Φυσιολογικός τοκετός μετά από καισαρική (VBAC)

[Kelt]

Miriki η μικρη μου εχει δυσανεξια στην πρωτεινη αγελαδινου γαλακτος και λογω πολυ κακου παιδιατρου αργησαμε πολυυυυυ να αντιδρασουμε με αποτελεσμα να μην παιρνει για πολυ καιρο βαρος και μετα ηταν αργα.....αποτελεσμα;.....θηλασμος 4 μηνες

Καταλαβαινεις.....καισαρικη και αποτυχια στο θηλασμο.....μετα ηρθε βεβαια η επιλοχειος καταθλιψη που την ξεπερασα με ομοιοπαθητικη!!

[miriki]

Βρε ψάξε το θέμα σου λέω, για τις αλλεργίες είναι, ανεξάρτητα από το αν θηλάζεις ή όχι (τα νεύρα μου με τους παιδιάτρους....). Τα λέμε με πμ αν θέλεις.

 

επίσης εκείνοι που απέτυχαν ήταν οι γιατροί σου όχι εσύ....

[filoudaki]

Ναι γέννησα και εγώ κορίτσια με επαναλ. Καισαρική.

Δεν είμαι ακόμα έτοιμη να μιλήσω για αυτό, ίσως κάποια στιγμή γράψω.

 

Τώρα έχω το κοριτσάκι μου αγκαλιά, αυτό μετράει.

 

Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας!

[ΜΑΡΙΑΛ]

φιλουδακι μου να σου ζησει... πολύ χαρηκα που ειστε μια χαρα σας σκευτομουν

 

ότι και να σου πω για να σε "παρηγορήσω" θα είναι "εκ του ασφαλούς".... και ισως να μη εχει τόσο νόημα για σενα...

 

ξέρεις τι είναι το σημαντικό και αυτό αρκει.... δυο μυρωδάτα χεράκια, δυο στρυμπουλά μπουτακια, δυο χειλακια ζωγραφια...

[v.polina]

filoydaki να σου ζησει,να ειναι γερη και καλοτυχη,να χαιρεσαι και τα δυο σου παιδακια!!!

δεν ξερουμε τι εγινε,αν προηγηθηκε δλδ προσπαθεια η αν πηγες με προγραμματισμενη κτ,για να γραψουμε τα καταλληλα λογια "παρηγοριας",αλλα πραγματικα αυτο που εχει σημασια ειναι αυτο που σου εγραψε και η μαριαλ...ενα γερο μωρακι στην αγκαλια σου.

και παλι να σου ζησει,καλους θηλασμους!

[Γαρδουμπάκι]

Filoudaki να σου ζήσει η κορούλα σου. Ό,τι κι αν έγινε είμαι σίγουρη πως η αγάπη μεταξύ σας θα σε αποζημιώσει για 10 καισαρικές. Να είστε καλά και οι δύο.

[oneiraki]

Ναι γέννησα και εγώ κορίτσια με επαναλ. Καισαρική.

Δεν είμαι ακόμα έτοιμη να μιλήσω για αυτό, ίσως κάποια στιγμή γράψω.

 

Τώρα έχω το κοριτσάκι μου αγκαλιά, αυτό μετράει.

 

Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας!

 

Να σου ζήσει η μικρούλα σου!!!Το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει..ένα υγιές μωράκι!Δεν ξέρω αν προσπαθούσες για vbac όπως και να έχει είσαι μια ευτυχισμένη μανούλα τώρα πια!Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες

[MAMA-AGA]

Ναι γέννησα και εγώ κορίτσια με επαναλ. Καισαρική.

Δεν είμαι ακόμα έτοιμη να μιλήσω για αυτό, ίσως κάποια στιγμή γράψω.

 

Τώρα έχω το κοριτσάκι μου αγκαλιά, αυτό μετράει.

 

Καλή συνέχεια στις προσπάθειές σας!

 

 

Nα σου ζήσει filoudaki!!! Να ε'ιναι πάντα γερή και τυχερή η μικρούλα!!

Σημασία έχει ένα γερό μωράκι...και vbac κάνεις και στο επόμενο!!!

[Γαρδουμπάκι]

οποιες κοπελες συμφωνουν θα ηθελα να παρω τις ιστοριες τοκετων σας για το μπλογκ μου στην κατηγορια 'ιστοριες τοκετων'

ευχαριστω!!

http://gunaikakaimama.blogspot.gr/

 

Τώρα είδα την ανάρτηση αυτή. Δεν έχω πρόβλημα αλλά θα χρειαστεί ρετουσάρισμα γιατί είναι γραμμένη σε μηνύματα που απέχουν μεταξύ τους, πρέπει να τα γράψω σε ένα κείμενο?

 

Όσο για τα γράμματα για την άδικη αντιμετώπιση από γιατρό σε τοκετό που θα βγουν σε βιβλίο στο τέλος του μήνα, προλαβαίνω ή όχι? Υπάρχει και η σχετική έλλειψη χρόνου με τα μωρά...

[mirellaki]

Τώρα είδα την ανάρτηση αυτή. Δεν έχω πρόβλημα αλλά θα χρειαστεί ρετουσάρισμα γιατί είναι γραμμένη σε μηνύματα που απέχουν μεταξύ τους, πρέπει να τα γράψω σε ένα κείμενο?

 

Όσο για τα γράμματα για την άδικη αντιμετώπιση από γιατρό σε τοκετό που θα βγουν σε βιβλίο στο τέλος του μήνα, προλαβαίνω ή όχι? Υπάρχει και η σχετική έλλειψη χρόνου με τα μωρά...

 

Αν δεν μπορεις να το φτιαξεις θα το κανω εγω

για το γραμμα προλαβαινεις ανετα μεχρι τελος του μηνα μαζευω τα γραμματα

ευχαριστω!!

[Γαρδουμπάκι]

zazou_v, δεν πιστεύω να γέννησες!

Τι κάνεις, πηγαίνουν όλα καλά? Λογικά θα είσαι έτοιμη πια.

Super mummy, πότε έχεις ΠΗΤ?

[zazou_v]

zazou_v, δεν πιστεύω να γέννησες!

Τι κάνεις, πηγαίνουν όλα καλά? Λογικά θα είσαι έτοιμη πια.

