ΒΑΛΤΕ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΝΟΥ(κοιμήσου παιδί μου)

[Scratée]

"The no-cry sleep solution"

"Τα μωρά είναι άνθρωποι της νύχτας"

"The baby book"

Τρία πολύ τρυφερά βιβλία, με τελείως διαφορετική φιλοσοφία από το "Κοιμήσου παιδί μου".

Για τα πολύ δύσκολα μωρά,σαν το δικό σου,ίσως είναι χρήσιμο το "The fussy baby book",αλλά δεν το έχω διαβάσει.

[miriki]

Δηλαδή το παιδί κλαίει ήδη 39 λεπτά. Δεν υπήρχε περίπτωση να το κάνω αυτό.... Έχω εντελώς άλλη νοοτροπία και δεν πιστεύω ότι κλαίνε για να μας χειριστούνε, αλλά γιατί κάτι δεν αντέχουν. Βρες τι είναι αυτό και προχώρα. Επίσης να σου πω ότι μπήκα στον πειρασμό να το εφαρμόσω ως μέθοδο μέχρι που διάβασα ότι αν το παιδί σου έχει αλλεργίες δεν πρέπει να το κάνεις, γιατί οι αλλεργίες προκαλούν πόνους και ευρεθιστότητα.

 

Παρτο μωρό σου αγκαλιά και θα κοιμηθεί οταν είναι έτοιμο μόνο του. Ξέρω πώς είναι η αϋπνία την πέρασα για χρόνια και ακόμη και τώρα όταν φάει κάτι που δεν πρέπει ξυπνάει ανά δύωρο. Αλλά δε νομίζω ότι η λύση είναι στρατιωτικό πραξικόπημα ύπνου. Η λύση είναι να βρεις πώς θα κοιμάστε περισσότερο όλοι μέσα στο σπίτι έστω και προσωρινά... Καλά κουράγια.

[alcyon]

tsarli...

μια ένσταση μόνο. Εφόσον αλλάζεις συνήθειες ύπνου, η προσαρμογή δεν παίρνει πάνω από 3-4 μέρες και μάλιστα έχει θεαματική αλλαγή από μέρα σε μέρα. Δηλαδή μπορεί την πρώτη μέρα να έχεις πολύ κλάμα (πάνω από μισάωρο) αλλά την επόμενη γύρω στα 15-20 λεπτά, την τρίτη το πολύ 5λεπτο και μετά τέλος. Ούτε στρες, ούτε ανησυχία ... τίποτα. Γνωρίζεις ένα άλλο παιδί. Στην εβδομάδα εδραιώνεται. Καμιά φορά υπάρχει και κανένα πισωπάτημα (αν καθυστερήσεις να το βάλεις και είναι πολύ κουρασμένο), αλλά είναι εντελώς περιστασιακό. Το παιδί όμως βγαίνει ήρεμο μέσα από όλο αυτό ειδικά κατά τη διάρκεια της υπόλοιπης μέρας.

 

 

Να σημειώσω πως δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο στο οποίο βασίζεσαι. Απλά εφάρμοσα αυτή την "αποστασιοποίηση" από την "αγκαλιά για ψύλλου πήδημα" (γιατί αυτό έκανα ως τότε) στα δύο πρώτα παιδιά (δίδυμα) για να μεταβάλω τις συνήθειες ύπνου τους.

 

 

Γιατί σου τραβάει τόσο πολύ στις μέρες και εξακολουθεί να έχει τόση ένταση; Κάτι προκαλεί το παιδί και το ξαναφορτίζει...

 

(Πάω να ξαναδιαβάσω τα μηνύματά σου ... )

[tsarli]

Πιθανότατα το ότι κοιμήθηκε ένα μισάωρο στις 12 και μετά ακόμη μία ώρα 4-5 (ήταν βόλτα με τη γιαγιά και δεν μπορούσα να ελέγξω την κατάσταση). Αυτή είναι η μόνη διαφορά από τις υπόλοιπες μέρες.

Φταίει το γεγονός ότι δεν μπορώ ακόμη να διαχειριστώ τον ημερήσιο ύπνο του. Ίσως να πρέπει να βγαίνουμε π.χ.12-1 για να κοιμάται τότε και όχι πιο αργά, γιατί μου φαίνεται πολύ λογικό να είναι ας πούμε ψιλοχορτάτο από ύπνο.

[alcyon]

Με την επιφύλαξη της λήθης του χρόνου... θα σου πω τα δικά μας (εν περιλήψει ελπίζω).

 

Όταν ξεκινήσαμε ήταν κοντά 6 μηνών. Έως τότε ο ύπνος μου ήταν 2 ώρες τη μέρα κι αυτές κομμένες σε 20λεπτα. Δηλαδή κοιμόμουν 6 εικοσάλεπτα τα οποία ήταν διάσπαρτα σε όλο το 24ωρο.

