Δεύτερο Παιδί & Προβληματισμοί

[magoulitsa]

Καλησπερα και μένα η μπεμπα μου είναι εννέα μηνών και σκέφτομαι για δεύτερο απο την αποψη ότι τώρα που έχω συνηθίσει την κλεισούρα και ξανακλειστώ μέσα για να κάνω και το δεύτερο να έχει και παρέα.Πιστέυω ότι όσο πιο μικρά είναι τοσο πιο εύκολα αποδέχονται την ιδεα του δεύτερου παιδιού.

 

Κι εγώ ακριβώς τις ίδιες σκέψεις έχω κάνει. άσε που περνάνε και τα χρόνια!

 

Μου φαίνεται θα αρχίσω προπσάθειες από σήμερα κιόλας.

[magoulitsa]

εμας ο ζουζουνος ητανε 10 μηνων οταν αποφασησαμε να κανουμε 2ο παιδακι , ηρθε με τον πρωτο μηνα και τωρα ο κουκλος γιος μου ειναι 15 μηνων και εγω μπηκα στον 5ο μηνα εγκυμοσυνης . Οταν γεννηθει το νεο μπεμπε μας ο μεγαλος αδελφος (τεραστιος τι να σας πω ) θα ειναι 19 μηνων αρα 1,5 χρονος διαφορα , βασικα σκεφτικαμε οτι ετσι καλυτερα ειναι διοτι θα μεγαλωσουνε εντελως μαζι , 1 ταξη διαφορα θα εχουνε στο σχολειο και σε 1 απο σημερα χρονο θα παιζουνε μαζι ή θα το προσπαθουνε . Πρωτα απο ολα υγεια σκεφτομαστε και για 3ο παιδακι σε 2-3 χρονια διαφορα απο το 2ο ( και αυτο θα το καναμε ξανα σχεδον στο καπακι αλλα πρεπει να τελειωσουνε οι δοσεις του αυτοκινητου πρωτα και να μηδενισμου τις 2 πιστωτικες μας για αυτο ειπαμε 2-3 χρονια ) Για μενα παντα , πιστευω οτι η μικρη διαφορα αναμεσα στα αδελφια ειναι η ιδανικη , βεβαια εννοειτε οτι εχει πολυ λιωσιμο και παρα πολυ δουλεια τον πρωτο καιρο μιας και εχεις ουσιαστικα 2 μωρακια μεσα στο σπιτι ή και 3 αμα μιλαμε για 3ο παιδι , αλλα σκεφτητε οτι γρηγορα θα μεγαλωσουνε και θα χαιρονται να παιζουνε ολα μαζι αρα σε 1 χρονο αντε 2 θα εχεις 2 ή 3 παιδακια σπιτι , μεγαλα και παιχνιδιαρικα .

 

Σου εύχομαι με το καλό να έρθει το παιδάκι σας. Να στε καλά να κάνετε και 3ο και 4ο παιδάκι. Τις πιστωτικές προσέξτε μόνο! Ύπουλο πράγμα

[nnm004]

αχ κουκλα μου σε μενα το λες ???? το τι μαλακιες χρεωσαμε δεν μπορεις να φανταστεις και εχουμε να τις χρησιμοποιησουμε πλεον 10 μηνες , μονο βαζουμε ευελπιστοντας μεχρι το χειμονα να μηδενισει η μια και να την κλεισουμε και να εχουμε τη 2η για να πληρωνονται κινητα ή για καμια ωρα αναγκης .Παιδια οσοι δεν εχετε πιστωτικες μην βγαλετε ποτε ειναι οντως υπουλα πραγματα .

[NTINAT]

Οταν εκανα τον πρωτο μου γιο ημουν 25 περιπου κ μετα

 

απο 5.5 χρονια αποφασισαμε να κανουμε το δευτερο γιο

 

δεν ηταν ευκολο κ ακομα δεν ειναι...κακα τα ψεμματα αλλα

 

την ευτυχια κ την αγαπη που αισθανομαστε

 

κ οι δυο για αυτα τα παιδια σβηνει κ τα χρονια

 

κ την κουραση κ ολα!!!!!

 

Θα σου προτεινα να μην εχουν μεγαλη διαφορα ηλικιας...αυτο

 

θα σε κουρασει οσο ειναι μικρα βεβαια...αλλα μετα θα σε ανταμειψει

 

στα σχολικα χρονια!!

