Μεγαλωνοντας δυο αγορια

[fraoulopoulitsa]

παρών !!!! κυνηγάω τα καμάρια μου τις τελευταίες μέρες , που με το που έρχονται από σχολεία-παιδικό δεν χάνουν ευκαιρία να ξετσουλουφιάζονται... Τι έγινε βρε παιδιά έπιασε η άνοιξη και τους την έδωσε στα νεύρα????

[BIKY74]

πες το ψεμματα!!!δεν μαζευονται καθολου!!!εχουν γινει αγριμακια!!!

ολη την ωρα κανω το διαιτητη!!!

[fraoulopoulitsa]

και να πεις ότι δεν εκτονώνονται!!!! από τις 7.30 το πρωί στα σχολεία τους είναι... Το μεσημέρι που έρχονται στο σχολικό είναι σε κατάσταση φθοράς, σχεδόν μισοκοιμισμένα, και μόλις μπαίνουν στο σπίτι λες και τους κάνεις ένεση καφείνης και μεταμορφώνονται. Άσε και ακόμη δεν έχουν πιάσει οι ζέστες....

[ANNA27!]

τα ίδια και ο δικός μου ο μεγάλος!!!

βρε παιδιά να σας ρωτήσω....τις προάλλες μου λέει η δασκάλα στο παιδικό "ο γιος σου έφαγε χυλόπιτα σήμερα!" "παρακαλώ;;;;" τη ρωτάω! "ε να μου λέει το κοριτσάκι που αγαπάει δε τον θέλει! είναι 3 αγοράκια που θέλουν το ίδιο κοριτσάκι και τσακώνονται!" "και που ξέρει το 3χρονο από τέτοια;;;εμείς στο σπίτι δε του δίνουμε τέτοιες κατευθύνσεις" της ξαναπαντάω. και τι μου λέει!!! " ε τα βάζω και κάθονται σ ένα κύκλο και τα ρωτάω ποιον θέλουν να παντρευτούν!!!!!!!"

 

είναι δυνατόν;;; τα πονηρεύει πριν την ώρα τους;;; έφυγα με σηκωμένη τρίχα! το μόνο που της είπα ήταν κοιτάξτε το παιδί μου δε ξέρει απ αυτά και γιατί να τα μαθαίνει από τώρα...κτλ στη πορεία που το σκεφτόμουν νευριάζα...κι από τότε είμαι πολύ προσεκτική στη συμπεριφορά του παιδιού.

[georgiamami]

και να πεις ότι δεν εκτονώνονται!!!! από τις 7.30 το πρωί στα σχολεία τους είναι... Το μεσημέρι που έρχονται στο σχολικό είναι σε κατάσταση φθοράς, σχεδόν μισοκοιμισμένα, και μόλις μπαίνουν στο σπίτι λες και τους κάνεις ένεση καφείνης και μεταμορφώνονται. Άσε και ακόμη δεν έχουν πιάσει οι ζέστες....

 

Αυτο το ποστ μαλλον πρεπει να το στειλουμε στο Υπουργειο Παιδειας μηπως και προβληματιστει κανενας σχετικος και δει τι φταιει..... Γενικο το κακο, γι΄αυτο δουλευει τελεια η παραπαιδεια.Κατακαημενη Ρουμελη τι σου μελε να παθεις ...............................................................................................................

[eirinibyronas]

και γω αγορομανα !!!!

ΝΟΥΝΟΥ τα παιδακια μας είναι πολύ κοντα στην ηλικία , δες το τικεράκι μου

και μένα ο μεγάλος εκδηλώνει πολύ ζήλεια , ξύλο , φωνες , κλάματα, πισωγυρίσματα

Εσύ πώς το αντιμετωπίζεις;;;

ας μας δώσουν κι άλλες μανούλες τα φώτα τους

ευχαριστώ

[fraoulopoulitsa]

τα ίδια και ο δικός μου ο μεγάλος!!!

βρε παιδιά να σας ρωτήσω....τις προάλλες μου λέει η δασκάλα στο παιδικό "ο γιος σου έφαγε χυλόπιτα σήμερα!" "παρακαλώ;;;;" τη ρωτάω! "ε να μου λέει το κοριτσάκι που αγαπάει δε τον θέλει! είναι 3 αγοράκια που θέλουν το ίδιο κοριτσάκι και τσακώνονται!" "και που ξέρει το 3χρονο από τέτοια;;;εμείς στο σπίτι δε του δίνουμε τέτοιες κατευθύνσεις" της ξαναπαντάω. και τι μου λέει!!! " ε τα βάζω και κάθονται σ ένα κύκλο και τα ρωτάω ποιον θέλουν να παντρευτούν!!!!!!!"

