Μικροί τύρρανοι ή ανεξάρτητα άτομα?

[singlemam]

Ξέρετε 'οτι όταν μου λέει ευχαριστώ και αφηρημένη δεν της λέω παρακαλώ,μου την λέει???

Και ναι, την πρώτη φορά που μου είπε "μην κλαις μαμά, εγώ σ'αγαπάω!!!" έλιωσα και τότε ήταν που δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω (από χαρά πια κι όχι από στενοχώρια... τα φώτισε όλα η μικρή μου!!!

[SKEK]

Καλημέρα!

Το δικό μου μυστικό είναι να ενισχύω την αυτοεκτίμησή και την συναισθηματική της νοημοσύνη... έτσι δεν γίνεται τύραννος αφού αντιλαμβάνεται καλύτερα το "σωστό-λάθος" και μαθαίνει να μην κάνει αυτό που δεν θέλει να της κάνουν και να κάνει αυτό που θέλει να κάνουν οι άλλοι σ' αυτήν!

 

Αυτό το προσπαθώ εδώ και καιρό με πολύ υπομονή και επνάληψη. Σε κάποια θέματα δεν βλέπω και ιδιαίτερη πρόδο όμως. Οκ στο να μιμείται καλές συμπεριφορές. Στη διακοπή αρνητικής συμπεριφοράς όμως πως το κόβουμε??? Φυσικά πιστεύω ότι επειδή είμαστε χώρια πολλές ώρες της μέρας, όταν είμαστε μαζί τα βγάζει όλα και θετικά και αρνητικά. Τι νομίζετε εσείς AGE? SINGLEMAM?

[singlemam]

SKEK δεν ξέρω πόσο χρονών είναι το παιδάκι σου, αλλά όταν γυρίζεις από τη δουλειά αφιερώνεις πολύ χρόνο???

Επίσης κάτι πάρα πολύ θετικό για τη διακοπή των αρνητικών συμπεριφορών- εκτός από τα γνωστά: απομάκρυνση, αδιαφορία, άρνηση ρητή ότι δεν θα ανταποσκριθείς στα θέλω του όσο φέρεται έτσι- είναι και το εξής: υπερβολική εξωτερίκευση των θετικών συναισθημάτων!!!

Π.χ. στο καλό που κάνει αντέδρασε σαν να ανακάλυψε την πυρίτιδα...

στο άσχημο απλά και σοβαρά!!!

Στα παιδιά αρέσει πολύ η υπερβολή...

κι έτσι θα έιναι έναυσμα να κάνει αυτό που θα προκαλέσει τις φωνές χαράς, τις αγκαλιές, τα χαμόγελα, τα γαργαλητά!!!

Οι δικές μου εντονες αντιδράσεις (έως χαζοχαρούμενες θα έλεγα) έχουν σαν αποτέλεσμα να υπάρχει μια καλή ισορροπία στο σπίτι...

επίσης βοηθάει λίγο και το γεγονός ότι είμαι "αυστηρή"...

δεν αφήνω δηλαδή πράγματα να πέσουν κάτω...

δεν ανέχομαι την κακή συμπεριφορά και την επισημαίνω κάθε-μα κάθε- φορά!!!

Σε σημείο που κάποιοι το βρίσκουν κουραστικό ή και περιττό...

σε διαβεβαιώ ότι δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο!!!

Γιατι βλέπω τα απότελέσματα!!!

 

Α, και πολλές πολλές αγκαλιές και γλυκόλογα!!!

 

Βέβαια, πιθανόν και κάθε παιδί να έχει ανάγκη διαφορετικής αντιμετώπισης.

πάντως αυτά που εγώ κάνω στη μικρή μου, κάνω π.χ. και στα παιδιά φίλων ή συγγενών...

και οι τύραννοι μετατρέπονται σεν εξαιρετικά συνεργάσιμα και γλυκύτατα παιδάκια μαζί μου...

Και το καλό είναι ότι αυτό το κάνω μπροστά στη μικρή μου, η οποία προφανώς νιώθει τόση αυτοπεποίηθηση που δεν ζηλεύει (έντονα τουλάχιστον... απλά μετά από λίγη ώρα έρχεται και με παίρνει αγκαλιά και συνεχίζουμε το απιχνίδι με τα άλλα παιδάκια)

[Access]

Τι να σου πω καλή μου και εγώ δεν βλέπω μεγάλη πρόοδο, αυτό που λές και εσύ, υπομονή (ουφφφφφ) και επανάληψη.

