Τραυλισμός-πότε να ανησυχήσω???

[Βάγια76]

Ξερω έχουν γραφεί πολλά γι'αυτό το θέμα αλλά θα ήθελα τη βοήθειά σας μήπως και μπορέσω να βγάλω άκρη. Η κόρη μου 2 χρονών εδώ και 2 μήνες τραυλίζει - όχι σε καθημερινή βάση- αλλά όταν αγχώνεται, στρεσαρεται ή όταν την μαλώνουμε.

Φοβάμαι μήπως καταλάβει το άγχος μου και ξέρω πως αυτό δεν την βοηθάει. Τραυλίζει συνήθως όταν προσπαθεί να κάνει μεγάλες προτάσεις ενώ όταν τραγουδάει ο λόγος της είναι φυσιολογικός.

Τι να κάνω? Πόσο χρόνο να δώσω για να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό?

 

Η μόνη αλλαγή αλλά και η μεγαλύτερη που έχει συμβεί είναι ο ερχομός του 8μηνου αδερφού της, όπου μαζί του είναι ιδιαίτερα διαχυτική και τρυφερή. Αλλά και εμείς προσπαθούμε να τη βάζουμε συμμέτοχο σε πολλά πράγματα που κάνουμε με τον μικρό, π.χ. μπανάκι, ταισμα, κ.α για να μην νιώθει πως την απορρίπτουμε. Επιπλέον και όλες τις υπόλοιπες ώρες ασχολούμαι ως επι τω πλείστω μαζί της μέσω παιχνιδιού, παραμυθιών ή μουσικής και όχι με τον μικρό.....

 

Νιώθω όμως πως κάτι δεν κάνω/κανουμε με τον άντρα μου σωστά. Τι μπορεί να φταίει? Να απευθυνθώ σε ειδικό ή να αφήσω χρόνο και πόσο? Πάντως εδώ και κανένα 2μηνο κρατάει "καλά" ο τραυλισμός αλλά και οι δικές μου ενοχές.....

 

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ...περιμένω με αγωνία τις συμβουλές σας.

[almak]

Ξερω έχουν γραφεί πολλά γι'αυτό το θέμα αλλά θα ήθελα τη βοήθειά σας μήπως και μπορέσω να βγάλω άκρη. Η κόρη μου 2 χρονών εδώ και 2 μήνες τραυλίζει - όχι σε καθημερινή βάση- αλλά όταν αγχώνεται, στρεσαρεται ή όταν την μαλώνουμε.

Φοβάμαι μήπως καταλάβει το άγχος μου και ξέρω πως αυτό δεν την βοηθάει. Τραυλίζει συνήθως όταν προσπαθεί να κάνει μεγάλες προτάσεις ενώ όταν τραγουδάει ο λόγος της είναι φυσιολογικός.

Τι να κάνω? Πόσο χρόνο να δώσω για να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό?

 

Η μόνη αλλαγή αλλά και η μεγαλύτερη που έχει συμβεί είναι ο ερχομός του 8μηνου αδερφού της, όπου μαζί του είναι ιδιαίτερα διαχυτική και τρυφερή. Αλλά και εμείς προσπαθούμε να τη βάζουμε συμμέτοχο σε πολλά πράγματα που κάνουμε με τον μικρό, π.χ. μπανάκι, ταισμα, κ.α για να μην νιώθει πως την απορρίπτουμε. Επιπλέον και όλες τις υπόλοιπες ώρες ασχολούμαι ως επι τω πλείστω μαζί της μέσω παιχνιδιού, παραμυθιών ή μουσικής και όχι με τον μικρό.....

 

Νιώθω όμως πως κάτι δεν κάνω/κανουμε με τον άντρα μου σωστά. Τι μπορεί να φταίει? Να απευθυνθώ σε ειδικό ή να αφήσω χρόνο και πόσο? Πάντως εδώ και κανένα 2μηνο κρατάει "καλά" ο τραυλισμός αλλά και οι δικές μου ενοχές.....

 

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ...περιμένω με αγωνία τις συμβουλές σας.

Καλησπέρα .

Το έχεις καταλάβει κι εσύ ότι την αγχώνετε.

Επίσης έχεις καταλάβει πως μόνο τότε τραυλίζει.

