Αγαπιόμαστε αλλά καβγαδίζουμε. Γιατί;

[bousbouko]

αγαπιομαστε? δεν ξερω. ξερω οτι καβγαδισουμε σχεδον για τα παντα. μετα απο ενα συντομο διαστημα ηρεμιας παλι τα ιδια. καβγαδες, νευρα και μουτρα. δεν εχω το κουραγιο να συζητησω, τα εχω πει χιλιαδες φορες. τα ξερει. δεν θελω πολλα,να με κανει να νιωθω οτι το παιδι κι εγω ειμαστε πριν και πανω απο ολους και απο ολα. δεν μπορει? δεν ξερει? δεν καταλαβαινει? δεν ξερω. ξερω οτι κουραστηκα να νιωθω ασκημα. ζω οτι πιο ομορφο μπορει να κανει μια γυναικα στη ζωη της και δεν το χαιρομαι οπως θελω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ

 

συγνωμη βρε παιδια αλλα επρεπε να τα πω. πνιγομαι

[DEMI-MELINA]

αγαπιομαστε? δεν ξερω. ξερω οτι καβγαδισουμε σχεδον για τα παντα. μετα απο ενα συντομο διαστημα ηρεμιας παλι τα ιδια. καβγαδες, νευρα και μουτρα. δεν εχω το κουραγιο να συζητησω, τα εχω πει χιλιαδες φορες. τα ξερει. δεν θελω πολλα,να με κανει να νιωθω οτι το παιδι κι εγω ειμαστε πριν και πανω απο ολους και απο ολα. δεν μπορει? δεν ξερει? δεν καταλαβαινει? δεν ξερω. ξερω οτι κουραστηκα να νιωθω ασκημα. ζω οτι πιο ομορφο μπορει να κανει μια γυναικα στη ζωη της και δεν το χαιρομαι οπως θελω. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ

 

συγνωμη βρε παιδια αλλα επρεπε να τα πω. πνιγομαι

 

Μια απ'τα ίδια !

[Silmaril]

Μ' εμάς συμβαίνει συνήθως το φοβερό όταν εγώ είμαι έτοιμη να εκραγώ και αρχίζω και λεω να είναι εκείνος ήρεμος και απαθής (βέβαια αυτό με νευριάζει περισσότερο αλλά οκ) κι όταν εκείνος είναι μεσα στο νεύρο και στη μουρμούρα εγώ να είμαι ήρεμη και απαθής... Έτσι γλιτώνουμε τους ομηρικούς καυγάδες...Όταν όμως συμβαίνουν γίνεται χαμός! Τώρα τελευταία πάντως με την εγκυμοσύνη έχουμε ηρεμήσει και οι δυο...εγώ ακόμα περισσότερο κι αυτό πιστεύω έχει συμβάλλει στην γενικότερη ηρεμία. Σα να μην έχουμε όρεξη να μαλώσουμε ένα πράγμα...

[sofia_nefeli]

εγω δεν ψηφιζω γιατι οι ρολοι μας συνεχεια αλλαζουν...

πριν παντρευτουμε μου εσπαγε τα νευρα γιατι οποτε τσακωνομασταν ζητουσε συγγνωμη και εκανε πισω! μου ειχε σπασει τα νευρα αυτο το πραγμα. ηθελα να υποστηριζει τη θεση του.

τωρα πια μου φαινεται εχει παραπαρει φορα το πουλακι μου..

δε κανει πισω με τιποτα!! χαμος γινεται οταν τσακωνομαστε...

[th@lia]

Αυτο το αγαπιομαστε μηπως τελικα ειναι σχετικό??Και ρωταω πως γινεται καποιον που τον αγαπας να τσακωνεσαι συνεχεια, να διαφωνεις αν οχι για τα παντα σχεδον για τα παντα!!!Και να φωναζει μια ο ενας και μια ο αλλος!Τελικα σε ολα αυτα η αγαπη που είναι??Και που καταληγεις οπως αναφερθηκε και πιο πανω να αισθανεσαι τοσο σημαντικη για το παιδι σου και αυτο για σενα και για τον ανθρωπο που εισαι μαζι του και σιγουρα καποτε αγαπησες να αρχιζεις να μην αισθανεσαι σημαντικη!!Αυτα τα λεω γιατι πανω κατω περναμε ολοι τα ιδια απο οτι διαβαζω.Λιγες ειναι οι ιδανικες σχεσεις και χαιρομαι πολυ που υπαρχουν!Οι περισσοτεροι πιστευω μια κρυο μια ζεστη!Το θεμα ειναι τα ορια της αντοχης του καθενος!!

