουν ότι τα καταφέρνεις θα ηρεμήσουν γιατί τώρα τα έχουν ...πάίξει από το στρες

ΒΑΛΕ προτεραιότητες στην ζωή σου ....τώρα πρέπει να είναι το διάβασμα....μετά κάτι άλλο.... αν νο 1 είναι ο έρωτας θα σε φάει μόνο το πάθος κάνε σωστούς συνδιασμούς στα ΘΕΛΩ σου και θα το δουν και εκείνοι........

[summer99]

Είναι λίγο υπερβολικό που δεν σε άφησαν να κοιμηθείς στη φίλη σου που μάλιστα την γνωρίζουν και μένει και απέναντί σας. Θα μπορούσες λοιπόν και εσύ να τους πεις να έρθει η φίλη σου σε σας, οπότε την επόμενη φορά να σε αφήσουν να πας. Το ότι όμως φέτος δεν έδωσες σημασια στα μαθήματά σου, αυτό το θεωρώ άσχημο για σένα. Σκέψου ότι τον Σεπτέμβριο θα πας Γ' Λυκείου και για μένα το πιο σημαντικό είναι να διαβάσεις και να περάσεις σε μια σχολή. Αν πάλι τα "φορτώσεις" και δεν μπεις κάπου, τι θα κάνεις; Θα είσαι στο σπίτι με τους γονείς σου και θα σε πιέζουν πάλι χωρίς να έχεις κάποια άλλη διέξοδο. Για αυτό θα σε συμβούλευα να επικεντρωθείς στα μαθήματά σου και όλα τα υπόλοιπα θα γίνουν.

[my_Kelly]

Κούκλα μου την εμπιστοσύνη των γονιών σου πρέπει να την κερδίσεις και όχι να την απαιτείς. Το βρίσκω λογικότατο όμως να σε πιέζουν, τη στιγμή που ενώ πήγαινες μέχρι πέρισυ πολύ καλά στο σχολείο ξαφνικά φέτος να πατώνεις. Μην ξεχνάς πως το λύκειο είναι μια φορά στη ζωή κι αν χάσεις το τρένο πάει, δεν υπάρχει άλλο, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση. Όπως είπε και μια κοπέλα παραπάνω, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να στρωθείς να διαβάσεις και να περάσεις σε μια σχολή της επιθυμίας σου και, πίστεψέ με, η φοιτητική ζωή είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΗ από τη λυκειακή! Επίσης έχεις καιρό για έρωτες με το τσουβάλι, μην βιαζεσαι!!! Τώρα προέχει το σχολείο και το μέλλον σου.

[LionKing]

ευχαριστω σε ολους!

 

Δεν ειναι το θεμα ομως οτι με πιεζουν μονο φετος γενικα με πιεζουν! Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου! Οι φιλες μου δεν θελουν να ερχονται σπιτι μου πλεον γιατι η θα μαλωσω με την μανα μου η θα ερχεται στο δωματιο να μας πει να κλεισουμε τον υπολογιστη η κατα τις 10 θα αρχισει να γκρινιαζει οτι ειναι αργα να φυγουν....

Και πως να κερδισω την εμπιστοσυνη τους αμα δεν με αφηνουν εστω να προσπαθησω???

[salomi]

"Αντε μωρε το μαλακισμενο δεν του καθονται οι γκομενοι και του φταιει ολος ο κοσμος..." ....

Αυτά ειναι λόγια των γονιών σου ή εγω κατάλαβα λάθος?? ελπίζω να εχω κάνει όντος λάθος γιατί΄δεν θέλω να τους κρίνω αλλα το θεωρώ απαράδεκτο. εν πάση περιπτώση προσπάθησε να κερδίσεις την εμπιστοσύνη τους. χωρίς υστερίες και φασαρίες. θέσε εσυ τα όρια όσο μπορείς και αν θελεις την γνώμη μου καλύτερα να στρωθείς να διαβάσεις να περάσεις κάπου και επειτα θα δεις ποσο πολύ θα αλλάξουν τα πράγματα.

[Skybeam]

Eπειδή πέρασα παρόμοια κατάσταση (όσον αφορά την καταπίεση) και το χειρίστηκα λάθος, ξέρω τι περνάς...

