Τα ουρλιαχτά είναι το νέο ξύλο!!

[ballou]

Απορία: Στην περίπτωση που θυμώνει το παιδί μας πχ στο Σούπερ Μάρκετ και αρχίζει και εκτοξέυει πράγματα από το καρότσι και μας βλέπουν οι υπόλοιποι για αυτή τη συμπεριφορά του παιδιού μας και αποδοκιμάζουν κιόλας. Το καλύτερο θα ήταν η συζήτηση επί τόπου έτσι? Αν μ΄'εσα από τη συζήτηση πει "Θελώ να φύγουμε ΤΩΡΑ!!!!",

 

τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε? Να εξηγώ μέχρι που να φωνάξουν "τελευταία ανακοίνωση σε 2 λεπτά κλείνουμε" ότι δεν έχουμε καμάρι άλλη ώρα για να ξανάρθουμε?

 

Το ίδιο σκηνικό διάβαζα σε ένα βιβλιο που αναφέρεται στην ψυχολογία των παιδιών και των γονιών.

Η απάντηση : Το παίρνουμε και φεύγουμε επιτόπου. Δεν του μιλάμε στο σούπερ και στο σπίτι του εξηγούμε ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του. Την επόμενη φορά πάμε σούπερ χωρίς το παιδί μέχρι να καταλάβει ότι ήταν λάθος η συμπεριφορά του και ότι θα πρέπει να την αλλάξει.

 

Πω πω πόσες μέρες θα είμαστε νηστικοί!!!!

[ΝΙΚ-16]

Το ίδιο σκηνικό διάβαζα σε ένα βιβλιο που αναφέρεται στην ψυχολογία των παιδιών και των γονιών.

Η απάντηση : Το παίρνουμε και φεύγουμε επιτόπου. Δεν του μιλάμε στο σούπερ και στο σπίτι του εξηγούμε ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του. Την επόμενη φορά πάμε σούπερ χωρίς το παιδί μέχρι να καταλάβει ότι ήταν λάθος η συμπεριφορά του και ότι θα πρέπει να την αλλάξει.

 

Πω πω πόσες μέρες θα είμαστε νηστικοί!!!!

το χω κάνει άπειρες φορές και οχι μόνο στο σούπερ αλλά ακόμα και απο παιδική χαρά

δεν καταλαβαίνει τίποτα σαν να μην έγινε ποτέ, τί τιμωρία τί στέρηση παιχνιδιού δεν μπορέσε ποτέ του να αντισταθεί στη σκανδαλιά.

[UFO]

νομίζω οτι το δικό μου παιιδί δεν θα μάθει ποτέ να φέρετε στο σουπερ όσες εκπαιδευτικές επισκέψεις και να κάνουμε............μετά το 20λεπτο αρχίζει και θέλει να κατέβει απο το καρότσι και να κυνηγιόμαστε στους διαδρόμους.........:roll::roll:

μη το λες μωρε

if you put your mind in to it θα δεις

...

την μία θα φύγετε (θα παθει εκπληξη μεγάλη)

την αλλη θα καθυστερήσει να αντιδρασει (θα του παρει περισσότερη ώρα) αλλα θα αντιδρασει ...

την αλλη θα κατεβάσει τις σοκολατες απ το ραφι !

την αλλη θα κοιμηθει στο καρότσι (Oh ! Yes )

την αλλη θα κανει κατι αλλο ...

μετα απο πεντε δεκα φορές θα βρειτε τους ρυθμούς σας

έχετε και την τσαντα δραστηριότητας (μπογές μπλειμομπίλ αυτοκινητακι) και αν βαρεθέι βγαλτου κατι να παιξει ...

μετα απο λίγο καιρό θα παρει χαμπαρι οτι έτσι κάνουμε ...! Οι μεγαλοι πρέπει να κανουν κάποιες δουλειές που βαριούνται τα παιδια και τα παιδια πρέπει να κανουν καποιες αλλες δουλειες που βαριούνται οι μεγαλοι ...