 

 

Είχα σύστημα που μπορούσα να βλέπω τα παιδιά (δίδυμα) στο δωμάτιό τους (μέσω οθόνης), από το σαλόνι.

 

Την πρώτη μέρα έκλαιγαν. Στην αρχή πήγα μετά από λίγα λεπτά και όχι αμέσως. Χωρίς να κανακέψω-νταχταρίσω κτλ, απλά τα πήρα αγκαλιά και τα έβαλα ξανά στο κρεβάτι τους σκεπάζοντάς τα. Απομακρύνθηκα από το χώρο με όσο γίνεται λιγότερη βλεμματική επαφή. Κρατούσα στο νου μου πως δε θέλω να ανοίξω εκείνη την ώρα δίαυλο επικοινωνίας με ανταλλαγή μη λεκτικών μηνυμάτων.

Μετά έμεινα έξω και παρακολουθούσα από την οθόνη. Όσο το κλάμα ήταν σταθερό δεν έκανα τίποτα. Όταν όμως άλλαξε χροιά, τότε ξαναμπήκα, τα έβαλα πάλι στο κρεβάτι τους, τα σκέπασα και ήρεμα βγήκα έξω. Όσο σηκώνονταν τα παιδιά και κατέβαιναν από το κρεβάτι τους (είχα βγάλει το κάγκελο για να μην έχω τραυματισμούς), άλλο τόσο τα έπαιρνα -χωρίς επικοινωνία- και τα επανατοποθετούσα στο κρεβάτι. 1000 φορές σηκώθηκαν; 1000+1 επανατοποθέτηση χωρίς επικοινωνία.

 

Κάποια στιγμή κουράζονται και κοιμούνται.

 

Τη δεύτερη μέρα γίνεται το ίδιο. Μα το μήνυμα έχει περάσει "είναι ώρα για ύπνο". Όμως δοκιμάζουν μήπως ... Στη δεύτερη μέρα οι δοκιμές είναι κατά πολύυυυυ λιγότερες. Έχουν ήδη καταλάβει πως όσο δοκιμάζουν να φύγουν, τόσο τελικά αποτυγχάνουν, άρα σταματούν τις δοκιμές.

 

Αν κάτι συμβεί μία φορά είναι τυχαίο.

Αν συμβεί δύο φορές, γίνεται κανόνας.

Την τρίτη... το απαιτούν!

(Αυτό ισχύει γενικώς για πολλά πράγματα).

 

Έτσι την τρίτη μέρα... 5 λεπτά υπόθεση. Κοιμήθηκαν. Κι αυτό ήταν.

 

Τέταρτη μέρα. Τα ξαπλώνεις. Κοιμούνται.

 

Αυτό όμως δε σημαίνει πως κοιμούνται στο χρόνο που εσύ θες, αλλά στο χρόνο που αυτά νιώθουν!

Επίσης, μη φανταστείς πως αν ξυπνήσουν ξαφνικά χωρίς να χορτάσουν ύπνο.. θα γλυτώσεις τη γκρίνια. Έλλειψη ύπνου = σίγουρη και εξασφαλισμένη γκρίνια.

 

Το θέμα του ύπνου αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο σε όλο το 24ωρο. Όχι δύο μέτρα και δύο σταθμά. Το ένα παιδί έκοψε τον μεσημεριανό ύπνο πολύ νωρίς (δε θυμάμαι πότε, αλλά σίγουρα ήταν νωρίς). Το άλλο δίδυμο ακόμα θέλει πότε πότε μεσημεριανούς ύπνους.

 

Μάλιστα λίγο καιρό μετά ήρθε η στιγμή που όταν νύσταζαν το μεσημέρι... πήγαιναν μόνα τους στο κρεβάτι, με τον ίδιο τρόπο που όταν διψάνε πηγαίνουν στην κουζίνα για να πάρουν νερό.

[tsarli]

Μακάρι και μεις να τα καταφέρουμε έτσι.

Για ενδοεπικοινωνία το σκέφτομαι και γω, ήδη κλίνω σε αυτήν (και λέμε να την παραγγείλουμε άμεσα:

http://koudounistra.gr/index.php?page=shop.product_details&flypage=yagendoo_VaMazing_2.tpl&product_id=1945&category_id=187&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart

 

Eίναι η Motorola MBP36 Video Baby Monitor-Ενδοεπικοινωνία μωρού με έγχρωμο monitor LCD 3.5'

[alcyon]

Μακάρι και μεις να τα καταφέρουμε έτσι.