[itsKaterina]

Οι κορες μου εχουν διαφορα 3 χρονια ακριβως(29 Ιουλιου2003 και 26 Ιουνιου 2006) γιατι ετσι ειχα διαβασει στη σχολη! Θεωρω πως το καθε ζευγαρι μπορει να κρινει αναλογα με τα δεδομενα του, τα οποια θα μπορουσαν να ειναι:

- η ηλικια, απο ενα σημειο και μετα αυξανονται οι κινδυνοι και τα ποσοστα επιπλοκων και φυσικα ας μην ξεχναμε πως η εγκυμοσυνες δεν ειναι κατα παραγγελια τωρα τη θελω τωρα την εχω

- οι σωματικες και ψυχικες αντοχες του ζευγαριου , ερχονται δυσκολες μερες και νυχτες

- τα οικονομικα, οχι τοσο στην αρχη οσο μετα με τα φροντιστηρια και τα χαρτζιλικια(ασε τα φοιτητικα εξοδα)

- η βοηθεια απο γιαγιαδες και αλλους συγγενεις(αν δεν ειχα 2 γιαγιαδες απο πισω δεν ξερω αν θα εκανα δευτερο παιδι)

- η ηλικια του πρωτου παιδιου, καλο θα ειναι να μπορει να αυτοεξυπηρετειται στοιχειωδως τουλαχιστον(φαντασου να θηλαζεις και να θελει τσισα η νερο) και να μην ειναι η πρωτη χρονια που θα παει παιδικο("μενει η μαμα με το μωρο και εμενα με διωχνουν απο το σπιτι")

Κοιταζοντας πισω νιωθω πως θα ηθελα αλλο ενα χρονο με τη μεγαλη μου να τη χαρω λιγο παραπανω σαν μωρακι( γιατι τωρα εγινε η "μεγαλη" του σπιτιου), να ειχαν δηλαδη 4 χρονια διαφορα και καταλαβαινω πως ετσι και περνουσαν 5-6 χρονια με ενα παιδι ουτε με σφαιρες δεν ξαναπερναγα εγκυμοσυνες, αποστειρωσεις, ξενυχτια, εμβολια κλπ. Καθε πραμα στον καιρο του και τα παιδια νωρις για να χαρουμε και εγγονια( το παραξηλωσα τωρα

[Lia]

Σκεφτόμαστε και μεις να ξεκινήσουμε για δεύτερο παιδί ....

Εγώ θέλω (λέμε τώρα) να γεννήσω όταν η μικρή θα είναι τουλάχιστον 2,5 ετών. Ήδη έχω χαλαρώσει αρκετά ως προς τη φροντίδα της και θέλω να πιστεύω πως σε λίγους μήνες θα είναι ακόμα καλύτερα τα πράγματα. Ήδη συνεννοούμαστε αρκετά και αυτό για μένα είναι σημαντικό, να μπορώ να μιλάω με το παιδί μου και να ξέρω τι θέλει.

Θέλω να ελπίζω πως όσο δύσκολα και να είναι με ένα ακόμα μωρό, ότι θα τα καταφέρω. Σκέφτομαι να την πάω και παιδικό να ξεκουράζεται και η πεθερά μου για να μπορεί να βοηθάει με το δεύτερο μωρό.....

 

Ελπίζω να μην διαψευστώ.....

 

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι όταν θα έρθει η ώρα να γεννήσω πως θα αφήσω το παιδί για τις 4 αυτές ημέρες.

 

Ας έρθει με το καλό εκείνη η ώρα και βλέπουμε....

[hara]

Εγώ έμεινα έγκυος στην δεύτερη κορούλα μου όταν η πρώτη ήταν 13 μηνών.

Μια χαρά τα πήγαμε λίγο ο πρώτος χρόνος μέχρι να περπατήσει και η δεύτερη ήταν κουραστικός!!

 

Έχουν μικρή σχετικά διαφορά (23 μήνες) και τώρα ποιά παίζουν μαζί.

[manina]

αχ αυτες οι 4 μέρες,αυτες με προβληματιζαν εμενα περισσότερο απο όλα...

 

πέρασαν τελικά (πώς αλλιώς?) αλλά δεν ήταν οτι καλύτερο. Είχα μιλήσει ΠΟΛΥ στον γιό μου προηγουμένως,απο το νηπιαγωγείο τον πηρε η αδελφη μου που είναι η λατρεμένη του,έμεινε μαζί της όλη την πρώτη μέρα που εγώ γεννούσα,κοιμήθηκε μαζί της το πρώτο και πι οδύσκολο βράδυ,αυτή τον ετοίμασε και το νπήγε την άλλη μέρα σχολείο (αλλαγή γιατί πρώτη φορά δεν τον ετοίμαζα εγώ),ευτυχώς βέβαια γιατί την υπεραγαπάει και το ένοιωθε σαν παιχνίδι. Μέσα σε χάλι πόνους εγώ ελάχιστες ώρες μετά την καισαρική του τηλεφώνησα για καλό μάθημα γιατί μου έστειλε μήνυμα η αδελφή μου οτι με ζήτησε,αφού με άκουσε ηρέμησε,με ρώτησε αν είμαι καλά,του είπα οτι όλα τέλεια και το νλατρεύω και μου λείπει και τί καλά που περνάνε οι ώρες και θα γυρίσω να αγκαλιαστούμε,΄΄εφυγε σχολείο μια χαρά. Μετά κοιμήθηκε σπίτι μας τα άλλα βράδυα με τη μαμά μου και τον μπαμπά του,το πρωί σχολείο κανονικά ώστε να μη νοιώσει καμια διαφορά στη ζωή του. Την επόμενη μέρα που γέννησα μου τον έφεραν οι γονείς μου στο κυλικεί ονα βρεθούμε,έκανα πώς και πώς να κατέβω και φυσικά να μη δείξω οτι πονάω ή οτιδήποτε,βάφτηκα κιόλας λίγο χτενίστηκα να μη με δεί ταλαιπωρημένη,την αγκαλιά του δε μπορώ να την ξεχάσω................