 

Άκου τι έκανα εγώ και το χειρίστηκα τελείως λάθος: έφυγα από το σπίτι στα 18 μου για να συζήσω με κάποιον, έχοντας πιάσει δουλειά και σπουδάζοντας σε ιδιωτική σχολή ταυτόχρονα. Αποτέλεσμα: δεν σπούδασα σωστά, κλονίστηκαν οι σχέσεις μας, καταστενοχώρησα τους γονείς μου χωρίς -δυστυχώς- να καταλάβουν το γιατί!

 

Τι θα έκανα σήμερα αν γύριζε πίσω ο χρόνος: τον βλάκα. Θα έκανα τον βλάκα για έναν χρόνο ακόμη, θα διάβαζα αρκετά ώστε να περάσω σε μια σχολή που γουστάρω πραγματικά, θα έβρισκα μια ημιαπασχόληση που να μην μου τρώει πολύ χρόνο από τα διαβάσματα του πανεπιστημίου, και θα κέρδιζα την ανεξαρτησία μου με αυτόν τον τρόπο οριστικά και αμετάκλητα.

[summer99]

ευχαριστω σε ολους!

 

Δεν ειναι το θεμα ομως οτι με πιεζουν μονο φετος γενικα με πιεζουν! Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου! Οι φιλες μου δεν θελουν να ερχονται σπιτι μου πλεον γιατι η θα μαλωσω με την μανα μου η θα ερχεται στο δωματιο να μας πει να κλεισουμε τον υπολογιστη η κατα τις 10 θα αρχισει να γκρινιαζει οτι ειναι αργα να φυγουν....

Και πως να κερδισω την εμπιστοσυνη τους αμα δεν με αφηνουν εστω να προσπαθησω???

 

Ένας λόγος λοιπόν παραπάνω για να μην αφήσεις τα μαθήματά σου και να περάσεις σε μια σχολή.

[elenik]

Η αντίδραση των γονιών σου είναι αντίδραση ανθρώπων που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους σε εσένα.....

Μάλλον το γεγονός ότι ερωτεύτηκες επιρρέασε την επίδοσή σου στο σχολείο και αυτό τους τρομοκράτησε..... και έτσι πιστεύοντας ότι οι παρέες ευθύνονται για την κακή σου επίδοση δεν σε αφήνουν..... Μόνη σου έβγαλες τα μάτια σου.....

.

:shock:

Μπηκα να γραψω αλλο αλλα σοκαριστηκα με αυτο. Το οτι υπαρχουν 2 (και οχι μονο δυστυχως) φοβισμενοι γονεις με ολα αυτα που βλεπουν και ακουν δεν σημαινει οτι εχει κανει το παιδι να προκαλεσει την αντιδραση αυτη.

 

Τσπα.

 

Ξερω πως ολοι τα καναμε αλλα τωρα τα βλεπουμε απο την αλλη πλευρα του δρομου απλα.

 

LionKing αυτο που θα εκανα θα ηταν να βρω καποια στιγμη που να ειναι ηρεμο το κλιμα και να μιλησω μαζι τους. Χωρις ενταση και απλα κανοντας διαλογο. Ισως απλα δεν εχουν καταλαβει ποσο εχεις πιεστει.

Εχεις κατσει ποτε να μιλησετε οπως ακριβως τα γραφεις εδω? Χωρις αντιπαλοτητα και χωρις να εχεις τον "εχθρο" απεναντι σου ?

Δοκιμασε το . Ειναι η πιο αποτελεσματικη μεθοδος. Κοντρα στην κοντρα δεν θα βγει τιποτα.

 

Επισης η irene2 εδωσε μια πολυ καλι ιδεα

εγω θα σου ελεγα να δωσεις βαση στα μαθηματα σου να περασεις σε μια σχολη δηλωσε επαρχια καπου λιγο μακρυα τους τι θα κανουν θα σου πουνε να μην πας? ετσι θα μαθουν να ζουν με την απουσια σου

 

Ειμαι σιγουρη πως δεν φοβουνται εσενα και το τι μπορει να κανεις αλλα το τι μπορει να κανουν οι γυρω σου σε σενα.

Δεν θα στο συνιστουσα αλλα αν κατσεις μια μερα να δεις ειδησεις θα τρομαξεις και εσυ η ιδια (εχω φρικαρει λεμε και εγω και τα δικα μου φαντασου ειναι ακομα μικρα ).

 

Ειναι δυσκολο να εισαι γονιος. Αυτο μονο εχω να πω.

[corina]

Η σχέση γονέα παιδιού είναι αμφίδρομη, ειδικά δε σε αυτές τις ηλικίες......