Υποθέτω, ελπίζω δηλαδή, ότι έχει να κάνει και με την ηλικία του παιδιού, ας πούμε δεν μπορώ να περιμένω από ένα παιδάκι 2 ετών να καταλάβει πλήρως γιατί αυτό που θέλει δεν μπορεί να γίνει και τους κινδύνους, άλλα μπορώ να επιμένω σταθερά ότι η Α συμπεριφορά δεν είναι αποδεχτή από την οικογένεια μας, εξηγώντας της του λόγους κάθε φορά (ανάλογα την ηλικία) ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να το καταλάβει και θα το δεχθεί ως πάγια συμπεριφορά.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θεωρώ ότι δεν θα δω δραματική αλλαγή στην συμπεριφορά της άμεσα άλλα με την σταθερότητα και την επανάληψη κάποια στιγμή θα κατανοήσει τι είναι αποδεκτό και τι όχι.

Μέχρι τότε ελπίζω ότι κάπου θα βρώ τίποτις ληγμένα που να κάνουν δουλειά……….:mrgreen:

Πάντως όταν δεν την παλεύω την παίρνω και βγαίνουμε έξω (όταν είναι κουρασμένη τι θα κάνει θα ηρεμίσει κάποια στιγμή) χαχαχαχα

Υ.Γ για άλλη μια φορά συμφωνώ απόλυτα με τα γραφόμενα της siglemam όσον αφορά το θέμα υπερβολή

 

[DALIA]

Βέβαια, πιθανόν και κάθε παιδί να έχει ανάγκη διαφορετικής αντιμετώπισης.

 

εγώ προσωπικά είμαι απόλυτα σίγουρη για το παραπάνω

[SKEK]

SKEK δεν ξέρω πόσο χρονών είναι το παιδάκι σου, αλλά όταν γυρίζεις από τη δουλειά αφιερώνεις πολύ χρόνο???

Επίσης κάτι πάρα πολύ θετικό για τη διακοπή των αρνητικών συμπεριφορών- εκτός από τα γνωστά: απομάκρυνση, αδιαφορία, άρνηση ρητή ότι δεν θα ανταποσκριθείς στα θέλω του όσο φέρεται έτσι- είναι και το εξής: υπερβολική εξωτερίκευση των θετικών συναισθημάτων!!!

Π.χ. στο καλό που κάνει αντέδρασε σαν να ανακάλυψε την πυρίτιδα...

στο άσχημο απλά και σοβαρά!!!

Στα παιδιά αρέσει πολύ η υπερβολή...

κι έτσι θα έιναι έναυσμα να κάνει αυτό που θα προκαλέσει τις φωνές χαράς, τις αγκαλιές, τα χαμόγελα, τα γαργαλητά!!!

Οι δικές μου εντονες αντιδράσεις (έως χαζοχαρούμενες θα έλεγα) έχουν σαν αποτέλεσμα να υπάρχει μια καλή ισορροπία στο σπίτι...

επίσης βοηθάει λίγο και το γεγονός ότι είμαι "αυστηρή"...

δεν αφήνω δηλαδή πράγματα να πέσουν κάτω...

δεν ανέχομαι την κακή συμπεριφορά και την επισημαίνω κάθε-μα κάθε- φορά!!!

Σε σημείο που κάποιοι το βρίσκουν κουραστικό ή και περιττό...

σε διαβεβαιώ ότι δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο!!!

Γιατι βλέπω τα απότελέσματα!!!

 

Α, και πολλές πολλές αγκαλιές και γλυκόλογα!!!

 

Singlemam ευχαριστώ για την απάντηση. Ναι όταν γυρίσουμε κάθε απόγευμα στο σπίτι είμαστε συνέχεια μαζί κάνοντας πράγματα. Αν έχω κάποια δουλειά π.χ. πλυντήριο θα με "βοηθήσει" να το κάνουμε μαζί αλλά σε γενικές γραμμές προσπαθώ να μην έχω δουλειές απόγευμα που είμαστε μαζί. Κάνουμε κάθε μέρα και μια διαφορετική δραστηριότητα (Δευτέρα παιδική χαρά, Τρίτη πισίνα, Τετάρτη στο παρκάκι με τα ποδήλατα, ΣΚ σχεδιασμένα πάντα στα μέτρα της (με παιδάκια συνήθως ή παραλία μαζί).