Για ενδοεπικοινωνία το σκέφτομαι και γω, ήδη κλίνω σε αυτήν (και λέμε να την παραγγείλουμε άμεσα:

http://koudounistra.gr/index.php?page=shop.product_details&flypage=yagendoo_VaMazing_2.tpl&product_id=1945&category_id=187&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart

 

Eίναι η Motorola MBP36 Video Baby Monitor-Ενδοεπικοινωνία μωρού με έγχρωμο monitor LCD 3.5'

 

Εμείς είχαμε πάρει μια φτηνή ασύρματη κάμερα παρακολούθησης από ebay, την οποία συνδέσαμε με την τηλεόραση. Την καρφιτσώσαμε στην κουρτίνα στη γωνία του δωματίου και έπιανε όλο το δωμάτιο. Έγχρωμη εικόνα και φυσικά ήχο (τον οποίο δε χρειαζόμασταν... αφού τα ακούγαμε έτσι κι αλλιώς. Στο δωμάτιο δίπλα ήταν, όχι στην Αμερική. )

 

 

edit: Κάτι σαν αυτό ήταν http://www.ebay.co.uk/itm/Wireless-Monitor-Mini-Color-CCTV-Video-Camera-Spy-security-camera-set-monitoring-/181198695632?pt=UK_CCTV&hash=item2a3048acd0

[Cωνσταντίνα]

Πάλι μόνη μου τα τραβάω, λείπει ο άντρας μου και ακούω το κλάμα μόνη μου.

Ενώ τα πηγαίναμε καλά, σήμερα, 6η μέρα, δεν έχει σταματήσει να κλαίει ακόμη και έχουν περάσει 11 λεπτά + 13 λεπτά + 15 λεπτά και μπήκαμε και στο επόμενο 15λεπτο. Σπαράζει το καημένο και εγώ θέλω να ορμήξω μέσα. Μου φαίνεται πρέπει να προμηθευτώ χειροπέδες, ή να βρω έναν τρόπο να κλειδώνομαι στο δωμάτιο!

Οσες εφαρμόσατς τη μέθοδο, είχατε τέτοια σκαμπανεβάσματα?

 

Πως το αντεχεις; Παρε το παιδακι σου αγκαλια μονο αυτο μου ερχεται να σου πω.. Θα σκεφτεις πως σου λεμε να τα παρατησεις και πως σε τραβαμε πισω και σε αποθαρρυνουμε, αλλα αν μετα απο 6 μερες δεν υπαρχει καμια αλλαγη μην τυραννιεσαι αλλο και εσυ και το καημενο το παιδακι. Ειναι κριμα πραγματικα, νομιζω πως αυτο που περνας τωρα ειναι πολυ χειροτερο απο τα ξενυχτια την κουραση και τα σχετικα..

[Eleniagglia]

Τσαρλι μαλλον φταιει οτι κοιμηθηκε πολυ σημερα..θα στρωσει το προγραμμα του σιγα σιγα!!

[ioanna81]

εχοντας περασει απο χοντρα ξενυχτια καταλαβα πως οταν εχει κατι δεν κοιμαται κι εμας αυτο το κανει οταν βγαζει δοντια. Αυτο σημαινει για εμας οτι για να βγει δοντι τρωμε 2 μηνες αυπνοι τη φορα. Απο το Σεπτεμβριο μεχρι το Νοεμβριο κοιμομουνα κανα μισαωρο με μια ωρα και τα κλαματα ηταν απελπιστηκα. Εφτασα σε σημειο να διαβασω το βιβλιο και να το κανω πραξη και ακομα το μετανιωνω. Οταν εβγαλε 4 κυνοδοντες ταυτοτοχρονα και 4 τραπεζιτες ταυτοχρονα ισοδυναμει με 5 μηνες ξενυχτιου. Ενα μηνα τωρα κοιμαται σερι το βραδυ γιατι δεν ποναει. Εχτες ξυπνησε παλι με κλαματα και τον βλεπω ανησυχω ολη μερα και δαγκωνεται που σημαινει οτι ηρθε η ωρα για τα επομενα δοντια που μπορει να βγουν τους επομενους μηνες. Τι θελω να πω? οτι το παιδι κατι εχει και ισως ετσι του μεγαλωνεις την ανησυχια. Ξερω οτι σου ειναι δυσκολο αλλα ειναι προτιμοτερο να τον κρατανε λιγες ωρες οι παππουδες για να μπορεις να χαλαρωνεις και να εχεις αντοχες για το βραδυ παρα να το αφηνεις να κλαιει. Θεωρω οτι μεχρι τα 2 τα παιδια εχουν πολλες ανησυχιες και πρεπει να ειμαστε διπλα τους. Δεν σε κατηγορω για τη μεθοδο που επελεξες αλλα μηπως το παιδι δεν ειναι ετοιμο? Κοιμησου εσυ στο δωματιο του, να καταλαβει με τον καιρο οτι σ εμπιστευεται, ετσι δε νιωθει εγκαταληψη? Δεν εισαι κακια μαμα αν δεχτεις λιγη βοηθεια που αλλη τη χρειαζονται και δεν την εχουν. Ουτε νομιζω πως κοιμηθηκε τοσο πολυ μεσα στη μερα για να μην μπορει να κοιμηθει το βραδυ. Πρεπει να βρεις τον εαυτο σου για να μπορεις να βρεις ακρη

[alcyon]

... Εχτες ξυπνησε παλι με κλαματα...

