Θα φεύγατε για εξωτερικό?

[Stellinula]

Εύχομαι τα πράγματα να σας έρθουν όπως τα θέλετε κοριτσάκι μου. Αν έρθεις θα έχω και παρεούλα

 

ναιιιιιιι:p:p

[PEPI1979]

Εγώ προσωπικά δεν θα μπορούσα να βρεθώ μακρυά απο τους δικούς μου .

[travellingmum]

Μπορείς να διαβάσεις την ιστορία μας στη σελίδα 5. Ναι, έχουμε προσαρμοστεί. Εγώ και ο άντρας μου δουλεύουμε και ο μικρός πάει σταθμό. Όταν ανακοινώσαμε σε γονείς και φίλους ότι φεύγουμε όλοι είχαν τις αμφιβολίες τους και ήταν διστακτικοί. Πλέον κάθε φορά που μιλάμε ή όταν επιστρέφουμε Ελλάδα για διακοπές όλοι λένε ότι κάναμε την καλύτερη δουλειά. Και εμείς δεν το μετανιώσαμε. Φυσικά και μας λείπουν οι γονείς, οι φίλοι, η ζωή στην Ελλάδα όπως την ξέραμε, αλλά συνολικά η ποιότητα ζωής μας έχει αναβαθμιστεί. Φεύγουμε 8 το πρωί, μέχρι τις 18:00-18:15 έχουμε επιστρέψει όλοι σπίτι (!!!), ζούμε σε σπίτι με κήπο, σε μια καταπράσινη περιοχή. Εξακολουθούμε και το βλέπουμε προσωρινό (η πατρίδα είναι πάντα γλυκιά και τη νοσταλγείς) και θέλουμε να γυρίσουμε στα επόμενα 5 χρόνια για να πάει το παιδί σχολείο στην Ελλάδα, απλά δεν ξέρουμε πλέον κατά πόσο αυτό θα είναι εφικτό

 

σε πεντε χρονια δε θα υπαρχουν σχολεια στην ελλαδα, οποτε εγω λεω καλα καθεστε στ'αυγα σας εκει.

Σε λιγα χρονια θα δεις οτι δε θα νοσταλγεις, ισως να νιωθεις λιγο "χωρις πατριδα" οπως εγω, οτι δεν ανηκεις, αλλα αυτο σε απελευθερωνει και σου ανοιγει τα ματια τελικα... επισης δενεσαι πολυ με τον τοπο που μεγαλωνει και αγαπαει το παιδακι σου, οποτε μπορει σε δυο-τρια χρονια να εχεις εντελως διαφορετικη αποψη.

Ευχομαι να σας πανε ολα καλα.

[Eve]

Σε λιγα χρονια θα δεις οτι δε θα νοσταλγεις, ισως να νιωθεις λιγο "χωρις πατριδα" οπως εγω, οτι δεν ανηκεις, αλλα αυτο σε απελευθερωνει και σου ανοιγει τα ματια τελικα... επισης δενεσαι πολυ με τον τοπο που μεγαλωνει και αγαπαει το παιδακι σου, οποτε μπορει σε δυο-τρια χρονια να εχεις εντελως διαφορετικη αποψη.

.

 

 

εγω παλι αισθανομαι οτι η πατριδα ειναι εκει που ειναι η οικογενεια και οι φιλοι. και εννοω τη μεγαλη οικογενεια με παπουδες, γιαγιαδες, αδερφια, ξαδερφια, και φυσικα την στενη οικογενεια μας, τον αντρα και τα παιδια μας. Δεν μπορω να φανταστω τη ζωη μου στον καλυτερο τοπο χωρις τη μεγαλη οικογενεια και τους φιλους...

Αυτο φυσικα δεν ειναι εφαρμοσιμο για ολους, μιλαω εχοντας πολυ μεγαλη οικογενεια και αριστες σχεσεις με ολους, τρελη αγαπη και καθημερινες επαφες.. (κατι σαν τους Πορτοκαλος στο γαμος αλλα ελληνικα.. )

[Peekaboo]

Και εμείς που φύγαμε άριστες σχέσεις έχουμε με την ευρύτερη και εκτεταμένη οικογένεια. Όλοι μέναμε στον Πειραιά, τα σπίτια μας ήταν σε απόσταση που πήγαινες με τα πόδια. Και οι φίλοι μας είναι υπερπολύτιμοι και αγαπημένοι, με παιδάκια που μεγάλωναν με το δικό μας. Το "δεν μπορώ να φύγω" και "δεν με φαντάζομαι μακριά τους" σημαίνει ότι ακόμη έχετε εναλλακτικές λύσεις και σας εύχομαι πάντα να έχετε.