 

Πολλές πολλές αγκαλιές αυτό είναι δεδομένο και γλυκόλογα και πόσο περήφανη είμαι γι'αυτήν. Θέλει συνεχώς την αμέριστη προσοχή μου και συνήθως οι γκρίνιες ξεκινούν με την είσοδο του μπαμπά στην παρέ μας. Τον διώχνει, θελει μόνο μαζί μου να παίζει, δεν του δίνει προσοχή όταν της μιλάει και να πω την αλήθεια κάνει και ο μπαμπάς πολύ φιλότιμες προσπάθειες μαζί της.

[singlemam]

Τι να σου πω καλή μου και εγώ δεν βλέπω μεγάλη πρόοδο, αυτό που λές και εσύ, υπομονή (ουφφφφφ) και επανάληψη.

Υποθέτω, ελπίζω δηλαδή, ότι έχει να κάνει και με την ηλικία του παιδιού, ας πούμε δεν μπορώ να περιμένω από ένα παιδάκι 2 ετών να καταλάβει πλήρως γιατί αυτό που θέλει δεν μπορεί να γίνει και τους κινδύνους, άλλα μπορώ να επιμένω σταθερά ότι η Α συμπεριφορά δεν είναι αποδεχτή από την οικογένεια μας, εξηγώντας της του λόγους κάθε φορά (ανάλογα την ηλικία) ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα είναι σε θέση να το καταλάβει και θα το δεχθεί ως πάγια συμπεριφορά.

 

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θεωρώ ότι δεν θα δω δραματική αλλαγή στην συμπεριφορά της άμεσα άλλα με την σταθερότητα και την επανάληψη κάποια στιγμή θα κατανοήσει τι είναι αποδεκτό και τι όχι.

 

Μέχρι τότε ελπίζω ότι κάπου θα βρώ τίποτις ληγμένα που να κάνουν δουλειά……….:mrgreen:

Πάντως όταν δεν την παλεύω την παίρνω και βγαίνουμε έξω (όταν είναι κουρασμένη τι θα κάνει θα ηρεμίσει κάποια στιγμή) χαχαχαχα

 

 

Υ.Γ για άλλη μια φορά συμφωνώ απόλυτα με τα γραφόμενα της siglemam όσον αφορά το θέμα υπερβολή

 

 

 

Συμφωνώ απολύτως!!!

Και πιστεύω ότι ακόμη κι ένα παιδί μηνών καταλαβαίνει και μπορεί να συνεργαστεί (αν επιμείνεις σταθερά) αρκεί να εξηγείς και να του απευθύνεσαι με τρόπο που να ανταποκρίνεται στην περίπτωση- χαζοχαρούμενα κι ευπερβολικά στο καλό, απλά και στεγνά στο άσχημο!!!

Και πραγματικά πιστεύω ότι η δουλειά αρχίζει να γίνεται από την κοιλιά...

[singlemam]

Singlemam ευχαριστώ για την απάντηση. Ναι όταν γυρίσουμε κάθε απόγευμα στο σπίτι είμαστε συνέχεια μαζί κάνοντας πράγματα. Αν έχω κάποια δουλειά π.χ. πλυντήριο θα με "βοηθήσει" να το κάνουμε μαζί αλλά σε γενικές γραμμές προσπαθώ να μην έχω δουλειές απόγευμα που είμαστε μαζί. Κάνουμε κάθε μέρα και μια διαφορετική δραστηριότητα (Δευτέρα παιδική χαρά, Τρίτη πισίνα, Τετάρτη στο παρκάκι με τα ποδήλατα, ΣΚ σχεδιασμένα πάντα στα μέτρα της (με παιδάκια συνήθως ή παραλία μαζί).