 

είναι δυνατόν;;; τα πονηρεύει πριν την ώρα τους;;; έφυγα με σηκωμένη τρίχα! το μόνο που της είπα ήταν κοιτάξτε το παιδί μου δε ξέρει απ αυτά και γιατί να τα μαθαίνει από τώρα...κτλ στη πορεία που το σκεφτόμουν νευριάζα...κι από τότε είμαι πολύ προσεκτική στη συμπεριφορά του παιδιού.

 

Περίμενε να δεις τι έχεις να ακούσεις ακόμη.... εμένα ο μεγάλος (α΄δημοτικού) προχθές μου έλεγε ότι οι μπαμπάδες κάνουν σεξ με τις μαμάδες και ότι ο φίλος του χώρισε από το δεσμό του!!!! και πήγε και φίλησε στο στόμα !!!!!!!:confused: ένα άλλο κοριτσάκι και τώρα θα τα έχει μαζί της....

Καλά έχουμε ξεφύγει εντελώς πια???

[sofia 29]

αλλη μια αγορομανα στην παρεα .μονο που ειναι πολυ μικρουλης ακομα

[ANNA27!]

αχ χρύσα μου τα περιμένω όλα...αλλά κι απ τις δασκάλες;;;;; και στο παιδικό σταθμό;;;;

κάποτε λέγαμε ότι τα παιδιά κάνουν ό,τι βλέπουν στο σπίτι, σχέσεις γονέων, τηλεόραση κτλ τώρα τα μαθαίνουν στο σχολείο απ τις ίδιες τις παιδαγωγούς; σαφώς το μητσάκι στα 3,5 δε μπορεί να τα καταλάβει αυτά. μόνο ανταγωνισμοί υπάρχουν με τα άλλα παιδάκια με τα οποία θα πρεπε να ναι φίλοι. φίλοι που τώρα διαμορφώνεται η έννοια αυτή μέσα τους. πριν τα 3 δε μπορούν να σημειωθούν φιλίες με όλη τη σημασία του όρου. και τώρα κατευθείαν στην ανταγωνιστικότητα και τους έμφυλους ρόλους!!!

[georgiamami]

Οταν ο γιος μου ηταν στο παιδικο σταθμο η δασκαλα του μας ειπε της εξης φραση: Προσεχετε τι λετε και τι κανετε μπροστα στα παιδια, γιατι τα λενε όοοοοοοολα.Υπαρχουν φορες που τα ρωταμε- ετσι για να περασει η ωρα- και αλλες φορες λυνεται η γλωσσα τους και λενε διαφορα.Απο το τι φαγητο εχυμε ως και αν ειναι μαλωμενη η μαμα με το μπαμπα ακι τι λεξεις χρησιμοποιησαν στον καυγα κλπ.

Επαθα σοκ!!!!!!!!!!!!!!

Προσεχετε γιατι τα παιδια δεν αντιλαμβανονται το "Τα εν οικω μη εν δημω".

[BIKY74]

georgiamami ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ!!!!!!

[fraoulopoulitsa]

Georgiamammi πολύχρονη να χαίρεσαι τη γιορτή σου !!!!:D:D

[georgiamami]

Thanks, thanks, thanks. Φιλια

[BIKY74]

κοριτσακια καλημερα!!!

που εχετε χαθει;;

[georgiamami]

Παρουσα. Εχουμε επιστρατευσει τις δυναμεις μας για να χασουμε ο,τι τοσα χρονια παιρναμε (κιλα).

 

Χρονια πολλα σε ολες τις μανουλες για χθες και οσες δεν ειστε, συντομα να γινεται.

[georgiamami]

Ειμαι μια πολυ τυχερη αγορομανα.

Για αλλη μια φορα ενιωσα περηφανη και ικανοποιημενη μαμα. Ειναι μεγαλη υποθεση να ξερεις την αληθεια απο το παιδι σου οταν οι αλλοι δισταζουν να μην τον καρφωσουν.