εμενα χωρίς πλακα μου πειρε 3 επισκεψεις ... την μια φυγαμε την αλλη καθησαμε κατεβασαμε ενα ολοκληρο ραφι (και μας μαλωσε η υπάλληλος) τηνα λλη κουραστηκε πειρε ενα χυμό στο χερι ανοιξε το παραμυθι της μεσα στο καρότσι και τελος ...!

αλλα πρίν έχει δεκα λεπτα κουνιες και μετα παλι έχει κατι να κανουμε ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΙΕΛΕΓΕΙ ΑΥΤΗ...(εχει κατι να περιμένει αν δεν ....όμως κάνουμε την δουλεια μας σουπερ τραπεζα αίτηση οαεδ ικα σικα ΔΕΝ θα έχει μετα αυτό που θελει εκείνη and that is a law !!!! )

δεν ειναι βουνο μωρε νταξ ... τροπο θελει

απ την αλλη εμενα είναι βιώσιμη αναγκη να ΜΑΘΕΙ καθώς ΠΡΕΠΕΙ να κανουμε κάποια πραγματα μαζί που δυστυχώς τα βαριούνται τα παιδια !

δνε ειναι παραλογο που τα βαριούνται , παραλογο είναι να περιμένουμε να αντιδρουν ΑΜΕΣΑ όπως θελουμε !

 

ps

και όσο ήταν οκ και φερόταν σε λογικα πλαίσια την ενθάρρυνα , σε ευχαριστω που με βοηθάς , αν δεν είχα εσενα να έισαι τοσο φρόνημη δνε θα ψωνίζαμε τωρα ολα αυτα τα υπέροχα πραγματα ...είσαι πολύ φρόνιμη , σε ευχαριστώ μπουρου μπουρου ...!

[ΝΙΚ-16]

aria νομίζω οτι έχει να κάνει και με το παιδί δεν είναι μόνο πώς θα το μάθεις εσύ.

 

τα χω κάνει όλα τα παραπάνω που αναφέρεις και κυρίως αυτό με το ευχαριστώ του τονίζω συνέχεια αλλά τζίφος πόσες φορές του λέω θα πάμε με τη μαμά για ψώνια και αν καθίσεις ήσυχα να ψωνίσει η μανούλα θα πάμε στις κούνιες αλλά μάταια μόλις ανακαλύψει τον ψύκτη νερού που έχουν τα μαγαζιά μέσα πλημμυρίζει όλο το κατάστημα ή μπαινοβγαίνει στα δοκιμαστήρια............................

[UFO]

Nik αυτα δεν τα έχω κάνει μόνο με το παιδι μου

.....

εχω εκπαιδεύσεις αρκετες δεκάδες παιδια (ΝΑΙ στο σουπερ )

δνε πιστεύω σε μη συνεργάσιμα παιδια εκτως και να μιλάμε για παιδιά με κάποια διαταραχή !

αλλα ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΓΙΝΕΤΑΙ αλλα θέλει μια ίσως διαφορετική προσέγγιση ή ίσως και περισσότερο χρόνο!

δεν παιζει λοιπόν να μην μάθουμε το παιδι μας να συνηπραχει μαζί μας σε δουλειες που πρέπει να κανουμε ...!

γιατι αν εγω πίστευα σε αυτο που λες : είναι στο παιδί ... εγω δεν θα μπορούσα να παω πουθενά .

ΕΧΩ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΤΟΝ ΤΣΑΚΙ λεμε ...!

(τον θυμάστε το τσακι την κούκλα ε; )

υσ

πολλα παιδια έχουν θεμα με το νερο ...λύνεται ...(με κόστος βεβαια αλλα λύνεται , μην απελπίζεσαι μωρε !!)

 

edit plus α να και κατι ακόμα που βοηθάει και ξεχασα

βαλτο στο παιχνίδι να παρει αποφάσεις μαζί σου , δείξτου δυο προιοντα να διαλέξει ποιο απο τα δυο να παρετε , ρωτα το για τις ποσότητες , πες , θυμάσαι τι αλλο θελουμε να παρουμε ; αυτοί οι χημοί ή οι αλλοι ; ...... και γενικά μέχρι να ολοκληρωθεί η εκπαίδευση θελει λίγο παραπάνω χρόνο (μην υπολογίζεις δλδ οτι θα εχεις μια ώρα για σουπερ ... αν πας με το παιδι πάντα να υπολογίζεις δύο ώρες ... )

[vasiliki40]

Το ίδιο σκηνικό διάβαζα σε ένα βιβλιο που αναφέρεται στην ψυχολογία των παιδιών και των γονιών.

