Που ειναι ο μπαμπας μου?

[goody]

Λες και ειμαστε συγχρονισμενες κοριτσια...

Διαβασα τα νεα σας και σημερα το βραδυ μου προεκυψε κουβεντα με τον μικρο μου ο οποιος στα καλα καθουμενα με ρωτησε που ειναι ο μπαμπας του.... και εκανα πατατα!

Μεχρι τωρα δεν του εχω πει λεπτομερειες και πληροφοριες για τον μπαμπα του και ουτε με εχει ρωτησει, του ειχα πει οτι αγαπαγα εναν αντρα και με αγαπαγε και εβαλε ενα σπορακι στην κοιλιτσα μου κλπ κλπ αλλα μετα χωρισαμε κλπ κλπ και ετσι δεν εχουμε μπαμπα αλλα μονο μαμα, γιαγια, παππου κλπ... ε σημερα ξεκινησα αυτη την ιστορια με 2 λεπτομερειες...τοπο διαμονης και ονοματεπωνυμο...και ξαφνικα ο γιος μου καταλαβε οτι καπου σε αυτον τον κοσμο υπαρχει ο μπαμπας του....

Τα θαλασσωσα! Γυρναει λοιπον πολυ φυσικα και μου λεει 'με εμενα δεν θελει να μιλαει? Δεν με θελει?'' με βλεμα κουταβιου .... παιδια μου ηρθε να κλαψω,εχασα τα λογια μου, αλλα χαμογελασα και ειπα οτι φοβοταν οτι θα ειναι κακος μπαμπας και γιαυτο ηθελε να μεινει μονος του για να ειμαστε ολοι πιο χαρουμενοι κλπ αλλα πιο μετα που του ειπα να μην νιωθει ασχημα που δεν εχει μπαμπα γιατι η οικογενεια που εχει τον αγαπαει πολυ μου ειπε οτι εχει μπαμπα, τον λενε ταδε και να μην το ξαναπω οτι δεν εχει γιατι θυμωνει! Φρικη.... Του εξηγησα οτι μπαμπας ειναι αυτος που μεγαλωνει το παιδακι του και οχι που βαζει το σπορακι μονο γιαυτο λεω οτι δεν εχει....

Τελοσπαντων στο τελος το εσωσα καπως νομιζω αλλα ειναι η πρωτη συζητηση που τον ειδα να νιωθει ασχημα και πραγματικα εχω στεναχωρηθει πολυ. Οταν μεγαλωσει λιγο θα ειναι πιο ευκολο να του εξηγησω λιγα ακομα πραγματα αλλα μετανιωσα που του εδωσα αυτες τις πληροφοριες τωρα...

[Perlitsa]

΄Δεν ξέρω την ιστορία σου, εάν ήταν επιλογή σου να είσαι μονογονέας ή εάν ο πατέρας του παιδιού αποφάσισε μία ωραία πρωϊα να εξαφανιστεί αλλά με εξαίρεση την περίπτωση όπου έγινες μητέρα με δότη σπέρματος και δεν γνωρίζεις τον πατέρα θα σου πω τα εξής έτσι όπως μου τα έχουν πει και εμένα. Φυσικά και υπάρχει μπαμπάς με ονοματεπώνυμο, εμένα η κόρη μου έχει και των δύο, μπορεί το επίθετο του πατέρα της να έχει συμβολικό χαρακτήρα αλλά το έχει και είναι σημαντικό για να γνωρίζει τις ρίζες της.Παρότι ο πατέρας δεν υπάρχει στη ζωή του παιδιού, υπάρχει σχέση μεταξύ τους και κάποια στιγμή ο ένας θα αναζητήσει τον άλλον.Το παιδί έχει δικαίωμα να γνωρίζει ποιος είναι ο πατέρας, ότι δεν φταίει εκείνο που δεν τον βλέπει αλλά είναι δική του επιλογή και ότι κάνει λάθος.Επίσης πολύ σημαντικό, κάθε φορά που κάνει αναφορά στον μπαμπά του και τον ζητάει να του λες ότι τον καταλαβαίνεις και να τον αγκαλιάζεις. Δεν χρειάζεται να του πιάνεις εσύ κουβέντα αλλά να απαντάς με λίγα λόγια στα ερωτήματά του.

