Φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική (VBAC)

[filoudaki]

κυριε μιχαλοπουλε,στην περιπτωση της mariapap82,η προκληση τοκετου δεν επαιξεν κανενα ρολο στην εξελιξη του τοκετου πιστευετε;;;δηλαδη να μην ηταν ετοιμο το μωρο να συνεργαστει;;;

 

ακριβώς αυτο ήμουν έτοιμη να ρωτήσω και εγώ Πωλίνα!

 

Στον δικό μου πρώτο τοκετό, η γιατρός με εξέτασε κολπικά λίγο πριν κλείσω τις 40 εβδομάδες, 5 μέρες πριν την ΠΗΤ. Μου λεει διαστολή 1 και πάρε υπόθετα να μαλακώσει ο τράχηλος!

Μια μέρα μετά, ξεκινησαν πόνοι ανα 30-40 λεπτά, την επομένη ανα 20' και την παραμονή της ΠΗΤ πόναγα ανα 10λεπτο και το βράδυ, ξημερώματα πια Κυριακής στην ΠΗΤ, εφτασα τα 5-7 λεπτά. Παω στο μαιευτήριο, διαστολή 3 με ετοιμάσανε.

Στο δωμάτιο των ωδινών οι πόνοι σταμάτησαν!

Και εκει μου λένε θα σου βάλουμε τεχνητούς! Εκει άρχισαν τα όργανα! Πολύ δυνατοί πόνοι, τους έλεγχα με αναπνοές, αλλά δεν με άφηναν οι νοσηλεύτριες να σηκωθώ να περπατήσω, δεν άντεχα την θέση που με είχαν, ποναγε η μέση μου πάρα πολύ, γιατί έχω δισκοπάθεια.

Απο τις 8 το πρωί που πήγα λοιπόν, ήρθε η γιατρος το μεσημέρι στις 2μιση και μου έκανε συνεχεις ελεγχους της διαστολής με το δάκτυλο,(Ο πόνος!!!) η οποία είχε φτάσει κοντα στο 8! Ημουν χωρίς επισκληρίδιο να τονίσω, αρχισα να το ψιλοχάνω με τις αναπνοές, δεν προλάβαινα!

Παρόλα αυτα μου είπε καισαρική γιατί το παιδί δεν κατεβαίνει! Και μάλιστα επείγουσα λόγω διαστολής!

 

Θα μπορούσαμε να περιμένουμε κι αλλο ή οχι?

Το παιδί δεν ήταν βαρύ, 3350.

Ηταν πράγματι απαραίτητοι οι τεχνητοί πόνοι?

[v.polina]

φιλουδακι μου,ολα οσα περιγρσφεις μου φαινονται αποτελεσματα των παρεμβασεων που σου εγιναν...πρωτα η κολπικη εξεταση,μετα το υποθετο,,τελος οι τεχνητοι πονοι....νομιζω οτι τιποτα απο αυτα δεν ειχε νοημα,απλως ειχες μερικες μερες ακομα μπροστα σου,και ο γιατρος θεωρησε πως εφοσον κοντευεις,γιατι να μην επισπευσει την διαδικασια;;;εχω ακουσει πολλες τετοιες περιπτωσεις,που ειτε κατεληξαν σε κτ,ειτε σε εναν πολυ βιαιο και γρηγορο τοκετο με τεχνητους πονους.εισαι στο γκρουπ του vbac στο facebook;αν ναι,δημοσιευσε και εκει την ιστορια σου να σου πουν και οι γιατροι που ειναι μελη του γκρουπ την αποψη τους....

και μια εντελως ασχετη απορια που μου δημιουργηθηκε:ησουν σε δημοσιο μαιευτηριο;

[MAMA-AGA]

η διαφορά μεταξύ καισαρικής vbac ήταν 2,5 χρόνια

 

ο πρώτος τοκετός ήταν φυσιολογικός

ο δεύτερος ήταν καισαρική

ο τρίτος ήταν vbac με οπίσθια ινιακή

το δεύτερο vbac επλπίζω να το πετύχω γύρω στο φλεβάρη καθώς είμαι ξανά έγκυος

σου στέλνω και πμ

 

αλήθεια ? περιμένεις 4?? με το καλό!!!!

και εγώ και μάλιστα γύρω στο φλεβάρη!!

 

μαριαλ Αθήνα είσαι η Θεσσαλονίκη?

 

πάω και εγώ ξανά για vbac , αλλά

επειδή εγώ εχω κάνει vbac στο εξωτερικό που τα πράγματα είναι πολύ πιο χαλαρά, ήθελα να σε ρωτήσω:

 

 

πιστεύεις ότι εδώ η ύπαρξη δικιά σου μαίας είναι απαραίτητη?? εσύ είχες?

 

γιατί 'εξω , όποια και αν σου τύχαινε ήξερε να σε βοηθήσει, ηταν όλες κατατοπισμένες για φυσιολογικό τοκετό και vbac...

 

θα μου πρότεινες να έχω?

[filoudaki]

Ναι Πωλίνα δυστυχώς στο ίδιο που πηγες να γεννήσεις και εσύ! Αλλά εγώ δεν έφυγα δυστυχώς!

[dimmi]

Καλημέρα, τί χρονική διαφορά πρέπει να έχει η δεύτερη εγγυμοσύνη από την πρώτη για να γίνει ΦΤ χωρίς καισαρική την δεύτερη φορά? Πχ γέννησα αρχές Απρίλη του 12, πότε μπορώ να ξαναμείνω έγγυος? ευχαριστώ! Με τοκαλό το 4ο κοπέλα μου!

[v.polina]

Ναι Πωλίνα δυστυχώς στο ίδιο που πηγες να γεννήσεις και εσύ! Αλλά εγώ δεν έφυγα δυστυχώς!

 

ημουν σιγουρη απο τους χειρισμους που σου εγιναν οτι ησουν εκει....

ας μας πουν την γνωμη τους και οι γιατροι!

(κοιτα,κι εγω την πρωτη φορα δεν εφυγα....και τσουπ η καισαρικουλα μου!!!)

