Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Recommended Posts

33 minutes ago, annoulen said:

 

Γιώργο Μ, εμείς δεν το ζήσαμε σε αυτό το βαθμό, εσάς είναι πιο ήπιο από ότι καταλαβαίνω, αλλά εμάς ήταν και ένα χρόνο μεγαλύτερο από το δικό σας. 

Από την εμπειρία μου, θα σας πρότεινα να το παρακολουθήσετε για 3-4 μήνες και, εάν δεν δείτε βελτίωση ή έστω μία σχετική σταθεροποίηση, τότε να ξεκινήσετε τις διαδικασίες.

Οι ειδικοί (σε αυτούς που είχα πάει εγώ τουλάχιστον), λένε παρακολούθηση για 6 μήνες και μετά δραστηριοποίηση με λογοθεραπευτές, έχω όμως μία "επιφύλαξη" για τον χρονικό αυτό ορίζοντα, καθώς η διαδικασία για την έγκριση από το Δημόσιο των λογοθεραπειών είναι σχετικά χρονοβόρα (να κλείσεις ραντεβού, να βγει η γνωμάτευση κλπ). 

Αν έχετε υπομονή και χρόνο, μπορείτε να μετρήσετε τα "τραυλικά" επεισόδια, πρέπει να είσαι όμως με ένα χαρτί στο χέρι όλη την ώρα, τουλάχιστον την ώρα που είστε με το παιδί. Στην περίπτωση αυτή, βλέπεις πότε αυξάνονται, ποια ώρα της ημέρας,  πότε είναι σε ύφεση κλπ και έχεις και μετρήσιμα δεδομένα πλέον. Αυτό το είχαμε κάνει εμείς για περίπου μία εβδομάδα, που συμπεριελάμβανε και σαββατοκύριακο, που ήμασταν συνέχεια μαζί με το παιδί. Άλλο να έχει 10 τραυλικά επεισόδια την ημέρα και άλλο να έχει 10 τραυλικά επεισόδια την ώρα.  Μας το είχαν ζητήσει οι λογοθεραπευτές, προκειμένου να έχουμε κάποια δεδομένα στο πρώτο ραντεβού μαζί τους, χωρίς να έχουμε το παιδί μαζί. Επίσης με αυτόν τον τρόπο, εάν πάρετε ενδεικτικά μία εβδομάδα μετρήσεων τώρα, και μετά από έναν μήνα, μία άλλη εβδομάδα μετρήσεων, θα έχετε και συγκριτικά μεγέθη από τον ένα μήνα στον άλλο. 

Και επίσης, πρέπει να παρατηρήσετε τις εκφράσεις στο πρόσωπό του ή κάποιες κινήσεις του την ώρα που τραυλίζει.

 

 

Ναι! Λέω να το κάνουμε και εμείς αυτό πολύ καλή ιδέα, αν και είναι δύσκολο γιατί πάει παιδικό. Το απόγευμα τουλάχιστον. Η λογοθεραπεύτρια μας είπε να πάμε μία μέρα να παίξουμε εκεί για μία ώρα και απλά να παρατηρεί αυτή για να μας πει τη γνώμη της. Αν και όπως είπα παρέμβαση δε θα γίνει για τουλαχιστον μερικούς μήνες ακόμα αυτό το έχουμε δηλώσει ήδη. Πρέπει να δωθεί χρόνος στο παιδί με ηρεμία.

Ως τραυλικό επεισόδιο θεωρείς 1-2 επαναλήψεις συλλαβών στην πρόταση ή πολλές (πχ δέκα και με παύση); Πάντως 10 τραυλικά επεισόδια (μικρά και μεγάλα μαζί) την ώρα το απόγευμα τα έχει που είναι πιο κουρασμένος σίγουρα.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 114
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

3 ώρες πρίν, ΓιώργοςΜ είπε:

 

Ναι! Λέω να το κάνουμε και εμείς αυτό πολύ καλή ιδέα, αν και είναι δύσκολο γιατί πάει παιδικό. Το απόγευμα τουλάχιστον. Η λογοθεραπεύτρια μας είπε να πάμε μία μέρα να παίξουμε εκεί για μία ώρα και απλά να παρατηρεί αυτή για να μας πει τη γνώμη της. Αν και όπως είπα παρέμβαση δε θα γίνει για τουλαχιστον μερικούς μήνες ακόμα αυτό το έχουμε δηλώσει ήδη. Πρέπει να δωθεί χρόνος στο παιδί με ηρεμία.