 

Άλλο το να ξυπνάει το παιδί και να κλαίει (άρα κάτι το ενόχλησε) και άλλο πράγμα το πώς να αποκοιμηθεί.

[Macorina]

Εννοείται ότι όταν βγάζει δόντια, όταν είναι άρρωστο, όταν συμβαίνει κάτι που μπορεί να του προκαλεί ανασφάλεια (πχ επιστροφή της μαμάς στη δουλειά, παιδικός σταθμός) ή όταν είναι σε ηλικία που δεν μπορείς να ξέρεις αν πεινάει (αν θηλάζεις μέχρι τους 6 μήνες δεν μπορείς να ξέρεις αν έχει φάει αρκετά) δεν δοκιμάζεις αυτή τη μέθοδο. Εμείς το κάναμε όταν δεν υπήρχαν τέτοιες συνθήκες. Αλλά θα ξαναπώ, αφού έμαθε να αποκοιμιέται χωρίς εξωτερική βοήθεια (από μας) έβγαλε και κάποια δόντια, πέρασε κάποια κρυώματα (μπουκώματα, βήχα κλπ) χωρίς να αρνηθεί το κρεβάτι του ή να θέλει να το αποκοιμίσουμε εμείς.

Τώρα, σχετικά με το θέμα σου Tsarli, πιστεύω ότι θα πρέπει να έχει έναν κοινό τρόπο που να αντιμετωπίζεται ο ύπνος του. Αν δηλαδή το βράδι αποκοιμιέται μόνο του δεν είναι καλό να αποκοιμιέται με βοήθεια τις άλλες ώρες της μέρας, γιατί όντως θα μπερδευτεί και θα καταλάβει ότι γίνεται και έτσι, οπότε θα χαλάσει και το βραδινό αργά ή γρήγορα. Και όχι τιποτ'άλλο, θα πάει χαμένος και ο κόπος που κάνατε για να μάθει τον βραδινό ύπνο.

Τώρα βέβαια, εσύ ξέρεις καλύτερα, και δεν έχω διάθεση να σου υποδείξω τίποτα.

Πώς πήγε χτες το βράδι;

[ioanna81]

Άλλο το να ξυπνάει το παιδί και να κλαίει (άρα κάτι το ενόχλησε) και άλλο πράγμα το πώς να αποκοιμηθεί.

 

 

εφερα ενα παραδειγμα λεγοντας οτι μπορει κατι να εχει και δεν μπορει να κοιμηθει. Ειτε αυτο ειναι πονος ειτε φοβος ειτε δεν ειναι ετοιμο το παιδι για κατι τετοιο. Εξαλλου ολο το χρονο λεει οτι δεν κοιμαται εκτος απο αυτες τις νυχτες που το εκπαιδευει αλλα και που μπορει να κοιμαται απο εξαντληση. Αν ειχε μαθει να κοιμαται σωστα και να εχει καταλαβει οτι πεφτουμε στο κρεβατακι και κοιμομαστε δεν θα ηταν ετσι ολη τη μερα. Εμενα κοντευει τα δυο και μονος δεν κοιμαται, καθομαι διπλα του μονο και μονο να νιωθει παρουσια, μου φαινεται οτι ενος ετους ειναι πολυ μικρο για να μπει σε τετοια διαδικασια.

[tsarli]

Eleniagglia με βρίσκεις σύμφωνη με το ότι μάλλον είχε παρακοιμηθεί το μεσημέρι, και μάλιστα αργά το μεσημέρι.

Κωνσταντίνα86, μόνο εγώ ξέρω πώς το αντέχω..το γεγονός όμως ότι το απιδί κοιμάται σχεδόν 11 ώρες σερί, δε λέει κάτι? Και όχι, δεν πιστεύω ότι κοιμάται τόσες ώρες από εξάντληση. Πριν, όταν τον είχα μαζί μου, ήταν ένα ανήσυχο μωρό που γκρίνιαζε κάθε τέταρτο, στριφογυρνούσε και δεν κοιμόταν καλά. Αν μη τί άλλο, στην ηλικία που είναι χρειάζεται ποιοτικό ύπνο. Όσο για μένα, μπορεί να μην έμαθα ακόμη να κοιμάμαι σερί (θα ξανασυνηθίσω και γω), αλλά είμαι σίγουρα πιο χαρούμενη μαμά μπροστά στο παιδί τουλάχιστον. Από μέσ αμου πονάω και υποφέρω όταν τον αποχωρίζομαι το βράδυ και κλαίει, αλλά τη μέρα είμαι σίγουρα πιο καλή μαζί του.

