εχετε αντιμιλησει στα πεθερικα σας?

[little]

Ουουου κάθε φορά που τους βλέπω τους αντιμιλάω. Δεν τους χωνεύω καθόλου και το ευχαριστιέμαι κάθε φορά που τους αντιμιλάω. Δυστυχώς μετακόμισαν στο παραπάνω στενό οπότε τους βλέπω συχνά...... Αλλα που θα μου πάει δεν θα μετακομίσω; Στο άλλο άκρο θα πάω. Αι σιχτίρ συγχιστηκα βραδυάτικα. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι που στεναχωρώ τον αντρούλη μου αλλα δεν μπορω να κράτησω την αντιπάθεια μου...

[rkt]

Τους έχω αντιμιλήσει πάααααρα πολλές φορές, όποτε χρειαζόταν βέβαια. Οχι στην πεθερά μου, όσο στον πεθερό μου. Η πεθερά μου μια χαρά είναι. Αγιος άνθρωπος. Αυτός είναι άστα να πάνε....

[jackrussel]

Τους έχω αντιμιλήσει πάααααρα πολλές φορές, όποτε χρειαζόταν βέβαια. Οχι στην πεθερά μου, όσο στον πεθερό μου. Η πεθερά μου μια χαρά είναι. Αγιος άνθρωπος. Αυτός είναι άστα να πάνε....

 

μια απο τα ιδια

[kagly81]

ουτε εγω το εχω κανει αλλα κανω υπομονη.

Πεθερο δεν εχω αλλα η πεθερα καλη καλη αλλα ωρες ωρες μου ρχεται να σαλταρω.Αλλα αποφασισα την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.Ειχα πριν 10 μερες μια παλλινδρομη κυηση.Οταν ειπαμε οτι η εγκυμοσυνη δεν παει καλα η πεθερα μου ελεγε πως δεν εχει ακουσει ποτε τετοιο πραγμα ξερει μονο τις αποβολες με αιμα και μου λεγε μηπως ειναι εξωμητριο ωχ μη μου λες τετοια ουτε να το σκεφτομαι, απαντουσα μεσα στη στεναχωρια μου ευγενικα οτι δεν υπαρχει τετοιο θεμα. Μετα αου συζητουσε με καμια φιλεναδα με επαιρνε τηλ και ελεγε χοριακη εκανες, κολπικο υπερηχο εκανες;Τι να πω εγω; με τρελανε.Μετα ελεγε να παμε εβαζε και τον εαυτο της στο παμε στο ελενα να πω ψεματα οτι ζαλιζομαι και θα βλεπαμε τι θα μας ελεγαν και εκει.

Μενει στο χωριο και ηρθε για μια εβδομαδα δεν μου κανε ουτε μια δουλεια εγκυος εγω τωρα.

Αλλα εγω εχω και τον κουνιαδο που μενει διπλα και καθε μερα του παω φαγητο του πλενω τα ρουχα και δεν εχει δωσει ενα ευρω για αυτα που τρωει.Δεν ειμαι τσιγγουνα αλλα γιατι να ψωνιζω για τρεις;του χω καμια υποχρεωση και εχει και τη κοπελα του στα 40 και οι δυο που ερχετε και κανει την εξυπνη.Η οποια για την παλλινδρομη μου ειπε αυτα που περνανε αλλα προβληματα που δεν περνανε.Αν ξανα μεινω εγγυος στον τριτο μηνα θα το πω, οχι οτι φταιει κανενας για αυτο που επαθα, αλλα δεν μπορω αλλο.

[LA LATINA]

τον Παντελη τον ξερεις??? ε, ειτε μιλαμε ειτε αντιμιλαμε, τα ιδια Παντελακη μου!!!