Ως τραυλικό επεισόδιο θεωρείς 1-2 επαναλήψεις συλλαβών στην πρόταση ή πολλές (πχ δέκα και με παύση); Πάντως 10 τραυλικά επεισόδια (μικρά και μεγάλα μαζί) την ώρα το απόγευμα τα έχει που είναι πιο κουρασμένος σίγουρα.

 

Και εμάς το παιδί πήγαινε παιδικό μέχρι τις 5 το απόγευμα, οπότε κάναμε την μέτρηση τις καθημερινές το απόγευμα και όλο το Σαββατοκύριακο. Απ' ότι θυμάμαι (γιατί έχουν περάσει και 4 χρόνια από τότε), ως τραυλικό επεισόδιο υπολογίζαμε ακόμα και τις 1-2 επαναλήψεις που έκανε αλλά όχι κάθε επανάληψη/συλλαβή να είναι τραυλικό επεισόδιο.

Δηλαδή,  για παράδειγμα : "Θεθεθελω νερό. Διψάω ππππππππππποποποπολύ". Αυτές οι 2 προτάσεις που τις έλεγε μαζί, τις λογαριάζαμε ως ένα επεισόδιο. Εάν μετά από πχ 15 λεπτά "κόλλαγε" και σε άλλη λέξη ή πρόταση, αυτή ήταν άλλο (2ο) επεισόδιο. Ελπίζω να σου έδωσα να καταλάβεις περίπου.   

Link to comment
Share on other sites

55 minutes ago, annoulen said:

 

Και εμάς το παιδί πήγαινε παιδικό μέχρι τις 5 το απόγευμα, οπότε κάναμε την μέτρηση τις καθημερινές το απόγευμα και όλο το Σαββατοκύριακο. Απ' ότι θυμάμαι (γιατί έχουν περάσει και 4 χρόνια από τότε), ως τραυλικό επεισόδιο υπολογίζαμε ακόμα και τις 1-2 επαναλήψεις που έκανε αλλά όχι κάθε επανάληψη/συλλαβή να είναι τραυλικό επεισόδιο. 

Δηλαδή,  για παράδειγμα : "Θεθεθελω νερό. Διψάω ππππππππππποποποπολύ". Αυτές οι 2 προτάσεις που τις έλεγε μαζί, τις λογαριάζαμε ως ένα επεισόδιο. Εάν μετά από πχ 15 λεπτά "κόλλαγε" και σε άλλη λέξη ή πρόταση, αυτή ήταν άλλο (2ο) επεισόδιο. Ελπίζω να σου έδωσα να καταλάβεις περίπου.   

 

Κατάλαβα. Ευχαριστώ. Θα το κάνουμε και εμείς αν είναι για να δούμε την εξέλιξη. Γενικά κάποιες μέρες είναι καλύτερα, άλλες χειρότερα. Δεν είναι σταθερός.

Link to comment
Share on other sites

Την τελευταία εβδομάδα χειροτέρεψε. Περισσότερες και πιο συχνές επαναλήψεις (σχεδόν σε κάθε μεγάλη πρόταση) και αποφυγή λέξεων πλέον. Σίγουρα το έχει καταλάβει είναι έξυπνο παιδί. Πήγαμε για αξιολόγηση σε λογοθεραπευτή. Μας είπε ότι όντως είναι έντονος ο τραυλισμός δεν είναι η ιδέα μας. Θα τον παρατηρούμε κάθε μέρα πλέον και θα βαθμολογούμε πως μιλάει. Θα κάνουμε ξανά αξιολόγηση σε ένα μήνα πάλι και το βλέπουμε. Είχαμε πει να δώσουμε ένα περιθώριο 6 μηνών για να ανακάμψει αλλά δε νομίζω αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση να το αφήσουμε τόσο. Με βάση αυτά που διάβασα και ρώτησα η παρέμβαση νωρίς κακό δε μπορεί να κάνει (για την Lincombe μέθοδο που υπάρχουν πολλά στοιχεία).  Ετσι όπως είναι τώρα το παιδί δε ξέρω ειλικρινά πώς θα ανακάμψει χωρίς βοήθεια. Μπορεί και να συμβεί αλλά ειλικρινά δε μπορώ νατο φανταστώ. Στεναχωριέμαι πολύ που τον βλέπω έτσι. Το θετικό είναι ότι σε αυτή την ηλικία (2.5-3) οι παρεμβάσεις έχουν σχεδόν πάντα αποτελέσματα με βάση αυτά που μας είπαν. Ελπίζω να ισχύει.

Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, ΓιώργοςΜ είπε:

Την τελευταία εβδομάδα χειροτέρεψε. Περισσότερες και πιο συχνές επαναλήψεις (σχεδόν σε κάθε μεγάλη πρόταση) και αποφυγή λέξεων πλέον. Σίγουρα το έχει καταλάβει είναι έξυπνο παιδί. Πήγαμε για αξιολόγηση σε λογοθεραπευτή. Μας είπε ότι όντως είναι έντονος ο τραυλισμός δεν είναι η ιδέα μας. Θα τον παρατηρούμε κάθε μέρα πλέον και θα βαθμολογούμε πως μιλάει. Θα κάνουμε ξανά αξιολόγηση σε ένα μήνα πάλι και το βλέπουμε. Είχαμε πει να δώσουμε ένα περιθώριο 6 μηνών για να ανακάμψει αλλά δε νομίζω αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση να το αφήσουμε τόσο. Με βάση αυτά που διάβασα και ρώτησα η παρέμβαση νωρίς κακό δε μπορεί να κάνει (για την Lincombe μέθοδο που υπάρχουν πολλά στοιχεία).  Ετσι όπως είναι τώρα το παιδί δε ξέρω ειλικρινά πώς θα ανακάμψει χωρίς βοήθεια. Μπορεί και να συμβεί αλλά ειλικρινά δε μπορώ νατο φανταστώ. Στεναχωριέμαι πολύ που τον βλέπω έτσι. Το θετικό είναι ότι σε αυτή την ηλικία (2.5-3) οι παρεμβάσεις έχουν σχεδόν πάντα αποτελέσματα με βάση αυτά που μας είπαν. Ελπίζω να ισχύει.

 

Καλή αρχή σας εύχομαι και όλα θα πάνε καλά. Θα το δεις. 

Γνωρίζεις τις διαδικασίες για αποζημίωση των συνεδριών από τον ΕΟΠΠΥ ? 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

2 hours ago, annoulen said:

 

Καλή αρχή σας εύχομαι και όλα θα πάνε καλά. Θα το δεις. 

Γνωρίζεις τις διαδικασίες για αποζημίωση των συνεδριών από τον ΕΟΠΠΥ ? 

 

Ευχαριστώ πολύ. Απο το στόμα σας και στου Θεού το αυτί...

Για τις διαδικασίες θα μας ενημερώσει η λογοθεραπεύτρια και η παιδίατρος όταν έρθει η στιγμή μας είπαν.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Καλησπερα σας..Θα ηθελα καποιες συμβουλές απο εσας μανούλες για το παιδάκι μου το οποίο ειχε μια φυσιολογική ανάπτυξη, απλα δεν μιλαγε καθαρά!Για μενα ας πουμε ειχε μια παιδιάστικη ομιλία πχ αντι να πει γιαγιά ελεγε ζαζα, αντι για θελω ελεγε σελω κτλ.Οταν του κάναμε την αδελφούλα του εκεινος ηταν 3.5 παρόλο που πεταξε απο τη χαρα του και την αγαπάει πολυ αρχισε να τραυλιζει σε καποιες προτάσεις οχι συνέχεια!καποιες φασεις δεν τραυλιζε καθολου και μπορεί να πέρναγαν μηνες χωρίς να τραυλισει οταν ομως πηγε νήπιο με επιασε κ η δασκαλα του και μου ειπε οτι το παιδί εκτος οτι πρέπει να μαθει πλεον να μιλαει καθαρά πρεπει να τον παω να τον δουν γιατι ειχαν αυξηθεί οι φορέςτου τραυλισμου του..Έτσι λοιπόν με σύστησαν σε μια λογοθεραπευτρια και μεσα σε 1 μιση μηνα το παιδι μιλαγε πεντακάθαρα αλλα απο την πίεση λογικά ο ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ εγινε απίστευτα έντονος σε σημείο να κολλαει σε καθε πρόταση μην σας πω σε καθε λεξη, σταμάτησα φυσικά τις λογοθεραπεις με την κυρια αυτή γιατι προσπαθουσε να με καθησυχάσει οτι ολα θα πανε καλα αλλα ισως δεν ειχε καμια γνωση περι του θέματος και συνεχιζε το ζορι στο παιδί με την αρθρωση.. Πηγα λοιπόν σε παιδοψυχολογο που ειχε και λογοθεραπευτρια στο γραφείο της και η αληθεια ειναι οτι αυτα που μας ελεγε στο παιδί και σε μενα ηταν πολυ σωστα με βάση το τι εχω διαβάσει κ γω απο ολα τα site..δλδ να μην διακόπτουμε να το κοιταμε στα μάτια οταν μας μιλάει να μιλαμε αργα κτλ Οποτε μας ειπε θα αφησουμε στην άκρη την άρθρωση απο την οποια πλεον το μονο γραμμα που δεν ελεγε ηταν το ρ και θα ασχοληθούμε με σωστες αναπνοές και την εμπλουτιση του λεξιλογιου του..η έξαρση του τραυλισμου κρατησε 2 βδομάδες και μετα σταμάτησε σχεδον τελείως. Ηταν Ιανουάριος οταν ξεκινήσαμε τις συνεδρίες και καναμε μεχρι τελος Ιουνίου. Με το παιδί υπήρχαν διαστήματα μηνα που δεν τραυλιζε καθολου και υπηρχαν και διαστήματα εβδομαδας εως μιαμισης εβδομαδας οπου τραυλιζε, αλλα λίγο και οχι σε ολη την προταση μονο στην αρχή πχ λεει μμμμαμμααα η λεει μαμα μαμα να σου πω μαμα!!Η Κυρια αυτή θελει να συνεχισουμε και σε ολη την πρωτη Δημοτικού τις συνεδρίες για τον τραυλισμο,αλλα πραγματικά το θεωρώ υπερβολή τι αλλο δλδ θα μπορεσει να του κάνει?εσας ποια ειναι η γνώμη σας για τον τραυλισμο πρεπει να συνεχίσω τις συνεδρίες η απλα θα ξερω οτι θα περνάει τις φασεις αγχους του και θα το ξεπερνάει παλι?Μήπως ο τραυλισμος που εχει το παιδι μου ειναι απο αγχος η απο εντονη χαρα η φόβο για κατι και μεγαλώνοντας θα εξαφανιστεί??

