Ανύπαντρες μητέρες ? Υπάρχουν εδώ ?

[Μπαμπουράκι]

Σ'ευχαριστώ Μπαμπουράκι, κι εσύ να χαίρεσαι το παιδάκι σου...

 

Ναι το ξέρω ότι έχουν γραφτεί διάφορα, αλλά γράφουν ένα η μία ένα η άλλη...θα ήθελα συνοπτικά μια λίστα με 1,2,3 τα βήματα με το που γεννιέται το παιδί...

Για παράδειγμα, εξυπηρετεί να έχουμε κάνει σε κάποιον δικό μας εξουσιοδότηση πριν μπούμε στο μαιευτήριο για κάποια γραφειοκρατικά που θα χρειαστούν και ίσως δεν θα είμαστε σε θέση να τα κάνουμε εμείς;

 

πρέπει να καταλάβετε πως το να κάνεις ένα παιδί ακόμα και μόνη δεν ειναι αγώνας δρόμου

 

και εγώ πήγα για όλα τα τυπικά αφού 40ντησα και ηρέμησα...

 

Βρε μην αγχώνεστε με αυτά, όλα θα γίνουν, εγώ δεν είχα ρωτήσει τίποτα, μου είπαν στο νοσοκομείο τι πρέπει να κάνω και το έκανα, πολύ απλά.

 

Δεν μιλάμε για τίποτα φοβερό !

[Babycakes]

Μπορεί να έχεις δίκιο Μπαμπουράκι, αλλά όταν δεν έχεις κανέναν κοντινό σου να σε βοηθήσει, όπως εγώ, αυτά πρέπει να είναι βάσει προγραμματισμού για να γλυτώσω όσο το δυνατόν περισσότερες ταλαιπωρίες....

[jenny1984]

Τζένη να σου ζήσει η κορούλα σου και να είστε και οι δυο σας πάντα ευτυχισμένες...Κι εγώ περιμένω το αγοράκι μου σε 2 μήνες και ανυπομονώ να το σφίξω στην αγκαλιά μου.

Η αλήθεια είναι πως κι εγώ έχω αγχωθεί με το όλο θέμα όσον αφορά τα γραφειοκρατικά μετά τη γέννηση του παιδιού.

Υπάρχει κάπου κάποια απάντηση που να τα αναφέρει ένα προς ένα τα βήματα από τη στιγμή της γέννησης του παιδιού μέχρι και τη δήλωσή του στην οικογενειακή μερίδα κ.λπ.; Κάποια που να τα έχει πρόσφατα και να είναι φυσικά στην κατάστασή μας...Φιλιά

Με το καλό να σου 'ρθει το μωράκι σου και να είστε κι οι δυο γεροί!Είμαι κι εγώ σε σύγχυση μ' όλα αυτά αλλά θα τα καταφέρουμε,πού θα πάει!

[develyn]