 

Όταν το δίλημμα είναι να μείνεις στην Ελλάδα με τον άνθρωπο σου να έχει μείνει ένα χρόνο χωρίς δουλειά, να έχει χτυπήσει όποια πόρτα ξέρει και δεν ξέρει ακόμη και σε δουλειές πολύ κατώτερες των ικανοτήτων-προσώντων και φυσικά αποδοχών, να μην υπάρχει προοπτική για τίποτα και να το βλέπεις στα μάτια του ότι λιώνει όταν εσύ, η γυναίκα του, φεύγεις το πρωί για δουλειά, επειδή η καρδιά του δεν το αντέχει εκείνος να μένει σπίτι... Πιστέψτε με, η κατάσταση αυτή είναι καταστροφική και δεν αντέχεται.

 

Η Αγγλία δεν είναι πατρίδα αλλά είναι ένας τόπος που μας έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία και είμαστε ευγνώμονες. Travellingmum δεν ξέρω πόσο καιρό συνολικά ταξιδεύεις και αν γι' αυτό νιώθεις όπως νιώθεις. Δεν το αποκλείω να γίνει το ίδιο και με μας, απλά θα προτιμούσα να μην σβήσει η επιθυμία μας να γυρίσουμε. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και ανταποδίδω για το νέο σας ξεκίνημα στην Ινδία. Σε θαυμάζω γιατί θεωρώ ότι το δικό σας εγχείρημα απαιτούσε περισσότερα κότσια από το δικό μας, καθώς η κουλτούρα της κοινωνίας στην οποία θα πρέπει να προσαρμοστείτε είναι τελείως διαφορετική από τη "δυτική" που μάλλον είναι πιο κοντά στην Ελληνική.

[Stellinula]

Peekaboo EXEIS PM

[BEBE]

μετά από 1,5 μήνα απουσίας του άντρα μου αγωνιας και μοναξιάς ηρθαν τα πρώτα καλά νεα. Σε εταιρεία (που απ' οτι καταλάβαινα απο τα λόγια του ηθελε πολύ να παέι) περασε και τις δύο φάσεις με επιτυχία, γνωριμια και τεστ γνώσεων. ο ατζέντης του ειπε να περιμένει άμεσα τι ακριβώς πρέπει να κάνει. για να δούμε ......................

[jackrussel]

εμειςμ φυγαμε αλλα ξαμγυρισουμε,,,λατρευω την ιταλια και μας προσφερε πολλα αλλα η μοναξια δεν παλευεται ειδικα αν εχεις παιδια, εγω τα ειχα παιξει,,,θα επιστρεξουμε στην βαση μας μιας και το σπιτι ειναι δικο μας και ο αντρας μου θα πηγαινοερχεται, θα δουμε πως θα λειτουργησει,,,

ειμαστε εδω και 20 μερες ελλαδα για καλοκαιρι και το παιδακι μας εχει αλλαξει, ειναι με τους παππουδες/ξαδερφια/νονους,,,αυτο ειναι ανεκτιμητο,,,,, ειναι απιστευτο ποσο καλο εχει του κανει,,,,,,,

 

δυσκολοι καιροι, δυσκολες αποφασεις κουραγιο σε ολους μας

[Morchelina]

 

δυσκολοι καιροι, δυσκολες αποφασεις κουραγιο σε ολους μας

 

Όντως αλλά το βασικότερο είναι αν θέλετε κάτι πολύ να το δοκιμάσετε να μην μετανιώνετε μετά. Όταν είσαι έξω, έχεις τη δουλειά σου, την ασφάλειά σου σου λείπουν οι συγγενείς και φίλοι. Όταν είσαι Ελλάδα το πιο σημαντικό πράγμα είναι η καλή δουλειά. Αυτά που μας λείπουν αυτά θεωρούμε τα πιο σημαντικά, αυτά που έχουμε τα θεωούμε δεδομένα. Είναι η φύση μας αυτή.