Η απάντηση : Το παίρνουμε και φεύγουμε επιτόπου. Δεν του μιλάμε στο σούπερ και στο σπίτι του εξηγούμε ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του. Την επόμενη φορά πάμε σούπερ χωρίς το παιδί μέχρι να καταλάβει ότι ήταν λάθος η συμπεριφορά του και ότι θα πρέπει να την αλλάξει.

 

Πω πω πόσες μέρες θα είμαστε νηστικοί!!!!

 

Όχι , όχι , όχι.Από το σούπερ δεν θα έφευγα ο κόσμος να χαλάσει και δεν πάει να γράφει όποιο βιβλίο ότι θέλει.Ο χρόνος που έχω είναι περιορισμένος.Σε μία τέτοια περίπτωση θα καθόμουν στα γόνατα για να είμαι στο ίδιο ύψος θα του έπιανα τα χέρια (εννοείτε όχι να πονέσει)και πολύ μα πολύ σοβαρά θα του έλεγα ότι ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ.Το έχω κάνει όταν μου έχει αρχίσει την γκρίνια και δεν λέει να σταματίσει και εγώ έχω χίλιες δουλειές να κάνω.

[marandnik]

Θυμάμαι με το πρώτο μου παιδί, στην πρώτη μας παιδίατρο, η πρώτη συμβουλή που μου έδωσε για το πώς θα πρέπει να φέρομαι ως μαμά, μου είχε αρέσει πάρα πολύ. Μου είχε πει ότι θα πρέπει να έχω πάντα στο μυαλό μου τη μητέρα από το winnie the pooh. Μια καλόκαρδη, ήρεμη κυρία, που δεν θυμώνει ποτέ και φέρεται πάντα με γλυκό τρόπο. "- Δεν θέλεις να φας άλλο αγάπη μου; Δεν πειράζει, άστο και έλα να διαβάσουμε ένα παραμυθάκι μαζί."

 

Ετσι προσπάθησα να φερθώ κι εγώ... Όμως ρε γμτ, αυτό το άτομο που παρουσίαζα στα παιδιά μου, δεν ήταν εγώ. Εγώ έχω μια άλφα προσωπικότητα, θυμώνω, είμαι εξωστρεφής και τον εκφράζω το θυμό μου, συγχωρώ...Δεν αισθάνομαι καλά να παριστάνω στα παιδιά μου κάποια άλλη, που δεν είναι εγώ.

Κατήντησα να θυμώνω και να προσπαθώ να κρύψω το θυμό μου. Να λέω με τρεμάμενη από νεύρα φωνή και με ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπο, "Μπορείς σε παρακαλώ να σταματήσεις να κοπανάς το κουτάλι σου στο κεφάλι του αδελφού σου, ........ αγάπη μου!!" Το αγάπη μου το διατήρησα. Αλλά, με τσιτάτο και υποσκάπτοντα νεύρα....

 

Τελικά αποφάσισα ότι ο θυμός είναι ένα συναίσθημα και τα παιδιά θα πρέπει να μάθουν ότι και οι γονείς θυμώνουν. Ο θυμός είναι καλός. Εκτονώνει καταστάσεις. Είναι επίσης επικοινωνία. Ο άλλος βλέπει ότι θυμώνεις και καταλαβαίνει ότι σε πίεσε περισσότερο από ότι έπρεπε και πρέπει να σου συμπαρασταθεί εκείνη τη στιγμή κάνοντας λίγο πίσω. Νομίζω επίσης ότι επειδή και τα παιδιά μας νιώθουν θυμό, μπορούν να μάθουν πολλά βλέποντας τους γονείς τους να θυμώνουν αλλά να διαχειρίζονται το θυμό τους με αξιοπρέπεια.