Πολλές φορές οι γονείς αντιδρούν με αυτό τον τρόπο

Αν η αντίδραση αυτή προυπήρχε, όπως διευκρίνησε αργότερα το κορίτσι, τότε δεν οφείλεται στην επίδοσή της... αλλά στις αντιλήψεις τους που μόνο του το παιδί πρέπει να αντιπαρέρθει....

και επειδή σε λίγο αρχίζει η προετοιμασία της 3ης λυκείου, που ούτως ή άλλως πρέπει να είναι απερίσπαστη στο διάβασμά της, το μόνο που έχει να κάνει είναι τελικά συνειδητή υπομονή. Τα πράγματα δεν θα είναι για πάντα έτσι, ειδικά δε η φοιτητική ζωή είναι πολύ πιο ελεύθερη, το να ΧΑΣΕΙ τον πολύτιμο χρόνο της σε αντιπαραθέσεις που, λόγω του αγχους τους για τις εξετάσεις, δεν θα οδηγήσουν πουθενά, είναι καλύτερο να κάνει την επανάστασή της 1 χρόνο αργότερα, αν φυσικά το αντέχει........ γιατί τότε υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να κερδίσει την......... μάχη.

 

Υ.Γ. και οι δικοί μου γονείς ήταν ΠΟΛΥ αυστηροί..... δεν το έχω ...ξεχάσει αλλά ο ρόλος μας εδώ είναι να δίνουμε λύσεις ...όχι να το παίζουμε αρεστοί......

[Rea_1971]

LionKing,

εσύ έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου τι θές από τη ζωή σου;

Αυτό που θες, πως θα το πετύχεις;

Μίλα μας για αυτό, τα σχέδιά σου, τα όνειρά σου.

Είναι εύκολο, μα πάρα πολύ εύκολο να χρεώνουμε στους άλλους (και ιδιαίτερα στους γονείς μας) την όποια αποτυχία.

Για λίγο λοιπόν ξέχνα τι κάνουν οι γονείς σου και γράψε μας τι κάνεις εσύ. Και τι θέλεις εσύ.

Γράψε μου δηλαδή κάτι του τύπου: θέλω να γίνω πυροσβέστης γιατί μου αρέσει να βοηθάω κόσμο και να νιώθω ότι ξεπερνάω τις φοβίες μου. Για να πετύχω τον στόχο μου έχω ήδη αποφασίσει ότι θα φοιτήσω στη τάδε σχολή πυροσβεστικής ακαδημίας μόλις τελειώσω το λύκειο. Επειδή όμως η οικογένειά μου είναι φτωχή, αποφάσισα να μαζέψω τα χρήματα που χρειάζονται για να καλύψω τα έξοδα σπουδών μου, δουλεύοντας τα καλοκαίρια σερβίροντας στο καφενείο του χωριού μου.

[Μαρια2010]