[ΜΑΡΙΑΛ]

πιστεύεις ότι εδώ η ύπαρξη δικιά σου μαίας είναι απαραίτητη?? εσύ είχες?

Το σημαντικότερο από όλα είναι η σωστή επιλογή γιατρού, ποιον γιατρό έχεις; (στείλε πμ αν δε θες δημόσια)...

 

μαία εγώ δεν είχα (για οικονομικούς λόγους)....

 

όμως γέννησα στο λητώ όπου οι κοπέλες είναι πολύυυυ φιλικές στο φυσιολογικό τοκετό (μία μαία έκαστε καθόλη τη διάρκεια του τοκετού μου πλάι μου δεν έφυγε καθόλου δίχως να είναι "δικιά μου μαία" με άλαζε θέσεις, μου έδεινε νερό, έφτιαχνε το καρδιοτογράφο σε κάθε πόνο που εγώ τον χάλαγα ... τι να σου πω ήταν δίπλα σε όλα (και δε δέχτηκε και το φακελάκι ποου της έδωσα)....

ήταν σημαντική η βοήθειά της, αλλά και χωρίς αυτή εγώ πιστεύω θα είχα γεννήσει μια χαρά, οπότε η συμβουλή είναι να μην πιεστείς για να πάρεις μαία, αν σου βγαίνει έχει καλώς, αν όχι δεν χάθηκε και ο κόσμος

[ΜΑΡΙΑΛ]

Καλημέρα, τί χρονική διαφορά πρέπει να έχει η δεύτερη εγγυμοσύνη από την πρώτη για να γίνει ΦΤ χωρίς καισαρική την δεύτερη φορά?

18 μήνες από την καισαρική είναι μια αποδεχτή περίοδος

[nuvola]

Καλησπέρα,

 

Τα ερευνητικά δεδομένα πάνω στο θέμα αυτό είναι σχετικά περιορισμένα. Οι λίγες έρευνες που έχουν γίνει μέχρι στιγμής καταλήγουν στο ότι μεσοδιάστημα μεταξύ τοκετών κάτω από 18 μήνες αυξάνει τον κίνδυνο ρήξης κατά 2-3 φορές. Πάντως έως ότου υπάρχουν περισσότερες έρευνες τα συμπεράσματα αυτά λαμβάνονται μεν υπόψη αλλά με επιφύλαξη, και σίγουρα δεν αποτελούν βασικό κριτήριο για το αν μια γυναίκα μπορεί να προσπαθήσει για VBAC ή οχι.

Στα περισσότερα νοσοκομεία στη Βρετανία το συνιστώμενο μεσοδιάστημα μεταξύ καισαρικής και VBAC αναφέρεται κυρίως συμβουλευτικά μετά την καισαρική για να προγραμματίσει η γυναίκα την επόμενη εγκυμοσύνη, σύμφωνα και με τη σύσταση του Βρετανικού Κολεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων.

Στη Βρετανία δηλαδή συμβουλεύουν τις γυναίκες να υπάρξει καλύτερα αυτό το διαστημα των 18 μηνών ανάμεσα στις 2 γέννες;

[mariapap82]

Γεια σας,

 

1) Από αυτά που μου λέτε μου ακούγεται εξαιρετικά απίθανο να καταφέρνατε να γεννήσετε φυσιολογικά το δεύτερο μωρό σας. Κρίνοντας από το βάρος του και το ότι παρόλο σε τελεία διαστολή αδυνατούσε να εμπεδωθεί θεωρώ ότι είχατε αληθή δυσαναλογία κεφαλής-πυέλου, δηλαδή το κεφάλι του μωρού απλά δε χωρούσε να περάσει από την πύελο. Σε αυτή την περίπτωση η καισαρική είναι απολύτως σωστή επιλογή.

 

2) Δε βλέπω το λόγο γιατί να μην μπορείτε να γεννήσετε φυσιολογικά σε μια ενδεχόμενη νέα κύηση. Έχετε φτάσει σε δυο τοκετούς ως την πλήρη διαστολή και είχατε ήδη έναν φυσιολογικό τοκετό, οπότε στατιστικά οι πιθανότητές σας είναι άριστες. Βέβαια η πιθανότητα επιτυχίας έχει άμεση σχέση και με το βάρος του μωρού, ένα μωρό πάνω από 4kg επηρεάζει αρνητικά τις πιθανότητες επιτυχούς VBAC. Νομίζω πως θα δείτε στην πορεία της εγκυμοσύνης ποια είναι η ασφαλέστερη επιλογή συνυπολογίζοντας όλους τους παράγοντες.

 

Σας ευχαριστώ πολυ για την απαντηση σας!!!!!

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

κυριε μιχαλοπουλε,στην περιπτωση της mariapap82,η προκληση τοκετου δεν επαιξεν κανενα ρολο στην εξελιξη του τοκετου πιστευετε;;;δηλαδη να μην ηταν ετοιμο το μωρο να συνεργαστει;;;

 

Καλησπέρα,

 

Η πρόκληση δεν παίζει ρόλο εφόσον φτάσουμε σε τέτοιο προχωρημένο στάδιο τοκετού. Οι επιπλοκές που πηγάζουν από τις προκλήσεις συμβαίνουν στα πρώτα στάδια του τοκετού και οφείλονται σε δύο λόγους:

α) Στη μη ανταπόκριση του τραχήλου στα χρησιμοποιούμενα φάρμακα με αποτέλεσμα την ελλιπή διαστολή του, και

β) Στην πρόκληση συσπάσεων μη φυσιολογικού ρυθμού που οδηγούν στην υπο-οξυγόνωση του εμβρύου.