Γεια σας είμαι απο Θεσσαλονίκη και είμαι 20 χρονών. Πριν από 2,5 μήνες χώρισα με την σχέση μου. Τον αγαπούσα πάρα πολύ και χωρίσαμε για μια βλακεία και των δύο και για τον εγωισμό του. Όταν σιγουρεύτηκα πως είμαι έγκυος του το είπα και η πρώτη αντίδραση ήταν να μου πει να το ρίξω, κάτι που δεν μου πέρασε ποτέ απ' το μυαλό και έτρεμα όταν μου το 'πε. Του είπα πως δεν θέλω να το κάνω και τότε με απείλησε πως ή θα το κάνω με το καλό ή θα γίνει με το κακό. Μετά από λίγες ώρες με πήρε τηλέφωνο να μου πει πως θα αυτοκτονήσει αν κρατήσω το μωρό γιατί αν το μάθουν οι δικοί του θα τον αποκληρώσουν. Την επόμενη μέρα άρχησε τα ψέματα, πως σκεφτόταν να με πάρει τηλέφωνο, πως ήθελε να τα ξαναβρούμε, αλλά μόνο αν ρίξω το παιδί θα γινόταν όλα αυτά. Δεν είμαι χαζή και δεν τον πίστεψα. Μετά μου εμφανίζει μια δήθεν σχέση και μου λέει να μην το δέσω και κόμπο πως θα τα ξαναβρούμε και την επόμενη μερά μου λέει πως μπορεί να έχει σχέση αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να τα ξαναβρούμε. Έπρεπε να φύγω για εξωτερικό και την τελευταία νύχτα πριν φύγω μου λέει πως ήταν ψέματα πως είναι με άλλη. Όσο ήμουν έξω μου έστελνε μηνύματα και με ρωτούσε τι κάνω και πως είμαι αλλά όταν τον ρωτούσα γι' αυτόν ή δεν μου απαντούσε ή μου έλεγε "όσο μπορώ". Όταν γύρισα μου είπε πως οι γονείς του τον διώξαν από το σπίτι και εκεί ήταν που το ποτήρι κεχύλισε. Τους ήξερα πολύ καλά τους γονείς του και αποκλύεται να το έκαναν αυτό. Πήρα τηλέφωνο στο σπίτι του και μίλησα με την μητέρα του που μου είπε πως μόνος του έφυγε από το σπίτι και πως τον βοηθάνε με τα πράγματα που χρειάζεται. Έπεσα από τα σύννεφα! Γιατί τόσα ψέματα; Τι κακό έχω κάνει; Εγώ το καλό του παιδιού μου ήθελα. Να έχει σχέση με τον πατέρα του και με τους παπούδες του. Όταν έμαθε πως μίλησα με την μητέρα του άρχισε να με βρίζει και να με απειλεί. Όλοι του οι φίλοι που είχαν πάρει αρχικά το μέρος μου τώρα πήραν το δικό του. Τώρα τι να κάνω; Το παιδί μου γιατί δεν το σκέφτεται κανείς; Τι θα του πω για τον πατέρα του όταν μεγαλώσει; Όταν το ρώτησα αυτό σε μία φίλη του, μου απάντησε "κάποια δικιολογία θα βρεις". Τα παιδιά δεν θέλουν δικιολογίες, αλήθειες θέλουν και τους γονείς τους. Μετά από όλα αυτά που μου 'χει κάνει μπορεί να τον αγαπάω ακόμη αλλά δεν μπορώ να τον συγχωρέσω. Εσείς τι λέτε να κάνω;

[zoegeo07]

Καλό κοριτσάκι ας ξεκινήσουμε με τα βασικά.Σε όλη την ιστορία δεν αναφέρθηκες καθόλου στους δικούς σου γονείς .Εχουν ενημερωθεί για την εγκυμοσύνη σου ; Σε στηρίζουν; Ο "πρωην" κατα τη γνώμη μου φέρεται ανώριμα και απαράδεκτα αλλά όπως και να το κάνεις θα γίνει ο πατέρας του μωρού σου και σίγουρα πρεπει να βρείτε τρόπο επικοινωνίας για το καλό του παιδιού σας. Εσύ όμως σε πρώτη φάση πρέπει να έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε στηρίζουν και αργότερα να σε βοηθουν με το μωράκι σου.

[Μπαμπουράκι]

Γεια σας είμαι απο Θεσσαλονίκη και είμαι 20 χρονών. Πριν από 2,5 μήνες χώρισα με την σχέση μου. Τον αγαπούσα πάρα πολύ και χωρίσαμε για μια βλακεία και των δύο και για τον εγωισμό του. Όταν σιγουρεύτηκα πως είμαι έγκυος του το είπα και η πρώτη αντίδραση ήταν να μου πει να το ρίξω, κάτι που δεν μου πέρασε ποτέ απ' το μυαλό και έτρεμα όταν μου το 'πε. Του είπα πως δεν θέλω να το κάνω και τότε με απείλησε πως ή θα το κάνω με το καλό ή θα γίνει με το κακό. Μετά από λίγες ώρες με πήρε τηλέφωνο να μου πει πως θα αυτοκτονήσει αν κρατήσω το μωρό γιατί αν το μάθουν οι δικοί του θα τον αποκληρώσουν. Την επόμενη μέρα άρχησε τα ψέματα, πως σκεφτόταν να με πάρει τηλέφωνο, πως ήθελε να τα ξαναβρούμε, αλλά μόνο αν ρίξω το παιδί θα γινόταν όλα αυτά. Δεν είμαι χαζή και δεν τον πίστεψα. Μετά μου εμφανίζει μια δήθεν σχέση και μου λέει να μην το δέσω και κόμπο πως θα τα ξαναβρούμε και την επόμενη μερά μου λέει πως μπορεί να έχει σχέση αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να τα ξαναβρούμε. Έπρεπε να φύγω για εξωτερικό και την τελευταία νύχτα πριν φύγω μου λέει πως ήταν ψέματα πως είναι με άλλη. Όσο ήμουν έξω μου έστελνε μηνύματα και με ρωτούσε τι κάνω και πως είμαι αλλά όταν τον ρωτούσα γι' αυτόν ή δεν μου απαντούσε ή μου έλεγε "όσο μπορώ". Όταν γύρισα μου είπε πως οι γονείς του τον διώξαν από το σπίτι και εκεί ήταν που το ποτήρι κεχύλισε. Τους ήξερα πολύ καλά τους γονείς του και αποκλύεται να το έκαναν αυτό. Πήρα τηλέφωνο στο σπίτι του και μίλησα με την μητέρα του που μου είπε πως μόνος του έφυγε από το σπίτι και πως τον βοηθάνε με τα πράγματα που χρειάζεται. Έπεσα από τα σύννεφα! Γιατί τόσα ψέματα; Τι κακό έχω κάνει; Εγώ το καλό του παιδιού μου ήθελα. Να έχει σχέση με τον πατέρα του και με τους παπούδες του. Όταν έμαθε πως μίλησα με την μητέρα του άρχισε να με βρίζει και να με απειλεί. Όλοι του οι φίλοι που είχαν πάρει αρχικά το μέρος μου τώρα πήραν το δικό του. Τώρα τι να κάνω; Το παιδί μου γιατί δεν το σκέφτεται κανείς; Τι θα του πω για τον πατέρα του όταν μεγαλώσει; Όταν το ρώτησα αυτό σε μία φίλη του, μου απάντησε "κάποια δικιολογία θα βρεις". Τα παιδιά δεν θέλουν δικιολογίες, αλήθειες θέλουν και τους γονείς τους. Μετά από όλα αυτά που μου 'χει κάνει μπορεί να τον αγαπάω ακόμη αλλά δεν μπορώ να τον συγχωρέσω. Εσείς τι λέτε να κάνω;

