Τραυλισμός-πότε να ανησυχήσω???

[noravas]

Γεια σας! μήπως ξερετε καλο λογοθεραπευτη ειδικο στο τραυλισμο στη Θεσσαλονικη;πηγαμε σε εναν για ενα χρονο και τιποτα.....χασαμε ενα χρονο.τωρα φοβαμαι να μην κανουμε λαθος και παλι

[Βάγια76]

Γεια σας! μήπως ξερετε καλο λογοθεραπευτη ειδικο στο τραυλισμο στη Θεσσαλονικη;πηγαμε σε εναν για ενα χρονο και τιποτα.....χασαμε ενα χρονο.τωρα φοβαμαι να μην κανουμε λαθος και παλι

 

το Plasis world στην Θερμη νομίζω ότι είναι απο τα καλύτερα. Αν δεν μπορείς να βρεις πληροφορίες πες μου να σου τις στείλω με μήνυμα.

[ευγενω]

Γεια σας.Κι εμένα η μικρή είναι 33 μηνων, άρχισε εδώ και λιγες μερες να τραυλιζει, χωρις να εχει γινει καμια αλλαγή στη ζωή της,ετσι ξαφνικά και στενοχωριεμαι. Θελει να τα πει γρήγορα και όταν αρχίζει μια προταση κολλαει στην αρχή.Εντωμεταξύ δε λεει ακομα τα άρθρα όπως το μηλο λεει ο μήλο, θα έρθεις;- α έρθεις; και κολλάει στην αρχή.Της λέω να μη βιαζεται,να το λεει πιο αργά.Τι άλλο να κάνω; Αν της λέω πως πρεπει να τα λέει της κάνω κακό; Πως να βοηθήσω; Χρειάζεται ειδικό ή οχι ακόμα;

[rkt]

επαναφέρω το θέμα: η μικρή εδώ και 15 μέρες ξανά άρχισε να τραυλίζει με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό και συχνότητα. Τελικά δεν άντεξα και αφού το συζητήσαμε με τον συζηγό μου, πήγαμε σε λογοπαιδικό. Κάναμε μια μεγάλη κουβέντα και με την μικρή παρούσα αλλά και χωριστά για περίπου 1,5 ώρα. Είπαμε κάποια πράγματα και τι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε και εμείς από την μεριά μας σαν ζευγάρι για να την βοηθήσουμε.

 

Η γνώμη της ειδικού είναι ότι θα βελτιωθεί με τον καιρο και δεν θα χρειαστεί επιπλέον βοήθεια αλλά εγώ συνεχίζω και στενοχωριέμαι ειδικά όταν κάποιοι ανίδεοι και ανεγκέφαλοι την κοροϊδεύουν και η ίδια το καταλαβαίνει και στενοχωριέται.........

Θα σταθώ εδω..

Επειδή είδες πως αντιμετώπισα το ίδιο θέμα, και την τελευταία φορά πραγματικά τρόμαξα με την έκταση και συχνότητα του φαινομένου, θα σου πω ότι τελικά πέρασε και έκτοτε είναι απλώς μία ανάμνηση, ευτυχώς.

Σήμερα η κόρη μου είναι 4 ετών, δεν ξανατράυλισε ποτέ από τότε, και κοιτάμε, πως θα της κλείσουμε το στόμα...

Ομως, επειδή τότε, βρέθηκαν κάποιοι να την κοροιδέψουν, όχι παιδιά, μεγάλοι, πήραν την απάντηση που τους έπρεπε ΑΜΕΣΩΣ και μπροστά στο παιδί.. Αυτό νομίζω, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο πως αντιλαμβανόταν το παιδί τα πράγματα, μιας και ουκ ολίγες φορές είχε έρθει με παράπονο και μου έλεγε: "μαμά, τι έχω?"

Για αυτό σου λέω, στήριξέ το και κόψε με το μαχαίρι το βήχα σε οποιονδήποτε. Μην ντραπείς, μην φοβηθείς, μην νομίζεις ότι πρέπει εσύ να είσαι η ευγενική. Αυτοί πρέπει. Για σένα το μόνο πρέπει είναι να προφυλάξεις το παιδί σου...