Υ.Γ:Τον Ιούλιο ειπε απο μονος του και το ρ

Link to comment
Share on other sites

Ψαχνω για λογοθεραπευτή στην Αθήνα για προβλημα τραυλισμου σε 5 χρονών αγόρι. Ακούω για τον ΚΕΘΤ του Φούρλα και την Αθηνά Κόνιαρη. Εχει καποιος/ κάποια εμπειρία επί του θέματος;;;

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

Καλησπέρα σε όλους. Επαναφέρω το θέμα γιατί σήμερα αγχώθηκα πολύ και θέλω τα φώτα σας. Η μικρή μου, 2 ετών, έχει μια εντυπωσιακή ανάπτυξη λόγου. Μιλάει εδώ και καιρό κανονικά, χρησιμοποιεί πολλές και δύσκολες για την ηλικία της λέξεις, κάνει προτάσεις πολλών λέξεων με χρήση επιρρημάτων, αντωνυμιών κτλ, τραγουδάει πολλά παιδικά τραγούδια ολόκληρα, διηγείται τα παραμύθια που ξέρει. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα παιδάκι που όλη μέρα πολυλογεί και τραγουδάει, μιλάει μόνη της παίζοντας ή απλώς τριγυρίζει και λέει λέει, λέει. Ως εδώ καλά.

Πρόσφατα παρατήρησα ότι ξεκίνησε να τραυλίζει. "Που που που είναι αυτό;", "θε θε θε θέλω εκείνο", "και και και και εσύ μαμά". Αρχικά δεν έδωσα σημασία γιατί δε γινόταν συχνά όμως το σαβ/κο που είμασταν συνέχεια μαζί, παρατήρησα ότι έγινε εξαιρετικά συχνό και έντονο. Ρώτησα μια φίλη της μαμάς μου λογοθεραπεύτρια και μου είπε να μην ανησυχώ και ότι φταίει το γεγονός ότι είναι πολύ μικρό για να διαχειρίζεται τέτοιο λεξιλόγιο και μπερδεύεται και ότι το πρόβλημα θα φύγει μόνο του. Διαβάζω από την άλλη ότι μπορεί να οφείλεται σε κάποιο στρες που περνάει το παιδί και αυτό με προβληματίζει περισσότερό γιατί αφενός μεγαλώνει σε πολύ ήρεμο περιβάλλον, αφετέρου δείχνει ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι. Ασφαλώς και δεν τη διορθώνουμε όταν τραυλίζει και κάνουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα. Αλλά έγω τρώγομαι από χθες.

Συγγνώμη για το σεντόνι. Οποιαδήποτε εμπειρία ή σκέψη ευπρόσδεκτη.