Εγω παντως εχω μπερδευτει λιγο,διαβαζω απο ολες να λενε σε μια μαμα οταν το παιδακι της δεν τρωει να μην το πιεζει γιατι αντιδρα χειροτερα,σε μια μανα που προσπαθει στα τεσσερα να κοψει την πανα και της λεμε μην την πιεζεις γιατι θα εχεις χειροτερα αποτελεσματα,σε μια μαμα που δεν θελει να παει το παιδακι στον παιδικο να μην το πιεζει γιατι θα γινει χειροτερα,δεν εχετε καταλαβει οτι ακριβως γιαυτον τον λογο η μικρη παρατησε φετος τα μαθηματα;γιατι την πιεσαν και ηρθε το χειροτερο,δεν λεω οτι εκανε το σωστο αλλα δεν μπορω να καταλαβω σε ολα τα υπολοιπα να μην τα πιεζουμε και τωρα να φανε ολη την πιεση μαζεμενη;επισης θεωρω πως δεν χανουμε κανενα τρενο υπαρχουν γυναικες που ειναι μανες με 3 παιδι και σπουδαζουν και ειναι και αριστουχες αρα δεν τελειωνει τιποτα στο λυκειο,επισης θεωρω απαραδεκτο εναν γονεα να λεει κουβεντες του τυπου α δεν της καθεται κανενας γκομενος και τις φταινε ολα,δεν μιλας ετσι σε ενα παιδι που εχει πρωτοερωτευτει και θελει απλα να βγει με φιλες,ενα παιδι το οποιο πιεζεται σε οποιαδηποτε ηλικια παντοτε αντιδρα σπασμοδικα,φανταστειτε ενα παιδι το οποιο δεν εχει δει τιποτα στο γυμνασιο,στο λυκειο,οταν πια θα ειναι φοιτητης θα ειναι σαν αγριμη δεν θα ξερει απο που να ξεκινησει θα τα θελει ολα μαζι θα γινουν λαθοι απο αποθειμενα θα γινουν πολυ χειροτερα πραγματα μετα....η πιεση παντα φερνει αντιθετα αποτελεσματα σε οποιαδηποτε ηλικια,ποτε οι γονεις μου δεν με πιεσαν και δεν μπορω να σκεφτω ενα παιδι που θελει να παει σε μια φιλη της που υπαρχουν χιλιοι τροποι να εχεις απο κοντα το παιδι σου και να το ελεγχεις και εμεις κανουμε το αντιθετο....ολαθελουν μετρο...αγω παντως πιστευω πως το καλυτερο ειναι να μιλησεις ηρεμα με τους γονεις σου οπως ειπε και μια φιλη πιο πανω να πεις ολα αυτα που εχεις μεσα σου οτι σε πληγωνει και οτι σε θυμωνει να δουν την πραγματικοτητα τωρα που ειναι νωρις....δεν χρειαζονται φωνες και αγριαδες παντοτε με καλο τροπο ετσι μπορει να ξυπνησουν και οι ιδιοι και να δουν πραγματικα ποιο ειναι το παιδι τους και να σταματησουν να σε πιεζουν αλλα να αρχισουν να σε καταλαβαινουν....μην παρατας τα μαθηματα σου....συνεχισε να διαβαζεις για να περασεις στη σχολη που εσυ επιθυμεις και οχι οι γονεις σου....των γονιων μας τα ονειρα για εμας δεν φερνουν παντα την ευτυχια σε εμας....να προσεχεις και να μιλησεις στους γονεις σου....

[popi1987]

Μαρια2010 συμφωνω απολυτα μαζι σου

αυτη η κοπελα πως θα παει σε αλλη πολη να σπουδασει ας μου πει καποιος πως θα κυκλοφορει απο την στιγμη που δεν βγενει καθολου την εχουν κλησει σε 4 τοιχους και ολο διαβασμα διαβασμα .

το κοριτσι ειναι σε μια ηλικια που θα βγει θα γνωρισει και καποιον και ολα τα σχετικα που γινοντε δεν ειπε το κοριτσι α παρατησει το διαβασμα

και δεν ειπε οτι παρατησε το διαβασμα επειδη γνψρησε καποιον απλα οταν καποιος ειναι πολυ πιεστικος ειναι πολυ ασχημο πιο πολυ δεν γινεται

κανε υπομονη ενα χρονο και δηλωσε σε αλλη πολη . ασε που δεν πιστευω να σε αφησουν σε αλλη πολη αλλα θα πρεπει να περασεις στην πολη που εισαι γ ν σε ελεγχουν αχ ΘΕΕ ΜΟΥ ΚΟΥΡΑΓΙΟ

[ριτα79]

Λυπαμαι κοριτσια αλλα διαφωνω....

Δηλαδη τι λετε σε αυτο το κοριτσι;Να παρατησει τις σχεσεις της με τους γονεις της;Που στην τελικη, ναι ειναι λαθος ,να την πιεζουν,ναι δεν το χειροζονται σωστα,αλλα ειναι οι γονεις της και προσπαθουν για αυτο που θεωρουν εκεινοι καλυτερο για το παιδι τους.

Στο μυαλο τους αυτο ειναι το καλυτερο.Οκ Κανουν λαθος. Ουτε οι πρωτοι ουτε οι τελευταιοι γονεις ειναι που κανουν λαθη στη διαπαιδαγωγηση των παιδιων τους και ειδικα στην εφηβεια που οι αλλαγες ειναι τοσο μεγαλες.Ολοι κανουμε λαθη.

Αυτο που θα θελαμε ομως ειναι τα παιδια μας να φυγουν μακρια μας για να απαλλαγουν απο εμας ή να μας δωσουν να καταλαβουμε τι τα ενοχλει και πως μπορουμε να αλλαξουμε;

Τι της λετε;Κανε υπομονη μεχρι να φυγεις;Ειναι η φυγη αντιμετωπιση προβληματων;Και αν δε φυγει;Μονοδρομος;

Εγω καλη μου θα σου ελεγα να προσπαθησεις να κερδισεις την εμπιστοσυνη τους ετσι και αλλιως.