Άρα μάλλον κάτι πρέπει να κάνετε που να μην της δημιουργεί τόσο άγχος. Οι ειδικοί βοηθούν και σε αυτήν την περίπτωση. Φαντάζομαι θα βοηθήσουν εσάς για να βοηθήσετε το κοριτσάκι σας

Μην περιμένεις ο χρόνος να λύσει το πρόβλημα. Μπορεί και να γίνει , αλλά θα αργήσει. Στο μεταξύ από ένα σημείο και ύστερα το παιδάκι θα αισθάνεται και άσχημα γι' αυτό που θα καταλαβαίνει πως του συμβαίνει. Επίσης τα συνομήλικά του "δεν θα του χαριστούν"

[Goblin]

Εγώ πάλι γιατί νομίζω ότι είναι πολύ μικρό? Άποψη μου πάντα…. 2 χρονών δεν έχει αναπτύξει καλά τον λόγο του και ίσως γ’ αυτό και να τραυλίζει όταν κάνει μεγάλες προτάσεις. Πολλά παιδάκια τραυλίζουν μέχρι να αναπτυχθεί σωστά ο λόγος τους…… Υπάρχει κάποιος στην οικογένεια με τραυλισμό??

[MY TREASURE]

Και εγώ πιστευω οτι ειναι μικρη. σε τετοια ηλικια η σκέψη τρεχει πιο γρηγορα απο το λογο οπότε στην προσπαθεια της να πει αυτα που σκεφτεται κανει επαναληψεις.

τηλεφωνησε σε καποιον ειδικο (λογοθεραπευτη), και ρωτησε τον αν ειναι φυσιολογικο για την ηλικια της

[Goblin]

Να σου πω εγώ, επειδή το έχω ψάξει το θέμα με ψυχολόγους, αναπτυξιολόγους κτλ κτλ (νόμιζα και εγώ ότι τραύλιζε ο δικός μου, είχαμε και ιστορικό στην οικογένεια) είναι μικρούλα!!!!! Δεν χάνεις τίποτα όμως να ρωτήσεις πιο πολύ για να ηρεμίσετε εσείς….. η πιτσιρίκα μια χαρά είναι!!!!

[vastrag]

Το ίδιο πρόβλημα είχα κι εγώ με την κόρη μου. Σε ηλικία 2,5 ετών άρχισε να τραυλίζει χωρίς κανένα (επιφανειακά) λόγο, δεν είχε αλλάξει δλδ κάτι στην οικογένεια. Ο τραυλισμός μέρα τη μέρα επιδεινωνόταν και κόντεψα να τρελαθώ.

Πήρα την παιδίατρο και μου είπε ότι οφείλεται σε κάποια αλλαγή που απλώς το παιδί δεν μπορεί να χειριστεί - λόγω ηλικίας. Εσείς έχετε το λόγο (το μικρό αδερφάκι).

Η συμβουλή της ήταν να το αγνοήσουμε παντελώς και κυρίως να μη διορθώνουμε το παιδί όατν μιλάει, να μην το βάζουμε να ξαναλέει αυτό που θέλει και ΠΡΟΠΑΝΤΩΝ να μην το μαλώνουμε και να μην το κοροϊδεύουμε.

Τα εφάρμοσα όλα αυτά και ο τραυλισμός εξακολούθησε για αρκετούς μήνες, κάποιες φορές εξαφανιζόταν και κάποιες επανερχόταν, αλλά (βάσει και της συμβουλής του παιδιάτρου μου) το άφησα να περάσει και... πέρασε!!!

Τώρα είναι πέντε ετών και δεν τραυλίζει ΠΟΤΕ! Νομίζω πως ούτε καν θυμάται ότι κάποτε τραύλιζε (γιατί τότε το καταλάβαινε και στενοχωριόταν...)

Υπομονή, λοιπόν, και συμβουλέψου τον παιδίατρό σου αν ανησυχείς τόσο πολύ!

[Βάγια76]

έγραψα πολλά αλλά έσβησαν...καταρχήν να σας ευχαριστήσω ΟΛΟΥΣ για τις απαντήσεις και το ενδιαφέρον που μου δείξατε. Ετσι είναι όπως τα λέτε και εγώ έχω παρατηρήσει πως συμβαίνει όταν βιάζεται να μιλήσει και είναι πραγματικά σαν να τρέχει η γλώσσα της πιο μπροστά απο το μυαλό της.

 

Το ερώτημα όμως είναι πόσο χρόνο να αφήσω και μετά να απευθυνθώ σε ειδικό? Απο την μια δεν θέλω να την αγχώσω και άλλο και απο την άλλη δεν θέλω να το αμελήσω....γιατί όπως ειπώθηκε και παραπάνω "τα παιδιά δεν χαρίζονται" και φοβάμαι μήπως όταν μεγαλώσει συνεχιστεί και την κοροϊδευουν.