Link to comment
Share on other sites

Just now, Anna3011 είπε:

Καλησπέρα σε όλους. Επαναφέρω το θέμα γιατί σήμερα αγχώθηκα πολύ και θέλω τα φώτα σας. Η μικρή μου, 2 ετών, έχει μια εντυπωσιακή ανάπτυξη λόγου. Μιλάει εδώ και καιρό κανονικά, χρησιμοποιεί πολλές και δύσκολες για την ηλικία της λέξεις, κάνει προτάσεις πολλών λέξεων με χρήση επιρρημάτων, αντωνυμιών κτλ, τραγουδάει πολλά παιδικά τραγούδια ολόκληρα, διηγείται τα παραμύθια που ξέρει. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα παιδάκι που όλη μέρα πολυλογεί και τραγουδάει, μιλάει μόνη της παίζοντας ή απλώς τριγυρίζει και λέει λέει, λέει. Ως εδώ καλά.

Πρόσφατα παρατήρησα ότι ξεκίνησε να τραυλίζει. "Που που που είναι αυτό;", "θε θε θε θέλω εκείνο", "και και και και εσύ μαμά". Αρχικά δεν έδωσα σημασία γιατί δε γινόταν συχνά όμως το σαβ/κο που είμασταν συνέχεια μαζί, παρατήρησα ότι έγινε εξαιρετικά συχνό και έντονο. Ρώτησα μια φίλη της μαμάς μου λογοθεραπεύτρια και μου είπε να μην ανησυχώ και ότι φταίει το γεγονός ότι είναι πολύ μικρό για να διαχειρίζεται τέτοιο λεξιλόγιο και ότι το πρόβλημα θα φύγει μόνο του. Διαβάζω από την άλλη ότι μπορεί να οφείλεται σε κάποιο στρες που περνάει το παιδί και αυτό με προβληματίζει περισσότερό γιατί αφενός μεγαλώνει σε πολύ ήρεμο περιββάλον, αφετέρου δείχνει ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι. Ασφαλώς και δεν τη διορθώνουμε και κάνουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα. Αλλά έγω τρώγομαι από χθες.

Συγγνώμη για το σεντόνι. Οποιαδήποτε εμπειρία ή σκέψη ευπρόσδεκτη.

Τα δύο μεγαλύτερα παιδάκια μου τραυλιζανε από 2 μέχρι 2  1/2 χρόνων .Πριν ξεκινήσουν να τραυλίζουν μιλούσαν απίστευτα καλά για την ηλικία τους και από πολύ νωρίς .Επειδή τη δεύτερη την παρακολουθούσε παιδονευρολος λόγω πυρετικων σπασμών το συζήτησα μαζί του και μου είπε ότι συμβαίνει συχνά σε παιδάκια με πολύ πρώιμη αναπτυξη του λογου .Οι παιδίατροι δίνουν έξι μήνες περιθώριο να υποχωρήσει πριν απευθυνθείς σε ειδικό.Αυτο που πρέπει να κάνεις εσύ είναι να κάνεις σαν να μην το ακούς να μην το καταλάβει το παιδί ότι το κάνει γιατί τότε μπορεί να γίνει μόνιμο.Σ εμάς κράτησε έξι μήνες ακριβώς και στις δύο.Φυσικα ο λόγος τους επανήλθε τώρα είναι 7 και 9 χρόνων και δεν το ξανακάναν ποτέ ως τώρα .Θυμάμαι όμως ότι πονούσε η ψυχή μου να τις ακούω και να κάνω ότι δε συμβαίνει τίποτα.Υπομονη και θα περάσει....

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

11 ώρες πρίν, Anna3011 είπε:

Καλησπέρα σε όλους. Επαναφέρω το θέμα γιατί σήμερα αγχώθηκα πολύ και θέλω τα φώτα σας. Η μικρή μου, 2 ετών, έχει μια εντυπωσιακή ανάπτυξη λόγου. Μιλάει εδώ και καιρό κανονικά, χρησιμοποιεί πολλές και δύσκολες για την ηλικία της λέξεις, κάνει προτάσεις πολλών λέξεων με χρήση επιρρημάτων, αντωνυμιών κτλ, τραγουδάει πολλά παιδικά τραγούδια ολόκληρα, διηγείται τα παραμύθια που ξέρει. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ένα παιδάκι που όλη μέρα πολυλογεί και τραγουδάει, μιλάει μόνη της παίζοντας ή απλώς τριγυρίζει και λέει λέει, λέει. Ως εδώ καλά.