Ολα αυτα μας τα λες απο τη μερια σου και δε σε αμφισβητω αλλα και οι γονεις σου οντας υπερβολικοι και φοβισμενοι με τοσα που βλεπουν γυρω τους ,το καλο σου θελουν στο κατω- κατω απλα ισως με λαθος τροπο.Ισως εχουν κολλησει σε καποιες λεπτομερειες ή αλλαγες πανω σου που εσυ δε βλεπεις.Ολοι μας εχουμε αδικησει τους γονεις μας καπου... Και ολους μας εχουν αδικησει σε καποιες φασεις.Μην το βαζεις κατω.

Προσπαθησε να τους μιλησεις,ασχολησου με τα μαθηματα σου αφου εισαι σε ενα κρισιμο σταδιο πανελληνιων και εισαι τοσο καλη μαθητρια,προσπαθησε για το καλυτερο.Για σενα πρωτα απο ολους και το μελλον θα σε αποζημιωσει σε ολες σου τις σχεσεις και οικογενειακες και προσωπικες..

[irene2]

εγω δεν βλεπω τη φυγη ως λυση..απλα αναφερα και ισως να μην το εθεσα σωστα το οτι θα μαθουν να ζουν χωρις εκεινη αν περασει επαρχια..εννοουσα οτι απλα θα ενδιαφερονται παλι και θα ρωτανε αν εφαγε και αν διαβασε και αν ντυθηκε καλα και ολα τα σχετικα απλα δεν θα ειναι διπλα τους για να ξερουν ανα πασα στιγμη που βρισκετε και τι κανει..δεν ειπα να ξεκοψει εννοειται και οτι την αγαπανε και οτι παντα θα ειναι παιδι τους για να την στηριξουν

[pashalitsa]

Eπειδή πέρασα παρόμοια κατάσταση (όσον αφορά την καταπίεση) και το χειρίστηκα λάθος, ξέρω τι περνάς...

 

Άκου τι έκανα εγώ και το χειρίστηκα τελείως λάθος: έφυγα από το σπίτι στα 18 μου για να συζήσω με κάποιον, έχοντας πιάσει δουλειά και σπουδάζοντας σε ιδιωτική σχολή ταυτόχρονα. Αποτέλεσμα: δεν σπούδασα σωστά, κλονίστηκαν οι σχέσεις μας, καταστενοχώρησα τους γονείς μου χωρίς -δυστυχώς- να καταλάβουν το γιατί!

 

Τι θα έκανα σήμερα αν γύριζε πίσω ο χρόνος: τον βλάκα. Θα έκανα τον βλάκα για έναν χρόνο ακόμη, θα διάβαζα αρκετά ώστε να περάσω σε μια σχολή που γουστάρω πραγματικά, θα έβρισκα μια ημιαπασχόληση που να μην μου τρώει πολύ χρόνο από τα διαβάσματα του πανεπιστημίου, και θα κέρδιζα την ανεξαρτησία μου με αυτόν τον τρόπο οριστικά και αμετάκλητα.

 

 

Λοιπόν θα συμφωνήσω απόλυτα με τη skybeam!

 

Έχω περάσει από το ίδιο λούκι με εσένα κοπέλα μου! Μιλάμε για την ίδια αν όχι και χειρότερη καταπίεση! Και ξέρω καλά πόσο μα πόσο δύσκολο είναι να διαβάζεις σε τέτοιο περιβάλλον... Εμένα ακόμα χείρότερα είχαν και μεταξύ τους προβλήματα (το λέω κομψά κομψά)! Ξέρω πως είναι να νιώθεις να πνίγεσαι στο λαιμό και να θες να ανοίξεις την πόρτα και να εξαφανιστείς!

 

Η συμβουλή μου: Κοίτα λοιπόν, αφού "το ΄χεις" να ασχοληθείς με το τρένο που περνάει τώρα και είναι το τρένο των Πανελληνίων, δώστα όλα, δώσε τα ρέστα σου να περάσεις σε μια σχολή που θες και κοίτα να περάσεις επαρχία.

 

Νομίζω είναι ο μόνος τρόπος να σωθείς. Τα μυαλά των ανθρώπων δεν αλλάζουν! Αν θέλουν να σε μειωνουν και διάφορα άλλα, τουλάχιστον να μην το βλέπεις!

 

Είσαι 17 χρονών, μπορείς να κάνεις Ο,ΤΙ θες, μπορείς όμως και να κάνεις λάθη που θα χαντακώσουν τη ζωή σου και θα τα βλέπεις στα 30-40 και θα τραβάς τα μαλλιά σου! Κράτα τον εαυτό σου σφιχτά στην αγκαλιά σου και πες του "θα τα καταφέρουμε"! Και προχώρα με το κεφάλι ψηλά!