 

Θυμάμαι οι εγγλέζοι είχαν δουλειές στελεχών με αστρονομικούς μισθούς και το όνειρό τους ήταν να έρθουν στην Ελλάδα να ανοίξουν ένα μπαράκι σε ελληνικό νησί να είναι σε διακοπές όλο το χρόνο.

[kounelitsa]

Κορίτσια επειδή έχουμε κι εμεις κάτι στα σκαριά (μόλις οριστικοποιηθεί θα σας γράψω τα σχετικά)

 

έχω μια φοβερή ανασφάλεια..τί θα γίνει με τη μικρή, έχω ξεκινήσει να της μιλάω αγγλικά και φυσικά δεν την πάω για billingual απλά να καταλαβαίνει τις απλές εντολες στα αγγλικά και στα ελληνικά και μετά βλεπουμε.

 

Εσας τα δικά σας παιδάκια πώς προσαρμόστηκαν? Πιο πολύ με ενδιαφέρει το να μπορέι να συναναστραφεί με αλλα παιδάκια και να μη νιώθει ξεκομμένη. Εσεις πως το αντιμετωπίσατε??

 

Πραγματικά νιώθω πνιγμένη!

[Peekaboo]

Κορίτσια επειδή έχουμε κι εμεις κάτι στα σκαριά (μόλις οριστικοποιηθεί θα σας γράψω τα σχετικά)

 

έχω μια φοβερή ανασφάλεια..τί θα γίνει με τη μικρή, έχω ξεκινήσει να της μιλάω αγγλικά και φυσικά δεν την πάω για billingual απλά να καταλαβαίνει τις απλές εντολες στα αγγλικά και στα ελληνικά και μετά βλεπουμε.

 

Εσας τα δικά σας παιδάκια πώς προσαρμόστηκαν? Πιο πολύ με ενδιαφέρει το να μπορέι να συναναστραφεί με αλλα παιδάκια και να μη νιώθει ξεκομμένη. Εσεις πως το αντιμετωπίσατε??

 

Πραγματικά νιώθω πνιγμένη!

Ο μικρός πήγε σταθμό στην Αγγλία σε ηλικία 14 μηνών. Μέχρι τότε δεν του είχαμε μιλήσει αγγλικά. Οι κοπέλες μου είπαν ότι εξ'αρχής δεν είχαν πρόβλημα να συνεννοηθούν μαζί του, είτε στα αγγλικά είτε με sign language που χρησιμοποιούν συνδυαστικά. Πλέον είναι 22 μηνών και λέει λέξεις και μικρές προτάσεις (2 λέξεων) και στα αγγλικά και ελληνικά. Σπίτι μιλάμε κυρίως ελληνικά, απλά ορισμένες φορές επαναλαμβάνουμε λεξούλες και στα αγγλικά για να κάνει τη σύνδεση.

 

Μην πανικοβάλεσαι. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος κυρίως σε αύτη την ηλικία έχει τη δυνατότητα να απορροφά πολύ γρήγορα γνώση και λέξεις. Είχα διαβάσει μια έρευνα που έλεγε ότι σε αυτή την ηλικία ένα παιδί μπορεί να μάθει και να διαχωρίσει έως και 3 γλώσσες.

[BEBE]

Ετοιμάζόμαστε και εμείς σιγα σιγα.. τωρα ψάχνει για σπίτι. Μήπως εχετε ιδεα για κάποια για μεταφορική εταιρεία σοβαρή να πάρω καμιά ιδέα από τιμές ?

[bobirakia]

Ετοιμάζόμαστε και εμείς σιγα σιγα.. τωρα ψάχνει για σπίτι. Μήπως εχετε ιδεα για κάποια για μεταφορική εταιρεία σοβαρή να πάρω καμιά ιδέα από τιμές ?

 

Mε το καλό!Στο Αμστερνταμ θα μεινετε? Το τελευταιο καιρο σκεφτομαστε κι εμεις την περιπτωση να φυγουμε για Ολλανδια. Εχουμε και 2 φιλους εκει που μενουν αρκετα χρονια. να μας λες εντυπωσεις ετσι?

[BEBE]

Θα μείνουμε Χάγη ή σε προάστειο της. Ολα θα εξαρτηθούν απο το σπίτι.