Πρόσφατα παρατήρησα ότι ξεκίνησε να τραυλίζει. "Που που που είναι αυτό;", "θε θε θε θέλω εκείνο", "και και και και εσύ μαμά". Αρχικά δεν έδωσα σημασία γιατί δε γινόταν συχνά όμως το σαβ/κο που είμασταν συνέχεια μαζί, παρατήρησα ότι έγινε εξαιρετικά συχνό και έντονο. Ρώτησα μια φίλη της μαμάς μου λογοθεραπεύτρια και μου είπε να μην ανησυχώ και ότι φταίει το γεγονός ότι είναι πολύ μικρό για να διαχειρίζεται τέτοιο λεξιλόγιο και μπερδεύεται και ότι το πρόβλημα θα φύγει μόνο του. Διαβάζω από την άλλη ότι μπορεί να οφείλεται σε κάποιο στρες που περνάει το παιδί και αυτό με προβληματίζει περισσότερό γιατί αφενός μεγαλώνει σε πολύ ήρεμο περιβάλλον, αφετέρου δείχνει ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι. Ασφαλώς και δεν τη διορθώνουμε όταν τραυλίζει και κάνουμε σα να μη συμβαίνει τίποτα. Αλλά έγω τρώγομαι από χθες.

Συγγνώμη για το σεντόνι. Οποιαδήποτε εμπειρία ή σκέψη ευπρόσδεκτη.

 

Καλημέρα Άννα. 

Ο μεγάλος μου γιος ξεκίνησε να τραυλίζει στην ηλικία των 3,5 ετών. Πήρε 6 μήνες, με έξαρση στον 4ο και στον 5ο μήνα και μετά του έφυγε, ενώ ήδη είχα ξεκινήσει να τον πηγαίνω λογοθεραπεία. 

Θεωρώ ότι πρέπει αρχικά να μην δίνεις σημασία και να της μιλάτε κανονικά. Επίσης πρέπει να της μιλάτε αργά και σταθερά. Για αρχή όλο αυτό και το πιο πιθανό είναι να της φύγει. Εάν όμως επιμείνει ή επιδεινωθεί μετά από περίπου 5 μήνες, τότε θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από ειδικό. Παραθέτω με αντιγραφή μια απάντηση που είχα δώσει σε άλλο μέλος μήπως βοηθηθείς. Καλή συνέχεια και όλα καλά να πάνε! 

Καλή σου μέρα.

 

Σε εμάς συνέβη το εξής (θαύμα) : Το παιδί μου (4 ετών) τραύλιζε περί τους 5 μήνες και κάποια στιγμή έφτασε στο αποκορύφωμα (τραυλισμός σε ΚΑΘΕ λέξη καθώς και ΑΠΟΦΥΓΗ ΟΜΙΛΙΑΣ). Περάσαμε ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΕΣ μέρες, με εμένα να κλαίω κρυφά καθημερινά κ παράλληλα να έχουμε ξεκινήσει το τρέξιμο με ραντεβού σε δημόσια νοσοκομεία για την έγκριση και την αναζήτηση του κατάλληλου κέντρου λογοθεραπείας.

Περίπου 10 ημέρες πριν ξεκινήσουμε τις συνεδρίες λογοθεραπείας, τυχαία, και εγώ κ ο συζυγός μου παρατηρήσαμε μία ΑΝΕΠΑΙΣΘΗΤΗ βελτίωση στο λόγο του (μόνο εμείς το καταλαβαίναμε). Με το που ξεκινήσαμε λογοθεραπεία, το παιδί με τις πρώτες 2 (ΔΥΟ!!!) συνεδρίες συνήλθε και στο τέλος του μήνα μιλούσε κανονικά. :D:D:D:D:D

Μεσολάβησε ο Αύγουστος (τα κέντρα λογοθεραπείας είναι κλειστά) το παιδάκι μας συνέχισε να μιλάει κανονικά και τώρα τον Σεπτέμβρη, αφού τον αξιολόγησε και αναπτυξιολόγος, αποφασίσαμε να τον σταματήσουμε γιατί δεν υπάρχει ΠΙΑ ανάγκη θεραπείας. Μας είπε ότι εάν ξαναπαρουσιαστεί, να περιμένουμε 6 μήνες μήπως του φύγει πάλι από μόνο του κ μετά να το δούμε από ψυχολογικής πλευράς.

Σημειώνω ότι ο μικρότερος γιος μου, μιμούνταν και "τραύλιζε" κ ακόμα κ τώρα το ψιλοσυνεχίζει αλλά δεν με ανησυχεί.