 

Είμαι Αθήνα και περιμένω 38 εβδομάδων και 1, θα πάω την Πέμπτη να με δει ο γιατρός. Την προηγούμενη εβδομάδα που πήγα μου έκανε υπέρηχο η συνεργάτιδά του, αν και πολύ ευγενική, το μόνο που μου είπε είναι ότι το μωρό ήταν περίπου 3300:shock: κι η αλήθεια είναι ότι αγχώθηκα.Μα τίποτα δε σου άφησα πια Γαρδουμπάκι;

Τι θα ελέγχουμε από εδώ και πέρα; Στην κόρη μου είχα ήδη κάνει την καισαρική και δεν ξέρω τι πρέπει να ελέγχουμε σε αυτή τη φάση της εγκυμοσύνης.

[Έφη_]

Θα ήθελα κι εγώ να εκφράσω την απορία μου..

Γέννησα πέρυσι τον Μάρτιο με καισαρική λόγω κονδυλωμάτων(!!!)...μου είχε πει ο γιατρός μου ότι μπορώ να ξαναμείνω έγκυος μετά από 6 μήνες κι ότι δεν είναι υποχρεωτικό να γεννήσω με καισαρική πάλι.

Είμαι πάλι έγκυος στον 5ο μήνα και έχω ΠΗΤ στις 30-9-13. Ο γιατρός μου μου είπε ότι έως τις 15-9 πρέπει να το έχουμε πάρει το παιδί γιατί αν προκύψει τίποτα δεν θα μπορεί να μου κάνει καισαρική μετά. Οπότε μου ξεκαθάρισε ότι αν πάω με τελεία διαστολή ως τις 15-9 θα μου το πάρει φυσιολογικά κι αν όχι θα το έχουμε πάρει με καισαρική. Υπάρχει πάλι η περίπτωση των κονδυλωμάτων, οπότε τί μπορεί να γίνει? Επίσης θα πρέπει να δούμε και το μέγεθος της τομής στο doppler ή δεν παίζει ρόλο?

[Super Mummy]

Κοριτσια εκπληξη...γεννησα! Φυσιολογικος τοκετος...για μενα φυσικος τοκετος αγαπης... Μιρελακι μπορεις να παρεις και τη δικη μου ιστορια. Μονο μια χαρη...αν με περασετε σε λιστα θα ηθελα διπλα απο το ονομα του γιατρου να γραφει και το ονομα της μαιας μου. Γιαννικος Λαμπρος- Ελντα Λατη.

 

Τρίτη βράδυ, 7 Μαίου... Κάτι μικρά πονάκια από τα συνηθισμένα έκαναν την εμφάνισή τους. «Αγάπη μου ξημερώνει 8 του μήνα... Το 8 είναι το τυχερό μου νούμερο...» , είπε ο Γιάννης όλο νόημα. Πράγματι τα μεσάνυχτα τα πονάκια έγιναν δυνατά και 4λεπτα... Δεν μπορούσα να κοιμηθώ...Λίγο ο πόνος, λίγο η ανησυχία.... Πρώτο τηλεφώνημα στην Έλντα κατά τις 1 και ένα δεύτερο στις 3. «Προσπάθησε να κοιμηθείς. Δεν είσαι ακόμη σε τοκετό. Για ανακούφιση βάλε μια θερμοφόρα». Η θερμοφόρα δεν λειτουργούσε και και ο πόνος όσο ξάπλωνα γινόταν πιο δυνατός. Πίεση για να κοιμηθώ αλλά τίποτα. Ξαφνικά δυνάμωσαν. «Αχ, ας με βοηθήσει κάποιος», παρακαλούσα. Τι νακάνω? Να καναπάρω την Έλντα? Βοήθεια, βοήθεια... Κι εκεί θυμήθηκα τα λόγια τα Λεμπουαγιέ: «Ποιός μπορεί να γεννήσει για σένα? Κανείς, κανείς...Μόνο εσύ μπορείς». Σηκώθηκα πάνω. Τέρμα κοριτσάκι. Γεννάς. Είσαι εσύ και το μωρό σου και κανείς δε μπορεί να σε βοηθήσει. Η βοήθεια μόνο από σένα μπορεί να έρθει. ‘Εβαλα στο cd του ινδικού ταμπουρά και άρχισα να τραγουδάω τον ήχο μου... Σε κάθε σύσπαση «ιιιιιι», τραγουδιστό, να διαπερνά τη σπονδυλική μου στήλη... «ΙΙΙΙΙ» γιατί μου επέτρεπε να χαμογελάω... Ταυτόχρονα κυκλικές κινήσεις στη λεκάνη, ο χορός της κοιλιάς, χορός με το μωρό μου...Ενδιάμεσα από τις συσπάσεις περπάτημα, μόνο περπάτημα και μια ελαφριά κίνηση προς τα εμπρός σαν υπόκλιση, με το ένα χέρι στην καρδιά και το άλλο στην κοιλίτσα, λέγοντας από μέσα μου «Ναι μωρό...ας γίνει όπως θες μωρό μου..». και φυσικά ανάσες...βαθιές ανάσες.

Το πρωί και μετά από 3,4 ώρες περπάτημα οι συπάσεις γίναν δίλεπτες και πολύ δυνατές. Πήρα τηλέφωνο «Έλντα σε χρειάζομαι» είπα. «’Ερχομαι». Έτσι απλά χωρίς να ρωτήσει τίποτα παραπάνω. Το «σε χρειάζομαι» ήταν αρκετό. Γλυκό μου Ελντάκι. Πόσο με βοήθησε το μασαζάκι σου, η ηρεμία σου... Η πρώτη απογοήτευση...Μετά από τόσες ώρες διαστολή 1...»Αυτό το ένα είναι η μεγαλύτερη δουλειά που είναι να γίνει» είπε ή Έλντα. Στάθηκε δίπλα μου διακριτικά, υπομονετικά αλλά και με γνώση, με σοφία. Μασαζάκι και αυτοσυγκέντρωση. Ανάσες μαζί μου, τραγούδι μαζί μου... Σαν να είχε γίνει ένα με μένα, η προέκτασή μου. Οι συπάσεις μου έκαναν το χατίρι και κόπασαν για λίγο και προσπάθησα να παίρνω στο ενδιάμεσο λίγο υπνάκο.