[noravas]

Γεια σας! μήπως ξερετε καλο λογοθεραπευτη ειδικο στο τραυλισμο στη Θεσσαλονικη;πηγαμε σε εναν για ενα χρονο και τιποτα.....χασαμε ενα χρονο.τωρα φοβαμαι να μην κανουμε λαθος και παλι

[TinyPebble]

Νομίζω τα post του moderator είναι αρκετά κατατοπιστικά, αλλά από όσο ξέρω, αρχίζεις να ανησυχείς μετά τα 5-6 όταν η κατάσταση είναι μόνιμη. Ως τότε δρας προληπτικά πηγαίνοντας σε ειδικούς και εφαρμόζοντας τεχνικές κι οδηγίες που σου δίνουν.

[TinyPebble]

Γεια σας! μήπως ξερετε καλο λογοθεραπευτη ειδικο στο τραυλισμο στη Θεσσαλονικη;πηγαμε σε εναν για ενα χρονο και τιποτα.....χασαμε ενα χρονο.τωρα φοβαμαι να μην κανουμε λαθος και παλι

Δε γνωρίζω κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει στη Θεσσαλονίκη, αλλά πραγματικά θεωρώ απαράδεκτο, επαγγελματία στο τομέα της υγείας να αναλαμβάνει περιστατικό χωρίς να έχει ανάλογη εμπειρία

[μαμα ελενη]

ποσο καιρο εκανε να το ξεπερασει?και η δικη μου εδω και ενα μηνα τραυλιζει και πολυ εντονα και εχω τρελλαθει απο την αγωνια...στην αρχη προσπαθουσα να την διορθωνω αλλα μαλλον εκανα χαζομαρα απο οτι διαβασα σε καποια σαιτ.απαντησε μου σε παρακαλω..

[μαμα ελενη]

Θα σταθώ εδω..

Επειδή είδες πως αντιμετώπισα το ίδιο θέμα, και την τελευταία φορά πραγματικά τρόμαξα με την έκταση και συχνότητα του φαινομένου, θα σου πω ότι τελικά πέρασε και έκτοτε είναι απλώς μία ανάμνηση, ευτυχώς.

Σήμερα η κόρη μου είναι 4 ετών, δεν ξανατράυλισε ποτέ από τότε, και κοιτάμε, πως θα της κλείσουμε το στόμα...

Ομως, επειδή τότε, βρέθηκαν κάποιοι να την κοροιδέψουν, όχι παιδιά, μεγάλοι, πήραν την απάντηση που τους έπρεπε ΑΜΕΣΩΣ και μπροστά στο παιδί.. Αυτό νομίζω, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο πως αντιλαμβανόταν το παιδί τα πράγματα, μιας και ουκ ολίγες φορές είχε έρθει με παράπονο και μου έλεγε: "μαμά, τι έχω?"

Για αυτό σου λέω, στήριξέ το και κόψε με το μαχαίρι το βήχα σε οποιονδήποτε. Μην ντραπείς, μην φοβηθείς, μην νομίζεις ότι πρέπει εσύ να είσαι η ευγενική. Αυτοί πρέπει. Για σένα το μόνο πρέπει είναι να προφυλάξεις το παιδί σου...

 

 

 

ποσο καιρο εκανε να το ξεπερασει?

[rica]