Με το να μην κάνεις εσύ αναφορά στον πατέρα του δεν σημαίνει πως το παιδί δεν το έχει μέσα του.Φυσικά και το έχει μέσα του, ανάλογα με την ηλικία (δεν ξέρω πόσο είναι ο γυιός σου) δίνεις και τις αντίστοιχες απαντήσεις.

Καλό είναι να μην λες ψέμματα, ούτε να εικάζεις.

Μόνο την αλήθεια, με σύντομες απαντήσεις.

Για ότι άλλο θέλεις είμαι εδώ

[goody]

Σε ευχαριστω για την απαντηση και τη βοηθεια, τα λεω και στην αρχη του θεματος αλλα εν ολιγης παντρευτηκα και σε δυο μηνες χωρισαμε, ημουν 7 μηνων. Εχει το επιθετο του αλλα δεν εχουμε επικοινωνησει ποτε,δεν τον εχει δει, εχω παρει την γονικη μεριμνα,δεν εχει εμφανιστει ουτε σε δικαστηρια ουτε πουθενα..

Παντα ανταποκρινομαι στις ερωτησεις του παιδιου, ειναι 4,5 σχεδον, και του λεω την αληθεια αλλα χωρις πληροφοριες. Μεχρι τωρα δεν ειχε εκφρασει παραπονο καθολου, το ειχε παρει αψογα. Αλλα χτες που του ειπα ονοματεπωνυμο και καταλαβε οτι εχει το επιθετο του μπαμπα του και οτι εχει κατα καποιο τροπο μπαμπα συνειδητοποιησε και την απορριψη κατα καποιο τροπο. Στεναχωρηθηκα πολυ γιατι νομιζω οτι βιαστηκα, δεν ζητησε να μαθει πληροφοριες, αν ζητησει φυσικα θα του δωσω, αλλα τωρα νομιζω οτι δεν επρεπε να πω κατι απο μονη μου.

[Perlitsa]

φοβοταν οτι θα ειναι κακος μπαμπας και γιαυτο ηθελε να μεινει μονος του για να ειμαστε ολοι πιο χαρουμενοι

 

Είναι προτιμότερο να πεις ότι δεν ξέρεις γιατί (εάν όντως δεν ξέρεις), ότι κάνει λάθος που δεν τον βλέπει και ότι ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ο γυιός σου.

 

 

'κλπ αλλα πιο μετα που του ειπα να μην νιωθει ασχημα που δεν εχει μπαμπα γιατι η οικογενεια που εχει τον αγαπαει πολυ μου ειπε οτι εχει μπαμπα, τον λενε ταδε και να μην το ξαναπω οτι δεν εχει γιατι θυμωνει! Φρικη.... Του εξηγησα οτι μπαμπας ειναι αυτος που μεγαλωνει το παιδακι του και οχι που βαζει το σπορακι μονο γιαυτο λεω οτι δεν εχει.... '

 

Είσαι δίπλα του για να τον βοηθάς να αντιμετωπίζει τα συναισθήματά του και έχει μπαμπά που δεν τον βλέπει.Ο πατέρας δεν αναπληρώνεται με την αγάπη κανενός (δυστυχώς για εμάς) και η απώλεια παραμένει απώλεια.Οφείλουμε να μάθουμε τα παιδιά μας να διαχειρίζονται ΄την απουσία των πατεράδων τους και να τους δίχνουμε ότι τα καταλαβαίνουμε ώστε να μπορούν να μας μιλάνε.

 

Την διαφορά του μπαμπά από τον γεννήτορα τα παιδιά δεν την καταλαβαίνουν, επομένως μπορεί στα δικά σου αυτιά και με την δική σου ωριμότητα η απάντηση είναι πλήρης αλλά σε ένα παιδάκι ακούγεται διαφορετικά.

[Perlitsa]

Τα παιδιά μας έχουν την ίδια ηλικία και οι ιστορίες μας περίπου ίδιες με την διαφορά ότι εμένα την έβλεπε την κόρη μου αραιά και που, μέχρι που έκανα ασφαλιστικά για διατροφή.

Λογικό είναι να στενοχωριέσαι, εδώ στενοχωρήθηκα εγώ που δεν σας ξέρω κιόλας ΑΛΛΑ: Εμένα αυτό που συνέβη μου φάνηκε υγιές και αναμενόμενο.