[kounelitsa]

Εμένα ο χαρακτήρας μου στους καβγάδες είναι ΣΙΓΟΥΡΑ ο πολεμιστής με τη διαφορά ότι δεν μπορώ να βγάλω τον πολεμιστή στον άντρα μου γιατί δε μαλωνουμε..ακόμα και σε εμένα φάινεται περίεργο γιατί ανέκαθεν δε σήκωνα μύγα στο σπαθί μου και πάλευα (και καλά) για να επιβληθώ...τί να πώ..μάλλον βρήκε τα κουμπιά μου από την αρχή (ευτυχώς) και ζούμε ειρηνικά....πότε γίνεται το δικό μου, ποτε το δικό του...είναι πολύ συζητήσιμος και ότι και αν γίνεται το βάζουμε κάτω, το συζητάμε...ξανά και ξανά και στο τέλος συμφωνούμε πάντα στη λύση...αυτά τα ολίγα!!!!

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Εχουμε καθημερινές εκρήξεις .......... αλλα το προτιμώ απο το να σκάσει μια μεγάλη βόμβα και να διαλυθούν όλα. Βέβαια οι εκρήξεις αυτές κλασικα μου τις φορτώνει σε εμένα γιατί μου λέει ότι τσακώνομαι μόνη μου και ότι πάω γυρεύοντας για καυγά......... Τι να του πεις........ τι του σέρνω όμως....... αλλα τον λατρεύω τον άτιμο

[korinaki80]

Βέβαια οι εκρήξεις αυτές κλασικα μου τις φορτώνει σε εμένα γιατί μου λέει ότι τσακώνομαι μόνη μου και ότι πάω γυρεύοντας για καυγά......... Τι να του πεις........ τι του σέρνω όμως....... αλλα τον λατρεύω τον άτιμο

 

Αντρες!!!! Που οχι απλως τους λατρεύουμε αλλα τους αγαπαμε γι'αυτο που ειναι! Οταν "μαλώνουμε" και στο τελος συζηταμε τι φταιει και ποιος, ακριβως οπως λες Σωτηρια τα φορτωνει σε εμενα (ειμαι η γκρινιαρα του) και επειδη ο δικος μου ειναι να με φουντωνει με μια λεξη και μετα να με αφηνει να μιλαω και να μιλαω στο τελος μου λεει τελειωσες? Γκρινιαζεις το ξερεις? και αυτο δεν ειναι καλο. Οκ εγω ειμαι γκρινιαρα το παραδεχομαι αλλα και εκεινος εχει ελατωματα και τον αγαπω γι'αυτο που ειναι.

Καλα και εγω αμα δεν ακουσω αυτο που θελω δεν τον αφηνω σε ησυχια

[ellain]

εμεις ειμαστε παντρεμενοι λιγοτερο απο 2 χρονια, διαφωνουμε καποιες φορες, λιγοτερο τσακωνομαστε. Μια φορα τσακωθηκαμε γερα (δυστυχως για βλακεια) και συνειδητοποιησα οτι συνεχιζα να κανω ο,τι και οταν ημουν με τους γονεις μου και για το οποιο με μαλωναν: θελω να "εχω την τελευταια κουβεντα". Και μαλλον σε μια διαφωνια αυτο κατανταει εκνευριστικο. Τελοσπαντων, ως προς αυτο προσπαθω.

 

Το αλλο που παλευουμε ομως να κανουμε παντα ειναι να μη πεφτουμε ποτε μα ποτε τσακωμενοι για υπνο. Και θα σας πω το γιατι. Πριν ξαπλωσουμε, απο μωρα παιδια, κανουμε την προσευχη μας. Ζηταμε απο τον Θεο να συγχωρεσει ο,τι δεν πραξαμε σωστα και να κανουμε κι εμεις το ιδιο σε οσους αδικησαμε. Οποτε μετα απο αυτο δεν ειναι υποκρισια να πεφτεις με στραμμενη πλατη και να μην μιλας του αλλο?