 

Να ξέρεις ότι σε νιώθω πραγματικά! Καλή τύχη!

[pashalitsa]

Λυπαμαι κοριτσια αλλα διαφωνω....

Δηλαδη τι λετε σε αυτο το κοριτσι;Να παρατησει τις σχεσεις της με τους γονεις της;Που στην τελικη, ναι ειναι λαθος ,να την πιεζουν,ναι δεν το χειροζονται σωστα,αλλα ειναι οι γονεις της και προσπαθουν για αυτο που θεωρουν εκεινοι καλυτερο για το παιδι τους.

Στο μυαλο τους αυτο ειναι το καλυτερο.Οκ Κανουν λαθος. Ουτε οι πρωτοι ουτε οι τελευταιοι γονεις ειναι που κανουν λαθη στη διαπαιδαγωγηση των παιδιων τους και ειδικα στην εφηβεια που οι αλλαγες ειναι τοσο μεγαλες.Ολοι κανουμε λαθη.

Αυτο που θα θελαμε ομως ειναι τα παιδια μας να φυγουν μακρια μας για να απαλλαγουν απο εμας ή να μας δωσουν να καταλαβουμε τι τα ενοχλει και πως μπορουμε να αλλαξουμε;

Τι της λετε;Κανε υπομονη μεχρι να φυγεις;Ειναι η φυγη αντιμετωπιση προβληματων;Και αν δε φυγει;Μονοδρομος;

Εγω καλη μου θα σου ελεγα να προσπαθησεις να κερδισεις την εμπιστοσυνη τους ετσι και αλλιως.

Ολα αυτα μας τα λες απο τη μερια σου και δε σε αμφισβητω αλλα και οι γονεις σου οντας υπερβολικοι και φοβισμενοι με τοσα που βλεπουν γυρω τους ,το καλο σου θελουν στο κατω- κατω απλα ισως με λαθος τροπο.Ισως εχουν κολλησει σε καποιες λεπτομερειες ή αλλαγες πανω σου που εσυ δε βλεπεις.Ολοι μας εχουμε αδικησει τους γονεις μας καπου... Και ολους μας εχουν αδικησει σε καποιες φασεις.Μην το βαζεις κατω.

Προσπαθησε να τους μιλησεις,ασχολησου με τα μαθηματα σου αφου εισαι σε ενα κρισιμο σταδιο πανελληνιων και εισαι τοσο καλη μαθητρια,προσπαθησε για το καλυτερο.Για σενα πρωτα απο ολους και το μελλον θα σε αποζημιωσει σε ολες σου τις σχεσεις και οικογενειακες και προσωπικες..

 

 

Σε πληροφορώ ότι ναι, σε μερικές περιπτώσεις η φυγή είναι μια λύση, προκειμένου να μη διαλυθεί το νευρικό σου σύστημα!!!

[elenip]

Να το πω με μια μικρη προταση: οι γονεις μου ειναι υπερβολικα πιεστικοι. Δεν αντεχω αλλο. Η μητερα μ ειναι πολυ νευρικο ατομο τα θελει ολα στην εντελεια και και οι δυο ειναι πολυ κολλημενοι με τα μαθηματα. Πιστευουν πως η διασκεδαση δεν εχει να μου προσφερει κατι και την απορριπτουν διαρκως. Καθε φορα που τους ζηταω να βγω εξω γινεται χαμος στο σπιτι. Και δεν ζηταω ουτε παραλογες ωρες ουτε τιποτα ουτε συχνα. Απλα δεν με αφηνουν. Εχουν κολλημα με τα μαθηματα, γιατι φετος (παω 2α λυκειου ειμαι 17) δεν διαβαζα τιποτα ενω ολες τις αλλες χρονιες ημουν αριστη εβγαζα 19 και, ενω φετος δεν αντεξα ολην αυτη την πιεση και τα παρατησα. Με μειωνουν συνεχεια πχ οταν τρωω γλυκα μου λενε εχεις παχυνει ή δες τον ποπο σου πως ειναι... και οταν ειμαι στεναχωρημενη και απλα δεν θελω να μιλησω σε κανενα μου λενε"Αντε μωρε το μαλακισμενο δεν του καθονται οι γκομενοι και του φταιει ολος ο κοσμος..." φετος ερωτευτηκα κιολας ημουν χαλια ψυχολογικα και με εκαναν ακομη πιο χαλια.. (εννοειται δεν τους ειπα τπτ). Τωρα που τελειωσαν οι εξετασεις ζητησα να παω σε μια φιλη μου να κοιμηθω που μενει στην διπλα πολυκατοικια και κανανε λες και τελειωσε ο κοσμος (και που ξερω εγω οτι θα εισαι εκει και τετοια ενω αμα βγουμε στ μπαλκονι βλεπομαστε και το κοριτσι το ξερω απο 4 χρονων!!! και κανουμε πολυ παρεα απο τοτε...!)