Το παιδί σου είναι σε ηλικία που συναναστρέφεται άλλα παιδάκια.Σε μια ερώτηση πως τον λένε τον μπαμπά σου πρέπει να ξέρει το όνομά του και όχι να πει δεν ξέρω (από την στιγμή που ξέρει).

Έχεις προσπαθήσει να προσεγγίσεις τον πατέρα ?

Εάν ναι και δεν εμφανίστηκε, σε περίπτωση που σου ζητήσει ο γυιος σου να τον δει, του λες 'Αγάπη μου, ο μπαμπάς δεν θέλει να μας δει, δεν φταις εσύ αλλά είναι δική του απόφαση.ΤΕΛΕΙΑ

Εάν όχι, αλλά ο γυιος σου στο ζητήσει, Τότε οφείλεις να κάνεις κρούση και αναλόγως πράττεις.

Επίσης να ξέρεις πως ότι και να κάνουμε για τα παιδιά μας και ότι και να τους λέμε, δυστυχώς την αισθάνονται την απόρριψη από τους πατεράδες τους, το σημαντικό όμως είναι ότι έχουν παππουδογιαγιάδες που τα λατρεύουν και εμείς θα κάνουμε τα πάντα για να είναι ευτυχισμένα.

Δεν συνεχίζω γιατί θα με πάρουν τα ζουμιά...

[goody]

Σευχαριστω και παλι για τις συμβουλες, ημουν στη δουλεια και δεν μπορουσα να απαντησω.

Δεν εχω προσεγγισει ποτε τον πατερα του και δεν υπαρχει περιπτωση να το κανω ακομα και να το ζητησει το παιδι μου. Εκτος κι αν μεγαλωσει αρκετα οποτε θα δουμε, παντως στην επομενη πενταετια τουλαχιστον δεν το εχω σκοπο. Ο λογος ειναι οτι ξερει που μενω, ξερει τα τηλεφωνα μου, αν ενδιαφεροταν εστω και λιγο να γνωρισει το παιδι του θα μπορουσε να κανει μια προσπαθεια, δεν το εκανε ποτε και με κανενα τροπο. Αρα δεν θελει επαφες, ειναι τοσο απλο.

Απο την αλλη δεν θελω να τον κακολογω και να λεω οτι αυτο που κανει ειναι λαθος κλπ. γιαυτο σκεφτηκα να του δωσω μια ''δικαιολογια'' προς το παρον.

Και το πιστευω οταν του λεω οτι δεν εχει μπαμπα. Πραγματικα δεν εχει. Οκ δεν φυτρωσε απο το χωμα, γιαυτο του εχω μιλησει για σπορακια κλπ οτι δηλαδη χρειαζεται ενας αντρας και μια γυναικα για να γινει ενα μωρο αλλα μαμα ειναι αυτη που το μεγαλωνει και το ιδιο ισχυει και για τους αντρες. Γιαυτο δεν θελω να δινω πληροφοριες, προτιμω να απανταει δεν εχω μπαμπα παρα να λεει τον λενε ταδε. Δεν ειναι στη ζωη μας για να του δινει υποσταση στις συζητησεις με τα αλλα παιδια.

Δεν ξερω μπορει να κανω και λαθος αλλα καπως ετσι το βλεπω.

[Perlitsa]

Θα σου πω τι μου έχουν πει οι παιδοψυχολόγοι με τους οποίους έχω μιλήσει και δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς.

Έχει μπαμπά ο οποίος δεν θέλει να τον βλέπει, δεν φταίει το παιδί και ο μπαμπάς κάνει λάθος. Δεν είσαι εσύ αυτή που θα δώσει την οποιαδήποτε δικαιολογία, ας την δώσει ο ίδιος όταν κάποτε τον αναζητήσει ο γυιος του.

Μπορείς να κάνεις θετικές αναφορές στον μπαμπά του, να του τον περιγράφεις με θετικό τρόπο, χωρίς υπερβολές και πολλά πολλά.

Ίσα για να ικανοποιείς την ανάγκη του

Όπως σου δίχνει και το παιδί, το οποίο είπες ότι θύμωσε, έχει ανάγκη να ξέρει ότι έχει μπαμπά. Η ψυχολόγος τελευταία μου είπε ότι παρότι είναι απών, υπάρχει σχέση μεταξύ τους και θα δείξει στο μέλλον πως θα εξελιχθεί.