Οποτε ειρηνη ημιν και ολα καλα

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

.......... και το κλασσικό που μου λέει ΄΄Εσυ φταις εσύ κάνεις σαν υστερικιά΄΄ Η φάση είναι μου λέει χαμήλωσε τον τόνο της φωνής σου και γκαρίζει αυτός μετά

[korinaki80]

Εμενα δυστυχως δεν φωναζει..... Αφηνει εμενα να πω τα δικα μου και δεν μιλαει για να μου την σπασει.

Και εγω δεν φωναζω αλλα ειναι που μεσα σε λιγα λεπτα εχω πει και εγω δεν ξερω τι.

Και εννοειται δεν κραταμε μουτρα και ιδως το βραδυ κοιμοματσε μαζι. Μην πω πως μολις τελειωσουμε την κουβεντα μας ειμαστε οκ και μιλαμε για αλλα.

Τωρα που λειπει εχω πολυ καιρο να ζησω τετοια κατασταση (οχι οτι δεν τον μπριζωνω απο το τηλ...)

[elisabeth]

Εμενα δυστυχως δεν φωναζει..... Αφηνει εμενα να πω τα δικα μου και δεν μιλαει για να μου την σπασει.

Και εγω δεν φωναζω αλλα ειναι που μεσα σε λιγα λεπτα εχω πει και εγω δεν ξερω τι.

Και εννοειται δεν κραταμε μουτρα και ιδως το βραδυ κοιμοματσε μαζι. Μην πω πως μολις τελειωσουμε την κουβεντα μας ειμαστε οκ και μιλαμε για αλλα.

Τωρα που λειπει εχω πολυ καιρο να ζησω τετοια κατασταση (οχι οτι δεν τον μπριζωνω απο το τηλ...)

 

καπως ετσι ειναι κ η κατασταση με μας.τσακωνομαστε-δηλαδη τσακωνομαι μονη μου-μας περναει ο θυμος συζηταμε τα βρισκουμε κ ολα καλα.μονο οταν αυτο γινεται σε καθημερινη βαση ειναι πολυ ψυχοφθορο-τουλαχιστον για μενα...

[korinaki80]

καπως ετσι ειναι κ η κατασταση με μας.τσακωνομαστε-δηλαδη τσακωνομαι μονη μου-μας περναει ο θυμος συζηταμε τα βρισκουμε κ ολα καλα.μονο οταν αυτο γινεται σε καθημερινη βαση ειναι πολυ ψυχοφθορο-τουλαχιστον για μενα...

 

Α εμεις να δεις γελιο τωρα που λειπει και μιλαμε στο τηλεφωνο. Εκει γινεται το ελα να δεις. Μιλαω εγω, ακουει αυτος, το κλεινουμε (αφου τα εχουμε βρει), συνεχιζω βραζω εγω, αυτος κοιμαται, ξυπναει με ξαναπαιρνει και μιλαμε σαν να μην τρεχει τιποτα γι'αυτον αλλα την συγχιση εγω την εχω παρει.

Ευτυχως δεν γινεται καθε μερα.

[smartaki09]

Εμενα ειναι πολυ οξυθυμος νευριαζει λεει,λεει,εγω δεν μιλαω.Εμαστε 22 χρονια παντρεμενοι μου εχει πει ασεμε να λεω να ξεσπαω και μετα συζηταμε και αυτο κανω.

[spring]

Φανταστείτε σκηνικό... ο άντρας μου στον καναπέ κι εγώ να τα'χω πάρει με κάποιο πρόβλημα πολυσυζητημένο... Προσπαθώ λοιπόν να του το ξανασυζητήσω με το καλό. Εκείνος να μην απαντάει τίποτ'άλλο παρά το "πάλι άρχισες?" (Γιατί? Λύθηκε το πρόβλημα και δεν το κατάλαβα?). Εγώ να αρχίσω να φουντώνω γιατί δεν μου δίνει σημασία και κοιτάει την τηλεόραση. Και σιγά, σιγά να υψώνω τον τόνο της φωνής μου, να προσπαθώ να του δώσω να καταλάβει γιατί έχω φτάσει σ'αυτό το σημείο. Σε σημείο να βάλω μέχρι και τα κλάμματα (όχι επίτηδες)....

 

Κι αφού έχω πει στο περίπου αυτό που ήθελα, αλλά με εσωτερική ένταση, εκείνος πιάνει το τηλεκοντρόλ, γυρίζει και με κοιτάει και με μία απάθεια μου λέει "Τελείωσες?" κι αρχίζει το ζάπινγκ....