Το θεμα: Ενω βρισκεται ο γιος μου σε αλλη πολη λογω σπουδων, πηγε για Σ/Κ στην πολη της κοπελιας του οπου και θα τον φιλοξενησει.Καποιος γνωστος που αποκρυπτει απο τους γονεις του την αληθεια, δεν ηξερε αν πρεπει να μου το πει ή οχι.Του τηλεφωνει και του λεει: Ειδα τη μαμα σου και δεν ηξερα αν επρεπε να της πω που εισαι. Η απαντηση του γιου μου ηταν "δεν εχω κανενα προβλημα με τη μαμα μου. Της το ειχα ηδη ανακοινωσει."

[georgiamami]

Ειμαι μια πολυ τυχερη αγορομανα.

Για αλλη μια φορα ενιωσα περηφανη και ικανοποιημενη μαμα. Ειναι μεγαλη υποθεση να ξερεις την αληθεια απο το παιδι σου οταν οι αλλοι δισταζουν να μην τον καρφωσουν.

Το θεμα: Ενω βρισκεται ο γιος μου σε αλλη πολη λογω σπουδων, πηγε για Σ/Κ στην πολη της κοπελιας του οπου και θα τον φιλοξενησει.Καποιος γνωστος που αποκρυπτει απο τους γονεις του την αληθεια, δεν ηξερε αν πρεπει να μου το πει ή οχι.Του τηλεφωνει και του λεει: Ειδα τη μαμα σου και δεν ηξερα αν επρεπε να της πω που εισαι. Η απαντηση του γιου μου ηταν "δεν εχω κανενα προβλημα με τη μαμα μου. Της το ειχα ηδη ανακοινωσει."

 

Ειμαι της αρχης : <<Μη μου λες ολη την αληθεια αν κρινεις οτι δεν ειναι απαραιτητο αλλα σε καμια περιπτωση μη μου πεις ψεματα>>.

Αναφερομαι σε αγορι 20 ετων.

[BIKY74]

σωστο το παιδι σου γεωργια μου και μπραβο του.....αλλα μπραβο και σε σενα για τις αρχες που τους εδωσες!!!!

ελπιζω ετσι να δω τ'αντρακια μου καποια στιγμη και εγω......!!!

[fraoulopoulitsa]

αλήθεια θα ήθελα να σε ρωτήσω... πως νιώθει μια μητέρα όταν ύστερα από τόσα χρόνια μένει μόνη της χωρίς παιδιά στο σπίτι?

[georgiamami]

αλήθεια θα ήθελα να σε ρωτήσω... πως νιώθει μια μητέρα όταν ύστερα από τόσα χρόνια μένει μόνη της χωρίς παιδιά στο σπίτι?

 

Δεν καταλαβα σε ποια απευθυνεις την ερωτηση αλλα θα σου πω για μενα.

Κατ' αρχην ο ενας μου εφυγε, ο αλλος ακομα οχι.

Αν και λειπω ολα τα απογευματα απο το σπιτι και γενικα βλεπω και εβλεπα λιγο τα παιδια μου, μπορω να φανταστω πως οταν φυγει και ο μικρος θα με κλαινε και οι ρεγγες. Αφου σκεφτομαι να κανω διπλοβαρδια στη δουλεια (εχω τη δυνατοτητα) για να μην βρισκομαι σπιτι.

Ειναι πολυ διαφορετικα τα πραγματα οταν ειναι μικρα, αλλη φαση οταν ειναι εφηβοι και τελειως αλλο οταν ενηλικιωθουν και ανοιξουν τα φτερα τους.

Για μενα, η απουσια του πρωτου καλυπτεται απο την παρουσια του δευτερου. Φυσικα εχω σχεδον καθημερινη επικοινωνια με το παιδι που λειπει (ας ειναι καλα η τεχνολογια INTERNET). Και ερχεται σχεδον μια φορα το μηνα.

Ειμαι της αποψης οτι μετραει η ποιοτητα του χρονου και οχι η ποσοτητα.

Οποτε, απο τις λιγες στιγμες επικοινωνιας που εχουμε, καλυπτουμε ολες τις αναγκες επικοινωνιας. Αρκουμαι σε αυτο γιατι προτιμω να εχω καλη σχεση με τα παιδια μου οπου κι αν ζουν, παρα να μη θυμουνται οτι εχουν γονεις να παρουν ενα τηλεφωνο ή και ακομα χειροτερο να μας γεμιζουν ψεματα.

Καλη μου fraoulopoulitsa, οπως βλεπεις ακομα δεν εμεινα τελειως μονη. Σε ενα χρονο ξαναρωτας.