Όσο προχωρούσε η ώρα αυτό γινόταν πιο δυνατό. Άρχισε να με ξεπερνάει. Άρχισα να χάνω την ανάσα μου και το τραγούδι «ΑΑΑΑΑ» μεταράπηκε σε κραυγή πόνου. «Μην τις μαλώνεις τις συπάσεις σου μου είπε η Έλντα. Μην τους θυμώνεις. Αυτό είναι που θέλεις. Θέλεις να έρθει το μωρό σου. Κάθε πόνος φέρνει το μωρό σου ένα βήμα πιο κοντά. Δέξου τις με αγάπη. Το θέλουμε...» Βάλσαμο τα λόγια της. Επανήλθαμε στο τραγούδι και παράλληλα αρχίσαμε ασκήσεις για να κατέβει το μωρό. Το μεσημέρι πια έχασα εντελώς την αυτοσυγκένττρωση μου. Ούτε η Έλντα μπορούσε να με επαναφέρει, ούτε ο Γιάννης. Η έλντα γένισε τη μπανιέρα με ζεστό νερό και μπήκα μέσα. Ο Γιάννης μου έφερνε κρύες κομπρέσες στο κεφάλι και δροσερό νεράκι. Μου έδινε κουράγιο. «Έρχεται το μωρό μας αγάπη μου. Είσαι πολύ δυνατή. Κάθε πόνος είναι ένα σκαλάκι πιο κοντα...» Ταυτόχρονα πρόσεχε και τη μεγάλη μας κόρη... Το ζεστό νερό με ανακούφισε αλλά πλάον είχα χάσει δυνάμεις και πίστη. Ειδικά την πίστη μου την είχα χάσει τελείως. Το παραμικρό με ενοχλούσε. Κάθε τι που ακουμπούσε το κορμί μου το ένιωθα σαν επίθεση πάνω μου. Το κορμί μου άρχισε να μαζεύει. Να αντιστέκεται. Ήταν φανερό πως είχα πάρει λάθος δρόμο. Το κορμί μου έπρεπε να ανοίγει και να επιτρέπει το πέρασμα του μωρο μου, ενώ αντίθετα το δικό μου σφιγγόταν. Το στόμα μου, τα πόδια μου, σε κάθε ΄πονο όλα έκλειναν, όλα αντιστέκονταν. Διαστολή 4. Όχι δε θα αντέξω άλλο είπα. Φώναξα την Έλντα. Της είπα ότι έχασα το κουράγιο μου τη δύναμη μου, δεν αντέχω άλλο. «Δεν ξέρεις πόσα μπορείς να αντέξεις», απάντησε. Με ταρακούνησε αλλά και πάλι εγώ δεν πίστευα πια στον εαυτό μου. «Όχι Έλντα, δεν αντέχω πιά τον παραμικρό πόνο. ΔΕ θέλω αλλο. Εδώ τελείωσα. Μέχρι εδώ άντεξα. Θέλω να φύγουμε τώρα για το μαιευτήριο να μου κάνουν επισληρίδειο.

Στο αυτοκίνητο φώναζα και ταυτόχρονα μέσα μου παρηγορούσα τον εαυτό μου. Ένιωθα σαν η μεγάλη χαμένη. Σκέψεις ανάμικτες. Τόση προετοιμασία, τόσος οραματισμός, τόση γιόγκα και όλα θα τα καταστρέψω τώρα στο τέλος. Τόσοι πόνοι, τόσες ώρες άντεξα και παραδίνομαι στο τέλος. Θα χαραμίσω τη στιγμή της γέννησης του παιδιού μου που τόσο ονειρεύτηκα γιατί λιγοψύχισα... Και το μωρό έλεγες δε θα το εγκαταλείψεις και τώρα το αφήνεις να συνεχίσει μόνο του.Τύψεις, στεναχώρια, απογοήτευση... Παράλληλα να παρηγορίεμαι. Αυτό που κατάφερες δεν είναι λίγο. Το μωρό σου ήρθε στην ώρα του και εσύ άντεξες όσο μπορούσες. Τελικά η Έλντα είχε δίκιο «Δεν ξέρεις πόσα μπορείς να αντέξεις...»

Όταν φτάσαμε στο μαιευτήριο ήταν διάχυτος ο πανικός...Διαστολή 5 και οι μαίες σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης γιατί δεν με προλάβαιναν. Πολύ περίεργο που ένας τέτοιος πανικός με ηρέμησε τόσο. Γιατί σκέφτηκα πως όλα τελείωναν και ναι επιτέλους ΓΕΝΝΟΥΣΑ!!! «Έλντα είναι κρίμα να κάνω επισκληρίδειο τώρα που έφτασα στο τέλος. Λέω να μην κάνω» «Πάρε το χρόνο σου μου είπε» και έγνεψε. Κοιταχτήκαμε στα μάτια και ξέραμε ότι όλα θα γίνουν τέλεια. Μέχρι να με ανεβάσουν στον πάνω όροφο διαστολή τελεία... Και τότε ένιωσα κάτι περίεργο. Όχι δεν ξαναβρήκα δύναμη. Δεν την ξαναβρήκα ποτέ. Είναι η στιγμή που κουρελιασμένη, ηττημένη, αφημένη πάνω στα ερείπια του κορμιού σου κάνεις το απλό, πολύ απλό: Παραδίδεσαι στο νικητή. Παραδέχεσαι την ήττα σου, σαν αυτή η ήττα να ήταν η σωτηρία σου. Σαν αυτή η ήττα να σε λυτρώνει αφού η αντίσταση τόσο πόνο σου προκάλεσε. « Είμαι δική σου μωρό μου. Κάνε με ότι θές. Άνοιξε με στα δύο, πέρνα τις πύλες του παραδείσου, σκοτωσέ με αν το θες, σου αφήνομαι... Είμαι δική σου μωρό μου, το κορμί μου είναι δρόμος που ανοίγεται... Μπορώ να πεθάνω τώρα για σένα...μόνο την πρώτη σου ανάσα να ακούσω και να σε κοιτάξω για μια στιγμή...περίμενα τόσο να νικηθώ! Νίκησε με, λύτρωσέ με...»