 

Λίγο αναλυτικότερα: Κατά τις τελευταίες εβδομάδες της κύησης ο τράχηλος υφίσταται βιοχημικές μεταβολές που τον κάνουν μαλακότερο και τον προετοιμάζουν για τη διαστολή του κατά τον τοκετό. Εάν η πρόκληση γίνει σε στιγμή που ο τράχηλος δεν έχει υποστεί τις μεταβολές αυτές (δηλαδή γίνει πολύ νωρίς) τότε δεν ανταποκρίνεται στα φάρμακα και δεν επιτυγχάνεται η έναρξη της διαστολής του. Το πότε είναι η "κατάλληλη" αυτή στιγμή δεν είναι σταθερό και ποικίλει από γυναίκα σε γυναίκα, πάντως κατά κανόνα είναι μετά τις 36-37 εβδομάδες.

Παρόλη την έλλειψη διαστολής όμως, κάποιες φορές η μήτρα μπορεί να αρχίσει να συσπάται ως αποτέλεσμα των φαρμάκων, ο ρυθμός όμως δεν είναι ο φυσιολογικός που προάγει τη διαστολή. Λόγω αυτών των συσπάσεων σταδιακά το έμβρυο μπορεί να αρχίσει να υπο-οξυγονώνεται (να "κουράζεται" όπως συχνά λέγεται) πράγμα που απαιτεί άμεσο τοκετό, δηλαδή καισαρική.

 

Για να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα, όταν φτάνουμε πια σε πλήρη διαστολή αυτό σημαίνει ότι οι συσπάσεις είχαν το σωστό ρυθμό και έκαναν τη δουλειά τους. Το μωρό δεν έχει κανένα λόγο στη διαδικασία (ευτυχώς, γιατί αν είχε κανένα δε θα έβγαινε!) ούτε μπορεί το ίδιο να βοηθήσει ή να εμποδίσει τη διαδικασία του τοκετού. Το μωρό εξωθείται ακούσια προς την... έξοδο με τις συσπάσεις της μήτρας και την εξώθηση της μητέρας. Εάν η διάμετρος της κεφαλής όμως είναι τέτοια ώστε να μη χωρά να περάσει από την πύελο τότε παρόλη την πλήρη διαστολή παραμένει ανεμπέδωτο σε υψηλότερο επίπεδο περιμένοντας... διάσωση.

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

Στη Βρετανία δηλαδή συμβουλεύουν τις γυναίκες να υπάρξει καλύτερα αυτό το διαστημα των 18 μηνών ανάμεσα στις 2 γέννες;

 

Ναι, συνήθως αυτό συνιστάται και μάλιστα η συζήτηση γίνεται την επόμενη μέρα μετά την καισαρική, πριν βγει η γυναίκα από το νοσοκομείο.

Βέβαια, αν παρόλα αυτά προκύψει εγκυμοσύνη νωρίτερα και πάλι προσφέρεται VBAC, δε χρησιμοποιείται το μικρό διάστημα μεταξύ τοκετών ως αιτία καισαρικής. Απλά ενημερώνονται οι γονείς για τα στατιστικά δεδομένα που ανέφερα.

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

ακριβώς αυτο ήμουν έτοιμη να ρωτήσω και εγώ Πωλίνα!

 

Στον δικό μου πρώτο τοκετό, η γιατρός με εξέτασε κολπικά λίγο πριν κλείσω τις 40 εβδομάδες, 5 μέρες πριν την ΠΗΤ. Μου λεει διαστολή 1 και πάρε υπόθετα να μαλακώσει ο τράχηλος!

Μια μέρα μετά, ξεκινησαν πόνοι ανα 30-40 λεπτά, την επομένη ανα 20' και την παραμονή της ΠΗΤ πόναγα ανα 10λεπτο και το βράδυ, ξημερώματα πια Κυριακής στην ΠΗΤ, εφτασα τα 5-7 λεπτά. Παω στο μαιευτήριο, διαστολή 3 με ετοιμάσανε.

Στο δωμάτιο των ωδινών οι πόνοι σταμάτησαν!

Και εκει μου λένε θα σου βάλουμε τεχνητούς! Εκει άρχισαν τα όργανα! Πολύ δυνατοί πόνοι, τους έλεγχα με αναπνοές, αλλά δεν με άφηναν οι νοσηλεύτριες να σηκωθώ να περπατήσω, δεν άντεχα την θέση που με είχαν, ποναγε η μέση μου πάρα πολύ, γιατί έχω δισκοπάθεια.

Απο τις 8 το πρωί που πήγα λοιπόν, ήρθε η γιατρος το μεσημέρι στις 2μιση και μου έκανε συνεχεις ελεγχους της διαστολής με το δάκτυλο,(Ο πόνος!!!) η οποία είχε φτάσει κοντα στο 8! Ημουν χωρίς επισκληρίδιο να τονίσω, αρχισα να το ψιλοχάνω με τις αναπνοές, δεν προλάβαινα!

Παρόλα αυτα μου είπε καισαρική γιατί το παιδί δεν κατεβαίνει! Και μάλιστα επείγουσα λόγω διαστολής!

 

Θα μπορούσαμε να περιμένουμε κι αλλο ή οχι?

Το παιδί δεν ήταν βαρύ, 3350.

Ηταν πράγματι απαραίτητοι οι τεχνητοί πόνοι?

 

 

Ο τρόπος που έγινε η πρόκλησή σας είναι σαφώς διαφορετικός από αυτόν που εφαρμόζω και δε θα ήθελα να τον κρίνω. Προσωπικά δε βλέπω το λόγο γιατί θα πρέπει να γίνει πρόκληση πριν τις 41 εβδομάδες εφόσον όλα πηγαίνουν καλά. Η περίπτωσή σας είναι τυπικό παράδειγμα ενός ντόμινο παρεμβάσεων όπου η μια φέρνει την άλλη. Η πρόκληση που δεν επιτυγχάνει απολύτως το επιθυμητό αποτέλεσμα και οδηγεί σε χρήση τεχνητών ωδινών. Οι τεχνητές ωδίνες που αναγκάζουν τη γυναίκα να μείνει κλινήρης για να παρακολουθούνται οι παλμοί του παιδιού. Η απουσία κίνησης που προκαλεί δυσκολίες στην εμπέδωση που με τη σειρά της δε βοηθά τη διαστολή τραχήλου. Η μη επαρκής διαστολή που τελικά καταλήγει σε καισαρική.