[Χαρά-Μαρία]

Μου κανει εντυπωση που εγινε η αρχικη ερωτηση, αλλα ακομα περισσοτερο μου κανει εντυπωση το γεγονος οτι οι περισσοτερες εχουν δωσει απαντηση κατηγορηματικα "Οχι". Δεν πιστευω οτι κερδιζεις οταν καταπινεις πραγματα που δεν σου αρεσουν και δεν περνας καλα, μονο και μονο για να να μην στεναχωρησουμε τη "μανουλα του". Επισης, οι περισσοτεροι αντρες ειναι κοτες μπροστα στις μητερες τους, οποτε εαν περιμενεις απο εκει υποστηριξη, θα περιμενεις πολυ. Εαν παλι ειναι καποια τοσο καπατσα, της βγαζω το καπελο, εγω δεν ειμαι σιγουρα.

Η διπλωματια γενικα δεν ειναι απο τα προτερηματα μου, και δεν αντεχω καθολου την αδικια, ιδιως αν γινεται εις βαρος μου. Γενικα δεν εχω προβληματα με τα πεθερικα μου, αλλα μια-δυο φορες που πηγαν να κανουν κατι χοντρο (προσοχη-δεν μιλαμε για απλα πραγματα, εκεινα μπορεις να τα λυσεις με μια απλη συνεννοηση, ποιος εχει ορεξη για καυγαδες με το παραμικρο?) τους μιλησα κανονικοτατα και τους εβαλα στη θεση τους-ιδιως την πεθερα μου που της αρεσει οποτε θελει να κανει κατι που δεν συμφωνεις να το κανει πισω απο την πλατη σου, υπουλα-ετσι εχει μαθει να ενεργει γιατι εχει αντρα...μπαμπουλα.

[alcyon]

Πεθερά... χμ.. γκλουπ (υπογλώσσια)...

Πού έχω το κλειδί -εκείνο ντεεε το σκουριασμένο- για να ανοίξω το κουτί με το θέμα "πεθερά";;

 

Λοιπον... ανασυντάσσομαι...

 

Γενικά η πεθερά μου ανακατευοταν σε ΟΛΑ και μάλιστα αρκετά άκομψα. Μέναμε και δίπλα - δίπλα. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ το οποίο και διόρθωσα! (εμοτικόν ανακούφισης!)

 

Τον καιρό εκείνο, που συνέβαιναν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, και κατ' εξακολούθηση χοντράδες, δε μίλαγα. Γιατί γενικά είμαι της αρχής πως τις "παρατηρήσεις" θα πρέπει να τις λέει ο κάθε σύζυγος στους δικούς του γονιούς και όχι στα πεθερικά. Ο άντρας μου έλεγε πως συμφωνούσε, αλλά δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε γιατί εργαζόταν -άρα έλειπε από το σπίτι αρκετά.

 

Άρχισα να λέω τα προβλήματα στον άντρα μου για να μη μπλέξω άμεσα με την πεθερά και "κακοφανεί". Τελικά.... κέρδισα έναν νευρικό σύζυγο που άρχισε να αλλοιώνει την εικόνα του για μένα (π.χ. άρχισε να με βλέπει ως... υπερβολική, οξύθυμη, ζηλιάρα , και πολλά άλλα... τα οποία απείχαν μακράν). Δεν πίστευε με ΤΙΠΟΤΑ τις χοντράδες που έλεγε η πεθερά, γιατί απλά δεν τα έλεγε μπροστά του.

 

 

Τα πράγματα χειροτέρευαν. Και το κακό είναι πως οι σχέσεις που χάλαγαν ήταν η δική μου με τον άντρα μου! Αυτό με έβαλε σε σοβαρές σκέψεις... Έπρεπε να σωσω το γάμο μας... ΠΡΙΝ τον κατακρεουργήσει.... η "καθημερινότητα".

 

 

Σκέφτηκα πως μια κατά μέτωπον επίθεση, θα ήταν κάτι που δε θα της άφηνε περιθώρια διαφυγής και θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους.

Έβαλα κάτω στο σαλόνι, πεθερά, πεθερό, σύζυγο και της τα είπα ένα χέρι..... ΟΛΑ. Όπως ήταν χύμα και τσουβαλάτα.

 

 

Αμεσο αποτέλεσμα:

1. Ο άντρας μου νόμιζε πως υπερέβαλα.

2. Ο πεθερός μου ήταν σίγουρος πως υπερέβαλα και τα έβαλε μαζί μου.