 

Επισης ειδαν το αγορι της ξαδερφης μου (και κολλιτης μου επισης) το οποιο εχει τατουαζ και σκουλαρικι αλλα ειναι πολυ καλο παιδι και το εχουν γνωρισει οι γονεις της και τον εγκρινουν και καθε φορα που λεω να βγω μαζι της λενε οχι. Γενικα θελουν να κοψω παρε δωσε. Δεν αντεχω αλλο με πιεζουν για τα παντα με κανουν και αισθανομαι απαισια!! δεν εχω αλλα αδερφια. Ποτε δεν τους εχω δωσει δικαιωματα για τιποτα και δεν με εμπιστευονται καθολου! Ξερω οτι με αγαπανε αλλα απλα δεν μπορω.

Δεν θελουν να με αφησουν να εχω προσωπικη ζωη χωνονται παντου και οταν παραπονιεμαι λενε οτι ειναι η δουλεια τους. Ξερω πως δεν ειναι ετσι ολοι οι γονεις γιατι ειναι ετσι οι δικοι μου? Εχω αναγκη να ανασανω λιγο να περασω καλα χωρις να σκεφτομαι τι θα ακουσω οταν γυρισω σπιτι η πως θα καταφερω να τους πεισω :( Ειχαν φτασει στο σημειο σε καποια φαση καθε φορα που γυρνουσα σπιτι να ελεχγουν τα ματια μου γιατι ηταν πεποισμενοι πως επαιρνα ναρκωτικα!!! Ενω ουτε εχω σχεση με τετοια πραγματα ουτε εχω δωσει δικαιωμα ουτε οι φιλες μου!!! δεν ξερω πως τους καρφωθηκε η ιδεα!!

Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο εχω αναγκη να μιλησω καπου γιατι υποφερω και απο αυπνιες τον τελευταιο καιρο και επισης ζαλιζομαι συχνα και κανω εμετο χωρις να ειμαι αρρωστη(η μανα μου εδω πιστευει πως ειμαι εγκυος ελεος πια...)

 

Κοριτσάκι μου, δεν προλαβαίνω να διαβάσω τι σου έχουν απαντήσει αλλά από προσωπική εμπειρία θα σου πω το εξής: και σε εμένα αλλά και σε όλες τις φίλες μου το να βγούμε γενικά πριν τελειώσουμε καν το σχολείο ήταν θέμα διαμάχης που συνήθως κέρδιζαν οι γονείς για να μην μιλήσω ότι όλες οι παρέες περνάγανε από κόσκινο για να εγκριθούν... το ότι είσαι και μοναχοκόρη επιδεινώνει τα πράγματα... κολλητή μου που είναι μοναχοκόρη και οι γονείς της, της έχουν φοβερή αδυναμία ακόμη και τώρα που είναι σαράντα και έχει φύγει από τα 20 από το σπίτι της για να σπουδάσει , δουλέψει κλπ, ακόμη την ρωτάνε αν έφαγε, αν κοιμήθηκε κλπ κλπ και σε εμένα όταν ήμουν στην ηλικία σου μου φαίνονταν υπερβολικά όλα όσα έκαναν στην προσπάθειά τους να με προστατέψουν από κακοτοπιές, κακές παρέες κλπ.. τώρα που τα σκέφτομαι καταλαβαίνω πως ότι έκαναν το έκαναν από ενδιαφέρον... χαλάρωσε και μην τρελαίνεσαι! γονείς είναι και ότι κάνουν το κάνουν από αγάπη!