 

Η πρόκληση τοκετού είναι μια θεραπευτική παρέμβαση που αποσκοπεί σε πολύ συγκεκριμένα οφέλη. Ο σκοπός της δεν είναι "να τελειώνουμε", είναι να διασφαλίσει την υγεία της μητέρας ή του βρέφους. Εφόσον καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι για να διασφαλιστεί η υγεία τους πρέπει να γίνει πρόκληση πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και για τις συνέπειες (αποτυχία, ανάγκη για επιπλέον παρεμβάσεις ή καισαρική), και τότε το ρίσκο των επιπλοκών δικαιολογείται. Εάν όμως την κάνεις απλά γιατί μπορείς τότε ιατρικά παίρνεις ρίσκα που δε δικαιολογούνται από το αναμενόμενο όφελος για την ασθενή σου.

 

Συνεπώς το πρόβλημα δεν είναι η πρόκληση καθεαυτού, είναι η χρήση της για τους λάθος λόγους.

[elisabeth]

καλημερα!ηθελα να ρωτησω κ εγω κατι τον γιατρο...

γεννησα με vbac τη κυριακη ενα μπεμπη 2850 γραμ στην 39+3...ο τοκετος εξελιχθηκε ομαλα αν και χρησιμοποιηθηκε στο τελος βεντουζα..το μωρακι ομως ειχε κανει κακα στη κοιλια πριν σπασουν τα νερα(το αμνιακο ηταν ελαφρως κεχρωσμενο) με αποτελεσμα να παρει μικροβιο που ανεβρεθη στη καλ/γεια στοματο φαρυγγικου συγκεκριμενα e coli.ειναι σε αντιβιωση(ενδομυικη) μεχρι σημερα.μπορει η προκληση(οποιουδηποτε ειδους) στη συγκεκριμενη βδομαδα να ειχε ως αποτελεσμα τη καταποση μυκωνιου και το στρες του μωρου κατα το τοκετο?να σημειωσω οτι ο τοκετος εξελιχθηκε γρηγορα και ομαλα.

ευχαριστω πολυ εκ των προτερων.

[nuvola]

Ναι, συνήθως αυτό συνιστάται και μάλιστα η συζήτηση γίνεται την επόμενη μέρα μετά την καισαρική, πριν βγει η γυναίκα από το νοσοκομείο.

Βέβαια, αν παρόλα αυτά προκύψει εγκυμοσύνη νωρίτερα και πάλι προσφέρεται VBAC, δε χρησιμοποιείται το μικρό διάστημα μεταξύ τοκετών ως αιτία καισαρικής. Απλά ενημερώνονται οι γονείς για τα στατιστικά δεδομένα που ανέφερα.

Με λιγα λογια αν οι γεννες απεχουν 18 μηνες ή πχ 38 μηνες, οι πιθανοτητες ρηξης και στις δυο περιπτωσεις ειναι οι ιδιες, όσον αφορά τουλάχιστον στο χρονικό διαστημα ανάμεσα στις γεννες;

Και τελος θα ηθελα να σας ρωτήσω εσεις μετά από καισαρική ποιο χρονικό διαστημα προτείνεται για να ξαναμείνει έγκυος μια γυναίκα (άσχετα με vbac) ;

[liveloula2]

Καλησπερα σε ολες τις μανουλες!Πραγματικα χαιρομαι για την προθυμια του γιατρου να απαντησει σε τοσες αποριες κι επειδη κι εγω θα ηθελα να προσπαθησω για VBAC οταν με το καλο ερθει το δευτερο μωρακι ας εκφρασω κι εγω τις αποριες μου προς το κ.Μιχαλοπουλο....

Λοιπον εγω 39κ2 επισκεφτηκα τη γιατρο μου και μετα απο εκτιμηση της καταστασης μου εκανε ρηξη υμενων με το χερι(νομιζω ετσι λεγεται,για την ακριβεια μου ειπε οτι θα σκαλιζε λιγο τον τραχηλο)και μου εβαλε το 1/3 ενος υποθετου προσταγλαδινης για να μαλακωσει ο τραχηλος.Το βραδυ στις 12 αρχισα να εχω συσπασεις χωρις ομως πονους και οταν πηγα στην κλινικη ειχαν γινει πενταλεπτες...Σιγα σιγα η διαστολη προχωρουσε και στις 4 μου εβαλαν και ορο.Το πρωι στις 7:30 εφτασα διαστολη 10 και ξεκινησαμε εξωθησεις ομως το μωρο ενω κατεβαινε και φαινοταν και τα μαλλια του οταν σταματαγα να σπρωχνω εμπαινε παλι μεσα.Οι εξωθησεις συνεχιστηκαν για πανω απο μια ωρα με αποτελεσμα το μωρο να ζοριστει και να ανεβει και παλι ψηλα.Αποφασισαμε να μη χρησιμοποιηθει βεντουζα και εγινε καισαρικη.Οταν βγηκε το μωρο, μου ειπαν οτι ειχε διπλη περιτυλιξη στο ποδι και δεν εφτανε ο λωρος για να βγει.

Ασχετα απο τους λογους και το αν ειναι σωστο να γινει προκληση πριν τις 40 εβδ θα σας παρακαλουσα να μου απαντησετε στις παρακατω αποριες μου:

Ετσι οπως σας περιεγραψα τη διαδικασια θεωρειτε οτι η περιτυληξη εφταιγε που δεν εβγαινε το μωρο η καποιος αλλος λογος?(εδω να πω οτι το μωρο ηταν μολις 2550 οποτε δε νομιζω οτι υπηρχε δυσαναλογια).Μπορει η προκληση που εγινε να ειναι υπαιτια ακομα κι αν φτασαμε σε τελεια διαστολη?Πως βλεπετε τις πιθανοτητες επιτυχιας σε επομενοVBAC? Τελος μπορει το χαμηλο βαρους του μωρου να οφειλεται στν περιτυληξη?(να προσθεσω οτι το υψος του ηταν 52 εκ και στον υπερηχο η εκτιμηση ηταν περιπου 3100.)