3. Η πεθερά, μη ξέροντας τι να πει... με είπε τρελή (κυριολεκτικά! )

4. Έκαψα το φαγητό των διδύμων. (Το ξέχασα πάνω στα νεύρα μου).

 

Και ενώ φαινομενικά το έχω χάσει το παιχνίδι...... υπήρξαν και κάποια άλλα αποτελέσματα:

1. Έφυγε η πεθερά και πήγε στο χωριό για μια (υπέροχη!!) εβδομάδα. Η πρώτη ελεύθερη εβδομάδα με τον άντρα μου μετά από 3.5 χρόνια έγγαμου βίου).

2. Για κανένα μήνα σταμάτησε να "ενοχλεί". (Φυσικά μετά ξανάρχισε, αφού οι συνήθειες δεν κόβονται).

 

 

Και ενώ πιστεύω πως το θέμα σταμάτησε εκεί.... έρχεται το απίστευτο! (ΩΩΩΩ ναιιι.... η "εκδίκηση" είναι ένα πιατο που τρώγεται κρύο):

1. Ήρθε ο καιρός που λίγο αργότερα δε μας χώραγε το σπίτι (λόγω παιδιών) και θα μετακομίζαμε.

Ήρθε... παρακαλώντας... να μη φύγουμε και έλεγε και ξανάλεγε "εγώωω... εγώ σας έδιωξα.... δε θα σας ενοχλώ, θα προσέχω!!"

(Άρα.... ΗΞΕΡΕ μια χαρά τι έκανε). Και φυσικά μετακομίσαμε!

 

2. Λίγο καιρό μετά τη μετακόμιση, ο άντρας μου χαλάρωσε. Έφτιαξε κατά πολύ η μεταξύ μας σχέση. :grin:

 

3. Επειδή άρχισε κι εκείνος να νιώθει πιο ελεύθερος (πριν δεν αισθανόταν πως δεν εκφραζόταν, απλά δεν το καταλάβαινε), της τα έχωνε ΜΟΝΟΣ του!! Ήταν α π ι σ τ ε υ τ η η αίσθηση!! Εγώ επιτέλους μπορούσα να παίρνω το μέρος της "μανούλας του"... και να φαίνομαι η καλή νύφη που την υποστηρίζει! Κι εκείνος της τα έχωνε κανονικά... και επειδή δε μπορεί να κρατήσει κακία στον αγαπημένο της γιο.... όλα... ΜΕΛΙ - ΓΑΛΑ !! :grin:

 

 

 

Και ένα τελευταίο.... και ξανακλείνω το σκουριασμένο μου σεντούκι...

 

Η πεθερά, το έχει στο χαρακτήρα της να ανακατεύεται παντού. Το ξέρουν όλοι κι ας μην το παραδέχονται όλοι. Από εκείνο όμως το ξέσπασμα, όποτε ξεχνιέται και πάει να πει κάτι παραπάνω.... Μόοοοολις την κοιτάξω...... λίιιιιγο άγρια.... σταματάει! ΚΛΑΡΙΝΟ λέμε!! Και μετά.... της σκάω κι ένα χαμόγελο.... και μου έρχεται να με αγκαλιάσει και να μου πει πως... μ' αγαπάει και δεν το κάνει επίτηδες το ανακάτεμα. (Χωρίς να έχω πει εγώ κιχ). .... και όλα... ΜΕΛΙ-ΓΑΛΑ!!

 

 

Ψιτ... βαρέστε με κάποιος να σταματήσω.... πολλά είπα!

[rkt]

Ψιτ... βαρέστε με κάποιος να σταματήσω.... πολλά είπα!

Είναι που εμπνεύστηκες από το θέμα.:lol:

[basic]

Πεθερά... χμ.. γκλουπ (υπογλώσσια)...

Πού έχω το κλειδί -εκείνο ντεεε το σκουριασμένο- για να ανοίξω το κουτί με το θέμα "πεθερά";;

 

Λοιπον... ανασυντάσσομαι...