 

Ε, εκείνη την στιγμή και ο πιο ήρεμος άνθρωπος στον κόσμο να είσαι, δεν τρελαίνεσαι?????????????

[MARGIO]

 

Ε, εκείνη την στιγμή και ο πιο ήρεμος άνθρωπος στον κόσμο να είσαι, δεν τρελαίνεσαι?????????????

 

Εγω θα γινομουν τουρμπο αλλα δεν ειμαι και ο πιο ηρεμος ανθρωπος στον κοσμο...μαλλον το αντιθετο θα ελεγα.Μου θυμισες ομως ενα δικο μας σκηνικο.

Ειμαστε εξω με φιλους...κατι γινεται και τα παιρνω...εγω ποτε δεν μιλαω οταν ειναι αλλοι μπροστα οποτε βραζω απο μεσα μου και περιμενω να μεινουμε μονοι, μολις παμε σπιτι αρχιζει η κρεβατομουρμουρα...εμ τοση ωρα εκανα υπομονη τωρα θα τ'ακουσεις. Στην αρχη συμμετεχει προσπαθει να δικαιολογηθει, εγω συνεχιζω ακαθεκτη...μετα απο λιγο σιωπη...τον ρωταω τι εγινε γιατι δεν μιλας μου λεει "προβληματιστηκα" σκεφτομαι ας μη μιλησω λιγο να τον αφησω να σκεφτει αφου αυτα που λεω πιανουν τοπο και τον προβληματισαν και μετα απο δυο δευτερολεπτα χωρις υπερβολη ακουω το ροχαλητο του :evil: Εγινα Τουρκος μου ηρθε να του πεταξω στο κεφαλι ολο το κομοδινο!!

Εχουν περασει αρκετα χρονια απο το περιστατικο,εχω ξεχασει τον λογο που μαλωναμε αλλα αυτο δεν θα το ξεχασω ΠΟΤΕ!!!Εννοειται οτι εχει γινει σλογκαν και παιζει σε καθε μας καυγα...μολις σταματησει να μιλαει του λεω τι εγινε προβληματιστηκες?? ε και μετα μας πιανουν τα γελια :smile:

[Morchelina]

Αχ κορίτσια, δεν υπάρχει σωτηρία. Στα ζευγάρια ο ένας είναι νευρικός, ο άλλος πιο ήρεμος γιατί αν ήταν και οι δύο νευρικοί θα σκοτώνονταν και δεν θα ήταν ζευγάρι. Διάβασα όμως κάπου ότι οι συζυγικοί καβγάδες επηρεάζουν μόνο τις γυναίκες, ανεβάζουν πίεση, έχουν καρδιακά προβλήματα, εγκεφαλικά, κλπ. Οι άνδρες δεν επηρεάζονται, οπότε να σκέφτεστε και την υγεία σας. Να λέτε αυτό που θέλετε, μην το κρατάτε μέσα σας, αλλά μην περιμένετε και καμιά δραστική αλλαγή, ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν αλλάζει, μόνο λίγο προσαρμόζεται. Εμείς μαλώνουμε, εγώ δηλαδή, για τα ίδα πράγματα εδώ και μία εικοσαετία. Μία συμβουλή, μία φορά το χρόνο πάτε μαζί διακοπές μόνοι να θυμηθείτε τον έρωτά σας.

[Μαριλίνα]

Αν και δεν πρόλαβα να τα διαβάσω όλα, εμείς τσακωνόμαστε πολύ συχνά. Ο άντρας μου είναι πειραχτήρι, εγώ είμαι νευρική.

Αλλά να σας πω και την αλήθεια: Στην πρώτη μου σχέση τσακωνόμουνα με το τότε αγόρι μου, στη δεύτερη όχι. Στη δεύτερη λοιπόν, μετά από δύο μήνες λέω σε έναν φίλο μου:

"δεν αντέχω άλλο τόση ηρεμία, θέλω να τσακωθώ λέμε..."

Τα θέλω κι εγώ δεν λέω...:smile::smile:

[agisilaos]

εμείς δεν έχουμε κουράγιο πια ούτε για να τσακωθούμε.

