Yπερβολικα κοινωνικο παιδι

[lelaki1980]

Εγω δεν μίλησα για "καλούς" και "κακούς" ανθρώπους.

Δεν της έχω κάνει καν τέτοια κουβέντα.

Το να κρίνουμε ένα παιδί ως κοινωνικό ή αντικοινωνικό κάτω των τριών είναι άτοπο, διότι δεν έχει διαμορφώσει ακόμα προσωπικότητα. Είναι ελεύθερο να συμπεριφερέται όπως θέλει, με τη δική μας επιτήρηση. Εν συντομία συμφωνώ με ότι περιγράφει το άρθρο.

 

Οχι δεν λέμε αν θα πει το όνομα ή δεν θα το πει. Είναι ελεύθερο να κάνει ότι θέλει. Απλώς εκνευρίζομαι με τα σχόλια που ανέφερα παραπάνω. Ο σταθμός, η ομάδα κτλ είναι εντελώς άλλο θέμα.

 

Απλώς θέλησα να τονίσω ότι είναι αποδεκτό στην κοινωνία μας, να ισχύουν άλλοι κανόνες συμπεριφοράς προς τα παιδιά και άλλες προς τους ενήλικες.

Αυτό δεν δέχομαι.

Δηλ. γιατί ένα παιδί να χαιρετάει αγνώστους, όταν η μαμά του κι ο μπαμπάς του δεν χαιρετάνε αγνώστους?

 

 

ναι ναι σωστη εισαι!απλα εγω μαλλον καταλαβα λαθος!!καλο και το αρθρακι παρεπιπτοντως...οσο αφορα τα σχολια που λες μου εχει τυχει και εμενα αλλα για το θεμα του περπατηματος γιατι η δικια μου περπατησε 13 μηνων και οχι 10 που περπατησε το παιδι μιας φιλης...(μ.....ες)εκει εγινε θεμα γιατι και εγω δεν ειμαι πολυ ηρεμος ανθρωπος!!

[Macorina]

'Εχω κι εγώ αυτό το "πρόβλημα". Ο μικρός είναι τόσο άνετος με τους ξένους, που προχθές σταμάτησε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων και είπε στην κυρία "πάμε" και την πήρε από το χέρι. Ήμουν ακριβώς πίσω του και τον παρακολουθούσα, για να δώ μέχρι που θα το τραβήξει. Αλλά όταν το έκανε αυτό, πήγα και τον απομάκρυνα σιγά σιγά χωρίς βέβαια να τον πανικοβάλλω. Δεν ξέρω πώς ακριβώς να το χειριστώ. Δεν θέλω να τον τρομάξω-πονηρέψω γιατί είναι μικρούλης ακόμα. Σκέφτομαι να του πώ απλά ότι καποια πράγματα τα κάνουμε μόνο με τη μαμά, τον μπαμπά, τη γιαγιά και τη δασκάλα στο σχολείο, αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι κι αυτό είναι σωστό. Τι άποψη έχετε;

[xazomama2010]

Αχ αχ αχ Το ιδιο προβλημα και εγω εχω με τον γιο μου ειναι κοινωνικος πολυ. Βεβαια επειδη εγω ημουν πολυ ντροπαλη μικρη και ειχα προβληματα προσαρμογης στο σχολειο οταν ειδα οτι εχω τοσο κοινωνικο παιδακι το τι χαρηκα δεν περιγραφεται και το διασκεδαζα. Ειναι τοσο κοινωνικος που εγω ντρεπομαι δηλαδη παιρναμε απο μια καφετερια θα τους χαιρετησει ολους και θα αυτοσυστηθει και θα τους πιασει την κουβεντα.

Ελα που ομως μια μερα καταλαβα οτι ειναι και επικοινδηνω γιατι λιγο να φυγει το βλεμα σου θα δεις το παιδι σου ανα απομακρυνεται με εναν ξενο μιλωντας του και φαντασου οτι αυτος ακολουθουσε τον ξενο δεν τον πηρε απο το χερι ο ξενος. Καλε θα το χασω ειπα.Βεβαια και τι δεν ακουσε εκεινη την μερα τον μαλωσα οχι για την κοινωνικοτητα του αλλα γιατι απομακρινθηκε απο κοντα μου και ευτυχως το εμπεδωσε. Τωρα οσο για τους ξενους και εγω δεν ξερω πως να του περασω. Αυτο με τα παραμυθια δοκιμαζω τωρα (σταθερη αξια τα ατοιμα).

Μου αρεσει που ειναι κοινωνικος αλλα στα παιδακια οχι στους μεγαλους