 

Γενικά η πεθερά μου ανακατευοταν σε ΟΛΑ και μάλιστα αρκετά άκομψα. Μέναμε και δίπλα - δίπλα. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ το οποίο και διόρθωσα! (εμοτικόν ανακούφισης!)

 

Τον καιρό εκείνο, που συνέβαιναν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, και κατ' εξακολούθηση χοντράδες, δε μίλαγα. Γιατί γενικά είμαι της αρχής πως τις "παρατηρήσεις" θα πρέπει να τις λέει ο κάθε σύζυγος στους δικούς του γονιούς και όχι στα πεθερικά. Ο άντρας μου έλεγε πως συμφωνούσε, αλλά δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε γιατί εργαζόταν -άρα έλειπε από το σπίτι αρκετά.

 

Άρχισα να λέω τα προβλήματα στον άντρα μου για να μη μπλέξω άμεσα με την πεθερά και "κακοφανεί". Τελικά.... κέρδισα έναν νευρικό σύζυγο που άρχισε να αλλοιώνει την εικόνα του για μένα (π.χ. άρχισε να με βλέπει ως... υπερβολική, οξύθυμη, ζηλιάρα , και πολλά άλλα... τα οποία απείχαν μακράν). Δεν πίστευε με ΤΙΠΟΤΑ τις χοντράδες που έλεγε η πεθερά, γιατί απλά δεν τα έλεγε μπροστά του.

 

 

Τα πράγματα χειροτέρευαν. Και το κακό είναι πως οι σχέσεις που χάλαγαν ήταν η δική μου με τον άντρα μου! Αυτό με έβαλε σε σοβαρές σκέψεις... Έπρεπε να σωσω το γάμο μας... ΠΡΙΝ τον κατακρεουργήσει.... η "καθημερινότητα".

 

 

Σκέφτηκα πως μια κατά μέτωπον επίθεση, θα ήταν κάτι που δε θα της άφηνε περιθώρια διαφυγής και θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους.

Έβαλα κάτω στο σαλόνι, πεθερά, πεθερό, σύζυγο και της τα είπα ένα χέρι..... ΟΛΑ. Όπως ήταν χύμα και τσουβαλάτα.

 

 

Αμεσο αποτέλεσμα:

1. Ο άντρας μου νόμιζε πως υπερέβαλα.

2. Ο πεθερός μου ήταν σίγουρος πως υπερέβαλα και τα έβαλε μαζί μου.

3. Η πεθερά, μη ξέροντας τι να πει... με είπε τρελή (κυριολεκτικά! )

4. Έκαψα το φαγητό των διδύμων. (Το ξέχασα πάνω στα νεύρα μου).

 

Και ενώ φαινομενικά το έχω χάσει το παιχνίδι...... υπήρξαν και κάποια άλλα αποτελέσματα:

1. Έφυγε η πεθερά και πήγε στο χωριό για μια (υπέροχη!!) εβδομάδα. Η πρώτη ελεύθερη εβδομάδα με τον άντρα μου μετά από 3.5 χρόνια έγγαμου βίου).

2. Για κανένα μήνα σταμάτησε να "ενοχλεί". (Φυσικά μετά ξανάρχισε, αφού οι συνήθειες δεν κόβονται).

 

 

Και ενώ πιστεύω πως το θέμα σταμάτησε εκεί.... έρχεται το απίστευτο! (ΩΩΩΩ ναιιι.... η "εκδίκηση" είναι ένα πιατο που τρώγεται κρύο):

1. Ήρθε ο καιρός που λίγο αργότερα δε μας χώραγε το σπίτι (λόγω παιδιών) και θα μετακομίζαμε.

Ήρθε... παρακαλώντας... να μη φύγουμε και έλεγε και ξανάλεγε "εγώωω... εγώ σας έδιωξα.... δε θα σας ενοχλώ, θα προσέχω!!"

(Άρα.... ΗΞΕΡΕ μια χαρά τι έκανε). Και φυσικά μετακομίσαμε!