ioanna81 και γω έχω σκεφτεί να κοιμάμαι στο δωμάτιό του, αλλά φοβάμαι ότι θα έχουμε πάλι τα ίδια. Φοβάμαι δηλαδή ότι και πάλι θα κλαίει μέχρι να κοιμηθεί (είναι δίπλα η μανούλαμ και δεν με παίρνει αγκαλιά) ή θα με ψάχνει μέσα στη νύχτα.

Macorina συμφωνώ ότι πρέπει να μάθει να κοιμάται και μέσα στη μέρα με τον ίδιο τρόπο που κοιμάται το βράδυ. Θα το δουλέψουμε και αυτό, αλλά σιγά σιγά. Είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρουμε.

 

Xθες όπως σας είπα κοιμήθηκε μετά από 39 λεπτά. Θήλασε στις 12 και στις 4 χωρίς "κιχ", ήταν τελείως κοιμισμένος. Θα μου πείτε γιατί τον θηλάζεις? Γιατί είμαι ξύπνια και θέλω να βρεθώ κοντά του και να το ταϊσω, ε, και αφού δεν ενοχλείται το συνεχίζω. Πάντως όταν θα κοιμηθώ και γω συνεχόμενα κάποιες ώρες , εννοείται δε θα τον ταϊσω μέσα στη νύχτα.

Το πρωί κλασικά, τον ακούσαμε να κλαίει (προφανώς έτσι μας ειδοποιεί ότι ξύπνησε, πώς αλλιώς άλλωστε?), είχε κάνει και κακάκια (κάνει κάθε πρωί, ρολόι που λένε), πλυθήκαμε και κάναμε αγκαλίτσες.

Τώρα τον πήραν για βόλτα ο παπούς και η γιαγιά, σίγουρα θα κοιμηθεί νωρίς στο καρότσι, νύσταζε πάλι πολύ, αλλά δε δοκίμασα να τον ξαναβάλω στο κρεβάτι γιατί έχει τα γενέθλιά του και γω έχω ετοιμασίες.Οπότε αν κοιμηθεί π.χ. 11-1, είναι μια χαρά. Και θα είναι ξεκούραστος για τα γενέθλια, και θα κοιμηθεί στην ώρα του το βράδυ (χωρίς παράπονο εύχομαι). Και γω πιστεύω ότι δεν πρέπει να κοιμάται αργά το μεσημέρι, γιατί είναι λογικό ότι θα δυσανασχετεί το βράδυ.

Προσέξαμε ότι από τότε που άρχισε την εκπαίδευση, όταν νυστάξει το πρωί ξαπλώνει μπρούμυτα κάτω ή όπου βρίσκεται, ακουμπάει και το κεφάλι, τουρλώνει το κωλαράκι του, έτσι ακριβώς όπως κοιμάται. Και όταν του λέμε "πώς κάνεις νάνι?", κάνει το ίδιο ακριβώς!

Σήμερα κλείνουμε 1 χρόνο και είμαι πολύ συγκινημένη.

[Macorina]

ΩΩΩΩΩΩ!!! Να σας ζήσει!!! Να τον δείτε όπως επιθυμεί και όπως επιθυμείτε!!! Να είναι πάντα γερός και ευτυχισμένος!!!

[Cωνσταντίνα]

Να σου ζησει ο μπεμπουλης σου και να ειναι παντα υγιης και ευτυχισμενος!! Αυτο που ηθελα να σε ρωτησω ειναι το βραδυ τον ξυπνας εσυ για να πιει γαλα ή ξυπναει απο μονος του; Και οσων αφορα στην αναπτυξη του εχει αρχισει να λεει λεξουλες και να επικοινωνειτε; Δηλαδη αν του πεις οτι ειναι ωρα για υπνο το καταλαβαινει;

[ioanna81]

Να τον χαιρεσαι, να ειναι παντα γερος και να τον δειτε οπως επιθυμειτε! Να δεις που οταν κλεινει τα 2 ολα αυτα τα δυσκολα θ ανηκουν στο παρελθον! Καλα εκανες και τον εστειλες βολτουλα, να μαθαινει και με αλλους και να ξεσκασει. Να περασετε καλα!

[smak]

Να σου ζησει κοπελα μου κ ευχομαι τα καλυτερα απο δω κ περα!

Οσο για τον βραδυνο θηλασμο, εφοσον δεν στον ζηταει θα προτεινα να το κοψεις γιατι πιστευω οτι ειναι σε ηλικια που πλεον αντεχει να μην φαει κ ισως δεν το χρειαζεται.