 

Πάντως πιστεύω ότι, τουλάχιστον στη δική μας περίπτωση, όπως πολλοί παράγοντες συνετέλεσαν την έναρξη του τραυλισμού, έτσι και πολλοί παράγοντες συνετέλεσαν και στην άμεση εξάλειψή του.

Υπάρχει άλλο (μικρότερο) αδελφάκι? μήπως υπάρχει πίεση από το σχολείο/νήπιο/ παιδικός σταθμός, από συμμαθητές ? Βιάζεται να μιλήσει ? Είναι ντροπαλός ? υπάρχει ή υπήρχει κάποιος στην οικογένεια που τραυλίζει? πάντως εάν googlαρεις το θέμα θα βρεις πάρα πολλά.

Γνώμη μου είναι να ξεκινήσεις από τώρα τις διαδικασίες για ραντεβού σε δημόσιο νοσοκομείο (είναι αρκετά χρονοβόρες) ώστε να εξασφαλίσεις την έγκριση για λογοθεραπείες και ας είναι αχρείαστη. Τέτοιες εγκρίσεις δίνει το ΠΑΙΔΩΝ, το ΑΤΤΙΚΟ, το Τζάνειο, το Μιχαλήνειο (κ άλλα που δεν ξέρω προς αθήνα μεριά).

Το βασικότερο πάντως που χρειάζεται είναι πολύ ΑΓΑΠΗ (που είμαι σίγουρη ότι υπάρχει σε όλες τις μητέρες).........

 

Σου εύχομαι καλή δύναμη, το έχω περάσει, είναι δύσκολο και είμαι στη διάθεσή σου εάν θέλεις να ρωτήσεις οτιδήποτε.

 

 

Link to comment
Share on other sites

@Anna3011 παραπάνω έχουν δοθεί ενδιαφέρουσες και χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το πως να παρακολουθήσετε το θέμα.

Θα σου πω μόνο σχετικά με τη δική μας περίπτωση, να έχεις ακόμη μία εικόνα.
Η μεγάλη μας (4ετών σήμερα) κάπου μεταξύ 2 και 2μισι ετών (στο περίπου, δε θυμάμαι ακριβώς. Από αυτό καταλαβαίνεις πως ήταν άνευ βαρύτητας) τραύλιζε περιστασιακά. Κάποιες φορές μέσα στην ημέρα. Πχ στην αρχή της πρότασης. Πιο χαρακτηριστικά θυμάμαι τα "Μαμά κοί-κοί-κοι-κοίτα!" και "Μαμά! Να-να-να-να σου πω κάτι!".Ο λόγος της ήταν ανεπτυγμένος για την ηλικία της (όπως αναφέρθηκε και παραπάνω). Και το πάθαινε όταν ήταν πολύ ενθουσιασμένη και ήθελε να το επικοινωνήσει με λόγια αυτό. Ήθελε να μας δείξει κάτι, να μας διηγηθεί κάτι, κλπ. Φαντάσου να είσαι μικρό παιδί, να εμπλουτίζεις με ταχύτατους ρυθμούς το λεξιλόγιο σου και να προσπαθείς να το χρησιμοποιήσεις για να επικοινωνήσεις τη σκέψη και τη φαντασία σου που τρέχουν με ταχύτητες φωτός. Και η μαμά πχ να πηγαίνει πάνω κάτω και να συμμαζεύει, μαγειρεύει, ή να δουλεύει στον υπολογιστή και να σου απαντά κάποιες φορές μηχανικά χωρίς να σε κοιτά (αχ αυτό το τρέξιμο και αυτό που συνεχώς υπάρχει μια δουλειά που "περιμένει" να γίνει και η ισορροπία που πρέπει να κρατάμε με το χρόνο που αφιερώνουμε στα παιδιά μας και κάποιες μέρες αποτυγχάνουμε παταγωδώς...).
Δεν το επισημάναμε εννοείται στο παιδί. Αυτό που κάναμε ήταν να σταματάμε αυτό που κάνουμε και να εστιάζουμε στο παιδί και σε αυτό που μας έλεγε. Να κάνουμε δηλαδή εμείς μια παύση. Και να δώσουμε στο παιδί την αναγκαία προσοχή και τον χρόνο που χρειαζόταν, προκειμένου να βρει τα λόγια και τον ειρμό να μεταδώσει τη σκέψη του. Και με την πάροδο του χρόνου και την ανάπτυξη του παιδιού (του κέντρου του λόγου, του συντονισμού σκέψης-λεκτικής αποτύπωσης, της συναισθηματικής ωριμότητας πχ η μαμά μπορεί να μη με κοιτά αλλά με ακούει ή έχω πλέον αυτοπεποίθηση πως αυτό που σκέφτομαι μπορώ να το πω με λόγια) αυτό σταμάτησε να συμβαίνει.