 

2. Λίγο καιρό μετά τη μετακόμιση, ο άντρας μου χαλάρωσε. Έφτιαξε κατά πολύ η μεταξύ μας σχέση. :grin:

 

3. Επειδή άρχισε κι εκείνος να νιώθει πιο ελεύθερος (πριν δεν αισθανόταν πως δεν εκφραζόταν, απλά δεν το καταλάβαινε), της τα έχωνε ΜΟΝΟΣ του!! Ήταν α π ι σ τ ε υ τ η η αίσθηση!! Εγώ επιτέλους μπορούσα να παίρνω το μέρος της "μανούλας του"... και να φαίνομαι η καλή νύφη που την υποστηρίζει! Κι εκείνος της τα έχωνε κανονικά... και επειδή δε μπορεί να κρατήσει κακία στον αγαπημένο της γιο.... όλα... ΜΕΛΙ - ΓΑΛΑ !! :grin:

 

 

 

Και ένα τελευταίο.... και ξανακλείνω το σκουριασμένο μου σεντούκι...

 

Η πεθερά, το έχει στο χαρακτήρα της να ανακατεύεται παντού. Το ξέρουν όλοι κι ας μην το παραδέχονται όλοι. Από εκείνο όμως το ξέσπασμα, όποτε ξεχνιέται και πάει να πει κάτι παραπάνω.... Μόοοοολις την κοιτάξω...... λίιιιιγο άγρια.... σταματάει! ΚΛΑΡΙΝΟ λέμε!! Και μετά.... της σκάω κι ένα χαμόγελο.... και μου έρχεται να με αγκαλιάσει και να μου πει πως... μ' αγαπάει και δεν το κάνει επίτηδες το ανακάτεμα. (Χωρίς να έχω πει εγώ κιχ). .... και όλα... ΜΕΛΙ-ΓΑΛΑ!!

 

 

 

Ψιτ... βαρέστε με κάποιος να σταματήσω.... πολλά είπα!

το φιναλε με τρελανε! χαμογελαω απο ευχαριστηση... τα συγχαρητηρια μου. εμενα συνεχιζει να μου σπαει τα νευρα αλλα θα την στρωσω εγω την σιγανοπαπαδια.

[augi]

Aν έχω αντιμιλήσει στην πεθερα μου ?ναι και με μεγαλη μου χαρα και ευχαρίστηση και αν το μετανοηοσα ΟΧΙ και αν θα το ξανα κανω ?με μεγαλη μου χαρα και παλι.

[alcyon]

Μεγάλη εκτόνωση πάντως ήταν ο διαγωνισμός πεθεράς που κάναμε στο φόρουμ... Εκεί έπεσε γέλιο... και από τότε χαλάρωσα με το θέμα πεθερά.

[summer99]

Ω!ναι τους έχω αντιμιλήσει όταν μας άφησε η πεθερά μου ξαφνικά (καλοκαίρι και ενώ είχαμε κανονίσει άδειες, εγώ και ο άντρας μου) και έφυγε για να κρατήσει το άλλο της εγγόνι, το οποίο το κράταγε συνέχεια και έμεινα χωρίς να ξέρω ποιος θα μου κρατήσει τα παιδιά μου ενώ είχε ήδη κανονιστεί και φυσικά αυτή το αρνιόταν.Τότε ο μεγάλος μου ήταν 6 και ο μικρός μου 2. Η μαμά μου είχε κανονίσει να κρατήσει τον ανηψιό μου. Σύνολο ημερών που μου έχει κρατήσει τα παιδάκια μου από τότε που γεννήθηκαν, μόνο εκείνες τις δύο εβδομάδες. Αν με ρωτήσετε για ενοχές,όχι δεν αισθάνομαι καμιά απολύτως ενοχή.