[tsarli]

Eυχαριστώ πολύ για τις ευχές και αντεύχομαι ό, τι καλύτερο για τις οικογένειές σας.

Το βράδυ δεν ξέρω αν ζητά γάλα από μόνος του, γιατί πολύ απλά δεν τον έχω αφήσει καμία μέρα χωρίς να του το προσφέρω εγώ! Πάντα προσφέρω πριν ζητήσει! Μόνο αν δεν τον ταϊσω ένα βράδυ, θα καταλάβω αν θα πεινάει ή όχι (λογικά αν πεινάσει θα σηκώσει την γειτονιά στο πόδι με τις φωνές). Με την πρώτη ευκαιρία θα τον αφήσω να κοιμηθεί σερί χωρίς να τον ταϊσω και θα δω αν θα αντιδράσει.

Πάντως τώρα που τον ταϊζω 12 και 4 στον ύπνο του, πίνει αρκετά (εξ' ού και η ανασφάλεια για το αν θα αναπληρώσει την ποσότητα που λαμβάνει μεταμεσονύκτια, με τα γεύματα της ημέρας). Από την άλλη έχω την αίσθηση ότι αν δεν τον ταϊσω, δε θα ζητήσει κι όλας. Θα το διαπιστώσω σύντομα.

Αυτές τις μέρες τον τάϊζα μιας και δε κοιμόμουν πολύ τα βράδυα και τύγχανε να είμαι ξύπνια εκείνες τις ώρες, του τύπου "είμαι που είμαι ξύπνια, γιατί να μη φάει"?

Δε σας είπα πώς έχει διαμορφωθεί το δικό μου ωράριο ύπνου.

Κοιμάμαι 1-3 βράδυ. Στις 3 ξυπνάω λες και έχω ξυπνητήρι. Βέβαια φταίει και ο σύζυγος που ροχαλίζει τόσο μα τόσο δυνατά (και να φανταστείτε αυτός στο σαλόνι, εγώ στην κρεβατοκάμαρα) που και να μη ξυπνήσω από μόνη μου, θα ξυπνήσω από το ροχαλητό. Κάποιες φορές με ωτοασπίδες και πάλι τον άκουγα. Αφού ξυπνάει και ο ίδιος πολλές φορές τρομαγμένος από το ροχαλητό του.

Μετά με ξαναπαίρνει ο ύπνος κατά τις 6:15 και ξυπνάω από το κλάμα του μωρού (7 με 7:30 ή .

Αφού λοιπόν ο ύπνος του μωρού είναι σε καλό δρόμο, για πείτε μου, για το ροχαλητό τί κάνουμε? Ήταν να πάει σε κλινική ύπνου, αλλά με τις δουλειές δεν προλαβαίνει. Και όλο και κάτι προκύπτει και το αναβάλουμε.

Στις 6 έχουμε το πάρτυ του μικρού και όλα είναι υπέροχα. Τον πήγε βόλτα και ο μπαμπάς του και κοιμήθηκε 3 με 4. Πάλι σχετικά αργά. Το Σαββατοκύριακο που θα είμαστε σπίτι και οι δύο, θα προσπαθήσουμε να βάλουμε ένα πρόγραμμα (π.χ. ύπνος 12-2).

[Eleniagglia]

Τσαρλι να σου ζησει, να τον δεις οπως επιθυμεις!!!

 

Καλα να περασετε αποψε, καλοφαγωτη η τουρτιτσα!!!

[derbybaby]

να τον χαιρεσαι κ συντομα ολα αυτα θα ειναι μια κακια αναμνηση!!!

[Koalaki]