 

Εργάζομαι στο χώρο της υγείας και αυτό που λέμε πάντα στους "πελάτες" μας είναι πως όσο πιο νωρίς τόσο καλύτερα...ποιός όμως κρίνει το νωρίς?

 

Στην οικογένεια δεν έχουμε κάποιον άμεσα συγγενή που να τραυλίζει αλλά και αυτό από μόνο του δεν λέει κάτι. Εντωμεταξύ μάλλον κάνω μια γκάφα τις τελευταίες μέρες: ενω δεν τη διακόπτω ούτε την διορθώνω όταν μιλάει, της λέω όμως"μίλα πιο αργά καρδούλα μου, η μαμά έχει όλο τον χρόνο για να σε ακούσε..". Απο τη μια μοιάζει να καταλαβαίνει αυτό που της λέω και απο την άλλη όχι.

Και η αλήθεια είναι πως πάντα όταν μας μιλάει την ακούμε και την κοιτάμε στα μάτια, το ίδιο και όταν της μιλάμε εμείς.

 

Επιμένω όμως πως νιώθω πως κάτι κάνουμε λάθος και η ίδια μέσα απο τον τραυλισμό κάτι προσπαθεί να μας πει. Τι όμως????

[emmaki]

"ενω δεν τη διακόπτω ούτε την διορθώνω όταν μιλάει, της λέω όμως"μίλα πιο αργά καρδούλα μου, η μαμά έχει όλο τον χρόνο για να σε ακούσε..". "

 

Μένω σε αυτό και κάνω την εξής υπόθεση (και μόνο υπόθεση). Μήπως με αυτό καταλαβαινει ότι κάτι δεν κάνει καλά (μιλά γρήγορα), πρέπει να το αλλάξει και τελικά της βγάζει άγχος και γίνεται χειρότερα;

Μήπως να δοκίμαζες να "ρίξεις ευθύνες" στον εαυτό σου; Τι θέλω να πω...Να της πεις κα΄τι σαν "Καρδούλα μου, η μαμά σήμερα είναι πολύ κουρασμένη/πονάει το κεφάλι της και πρεπει να της μιλάς αργά και σιγανά για να γίνει καλά" ή σε στυλ πλάκας "ποποπο.....δεν προλαβαίνω να σε παρακολουθήσω! Πιο αργά, καλέ!!!!!" (και με λίγο "καραγκιόζικο" στυλ, π.χ. πιάνοντας το κεφάλι σου, γουρλώνοντας τα μάτια σου κλπ).

Με τον πρώτο τρόπο θα προσπαθήσει να μιλά αργά για να ευχαριστήσει, χωρίς όμως να φανεί ότι κάνει η ίδια κάτι "κακό"/"στραβό" και με το εύτερο θα το έχεις γυρίσει στην πλάκα και πάλι θα προσπαθήσει να το κάνει με ηρεμία και γέλια

[Goblin]

Εμάς η ψυχολόγος μας έχει να μην τον κοιτάμε στα μάτια…. Για να μην αγχώνετε (μας είπε)…. Είναι και το άλλο… ξέρεις τι μπορούν να καταλάβουν με ένα βλέμμα τα πιτσιρίκια?? Τετραπέρατα είναι… μπορεί εμείς να νομίζουμε ότι κρυβόμαστε αλλά πίστεψε με τα νιώθουν όλα!!!!!

[Βάγια76]

Εμάς η ψυχολόγος μας έχει να μην τον κοιτάμε στα μάτια…. Για να μην αγχώνετε (μας είπε)…. Είναι και το άλλο… ξέρεις τι μπορούν να καταλάβουν με ένα βλέμμα τα πιτσιρίκια?? Τετραπέρατα είναι… μπορεί εμείς να νομίζουμε ότι κρυβόμαστε αλλά πίστεψε με τα νιώθουν όλα!!!!!

 

 

μπορεί και να έχεις δίκιο Μαργαρίτα και εγώ το είχα σκεφτεί αυτό.....όμως τι πιστεύεις πως είναι βοηθητικότερο σε αυτή τη φάση, να απευθυνθώ σε ψυχολόγο ή σε λογοθεραπευτή?

 

Εσας τι σας βοήθησε?

[almak]

μπορεί και να έχεις δίκιο Μαργαρίτα και εγώ το είχα σκεφτεί αυτό.....όμως τι πιστεύεις πως είναι βοηθητικότερο σε αυτή τη φάση, να απευθυνθώ σε ψυχολόγο ή σε λογοθεραπευτή?

 

Εσας τι σας βοήθησε?

Σε ψυχολόγο φυσικά.