Κράτούσα το χέρι της Έλντας. Το κεφάλι μου υπάκουγε τις οδηγίες της και το κορμί μου υπάκουγε στο μωρό μου. Για λίγο ηρεμία στο κορμί μου και πολλά ζευγάρια μάτια από το προσωπικό του μαιευτηρίου να κοιτούν τον κόλπο μου. Βλέμματα συγεκντρωμένα, ήρεμα, καρτερικά και κομμένες ανάσες. Ένιωθες σαν να υπάρχει αέρας γύρω, σαν να βρίσκεσαι σε μια άλλη ατμόσφαιρα, με κάτι θεικό γύρω. Στιγμή απόλυτης ηρεμίας σαν να περίμεναν κάτι ιερό, ένα θαύμα. Θα τη θυμάμαι αυτή τη στιγμή. Δεν ξέρω πόσο κράτησε. Είναι η στιγμή που αισθάνεσαι ότι είναι ο χρόνος μηδέν, μια στιγμή αιωνιότητας. Αν με ρωτούσε κανείς δε θα ήξερα να του πω αν κράτησε μερικά δευτερόλεπτα ή μια ολόκληρη ώρα. Ώσπου η μικρή έπαιξε την τελευταία της πράξη και με ένα σπρώξιμο και μια κραυγή που έβγαλα σαν να ήταν από την τελευταία μου ανάσα βγαλμένη, βρισκόμασταν επιτέλους γυμνές σώμα με σώμα η μία με την άλλη... Και κάπου εδώ η περιγραφή τελειώνει , γιατί όλα τα άλλα συναισθήματα που ακολούθησαν είναι απερίγραπτα!!! Αλλά με μια λέξη μπορώ να πω απλά: ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!

Αντρούλη μου τώρα το 8 είναι και το δικό μου τυχερό νούμερο. Αλλά η μεγαλύτερη τύχη είναι που έχω εσένα δίπλα μου! Σε ευχαριστώ που με στήριξες, που το ξεπέρασες και τους δικούς σου φόβους, τις αναστολές σου. Ξέρω ότι έκανες τις υπερβάσεις σου όπως κι εγώ. Και ό τοκετός αυτός μας έμαθε πολλά για τη ζωή, για τους εαυτούς μας και για τη σχέση μας. Να ξέρεις ότι θαυμάζω τη δύναμή σου. Εγώ δεν νομίζω ότι θα άντεχα να είμαι στη θέση σου. Να βλέπω τον άνθρωπό μου να πονά και να έχω τη σοφία να δέχομαι τον πόνο του χωρίς να επεμβαίνω για να τον σταματήσω ή χωρίς να πέσω κάτω ξερή... Είσαι απίθανος... και μου χάρισες και απίθανα παιδιά!

Έλντα ότι και να πω για σένα είναι λίγο. Δεν έχω λόγια...Σίγουρα δε θέλω να σκέφτομαι πως θα ήταν τα πράγματα αν δε σε είχα.....Είναι το κακό σενάριο... Θα έχεις πάντα μια θέση στην καρδιά μου!

[Koalaki]

Μπραβο κοριτσι μου.....να σουζησει το μωρακι.....παντα γερο και δυνατο.....

[αγοροmummy!]

να σου ζήσει, μπράβο σου! Περιττό να σου πω ότι γράφω με δάκρυα στα μάτια!!

[Γιώργος Μιχαλόπουλος]

Θα ήθελα κι εγώ να εκφράσω την απορία μου..

Γέννησα πέρυσι τον Μάρτιο με καισαρική λόγω κονδυλωμάτων(!!!)...μου είχε πει ο γιατρός μου ότι μπορώ να ξαναμείνω έγκυος μετά από 6 μήνες κι ότι δεν είναι υποχρεωτικό να γεννήσω με καισαρική πάλι.

Είμαι πάλι έγκυος στον 5ο μήνα και έχω ΠΗΤ στις 30-9-13. Ο γιατρός μου μου είπε ότι έως τις 15-9 πρέπει να το έχουμε πάρει το παιδί γιατί αν προκύψει τίποτα δεν θα μπορεί να μου κάνει καισαρική μετά.

 

Καλησπέρα,

 

Τι εννοείτε ότι "αν προκύψει τίποτα δεν θα μπορεί να μου κάνει καισαρική μετά" (τις 38 εβδομάδες); Τι να προκύψει δηλαδή που θα τον εμποδίσει να κάνει καισαρική;

 

Οπότε μου ξεκαθάρισε ότι αν πάω με τελεία διαστολή ως τις 15-9 θα μου το πάρει φυσιολογικά κι αν όχι θα το έχουμε πάρει με καισαρική.

Δε θέλω να σας απογοητεύσω αλλά η πιθανότητα να πάτε με τελεία διαστολή ως τις 38 εβδομάδες, δεδομένου ότι δεν έχετε στο ιστορικό σας φυσιολογικό τοκετό, είναι πολύ μικρή. Ο φυσιολογικός τοκετός θέλει χρόνο - το να τίθενται τέτοιου είδους περιορισμοί λειτουργεί εναντίον του στόχου που προσπαθείτε να επιτύχετε.

 

Υπάρχει πάλι η περίπτωση των κονδυλωμάτων, οπότε τί μπορεί να γίνει?

Τα κονδυλώματα ΔΕΝ αποτελούν λόγο καισαρικής. Τοκετός με καισαρική δεν προλαμβάνει τη μόλυνση του εμβρύου οπότε είναι πρακτικά άνευ νοήματος.

 

Επίσης θα πρέπει να δούμε και το μέγεθος της τομής στο doppler ή δεν παίζει ρόλο?

Το πάχος της τομής μετράται σε κάποιες περιπτώσεις όμως δεν έχει προγνωστική αξία, δεν προβλέπει δηλαδή αξιόπιστα την πιθανότητα ρήξης. Συνεπώς η χρησιμότητα της μέτρησης είναι μάλλον περιορισμένη.