Και επειδη γενικα ειμαι πολυλογου, εχω να αναφερω κατι.Οταν τα παιδια μου ηταν 5 και 2 ετρεχα σαν τρελη να τα φερω ολα βολτα και μεσα στην απογωνση και κουραση μου ειπα :"Αμαν, ποτε θα μεγαλωσετε να ησυχασω λιγακι". Με ακουσε μια γειτονισσα που ειχε μεγαλυτερα παιδια και απαντησε "Μη βιαζεσαι να μεγαλωσουν. Κοιτα να τα χαιρεσαι καθε στιγμη που τα εχεις ετσι μικρα. Θα μεγαλωσουν, θα φυγουν και τοτε η ησυχια θα σου φαινεται πληκτικη". Απο τοτε προσπαθησα να το θυμαμαι καθε φορα που ενιωθα κουρασμενη.Και με βοηθησε πολυ.Πραγματικα σκεφτειτε το και θα δειτε τα οφελη.

 

Admin, συγνωμη για την πολυλογια.Βλεπεις, στα χρονια που εγω μεγαλωνα τα παιδια μου, δεν υπηρχαν τα φορουμ. Ευτυχως στη ζωη μου υπηρξαν 2-3 ατομα που μου "εδειξαν" τις μεγαλες αξιες της ζωης.

[fraoulopoulitsa]

το ερώτημα καταρχήν απευθυνόταν σε εσένα ,αγαπητή Γεωργία. Το ρώτησα γιατί να πω την αλήθεια έχω τύψεις. Υπάρχουν στιγμές που ψάχνω απεγνωσμένα έστω και μία ώρα για να μείνω μόνη μου , χωρίς τα παιδιά, να πιω ένα καφέ που λέει ο λόγος και να κάνω κάτι για τον εαυτό μου. Είναι μέρες που ειλικρινά πνίγομαι γι' αυτό και σε ρωτάω. Βέβαια ποτέ δεν θεωρούσα τον εαυτό μου και κολλημένη με τα παιδιά μου οπότε μπορείς να πεις ότι αυτό δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Όμως κάποιες φορές πραγματικά δεν αντέχω... κάθε μεσημέρι από τις 3 στο σπίτι πάντα μαζί τους και τα Σαββατοκύριακα, και στις διακοπές και στις εκδηλώσεις και σε όλα πάντα μαζί. Με τον άντρα μου έχουμε να βγούμε για καφέ-σινεμά-φαγητό (οποιαδήποτε μορφή διασκέδασης) μόνοι μας 7 χρόνια πια (τώρα πια φαίνεται όνειρο απατηλό), και εκείνος 7 μήνες το χρόνο λείπει στο εξωτερικό και είμαι μόνη μου μαζί τους.

[ANNA27!]

φίλη Χρύσα κι εμένα που δε λείπει τόσους μήνες ο άντρας μου ούτε καφέδες, ούτε ηρεμία...κυρίως όμως με τις δουλειές μας. με τα παιδιά αν και τα χω μόνη μου όλη μέρα κι όλη νύχτα (δε ξυπνάει κανείς άλλος) αντέχω ακόμα. ίσως το μικρό μου να ναι πολύ μικρό ακόμα και αργότερα να τρέχω κι εγώ πανικόβλητη. προς το παρόν είμαι χαλαρά, και το μεγάλο μου είναι πολύ φασαριόζικο να το πω; απαιτητικό να το πω;

όταν θ αρχίσει να περπατάει το μικρό θα τα δω όλα μάλλον...

 

κατά τ άλλα τρέχω με τη βάφτιση πυρετωδώς....

[georgiamami]

Ολα ειναι θεμα οργανωσης χρονου. Οσο πιο νωρις καταφερετε να οργανωσετε το χρονο σας-οσο αυτο ειναι δυνατο- τοσο γρηγοροτερα θα ερθετε στη θεση μου.Σιγουρα ειναι πολυ δυσκολο να συμβει αυτο χωρις τις καθημερινες ανατροπες (γριπουλες, αλλαγη σχεδιων λογω παρτυ, επισκεψεις συγγενων κλπ) αλλα σε ενα γενικοτερο πλαισιο καπου θα υπαρχει μια θεση και για σας. Ψαξτε την. Επιδιωξτε την. Θα τη βρειτε.