[vastrag]

Με τον πρώτο τρόπο θα προσπαθήσει να μιλά αργά για να ευχαριστήσει, χωρίς όμως να φανεί ότι κάνει η ίδια κάτι "κακό"/"στραβό" και με το εύτερο θα το έχεις γυρίσει στην πλάκα και πάλι θα προσπαθήσει να το κάνει με ηρεμία και γέλια

 

Σ' εμάς πάντως η συμβουλή της παιδιάτρου ήταν απλώς... τίποτα απ' όλα αυτά. Απ' ό,τι μας είπε, το πρόβλημα του τραυλισμού δεν προέρχεται από το ότι προσπαθεί να μιλήσει γρήγορα, αλλά είναι καθαρά ψυχολογικό, από κάποιο άγχος που βιώνει το παιδάκι και δεν μπορεί να το διαχειριστεί.

Να σ' ενημερώσω ότι το "πρόβλημα" θα διαρκέσει ενδεχομένως αρκετούς μήνες (σε μας συνολικά κράτησε περίπου κανένα οκτάμηνο), αλλά μην απογοητεύεσαι, απλώς κάνε ό,τι πρέπει και... υπομονή.

Τα άλλα παιδάκια, όπως γράφτηκε είναι όντως σκληρά και δεν χαρίζονται, αλλά στην ηλικία των 2, κανένα δεν έχει καθαρή άρθρωση για να μπορέσει ν' αντιληφθεί τη διαφορετικότητα της ομιλίας του δικού σου παιδιού και να το κοροϊδέψει.

Επίσης, επειδή πέρασα πολύ δύσκολα το εν λόγω οκτάμηνο, ΜΗ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΝΟΧΕΣ για ό,τι συμβαίνει, δεν έκανες κάτι εσύ που να το προκάλεσε.¨

Όσον αφορά τον ειδικό, νομίζω ότι πρέπει ν' απευθυνθείς πρώτα στον παιδίατρό σου κι εκείνος θα σου πει πού πρέπει ν' απευθυνθείς.

Συγγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά το' χω ζήσει το "πρόβλημα" και σε νιώθω...

[Goblin]

Επίσης, επειδή πέρασα πολύ δύσκολα το εν λόγω οκτάμηνο, ΜΗ ΝΙΩΘΕΙΣ ΕΝΟΧΕΣ για ό,τι συμβαίνει, δεν έκανες κάτι εσύ που να το προκάλεσε.¨

Όσον αφορά τον ειδικό, νομίζω ότι πρέπει ν' απευθυνθείς πρώτα στον παιδίατρό σου κι εκείνος θα σου πει πού πρέπει ν' απευθυνθείς.

 

Κατά την γνώμη μου η επίσκεψη σε κάποιον ιδικό (σ’ αυτή την ηλικία) είναι μόνο για να ηρεμίσουν οι γονείς….

 

Όπως τα λέει η vastrag είναι πολύ δύσκολο να το βλέπεις και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα….

 

Δεν θα σου σύστηνα να πας σε λογοθεραπευτή, όλοι αυτοί έχουν εξελιχτεί σε μια καλή βιομηχανία (παίζονται πολλά λεφτά και τους φοβάμαι) Η δικιά μου παιδίατρος μου είχε πει ότι ο αναπτυξιολόγος σε στέλνει σε λογοθεραπευτή αν θεωρήσει ότι χρειάζεται!!!!

 

Και μένα η άποψη μου είναι να το συζητήσετε πρώτα με τον/την παιδίατρο ή να κάνετε ένα ραντεβού με ψυχολόγο (χωρίς να έχετε το παιδί μαζί) για να σας πει κάποια κλειδιά συμπεριφοράς!!!!

 

Ελπίζω να σε βοήθησα

[Βάγια76]

και μόνο που μίλησα λίγο μαζί σας, "ξελαμπήκαρα".

Σας ευχαριστώ για ακόμη μια φορά.......

 

Μάλλον θα δώσω λίγο χρόνο, τουλάχιστον μέχρι να γίνει 2,5 και μετά βλέπουμε....εντωμεταξύ είμαι και η ίδια ψυχολόγος και μου είναι κάπως δύσκολο να απευθυνθώ σε κάποια άλλη συνάδελφο για βοήθεια.

 

Οχι οτι αν χρεαστεί δεν θα το κάνω και όχι ότι και μόνη μου και μαζί με τον συντροφό μου δεν κάνουμε κάποια πράγματα. Δεν το παίζω ξερόλας απλά η επίγνωση με αγχώνει χειρότερα από την άγνοια.....

 

Ξερετε κανέναν καλό αναπτυξιολόγο στη θεσσαλονίκη?