 

Πολλές πολλές αγκαλιές αυτό είναι δεδομένο και γλυκόλογα και πόσο περήφανη είμαι γι'αυτήν. Θέλει συνεχώς την αμέριστη προσοχή μου και συνήθως οι γκρίνιες ξεκινούν με την είσοδο του μπαμπά στην παρέ μας. Τον διώχνει, θελει μόνο μαζί μου να παίζει, δεν του δίνει προσοχή όταν της μιλάει και να πω την αλήθεια κάνει και ο μπαμπάς πολύ φιλότιμες προσπάθειες μαζί της.

 

Καλημέρα!

Αυτό το ποστ γιατί δεν το είχα δει?

Θα σου δώσω μια προσωπική συμβουλή γιατί το να μην θέλει το μπαμπά το έχω ζήσει πάαααααααρα πολύ έντονα- μέχρι να αποδεχτεί την παρουσία του πήρε χρονο λόγω του ότι δεν μένουμε και μαζί.

Πες στον μπαμπα να σταματήσει να κάνει "φιλότιμες προσπάθειες"!

Βασικά να μην κάνει καμία προσπάθεια...

Απλά να έρχεται να κάθεται δίπλα σας όταν παίζετε...

να συμμετέχει με απλές ερωτήσεις για το τι κάνετε...

μετά από λίγη ώρα νατον βάζεις εσύ στο παιχνίδι χωρίς όμως να φαίνεται επι τούτου...

και να μην ανέχεσαι να του φέρεται άσχημα...

Σε λίγο καιρό θα αρχίσει η μικρή να τον βάζει στο παιχνίδι...

άπό μόνη της!

Απλά θέλει πολύ υπομονή και χρόνο!

 

 

Πωπωωωωωω τι μου θύμισες............

Πάντως η μικρή μου τώρα που κοντεύει τα τρια τον λατρεύει τον πατερα της, τα πάνε πάρα πολύ καλά και περνούν και ώρες μόνοι τους χωρίς εμένα, πολύ καλά συνεργαζόμενοι...

αυτό βέβαια μας πήρε κανένα χρόνο αλλά εμείς δεν ζούμε μαζί κι έβλεπε τον μπαμπά της δυο φορές την εβδομάδα για 6 ώρες συνολικά...

εσείς που ζείτε μαζί... σε λίγο καιρό θα έχουν εδραιωθεί οι σχέσεις τους!

Και μετά θα ζηλεύεις εσύ... ουπςςςς το οιδιπόδειο...

 

Καλή επιτυχία

[culte]

εμένα είναι κολλημένη με τον μπαμπά της....κλαψ κλαψ

[SKEK]

Καλημέρα!

Αυτό το ποστ γιατί δεν το είχα δει?

Θα σου δώσω μια προσωπική συμβουλή γιατί το να μην θέλει το μπαμπά το έχω ζήσει πάαααααααρα πολύ έντονα- μέχρι να αποδεχτεί την παρουσία του πήρε χρονο λόγω του ότι δεν μένουμε και μαζί.

Πες στον μπαμπα να σταματήσει να κάνει "φιλότιμες προσπάθειες"!

Βασικά να μην κάνει καμία προσπάθεια...

Απλά να έρχεται να κάθεται δίπλα σας όταν παίζετε...

να συμμετέχει με απλές ερωτήσεις για το τι κάνετε...

μετά από λίγη ώρα νατον βάζεις εσύ στο παιχνίδι χωρίς όμως να φαίνεται επι τούτου...

και να μην ανέχεσαι να του φέρεται άσχημα...

Σε λίγο καιρό θα αρχίσει η μικρή να τον βάζει στο παιχνίδι...

άπό μόνη της!

Απλά θέλει πολύ υπομονή και χρόνο!

 

 

Πωπωωωωωω τι μου θύμισες............

Πάντως η μικρή μου τώρα που κοντεύει τα τρια τον λατρεύει τον πατερα της, τα πάνε πάρα πολύ καλά και περνούν και ώρες μόνοι τους χωρίς εμένα, πολύ καλά συνεργαζόμενοι...

αυτό βέβαια μας πήρε κανένα χρόνο αλλά εμείς δεν ζούμε μαζί κι έβλεπε τον μπαμπά της δυο φορές την εβδομάδα για 6 ώρες συνολικά...

