Μέχρι πότε στο δωμάτιο της μαμάς και του μπαμπά ;

[aglaia]

ΑΠΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΑΒΑΘΟΣ!!!! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ????

 

Η φράση σου είναι πολύ απόλυτη και μπορεί να προσβάλει μερικούς γονείς. Δεν μπορείς να ξέρεις για πιο λόγο κρατούν οι γονείς τα παιδιά τους στο δωμάτιο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι αλλά εσύ βλέπεις μόνον έναν και καταλήγεις στο αυτονόητο για σένα συμπέρασμα ότι εγωιστικά πράττουν οι γονείς.

 

Δεν είπες απλώς την άποψή σου, χαρακτήρισες ΟΛΟΥΣ ανεξαιρέτως τους γονείς που το κάνουν.

 

 

Τα περί βιβλιογραφικών αναφορών τα έγραψα για να σου θυμίσω ότι τέτοια αποφθέγματα δεν θα βρεις πουθενά γραμμένα από τους ανθρώπους που έχουν αφιερώσει όλη τους τη ζωή στη μελέτη. Αυτοί δεν είναι σίγουροι και δεν μπορούν να γενικεύσουν τόσο όσο εσύ. Θα βρεις φράσεις: "φαίνεται ότι" "οι περισσότεροι" "συχνά" "υποθέτουμε" στην καλύτερη περίπτωση γράφουν "υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι" κλπ σεμνά.

 

Ακόμη και αν δεν θυμόμαστε τι γράφουν όλοι αυτοί, ας μείνει τουλάχιστον ο τρόπος που εκφράζονται που δείχνει περισσότερο σεβασμό στις πολλές διαφορετικές επιλογές των γονέων.

[ΦΑΙΗ]

Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΔΑΣΚΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΧΩΡΟ ΟΠΟΥ ΖΟΥΝ. ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΑΔΕΣ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΠΟΛΥ Κ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ!!!!!!! ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΜΑΣ. ΤΑ ΒΟΗΘΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ, ΩΣΤΕ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΟΡΙΑ!!!!! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΙΞΩ ΚΑΜΙΑ ΜΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ 'Η ΟΧΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ... Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ!!!

 

 

Η ΜΠΕΜΠΑ ΜΟΥ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΑΠΟ 7 ΜΗΝΩΝ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΔΗΛΑΔΗ!!! ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΒΑΛΩ ΤΗΝ ΠΙΠΙΛΑ 1-2 ΦΟΡΕΣ ΠΙΑ!!!ΑΣ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΤΗ ΘΥΣΙΑ... ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ???????????

 

 

 

 

ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΜΑΝΟΥΛΑ, -ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΟΛΕΣ ΕΔΩ ΕΤΣΙ ΣΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΩ, ΑΠΛΑ ΣΑΝ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΙ Κ ΕΓΩ- Κ ΕΠΕΙΔΗ Η ΚΑΘΕ ΜΑΝΟΥΛΑ ΕΧΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΚΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΑΚΙ- ΣΟΥ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΟΣΑ ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΣΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΦΟΡΑ. ΚΑΤΑΝΟΗΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΘΕΣΗ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΛΩ ΚΑΜΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΑΝΟΥΛΑ...Κ ΟΠΩΣ ΕΙΔΕΣ ΚΑΜΙΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ...ΕΣΥ!!!!!

ΛΟΙΠΟΝ ΕΓΩ ΣΑΣ ΞΑΝΑΛΕΩ ΠΩΣ ΑΠΛΑ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ. ΑΥΤΟ ΚΑΝΩ, ΕΚΑΝΑ Κ ΘΑ ΚΑΝΩ!!!!!