 

αχ αχ αχ

 

όταν έβγαινα με το μωρό,μέσα στο αυτοκίνητο το μωρό ήταν στο καθισματάκι του,κοιμόταν,ο μικρός δεμένος μεν στο δικό του,αλλα είμασταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου συνέχεια....είμαστε κι αυτοκόλλητοι....

[Lia]

αχ ...............

 

αχ αχ αχ......

 

όταν έβγαινα με το μωρό,μέσα στο αυτοκίνητο το μωρό ήταν στο καθισματάκι του,κοιμόταν,ο μικρός δεμένος μεν στο δικό του,αλλα είμασταν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου συνέχεια....είμαστε κι αυτοκόλλητοι....

 

 

...........ΑΧΧΧΧΧΧ....αυτό ακριβώς το θέλω κι εγώ..... Θα είναι όμως έτσι;

[ΓΕΩΡΓΙΑ]

Καλησπερα σε ολες κοριτσια με λενε Γεωργια και εχω 2 παιδακια 10,5 ο γιοκας μου και 6,9 η κορουλα μου εχουν ακριβως 3,5 χρονια διαφορας...μια χαρα τα πανε οταν δεν τσακωνονται και μια χαρα τα πανε αφου τσακωθουν...¨ ολα καλα ειναι ειτε μεγαλη διαφορα εχουν ειτε λιγη!Σκεψου magoulitsa οτι με τον αντρα μου μετα απο τοσα χρονια αποφασισαμε να κανουμε και 3ο παιδακι (34,5 εγω και 38 ο αντρας) βεβαια την καναμε την προσπαθεια εμεινα εγκυος μα ειχα παλινδρομη λογο θρομβωσης στο εμβρυο παρολαυτα δεν το βαζουμε κατω εκανα κατι εξετασεις ωστε σε συνδιασμο με τις εργαστηριακες του μωρου να δουμε αν μπορουμε να συνεχισουμε να προσπαθουμε, οποτε οτι μπορεις να κανεις σημερα μην το αναβαλεις ποτε για αυριο....φιλια πολλα και καλη επιτυχια....βουρ στο μπουφε που λενε...γερα με τσαμπουκα..!!!

[daffy]

Τα δικα μου τα αγορια εχουν διαφορα 19 μηνες. Οταν εμαθα οτι ημουν εγκυος στ δευτερο ηταν τα πρωτα γενεθλια του μεγαλου. Η επιλογη μας ηταν συνειδητη. Θελαμε να μην εχουν μεγαλη διαφορα για να μεγαλωσουν μαζι για να εχει παρεα ο ενας τον αλλον. Τελικα νομιζω οτι για μας ηταν η καλυτερη επιλογη παρολο την κουραση στο μεγαλωμα τους. Και τα δυο ειναι πολυ μικρα και οι απαιτησεις τους μεγαλες. Αλλα η εικονα οταν παιζουν μαζι και αγκαλιαζονται μας εχει ανταμειψει.

[Silmaril]

Καλημέρα! Προφανώς είμαι μια απο τις εξαιρέσεις στο φόρουμ μας, με τόση διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου παιδιού (σχεδόν 11 χρόνια όταν με το καλό γεννηθεί το μωρό). Ο Ραφαήλ μου ζητούσε αδερφάκι απο πολύ μικρούλης αλλά δεν μπορούσα να ικανοποιήσω την επιθυμία του καθώς με τον μπαμπά του δεν είμασταν μαζί...Ετσι δεν είχα επιλογή όλα αυτά τα χρόνια...Επειδή θεωρώ ότι το σπουδαιότερο δώρο των γονέων στα παιδιά τους μετά απο τη Ζωή είναι τα αδερφάκια ήθελα πολύ ένα τουλάχιστον παιδί ακόμα...Περισσότερο για τον γιό μου παρά για μένα που, η αλήθεια είναι, μετά απο τόσα χρόνια μου φαίνεται βουνό! Έτσι, με το που λύθηκαν τα πρακτικά προβλήματα και μείναμε όλοι μαζί σκεφτόμουν όλο και περισσότερο να πραγματοποιήσω αυτό που τόσα χρόνια ήθελα και δεν μπορούσα...Ναι, απ' την μια σκεφτόμουν την διαφορά τους, το αν θα αντέξω να ξαναχωθώ στις πάνες και στην αυξημένη φροντίδα ενός μωρού κ.α. κι αυτό ήταν κάπως ανασταλτικό, είχα και τον μπαμπά να μου λεει "κάτσε να τακτοποιηθούμε λίγο, μόλις μετακομίσαμε" κλπ. Αλλά ευτυχώς το μωρό αποφάσισε να μην μας περιμένει και ήρθε εκεί που δεν το περιμέναμε εμείς!