[ΤΙΓΡΑΚΙ]

εμεις εχουμε τις διαφωνιες μας και τις εντασεις μας,παντα τις ειχαμε ο παιδι δεν μας αλλαξε προς το χειροτερο μαλλον προς το καλυτερο οσο μεγαλωνει ο μικρος ωριμαζουμε και εμεις.απλα εγω ειμαι λιγο..δεν αφηνω λεξη να πεσει κατω...

αυτο που θαυμαζει ο αντρας μου σε εμενα ειναι οτι το πιο σοβαρο πραγμα να εχει γινει δεν τσακωνομαι ποτε-απλα συζηταω ηρεμα- αλλα αν δω τα ριχταρια στο πατωμα θα γινει χαμος...μηπως οντως εχω προβλημα...

[georgiamami]

!!!

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα ... και εμείς Μάτα μου μια από τα ίδια ...

Βέβαια για να είμαι δίκαιη στην αρχή της σχέσης μας το έβλεπα όλο αυτό σαν ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα τώρα έχω κουραστεί πια να μαλώνω μόνη μου, δεν έχει γούστο βρε παιδί μου !!!

 

22 χρονια γαμου. Στην αρχη καυγαδιζαμε και μετα ξαναγαπιομαστε. Επειτα καυγαδιζαμε και μετα απλα το προσπερνουσαμε. Προσφατα οταν διαμαρτυρομουν για κατι ελεγε (απο μεσα του): Ωχ, αρχισε παλι.Υπομονη.Θα πει, θα πει, θα σταματησει.

Τωρα, δεν ασχολουμαι. Κι αν επιβαλλεται να ασχοληθω, ενημερωνω ορθα κοφτα αυτο που ειναι να πω και λεω : Ετσι εχουν τα πραγματα, κανε οπως νομιζεις. Ετσι ή αλλιως θα κανει ή δεν θα κανει αναλογα με το θεμα, οπως νομιζει. Κουραστηκα λοιπον να μαλωνω.

(Απο τα φαινομενα, δεν ειμαστε το ..... ιδανικο ζευγαρι).Μη μας μιμηθειτε.

[ΖΑΛΕΝ]

Tελικα κοριτσια ολοι οι αντρες και ολες οι γυναικες εχουν καποια στανταρ που δεν αλλαζουν. Εμεις ειμαστε μια κλασσικη περιπτωση οπως ολα τα ζευγαρια ή τουλαχιστον τα περισσοτερα. Ο αντρας μου θελει να πει τα δικα του και να συμφωνησουμε οτι φταιω ενω παντα γαι αυτον υπαρχουν ελαφρυντικα. Οταν τα παιρνω και εγω , τρελαινομαι και μου λεει οτι παλι φωναζω και κανω σαν υστερικη. Οταν ομως παμε για υπνο , συμφιλιωνομαστε παντα κια δεν κραταμε κακια. Ετσι εκανα και με την αδελφη μου οταν ειμαστε στο ιδιο δωματιο.

[SKEK]

Τον αγαπώ και είναι το άλλο μου μισό, κοντά τολυ νιώθω ασφάλεια, ΄νιώθω ότι το παιδί μου έχει ένα σωστό πατέρα, δουλεύει ατέλειωτες ώρες για αν έχουμε ότι θέλουμε αλλά όταν αρχίσει να ροχαλίζει .... πάει αγάπη μου πάει τον άφησε μόνο στον καναπέ :lol:

[ultraviolet]

καβγαδιζουμε για τριτους (τους γονεις μας οταν ανακατευονται) και για την διαπαιδαγωγηση του παιδιου.. εκεινος χαζομπαμπας-χαλι να τον πατησει κι εγω να βαζω ορια.. εγω ρομαντικη ως εκει που δεν παει κι εκεινος κλασικο αρσενικο( μπυρα-σεξ-υπνος-ροχαλητο).. ομως νομιζω οτι εχουμε φτιαξει μια ομορφη οικογενεια κι οτι οπως ολοι οι γαμοι, ετσι κι ο δικος μας θελει καλημερινη φροντιδα.. ειμαστε 10 χρονια μαζι και δεν εχουμε χωρισει ποτε.. κι ευχομαι να μην συμβει..

[Evang]

Ακομα και τα πιο αγαπημενα ζευγαρια εχουν τις ''κακες'' τους στιγμες. Αλλα κι αυτες ειναι χρησιμες γιατι βλεπουμε τα ορια του συντροφου μας αλλα και τα δικα μας και μεσα απο αυτες μαθαινουμε να χειριζομαστε τις διαφωνιες.