 

ΦΙΛΙΚΑ

[asteraki]

Συμφωνώ με τα περισσότερα που λέτε κορίτσια. Την μικρή μου αλλά και τον μπέμπη τους έβαλα στο δικό τους δωμάτιο από 5 μηνών. Οι συνεχείς διαδρομές για την πιπίλα είναι βέβαια κόπος και λίγο κούραση για μένα αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερα αυτοί μόνοι τους και εμείς μόνοι μας. Δεν τους λείπει η μαμά τους γιατί απλούστατα κοιμούνται. Βέβαια σε περιπτώσεις αρρώστιας μπορεί και να τα πάρω στο δικό μας το κρεβάτι για λίγο μέχρι να καθησυχάσουν. Αυτό δεν ξέρω αν είναι σωστό???

[ΦΑΙΗ]

Βέβαια σε περιπτώσεις αρρώστιας μπορεί και να τα πάρω στο δικό μας το κρεβάτι για λίγο μέχρι να καθησυχάσουν. Αυτό δεν ξέρω αν είναι σωστό???

 

αυτο ολοι το κανουν καλη μου! κ εσυ οταν εισαι αρρωστη δεν θελεις καποιον διπλα σου? κ κυριως-μετα το συζυγο- τη μαμα σου?

ειναι ιδιαιτερες οι στιγμες που το παιδι ειναι αρρωστο! κ φυσικα αφου το νιωθεις, κανεις δε θα σε κρινει για οτιδηποτε κανεις με το μπεμπε σου!!!!!!

 

φιλικα

[felinidoc]

Απλα ηθελα να σημειωσω οτι ο γιος μου ουδεποτε παρουσιασε συμπτωματα ανασφαλειας. Κοιμοταν στο δωματιο μας μεχρι προχθες. Ισα ισα που ειναι πολυ αυτονομος, κοινωνικος και μεσα σε ολα.

 

Επισης αυτο φανηκε απο την αλλαγη που καναμε μολις πριν δυο μερες.

Τον βαλαμε στο δικο του δωματιο χωρις κανενα προβλημα οπως γραφω παραπανω.

 

Οντως το προβλημα το ειχα εγω, αλλα δεν ειναι εγωισμος οπως γραφεις.

Τον ειχα στο δωματιο μου γιατι φοβομουν μηπως παθει κατι και ηθελα να ειμαι κοντα του να τον προστατευσω. Υπερβολικο ισως αλλα οταν ειναι το πρωτο σου καπως ετσι αντιδρουν καποιες μαμαδες.

 

Χρύσα, τώρα το διάβασα...

My thoughts exactly....

[lika]

Θιγετε ενα θεμα που με απασχολει τον τελευταιο καιρο , Η Σαφιρα ειναι 5,5 μηνων θηλαζει κ εχει κ πιπιλα.Το βραδυ ξυπναει καθε μια με μιαμιση ωρα για να φαει η επειδη της εχει φυγει η πιπιλα.Μου φαινεται αδιανοητο το να κανω δρομολογια μεσα στην νυχτα μονο για την πιπιλα της η για να δω αν θελει να θηλασει,Το οτι ειναι διπλα μου με βοηθαει πολυ.Ηδη εχω αρχισει να κουραζομαι απο την αυπνια,,,φανταστειτε να κανω κ δρομολογια!

[ΧΡΥΣΑ]

Θιγετε ενα θεμα που με απασχολει τον τελευταιο καιρο , Η Σαφιρα ειναι 5,5 μηνων θηλαζει κ εχει κ πιπιλα.Το βραδυ ξυπναει καθε μια με μιαμιση ωρα για να φαει η επειδη της εχει φυγει η πιπιλα.Μου φαινεται αδιανοητο το να κανω δρομολογια μεσα στην νυχτα μονο για την πιπιλα της η για να δω αν θελει να θηλασει,Το οτι ειναι διπλα μου με βοηθαει πολυ.Ηδη εχω αρχισει να κουραζομαι απο την αυπνια,,,φανταστειτε να κανω κ δρομολογια!

Εχεις δικιο.

Απλα η συμβουλη μου ειναι μην την αφησεις παρα πολυ καιρο στο δωματιο σου γιατι μετα ειναι πιο δυσκολο (ισως για εσενα).

Κανε οπως εσυ νιωθεις καλυτερα. Δεν υπαρχει λογος καταπιεσης. Ηδη περναμε μια περιοδο προσαρμογης τον πρωτο καιρο μετα τη γεννα.