Αυτα που σας λεω, ειναι πραγματα που τα περασα, περασα κι εγω αυτα που εσεις περνατε τωρα, ενιωσα οπως εσεις. Μα τωρα, ξερω τι επρεπε να ειχα κανει.Ξερω τι δεν εκανα.Αυτο σας λεω.Οσο μπορω να σας μεταδωσω το μηνυμα. Τα παιδια μας χρειαζονται χαρουμενς, δυνατες, υγιεις μητερες χωρις απωθημενα.Και καπου διπλα στα παιδια μας, οι συζυγοι.

[BIKY74]

αχ!ωραια που τα λες γεωργια!!εμενα δε με απασχολει τοσο το τωρα...αλλατο μελλον!!

τωρα εχω δεχτει ...οτι το μικρο μου ειναι το αυτοκολλητακι μου και οπου παω το παιρνω μαζι μου....πανε τα παλια μεγαλεια που οι αλλοι δυο φευγανε σβκ και εγω με τον αντρουλη μου ειχαμε ολοκληρα σβκ μονοι μας!!τα μεγαλα μας εδιναν χρονο...ο μικρος κολλημενος πανω μας...αλλα δε πειραζει!!ειναι η ουριτσα μου!

τωρα...μ'απασχολει το μελλον....θελω και προσπαθω να εχω καλες σχεσεις με τους μεγαλους μου..ετσι ωστε μεγαλωνοντας να εχουμε αναπτυξει μια ουσιαστικη σχεση...!γενικα ολοι με απογοητευουν οτι τ'αγορια θα με ξεχασουν..γιατι ομως;

αν βλεπουν το μπαμπα τους ως προτυπο....βλεπουν οτι με τους γονεις του ειναι πολυ κοντα και ολη την ωρα μαζι και εχει την εννοια τους!γι μερικους ....ειμαι ατυχη που δεν εχω κορη......γιατι εγω δε το βλεπω ετσι;

[georgiamami]

Βικυ μου, κι εγω μεχρι τωρα δεν μετανοιωσα που δεν προσπαθησα για κοριτσι. Αν και καταγομαι απο οικογενεια κοριτσιων και βλεπω τι κανουμε εμεις (οι κορες) για τους γονεις μας, πιστευω πως τα παιδια ειναι ευλογια με οποια μορφη κι αν εχουν. Υπηρχε περιπτωση να εχεις 9 αγορια και μια κορη (σαν το ποιημα "μανα με τους εννια σου γιους και με τη μια σου κορη") και να μεινουν ολα τα αγορια και να φυγει η κορη. Τοτε?

Να λεμε "δοξα το Θεο" που εχουμε παιδια, να ειναι γερα και απο εμας τους γονεις εξαρταται αν θα γινουν σωστοι ανθρωποι και κατ΄επεκταση σωστα παιδια για τους γονεις τους.

Αυτοι που λενε οτι ειμαστε ατυχες που δεν εχουμε κοριτσια να πανε να........!!

Εγω προσωπικα εχω διδαξει ετσι τα παιδια μου, που αν αυτη τη στιγμη ....... (φυγω) μπορουν να κανουν τα παντα. Και ειδικα ο μικρος ειναι "το κατι αλλο". Μεσα στα παντα. Αντρικες και γυναικειες δουλειες.Ειναι ο ανθρωπος στον οποιο βασιζομαι για τα παντα. Ακομα και για τη φροντιδα του πατερα τους αν ποτε χρειαστει.

Πηγα να εγχειριστω και μου λεει η μητερα μου "Ναρθω να σε βοηθησω" και της απαντω "οχι, εχω τα παιδια μου που μπορουν να τα καταφερουν.Δε χρειαζεται να ταλαιπωρηθεις". (Σημ.Ειναι ηλικιωμενη και μακρυα).

Και τα καταφεραν μια χαρα. Ενας μαγειρευε, αλλος σκουπιζε, επλενε κλπ. ο πατερας στη δουλεια, τα παντα στην εντελεια. Και εχω απειρες τετοιες περιπτωσεις που τα εβγαλαν περα και ειμαι πολυ περηφανη.

Αχ, ευχομαι να ειναι παντα καλα και αξια. Και να μη χρειαστει να με φορτωθουν.

Για τους παραπανω λογους, επιμενω και λεω "οργανωστε το χρονο και αξιοποιηστε τον". Χαρειτε τα παιδια οπως ειναι. Εκπαιδευστε τα για τα παντα.Η ζωη ειναι απαιτητικη και πρεπει να μαθουν να ειναι δυνατα, τολμηρα, χωρις κομπλεξ.

Σταματω, γιατι το θεμα ειναι ανεξαντλητο.