 

Οπότε, ναι θυμώνω μπροστά στα παιδιά μου και ρίχνω και λίγο χιουμοράκι την ώρα του θυμού για να το ελαφρύνω, προσπαθώ να μην τσιρίζω και να φέρομαι υστερικά αλλά υψώνω τη φωνή σουφρώνω το πρόσωπο. Έτσι:

Επίσης, μου έχει μείνει μεγάλο κουσούρι το "αγάπη μου" γιατί πάντα το κολλάω πίσω από ότι λέω όταν θυμώνω, για να το ελαφρύνω. Ομως μου έγινε συνήθεια και μου ξεφεύγει και σε συναδέλφους στη δουλειά όταν θυμώνω και θα νομίζουν οι μισοί ότι έχω παράνομες σχέσεις με τους υπόλοιπους.

 

Α, και το καλύτερο, τελικά μεγαλώνοντας τα παιδιά μου η μάνα είδα και αρκετά επισόδεια του winnie the pooh και μητέρα τελικά δεν έχει!

[fistikaki]

 

Α, και το καλύτερο, τελικά μεγαλώνοντας τα παιδιά μου η μάνα είδα και αρκετά επισόδεια του winnie the pooh και μητέρα τελικά δεν έχει!

 

 

παρ ολιγο ν ακυρωσω ολο σου το ποστ, γι αυτο το πραγμα!!! τι μουφες που ειναι οι παιδιατροι ρε παιδι μου :confused:

 

κατα τ αλλα, αυτο ειπα και γω... και οι γονεις εχουν δικαιωμα να θυμωνουν..

 

και να κλαινε.. (αλλο κεφαλαιο αυτο, ξερω...)

[Λέγκω]

Πριν απο λίγο ουρλιάξα και τώρα για άλλη μια φορά κάνω αυτοκριτική και θέλω να βάλω το κεφάλι μου μες τη λεκάνη της τουαλέτας... και να τραβήξω και το καζανάκι... Συμφωνώ ότι πρέπει να εκφράζουμε τον θυμό μας αλλά άλλο το να πουμε "μωρό μου τα έχω πάρει τώρα και θέλω λίγο χρόνο να ηρεμήσω" και άλλο να ουρλιάζουμε... Το να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας και να ζητάμε να εκφράσει τα δικά του είναι πολύ σημαντικό... αλλά με τα ουρλιαχτά το μόνο που πετυχαίνουμε είναι το παιδί είτε να φοβηθεί είτε να μας γράψει και αργότερα να μάθει να ουρλιάζει κι αυτό στους άλλους, είτε και τα δύο!

Κάθε φορά λέω ότι είναι η τελευταία φορά αλλά ακόμα δεν το έχω τηρήσει. Εντομεταξύ κάθε φορά που εκνευρίζομαι πολύ για να ηρεμήσω (γιατί το μέτρημα μέχρι πέντε δεν πιάνει με την καμία...έχω φτάσει στο εκατό και τίποτα) πηγαίνω κοπανάω κάπου το χέρι μου και μετά έχω να σκεφτώ το χεράκι μου το κουλό και ξεχνάω για λίγο τα νεύρα... χμμμμ λίγο ψυχασθενικό δεν βρίσκετε;

Ουφφφφ χάλια αισθάνομαι πάλι, να πάρει...

Βασικά σε όλα αυτά έχω καταλήξει ότι φταίει η κούραση και κυρίως η για χρόνια αυπνία... λίγο ξεκούραστη να είμαι ακόμα και να γίνεται βαγδάτη στο σπίτι γίνομαι ένα τέεεεεερας ψυχραιμίας!

Τώρα για την εκπαίδευση του σουπερ μάρκετ δεν ξέρω πως την έκανα αλλά την έκανα... παρόλο που είναι χουλιγκανάκια επειδή αναγκαστικά τα σουρνω μαζί στα πάντα κάπως την παλεύουν με μικρές απώλειες... μέχρι και κούρεμα έχω κάνει με τον ένα στο βυζί να θηλάζει και να μου χώνει σκαμπίλια και με το άλλο να πετάει κλάμερ στον αέρα κι εγώ προσπαθώ να τα πιάνω... δεν θέλετε να μάθαιτε τι κούρεμα βγήκε...