[almak]

και μόνο που μίλησα λίγο μαζί σας, "ξελαμπήκαρα".

Σας ευχαριστώ για ακόμη μια φορά.......

 

Μάλλον θα δώσω λίγο χρόνο, τουλάχιστον μέχρι να γίνει 2,5 και μετά βλέπουμε....εντωμεταξύ είμαι και η ίδια ψυχολόγος και μου είναι κάπως δύσκολο να απευθυνθώ σε κάποια άλλη συνάδελφο για βοήθεια.

 

Οχι οτι αν χρεαστεί δεν θα το κάνω και όχι ότι και μόνη μου και μαζί με τον συντροφό μου δεν κάνουμε κάποια πράγματα. Δεν το παίζω ξερόλας απλά η επίγνωση με αγχώνει χειρότερα από την άγνοια.....

 

Ξερετε κανέναν καλό αναπτυξιολόγο στη θεσσαλονίκη?

:shock: "πλάκα" μας κάνεις !!!!!!!!!!!!

Εμείς τότε τι κάνουμε εδώ που σου λέμε την γνώμη μας????

Εσύ θα έπρεπε να είχες απευθυνθεί πρώτη σε συνάδελφο , και όχι να στο λέμε εμείς. Εκτός κι αν φοβάσαι πως και στην ειδικότητά σου συμβαίνει ότι συμβαίνει και στην βιομηχανία που υπαινίχθει μια φίλη παραπάνω

[ikaniretak]

και μόνο που μίλησα λίγο μαζί σας, "ξελαμπήκαρα".

Σας ευχαριστώ για ακόμη μια φορά.......

 

Μάλλον θα δώσω λίγο χρόνο, τουλάχιστον μέχρι να γίνει 2,5 και μετά βλέπουμε....εντωμεταξύ είμαι και η ίδια ψυχολόγος και μου είναι κάπως δύσκολο να απευθυνθώ σε κάποια άλλη συνάδελφο για βοήθεια.

 

Οχι οτι αν χρεαστεί δεν θα το κάνω και όχι ότι και μόνη μου και μαζί με τον συντροφό μου δεν κάνουμε κάποια πράγματα. Δεν το παίζω ξερόλας απλά η επίγνωση με αγχώνει χειρότερα από την άγνοια.....

 

Ξερετε κανέναν καλό αναπτυξιολόγο στη θεσσαλονίκη?

Βάγια γεια σου.Ειμαι λογοθεραεύτρια και όχι, δεν προσπάθησα ποτέ να εξαπατήσω ανθρώπους για να τους κερδίσω ως πελάτες.Κατ αρχήν να σου πω ότι ο "πρωιμος"τραυλισμός είναι πολύ συχνός σε παιδιά αυτής της ηικίας γιατί είναι η περίοδος που ο λόγος αναπτύσσεται ραγδαία κι αν μαλιστα συμβεί και κάποια σημαντική αλλαγή, οπως ο ερχομός αδερφού, τότε επιδεινώνεται η κατάσταση.Τα παιδιά σ αυτή την ηλικία εχουν τόσα πολλά να πουν που θα λέγαμε ότι δεν προλαβαίνει η γλωσσα το νου κι ετσι κομπιάζουν.Η γνώμη μου είναι να μην δώσεις προς το παρόν καμία σημασια στο γεγονός και προπάντων να μην δείχνεις το άγχος σου όταν κομιάζει.Προσπάθησε να μην της δείχνεις οτι βιαζεσαι να σου πει αυτό που θέλει αλλα οτι της αφήνεις χρόνο χωρίς όμως να της το λες με λόγια.Σε φάσεις που την βλέπεις να δυσκολεύεται πα΄ρα πολύ να την διευκολύνεις με ερωτήσεις που απαιτούν απαντήσεις τύπου ΝΑΙ/ΟΧι.Θα ξέρεις ότι τα παιδιά βιωνουν πολύ πιο έντονα κα΄ποιες καταστάσεις άγχους απ ότι φάινεται σ εμας τους μεγάλους.Μπορεί δηλ να φαινεται ότι περνάει ωράια με τον αδερφούλη αλλα σίγουρα γι αυτήν είναι τεράστια αλλαγή που θέλει τον χρόνο για να προσαρμοστεί.Σε καμία περίπτωση μην φέρεςι το παιδί σ επαφή με ειδικό γιατί τότε θα αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κα΄ποιο πρόβλημα και θα εδραιωθεί σαν κατάσταση>Αν χρειάζεσαι βοήθεια ζητα την με επισκεψη που θα κάνεις μόνη σου.Και επίσης ζητα πο τα ατομα οτυ ιοκογενειακού περίγυρου να φερονατι όπως φέρεσαι στο παιδί εσύ.Αν μέσα σ ενα 6μηνο δε δεις διαφορά τότε ισως να χρειαστεί βοήθεια και το ίδιο το παιδί απο ειδικό.Για πραγματικό τρααυλισμό μιλάμε όταν συμβαίνει καθε μέρα στο μεγαλύτερο μέρος των λεγομένων του παιδιού.Ελπίζω να σε βοήθησα.