[future]

ΠΕΘΕΡΑ!!εγώ πεθερό δεν έχω.Συγχωρέθηκε εδώ και κάποια χρόνια,αλλά όταν ζούσε ήμασταν κολλητοί.Μου είχε αδυναμία και όσο το έδειχνε τόσο η πεθερά μου πάθαινε.Μάγκας, άνθρωπος ΠΟΛΥ μοντέρνος παρόλο τα χρόνια του( πέθανε 73),δεν ανεχόταν κουβέντα για "το κοριτσάκι του".Ετσι λοιπόν η κυρία δεν τολμούσε να μιλήσει.Από τότε που πέθανε όμως, η πεθερά μου ξεσάλωσε.Έλα όμως που και ο γιόκας της έχει πάρει την μαγκιά και τα κότσια του πεθερού μου και δεν μασάει από τέτοια!!!Μια την πήρε με το καλό,δυο την πήρε με το καλό....στο τέλος έγινε το σώσε.Έκανε 8 μήνες να της μιλήσει και τώρα έχουμε τυπικές σχέσεις.Βέβαια που και που την πιάνει κρίση αλλά της απαντάω και μάλιστα μπροστά στο γιο της.ΔΕΝ την έχω βρίσει ποτέ, μπορώ να ρίξω φαρμάκι και με ήπιο τόνο.Ξέρει οτι δεν περνάει η μαγκιά της σε μένα και προσπαθεί να βάλει λόγια στην κόρη της.ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!!Με την κουνιάδα μου είμαστε σαν αδελφές οπότε πέτυχε... της τα χώνει και εκείνη και ηρεμούμε όλοι..:wink:

[Morchelina]

 

Γιατί γενικά είμαι της αρχής πως τις "παρατηρήσεις" θα πρέπει να τις λέει ο κάθε σύζυγος στους δικούς του γονιούς και όχι στα πεθερικά.

 

 

To μέγιστο λάθος γιατί γενικά οι άντρες αντιλαμβάνονται πολύ λιγότερα πράγματα από ότι μια γυναίκα. Μετά έχουν συνηθίσει τη μάμα και δεν πολυδίνουν σημασία. Σιγά μη χαλάσουν τη ζαχαρένια τους για τέτοιες "λεπτομέρειες".

 

Άποψή μου, δεν πρέπει να αντιμιλάτε στα πεθερικά σας γιατί βασικά δεν πρέπει να έρχεστε ποτέ σε αυτή τη θέση. Η καλύτερη αντιμετώπιση είναι να τους γνωρίσεις στο γαμό, χάρηκα πολύ για τη γνωριμία, να τα ξαναπούμε στη βάφτιση, οπωσδήποτε να στέλνεις παιδιά και σύζυγο να βλέπουν τη μανούλα και μια φορά στο δεύτε τελευταίον ασπασμόν για να είσαι σίγουρη ότι γλύτωσες. Γονείς για να μας πρήζουν έχουμε, δεν χρειαζόμστε άλλους. Ο καθένας να ανέχεται τους γονείς του μόνος του και δε φταίει ο άλλος.

[popi1987]

ΝΑΙ εννοητε εχω αντιμηλησει το το τι μου κανει δεν φανταζεσται . οχι μονο θα αντιμηλησω αλλα και θα την βρισω

το να ριχνει στο παιδι μου καταρες και να με βγαζει π δεν το επιτρεπω σε ΚΑΝΕΝΑΝ

[alcyon]

Morchelina, θα διαφωνίσω μαζί σου.

 

Ο άνθρωπος με τον οποίο απολαμβάνω τη ζωή μου, γεννήθηκε και ανατράφηκε με αυτούς τους ανθρώπους. Άρα ο χαρακτήρας του, έχει κάποιες συνιστώσες και σε αυτούς. Από τη στιγμή που εκείνος θέλει να έχει καλές σχέσεις μαζί τους δε θα είμαι εγώ αυτή που θα τις χαλάσω.

 

Όταν είχαμε φτάσει σε οριακά σημεία (επειδή δε μίλαγε εκείνος στους δικούς του για να τους οριοθετήσει), τότε είχα αναγκαστεί να του πω πως εγώ δεν μπορώ να κρατήσω καλές σχέσεις και πως θα γίνω τυπική. Αλλά αυτό όμως είχε να κάνει μόνο με μένα. Εκείνος θα μπορούσε να έχει θερμότατες σχέσεις (χωρίς να φέρνω αντιρρήσεις) και επίσης τα παιδιά μου θα είχαν κανονικά τους παππουδο-γιαγιάδες χωρίς να προβάλω αντιρρήσεις (εκτός αν τίθεται θέμα ασφάλειας).