[Perlitsa]

Σευχαριστω και παλι για τις συμβουλες, ημουν στη δουλεια και δεν μπορουσα να απαντησω.

Δεν εχω προσεγγισει ποτε τον πατερα του και δεν υπαρχει περιπτωση να το κανω ακομα και να το ζητησει το παιδι μου. Εκτος κι αν μεγαλωσει αρκετα οποτε θα δουμε, παντως στην επομενη πενταετια τουλαχιστον δεν το εχω σκοπο. Ο λογος ειναι οτι ξερει που μενω, ξερει τα τηλεφωνα μου, αν ενδιαφεροταν εστω και λιγο να γνωρισει το παιδι του θα μπορουσε να κανει μια προσπαθεια, δεν το εκανε ποτε και με κανενα τροπο. Αρα δεν θελει επαφες, ειναι τοσο απλο.

Απο την αλλη δεν θελω να τον κακολογω και να λεω οτι αυτο που κανει ειναι λαθος κλπ. γιαυτο σκεφτηκα να του δωσω μια ''δικαιολογια'' προς το παρον.

Και το πιστευω οταν του λεω οτι δεν εχει μπαμπα. Πραγματικα δεν εχει. Οκ δεν φυτρωσε απο το χωμα, γιαυτο του εχω μιλησει για σπορακια κλπ οτι δηλαδη χρειαζεται ενας αντρας και μια γυναικα για να γινει ενα μωρο αλλα μαμα ειναι αυτη που το μεγαλωνει και το ιδιο ισχυει και για τους αντρες. Γιαυτο δεν θελω να δινω πληροφοριες, προτιμω να απανταει δεν εχω μπαμπα παρα να λεει τον λενε ταδε. Δεν ειναι στη ζωη μας για να του δινει υποσταση στις συζητησεις με τα αλλα παιδια.

Δεν ξερω μπορει να κανω και λαθος αλλα καπως ετσι το βλεπω.

΄

 

Επίσης το ότι δεν είναι στη ζωή σας, δεν σημαίνει ότι δεν έχει ανάγκη να του δώσει υπόσταση.Βλέπει άλλους μπαμπάδες στην καθημερινότητα, την τηηλεόραση και αναρωτιέται.Πολλές φορές κάνουμε το λάθος να νομίζουμε πως όπως σκεφτόμαστε εμείς έτσι σκέφτονται και τα παιδιά μας, επίσης νομίζουμε πως εμείς ξέρουμε τι είναι καλό για αυτά και δεν αφουγκραζόμαστε τα ίδια και τις ανάγκες τους. Μίλα με την δασκάλα του στο σχολείο, διαβάστε μαζί στο χαλαρό πλησίασέ τον γιατί μεγαλώνει σιγά σιγά και παύει να είναι το μωρό που ήταν, αλλάζουν οι ανάγκες του, ο τρόπος σκέψης του

Προσπάθησε να τον κουβεντιάσεις έμμεσα, να δεις πως αισθάνεται και να τον κάνεις να αισθάνεται πάντα ότι μπορεί να σου μιλήσει.

[tasuki]

goody, δεν ηξερα (ή δε θυμομουν) οτι ειχατε παντρευτει με τον (βιολογικο) πατερα του παιδιου και εχει το επιθετο του. Σε αυτη την περιπτωση, συμφωνω με την Perlitsa οτι δεν μπορεις να του λες οτι δεν εχει μπαμπα. Επειδη ομως καταλαβαινω και τα δικα σου συναισθηματα και τον δικο σου τροπο σκεψης, που γραφεις οτι πραγματικα το πιστευεις την ωρα που του το λες, ισως μπορεις να κανεις το εξης: αντι να του λες κατι τετοιο, να του πεις οτι εννοουσες οτι στην οικογενεια σας δεν εχετε μπαμπα επειδη ο βιολογικος του πατερας "δεν ηθελε να ειναι και μπαμπας". Ετσι θα διαχωρισεις οσο γινεται στα λογια σου την εννοια "βιολογικος πατερας" απο "μπαμπας", ωστε να μη βγεις ξανα "ψευτρα" στα ματια του παιδιου (επειδη τωρα εκτος απο την απορριψη που μολις βιωσε απο τον πατερα του, πιθανοτατα νιωθει και προδομενο που του εκρυβες αυτες τις πληροφοριες - γι'αυτο και θυμωσε!). Οταν γραφεις οτι του λες την αληθεια αλλα χωρις πληροφοριες, αυτο ειναι αντιφατικο, διοτι η αποσιωπηση των ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ πληροφοριων τροποποιει την αληθεια! Ετσι η "αληθεια" που ειχε το παιδι στο νου του οπως του την ειχες παρουσιασει δεν ειναι η αντικειμενικη αληθεια που μολις αντιληφθηκε. (και αφενος θυμωσε που του την εκρυβες και αφετερου πληγωθηκε που ο πατερας του δεν τον ηθελε)