 

με το καλό το μωράκι σου !

Πολύ σωστή παρατήρηση της φίλης... οι γονείς σου ?

σε στηρίζουν ?

είσαι πολύ μικρούλα, ο πατέρας του παιδιου πόσο είναι ?

 

Μέχρι να μεγαλώσει το παιδί μπορεί να έχουν αλλάξει τα πάντα...

είναι πολυ νωρίς για να αγχώνεσαι για αυτό..

[Babycakes]

Καλησπέρα, είναι λογικό να αισθάνεσαι έτσι γιατί όλα αυτά είναι πρόσφατα και υπάρχει ακόμα πολλή συναισθηματική φόρτιση.

Είσαι ακόμα στην αρχή της εγκυμοσύνης και όσο δύσκολο κι αν είναι να είσαι ήρεμη, προσπάθησε να το κάνεις.

Κι εγώ έχω περάσει τα ίδια σε διαφορετική μορφή αλλά από τη στιγμή που πήρες την απόφαση να φέρεις στον κόσμο το μωρό σου, πρέπει να κάνεις το καλύτερο γι'αυτό.

Να ξέρεις, όπως με συμβούλεψαν και μένα οι κοπέλες εδώ, ότι το παιδί πάνω από όλα χρειάζεται αγάπη. Δεν μπορείς να πιέσεις έναν πατέρα να σταθεί όπως πρέπει στο ρόλο του αν δεν το θέλει, γιατί τότε μόνο κακό θα κάνεις.

Μην αγχώνεσαι, υπάρχει ακόμα πολύς χρόνος, όλα θα πάρουν το δρόμο τους.

Εσύ απλά τώρα μην κάνεις τίποτα, παρά το καλύτερο για την εγκυμοσύνη σου.

Ειδικά αν έχεις και τη συμπαράσταση των δικών σου, όλα γίνονται πιο εύκολα και ανώδυνα.

Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά...

[develyn]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες απαντήσεις σας. Με τους γονείς μου δεν έχω ίδιαιτερα καλές σχέσεις και είναι ενάντιοι στο να κρατήσω το παιδί. Έχω όμως την γιαγιά μου, την μαμά της μαμάς μου που με στηρίζει και την κολλητή μου που σκεφτόμαστε να συγκατοικήσουμε.

Ο πρώην μου σήμερα ήρθε άρων άρων με τους δικούς του από τον Βόλο για να μιλήσουμε. Οι μάνες μας μίλησαν βασικά και εμένα ούτε που γύρισε να με κοιτάξει. Η μάνα του λέει εφόσων η μητέρα μου δεν με στηρίζει δεν θα ήταν καλό να το κρατήσω και αντάλλαξαν τηλέφωνα. Σπουδάζω αλλού και ευτυχώς θα φύγω μια απ' αυτές τις μέρες και σκέφτομαι να μην ξαναγυρίσω στους δικούς μου. Το σώμα είναι δικό μου και εγώ θα αποφασίσω τι θα κάνω μ' αυτό!