Βάγια γεια σου.Ειμαι λογοθεραεύτρια και όχι, δεν προσπάθησα ποτέ να εξαπατήσω ανθρώπους για να τους κερδίσω ως πελάτες.Κατ αρχήν να σου πω ότι ο "πρωιμος"τραυλισμός είναι πολύ συχνός σε παιδιά αυτής της ηικίας γιατί είναι η περίοδος που ο λόγος αναπτύσσεται ραγδαία κι αν μαλιστα συμβεί και κάποια σημαντική αλλαγή, οπως ο ερχομός αδερφού, τότε επιδεινώνεται η κατάσταση.Τα παιδιά σ αυτή την ηλικία εχουν τόσα πολλά να πουν που θα λέγαμε ότι δεν προλαβαίνει η γλωσσα το νου κι ετσι κομπιάζουν.Η γνώμη μου είναι να μην δώσεις προς το παρόν καμία σημασια στο γεγονός και προπάντων να μην δείχνεις το άγχος σου όταν κομιάζει.Προσπάθησε να μην της δείχνεις οτι βιαζεσαι να σου πει αυτό που θέλει αλλα οτι της αφήνεις χρόνο χωρίς όμως να της το λες με λόγια.Σε φάσεις που την βλέπεις να δυσκολεύεται πα΄ρα πολύ να την διευκολύνεις με ερωτήσεις που απαιτούν απαντήσεις τύπου ΝΑΙ/ΟΧι.Θα ξέρεις ότι τα παιδιά βιωνουν πολύ πιο έντονα κα΄ποιες καταστάσεις άγχους απ ότι φάινεται σ εμας τους μεγάλους.Μπορεί δηλ να φαινεται ότι περνάει ωράια με τον αδερφούλη αλλα σίγουρα γι αυτήν είναι τεράστια αλλαγή που θέλει τον χρόνο για να προσαρμοστεί.Σε καμία περίπτωση μην φέρεςι το παιδί σ επαφή με ειδικό γιατί τότε θα αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κα΄ποιο πρόβλημα και θα εδραιωθεί σαν κατάσταση>Αν χρειάζεσαι βοήθεια ζητα την με επισκεψη που θα κάνεις μόνη σου.Και επίσης ζητα πο τα ατομα οτυ ιοκογενειακού περίγυρου να φερονατι όπως φέρεσαι στο παιδί εσύ.Αν μέσα σ ενα 6μηνο δε δεις διαφορά τότε ισως να χρειαστεί βοήθεια και το ίδιο το παιδί απο ειδικό.Για πραγματικό τρααυλισμό μιλάμε όταν συμβαίνει καθε μέρα στο μεγαλύτερο μέρος των λεγομένων του παιδιού.Ελπίζω να σε βοήθησα.

 

Σίγουρα βοήθησες εμένα που αντιμετωπίζω παρόμοιο πρόβλημα και είχα ενδοιασμούς για το αν πρέπει να την πάω σε ειδικό. Τραυλίζει σχεδόν κάθε μέρα αλλά ελάχιστα, ίσως 1-2 φορές. Τι συμβαίνει όμως όταν μεγαλύτερα παιδιά κοροϊδεύουν; Πώς το χειρίζεσαι εκείνη τη στιγμή; Εγώ απλώς αποφάσισα να μην τη φέρνω σε επαφή με μεγαλύτερα παιδιά.

[Benfica]

Καλησπέρα και από μένα. Είμαι και εγώ λογοθεραπευτρια και σίγουρα δεν ανήκω στην βιομηχανία που κάπου αναφέρθηκε πιο πάνω. Μην τα βάζουμε όλα σε ένα τσουβάλι. Σ όλες τις ειδικότητες υπάρχουν οι σωστοί επαγγελματίες και οι ανεντιμοι. Συμφωνώ με τα περισσότερα που είπε η συνάδελφος πιο πάνω. Μην τρελαινεστε γιατί τα παιδιά το καταλαβαίνουν και αγχώνονται. . Ο παιδικός τραυλισμος δεν είναι κάτι σπάνιο. Για να μιλήσουμε για παιδικό τραυλισμος πρέπει να συναντάται στη καθημερινή ομιλία του παιδιού συνέχεια καιόχι 1-2φορές την ημέρα. Επίσης τα συμπτώματα πρεπι να επιμένουν για πάνω από 6 μήνες. Φροντίστε το παιδί όταν σας μιλάει να είναι ήρεμο. Ο ρυθμός βοηθάει,γι αυτό παίζετε μαζί του παιχνίδια που έχουν ρυθμό.