 

Θα σας συμβούλευα να σκεφτείτε πολύ καλά κατά πόσο ο γιατρός σας πραγματικά προτίθεται να σας βοηθήσει να κάνετε vbac. Ο τοκετός μετά από καισαρική έχει τους δικούς του κανόνες με πρώτο και σημαντικότερο ότι δεν βιάζουμε τα πράγματα και δεν παρεμβαίνουμε χωρίς λόγο. Είστε βέβαιη ότι προτίθεται ο γιατρός σας να κινηθεί μέσα σ'αυτά τα πλαίσια;

[mirellaki]

Θα ήθελα κι εγώ να εκφράσω την απορία μου..

Γέννησα πέρυσι τον Μάρτιο με καισαρική λόγω κονδυλωμάτων(!!!)...μου είχε πει ο γιατρός μου ότι μπορώ να ξαναμείνω έγκυος μετά από 6 μήνες κι ότι δεν είναι υποχρεωτικό να γεννήσω με καισαρική πάλι.

Είμαι πάλι έγκυος στον 5ο μήνα και έχω ΠΗΤ στις 30-9-13. Ο γιατρός μου μου είπε ότι έως τις 15-9 πρέπει να το έχουμε πάρει το παιδί γιατί αν προκύψει τίποτα δεν θα μπορεί να μου κάνει καισαρική μετά. Οπότε μου ξεκαθάρισε ότι αν πάω με τελεία διαστολή ως τις 15-9 θα μου το πάρει φυσιολογικά κι αν όχι θα το έχουμε πάρει με καισαρική. Υπάρχει πάλι η περίπτωση των κονδυλωμάτων, οπότε τί μπορεί να γίνει? Επίσης θα πρέπει να δούμε και το μέγεθος της τομής στο doppler ή δεν παίζει ρόλο?

 

!!! ενεργων κονδυλωματων η κονδυλωματων που ειχες καποτε?

κοριτσι μου αυτος ο γιατρος μου φαινεται δεν εχει καμια προθεση για φ.τ.

....

[mirellaki]

Κοριτσια εκπληξη...γεννησα! Φυσιολογικος τοκετος...για μενα φυσικος τοκετος αγαπης... Μιρελακι μπορεις να παρεις και τη δικη μου ιστορια. Μονο μια χαρη...αν με περασετε σε λιστα θα ηθελα διπλα απο το ονομα του γιατρου να γραφει και το ονομα της μαιας μου. Γιαννικος Λαμπρος- Ελντα Λατη.

 

Τρίτη βράδυ, 7 Μαίου... Κάτι μικρά πονάκια από τα συνηθισμένα έκαναν την εμφάνισή τους. «Αγάπη μου ξημερώνει 8 του μήνα... Το 8 είναι το τυχερό μου νούμερο...» , είπε ο Γιάννης όλο νόημα. Πράγματι τα μεσάνυχτα τα πονάκια έγιναν δυνατά και 4λεπτα... Δεν μπορούσα να κοιμηθώ...Λίγο ο πόνος, λίγο η ανησυχία.... Πρώτο τηλεφώνημα στην Έλντα κατά τις 1 και ένα δεύτερο στις 3. «Προσπάθησε να κοιμηθείς. Δεν είσαι ακόμη σε τοκετό. Για ανακούφιση βάλε μια θερμοφόρα». Η θερμοφόρα δεν λειτουργούσε και και ο πόνος όσο ξάπλωνα γινόταν πιο δυνατός. Πίεση για να κοιμηθώ αλλά τίποτα. Ξαφνικά δυνάμωσαν. «Αχ, ας με βοηθήσει κάποιος», παρακαλούσα. Τι νακάνω? Να καναπάρω την Έλντα? Βοήθεια, βοήθεια... Κι εκεί θυμήθηκα τα λόγια τα Λεμπουαγιέ: «Ποιός μπορεί να γεννήσει για σένα? Κανείς, κανείς...Μόνο εσύ μπορείς». Σηκώθηκα πάνω. Τέρμα κοριτσάκι. Γεννάς. Είσαι εσύ και το μωρό σου και κανείς δε μπορεί να σε βοηθήσει. Η βοήθεια μόνο από σένα μπορεί να έρθει. ʽΕβαλα στο cd του ινδικού ταμπουρά και άρχισα να τραγουδάω τον ήχο μου... Σε κάθε σύσπαση «ιιιιιι», τραγουδιστό, να διαπερνά τη σπονδυλική μου στήλη... «ΙΙΙΙΙ» γιατί μου επέτρεπε να χαμογελάω... Ταυτόχρονα κυκλικές κινήσεις στη λεκάνη, ο χορός της κοιλιάς, χορός με το μωρό μου...Ενδιάμεσα από τις συσπάσεις περπάτημα, μόνο περπάτημα και μια ελαφριά κίνηση προς τα εμπρός σαν υπόκλιση, με το ένα χέρι στην καρδιά και το άλλο στην κοιλίτσα, λέγοντας από μέσα μου «Ναι μωρό...ας γίνει όπως θες μωρό μου..». και φυσικά ανάσες...βαθιές ανάσες.

Το πρωί και μετά από 3,4 ώρες περπάτημα οι συπάσεις γίναν δίλεπτες και πολύ δυνατές. Πήρα τηλέφωνο «Έλντα σε χρειάζομαι» είπα. «ʼΕρχομαι». Έτσι απλά χωρίς να ρωτήσει τίποτα παραπάνω. Το «σε χρειάζομαι» ήταν αρκετό. Γλυκό μου Ελντάκι. Πόσο με βοήθησε το μασαζάκι σου, η ηρεμία σου... Η πρώτη απογοήτευση...Μετά από τόσες ώρες διαστολή 1...»Αυτό το ένα είναι η μεγαλύτερη δουλειά που είναι να γίνει» είπε ή Έλντα. Στάθηκε δίπλα μου διακριτικά, υπομονετικά αλλά και με γνώση, με σοφία. Μασαζάκι και αυτοσυγκέντρωση. Ανάσες μαζί μου, τραγούδι μαζί μου... Σαν να είχε γίνει ένα με μένα, η προέκτασή μου. Οι συπάσεις μου έκαναν το χατίρι και κόπασαν για λίγο και προσπάθησα να παίρνω στο ενδιάμεσο λίγο υπνάκο.