Γιατρε πραγματικα συγνωμη για το μακροσκελες μνμ αλλα επειδη η καισαρικη μου στοιχησε πολυ ψυχολογικα η απαντηση σας θα με βοηθησει να βρω καποιες απαντησεις αλλα και στις επιλογες μου στο μελλον.Κατανοω οτι ειναι δυσκολη η εκτιμηση μιας καταστασης μονο απο περιγραφες αλλα η αποψη σας μεσα απο την εμπειρια σας θα μου ηταν πολυ χρησιμη...Σας ευχαριστω εκ των προτερων και συγχαρητηρια για τη συμμετοχη σας...

[liveloula2]

Γιατρε επισης ξεχασα να αναφερω οτι το μωρο ειχε προσωπικη προβολη δηλ κοιτουσε με το προσωπακι του προς τα πανω,μπορει αυτο να επηρεασε την ολη διαδικασια?

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

καλημερα!ηθελα να ρωτησω κ εγω κατι τον γιατρο...

γεννησα με vbac τη κυριακη ενα μπεμπη 2850 γραμ στην 39+3...ο τοκετος εξελιχθηκε ομαλα αν και χρησιμοποιηθηκε στο τελος βεντουζα..το μωρακι ομως ειχε κανει κακα στη κοιλια πριν σπασουν τα νερα(το αμνιακο ηταν ελαφρως κεχρωσμενο) με αποτελεσμα να παρει μικροβιο που ανεβρεθη στη καλ/γεια στοματο φαρυγγικου συγκεκριμενα e coli.ειναι σε αντιβιωση(ενδομυικη) μεχρι σημερα.μπορει η προκληση(οποιουδηποτε ειδους) στη συγκεκριμενη βδομαδα να ειχε ως αποτελεσμα τη καταποση μυκωνιου και το στρες του μωρου κατα το τοκετο?να σημειωσω οτι ο τοκετος εξελιχθηκε γρηγορα και ομαλα.

ευχαριστω πολυ εκ των προτερων.

 

Καταρχάς συγχαρητήρια και ελπίζω το μικρούλι να ξεπεράσει γρήγορα τη λοίμωξη. Για να είμαι ειλικρινής δε μπορώ να πω ότι βλέπω απαραίτητα τη σχέση μεταξύ του κεχρωσμένου αμνιακού και του φαρυγγικού E.coli και εξηγούμαι. Η παρουσία μηκωνίου στο αμνιακό υγρό υποδηλώνει ότι το βρέφος βρέθηκε κάποια στιγμή σε κατάσταση στρες, ίσως κατά τον τοκετό, ίσως νωρίτερα. Το μηκώνιο είναι άσηπτο (δηλαδή δεν περιέχει μικρόβια, πόσο μάλιστα E.coli) μια και το μωρό μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον χωρίς μικρόβια. Παρόλο λοιπόν που δεν είμαι Νεογνολόγος, απ'όσο γνωρίζω η εισρόφηση μηκωνίου προκαλεί στην πρώτη φάση χημική πνευμονία που σχετίζεται με απόφραξη των αεραγωγών και όχι πνευμονική λοίμωξη. Λογικά δηλαδή η επιμόλυνση με E.coli έγινε κατά το πέρασμα από τον κόλπο και τον τοκετό, και όχι στο άσηπτο περιβάλλον της μήτρας. Νομίζω ότι η συμβολή κάποιου συναδέλφου Παιδιάτρου θα ήταν σίγουρα πιο διαφωτιστική απλά δυσκολεύομαι να δω άμεση αιτιολογική σχέση μεταξύ του μηκωνίου και του E.coli.

 

Τώρα σχετικά με το ερώτημά σας, θα έλεγα ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να συνδέσει κανείς την πρόκληση τοκετού με την παρουσία μηκωνίου στο αμνιακό μια και δεν μπορούμε να ξέρουμε πότε βρέθηκε το μωρό σε κατάσταση στρες. Για παράδειγμα κεχρωσμένο αμνιακό βλέπουμε ακόμα και σε προγραμματισμένες καισαρικές στις οποίες το μωρό δεν έχει θεωρητικά υποστεί κανένα στρες μέχρι τη γέννηση. Η υπόθεση είναι ότι αυτό συμβαίνει ίσως λόγω παροδικής υποξίας πριν τον τοκετό, που μπορεί για παράδειγμα να προκληθεί αν το μωρό συμπιέσει παροδικά τον ομφάλιο λώρο. Μπορώ να φανταστώ πώς νιώθετε αυτή τη στιγμή αλλά προσπαθείστε να μη στενοχωριέστε ψάχνοντας το πώς έγινε γιατί μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Σημασία έχει το παιδάκι να ξεπεράσει τη λοίμωξη και να έρθει σπίτι το γρηγορότερο.

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

Γιατρε επισης ξεχασα να αναφερω οτι το μωρο ειχε προσωπικη προβολη δηλ κοιτουσε με το προσωπακι του προς τα πανω,μπορει αυτο να επηρεασε την ολη διαδικασια?

 

Παρακαλώ δείτε την απάντησή μου στο αρχικό σας μήνυμα.

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

Με λιγα λογια αν οι γεννες απεχουν 18 μηνες ή πχ 38 μηνες, οι πιθανοτητες ρηξης και στις δυο περιπτωσεις ειναι οι ιδιες, όσον αφορά τουλάχιστον στο χρονικό διαστημα ανάμεσα στις γεννες;

Και τελος θα ηθελα να σας ρωτήσω εσεις μετά από καισαρική ποιο χρονικό διαστημα προτείνεται για να ξαναμείνει έγκυος μια γυναίκα (άσχετα με vbac) ;

 

Σύμφωνα με τα περιορισμένα στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν μέχρι στιγμής οι πιθανότητες ρήξης για οποιοδήποτε μεσοδιάστημα από δύο χρόνια και πάνω είναι ίδιες. Για το διάστημα κάτω από 18 μήνες αναφέρεται μια αύξηση 2-3 φορές με κάποιες έρευνες να υποστηρίζουν ακόμα μεγαλύτερη αύξηση για κάτω των 12 μηνών (4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα). Από 18-24 μήνες τα δεδομένα ποικίλουν, κάποιες έρευνες θεωρούν ότι ο κίνδυνος εξακολουθεί να είναι αυξημένος, άλλες ότι είναι ο ίδιος με αυτόν που αναφέρεται για πάνω από 24 μήνες.