[mary26]

Lionking μου σε καταλαβαινω απολυτα. Κι εγω περασα δυσκολα με καταπιεστικους γονεις και ειμαι κι εγω μοναχοπαιδι. Νομιζω δεν ειναι τυχαιο . Μαλιστα οταν μαλωναμε και ηταν προφανες οτι ειχα εγω δικαιο, εκεινοι συνασπίζονταν και με εβγαζαν τρελη. Μαλιστα μου το ελεγαν κι ολας(οτι ειμαι τρελη). Τοτε ευχομουν να ειχα αδερφια και να τα ακουγαν ολα αυτα γιατι σιγουρα θα με υπερασπιζονταν. Τοτε θυμαμαι μαλιστα οτι σημειωνα και τις μερες που μου απεμεναν για να ενηληκιωθω! Η συμβουλη μου ειναι να κανεις λιγο υπομονη και θα δεις οτι ολα θα αλλαξουν. Τωρα που ειμαι 26 κι εχω φυγει απ το σπιτι , πολλες φορες τους αποζητω , κι εκεινοι το ιδιο. Οι σχεσεις μας εχουν αλλαξει κατα πολυ! Θα δεις που αν περασεις σε καποια σχολη και σιγα σιγα ανεξαρτητοποιηθεις ολα θα αλλαξουν κι εκεινοι θα μαλακωσουν!

[red rose]

Διαβασα το αρχικο ποστ κ τις απαντησεις των κοριτσιων...

το μονο που θελω να γραψω ειναι οτι ευχομαι οντως να εισαι καποια/ος

που απλα μπηκε κ θελει να περασει την ωρα γραφοντας διαφορα απο το

να πιστεψω οτι γονεις ειπανε στο παιδι τους "αντε μωρε το μ...δεν του καθοντε οι γκομενοι

......""!!!

 

Ειλικρινα ελπιζω να μην ισχυουν τιποτα απο αυτα.......

Αν ισχυουν πηγαινε σε ενα οικογενειακο συμβουλο κ θα σου πει πως να

αντιμετωπισεις την κατασταση!

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Σε καταλαβαίνω κάτι αντίστοιχο πέρασα και εγώ όχι όμως τόσο άσχημα και τόσο έντονα .Ηρέμησα μόνο όταν παντρεύτηκα .....

[corina]

Οι κατηγορία αυτή των γονιών είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί.....

1.Δεν παραδέχονται το ...πρόβλημά τους

2.Θεωρούν τους άλλους γονείς ...χύμα και τα παιδιά τους- στρατιώτες τα καλύτερα- δικά τους επιτεύματα .... άρα αφού τους ικανοποιεί ταο αποτέλεσμα συνεχίζουν την τακτική.....αλλά και να μην τους ικανοποιεί το αποτέλεσμα πάλι συνεχίζουν γιατί δεν ...ξέρουν κάτι άλλο....

 

Τα παιδιά τους;

1.Φοβισμένα να τους αντιμετωπίσουν και λογικό αν είναι 16 και 17 αλλά στα 20, 25 πια κάτι συμβαίνει....

2.Χωρίς αυτοπεποίθηση κάνουν συχνά ΛΑΘΟΣ επιλογές και σε φίλους αλλά και σε συζύγους που συχνά (οι σύζυγοι) αποτελούν ένα μέσο να ξεφύγουν από τους γονείς...και από τον δυνάστη γονιό πάνε στον δυνάστη σύζυγο.......)

3Αν προχωρήσουν σε οικογένεια κινδυνεύουν ή να γίνουν οι ίδιοι καταπιεστικοί (κατά το γονεϊκό τους πρότυπο....) ή να πάνε στο άλλο άκρο και στις δύο περιπτώσεις δεν είναι καλό πρότυπο για τα παιδιά τους.....

 

Λύση;;;;

Κάθε περίπτωση είναι μοναδική....

1.Δίνουμε μάχες όταν θα τις κερδίσουμε δηλ. ΜΕΤΑ τις πανελλήνιες και με όπλο τις σπουδές και την ενηλικίωση τους.....ΞΕΚΟΛΛΑΜΕ από επάνω μας 2.το καλό είναι ότι ΠΑΝΤΑ θα είναι εκεί να μας βοηθήσουν...... αλλά πάντα με το ανάλογο τίμημα την....ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ μας

3.Προσοχή στους φίλους και τις ερωτικές μας επιλογές γιατί από την πολλή καταπίεση αλλοιώνεται η αυτοεικόνα μας, πιστεύουμε ότι δεν αξίζουμε τέτοιους φίλους, ότι πρέπει να τους προστατεύουμε από την κρίση των γονιών, ότι και να μας πουν οι γονείς το βρίσκουμε προκατειλλημένο... και κάνουμε πολλά λάθη και από κόντρα στην κόντρα.....