[DIMITRALAW]

Ξερω έχουν γραφεί πολλά γι'αυτό το θέμα αλλά θα ήθελα τη βοήθειά σας μήπως και μπορέσω να βγάλω άκρη. Η κόρη μου 2 χρονών εδώ και 2 μήνες τραυλίζει - όχι σε καθημερινή βάση- αλλά όταν αγχώνεται, στρεσαρεται ή όταν την μαλώνουμε.

Φοβάμαι μήπως καταλάβει το άγχος μου και ξέρω πως αυτό δεν την βοηθάει. Τραυλίζει συνήθως όταν προσπαθεί να κάνει μεγάλες προτάσεις ενώ όταν τραγουδάει ο λόγος της είναι φυσιολογικός.

Τι να κάνω? Πόσο χρόνο να δώσω για να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό?

 

Η μόνη αλλαγή αλλά και η μεγαλύτερη που έχει συμβεί είναι ο ερχομός του 8μηνου αδερφού της, όπου μαζί του είναι ιδιαίτερα διαχυτική και τρυφερή. Αλλά και εμείς προσπαθούμε να τη βάζουμε συμμέτοχο σε πολλά πράγματα που κάνουμε με τον μικρό, π.χ. μπανάκι, ταισμα, κ.α για να μην νιώθει πως την απορρίπτουμε. Επιπλέον και όλες τις υπόλοιπες ώρες ασχολούμαι ως επι τω πλείστω μαζί της μέσω παιχνιδιού, παραμυθιών ή μουσικής και όχι με τον μικρό.....

 

Νιώθω όμως πως κάτι δεν κάνω/κανουμε με τον άντρα μου σωστά. Τι μπορεί να φταίει? Να απευθυνθώ σε ειδικό ή να αφήσω χρόνο και πόσο? Πάντως εδώ και κανένα 2μηνο κρατάει "καλά" ο τραυλισμός αλλά και οι δικές μου ενοχές.....

 

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ...περιμένω με αγωνία τις συμβουλές σας.

Λοιπόν κορίτσια γεια σας και από μένα. Ο μικρός μου είναι 3,5χρονών και εδώ και δέκα μέρες περίπου τραυλίζει σε σημείο να μην καταλαβαίνουμε τι λέει. Αυτή την περίοδο ασχολιόμασταν όλη με τα βαφτίσια της μικρής και ίσως αισθάνθηκε λίγο παραμελημένος. Είμαι φοβερά αγχωμένη γιατί θέλω να τον βοηθήσω και δεν μπορώ και από την άλλη φοβάμαι μην του μείνει κανένα κουσούρι. Την μπέμπα φανερά δεν τη ζήλευε πολύ, μόνο λίγο ξύλο έπεφτε. Όμως τώρα τελευταία, όλο λέει θα την σκοτώσω, θα την πουλήσω, κλπ. Επίσης, αισθάνομαι ότι με απορρίπτει, επειδή ασχολούμαι με το μωρό, και θέλει μόνο τον μπαμπά του. Η παιδίατρος λέει ότι θα κρατήσει 2-6 μήνες, αλλά εγώ φοβάμαι μήπως χάσουμε πολύτιμο χρόνο.

[rkt]

Και εμένα το έκανε η μία μου κόρη αυτό, περίπου στα 2,5. Εγώ είχα τρελαθεί από την αγωνία μου, και σκεφτόμουν μήπως πρέπει να πάω σε παιδοψυχολόγο κλπ κλπ, ο παιδίατρος μου επέμεινε, να μην κάνω τίποτα, να περιμένω, γιατί είναι κάτι που συμβαίνει και δεν δείχνει κάποιο πρόβλημα. Εννοείτε πως δεν την διόρθωνα, είχα ενημερώσει όλους όσους έρχονταν σε επαφή με το παιδί να μην διαννοηθούν να το σχολιάσουν και όλα όσα λένε και άλλες κοπέλες εδώ. Τελικά, αυτό όντως σταμάτησε, ξανάρθε, ξανασταμάτησε, κράτησε κάνα 6μηνο, και πλέον, δεν έχει ξανατραυλίσει. Η δε γλώσσα της πάει ροδάνι....