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας. Για την ιστορία θα σας πω ότι πριν λίγο έφυγε η παιδίατρος (είχαμε εμβόλιο) και ήταν ιδιαιτέρως καθησυχαστική. Την είδε πολύ ώρα, μίλησαν αρκετά και το συμπέρασμα είναι ότι ευθύνεται η ραγδαία ανάπτυξη του λόγου που το παιδί δυσκολαύεται να διαχειριστεί. Μου είπε συγκεκριμένα ότι έχει λεξιλόγιο 3χρονου που όμως πρέπει να το διαχειριστεί ένα πολύ μικρότερο ηλικιακά παιδάκι. Δε μου είπε να προσέξω κάτι, είναι παροδικό κατά τη γνώμη της, σε κάθε περίπτωση εμείς παρακολουθούμε, δεν το σχολιάζουμε μπροστά της, μιλάμε πιο αργά, με μικρότερες προτάσεις και λιγότερες πληροφορίες ανά προταση γιατί είμαστε  και πολυλογάδες και δεν ξέρω αν της κάνουμε καλό.

@samsympan έχεις απόλυτο δίκιο για την προσοχή που πρέπει να δείχνουμε στο παιδί (χανόμαστε συχνά στην καθημερινότητα), ωστόσο στη δική μας περίπτωση έχω παρατηρήσει ότι τραυλίζει τις φορές που είμαστε απόλυτα αφοσιωμένοι πάνω της. Ακόμα περισσότερο δε, όταν είναι ενθουσιασμένη ή έχει περάσει ώρα με παιδάκια, έντονο παιχνίδι, όταν γυρνάμε από τη δουλειά και χαίρεται κτλ. Τις φορές που παίζει μόνη της (λίγες θα έλεγα, γενικά επιζητά το παιχνίδι μαζί μας) και κάνει πχ. διαλόγους με τα κουκλάκια της δεν τραυλίζει, το ίδιο και όταν λέει τραγούδια. Αντιθέτως όταν μιλάμε μαζί ή παιζουμε ρόλους με κουκλάκια τραυλίζει πολύ συχνά.

Ελπίζω να περάσει τι να πω. Αν συνέβαινε λίγες φορές τη μέρα θα ήμουν πιο χαλαρή αλλά τις τελευταίες μέρες γίνεται πολύ συχνά. Θα δείξει. Και πάλι ευχαριστώ.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 χρόνο μετά...

Καλησπέρα σας. Θα ήθελα κάποιες συμβουλές προτάσεις για το γιο μου. Είναι 4.5 σχεδόν με 2 χρόνια τραυλισμο.
Μέχρι πριν 6 μήνες ο τραυλισμος είχε έντονες υφέσεις Κ εξαρσεις με διαστήματα.Απο τον Νοέμβριο και μετα είναι μόνιμο αλλωτε πιο έντονο αλλωτε πιο ηπιο χωρίς να λειπει ομως Ούτε ωρα. 
Κάναμε λογοθεραπεια εξαρχής αλλά στην ουσία δεν κάναμε κατι. 
Πριν 3 μήνες ξεκινήσαμε την έμμεση παρέμβαση palin pci αλλά και παλι δεν είδαμε κάποιο αποτέλεσμα. Τωρα θα ξεκινήσουμε άμεση παρέμβαση με την τεχνική της χελώνας απο ο Τι μας είπαν.
Είμαστε πολυ απογοητευμένοι γιατί μετα απο 2 χρόνια μας Φαιεβται πολυ δύσκολο να υποχωρήσει.

Ήθελα να σας ρωτήσω εάν κάποιος είχε ανάλογη εμπειρια( τόσο μεγάλο διάστημα να επιμένει) και τρόπους  ισως που θα μπορούσατε να μου προτείνετε πχ διάβασα για βελονισμό γνωρίζει κάποιος αν έχει αποτέλεσμα και αν ενδείκνυται για τέτοιες ηλικιες; 
Μέσω play therapy;
Κάποιον ψυχολόγο που να έχει δει κάποιος αποτέλεσμα;
Οποιαδήποτε εμπειρία καλοδεχούμενη.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...