Βλέποντας την χαρά και την προσμονή του Ραφαήλ θέλω να πιστεύω πως όλα θα πάνε καλά μεταξύ τους παρά τη διαφορά τους. Ξέρω οτι θα είναι δύσκολο να τα δω να παίζουν μαζί, αλλά πιστεύω ότι έχει και τα θετικά του γιατί ο Ραφαήλ είναι πολύ συνειδητοποιημένος και αυτό ίσως βοηθήσει τη σχέση τους...Δεν ξέρω...περισσότερα θα σας πω όταν έρθει με το καλό το μωράκι...

Πάντως, παίρνω κουράγιο απο μια γνωστή οικογένεια που έχουν 3 παιδιά με 10 χρόνια διαφορά μεταξύ τους το ένα απο το άλλο!

[xara_2]

Όταν έμεινα έγκυος στην κόρη μου (από επιλογή και ΟΧΙ κατα λάθος) ο γιος μου ήταν πέντε μηνών

Στα πρώτα του γενέθλια ήμουν ήδη 7 μηνών έγκυος

 

Τώρα ο Αχιλλέας είναι 2,5 χρονών και η Ιοκάστη 1,5

 

Δεν θα σου πω ότι είναι εύκολο

Έχω ξεχάσει από πότε έχω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος (δουλεύω κιόλας αρκετές ώρες την ημέρα). Εδώ και 2,5 χρόνια δεν έχω κοιμηθεί πάνω από 4 ώρες.

 

Από την άλλη όμως δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε "ένα ίσον κανένα"

Με δύο παιδιά η αγκαλιά είναι πάντα γεμάτη.

 

Όσο για το αν είναι καλύτερα να έχουν τα παιδιά μεγάλη διαφορά ηλικίας οι περισσότερες που γνωρίζω μου λένε ότι είναι καλύτερα γιατί το μεγάλο σε βοηθάει και στη φροντίδα του μικρότερου!!!!!!!!!!

 

Διαφωνώ απόλυτα

Δλδ φορτώνεις το μεγάλο με ευθύνες δικές σου για να είσαι εσύ πιο χαλαρή????????

Έχεις το μεγάλο για babysiter?????

 

Αν μπορούσα να πάω το χρόνο πίσω πάλι το ίδιο θα έκανα

Στο τέλος της μέρας που τα βλέπω αγκαλιασμένα να κοιμούνται (ενώ έχουν το καθένα δικό του δωμάτιο θέλουν να κοιμούνται μαζί!!!!!!!!!!!) νιώθω τέτοια γαλήνη, ηρεμία και ολοκλήρωση που πολλές φορές κάθομαι με τις ώρες και τα χαζεύω με δακρυσμένα μάτια!

 

Είναι υπέροχο να είναι τόσο γεμάτη η αγκαλιά σου............................

[ΧΡΥΣΑ]

Στο τέλος της μέρας που τα βλέπω αγκαλιασμένα να κοιμούνται (ενώ έχουν το καθένα δικό του δωμάτιο θέλουν να κοιμούνται μαζί!!!!!!!!!!!) νιώθω τέτοια γαλήνη, ηρεμία και ολοκλήρωση που πολλές φορές κάθομαι με τις ώρες και τα χαζεύω με δακρυσμένα μάτια!

 

Είναι υπέροχο να είναι τόσο γεμάτη η αγκαλιά σου............................

Αυτη η περιγραφη ειναι απλα υπεροχη......

[Agapi6]

Όταν έμεινα έγκυος στην κόρη μου (από επιλογή και ΟΧΙ κατα λάθος) ο γιος μου ήταν πέντε μηνών

Στα πρώτα του γενέθλια ήμουν ήδη 7 μηνών έγκυος

 

Τώρα ο Αχιλλέας είναι 2,5 χρονών και η Ιοκάστη 1,5

 

Δεν θα σου πω ότι είναι εύκολο

Έχω ξεχάσει από πότε έχω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος (δουλεύω κιόλας αρκετές ώρες την ημέρα). Εδώ και 2,5 χρόνια δεν έχω κοιμηθεί πάνω από 4 ώρες.

 

Από την άλλη όμως δεν είναι τυχαίο αυτό που λένε "ένα ίσον κανένα"

Με δύο παιδιά η αγκαλιά είναι πάντα γεμάτη.