[pelagia]

Αχ κοριτσια και μεις προσπαθοθμε να φυγουμε , με λυπη θα πω αυτο που θα πω αλλα ετσι καλυτερα αν δεν τα καταφερουμε οικογενειακος θα φυγω μονη μου και μετα απο λιγο θα παρω το παιδκι μου και αν θελει να ακολουθησει ο ανδρασ μου καλος αλλιως εγω εδω το παιδι μου δεν το μεγαλωνω...

[pelagia]

[pelagia]

http://parentscafe.gr/showthread.php?t=324&page=55

[elzu]

Καλημερα κοριτσια!Προσπαθησα να διαβασω απο την αρχη ολα τα ποστ αλλα ειναι πολλα...ηρθε λοιπον και η δικη μας ωρα να φυγουμε απο την Ελλαδα...δεν στεναχωριεμαι πολυ γιατι δεν ενδιαφερεται για τα παιδια της...ειμαι ανεργη απο περσι το καλοκαιρι...απο την δουλεια μου τοτε δεν ειχα παρει 1000 ευρω και ουτε θα τα παρω...ο συζυγος κατι προσπαθει μονος αλλα και αυτος δυσκολα...ειμαστε στο νοικι και εχουμε και την μπουμπου που ειναι 3 μηνων...τα λεφτα δεν φτανουν για να βγαλουμε τον χειμωνα εδω πανω στην Φλωρινα με την τιμη του πετρελαιου να εχει φτασει στα υψη οποτε ο ανδρας μου θα φυγει Σεπτεμβριο για Γερμανια ( εχει βρει κατι σε εναν συγγενη ) και εγω θα τον ακολουθησω τον Απριλιο...ολους αυτους τους μηνες θα παω να μεινω στους γονεις...Χαιρομαι που θα φυγουμε γιατι εκει θα δουλεψεις και θα μπορεις να ζησεις...εδω δεν μπορεις να ζησεις πλεον...Θελω καποια κοπελα που μενει γερμανια να μου πει πως ειναι εκει...ξερω βεβαια λιγο απο γερμανια γιατι η μαμα μου ειναι απο εκει και εγω πηγαινα τα καλοκαιρια σαν επισκεπτης...ειμαι 100% σιγουρη οτι ολα ειναι καλυτερα εκει για την μπεμπουλα κυριως...

[pelagia]

elzu http://www.facebook.com/#!/photo.php?fbid=10150328190299305&set=a.10150328189564305.389023.173252269304&type=1&theater tsekare edw...

[elzu]

πελαγια σε ευχαριστω πολυ!Θα περιμενω και καποια αλλη κοπελα να μου πει την εμπειρια της...

[sususe]

Tι να πει κανείς για τη Γερμανία... απ ό,τι κατάλαβα λόγω ανεργίας είναι για εσάς μονόδρομος.Για εμενα πάλι ήταν επιλογή πριν από 8 χρόνια που αποφάσισα να φύγω για καθαρά οικονομικούς λόγους,χωρίς να ξέρω τη γερμανική γλώσσα,με κάποιον μακρινό γνωστό(Γερμανό) και χωρίς καμία εμπειρία ζωής στο εξωτερικό-τα ταξίδια αναψυχής φυσικά δεν πιάνονται.

Δεν είχα να χάσω τίποτα,με λίγα λόγια,μια και βρήκα καλή δουλειά.

Ή έτσι πίστευα.Γιατί φεύγοντας για εκεί εκτίμησα το "εδώ":τους φίλους μου,την οικογένειά μου,το σπίτι μου και τον απίστευτο καιρό,που όσο κι αν το γελάνε μερικοί εδώ μέσα,για ζήσε 7-8 μήνες χειμώνα και συννεφιά,πάγους,χιόνια και βροχές κι έλα να μου μιλήσεις.

Εμένα με επηρεάζει ο καιρός πολύ,όπως και άλλους Έλληνες που ξέρω.

Επίσης,οι σχέσεις είναι διαφορετικές,μιλάω για τις επαγγελματικές(που τις διέπει η αυστηρή τυπικότητα και μια ανούσια φιλικότητα)και το ίδιο ισχύει για τις φιλικές.Κρύα πράγματα:μία φορά εσύ,μία φορά εγώ και άλλα τέτοια που εμενα προσωπικά δεν με "ζεσταίνουν".Πολύ αλκοόλ:οι άνθρωποι από πολύ νέοι μάλιστα πίνουν πολύ,αυτός είναι ο τρόπος διασκέδασής τους μια και τους "χαλαρώνει" από την απίστευτη τσίτα που έχουν στη δουλειά τους.