 

Προσωπικά συνήθως συμβουλεύω αναμονή ενός χρόνου μετά την καισαρική πριν αρχίσουν οι προσπάθειες για νέα εγκυμοσύνη. Θεωρώ ότι αυτό δίνει στη γυναίκα αρκετό χρόνο για να επανέλθει μετά την κύηση και τοποθετεί τον επόμενο τοκετό σε απόσταση 18-24 μηνών από τον προηγούμενο σε περίπτωση VBAC.

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

Καλησπερα σε ολες τις μανουλες!Πραγματικα χαιρομαι για την προθυμια του γιατρου να απαντησει σε τοσες αποριες κι επειδη κι εγω θα ηθελα να προσπαθησω για VBAC οταν με το καλο ερθει το δευτερο μωρακι ας εκφρασω κι εγω τις αποριες μου προς το κ.Μιχαλοπουλο....

Λοιπον εγω 39κ2 επισκεφτηκα τη γιατρο μου και μετα απο εκτιμηση της καταστασης μου εκανε ρηξη υμενων με το χερι(νομιζω ετσι λεγεται,για την ακριβεια μου ειπε οτι θα σκαλιζε λιγο τον τραχηλο)και μου εβαλε το 1/3 ενος υποθετου προσταγλαδινης για να μαλακωσει ο τραχηλος.Το βραδυ στις 12 αρχισα να εχω συσπασεις χωρις ομως πονους και οταν πηγα στην κλινικη ειχαν γινει πενταλεπτες...Σιγα σιγα η διαστολη προχωρουσε και στις 4 μου εβαλαν και ορο.Το πρωι στις 7:30 εφτασα διαστολη 10 και ξεκινησαμε εξωθησεις ομως το μωρο ενω κατεβαινε και φαινοταν και τα μαλλια του οταν σταματαγα να σπρωχνω εμπαινε παλι μεσα.Οι εξωθησεις συνεχιστηκαν για πανω απο μια ωρα με αποτελεσμα το μωρο να ζοριστει και να ανεβει και παλι ψηλα.Αποφασισαμε να μη χρησιμοποιηθει βεντουζα και εγινε καισαρικη.Οταν βγηκε το μωρο, μου ειπαν οτι ειχε διπλη περιτυλιξη στο ποδι και δεν εφτανε ο λωρος για να βγει.

Ασχετα απο τους λογους και το αν ειναι σωστο να γινει προκληση πριν τις 40 εβδ θα σας παρακαλουσα να μου απαντησετε στις παρακατω αποριες μου:

Ετσι οπως σας περιεγραψα τη διαδικασια θεωρειτε οτι η περιτυληξη εφταιγε που δεν εβγαινε το μωρο η καποιος αλλος λογος?(εδω να πω οτι το μωρο ηταν μολις 2550 οποτε δε νομιζω οτι υπηρχε δυσαναλογια).Μπορει η προκληση που εγινε να ειναι υπαιτια ακομα κι αν φτασαμε σε τελεια διαστολη?Πως βλεπετε τις πιθανοτητες επιτυχιας σε επομενοVBAC? Τελος μπορει το χαμηλο βαρους του μωρου να οφειλεται στν περιτυληξη?(να προσθεσω οτι το υψος του ηταν 52 εκ και στον υπερηχο η εκτιμηση ηταν περιπου 3100.)

Γιατρε πραγματικα συγνωμη για το μακροσκελες μνμ αλλα επειδη η καισαρικη μου στοιχησε πολυ ψυχολογικα η απαντηση σας θα με βοηθησει να βρω καποιες απαντησεις αλλα και στις επιλογες μου στο μελλον.Κατανοω οτι ειναι δυσκολη η εκτιμηση μιας καταστασης μονο απο περιγραφες αλλα η αποψη σας μεσα απο την εμπειρια σας θα μου ηταν πολυ χρησιμη...Σας ευχαριστω εκ των προτερων και συγχαρητηρια για τη συμμετοχη σας...

 

Καλησπέρα,

 

Αρχίζοντας από το τέλος του μηνύματός σας, έχω συναντήσει πολλές γυναίκες που βίωσαν τραυματικά τον τοκετό τους. Κοινός παρανομαστής ήταν το ότι δεν τους εξηγήθηκε μετά επαρκώς τι έγινε, γιατί έγινε, αν θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και ότι δεν απαντήθηκαν όλες οι ερωτήσεις τους. Θα προσπαθήσω να σας βοηθήσω αποδεχόμενος βέβαια ότι κάνω απλώς υποθέσεις μια και δεν ήμουν εκεί.

 

Για το σενάριο του περιτυλιγμένου λώρου που εμποδίζει τον τοκετό έχω εκφράσει τις απόψεις μου και στο παρελθόν. Δεν έχω προσωπικά συναντήσει περίπτωση που η εμβρυουλκία ή άλλοι χειρισμοί δεν μπορούν να βοηθήσουν να ξεπεράστει αυτό το ζήτημα, εκτός αν προκαλείται υποξία στο μωρό λόγω συμπίεσης του λώρου. Το θέμα της προβολής που αναφέρετε όμως μπορεί όντως να έχει σημασία, αν και δεν ξέρω αν εννοείτε προσωπική προβολή ή οπίσθια ινιακή θέση.