 

Αυτό τον καιρό ο κανόνας πως ο κάθε σύζυγος "βάζει στη θέση τους τους δικούς του γονείς" ισχύει και λειτουργεί άψογα!

Πιστεύω πως ένας λόγος που ο άντρας μου "τα χώνει" στους δικούς του είναι γιατί κατάλαβε πως δεν τους βλέπω με "κακό μάτι", απλά θέλω την οικογένεια οριοθετημένη με τα δικά μας κριτήρια και όχι με τα δικά τους.

[LA LATINA]

Μεγάλη εκτόνωση πάντως ήταν ο διαγωνισμός πεθεράς που κάναμε στο φόρουμ... Εκεί έπεσε γέλιο... και από τότε χαλάρωσα με το θέμα πεθερά.

 

για δωσε κανενα ινκ να χαλαρωσουμε κι εμεις!

[Morchelina]

Morchelina, θα διαφωνίσω μαζί σου.

 

Ο άνθρωπος με τον οποίο απολαμβάνω τη ζωή μου, γεννήθηκε και ανατράφηκε με αυτούς τους ανθρώπους. Άρα ο χαρακτήρας του, έχει κάποιες συνιστώσες και σε αυτούς. Δυστυχώς και ο μόνος λόγος να γνωρίσεις τα πεθερικά από την αρχή είναι ότι μάλλον στο τέλος με κάτι τέτοιο θα καταλήξεις. Από τη στιγμή που εκείνος θέλει να έχει καλές σχέσεις μαζί τους δε θα είμαι εγώ αυτή που θα τις χαλάσω. Συμφωνώ να έχει, εκείνος.

 

Όταν είχαμε φτάσει σε οριακά σημεία (επειδή δε μίλαγε εκείνος στους δικούς του για να τους οριοθετήσει) είναι από τους ευαίσθητους που τα παίρνουν τοις μετρητοίς και σπανίζουν ως είδος, τότε είχα αναγκαστεί να του πω πως εγώ δεν μπορώ να κρατήσω καλές σχέσεις και πως θα γίνω τυπική το καθόλου είναι πιο αποτελεσματικό για την ψυχική υγεία . Αλλά αυτό όμως είχε να κάνει μόνο με μένα εννοείται. Εκείνος θα μπορούσε να έχει θερμότατες σχέσεις (χωρίς να φέρνω αντιρρήσεις) και επίσης τα παιδιά μου θα είχαν κανονικά τους παππουδο-γιαγιάδες χωρίς να προβάλω αντιρρήσεις (εκτός αν τίθεται θέμα ασφάλειας). εννοείται. Ε, που διαφωνούμε τότε;

 

Αυτό τον καιρό ο κανόνας πως ο κάθε σύζυγος "βάζει στη θέση τους τους δικούς του γονείς" ισχύει και λειτουργεί άψογα! Πολύ ψυχοχθόρο, παιδιά, σκυλιά, δουλειά, σπίτι KAI γονείς; Too much.

Πιστεύω πως ένας λόγος που ο άντρας μου "τα χώνει" οι πιο πολλοί άντρες δεν μπαίνουν στον κόπο, απλά τους έχουν συνηθίσει και δεν τους αρέσει να έρχονται σε διένεξη γενικότερα ή γιατί βαριούνται ή γιατί μαλώνουν άσχημα στους δικούς του είναι γιατί κατάλαβε πως δεν τους βλέπω με "κακό μάτι", απλά θέλω την οικογένεια οριοθετημένη με τα δικά μας κριτήρια και όχι με τα δικά τους.

 

Τοο much work και ήδη έχουμε πολύ δουλειά, μειώνονται και οι αντοχές μας. Πραγματικά φρίττω με το τι διαβάζω ότι ανέχονται κοπέλες εδώ μέσα. Λες και είμαστε 100 χρόνια πίσω.