[πρωταρα]

Γεια σας είμαι απο Θεσσαλονίκη και είμαι 20 χρονών. Πριν από 2,5 μήνες χώρισα με την σχέση μου. Τον αγαπούσα πάρα πολύ και χωρίσαμε για μια βλακεία και των δύο και για τον εγωισμό του. Όταν σιγουρεύτηκα πως είμαι έγκυος του το είπα και η πρώτη αντίδραση ήταν να μου πει να το ρίξω, κάτι που δεν μου πέρασε ποτέ απ' το μυαλό και έτρεμα όταν μου το 'πε. Του είπα πως δεν θέλω να το κάνω και τότε με απείλησε πως ή θα το κάνω με το καλό ή θα γίνει με το κακό. Μετά από λίγες ώρες με πήρε τηλέφωνο να μου πει πως θα αυτοκτονήσει αν κρατήσω το μωρό γιατί αν το μάθουν οι δικοί του θα τον αποκληρώσουν. Την επόμενη μέρα άρχησε τα ψέματα, πως σκεφτόταν να με πάρει τηλέφωνο, πως ήθελε να τα ξαναβρούμε, αλλά μόνο αν ρίξω το παιδί θα γινόταν όλα αυτά. Δεν είμαι χαζή και δεν τον πίστεψα. Μετά μου εμφανίζει μια δήθεν σχέση και μου λέει να μην το δέσω και κόμπο πως θα τα ξαναβρούμε και την επόμενη μερά μου λέει πως μπορεί να έχει σχέση αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να τα ξαναβρούμε. Έπρεπε να φύγω για εξωτερικό και την τελευταία νύχτα πριν φύγω μου λέει πως ήταν ψέματα πως είναι με άλλη. Όσο ήμουν έξω μου έστελνε μηνύματα και με ρωτούσε τι κάνω και πως είμαι αλλά όταν τον ρωτούσα γι' αυτόν ή δεν μου απαντούσε ή μου έλεγε "όσο μπορώ". Όταν γύρισα μου είπε πως οι γονείς του τον διώξαν από το σπίτι και εκεί ήταν που το ποτήρι κεχύλισε. Τους ήξερα πολύ καλά τους γονείς του και αποκλύεται να το έκαναν αυτό. Πήρα τηλέφωνο στο σπίτι του και μίλησα με την μητέρα του που μου είπε πως μόνος του έφυγε από το σπίτι και πως τον βοηθάνε με τα πράγματα που χρειάζεται. Έπεσα από τα σύννεφα! Γιατί τόσα ψέματα; Τι κακό έχω κάνει; Εγώ το καλό του παιδιού μου ήθελα. Να έχει σχέση με τον πατέρα του και με τους παπούδες του. Όταν έμαθε πως μίλησα με την μητέρα του άρχισε να με βρίζει και να με απειλεί. Όλοι του οι φίλοι που είχαν πάρει αρχικά το μέρος μου τώρα πήραν το δικό του. Τώρα τι να κάνω; Το παιδί μου γιατί δεν το σκέφτεται κανείς; Τι θα του πω για τον πατέρα του όταν μεγαλώσει; Όταν το ρώτησα αυτό σε μία φίλη του, μου απάντησε "κάποια δικιολογία θα βρεις". Τα παιδιά δεν θέλουν δικιολογίες, αλήθειες θέλουν και τους γονείς τους. Μετά από όλα αυτά που μου 'χει κάνει μπορεί να τον αγαπάω ακόμη αλλά δεν μπορώ να τον συγχωρέσω. Εσείς τι λέτε να κάνω;