 

Αν το μωρό είχε προσωπική προβολή, αυτό σημαίνει ότι προέβαλλε με το πρόσωπο και όχι με το κρανίο, και αυτό όντως θα δυσκόλεψε τον τοκετό. Αυτή η προβολή συμβαίνει σε ποσοστό 1:500 και συνήθως όχι στον πρώτο τοκετό. Επίσης κατά κανόνα γίνεται αντιληπτή αρκετά πριν φτάσετε στο στάδιο της εξώθησης. Σε τέτοιες περιπτώσεις πάντως πράγματι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί συκία (βεντούζα) και αν ο τοκετός δεν ολοκληρώνεται κολπικά πρέπει να γίνει καισαρική.

 

Αν το μωρό ήταν σε οπίσθια ινιακή θέση (πρόσωπο προς τα πάνω με το κρανίο να προηγείται) τότε και αυτό δυσκολεύει τον τοκετό οπότε επί καθυστέρησης η επιλογή είναι περιστροφή με εμβρυουλκία ή καισαρική. Δείτε και σε προηγούμενο μήνυμα όπου αναφέρομαι σχετικά.

 

Σχετικά με την πρόκληση, νομίζω ότι δεν είχε σχέση με την έκβαση του τοκετού. Καλύτερα να ανατρέξετε και πάλι σε προηγούμενο μήνυμα όπου υπάρχει μια σχετική ανάλυση.

 

Για μελλοντικό VBAC θεωρώ ότι μπορείτε κάλλιστα να το προσπαθήσετε αν δεν υπάρχουν άλλες αντενδείξεις. Κάθε τοκετός είναι διαφορετικός και το πώς κατέληξε ο προηγούμενος δεν προδικάζει την εξέλιξη του επόμενου. Αυτό το θέμα στο φόρουμ έχει πολλές πληροφορίες που νομίζω θα σας κατατοπίσουν και θα σας εμψυχώσουν.

 

Τέλος η περιτύλιξη του λώρου δεν είναι αιτία μικρού βάρους γέννησης. Κάποια μωρά είναι μικρότερα από άλλα χωρίς να υπάρχει κάποιο πρόβλημα, αν και δε γνωρίζω φυσικά λεπτομέρειες της δική σας περίπτωσης. Πάντως έχετε υπόψη ότι ο υπέρηχος είναι πολύ ανακριβής μέθοδος πρόβλεψης του βάρους γέννησης, παρόλη την κοινή πεποίθηση. Τέτοιες διαφορές βάρους μπορεί να είναι μεγάλες αλλά δεν είναι τελικα και τόσο σπάνιες. Γι' αυτό και η αξία των υπερηχογραφικών μετρήσεων είναι για αξιολόγηση της ανάπτυξης συγκριτικά με τις προηγούμενες μετρήσεις και όχι οι απόλυτες τιμές.

[nuvola]

Σύμφωνα με τα περιορισμένα στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν μέχρι στιγμής οι πιθανότητες ρήξης για οποιοδήποτε μεσοδιάστημα από δύο χρόνια και πάνω είναι ίδιες. Για το διάστημα κάτω από 18 μήνες αναφέρεται μια αύξηση 2-3 φορές με κάποιες έρευνες να υποστηρίζουν ακόμα μεγαλύτερη αύξηση για κάτω των 12 μηνών (4 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα). Από 18-24 μήνες τα δεδομένα ποικίλουν, κάποιες έρευνες θεωρούν ότι ο κίνδυνος εξακολουθεί να είναι αυξημένος, άλλες ότι είναι ο ίδιος με αυτόν που αναφέρεται για πάνω από 24 μήνες.

 

Προσωπικά συνήθως συμβουλεύω αναμονή ενός χρόνου μετά την καισαρική πριν αρχίσουν οι προσπάθειες για νέα εγκυμοσύνη. Θεωρώ ότι αυτό δίνει στη γυναίκα αρκετό χρόνο για να επανέλθει μετά την κύηση και τοποθετεί τον επόμενο τοκετό σε απόσταση 18-24 μηνών από τον προηγούμενο σε περίπτωση VBAC.

Σας ευχαριστώ πολύ!!!

[liveloula2]

Γιατρε σας ευχαριστω πολυ για την απαντηση σας.Οντως ειχαμε δει τη λαθος προβολη του μωρου ενα μηνα πριν τη γεννα.Δεν θυμαμαι ποια απο τις 2 περιπτωσεις που αναφερετε ηταν αλλα θυμαμαι οτι η γιατρος ειχε αναφερει την πιθανοτητα χρησης βεντουζας.Οπως και εχει η καισαρικη δεν αποφευχθηκε αν και εξαντλησαμε ολα τα περιθωρια.Και παλι σας ευχαριστω πολυ για την αμεση απαντηση σας!

[elisabeth]

Καταρχάς συγχαρητήρια και ελπίζω το μικρούλι να ξεπεράσει γρήγορα τη λοίμωξη. Για να είμαι ειλικρινής δε μπορώ να πω ότι βλέπω απαραίτητα τη σχέση μεταξύ του κεχρωσμένου αμνιακού και του φαρυγγικού E.coli και εξηγούμαι. Η παρουσία μηκωνίου στο αμνιακό υγρό υποδηλώνει ότι το βρέφος βρέθηκε κάποια στιγμή σε κατάσταση στρες, ίσως κατά τον τοκετό, ίσως νωρίτερα. Το μηκώνιο είναι άσηπτο (δηλαδή δεν περιέχει μικρόβια, πόσο μάλιστα E.coli) μια και το μωρό μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον χωρίς μικρόβια. Παρόλο λοιπόν που δεν είμαι Νεογνολόγος, απ'όσο γνωρίζω η εισρόφηση μηκωνίου προκαλεί στην πρώτη φάση χημική πνευμονία που σχετίζεται με απόφραξη των αεραγωγών και όχι πνευμονική λοίμωξη. Λογικά δηλαδή η επιμόλυνση με E.coli έγινε κατά το πέρασμα από τον κόλπο και τον τοκετό, και όχι στο άσηπτο περιβάλλον της μήτρας. Νομίζω ότι η συμβολή κάποιου συναδέλφου Παιδιάτρου θα ήταν σίγουρα πιο διαφωτιστική απλά δυσκολεύομαι να δω άμεση αιτιολογική σχέση μεταξύ του μηκωνίου και του E.coli.