[Elpidaz]

Χαίρομαι που συναντώ ειδικούς μέσα σε αυτό το θέμα. Αν μπορείτε παρακαλώ συμβουλέψτε με ως προς το εξής : Η μικρή μου (29 μηνών) τραυλίζει από αρχές Ιουνίου. Λύθηκε κυριολεκτικά η γλώσσα της κατά τη διάρκεια των διακοπών τον Ιούλιο και έκτοτε άρχισε να λέει πολλά περισσότερα απ' ό,τι πριν. προς το τέλος των διακοπών άρχισε πάλι να τραυλίζει και συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Χθες όμως στενοχωρήθηκα γιατί κάποια στιγμή προσπαθώντας να πει "όνειρα γλυκά" κι ενώ είχε κολήσει στο "ο" πήρε έκφραση λυπημένη και μου είπε "μαμά δεν μπογιώ να πώ". Με έπιασε λίγο απροετοίμαστη και το μόνο που είπα εκείνη την στιγμή ήταν "τί μωράκι μου όνειρα γλυκά? δεν πειράζει έλα να πιούμε το γαλατάκι μας". η αλήθεια είναι οτι δεν ξέρω πώς να το χειριστώ αυτό. τόσο καιρό δεν έχουμε δείξει τίποτα το αντιμετωπίζουμε σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό και περιμένουμε όσο χρειάζεται να τελειώσει αυτό που θέλει να πει. τώρα όμως μου δείχνει οτι έχει συνείδηση του τί της συμβαίνει και οτι την ενοχλεί. οποιαδήποτε συμβουλή σας θα μου ήταν πολύτιμη.

[Benfica]

Elpidaz όπως είπες παραπάνω η μικρή σου ανέπτυξε πολύ το λόγο της πριν από ένα μήνα. Μες στο μυαλουδακι της υπάρχουν πολλές λέξεις που πρέπει να μπουν γρήγορα σε σειρά για να εκφραστεί. Βιάζεται να μιλησει γι'αυτό και κομπιαζει. Μην σχολιαζεις καθόλου το λόγο της, είναι πολύ μικρή. Να τηςδινεις χρόνο να μιλησει, να μην ολοκληρωνεις τις φράσεις της,να λέτε τραγουδάκια μσζι (ο ρυθμός βοηθάει)

[Elpidaz]

Kαλημέρα! Ναι αυτό κάνουμε. διανύουμε περίοδο βελτίωσης πάλι και καινούργιων λέξεων (αγχώνομαι πολύ η μάνα )

[GiorgosK]

Καλησπερα σας

Θελω να σας πω και εγω ενα προβλημα που εχει προκυψει στην οικογενεια μας.

Το αγορακι μας εχει αρχισει και μιλαει απο πολυ νωρις απο 18 μηνων περιπου και καθε μηνα πηγαινε καξ καλυτερα οσπου καποια στιγμη οταν συμπληρωσε τα 2 του χρονια αρχισε να τραυλιζει η πρωτη φορα κρατησε μια εβδομαδα περιπου , αλλα οταν εγινε 24 μηνων τον αυγουστο αρχισε να το κανει για ενα εικοσαημερο περιπου αρκετα εντονα οσπου και σταματησε και αρχισε παλι απο της 18 οκτωβριου μεχρι και σημερα αλλοτε το κανει εντονα ειδικα το πρωι και αλλοτε ελαχιστα .....στο μεταξη το λεξιλογιο του εξελισετε ραγδαια και καθε μερα λεει ολο και πιο δυσκολα σχηματα και εκφρασεις ,οι χρονοι που χρησιμοποιεξ ειναι σωστοι .Ο παιδιατρος μας ειπε να μην ανησυχουμε και οτι ειναι απο την βιασυνη του να πει τοσα πολλα και οτι αρχισε πολυ νωρις να μιλαει (παραπανω απο οσο θα επρεπε για την ηλικια του)....Ακολουθουμε τις συμβουλες του αλλα ανησυχουμε εσεις τη γνωμη εχετε? Σημερσ π.χ. το πρωι το εκανε στο σπιτι,οταν βγηκαμε βολτα δεν το εκανε καθολου και αρχισε παλι οταν γυρισαμε σπιτι.......

Ευχαριστω για τον χρονο σας

[FEHKO]

Καλησπερα σας

Θελω να σας πω και εγω ενα προβλημα που εχει προκυψει στην οικογενεια μας.