 

Γι'αυτο, εξηγησε του ξανα οτι οταν του ελεγες οτι δεν εχει μπαμπα, εννοουσες μεσα στο σπιτι σας και μερος της ζωης σας... δεν εννοουσες τον βιολογικο πατερα απο τον οποιο πηρε το επωνυμο κι οτι ΛΥΠΑΣΑΙ και του ζητας ΣΥΓΓΝΩΜΗ που δεν του το ειχες εξηγησει καλυτερα πριν! Ετσι πιστευω οτι θα σε εμπιστευτει ξανα σε αυτο το θεμα, οταν καταλαβει οτι το εκανες κατα λαθος κι οχι επιτηδες για να τον ξεγελασεις. (ναι μεν εσυ δεν το εκανες κατα λαθος, ομως μην του το πεις αυτο, ωστε να μπορεσει να σε συγχωρησει...)

 

Δεν πιστευω οτι τα θαλασσωσες που του εδωσες στοιχεια - ακριβως το αντιθετο: επρεπε να του τα εχεις δωσει πολυ νωριτερα, ειδικα εφοσον ειχε υπαρξει σχεση (και γαμος!) και εχει το επωνυμο του πρωην συζυγου. (ακομη κι αν ηταν συζυγος μολις για 2 μηνες...) Καταλαβαινω απολυτα οτι δε θελεις να δινεις υποσταση σε ενα ατομο που δεν ειναι μερος της ζωης σας, αλλα εκ των πραγματων αυτο το ατομο υφισταται και εχει παιξει ενα πολυ σημαντικο ρολο στη ζωη σου (εστω εκ του αποτελεσματος!). Ισως μια εναλλακτικη προσφωνηση που θα μπορουσες να χρησιμοποιησεις οταν μιλας στο παιδι για αυτον ειναι το μικρο του ονομα, αντι να λες "ο μπαμπας σου" που δε θελεις να χρησιμοποιεις ή "ο βιολογικος πατερας σου" που καταλαβαινω οτι δε χρησιμοποιουσες μεχρι σημερα.

[goody]

Tasuki ηταν συμβουλη παιδοψυχολογου να του πω οτι δεν εχει μπαμπα και να μην δωσω πληροφοριες σε τοσο μικρη ηλικια. Μετα το προσφατο περιστατικο μιλησα με μια αλλη παιδοψυχολογο και μου ειπε και αυτη να αποχρωματισω την εικονα του πατερα, να μην δινω περισσοτερες πληροφοριες απο οσες μου ζηταει, να μην μιλαω εκ μερους του πατερα (γιατι με ρωταγε αν ο μπαμπας του τον αγαπαει) ουτε ομως να κρινω τις πραξεις του πατερα οπως ελεγε η perlitsa, να μην λεω δηλαδη οτι ειναι λαθος η συμπεριφορα του πατερα του κλπ. Να λεω απλα οτι για καποιον λογο που δεν ξερω ο πατερας του αποφασισε να ειναι μακρια μας, να μην μιλαμε και να μην βλεπομαστε.

Επισης μου ειπε καποια ''κολπα''. Το αντρικο προτυπο στην οικογενεια μας ειναι ο παππους, ο μπαμπας μου δηλαδη. Μου ειπε λοιπον να τον βαλω πιο πολυ στην οικογενεια μας, οχι απαραιτητα με την φυσικη του παρουσια αλλα να κανω συχνα αναφορες σε αυτον πχ. αυτο ειναι το αγαπημενο φαγητο του παππου/ α και στον παππου δεν αρεσει αυτο και τετοια. Επισης οταν με ρωταει κατι για τον μπαμπα του να αποφευγω να απανταω στην πρωτη ερωτηση και να λεω κατι ασχετο για τον παππου πχ να τον παρουμε τηλεφωνο αν επιμεινει και δευτερη φορα τοτε να απανταω αλλα αναλαφρα και λιτα. Και σε ασχετες στιγμες να του μιλαω απο μονη μου για την οικογενεια, οτι οικογενεια ειναι αυτοι που αγαπιουνται και μενουν μαζι ή περνανε πολυ χρονο μαζι και νοιαζονται ο ενας για τον αλλον κλπ. και για την οικογενεια μας.