Εμείς με την ελληνική νοοτροπία ειδικά,είμαστε χαμένοι από χέρι.

Μην συγκρίνετε με Γερμανούς που ζουν εδώ στην Ελλάδα,λόγω γάμου ή επειδή έτσι το επέλεξαν:αυτοί έχουν προσαρμοστεί εδώ,όπως κι εμείς εκεί.

Εκεί είμαι απλά αλλιώτικη-προσαρμοσμενη,γιατί αν δεν είμαι δεν θα με δέχονται.

Να μου πεις,ρε παιδί μου,όλα αρνητικά είναι εκεί;

Όχι όλα-φυσικά.Υπάρχει μια κοινωνική πρόνοια που εμείς δεν θα δούμε ίσως ποτέ.Επιδόματα,διευκολύνσεις,νόμοι,έλεγχος.Πλατιοί δρόμοι,αυστηροί κανονισμοί και τσουχτερά πρόστιμα.Παιδικοί σταθμοί με προτεραιότητα στις άγαμες/χωρισμένες μητέρες.

Σε αρκετους σταθμούς του μετρό και σε όλα τα λεωφορεία,τραμ κλπ.μπαίνει καροτσακι παιδικό ή αναπηρικό.

Αν έχεις δουλειά κι ασφάλεια,δεν πληρώνεις για πολλά,σε ακριβές εξετάσεις έχεις συμμετοχή,τα φάρμακα είναι πανάκριβα.

Η ζωή μπορεί να είναι και πιο φθηνή,αν μένεις μακριά από το κέντρο ή σε μικρότερη πόλη ή χωριό και ψωνίζεις από φτηνά σουπερ-μαρκετ κι από αλυσίδες ενδυμάτων.

Με λίγα λόγια διαλέγεις και παίρνεις.Όσο για τα παιδιά σας μην ανησυχείτε,μαθαίνουν τη γλώσσα πολύ πιο γρήγορα από τους μεγάλους.

Αυτά μου έρχονται τώρα,αν θέλετε κάτι άλλο ρωτήστε.

[elzu]

Εγω ζω στην Φλωρινα και εδω εχουμε 7-8 μηνες χειμωνα και πολυ κρυο οποτε σε αυτο δεν θα εχουμε προβλημα...οσο για το οτι ο κοσμος πινει,πινει και στην Ελλαδα για να ξεχασει τον πονο του...εκει ομως δεν θα εχεις 12 την νυχτα καποια παιδια να μην τα χαρακτηρισω να εχουν τερμα την μουσικη και να αναστατωνουν τον κοσμο ουτε τα μηχανακια να κανουν τρελο θορυβο για μαγκια, ουτε ο καθε ενας να παρκαρει πανω στα πεζοδρομια και να μην μπορω να περασω με το καροτσακι για να μην εχει να περπατησει 2 βηματα...Ναι ειμαι ανεργη και θελω να δουλεψω και εδω δυστυχως δεν μπορω αλλα και να μπορουσα θα μου εδειναν πολυ λιγα...πιστευω οτι στην Γερμανια η μικρη μου θα ζησει πολυ καλυτερα...στην Φλωρινα δεν εχουμε μια σωστη παιδικη χαρα...και ξερω οτι στην Γερμανια αυτες αξιζουν...Οσο για τις σχεσεις που λες στην δουλεια τις προτιμαω απο το να σου την πεφτει το αφεντικο και τετοια...

[sususe]

Κοίτα,το καθετί έχει δύο όψεις.

Διαλέγεις και παίρνεις αυτό που σου ταιριάζει.

Ούτε εδώ είναι καλά,αλλά ούτε κι εκεί εύκολα.

Τίποτα δεν χαρίζεται τελικά πουθενά.

Εγώ κατάθεσα τη δική μου εμπειρία και γνώμη.