[Βάγια76]

όχι καλέ μου φίλε Αlmak δεν κάνω πλάκα.....ούτε και πιστεύω όλα αυτά περί βιομηχανίας, κλπ. Αλλωστε να ξέρεις πως και οι ίδιοι οι ψυχολόγοι χρειάζονται αρκετές ώρες ψυχανάλυσης-ψυχοθεραπείας από άλλους επιστήμονες για να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε ζητήματα άλλων ανθρώπων.

 

Ο λόγος που δεν έχω απευθυνθεί εως τώρα είναι αυτός που ανέφερε η ikaniretak "Σε καμία περίπτωση μην φέρεςι το παιδί σ επαφή με ειδικό γιατί τότε θα αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κα΄ποιο πρόβλημα και θα εδραιωθεί σαν κατάσταση"΄......

 

Εγώ μόνη μου έχω μιλήσει με άλλους συναδέλφους και καταλήγουμε σε όλα αυτά που αναφέρατε και εσείς παραπάνω.

 

Όσο για συγγενείς έχω την τύχη και την ατυχία να μεγαλώνω τα παιδιά σε ξένο τόπο μακριά απο άλλους συγγενείς, οπότε δεν υπάρχουν γαγιάδες και παπούδες που να ανακατεύονται και να κρατάνε μια διαφορετική στάση απο τη δική μας. Μόνο η μητέρα μου με βοηθάει κάποιες φορές αλλά μαζί της το έχουμε συζητήσει και κρατάμε κοινή στάση.

[Βάγια76]

Λοιπόν κορίτσια γεια σας και από μένα. Ο μικρός μου είναι 3,5χρονών και εδώ και δέκα μέρες περίπου τραυλίζει σε σημείο να μην καταλαβαίνουμε τι λέει. Αυτή την περίοδο ασχολιόμασταν όλη με τα βαφτίσια της μικρής και ίσως αισθάνθηκε λίγο παραμελημένος. Είμαι φοβερά αγχωμένη γιατί θέλω να τον βοηθήσω και δεν μπορώ και από την άλλη φοβάμαι μην του μείνει κανένα κουσούρι. Την μπέμπα φανερά δεν τη ζήλευε πολύ, μόνο λίγο ξύλο έπεφτε. Όμως τώρα τελευταία, όλο λέει θα την σκοτώσω, θα την πουλήσω, κλπ. Επίσης, αισθάνομαι ότι με απορρίπτει, επειδή ασχολούμαι με το μωρό, και θέλει μόνο τον μπαμπά του. Η παιδίατρος λέει ότι θα κρατήσει 2-6 μήνες, αλλά εγώ φοβάμαι μήπως χάσουμε πολύτιμο χρόνο.

 

 

Μπορώ να σε κατανοήσω απόλυτα γιατί και η δική μου αγωνία είναι μην χαθεί πολύτμος χρόνος....

[almak]

όχι καλέ μου φίλε Αlmak δεν κάνω πλάκα.....ούτε και πιστεύω όλα αυτά περί βιομηχανίας, κλπ. Αλλωστε να ξέρεις πως και οι ίδιοι οι ψυχολόγοι χρειάζονται αρκετές ώρες ψυχανάλυσης-ψυχοθεραπείας από άλλους επιστήμονες για να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε ζητήματα άλλων ανθρώπων.

 

Ο λόγος που δεν έχω απευθυνθεί εως τώρα είναι αυτός που ανέφερε η ikaniretak "Σε καμία περίπτωση μην φέρεςι το παιδί σ επαφή με ειδικό γιατί τότε θα αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι υπάρχει κα΄ποιο πρόβλημα και θα εδραιωθεί σαν κατάσταση"΄......

 

Βαγια στα γραπτά μου δεν λέει πουθενά να πας το παιδί σε είδικό. Εσείς λέω να πάτε σε ειδικό να σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε το παιδί.

 

Οι εφησυχασμοί των παιδιάτρων δεν μου κάνουν , διότι αν αρχίσουν να μιλούν όσοι είχαν πρόβλημα με τους παιδιάτρους και τις λάθος εκτιμήσεις τους σε τομείς που δεν είναι τις ιδικότητάς τους ...... θα μιλάμε για μέρες .

 

Επίσης πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις όλων ότι κάτι αγχώνει το παιδί και στην ηλικία που είναι του βγαίνει σε τραυλισμό................... αλλά ποιός από εμάς εδώ θα σου επι τι ακριβώς αγχώνει το παιδί? Ποιός από εμάς θα σου ανοίξει τα μάτια θα σου δείξει τρόπους να μην το κάνεις αυτό?