 

Τώρα σχετικά με το ερώτημά σας, θα έλεγα ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο να συνδέσει κανείς την πρόκληση τοκετού με την παρουσία μηκωνίου στο αμνιακό μια και δεν μπορούμε να ξέρουμε πότε βρέθηκε το μωρό σε κατάσταση στρες. Για παράδειγμα κεχρωσμένο αμνιακό βλέπουμε ακόμα και σε προγραμματισμένες καισαρικές στις οποίες το μωρό δεν έχει θεωρητικά υποστεί κανένα στρες μέχρι τη γέννηση. Η υπόθεση είναι ότι αυτό συμβαίνει ίσως λόγω παροδικής υποξίας πριν τον τοκετό, που μπορεί για παράδειγμα να προκληθεί αν το μωρό συμπιέσει παροδικά τον ομφάλιο λώρο. Μπορώ να φανταστώ πώς νιώθετε αυτή τη στιγμή αλλά προσπαθείστε να μη στενοχωριέστε ψάχνοντας το πώς έγινε γιατί μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν σε τέτοιες περιπτώσεις. Σημασία έχει το παιδάκι να ξεπεράσει τη λοίμωξη και να έρθει σπίτι το γρηγορότερο.

 

σασ ευχαριστω θερμα γιατρε...σχετικα με το πως πηρε το μικροβιο τι να σας πω δεν εχω καταλαβει ακομα...σημασια εχει οτι το μωρακι ειναικαλα και το σαβατο σταματησαμε την αντιβιωση...την οποια ολοι οι παιδιατροι που συμβουλευτηκα λενε οτι δοθηκε καθαρα για προληπτικους λογους και για να ειναι καλυμενοι νομικα οι γιατροι του μαιευτηριου...δε ξερω πως σας φαινεται αυτο εμενα παντως μ εχει εξοργησει...τεσπα τελος καλο ολα καλα το μωρακι θα το ξεχασει εμεις θα ξεχασουμε αραγε ποτε?

σας ευχαριστω πολυ για το χρονο σας και παλι.

[Garouf]

Και εγώ στη λίστα των υποψήφιων VBAC τοκετών, και επίσημα πλέον. Ο προηγούμενος τοκετός ήταν το Δεκέμβρη του 2010 με προγραμματισμένη πρόκληση στη 38η βδομάδα (λόγω ΔΤ) που κατέληξε λόγω μη εμπέδωσης σε καισαρική.

Γιατρός μου θα είναι ο κος Λάμπρος Γιαννίκος.

Η απόφαση για την αλλαγή γιατρού προέκυψε για τους παρακάτω λόγους:

Όταν στο 4ο ή 5ο μήνα έκανα λόγο στο προηγούμενο γιατρό μου για προσπάθεια ΦΤ, αυτός μου το απέκλεισε. Ένα από τα κυριότερα επιχειρήματα ήταν "Στην ηλικία σου (41) δεν θα ανοίξει η λεκάνη".

Όταν έκανα και τη καμπύλη σακχάρου (η οποία ήταν πολύ καλή), του έκανα μια κουβέντα για να καθυστερήσουμε λίγο το τοκετό (να πήγαινε στη 39η βδομάδα). Η απάντηση είναι "θέλεις να δεις τη κοιλιά σου να σκάει??". Το "σαν καρπούζι" δεν το είπε αλλά εκεί πήγε το μυαλό μου.

Έτσι έκλεισα το ραντεβού μου με το κο Γιαννίκο. Ο οποίος αντιμετώπισε τη περίπτωσή μου πολύ συγκροτημένα και λογικά. Αυτά που μου είπε με κάλυψαν απόλυτα. Δεν ωραιοποίησε τίποτα και ούτε σχολίασε κάτι από τα προηγούμενα αρνητικά με σκοπό τον εντυπωσιασμό. Μίλαγε μόνο με δεδομένα και στατιστικές (κορίτσια λόγω αντικειμένου σπουδών και δουλειάς αυτά κοιτώ περισσότερο. Το συναισθηματικό είναι μικρότερης σημασίας).

Συγκεκριμένα, μου είπε θα περιμένουμε max μέχρι 16 Νοέμβρη (12.11 η ΠΗΤ μου) και όχι παραπάνω, λόγω του ότι αυξάνονται η πιθανότητες ενδομήτριου θανάτου (μου παράθεσε και νούμερα - όχι τραγικά, αλλά υπάρχον). Σε αυτό με έβρισκε έτσι και αλλιώς σύμφωνη. Επίσης είδαμε στον υπέρηχο ότι η μικρή είναι ανάποδα. Μού είπε ότι μέχρι την ΠΗΤ μου έχει μεγάλες πιθανότητες να γυρίσει. Αν πάρα αυτά δεν, πάμε για ΚΤ (μου είπε για τεχνικές που εφαρμόζει για να γυρίσει, αλλά δεν νομίζω ότι θα πήγαινα σε αυτή τη κατεύθυνση). Όταν τον ρώτησα αν η ηλικία μου είναι πρόβλημα λόγω μη προσαρμογής του σκελετού, μου είπε ότι και 60ρες γεννάνε (με εξωσωματική φυσικά) με ΦΤ.

Δεν ξέρω αν φαίνεται και απο τα γραπτά μου, μου ενέπνευσε απόλυτη εμπιστοσύνη.

Και το κερασάκι στη τούρτα: όταν τελειώσαμε πήγα στη γραμματεία για το επόμενο ραντεβού. Και για να πληρώσω (συνηθισμένη απο τα προηγούμενα 80ρια που πλήρωνα σε κάθε επίσκεψη, συν το τοκετό που ήταν ότι παίρνει στο μαιευτήριο). Και ότι ρώτησα "τι οφείλω;;", η απάντηση ήταν "τίποτα".

Αυτά.

Οπότε ενημερώνω τη λίστα