Όσο προχωρούσε η ώρα αυτό γινόταν πιο δυνατό. Άρχισε να με ξεπερνάει. Άρχισα να χάνω την ανάσα μου και το τραγούδι «ΑΑΑΑΑ» μεταράπηκε σε κραυγή πόνου. «Μην τις μαλώνεις τις συπάσεις σου μου είπε η Έλντα. Μην τους θυμώνεις. Αυτό είναι που θέλεις. Θέλεις να έρθει το μωρό σου. Κάθε πόνος φέρνει το μωρό σου ένα βήμα πιο κοντά. Δέξου τις με αγάπη. Το θέλουμε...» Βάλσαμο τα λόγια της. Επανήλθαμε στο τραγούδι και παράλληλα αρχίσαμε ασκήσεις για να κατέβει το μωρό. Το μεσημέρι πια έχασα εντελώς την αυτοσυγκένττρωση μου. Ούτε η Έλντα μπορούσε να με επαναφέρει, ούτε ο Γιάννης. Η έλντα γένισε τη μπανιέρα με ζεστό νερό και μπήκα μέσα. Ο Γιάννης μου έφερνε κρύες κομπρέσες στο κεφάλι και δροσερό νεράκι. Μου έδινε κουράγιο. «Έρχεται το μωρό μας αγάπη μου. Είσαι πολύ δυνατή. Κάθε πόνος είναι ένα σκαλάκι πιο κοντα...» Ταυτόχρονα πρόσεχε και τη μεγάλη μας κόρη... Το ζεστό νερό με ανακούφισε αλλά πλάον είχα χάσει δυνάμεις και πίστη. Ειδικά την πίστη μου την είχα χάσει τελείως. Το παραμικρό με ενοχλούσε. Κάθε τι που ακουμπούσε το κορμί μου το ένιωθα σαν επίθεση πάνω μου. Το κορμί μου άρχισε να μαζεύει. Να αντιστέκεται. Ήταν φανερό πως είχα πάρει λάθος δρόμο. Το κορμί μου έπρεπε να ανοίγει και να επιτρέπει το πέρασμα του μωρο μου, ενώ αντίθετα το δικό μου σφιγγόταν. Το στόμα μου, τα πόδια μου, σε κάθε ΄πονο όλα έκλειναν, όλα αντιστέκονταν. Διαστολή 4. Όχι δε θα αντέξω άλλο είπα. Φώναξα την Έλντα. Της είπα ότι έχασα το κουράγιο μου τη δύναμη μου, δεν αντέχω άλλο. «Δεν ξέρεις πόσα μπορείς να αντέξεις», απάντησε. Με ταρακούνησε αλλά και πάλι εγώ δεν πίστευα πια στον εαυτό μου. «Όχι Έλντα, δεν αντέχω πιά τον παραμικρό πόνο. ΔΕ θέλω αλλο. Εδώ τελείωσα. Μέχρι εδώ άντεξα. Θέλω να φύγουμε τώρα για το μαιευτήριο να μου κάνουν επισληρίδειο.

Στο αυτοκίνητο φώναζα και ταυτόχρονα μέσα μου παρηγορούσα τον εαυτό μου. Ένιωθα σαν η μεγάλη χαμένη. Σκέψεις ανάμικτες. Τόση προετοιμασία, τόσος οραματισμός, τόση γιόγκα και όλα θα τα καταστρέψω τώρα στο τέλος. Τόσοι πόνοι, τόσες ώρες άντεξα και παραδίνομαι στο τέλος. Θα χαραμίσω τη στιγμή της γέννησης του παιδιού μου που τόσο ονειρεύτηκα γιατί λιγοψύχισα... Και το μωρό έλεγες δε θα το εγκαταλείψεις και τώρα το αφήνεις να συνεχίσει μόνο του.Τύψεις, στεναχώρια, απογοήτευση... Παράλληλα να παρηγορίεμαι. Αυτό που κατάφερες δεν είναι λίγο. Το μωρό σου ήρθε στην ώρα του και εσύ άντεξες όσο μπορούσες. Τελικά η Έλντα είχε δίκιο «Δεν ξέρεις πόσα μπορείς να αντέξεις...»

Όταν φτάσαμε στο μαιευτήριο ήταν διάχυτος ο πανικός...Διαστολή 5 και οι μαίες σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης γιατί δεν με προλάβαιναν. Πολύ περίεργο που ένας τέτοιος πανικός με ηρέμησε τόσο. Γιατί σκέφτηκα πως όλα τελείωναν και ναι επιτέλους ΓΕΝΝΟΥΣΑ!!! «Έλντα είναι κρίμα να κάνω επισκληρίδειο τώρα που έφτασα στο τέλος. Λέω να μην κάνω» «Πάρε το χρόνο σου μου είπε» και έγνεψε. Κοιταχτήκαμε στα μάτια και ξέραμε ότι όλα θα γίνουν τέλεια. Μέχρι να με ανεβάσουν στον πάνω όροφο διαστολή τελεία... Και τότε ένιωσα κάτι περίεργο. Όχι δεν ξαναβρήκα δύναμη. Δεν την ξαναβρήκα ποτέ. Είναι η στιγμή που κουρελιασμένη, ηττημένη, αφημένη πάνω στα ερείπια του κορμιού σου κάνεις το απλό, πολύ απλό: Παραδίδεσαι στο νικητή. Παραδέχεσαι την ήττα σου, σαν αυτή η ήττα να ήταν η σωτηρία σου. Σαν αυτή η ήττα να σε λυτρώνει αφού η αντίσταση τόσο πόνο σου προκάλεσε. « Είμαι δική σου μωρό μου. Κάνε με ότι θές. Άνοιξε με στα δύο, πέρνα τις πύλες του παραδείσου, σκοτωσέ με αν το θες, σου αφήνομαι... Είμαι δική σου μωρό μου, το κορμί μου είναι δρόμος που ανοίγεται... Μπορώ να πεθάνω τώρα για σένα...μόνο την πρώτη σου ανάσα να ακούσω και να σε κοιτάξω για μια στιγμή...περίμενα τόσο να νικηθώ! Νίκησε με, λύτρωσέ με...»