[maribel]

κι εγώ φώναζα και τσίριζα κι όλα τα όμορφα που σε κάνουν να ντρέπεσαι και μετανιώνεις την ίδια στιγμή, μέχρι που μια μέρα γυρνάει το παιδί και μου λέει ...μαμά σε παρακαλώ μη φώναζεις γιατί με τρομάζεις και μετά έχω πονοκέφαλο.Αυτό ήταν...παναγίτσα μετά η μαμά.Φυσικά και θυμωνω και εκνευρίζομαι,αλλά συζητάμε και το λύνουμε...τέρμα οι φωνές.

Εξάλλου αυτό που θέλω να περάσω στα παιδιά είναι να μην ανέχονται φωνές από κανέναν ως μέσο επιβολής,πειθαρχίας,τιμωρίας κλπ,οπότε έπρεπε πρώτη να δώσω το παράδειγμα.

[love4four]

Άρα: την επόμενη φορά που θα θέλω να βάλω τις φωνές (γιατί θα υπάρξει - είναι το μόνο σίγουρο) μπορώ να μετρήσω μέχρι το πέντε, να κοπανήσω το χέρι μου στον τοίχο ή να απομακρυνθώ και να ζητήσω από το παιδί να ηρεμήσει και μετά να το συζητήσουμε..... Χρειάζονται δυο για να γίνει καβγάς κι εγώ σήμερα έχω συνηδειτοποιήσει πως καβγάδιζα μόνη μου, μ' εμένα και με τις αντοχές μου. Και όχι με το παιδί που απλά αντέδρασε αλυσιδωτά μεν, αλλά απλά αντέδρασε άσχημα και εξωτερίκευσε τον θυμό του με τον εμετό....

Συγνώμη Νικόλα μου... που σ' έκανα να φοβηθείς επειδή δεν είχα την ψυχραιμία να βάλω φρένο... στα νεύρα μου και να διαχειριστώ τον θυμό μου.... χίλια συγνώμη...

[Aeriko]

xμμμμ μήπως να το έριχνες κι εσύ στον εμετό; (αστειεύομαι )

[Λέγκω]

Εξάλλου αυτό που θέλω να περάσω στα παιδιά είναι να μην ανέχονται φωνές από κανέναν ως μέσο επιβολής,πειθαρχίας,τιμωρίας κλπ,οπότε έπρεπε πρώτη να δώσω το παράδειγμα.

Έχεις δίκιο!

[MY TREASURE]

To ουρλιαχτό σου... έχει αντίκρυσμα; Θέλω να πω... αλλάζει η κατάσταση που σε φτάνει στο ουρλιαχτό εκείνη τη στιγμή;

Αν ουρλιάξω "κατουριουνται" από φόβο και αμέσως υπακούν, και αυτό είναι το κακό. Και ενώ αμέσως μετά λέω "πρεπει να βάλω φωνη για να υπακούσετε?" και μετανιώνω που φωνάζω, αλλά είναι και η ευκολη λύση καμιά φορά και έτσι συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος....

έχω πολύ δουλεια ακόμα!!!!!

[Aeriko]

Έχεις κάνει όμως το πρώτο βήμα: έχεις καταλάβει ότι είναι λάθος

[sevoula]

αν σου έρχεται εσένα να φωνάξεις, πας σε άλλο δωμάτιο, χώρο και χτυπάς τον αδύναμο εαυτούλη σου.