 

Από τότε που έφυγα εκτίμησα πολλά πράγματα που είχα στην Ελλάδα και τα θεωρούσα δεδομένα.Το δόσιμο των φίλων και την ψυχική ζεστασιά,την πλάκα και τον χαβαλέ,την ευελιξία στα προβλήματα της ζωής.Την αγκαλιά,το άγγιγμα,(εκεί αν σε ακουμπήσουν σου ζητούν χίλια συγγνώμη).

Την ευστροφία των ανθρώπων.

(Εδώ στην Ελλάδα σε κάθε πρόβλημα υπάρχουν χίλιες λύσεις,εκεί μία που πρέπει να ταιριάξει σε όλους άσχετα αν δεν "κολλάει" με τίποτα.)

Τη μάνα μου που ακόμα προσφέρει στην οικογένεια "κερί αναμμένο" και την οικογένειά μου,το σόι μου,ακόμα κι αν δεν τους βλέπω όλους συχνά.

Εκεί συχνά η έννοια "οικογένεια" είναι πολύ σχετική,αν υπάρχει καν.

Τον ήλιο που μου φτιαχνε το κέφι (εκεί παίρνουν σχεδόν όλοι αντικαταθλιπτικά,ταξιδεύουν όσο πιο συχνά -και μακριά- μπορούν,τα κόκαλά πονάνε από την υγρασία κι ένα κρυολόγημα κάνει μήνες να περάσει).

Αυτά εκτίμησα.

Όμως εκτίμησα και εκεί πολλά πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι αξιοπρεπή,έχω δικαιώματα σαν εργαζόμενη και όχι μόνο στα λόγια,έχω δικαιώματα σαν καταναλώτρια,σαν ασθενής(μεγάλο πράγμα).

Περπατάω σε πλατιά πεζοδρόμια,σταματάνε όλοι να περάσω στη διάβαση πεζών,έχω πολύ περισσότερο πράσινο από την τσιμεντούπολη που μεγάλωσα.

Δεν με ενοχλεί κανείς,αλλά έδωσα κι εγώ την προσωπική μου προσπάθεια ένταξης στην κοινωνία τους.

Και τέλος για να κλείσω:ιδανικά δεν είναι ούτε εδώ,ούτε εκεί.

Εχει κι εκεί προβλήματα σοβαρά,ανεργία,εκμετάλλευση στις δουλειές,αστέγους,πολλή πορνεία,φριχτή τηλεόραση χαμηλότατου επιπέδου.

Απλά η Ελλάδα είναι η χώρα μου και την πονάω κι αν ήταν να μπορώ να διαλέξω θα ερχόμουν αύριο κιόλας πίσω.

 

Εσύ είσαι στη φάση του "φεύγα",στο καλό λοιπόν και καλή αντάμωση στο φόρουμ να μας πεις πώς τα περίμενες και πώς τα βρήκες τα πράγματα.

[elzu]

Δικιο εχεις σε αυτα που γραφεις και σε ευχαριστω αλλα θελω να σου πω οτι δεν ειμαι τελείως ασχετη με την γερμανια...η μαμα μου ειναι γερμανιδα οποτε ξερω για τις οικογενειακες σχεσεις και για την τηλεοραση που λες.Μπορει με την μαμα μου να κανουμε 1 μηνα να μιλησουμε και οταν γεννησα ας πουμε δεν μου ειπε να ερθει στο νοσοκομειο να μεινει ενω απο την αλλη η πεθερα μου σκίστηκε να ερθει...Αυτα οσο ναναι τα παλευεις αν εχεις λεφτα να ζησεις...ειναι χειροτερα εδω στην Ελλαδα που ναι εχω τον ηλιο και την ζεστη αλλα δεν εχω λεφτα να παω καπου ουτε για καφε...οποτε οπως λες και στις δυο χωρες εχει τα κακα και τα καλα της...αφου ζεις εκει θα ηθελα να μου πεις για την κατασταση στους παιδικους σταθμους.Σε ποια πολη μενεις?

[kounelitsa]

Αχ κορίτσια μου κι εμείς τελικά φεύγουμε και με έχει πιάσει κρύος ιδρώτας..τί να πρωτοετοιμάσω...

 

Peekaboo με ηρέμησες λιγάκι αν και εμείς δεν θα πάμε Ευρώπη... αλλά ελπίζω με λιιιγα αγγλικά να κάνει παρέα με άλλα αγγλόφωνα παιδάκια..