 

Όσο για το αν είναι καλύτερα να έχουν τα παιδιά μεγάλη διαφορά ηλικίας οι περισσότερες που γνωρίζω μου λένε ότι είναι καλύτερα γιατί το μεγάλο σε βοηθάει και στη φροντίδα του μικρότερου!!!!!!!!!!

 

Διαφωνώ απόλυτα

Δλδ φορτώνεις το μεγάλο με ευθύνες δικές σου για να είσαι εσύ πιο χαλαρή????????

Έχεις το μεγάλο για babysiter?????

 

Αν μπορούσα να πάω το χρόνο πίσω πάλι το ίδιο θα έκανα

Στο τέλος της μέρας που τα βλέπω αγκαλιασμένα να κοιμούνται (ενώ έχουν το καθένα δικό του δωμάτιο θέλουν να κοιμούνται μαζί!!!!!!!!!!!) νιώθω τέτοια γαλήνη, ηρεμία και ολοκλήρωση που πολλές φορές κάθομαι με τις ώρες και τα χαζεύω με δακρυσμένα μάτια!

 

Είναι υπέροχο να είναι τόσο γεμάτη η αγκαλιά σου............................

 

 

 

Να πω την αμαρτία μου;;; Να το πω μαζοχισμό;;

Θα ήθελα να ήμουν ήδη έγκυος στο τρίτο!! Αν και η κούραση είναι μεγάλη, αν και δεν "φορτώνω" τα παιδιά μου σε γιαγιαδες γιατί είναι δικά μου, αν και τώρα αντί να κοιμάμαι κάθομαι στον ΗΥ γιατί μόνο τέτοια ώρα έχω για λίγο ελεύθερο χρόνο. Πάντως συμφωνώ με τη Χαρά 2. Όση κούραση και αν υπάρχει, όσα νεύρα όταν δε σε ακούνε, κλαίνε κλπ, οι χαρούμενες στιγμές και το γέλιο τους σε ανταμοίβει για όλα. Καλό είναι να είναι κοντα σε ηλικία για να "ξεμπερδευεις" μια και καλή και όχι εκεί που έχεις ξανοιχτεί με βόλτες, φαγήτα κλπ να πας παλί πίσω, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

[nanaka]

xara_2 έγραψε:

[

quote]Όσο για το αν είναι καλύτερα να έχουν τα παιδιά μεγάλη διαφορά ηλικίας οι περισσότερες που γνωρίζω μου λένε ότι είναι καλύτερα γιατί το μεγάλο σε βοηθάει και στη φροντίδα του μικρότερου!!!!!!!!!!

 

Διαφωνώ απόλυτα

Δλδ φορτώνεις το μεγάλο με ευθύνες δικές σου για να είσαι εσύ πιο χαλαρή????????

Έχεις το μεγάλο για babysiter?????

 

Agapi6 εγραψε:

Αν και η κούραση είναι μεγάλη, αν και δεν "φορτώνω" τα παιδιά μου σε γιαγιαδες γιατί είναι δικά μου, αν και τώρα αντί να κοιμάμαι κάθομαι στον ΗΥ γιατί μόνο τέτοια ώρα έχω για λίγο ελεύθερο χρόνο. Πάντως συμφωνώ με τη Χαρά 2. Όση κούραση και αν υπάρχει, όσα νεύρα όταν δε σε ακούνε, κλαίνε κλπ, οι χαρούμενες στιγμές και το γέλιο τους σε ανταμοίβει για όλα. Καλό είναι να είναι κοντα σε ηλικία για να "ξεμπερδευεις" μια και καλή και όχι εκεί που έχεις ξανοιχτεί με βόλτες, φαγήτα κλπ να πας παλί πίσω, κατά την ταπεινή μου γνώμη.

 

Με καλυψατε απολυτα κοριτσια, μετα απο συνειδητη επιλογη εχω 2 παιδακια με 19 μηνες διαφορα μεταξυ τους. Δυσκολα σε αυτην την φαση που ειναι μικρουλια, αλλα θα μεγαλωσουν μαζι, και σε λιγο καιρο που θα μπορουμε ολοι μαζι να κανουμε οτι θελουμε και να συμμετεχουν εξισου ολα τα μελη της οικογενειας μας, ποιος μας πιανει. Ανυπομονω να αρχισουμε τις οικογενειακες μας εξορμησεις ξανα -τέσσερις πλεον-(εχω μεγάλα σχεδια η τρελομαμα!!!)

[Guest ΜΑΡΤΗΑ]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΚΟΝΤΑ 5 ΜΗΝΩΝ Κ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΗΝΑ ΕΚΓΥΜΟΣΥΝΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ.Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ Κ ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΞΕΠΕΤΑΧΤΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ Κ ΜΕΤΑ ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΠΙΑΝΕΙ...

[Maya]

Νομίζω ότι το μοναδικό μειονέκτημα είναι ότι, όσο είμαστε έγκυες στο δεύτερο, το πρώτο θα χάσει αναγκαστικά μεγάλο μέρος από τη φροντίδα μας και την προσοχή μας. Εγώ το καταλαβαίνω ότι του λείπω πολύ κι ας ασχολείται πάρα πολύ ο μπαμπάς του. Κι εμένα μου λείπει, θέλω να το αγκαλιάσω, να τον σηκώσω να τον παίξω και ... κρατιέμαι. Κι έχω και πολύ καλή εγκυμοσύνη. Πού να έπρεπε να είμαι και ξαπλωμένη.....

[Agapi6]

Νομίζω ότι το μοναδικό μειονέκτημα είναι ότι, όσο είμαστε έγκυες στο δεύτερο, το πρώτο θα χάσει αναγκαστικά μεγάλο μέρος από τη φροντίδα μας και την προσοχή μας. Εγώ το καταλαβαίνω ότι του λείπω πολύ κι ας ασχολείται πάρα πολύ ο μπαμπάς του. Κι εμένα μου λείπει, θέλω να το αγκαλιάσω, να τον σηκώσω να τον παίξω και ... κρατιέμαι. Κι έχω και πολύ καλή εγκυμοσύνη. Πού να έπρεπε να είμαι και ξαπλωμένη.....

 

Maya τώρα τουλάχιστον μπορείς να ασχοληθείς μαζί του με όσο ώρα θέλει με διαβασμα κλπ. Μετά με το μωρό το οποίο σε χρειάζεται αποκλειστικά να δεις πόσο θα του λείψεις ..... Εγώ νοιώθω τύψεις γιατί ο χρόνος που διαθέτω στη κόρη μου είναι πολύ λίγος σε σχέση με πριν.

[Elinaki]

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΚΟΝΤΑ 5 ΜΗΝΩΝ Κ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΗΝΑ ΕΚΓΥΜΟΣΥΝΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ.Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ Κ ΑΓΑΠΗ ΘΑ ΞΕΠΕΤΑΧΤΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΜΙΚΡΑ Κ ΜΕΤΑ ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΠΙΑΝΕΙ...

 

Συγχαρητήρια και καλή δύναμη!Maya σε θαυμάζω ειλικρινά!

Οταν έμεινα έγκυος στον Ηλία ο Μιχάλης ήταν 13 μηνών. Μου ήρθε κεραμίδα Δεν ήθελα να το πιστέψω με τίποτα. Αν και μας είχε πάρει 3 χρόνια να μείνω έγκυος, το δεύτερο δεν το ήθελα τόσο γρήγορα. Ας πρόσεχες θα πείτε και θα έχετε δίκιο. 3 φορές όλες κι όλες μέσα σε 3 μήνες βρεθήκαμε και έγινε. Πέρασα μια δεύτερη εγκυμοσύνη χωρίς να νοιώθω τίποτα σε σχέση με τη πρώτη, ούτε χαρά ούτε τίποτα...Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πάλι θηλασμός, πάλι ξενύχτια, κλείσιμο μέσα...

ΟΜΩΣ!!!

Αυτή τη στιγμή είμαι πάλι ερωτευμένη! Με τον Ηλία μου! Τον αγκαλιάζω και τρελλαίνομαι, τον σηκώνω ψηλά, μου γελάει και παθαίνω! Σα να μην έχω ξαναδοκιμάσει πως είναι να είσαι μάνα,σα να είναι το πρώτο μου. Μου έχει πάρει τα μυαλά με τα κόλπα του. Τον λατρεύω όπως και το Μιχάλη και στενοχωριέμαι που σε λίγο θα περπατήσει και δε θα κάθεται αγκαλιά να τον ζουλάω και να τον φιλάω σαν τρελή. Και το λέω με κάθε ειλικρίνεια, αν δεν φοβόμουν να κάνω κι άλλη καισαρική, θα το σκεφτόμουν και για τρίτο παιδί. Δεν μπορώ χωρίς αυτή τη μωρουδίστικη μυρωδιά...

Το συμπέρασμα που έβγαλα: ήταν δώρο Θεού το να είναι κοντά στην ηλικία τα μωρά μου. Παίζουν μαζί στην κούνια του μικρού, αγκαλιάζονται, γελάνε και γω τα βλέπω απ' τη γωνία και τα μάτια μου τρέχουν απ' την ευτυχία που νοιώθω

[sugarmama]