Με λίγα λόγια οι γενικές συμβουλές που άκουσες από όλους μας τις βρίσκω εύστοχες μεν αλλά όχι αρκετές .

[cleo75]

ίσως είναι πολύ νωρίς ακόμα καιθα έπρεπε να περιμένεις λίγο καιρό.....μία λάθος αρνητική διάγνωση ίσως σας δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα...στο κάτω κάτω της γραφής τώρα άρχισε να μιλάει...πάντως για να σε κάνω να αισθανθείς καλύτερα κ ο άντρας μου κ ο πεθερός μου τραυλιζαν μέχρι τις πρώτες τάξεις του δημοτικού...μετά το ξεπέρασαν....δε λέω βέβαια να περιμένεις μέχρι τότε...απλά άυτό πουθα σε συμβούλευα είναι να μην αγχώνεσαι και το μεταδίδεις αυτό στο παιδί...

[Συντονιστής Ε]

Χρησιμα ισως σας φανουν και αυτα :

TΡΑΥΛΙΣΜΟΣ μετα απο μια δυσκολη περιοδο!!

Τραυλισμός...

Εξελιξη τραυλισμου.

Απογοητευμένη....

ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ

Ομιλία - ανάπτυξη της ομιλίας σε παιδιά κάτω των 3 ετών

[koukouna]

καλησπέρα σε όλες

η μεγάλη μου κόρη Μαίρη (τώρα 3 ετών και 3 μηνών) είχε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα περίπου γύρω στα δύο που ήμουνα έγκυος και κάναμε και προσπάθειες να κόψουμε την πάνα (μεγάλο λάθος μου τότε). Γενικά μίλησε γρήγορα και γύρω στα δύο έκανε κανονικές προτάσεις 5- 6 λέξεις με αντωνημίες και ρήματα οπότε μου είχε κάνει εντύπωση αφού δεν είχε καθυστέρηση στην ομιλία για ποιό λόγο τράυλιζε.Κατά πάσα πιθανότητα οφείλεται σε 3 λόγους:

1. νέο αδερφάκι = ανασφάλεια

2. θέλει να πεί πολλά περισσότερα πράγματα αλλά δεν μπορεί ακόμα να εκφραστεί λόγω ηλικίας

3. κάποιος άλλος παράγοντας που προκαλεί ανασφάλεια στο παιδί ή κάποια μεγάλη αλλαγή για αυτό (παιδικός, μετακόμιση, πάνα, πιπίλα κλπ).

 

Είχα ανυσηχήσει και εγώ πολύ τότε, ρώτησα την παιδίατρο μου και μου είπε να το αφήσω τουλάχιστον 2 -3 μήνες και να δούμε αν θα βελτιωθεί.Μου είπε επίσης να μην το διορθώνω, ούτε να της λέω να μιλάει πιο αργά και να της μιλάω εγώ αργά και σταθερά, να την περιμένω με υπομονή να τελιώσει και να μην δίνω καμμία σημασία όταν συμβαίνει αυτό.

 

ΜΕτά απο περίπου 3 μήνες άρχισε σταδιακά να μειώνεται απο μόνο του και της πέρασε.

 

Αυτή είναι η προσωπική μου εμπειρία. Σε συνεργασία και με τον παιδίατρο σου χαλαρά άσε το λίγο καιρό χωρίς άγχος γιατί το καταλαβαίνουν τα παιδιά (άργησα να το καταλάβω αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ).

 

ελπίζω να σε βοήθησα λίγο.

[Βάγια76]

επαναφέρω το θέμα: η μικρή εδώ και 15 μέρες ξανά άρχισε να τραυλίζει με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό και συχνότητα. Τελικά δεν άντεξα και αφού το συζητήσαμε με τον συζηγό μου, πήγαμε σε λογοπαιδικό. Κάναμε μια μεγάλη κουβέντα και με την μικρή παρούσα αλλά και χωριστά για περίπου 1,5 ώρα. Είπαμε κάποια πράγματα και τι θα μπορούσαμε να αλλάξουμε και εμείς από την μεριά μας σαν ζευγάρι για να την βοηθήσουμε.

 

Η γνώμη της ειδικού είναι ότι θα βελτιωθεί με τον καιρο και δεν θα χρειαστεί επιπλέον βοήθεια αλλά εγώ συνεχίζω και στενοχωριέμαι ειδικά όταν κάποιοι ανίδεοι και ανεγκέφαλοι την κοροϊδεύουν και η ίδια το καταλαβαίνει και στενοχωριέται.........