[alcyon]

stella είναι παλιά... και δεν ξέρω αν επιβίωσαν της αλλαγής του server (ήταν πριν δημιουργηθεί το parentscafe).

 

Morchelina ... it's rolling...

 

Υ.Γ. Βρήκα 1-2 λινκ... αλλά τα "καλά" έχουν σβηστεί μάλλον.... φυστικοπεθερά... Ήταν... άπαιχτα!

Βολευτείτε με αυτά: http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=42080

και http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=40656

[mantinop]

Έχεις απόλυτο δίκιο alcyon ότι το ιδανικό είναι ο καθένας να βάζει τους γονείς του στην θέση τους και οι παρατηρήσεις δεν πρέπει να γίνονται από τους άλλους αλλά από τα ίδια τους τα παιδιά ΑΛΛΑ τι γίνεται όταν ο σύζυγος δεν βρίσκει ΠΟΤΕ λάθος την συμπεριφορά της μάνας του? και η όρκα παίρνει θάρρος και ορμάει με περισσότερο θράσσος?

[alcyon]

Έτσι είχαμε μπλέξει στην αρχή... αυτό λέω. Αναγκαστικά "κόβεις"...

Μετά όμως διορθώθηκε (λόγω απόστασης).

[mantinop]

Σε κάποιες περιπτώσεις δεν σε σώζει ούτε μετακόμιση στον Άρη

 

...η δικιά μου θα εκτοξευόταν στην ανάγκη για να μας βρει

[LA LATINA]

stella είναι παλιά... και δεν ξέρω αν επιβίωσαν της αλλαγής του server (ήταν πριν δημιουργηθεί το parentscafe).

 

Morchelina ... it's rolling...

 

Υ.Γ. Βρήκα 1-2 λινκ... αλλά τα "καλά" έχουν σβηστεί μάλλον.... φυστικοπεθερά... Ήταν... άπαιχτα!

Βολευτείτε με αυτά: http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=42080

και http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=40656

 

κριμα τα πιο καλα δεν τα δειχνει ειναι σβησμενα

τι να κανουμε!!!!!!!!!!!!

[Morchelina]

Έχεις απόλυτο δίκιο alcyon ότι το ιδανικό είναι ο καθένας να βάζει τους γονείς του στην θέση τους και οι παρατηρήσεις δεν πρέπει να γίνονται από τους άλλους αλλά από τα ίδια τους τα παιδιά ΑΛΛΑ τι γίνεται όταν ο σύζυγος δεν βρίσκει ΠΟΤΕ λάθος την συμπεριφορά της μάνας του? και η όρκα παίρνει θάρρος και ορμάει με περισσότερο θράσσος?

 

Δεν νομίζω ότι δεν βλέπουν τις λάθος συμπεριφορές απλά τις αντιμετωπίζουν διαφορετικά από ότι εμείς οι γυναίκες και επειδή φυσικά είναι και γονείς τους. Και δεν δέχομαι το πατρονάρισμα των ανδρών ότι οι γυναίκες είναι υπερβολικές, κλπ. Όταν κάτι μας ενοχλεί, μας ενοχλεί . και - Και όταν έχεις το πρόβλημα καλό είναι να το αντιμετωπίζεις μόνη σου και να μην περιμένεις να στο λύσει κάποιος που έχει άλλη οπτική. Αλλιώς παραμένει πρόβλημά ΣΟΥ και μόνο εσύ σκας ενώ οι άλλοι είναι ΟΚ. Ενώ αν το δημοσιοποιήσεις γίνεται και πρόβλημά ΤΟΥΣ και μπορεί να βρεθεί κάποια λύση. Και όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα. Κάντε όπως αισθάνεστε.

[alcyon]

Τα πεθερικά είναι είδος που χρειάζεται διπλωματία...

Ακόμα και ο πρωθυπουργός, το διπλωμάτη στέλνει. Εκτός αν κάτι είναι τρομερά αναγκαίο... οπότε πάνε μαζί. Ποτέ μόνος!

 

Εκτός αν εξ αρχής θέλει πόλεμο, οπότε ούτε διπλωμάτη χρειάζεται, ούτε .... τίποτα!