Εμένα τα μωρά μου έχουν 22 μήνες διαφορά.. Η αλήθεια είναι οτι τον Πάνο δεν τον προσπαθήσαμε όπως και η Elinaki.. Η αλήθεια είναι οτι ουτε και εγώ την ευχαριστήθηκα την δεύτερη εγκυμοσύνη μου.. Δεν πρόλαβα να την καταλάβω είναι η αλήθεια. Η μικρή μου ήταν πάνω που χρόνισε οταν έμεινα έγκυος και μια και δεν έχω κοντά μου καμία γιαγιά όλη της η φροντίδα "ξόδευε¨την ημέρα μου χωρίς να έχω χρόνο να ασχοληθώ με την κοιλίτσα που μεγάλωνε.. ΄Χρειάστηκε να μείνω πάλι στο κρεβάτι αλλά δεν μπορούσα γιατί η μικρή έπρεπε να φάει σουπες, κόψαμε την πάνα και έπρεπε να την βάζω για τσίσα κλπ. Μετά την γέννα και ο πρώτος χρόνος ήταν πολύ δύσκολος.. Δεν είχαμε προλάβει να ξεκουραστούμε καθόλου από την φροντίδα της μικρής και η ιστορία επαναλαμβανόταν, υπήρχαν δυο μωρά που έπρεπε να φροντίσεις καποιες φορές ταυτόχρονα μια και η μικρή μου δεν ήταν ακομα σε θέση να εξυπηρετηθεί μόνη της.. Αλλα κορίτσια όταν χρόνισε ο μικρός και ξεκίνησε το περπάτημα ήρθε και μια μεγάλη αποζημείωση για όλη την κούραση.. Δεν φαντάζεστε τι παιχνίδι κάνουν και πόσο δεμένα είναι.. Ολη μέρα απασχολούνται μόνα τους και κάνω τις δουλειές μου άνετα.. Οταν κοιμάται το ένα πλέον το άλλο τριγυρίζει λες και κανένα παιχνίδι δεν έχει νόημα χωρίς το αδερφάκι του να παίζει μαζί του.. Εγώ με τον αδερφό μου έχω 7 χρόνια διαφορά και ποτέ δεν είχαμε τέτοια σχέση.. Δεν είχαμε κοινά ενδιαφέροντα μια και όταν γεννήθηκε ήμουν ήδη επτά, όταν ήμουν έφηβη ήταν επτά και όταν ήμουν έγκυος εκείνος φαντάρος.. Δεν ξέρω θεωρώ θείο δώρο για την μικρή μου το αδερφάκι που ήρθε τόσο γρήγορά και για τον μικρό το οτι μεγαλώνη με την αδερφούλα του μαζί όταν τα βλέπω να κοιτιούνται με τόση τρυφερότητα και να εκδηλώνουν τέτοια αγάπη ο ένας για τον άλλο.. Δεν θα το άλλαζα για τίποτα στον κόσμο.. Αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω ΄συνειδητά πλέον πάλι θα το επέλεγα..

[xrysalis]

Βρε παιδιά... για πείτε τώρα τί κάνουμε;

Δόξα το Θεό έχω το παιδάκι μου που το χιλιολατρεύω... γερό να 'ναι!!

αλλά 1ον πάντα ήθελα πολλά παιδάκια (ναυαγεί το όνειρο με τα σημερινά οικονομικά μας δεδομένα... ) και 2ον δε μου αρέσουν τα μοναχοπαίδια για πολλούς και διάφορους λόγους!

Τα έχω συζητήσει και με τον άντρα μου και σχεδόν συμφωνούμε!

Το θέμα είναι, με τί προϋποθέσεις κάνει κανείς τη σήμερον ημέρα δεύτερο παιδάκι;;;; ε;;;;

Για την ώρα μου κρατάνε το παιδί οι γιαγιάδες... (άγνωστο για πόσο ακόμη! άντε να βγάλουμε και τη φετινή χρονιά...μετά; ποιός ξέρει!)

εγώ εργάζομαι! Αν κάνω 2ο, η μάνα μου, μου το ξεκαθάρισε πως 2 μαζί δε θα μπορεί να τα κοιτάει και την καταλαβαίνω! πόσο μάλλον η πεθερά μου! που είναι και ποιό μεγάλη και τώρα φέρνει μαζί και τον πεθερό μου για να τη βοηθά και να νοιώθει ασφάλεια...

Δηλαδή ή θα πρέπει να βρώ κάποια άγνωστη να μου τα κοιτάει... που δεν τολμώ να σκεφτώ κάτι τέτοιο... (ξέρω, πάρα πολλές οικογένειες σ' αυτή τη μοίρα είναι.... αλλά εγώ αδυνατώ να συμβιβαστώ.... τουλάχιστον μέχρι σήμερα!) ή θα πρέπει να τα στείλω παιδικό που και αυτό για τους ίδιους λόγους το τρέμω...

Από την άλλη, είτε έχω κάποια γυναίκα είτε τα στείλω παιδικό... αυτομάτως σημαίνει ένα μεγάλο οικονομικό βάρος! Αν είναι να δουλεύω για να πληρώνω τη φύλαξή τους και να είμαι και μακρυά τους με όλες μου τις αγωνίες και φοβίες... ε, δεν κάθομαι σπιτάκι μου να τα μεγαλώσω όπως θέλω!