[zetta]

...Πιστεύω ότι ο καθένας μας ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ τον δικό του προσωπικό χώρο και δεν είμαι ούτε εκπαιδευτικός ούτε γιατρός αλλά σαν μητέρα πιστεύω είναι πιο δίκαιο ο καθένας να έχει τον χώρο. Ευτυχώς είχα την τύχη σαν παιδί να έχω τον χώρο μου, με μια μικρή διακοπή 2 ή 3 χρόνια αν θυμάμαι καλά που είχαμε μετακομίσει σε μικρότερο σπίτι εστι έμαθα ότι είναι πολύ ωραία να έχεις τον δικό σου χώρο και μου άρεσε ....

Το βράδυ που κλαίει μερικές φορές πάω και τον θηλάζω, είναι λίγο ξεθέωμα να πηγαινοέρχεσαι μέσα στην μαύρη νύχτα τι να κάνω πόσο ακόμα θα είναι μωρό , να έχω κάτι να θυμάμαι για τα γεράματα που θα έχει αδιάσει με το κάλο το δωμάτιο του

[Μαιρούλα]

Έχω ακούσει ότι πρέπει το μωρό να μείνει στο δωμάτιο των γονιών του μέχρι να χρονίσει γιατί έτσι μειώνεται ο κίνδυνος της παιδικής ευθανασίας. Η μπέμπα μας τώρα έγινε 7 μηνών πώς θα συνηθίσει στο δικο της δωμάτιο όσο μεγαλώνει και καταλαβαίνει θα δυσκολεύουν τα πράγματα...ποια είναι η δική σας εμπειρία?

[Eliza]

Διάβασε το θέμα από την αρχή

Επεξεργάστηκαν 23 Νοεμβρίου,2010 by Συντονιστής Μ
εξαιτίας συγχώνευσης

[Giannis_Nik]

Καλημέρα σας

 

είμαι 40 ετών, χωρισμένος εδώ και 5 χρόνια, και έχω ένα γιο 6,5 ετών ο οποίος πηγαίνει πρωτη τάξη δημοτικού. Μένει με την μητέρα του, όμως τον βλέπω κάθε μέρα το πρωί που τον πηγαίνω στο σχολείο (μένουμε κοντά), αλλά και κάθε Δευτέρα Τετάρτη και Παρασκευή τα απογεύματα, ένα παρά ένα τα Σαββατοκύριακα, έχουμε δηλαδή πολλές και συχνές επαφές, όπως πιστεύω είναι και το καλύτερο για εκείνον.

Αντιμετωπίζω όμως το εξής πρόβλημα και θέλω την άποψή σας: Εδώ και 3 χρόνια που μένω στο σπίτι αυτό που είναι κοντά στης μητέρας του, έχω φροντίσει και του έχω φτιάξει δικό του δωμάτιο, με κρεβάτι, γραφείο, βιβλιοθήκη, όλα όσα πρέπει να έχει δηλαδή ένα παιδικό δωμάτιο. Σ'αυτό το δωμάτιο κοιμάται όταν έρχεται στο σπίτι μου, ξέρει τον χώρο του, τον φροντίζει και όλα ΟΚ. Δυστυχώς όμως στο σπίτι της μητέρας του, παρόλο που έχει αντίστοιχο ολόδικό του δωμάτιο, κοιμάται ακόμη στο κρεβάτι της μητέρας του, όχι γιατί δεν θέλει να πάει στο δικό του, αλλά γιατί έτσι έχει συνηθίσει και μάλλον γιατί έτσι έχει βολευτεί και η πρώην σύζυγός μου για διάφορους δικούς της λόγους.

Πιστεύω ότι ένα αγόρι εξήμιση ετών, που μένει μόνο με την μητέρα του, που δεν έχει αντίρρηση να κοιμηθεί μόνο του, που είναι γενικά πολύ ανεξάρτητο σαν παιδί, είναι απαράδεκτο να κοιμάται με την μητέρα του.