Το αγορακι μας εχει αρχισει και μιλαει απο πολυ νωρις απο 18 μηνων περιπου και καθε μηνα πηγαινε καξ καλυτερα οσπου καποια στιγμη οταν συμπληρωσε τα 2 του χρονια αρχισε να τραυλιζει η πρωτη φορα κρατησε μια εβδομαδα περιπου , αλλα οταν εγινε 24 μηνων τον αυγουστο αρχισε να το κανει για ενα εικοσαημερο περιπου αρκετα εντονα οσπου και σταματησε και αρχισε παλι απο της 18 οκτωβριου μεχρι και σημερα αλλοτε το κανει εντονα ειδικα το πρωι και αλλοτε ελαχιστα .....στο μεταξη το λεξιλογιο του εξελισετε ραγδαια και καθε μερα λεει ολο και πιο δυσκολα σχηματα και εκφρασεις ,οι χρονοι που χρησιμοποιεξ ειναι σωστοι .Ο παιδιατρος μας ειπε να μην ανησυχουμε και οτι ειναι απο την βιασυνη του να πει τοσα πολλα και οτι αρχισε πολυ νωρις να μιλαει (παραπανω απο οσο θα επρεπε για την ηλικια του)....Ακολουθουμε τις συμβουλες του αλλα ανησυχουμε εσεις τη γνωμη εχετε? Σημερσ π.χ. το πρωι το εκανε στο σπιτι,οταν βγηκαμε βολτα δεν το εκανε καθολου και αρχισε παλι οταν γυρισαμε σπιτι.......

Ευχαριστω για τον χρονο σας

 

Μην ανησυχείς καθόλου. Δεν έχω διαβάσει τι έχουν γραψει οι αλλοι πιο πριν και ισως επαναλλαβω τα ιδια, αλλά ισχύει αυτό που είπε ο παιδίατρος .

Ακριβώς αυτό το στάδιο το περάσαμε και εμείς , αλλά και μια φίλη μου. Να σου πω τη δική μας περίπτωση που μοιάζει πολύ με τη δική σας. Και ο δικός μας είχε πολύ γρήγορη ανάπτυξη του λόγου πριν τα δυο . 2.50 χρονών το λεξιλόγιο του ήταν λεξιλογιο μεγαλου και έκανε φράσεις σύνθετες με πολλές προτάσεις. Ακριβώς στην ηλικία των 2 με 2.50 παρατηρήσαμε και εμείς έναν μικρό και περιστασιακό τραυλισμό , αναλογα με τα ατομα και την κουραση του . Όταν ήταν χαλαρός η όταν βρισκόταν με άτομα ήρεμα και με υπομονή , δεν συνέβαινε .Αντιθετα με καταπιεστικα ατομα που τον διεκοπταν την ωρα που μιλουσε για να τον συμβουλεψουν πως να μιλησει πιο σωστα, χωρις να τον αφηνουν να ολοκληρωσει τη φραση , εκει ηταν πιο εντονο γιατι του δημιουργουσαν εναν εκνευρισμο . Δεν ανησύχησα να σου πω την αλήθεια ουτε ρωτησα τον παιδιατρο γιατί καταλάβαινα ότι ήταν καθαρά της ηλικιας του και ψυχολογικό από το άγχος του να τα πει όλα και γρήγορα και λογω του χαρακτηρα του που ειναι ενθουσιωδης . Ήθελε το δικό του χρόνο να φτιαξει τις προτασουλες που πολλές φορές δεν του το δίναμε .

Η τακτική που εφάρμοσα , ήταν να προσπαθώ με κάθε τρόπο να μην του δείχνω ότι είμαι βιαστική (που από τη φύση μου είμαι αγχωτική) και να του δίνω πολύ χρόνο. Οταν ηθελε να μου πει κατι τον έπαιρνα από το χεράκι και καθόμαστε στο καναπέ , ώστε να του δείξω ότι έχω πολύ χρόνο μπροστά μου για να μου διηγηθεί όλα όσα ήθελε και όχι στο πόδι. Προσπαθούσα να τον κοιτάζω στα μάτια χαλαρά και όχι επίμονα και αχγωτικα η και καθόλου . Δεν του έκανα παρεμβασεις και διορθωσεις. (Μεσα μου προσπαθουσα πολυ να μη το κανω) Όταν παρόλα αυτά τραυλιζε και είμαστε μόνοι μας του έλεγα στην πλάκα κόλλησε η βελόνα και γελούσαμε. Επίσης εξήγησα στους πιο κοντινούς ανθρώπους, που ηταν πιο καταπιεστικοι ότι δεν πρέπει να τον πιέζουν και πρέπει να τον αφήνουν να ολοκληρώνει την πρόταση, χωρίς να το διακόπτουν .