Ναι! βέβαια... μόνο που για να κάτσω σπιτάκι μου και να τα μεγαλώσω... θα πρέπει τα λεφτά του μπαμπά... να φτάνουν! που δυστυχώς κάτι τέτοιο... για την ώρα δεν παίζει!

Οπότε;;; τί κάνουμε;;πρέπει να συμφιλιωθώ με την ιδέα του ένα και καλό;;; να του παρέχω ότι και όσο καλύτερα μπορώ;;;

βαδίζουμε για το 2ο, κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι, τα αφήνω σε ξένα χέρια και ο Θεός βοηθός;;;;

Αχχχχχ είμαι πελαγωμένη!

Ειλικρινά θέλω να ακούσω γνώμες από γονείς που σκέφτοντε όπως εγώ... που βιώνουν ανάλογες καταστάσεις, που έχουν να μου προτείνουν λύσεις, που θα μου ανοίξουν τα ματιά... γιατί ειλικρινά με βασανίζει πολύ το θέμα και είμαι πολύ προβληματισμένη και στεναχωρημένη!

[zouzounel]

Εγώ προβληματίζομαι και με το πρώτο παιδί...

Η μητέρα μου δε μπορεί (έχει προβληματα υγείας), η πεθερά μου είναι μακριά (επαρχία) και τελικά κατέληξα στο εξής: θα βρω μια κοπέλα που θα έρχεται στο σπίτι της μαμάς μου να κρατάει το μωρό, έτσι θα είναι και η μαμά μου μπροστά να ελέγχει κατά κάποιον τρόπο και η ίδια δε θα επιβαρύνεται. Έτσι αποφεύγεις και τον παιδικό σταθμό.

Ειναι μια λύση, δεν έχω βρει κάτι άλλο, μιας και το να αφήσω τη δουλειά δεν παίζει...

[katd]

Εγω κοριτσια μου αποφασισα να κανω δευτερο παιδακι (κατι που ηθελα πολυ)οταν ειδα οτι τελικα η γυναικα που μου κραταει τον γιο μου δεν με ικανοποιει( η μαμα μου δουλευει και η πεθερα επαρχια). Ετσι λοιπον ειπα πως θα πρσπαθησω να μεινω εγκυος γρηγορα(αν και τοσο γρηγορα δεν το περιμενα) και θα σταματησω την δουλεια μεχρι να τα μεγαλωσω και να πανε και τα δυο πρωτα ο Θεος παιδικο σταθμο. Τοτε θα παω και θα δουλεψω οπουδηποτε και το εννοω αυτο, και θα συνεισφερω και εγω στα οικονομικα. Ξερω οτι θα ειναι πολυ δυσκολα αλλα εχω ξεκινησει ηδη μια μικρη αποταμιευση, και για οσο καιρο θα εχω αδεια απο την δουλεια και θα πληρωνομαι θα κανω αποταμιευση!!Θα ζοριστω το ξερω αλλα δεν θελω και να μην εχω δυο παιδακια οχι μονο για μενα αλλα και για εκεινα!!!Πιστευω πως θα τα καταφερουμε!!

[xrysalis]

θα βρω μια κοπέλα που θα έρχεται στο σπίτι της μαμάς μου να κρατάει το μωρό, έτσι θα είναι και η μαμά μου μπροστά να ελέγχει κατά κάποιον τρόπο και η ίδια δε θα επιβαρύνεται. Έτσι αποφεύγεις και τον παιδικό σταθμό.

Αχ βρε zouzounel... είναι όντως μια λύση! Ομολογώ... δεν το είχα σκεφτεί! βέβαια... δεν ξέρω αν μπορεί να δεχτεί κάτι τέτοιο η μαμά μου... και από την άλλη στη δική μου περίπτωση υπάρχει και το άλλο θέμα! Η μαμά μου έρχεται σπίτι μας Δευτέρα ως Πέμπτη και η πεθερά μου Παρασκευή! είναι μια φόρμουλα που βρήκαμε για να μπορεί να κάνει κι αυτή (η μαμά μου) κάποιες δουλειές... ψώνια... εξωτερικές εγασίες κλπ...Σίγουρα δεν παίζει το ενδεχόμενο να φιλοξενεί και την πεθερά μου κάποιες ώρες στο σπίτι της... γιατί εκτός των άλλων... τελευταία δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις!

 

Θα ζοριστω το ξερω αλλα δεν θελω και να μην εχω δυο παιδακια οχι μονο για μενα αλλα και για εκεινα!!!Πιστευω πως θα τα καταφερουμε!!

αχχχχ κι εγώ αυτό θέλω! χαίρομαι που είσαι αισιόδοξη! κι εγώ ψάχνω τρόπο για να το πετύχω! πουθα μου πάει!!