Παρακαλώ πολύ για την γνώμη σας.

Ευχαριστώ.

[νεφελη]

Στο 'Μεγάλο' Κρεβάτι

 

Κατά τις δύο με τρεις τα ξημερώματα ή λίγο αργότερα το παιδί σας σαν μικρό φαντασματάκι μπορεί να κάνει την εμφάνιση στην κρεβατοκάμαρά σας. Εκτός από τη μερίδα των ειδικών που φροντίζουν να περάσουν το σωστό μήνυμα ευθύς εξαρχής, πολλοί γονείς αναφέρουν ότι έχουν περάσει από τη φάση που το μικρό προτιμά να κοιμάται μαζί τους παρά στο κρεβατάκι του.

 

Πολλοί γονείς δέχονται χωρίς αντιρρήσεις αυτή την κατάσταση -καθώς τους απαλλάσσει από αναστάτωση και ξενύχτια κατά τη διάρκεια της νύχτας- και ταυτόχρονα ανησυχούν μήπως το παιδί δυσκολευτεί να μάθει να κοιμάται μόνο του. Τα στοιχεία ωστόσο των τελευταίων ερευνών είναι σε γενικές γραμμές καθησυχαστικά, αφού όπως διαπιστώνεται, μετά τον τρίτο χρόνο -και πολλές φορές ακόμα και στον έκτο ή έβδομο χρόνο- τα παιδιά επιστρέφουν οικειοθελώς στο κρεβάτι τους ύστερα από μία μεταβατική περίοδο που κοιμούνται πότε μόνα τους και πότε με τους γονείς τους. Αν και ο φόβος του παιδιού είναι ειλικρινής -γιʼ αυτό και δυσκολεύεται να κοιμηθεί μόνο του-, δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποδεχτείτε την κατάσταση. Το ζευγάρι πρέπει να έχει χρόνο να απολαμβάνει τις ιδιαίτερες στιγμές του. Η στρατηγική της σταδιακής προσαρμογής είναι η καλύτερη στην περίπτωση αυτή από το να επιβάλετε στο μικρό με διαμάχες να κοιμάται στο κρεβάτι του.

 

Για να τα καταφέρετε:

 

* Επιμείνετε να αποκοιμίζετε το παιδί στο κρεβατάκι του, καθιερώνοντας συγκεκριμένη ρουτίνα ύπνου: παραμύθι, αγκαλίτσα, φιλάκι

* Δεχτείτε να μείνετε μαζί του στο κρεβατάκι μέχρι να αποκοιμηθεί, όμως αποφύγετε να το καθιερώσετε σαν συνήθεια

* Συμφωνήστε να σας φωνάζει, όταν θέλει κάτι, αντί να έρχεται εκείνο στο δωμάτιό σας

* Όταν δείτε το παιδί όρθιο δίπλα στο κρεβάτι σας, δοκιμάστε να το αγκαλιάσετε και να επιστρέψτε μαζί του χωρίς λόγια στο δωμάτιό του

* Δοκιμάστε να βάλετε δίπλα στο μεγάλο κρεβάτι ένα στρωματάκι με μαξιλάρι και κουβερτούλα και πείτε στο παιδί ότι είναι διαθέσιμο, αν νιώσει ότι θέλει να έρθει κοντά σας κατά τη διάρκεια της νύχτας

* Να τονίζετε στους άλλους το σπουδαίο κατόρθωμα, όταν είναι παρόν το παιδί, ακόμα κι αν μόλις τα έχει καταφέρει να κοιμάται μόνο του

[melita]

Είναι κάτι που διαφωνούμε με τον σύζυγο που θέλει να μείνει η μπέμπα μας έως 1,5 χρονών στο ίδιο δωμάτιο με μάς.Εγώ θα προτιμούσα μόλις κλείσει το έτος να ξεκινήσει να κοιμάται στο νέο της δωμάτιο. Θα δούμε έως τότε. Προς το παρόν κάι όσοτην θηλάζω προτιμώ και εγώ να μείνει δίπλα μου.