Τα εφαρμοσα λοιπον και επανηλθαμε στην προηγουμενη ηρεμη κατασταση. Για λιγες μερες με ρωταγε συνεχεια για τον μπαμπα του και να τον παρουμε τηλεφωνο κλπ αλλα μετα το ξεπερασε, βασικα δεχτηκε οτι δεν θα γινει.

Μετα απο 2 βδομαδες περιπου ειχαμε παει καπου και μια κυρια του ειπε αν τον πηγαινει σχολειο ο μπαμπας του και απαντησε οτι δεν εχει μπαμπα, ο μπαμπας του μενει πολυ μακρια στο ταδε μερος και τον λενε ετσι. Αρα απλα προσθεσε στο μυαλο του τις πληροφοριες αλλα καταλαβε οτι δεν εχει. Χαρηκα με αυτο. Απο τοτε εχουμε ξαναναφερθει και πλεον του λεω οτι εχει μπαμπα αλλα δεν ειναι στην οικογενεια μας, υπαρχει καπου βεβαια. Η παιδοψυχολογος μου ειπε οτι φυσικα καποτε το παιδι θα τον ψαξει για να τον γνωρισει αλλα το ιδανικο ειναι να γινει απο απλη περιεργεια και οχι για να καλυψει καποιο κενο αρα να εχω απο κοντα τον παππου και να μην τονιζω την απουσια του μπαμπα αλλα να την αποχρωματιζω. Αυτα!

[tasuki]

"Η παιδοψυχολογος μου ειπε οτι φυσικα καποτε το παιδι θα τον ψαξει για να τον γνωρισει αλλα το ιδανικο ειναι να γινει απο απλη περιεργεια και οχι για να καλυψει καποιο κενο αρα να εχω απο κοντα τον παππου και να μην τονιζω την απουσια του μπαμπα αλλα να την αποχρωματιζω."

 

Συμφωνω απολυτα! (ή σχεδον απολυτα, καθοτι δε συμφωνω με το "φυσικα" επειδη τυχαινει να γνωριζω 35αρα τοσο ικανοποιημενη απο τη ζωη της που ακομη δεν εχει κανει τον κοπο να γνωρισει τον βιολογικο γονεα )

Και σ'εμας η πατρικη φιγουρα ηταν ο παππους και πραγματικα ο ρολος του ηταν πολυτιμος, αφου μεχρι τα 3 ετη εχει ολοκληρωθει και η διαμορφωση της ταυτοτητας του φυλου.

[loizou]

Δεν είμαι πατέρας, είμαι χωρισμένη μητέρα. Εντάξει το σύνηθες είναι ο άντρας να απομακρύνεται από το παιδί. Για διάφορος λόγους. Εγώ πιστεύω οτι ο άντρας πρέπει να "ζήσει" το παιδί για να μπορέσει να μείνει κοντά του και μετά τον χωρισμό. Κάποια χρόνια τουλάχιστον, να αντιληφθεί τι είναι η πατρότητα. Μετά, είναι μάλλον δύσκολο να το αποχωριστεί, έστω και συναισθηματικά

Και προσοχή όταν υπάρχουν κόρες. Απαραίτητη η παρουσία του πατέρα. Ίσως μια πολύ καλή ιδέα για το πόσο μπορεί να επηρεάσει ένας ΚΑΛΟΣ χωρισμένος πατέρας τη μελλοντική ζωή της κόρης του, είναι μια νέα ταινία, το Πατέρας και Κόρη. Συγκλονιστική και επιμορφωτική.

http://www.dvd-trailers.gr/index.php?option=dvd&section=2&movie=pateras_kai_kori_2015

 

Να είστε παρόντες στη ζωή των παιδιών σας. Είτε μαζί με τη σύζυγό σας, είτε χώρια