εσείς που ζείτε μαζί... σε λίγο καιρό θα έχουν εδραιωθεί οι σχέσεις τους!

Και μετά θα ζηλεύεις εσύ... ουπςςςς το οιδιπόδειο...

 

Καλή επιτυχία

 

Σ' ευχαριστώ πολύ, θα τα δοκιμάσω όλα όσα γράφεις. Εμείς είμαστε μαζί με τον μπαμπά αλλά λείπει συχνά. Όταν λείπει τον θέλει και όταν είναι εκεί γίνεται ο μεγάλος χαμός. Πάντως θα τα δοκιμάσω και θα σου πω την πρόοδο μόλις έχω νεότερη εξέλιξη.

[singlemam]

Σ' ευχαριστώ πολύ, θα τα δοκιμάσω όλα όσα γράφεις. Εμείς είμαστε μαζί με τον μπαμπά αλλά λείπει συχνά. Όταν λείπει τον θέλει και όταν είναι εκεί γίνεται ο μεγάλος χαμός. Πάντως θα τα δοκιμάσω και θα σου πω την πρόοδο μόλις έχω νεότερη εξέλιξη.

 

Είναι πιθανόν να του κρατάει μούτρα και να τον τιμωρεί που της λείπει...

άβυσσος η ψυχή των παιδιών...

Ή να νιώθει ότι όταν έρχεται εισβάλει στον κόσμο σας και σας ενοχλεί...

Υπομονή...

Είμαι σίγουρη ότι όλα θα εξελιχθούν πολύ θετικά!!!

[SKEK]

Ναι και γω κάτι τέτοιο πιστεύω. Ευχαριστώ και πάλι!!

[i_ioanna]

Nomizw pws ontws prepei na diaxwrisei kaneis poy arxizei h aneksartisia kai poy teliwnei nai oloi theloume ena paidi aneksartito poy megalonwntas ws enhlhkas tha leei ta pisteyw tou kai tha ta ypostirizei kai tha phgenei me th maza logo modas.Omws kai ena evgeniko paidi etsi?kai ena evgeniko paidi prepei na mathei prwta apo ola pws otan exoume kosmo sto spiti den kanoume epi wres ton karagiozi mhn afhnwntas toys megalhterous mas na kouventiasoun metaxi toys pou einai kai o skopos.Epita diafwnw katheta me to na afhnei h mama h o mpampas thn parea kai na kathete me tis wres dipla sto paidi gia na koimhthei,to na mas zhtane ta paidia na mhn doume thlewrash gia na kanoume kati mazi tous episeis einai normal alwste tha dwsoume kai to kalo paradigma omws kai paly me metro

dld egw bazw ta paidia mou gia ypno stis 8 kai apo ekhnh thn wra mexri tis 10 thn arazw sthn tv,nomizw pws se ola ta spitia prepei na yparxoun kanones

nai tha klhsw thn tv gia na kanoume ayto alla meta kai sy tha mazepsis ta paixnidia sou nai pes stoys kalesmenous kati pou thes alla mia dyo kai meta sta paixnidia sou h kathise mazi mas alla kosmia otan ta paidia exoun kanones kai to pare dwse antilamvanontai kai poly sintoma pws exoun kai ypoxrewseis ektos apo apethseis nomizw pws kanenas den ekane paidia gia xasei th dikh nai ws mana afierwnw poly xrono sta paidia mou alla exw kai gw ton diko,thelw aneksartita paidia alla oxi anagwga!!!!!

[Melina22]

..απο τωρα καταλαβαινει και χτιζει τη μελλοντικη συμπεριφορα του.

 

Το παιδι κατα τη γνωμη μου πρεπει να μαθει ορισμενους κανονες συμπεριφορας. Και εμεις ως γονεις ειμαστε αυτοι που θα το μαθουμε. Αυτο δεν σημαινει οτι δεν μπορει συγχρονως να ειναι ενας ανεξαρτητος ανθρωπος που παιζει μονος του' date=' που δεν ειναι κολλημενος στην ποδια της μαμας, που εχει το θαρρος της γνωμης του κλπ. [b']Ακομα και η ανεξαρτησια πρεπει να υπαρχει μεσα σε καποια πλαισια και κανονες.

[/b]

Εγώ δεν συμφωνώ στο να κρυβόμαστε από τα παιδιά...