Κράτούσα το χέρι της Έλντας. Το κεφάλι μου υπάκουγε τις οδηγίες της και το κορμί μου υπάκουγε στο μωρό μου. Για λίγο ηρεμία στο κορμί μου και πολλά ζευγάρια μάτια από το προσωπικό του μαιευτηρίου να κοιτούν τον κόλπο μου. Βλέμματα συγεκντρωμένα, ήρεμα, καρτερικά και κομμένες ανάσες. Ένιωθες σαν να υπάρχει αέρας γύρω, σαν να βρίσκεσαι σε μια άλλη ατμόσφαιρα, με κάτι θεικό γύρω. Στιγμή απόλυτης ηρεμίας σαν να περίμεναν κάτι ιερό, ένα θαύμα. Θα τη θυμάμαι αυτή τη στιγμή. Δεν ξέρω πόσο κράτησε. Είναι η στιγμή που αισθάνεσαι ότι είναι ο χρόνος μηδέν, μια στιγμή αιωνιότητας. Αν με ρωτούσε κανείς δε θα ήξερα να του πω αν κράτησε μερικά δευτερόλεπτα ή μια ολόκληρη ώρα. Ώσπου η μικρή έπαιξε την τελευταία της πράξη και με ένα σπρώξιμο και μια κραυγή που έβγαλα σαν να ήταν από την τελευταία μου ανάσα βγαλμένη, βρισκόμασταν επιτέλους γυμνές σώμα με σώμα η μία με την άλλη... Και κάπου εδώ η περιγραφή τελειώνει , γιατί όλα τα άλλα συναισθήματα που ακολούθησαν είναι απερίγραπτα!!! Αλλά με μια λέξη μπορώ να πω απλά: ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!

Αντρούλη μου τώρα το 8 είναι και το δικό μου τυχερό νούμερο. Αλλά η μεγαλύτερη τύχη είναι που έχω εσένα δίπλα μου! Σε ευχαριστώ που με στήριξες, που το ξεπέρασες και τους δικούς σου φόβους, τις αναστολές σου. Ξέρω ότι έκανες τις υπερβάσεις σου όπως κι εγώ. Και ό τοκετός αυτός μας έμαθε πολλά για τη ζωή, για τους εαυτούς μας και για τη σχέση μας. Να ξέρεις ότι θαυμάζω τη δύναμή σου. Εγώ δεν νομίζω ότι θα άντεχα να είμαι στη θέση σου. Να βλέπω τον άνθρωπό μου να πονά και να έχω τη σοφία να δέχομαι τον πόνο του χωρίς να επεμβαίνω για να τον σταματήσω ή χωρίς να πέσω κάτω ξερή... Είσαι απίθανος... και μου χάρισες και απίθανα παιδιά!

Έλντα ότι και να πω για σένα είναι λίγο. Δεν έχω λόγια...Σίγουρα δε θέλω να σκέφτομαι πως θα ήταν τα πράγματα αν δε σε είχα.....Είναι το κακό σενάριο... Θα έχεις πάντα μια θέση στην καρδιά μου!

 

 

κοριτσι μου κλαιω... πριν τρεις μηνες το εζησα. η μονη διαφορα στις ιστοριες μας οτι εγω εμεινα σπιτι..ολα τα αλλα ιδια... λεμπουαγιε μουσικη χορος αναπνοες μασαζ σκεψεις ακομα και το 'γιαννης' !!!

 

αυτο που λες '' Άνοιξε με στα δύο, πέρνα τις πύλες του παραδείσου, σκοτωσέ με αν το θες, σου αφήνομαι... Είμαι δική σου μωρό μου, το κορμί μου είναι δρόμος που ανοίγεται... Μπορώ να πεθάνω τώρα για σένα...μόνο την πρώτη σου ανάσα να ακούσω και να σε κοιτάξω για μια στιγμή...περίμενα τόσο να νικηθώ! Νίκησε με, λύτρωσέ με...»''

εγω το ειπα ετσι '' Ηρθε η στιγμη που ενιωσα , πιστεψα οτι δεν θα τα καταφερω. Δεν με ενοιαζε , δεν στεναχωρηθηκα , ειπα στον εαυτο μου απλα οτι εκανα τα παντα και δεν μπορω αλλο. Ας πεθανω ,ας πεθανουμε.. ''

 

και το αλλο''Πολύ περίεργο που ένας τέτοιος πανικός με ηρέμησε τόσο. Γιατί σκέφτηκα πως όλα τελείωναν και ναι επιτέλους ΓΕΝΝΟΥΣΑ!!! ''

εγω το ειπα ετσι ''Εκανα οτι επρεπε με το χερι μου για να μη σκιστω και με το σωμα μου για να βοηθησω το μωρο ,σαν να ηξερα απο παντα! "Ιζαμπεεεεεεελ εβγαλα το κεφαλι!" Ενιωσα οτι ολοι πανικοβληθηκαν -φανταζομαι για να μη γεννησω στη λεκανη!χαχαχα!- και το ευχαριστηθηκα -χεχεχ!- Εβαλε το χερι της να δει και της το τραβηξα,ηθελα να βγαλω ολο το κεφαλι και να το κανω μονη μου. ''

 

χαιρομαι χαιρομαι τοσο πολυ οταν ακουω για φυσικους τοκετους για μωρακια που γεννηθηκαν με τοσο σεβασμο και αγαπη. μπραβο χιλια μπραβο!!

 

ΚΑΛΗ ΖΩΗ!!

[mirellaki]

εδω εισαι!!

http://gunaikakaimama.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html

[Γαρδουμπάκι]

Super mummy, με κάνεις να θέλω να ξαναγεννήσω για να ξαναζήσω κι εγώ τον ΦΤ! Συγχαρητήρια και στις δυο σας, να χαίρεστε η μια την άλλη :p:p