 

Το ξεπέρασε τελείως στα 2.50. Σήμερα 3 και κάτι , αφηγειται ολόκληρες ιστορίες που καποιες ειναι και απο το μυαλο του, και λέει ποιήματα με 2 στροφές και με δύσκολες λέξεις, συνεχόμενα και χωρίς διακοπή. Είναι λαλίστατος.

Άλλη περίπτωση είναι της φίλης μου , 8 χρονών σήμερα το αγοράκι , με φοβερή ευφράδεια και λεξιλόγιο. Πρώτος μαθητής , πολυ ευστροφος και ετοιμολογος. Πάνω στο άγχος του και αυτος να τα πει όλα στην ηλικία 2-3 , τραύλιζε λίγο. Η φιλη μου τοτε ειχε ανησυχησει ,αλλα πολυ αδικα τελικά.

Τέλος ΄΄΄ το εάν ένα παιδάκι τραυλίζει η όχι θα δείξει μετά τα 3΄΄ , έτσι μου είχε πει ένας φίλος λογοθεραπευτής. Μην ανησυχείς καθόλου και Να το χαιρεσαι.

[Anga]

Το κοριτσάκι μου έγινε 3ων το Νοεμβριο... Από το Σεπτέβρη που ξεκινησε σταθμο παρατηρησα πολλές αλλαγες στη συμπεριφορά της, αρνητικές ολες... Δηλαδή κλάμα χωρίς εμφανή λόγο, αρνηση στα πάντα, χέρια & αντικείμενα στο στόμα, αποφυγή παντως ηλικιας παιδιων, ούρηση τη νυχτα 1-2 φορες κάθε βραδυ ενώ είχαμε κοψει την πάνα από τον περασμένο Μαϊο... Θέματα που ποτέ πριν δεν μας ειχαν προβληματισει καθώς ήταν απο μωράκι πολύ χαρουμενο, συζητησιμο & κοινωνικο.

Υπήρξε περιοδος που η οικογενειά μας εχασε την ηρεμια της εξαιτιας και μόνο του παιδιου... ΄Μια συνεχής γκρίνια, δυστροπία, άρνηση... Μέχρι που τη μαλώσαμε έντονα με φωνή & μια ξυλιά στον πωπό. Μετά από αυτό άρχισε να ηρεμεί η κατάσταση. Δεν ξέρω αν εφταιξε το μάλωμα που γενικότερα πιο πριν δεν είχε χρειαστεί να γίνει, ή απλά ήταν συνέχεια των περιεργων συμπεριφορών με την εναρξη του σταθμού... πάντως περίπου το Νοεμβριο άρχισε περιστασιακά να τραυλίζει.

Ενώ δηλαδή ήταν πιο ήρεμη γενικά, στο σταθμό πήγαινε με χαρά και έφευγε με χαρα, και σταμάτησε να τα κανει στο κρεβατι της τη νυχτα... άρχισε να εμφανίζει συμπτωματα τραυλισμου. Και γενικά προφέρει τις λέξεις λίγο μπερδεμένες μερικές φορές σαν να γύρισε πίσω... δηλαδή τρωει γραμματα, ξεχναει λεξεις που ηξερε κ.λ.π.

Εδώ και 2 μερες ήρθε η μητερα μου και εμεινε στο σπίτι μας και παρατηρησα πως μαζί της δεν συνεβαινε παρά μόνο ελάχιστες φορές. Μολις μιλάει μαζί μου & με τον πατερα της υπάρχουν φορές που δυσκολεύεται πάρα πολυ να ολοκληρώσει μια λέξη. Τι με συμβουλεύετε; Μηπως να πάω σε καποιον ειδικό; Μηπως είμαι εγω που την αγχωνω επειδή τη μάλωσα τότε; Στενοχωριέμαι που την ακουω να προσπαθεί έτσι και νιωθω τύψεις γιατί σκέφτομαι μηπως εγώ φταιω που συμβαίνει αυτό...