ούτε να προσποιούμαστε.

Σίγουρα δεν θα μοιραζόμαστε τα προβλήματά μας ούτε θα είμαστε υπερβολικές στις αντιδράσεις μας, αλλά πέρα από τα όρια που διδάσκουμε τα παιδιά μας, δεν πρέπει να τους διδάξουμε και τη διαχείριση συναισθημάτων και ότι οι πράξεις τους έχουν συνέπειες στα συναισθήματα των άλλων;;;

Νομίζω ότι έτσι θα τα βοηθήσουμε να γίνουν ευαίσθητα και συμπονετικά και να αναγνωρίζουν τα συναισθήματα που νιώθουν και τα ίδια...

 

...κοινωνικές δεξιότητες των παιδιών οι οποίες θα πρέπει να καλλιεργούνται από νωρίς έτσι ώστε να είναι φυσικό σε ένα παιδί ας πούμε, να πει ευχαριστώ ή παρακαλώ, αν δεν το ακούει μέσα στην οικογένεια συχνά πως θα το μάθει???

.... Αυτό που θέλω να πω είναι ότι θεωρώ ότι δεν θα δω δραματική αλλαγή στην συμπεριφορά της άμεσα άλλα με την σταθερότητα και την επανάληψη κάποια στιγμή θα κατανοήσει τι είναι αποδεκτό και τι όχι.

 

Επίσης κάτι πάρα πολύ θετικό για τη διακοπή των αρνητικών συμπεριφορών- εκτός από τα γνωστά: απομάκρυνση, αδιαφορία, άρνηση ρητή ότι δεν θα ανταποσκριθείς στα θέλω του όσο φέρεται έτσι- είναι και το εξής: υπερβολική εξωτερίκευση των θετικών συναισθημάτων!!!

Π.χ. στο καλό που κάνει αντέδρασε σαν να ανακάλυψε την πυρίτιδα...

στο άσχημο απλά και σοβαρά!!!

 

 

...otan ta paidia exoun kanones kai to pare dwse antilamvanontai kai poly sintoma pws exoun kai ypoxrewseis ektos apo apethseis

 

Πολύ σωστές παρατηρήσεις.....

[espr]

η αληθεια ειναι πως δεν διαβασα ολα τα παραπανω post γι αυτο το θεμα, στην ερωτηση λοιπον μικροι τυρρανοι η ανεξαρτητα ατομα εγω θα ελεγα το εξης, ανεξαρτητο παιδι δεν ειναι αυτο που θελει να γινει το δικο του αυτο που επιμενει με γκρινια με φωνες με απαιτητικο τροπο να παρει αυτο που θελει εκει νομιζω πως δημιουργουμε τυρρανους....πιστευω πως ανεξαρτητο γινεται οταν του δινουμε εναλλακτικες και στο τελος το κανει μονο του, παραδειγμα μαμα πιασε μου το παιχνιδι κατω απο το κρεββατι γιατι δε το φτανω, -μαμα προσπαθησε μονο σου παρε ενα μακρυτερο παιχνιδι και σπωξε το και θα τα καταφερεις. -μαμα σηκω να παιξουμε -δεν μπορω τωρα νιωθω κουρασμενη θελω να ξεκουραστω για λιγο, μπορεις αυτη την ωρα να κανεις κατι μονος σου? να ζωγραφισεις η να φτιαξεις ενα παζλ? (κατι τελοσπαντων που θα τον απασχολησει για αρκετη ωρα) επισης την ωρα που στρωνουμε τραπεζι για να φαμε γιατι να τα βρισκουν ετοιμα? αναλογα την ηλικια μπορουν να κανουν κατι να πανε τα πιατα (τα μεγαλυτερα) το ψωμι τα μικροτερα. και αλλα πολλα τετοια πραγματακια. νομιζω ακομα πως για να δημιουργησουμε ανεξαρτητα παιδια πρωτα θα πρεπει να μαθουν να σεβονται να ειναι υπευθηνα και τις πραξεις τους να γνωριζουν οτι υπαρχουν συνεπειες να μαθουν να εκτιμουν να ειναι δικαια για να ενεξαρτοποιηθουν ομαλα χωρις να φανε τα μουτρα τους....