TSARLI σε κατανοω απολυτα, ακριβως τα ιδια αντιμετωπισα και εγω ατο θεμα του υπνου, αλλωστε σου ειπα πριν μερες σε ποια θεματα ειχα γραψει τους προβληματισμους μου. Και εμενα ηταν ανησυχη, δεν εκλεινε ματι, ανα 5 λεπτα γυρνουσε, δυσανασχετουσε και ολο γυρνουσε το κεφαλι της δεξια αριστερα, επιπλεον δεν κοιμοταν στη κουνια αλλα στο καροτσι. Απο τις ιδιες φασει παρεσαμς και εμεις, επρεπε αν μι τι αλλο να βαλω τον οποιο υπνο της σε σωστη κατα εμε ωρα αφου πρωτα επρεπε να την κανω να κοιμηθει κανονικα. Εν τελει τα καταφερα επανω στον χρονο και πλεον κοιμαται 13:30-16:00 για μεσημερι και 9 το βραδυ μεχρι τις 8 το πρωι. Περασαμε και εμεις τα σταδια 12-12μιση το μεσημερι και 6μιση με 7 το απογευμα (υποτιθεται οτι αυτοι ηταν ενδιαμεσοι χωρισ κανονικο μεσημεριανο υπνο φυσικα) αλλα κατι επρεπε να κανω για να το διορθωσω αφου πρωτα περιμενα να κοψει απο μονη της τον η τουσ ενδιαμεσουσ. Οποτε μεγαλωσε λιγο, μου εδωσε σημαδια οταν δεν θελει αλλο ενδιαμεσο και τοτε βρηκα την ευκαιρια και προσαρμοσα τον μεσημεριανο "στη δικη μου ωρα", δλδ το 1μιση με 4 χωρις φυσικα να υπαρχουν ενδιαμεσοι. Πρωτα εκοψε τον ενδιαμεσο πριν το βραδυνο και μετα τον ενδιαμεσο πριν το μεσημερι. Μαζεψα τις ωρες και τις "πηγα" εκει που ηθελα χωρις ομως αυτο να σημαινει οτι το μωρο κοιμοταν με το ζορι. Ηταν βολικη μετα, αφου πρωτα με εβγαλε το λαδι...:lol:.

 

Να χαιρεσαι τον μικρουλη σου, να σου ζησει, να ειναι γεροσ και ευλογημενος!!!

[tsarli]

Πολύ κούραση σήμερα, είχαμε κάτι παιδάκια "αρνάκια"! Ο δικός μας ήταν νευρικός και χωρίς πολλά πολλά κέφια. Σήμερα όμως οι συγγενείς που ήρθαν (κάποιοι από αυτούς έχουν σχεδόν καθημερινή επαφή με το μωρό, έστω και για λίγο) σχολίασαν ότι την τελευταία βδομάδα το μωρό είναι διαφορετικό, πιο ανήσυχο, με νεύρα και τσιρίδες και πιο αποξενωμένο. Μου είπαν συγκεκριμένα ότι αυτό το παιδάκι ήταν γλυκό, ενώ τώρα έχει αγριέψει. Επίσης παρατήρησαν ότι ενώ ηρεμούσε στην αγκαλιά της μαμάς ή της θείας, τώρα τσιρίζει και δεν κάθεται με τίποτα κοντά.

Σημειωτέον ότι κανείς τους δε γνωρίζει για την εκπαίδευση ύπνου (δεν τους έχω πει κάτι, δε θέλω να δώσω δικαίωμα για σχόλια).

Πάντως φωτογραφία δεν καταφέραμε να βγούμε μπροστά στην τούρτα αγκαλιά. Δεν με ήθελε, γινόταν σαν τόξο, τεντωνόταν και τσίριζε. Πιο πολύ καθόταν στο μπαμπά του.

Τώρα θα μου πείτε κάθομαι και ασχολούμαι με λεπτομέρειες..το βράδυ, όταν όλοι έφυγαν, ακολουθήσαμε τη γνωστή διαδικασία-ρουτίνα. 7η μέρα-κλάμα 15 λεπτά. Ο σύζυγος μου εκμυστηρεύθηκε ότι και αυτός έχει προσέξει την "αρνητική" συμπεριφορά του παιδιού, απλά δεν μου το έλεγε για να μη με στενοχωρήσει. Επιμένει όμως ότι οφείλουμε να συνεχίσουμε και με στηρίζει.

Το ξέρω ότι έχω γίνει πολύ κουραστική με τα σκαμπανεβάσματά μου, κι αυτό γιατί είμαι πολύ ευαίσθητη, όπως βέβαια κάθε μανούλα. Η μέθοδος αυτή από τη μια μου έχει στοιχίσει πολύ και από την άλλη είναι η μόνη που μας κάνει να βλέπουμε "φως" στο τούνελ και μας δίνει ελπίδα για "άσπρη" μέρα. Η μόνη λύση στην άχαρη, κουραστική και γεμάτη με το αίσθημα της τρομοκρατίας ζωή μας.

[Koalaki]

Και εμενα ηταν νευρικη στα γεννεθλια της, ειχα 50 ατομα καλεσμενους και ο καθενας ηθελε να την παρει αγκαλια και ολα αυτα παρεα με τα ατιμα τα δοντια μας, μια κατασταση ανυποφορη. Το ιδιο σκηνικο και με τη βαφτιση, 2 μηνες πριν τα γεννεθλια παλι με δοντια, εκλαιγε σε οοοοολο το μυστηριο και δεν ηθελα τιποτα αλλο παρα την αγκαλια μου.

 

Υπομονηηηηηηη.....!!!!!!!!!!!