[mmdad]

Αρχισαν και εμενα να το κανουν.. Περισσοτερο ο μικρος και πιο σπανια ο μεγαλος. Ο μικρος μιλαει καθαρα και πολυ, ενειοται αρκετα γρηγορα στα ελληνικα και αρκετα καλα στα γαλλικα. καποιες φορες επαναλαμβανει την τελευταια λεξη του στυλ: Γιατι δεν βαζουμε τα αυτοκινητακια να,,, να ,,, να κανουν την κουρσα. Που πρεπει να απευθυνθω? Η δασκαλα της ελληνικης γλωσσας μου ειπε οτι το κανουν πολλα διγλωσσα παιδια ψαχνοντας να βρουν την λεξη που θελουν στην αναλογη γλωσσα. Την γαλλιδα δεν την εχω ρωτησει γιατι δεν ξερω τον αντιστοιχο ορο στα γαλλικα και γενικα ειναι ευχαριστημενη με την εξελιξη της ομιλιας του.

Σε ξενους (πχ στην παιδιατρο) δεν μιλανε καθολου,,,

[adamakia]

Λοιπον κοριτσια καλημερα!!!

 

Ειμαι καινουργια στην παρεα σας σαν εγγεγραμμενο μελος αν και διαβαζω καιρο το σαιτ σας και με εχει βοηθησει αρκετα σε πολλα θεματα .

λοιπον εχω και εγω εδω και κατι μερες θεμα τραυλισμου με τον γιο μου . Ειναι 2,5 χρονων και γενικα ειναι αρκετα αναπτυγμενος σε ολα του . Παιζει πολυ καλα με τα αλλα παιδια ειναι αρκετα κοινωνικο παιδι και απο Σεπτεμβρη ξεκινησε και παιδικο σταθμο . Το λεξιλιγιο του ειναι αρκετα ανεπτυγμενο αφου μου ελεγε και λεξεις που αναρωτιομουνα που τις εμαθε ? Φυσικα καταλαβαινα οτι το σχολειο κανει καλη δουλεια .

Εδω και λιγες μερες εχει ξεκινησει να μου τραυλιζει σε λεξεις . Και οσο περνανε οι μερες τραυλιζει και περισσοτερες φορες την ημερα.

Δεν θα σας κρυψω οτι εχτες τον επιασα ξαπλωσαμε μαζι στο κρεββατακι του και αρχισαμε να λεμε λεξεις με ζωα . Στις πολλυσαλαβες τραυλιζε ! Λιονταρι , Αρκουδα σαλιγκαρι κλπ αλλα του ελεγα μην βιαζεσαι αγαπη μου !!Παμε πιο αργα ! Και το λεγαμε συλλαβη συλλαβη !!! Τα πηγαινε περιφημα μετα δεν κολλαγε ! Το ειπαμε 3 φορες το βιβλιο και η μια καλυτερη απο την αλλη !

Ομως εξακολουθω να Αγχωνομαι ! Στεναχωρηθηκαμε !!! Τι να πω !

Αρχισα να ρωταω και μου ειπανε 1 πραγμα να παω στην παιδιατρο μας . Εχουμε ραντεβου στις 16/12 . Το περιμενω με αγωνια να δω τι θα μου πει .

Εχω αρχισει να ψαχνω για να κλεισω απο τωρα και καποιο ραντεβου με αναπτυξιολογο . Λετε να ειναι πολυ νωρις ???

Επισης με καθυσηχαζουνε πολλοι στο οτι θελει να πει πολλα αγχωνεται και για αυτο τραυλιζει .

Αχ τι να κανω στεναχωριεμαι !

 

Πειτε μου μαμαδες και εσεις τι να κανω ! Τα 3 ανηψια μου ποτε δεν ειχαν κατι παρομοιο και δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω !

 

Ευχαριστω πολυ εκ των προτερων .

[novak]

Καλημέρα adamakia,

 

Ο γιος μου είχε παρουσιάσει τραυλισμό περίπου 2 χρονών και ενώ η ομιλία του ήταν πολύ ανεπτυγμένη για την ηλικία του.