[Γαρδουμπάκι]

baila-επιτυχής(2η φορά)-Αλέξης Παπανικολάου-Θεσ/νίκη

dimitrak-επιτυχής-Γρηγόρης Γκριμπίζης-Θεσ/νίκη

nena-επιτυχής

nancy_pan-επιτυχής

elliz-επιτυχής

katpend-επιτυχής

evi mik-επιτυχής-Απόστολος Μαμόπουλος-Θεσ/νίκη

angela kgr-επιτυχής-Μαρίνος Τσιριγώτης-Αθήνα

vageor-επιτυχής-Απόστολος Μαμόπουλος-Θεσ/νίκη

irnadi-επιτυχής-Αγγελική Μπουζάκη-Θεσ/νίκη

artesio-επιτυχής-Δερετζής Χαράλαμπος-Δράμα

elenanikou-επιτυχής-Αγγελική Μπουζάκη-Θεσ/νίκη

supermamaka (2η φορά)-επιτυχής-Γκουτζιούλης Φώτης-Θεσ/νίκη

ΜΑΡΙΑΛ 2–επιτυχής

barbi–επιτυχής-Γιαννίκος Λάμπρος -Αθήνα

aleca2g-επιτυχής -Ευστ. Μητσάκης-Θεσ/νίκη

poubaki- επιτυχής-Δημήτρης Μπιλάλης-Αθήνα

anti1980-επιτυχής-Αγ. Μπουζάκη-Θεσ/νικη

Fabiana-επιτυχής-Αγ. Μπουζάκη-Θεσ/νικη

ΚΑΤΕ1982-επιτυχής-Αγ. Μπουζάκη-Θεσ/νικη

Πενουλα-επιτυχής

v.polina-επιτυχής-Γιαννίκος Λάμπρος Αθήνα

Labrinoula-επιτυχής-Γιαννίκος Λάμπρος Αθήνα

verak- επιτυχής- Αγ. Μπουζάκη-θεσ/νικη

mpourmpoulithras-επιτυχής-Γιαννίκος Λ. Αθήνα

bouboukatsi-επιτυχής-Γιαννίκος Λ. Αθήνα

Garouf-επιτυχής-Γιαννίκος Λ. Αθήνα

@marilou-επιτυχής - Γιαννίκος Λ. Αθήνα

MAMA-AGA -επιτυχής (3η φορά)

mirellaki- επιτυχής - Isabel Rosas Alcantara Αθήνα

ΜΑΡΙΑΛ - επιτυχής (2η φορά)

Γαρδουμπάκι- επιτυχής - Γιαννίκος Λ. Αθήνα

Super Mummy - επιτυχής- Γιαννίκος Λ.- Έλντα Λατη (μαία) - Αθήνα

 

tinoula-επαναληπτική καισαρική

spyni-επαναληπτική καισαρική-Αρίστη Προκοπίου-Αθήνα

galat-επαναληπτική καισαρική (προγραμματισμένη)

myangel-επαναληπτικη καισαρική-Απόστ. Μαμόπουλος-Θεσ/νίκη

alcyon-επαναληπτικές καισαρικές-Ε. Μαντούδης-ΙΑΣΩ, Αθήνα

Lemag-επαναληπτικη καισαρική-Δημήτρης Μπιλάλης-Αθήνα

cesilia-επαναληπτικη καισαρική (δυστοκία)-Αλ. Παπανικολάου-Θεσ/νίκη

Wonderland-επαναληπτικη καισαρική (δυστοκία)

fwfw-επαναληπτικη καισαρική-Τριανταφύλλου Π. (δυστοκία)-Αθήνα

Zaxarenia-επαναληπτικη καισαρική (δυστοκία)-Κρήτη

Katerina+Α.Μαμόπουλος-Θεσ/νίκη

βάλια 27-επαναληπτικη καισαρική- Γιαννίκος Λ. Αθήνα

mlne-επαναληπτικη καισαρική-Μπουζάκη Αγγ.-θεσ/νικη

efrossyni-επαναληπτική καισαρική-Γιαννίκος Λ. - Αθήνα

filoudaki- επαναληπτική καισαρική- Γιαννίκος Λ. - Αθήνα

eliza k- στην προσπαθεια- ΠΗΤ 21/12/12- Μπουζάκη Αγγ.- θεσ/νικη

zazou_v-στην προσπάθεια- ΠΗΤ 27/05/13-Γιαννίκος Λ. Αθήνα

mamin - στην προσπάθεια - ΠΗΤ .../10/13 - Γιαννίκος Λ. - Αθήν

[Γαρδουμπάκι]

Αν δεν μπορεις να το φτιαξεις θα το κανω εγω

για το γραμμα προλαβαινεις ανετα μεχρι τελος του μηνα μαζευω τα γραμματα

ευχαριστω!!

Αν προλαβαίνεις κάνε το mirellaki, νιώθω ότι δεν θα βρω ποτέ τον χρόνο εγώ χωρίς βοήθεια στο σπίτι

[Γαρδουμπάκι]

Θα ήθελα κι εγώ να εκφράσω την απορία μου..

Γέννησα πέρυσι τον Μάρτιο με καισαρική λόγω κονδυλωμάτων(!!!)...μου είχε πει ο γιατρός μου ότι μπορώ να ξαναμείνω έγκυος μετά από 6 μήνες κι ότι δεν είναι υποχρεωτικό να γεννήσω με καισαρική πάλι.

Έφη, εμένα ο γιατρός με περίμενε μέχρι να μπω στην 43η εβδ και δεν έπαθα κάτι! Αν θέλεις να κάνεις ΦΤ πρέπει να αλλάξεις γιατρό, όντως δεν έχει καμιά πρόθεση για vbac απλά δεν θέλει να σε χάσει από πελάτισσα. Συγνώμη για το ύφος που δεν μοιάζει και πολύ ταπεινό αλλά κι εγώ για κονδυλώματα την έφαγα την ΚΤ (ανύπαρκτα απ'ότι αποδείχτηκε) και το όλο θέμα με "τσιμπάει". Με το καλό ό,τι κι αν αποφασίσεις.

[Γαρδουμπάκι]

αγχώθηκα.Μα τίποτα δε σου άφησα πια Γαρδουμπάκι;

Τι θα ελέγχουμε από εδώ και πέρα; Στην κόρη μου είχα ήδη κάνει την καισαρική και δεν ξέρω τι πρέπει να ελέγχουμε σε αυτή τη φάση της εγκυμοσύνης.

Τίποτα δεν έμεινε βρε! Μόνο υπερήχους για να βλέπετε το μωρό και τα αμνιακά υγρά. Μην φοβάσαι για το βάρος, μια χαρά είναι. Άντε υπομονή μέχρι το τέλος, δεν ξέρεις πόσο εύχομαι να σου πάνε όλα καλά