[Aimee]

Πολύ κούραση σήμερα, είχαμε κάτι παιδάκια "αρνάκια"! Ο δικός μας ήταν νευρικός και χωρίς πολλά πολλά κέφια. Σήμερα όμως οι συγγενείς που ήρθαν (κάποιοι από αυτούς έχουν σχεδόν καθημερινή επαφή με το μωρό, έστω και για λίγο) σχολίασαν ότι την τελευταία βδομάδα το μωρό είναι διαφορετικό, πιο ανήσυχο, με νεύρα και τσιρίδες και πιο αποξενωμένο. Μου είπαν συγκεκριμένα ότι αυτό το παιδάκι ήταν γλυκό, ενώ τώρα έχει αγριέψει. Επίσης παρατήρησαν ότι ενώ ηρεμούσε στην αγκαλιά της μαμάς ή της θείας, τώρα τσιρίζει και δεν κάθεται με τίποτα κοντά.

Σημειωτέον ότι κανείς τους δε γνωρίζει για την εκπαίδευση ύπνου (δεν τους έχω πει κάτι, δε θέλω να δώσω δικαίωμα για σχόλια).

Πάντως φωτογραφία δεν καταφέραμε να βγούμε μπροστά στην τούρτα αγκαλιά. Δεν με ήθελε, γινόταν σαν τόξο, τεντωνόταν και τσίριζε. Πιο πολύ καθόταν στο μπαμπά του.

Τώρα θα μου πείτε κάθομαι και ασχολούμαι με λεπτομέρειες..το βράδυ, όταν όλοι έφυγαν, ακολουθήσαμε τη γνωστή διαδικασία-ρουτίνα. 7η μέρα-κλάμα 15 λεπτά. Ο σύζυγος μου εκμυστηρεύθηκε ότι και αυτός έχει προσέξει την "αρνητική" συμπεριφορά του παιδιού, απλά δεν μου το έλεγε για να μη με στενοχωρήσει. Επιμένει όμως ότι οφείλουμε να συνεχίσουμε και με στηρίζει.

Το ξέρω ότι έχω γίνει πολύ κουραστική με τα σκαμπανεβάσματά μου, κι αυτό γιατί είμαι πολύ ευαίσθητη, όπως βέβαια κάθε μανούλα. Η μέθοδος αυτή από τη μια μου έχει στοιχίσει πολύ και από την άλλη είναι η μόνη που μας κάνει να βλέπουμε "φως" στο τούνελ και μας δίνει ελπίδα για "άσπρη" μέρα. Η μόνη λύση στην άχαρη, κουραστική και γεμάτη με το αίσθημα της τρομοκρατίας ζωή μας.

 

Στενάχωρο το μνμ...

Αν τόσα άτομα έχουν παρατηρήσει μια τέτοια αλλαγή...

Στο κάτω κάτω η επιτυχία κάθε μεθόδου -είτε βγαίνει από τα βιβλία είτε από το ένστικτό μας- κρίνεται από την εικόνα του παιδιού.

 

Υπάρχει το ενδεχόμενο να μειώνει το κλάμα, επειδή έχει απογοητευτεί από την έλλειψη ανταπόκρισης, οπότε παραιτείται από έναν "μάταιο" αγώνα; Αν υπάρχει τέτοια περίπτωση, αυτή η κατάσταση τραυματίζει τη σχέση σας, μου φαίνεται... Σαν να επηρεάζει τον δεσμό εμπιστοσύνης.

 

Αντιλαμβάνομαι την εξάντληση σου (ανήκουστο να ξυπνάει το παιδί 20 φορές μέσα στη νύχτα) αλλά μοιάζει σαν να πήγες από το ένα "άκρο" ( co bedding με μωρό>6 μηνών) στο άλλο (χρονομέτρηση κλάμα τις).

 

Μια ενδιάμεση λύση δεν μπορεί να εφαρμοσθεί;

 

Να μπει η κούνια του παιδιού στο δωμάτιό σας; Κι ας βγουν όλα τα αλλα έπιπλα...

 

Να βάλεις ένα στρωματάκι για σένα στο δωμάτιο του μικρού;

 

Να μεταφέρεις τον μικρό μετά τον δεύτερο θηλασμό (εκεί κατά τις 6.30 πμ) στο κρεβάτι σας, ώστε να ξυπνά μαζί σου;

Την τελευταία αυτή λύση την εφαρμόζουμε αρκετές μητέρες που θηλάζουμε. Δηλαδή, θηλάζουμε για τελευταία φορά κατά τις 22:00 το βράδυ και, μετά, κατά τις 06:00 που ξυπνά το μικρούλι, το θηλάζουμε στο κρεβάτι μας και παίρνουμε και στα κλεφτά έναν υπνάκο μέχρι να ξεκινήσει η μέρα μας.

 

 

 

**** Τώρα το σκέφτηκα. Το βιβλίο αντιμετωπίζει ξεχωριστά την περίπτωση των παιδιών που θηλάζουν;