 

Είχα τότε μιλήσει τηλεφωνικά με αναπτυξιολόγο που με παρέπεμψε ο παιδίατρος, και αφού μου έκανε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με την ομιλία του παιδιού γενικότερα (πχ. αν λέει φράσεις, αν συνδυάζει 2 ή 3 λέξεις κλπ.) μου είχε πει ότι στις ηλικίες αυτές το πιθανότερο είναι να πρόκειται για το λεγόμενο "αναπτυξιακό τραυλισμό": είναι πιο συχνός σε αγοράκια και σε παιδάκια με ανεπτυγμένη για την ηλικία τους ομιλία. Ουσιαστικά είναι μια "φάση" κατά την οποία το στόμα προσπαθεί να συντονιστεί με τον εγκέφαλο (δηλ. ουσιαστικά αυτό που σου είπαν, ότι βιάζεται να τα πει και μπερδεύεται). Δεν έχει καμία σχέση με ψυχολογικά αίτια. Μου είχε πει μάλιστα ότι μπορεί να περάσει προσωρινά αλλά να ξαναεμφανιστεί λίγο αργότερα.

 

Το βασικό στην περίπτωση αυτή είναι να μην δείχνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά, να μην το σχολιάζουμε, να μην πιέζουμε το παιδί να τα πεί σωστά κλπ. γιατί αυτό μπορεί να επιδεινώσει αντί να βοηθήσει την κατάσταση. Καλό θα ήταν να συνεννοηθείς με τις δασκάλες του ώστε να μην σχολιαστεί ούτε στο σταθμό (και κυρίως από άλλα παιδάκια - αν και δε νομίζω σε αυτήν την ηλικία).

 

Στην περίπτωσή μας κράτησε περίπου 1,5 μήνα και πέρασε! Τώρα είναι 4 χρονών, μιλάει πολύ καλά, και μόνο πολύ σπάνια μπορεί να "κολλήσει" προς στιγμήν και να ψάχνει μια λέξη.

 

Οπωσδήποτε να το συζητήσεις με τον παιδίατρο και μπορείς να πάρεις και μια πιο εξειδικευμένη γνώμη από αναπτυξιολόγο.

[Elpidaz]

ακριβώς τα ίδια και εμείς και τώρα δεν βάζουμε τελεία :lol: όπως τα λέει η φίλη από πάνω μου είναι και αν διαβάσεις και λίγο παραπάνω θα βρεις και μένα να φρικάρω :lol::lol:

[Δ.Βούλα]

ο γιος μου ειναι 3,5 ετων και αρχισε να τραυλιζει εδω και 2 εβδ. ξεκινησε με το δεν...δεν ...και εχει φτασει σε σημειο να μην μπορει να ολοκληρωσει μια προταση. πηγα σε λογοθεραπευτη και οταν συζητουσαν οι δυο τους δεν τραυλισε ουτε μια φορα... μας ειπε οτι ειναι συνηθισμενο σε διδυμα αντιθετου φυλου το αγορι να τραυλιζει γιατι επισκιαζεται απο την αδερφη του και ζηλευει πολυ. μας ειπε να μην το δωσουμε σημασια και φαση ειναι και θα περασει... εγω βλεπω ομως οτι καταλαβαινει οτι κολλαει αλλα δεν τον αποσχολει και ιδιαιτερα πολλες φορες γελαει με αυτο μονος του..μας ειπε να αλλαξουμε τμηματα στο σχολειο. κοντευω να τρελαθω..... μια χαρα ηταν...

[mom2]

Το ίδιο συνέβη και με το μεγάλο μου γιο. Πρέπει να ήταν γύρω στα 3-3,5. Κι εγώ φρίκαρα κάθε φορά που τραύλιζε. Ο γιατρός μας είπε πως περνάει μια φάση ή ζήλια (μόλις είχε γεννηθεί ο αδερφός του) και ότι θα περάσει μόνο του. Αρκεί να μη δίνουμε συνέχεια και να μην τον διορθώνουμε. Το ξέρω ότι είναι δύσκολο αλλά πίστεψέ με θα περάσει μόνο του.