αν ο άλλος όμως είναι βροντόφωνος και λέει δεν φωνάζω, ενώ φωνάζει, πώς προστατεύεις το μικρό σου;

ο άντρας μου μιλάει έντονα πολλές φορές, για άσχετα θέματα. μπορεί να μιλάει για τον ΠΑΟ και να νομίζεις ότι μαλώνουμε, μόνο και μόνο γιατί δεν καταλαβάινει την ένταση της φωνής του. το μωρό όμως έχω παρατηρήσει ότι τον κοιτάζει με απορία.του έχω μιλήσει ότι μπορεί να προκαλέι εκνευρισμό στο παιδί, δεν το παραδέχεται. να παίρνω το παιδί σε άλλο δωμάτιο, όταν μου μιλάει... αγένεια δεν είναι;

ποιόν να κάνω καλά; ή μήπως η μικρή θα συνηθίσει ότι ο μπαμπάς είναι λίγο φωνακλάς και δεν θα του δίνει σημασία;

να τα πάρω κρανίο ή να μην τα πάρω! ιδού η απορία!

η απορία μου δεν κολλάει απόλυτα στο θέμα ουρλιαχτά, αλλά είναι σχετική.

[ΝΙΚ-16]

σεβούλα να του πεις να γελάει όταν μιλάει έτσι δυνατά για να μην "αγριεύετε" το παιδί.

[sevoula]

την ώρα που μιλάει έντονα, εγώ αρχίζω και γελάω, κάτι σαν την Αστέρω, για να δείξω στη μικρή ότι είναι αστείο. πιάνει, αλλά μου την έχει δώσει να κάνω πάλι τον Σεφερλή, ενώ ο άντρας μου συνεχίζει το ίδιο βιολί. γελάει στο τέλος κι εκείνος ή σταματάει να μιλάει, θιγμένος.

τί να πω. άβυσσος η λογική του άντρα!!!!!!!!!!!!!!

[love4four]

sevoula,

Θα το καταλάβει με το πέρασμα του χρόνου η μικρή ότι αυτός είναι ο τόνος της φωνής του μπαμπά της... πολλοί άνθρωποι το έχουν αυτό ! Αλλά αφού είναι Πανάθα :-P:-P:-P:-P λέω να του το συγχωρήσουμε .............

[fistikaki]

Αν ουρλιάξω "κατουριουνται" από φόβο και αμέσως υπακούν,!

 

εμενα οχι, ουτε καν δινει σημασια!! :confused:

 

τι κανω λαθος?

[ΝΙΚ-16]

εμενα οχι, ουτε καν δινει σημασια!! :confused:

 

τι κανω λαθος?

 

 

 

join the club!!!!!!!!!!!!

μη σου πω οτι μου βάζει μετά αυτός τις φωνές:confused::confused:

[fistikaki]

ναιιιιιιιιιιιιιιιιιι, κλασσικα!!!!!!!! σε δικη της ακαταλαβιστηκη γλωσσα!!!! και σηκωνει και χερι............ και αφου γινουμε μαλλιοκουβαρα, μετα ερχεται και μου τριβεται, και μπαινει κατω απο τα ρουχα μου και τετοια.........

 

ειναι περιεργη η φαση με τις φωνες...

 

μερικα παιδακια φοβουνται, αλλα αδιαφορουν, αλλα απλα σκεφτονται 'α, αλλο ενα πραμα που κανει η μαμα... το΄χω...'

 

παντως, οπως και να το παρεις, δεν κερδιζεις τιποτα.........

[diamantaki]

Εμένα ενώ με αγνοούσε πάντα όταν τη μάλωνα ακόμα και όταν μερικές φορές είχα ξεφύγει και φώναζα, τώρα τελευταία με το που θα καταλάβει ότι τη μαλώνω βάζει τα χέρια στα ματάκια της και κλαίει. Και δεν φωνάζω καθόλου.. Έχει γίνει πολύ ευαίσθητη.

[sevoula]

sevoula,

 

Θα το καταλάβει με το πέρασμα του χρόνου η μικρή ότι αυτός είναι ο τόνος της φωνής του μπαμπά της... πολλοί άνθρωποι το έχουν αυτό ! Αλλά αφού είναι Πανάθα :-P:-P:-P:-P λέω να του το συγχωρήσουμε .............

:D:D:D:D:D

[elenik]

το θεμα της φωνης το δουλευω Δεν το λες ουρλιαχτο αλλα μια τσιριδα ... την μπηζω που και που - συνηθως οταν τα δω καπου ανεβασμενα και ουρλιαζω τρεχοντας να τα πιασω