Θα κανεις ότι λεει η ψυχούλα σου, αν σου επιβαλουν κατι η μονη που θα ζει με τυψεις κ ενοχες (εφοσον δεν θα ειναι με δικη σου αποφαση ) θα εισαι εσύ. Η ζωή ειναι δική σου και εσύ αποφασίζεις το τι θέλεις να κάνεις. Υπαρχει ο σύλλογος αγεννητου παιδιου που μπορείς αν μη τι αλλο να μιλησεις και νομίζω οτι μπορει να βοηθησει στα επιπεδα προσφοράς στεγης. Μην ακους φίλους ή γνωστους ψαξε μέσα σου το τι πραγματικά θέλεις να κάνεις. Ο δικός μου πρωην συντροφος κανει πως δεν υπαρχω και πως δεν συνεβησε ποτέ. Μου ειπε οτι απο την στιγμή που αποφάσισα να κάνω κατι χωρίς την θέληση του να τον ξεχάσω. Ακόμη και η κολλητή μου πλέον παιρνει το μέρος του γιατι λεει έχει καθε δικαιωμα να μην θέλει να γίνει πατέρας κ να μην διαννοηθώ να του ζητησω αναγνώριση. Ευτυχώς έχω δίπλα μου τους γονείς μου και στηρίζουν την απόφαση μου. Να είσαι σίγουρη πως και οι δικοί σου θα σε στηρίξουν αν καθήσεις και μιλήσεις σοβαρά μαζι τους και τους αποδείξεις πως ειναι μια συνειδητοποιημένη απόφαση σου να το κρατήσεις και οτι θα παλέψεις γιαυτό. Αν δουν οτι πραγματικά αυτό θέλεις και οτι το εχεις σκεφτει σοβαρα και δεν ειναι μια απλα εγωιστική αποφαση για να κερδίσεις πίσω τον σύντροφο σου τότε δεν θα εισαι μόνη σου στο υπογράφω. Αν ειναι ετσι και εσυ θα βρεις την δυναμη να διεκδικίσεις τα θέλω σου και το παιδι σου. Σου ευχομαι πραγματικά να καταφερεις αυτο που ειλικρινά θέλεις εσύ....

Wellcome to the club και μην φοβασαι δεν εισαι μόνη

[Μπαμπουράκι]

Σας ευχαριστώ πολύ για τις άμεσες απαντήσεις σας. Με τους γονείς μου δεν έχω ίδιαιτερα καλές σχέσεις και είναι ενάντιοι στο να κρατήσω το παιδί. Έχω όμως την γιαγιά μου, την μαμά της μαμάς μου που με στηρίζει και την κολλητή μου που σκεφτόμαστε να συγκατοικήσουμε.

Ο πρώην μου σήμερα ήρθε άρων άρων με τους δικούς του από τον Βόλο για να μιλήσουμε. Οι μάνες μας μίλησαν βασικά και εμένα ούτε που γύρισε να με κοιτάξει. Η μάνα του λέει εφόσων η μητέρα μου δεν με στηρίζει δεν θα ήταν καλό να το κρατήσω και αντάλλαξαν τηλέφωνα. Σπουδάζω αλλού και ευτυχώς θα φύγω μια απ' αυτές τις μέρες και σκέφτομαι να μην ξαναγυρίσω στους δικούς μου. Το σώμα είναι δικό μου και εγώ θα αποφασίσω τι θα κάνω μ' αυτό!

 

αφού τα συζητήσαν οι συμπεθέρες εσύ τι ανακατεύεσαι ?

 

Καλά τα λες κοριτσάκι μου, νομίζω είσαι αρκετά δυνατή για να παλέψεις για το μωρό σου.

 

Στο εξοχικό μας έχουμε γειτονισσα και φίλη μια ανύπανδρη μητέρα που τώρα η κόρη της είναι 23 ετών.

Το τι έχει περάσει.. μόνη.. ολομόναχη.

Η μαμά της ο πατέρας της και τα 7 αδέρφια της από τότε που κράτησε το παιδί δεν της ξαναμιλησαν.

Δεν το έχει μετανιώσει ποτέ και νομίζω πως είναι ο πιο δυνατός άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ!

[jenny1984]

Γεια σας είμαι απο Θεσσαλονίκη και είμαι 20 χρονών. Πριν από 2,5 μήνες χώρισα με την σχέση μου. Τον αγαπούσα πάρα πολύ και χωρίσαμε για μια βλακεία και των δύο και για τον εγωισμό του. Όταν σιγουρεύτηκα πως είμαι έγκυος του το είπα και η πρώτη αντίδραση ήταν να μου πει να το ρίξω, κάτι που δεν μου πέρασε ποτέ απ' το μυαλό και έτρεμα όταν μου το 'πε. Του είπα πως δεν θέλω να το κάνω και τότε με απείλησε πως ή θα το κάνω με το καλό ή θα γίνει με το κακό. Μετά από λίγες ώρες με πήρε τηλέφωνο να μου πει πως θα αυτοκτονήσει αν κρατήσω το μωρό γιατί αν το μάθουν οι δικοί του θα τον αποκληρώσουν. Την επόμενη μέρα άρχησε τα ψέματα, πως σκεφτόταν να με πάρει τηλέφωνο, πως ήθελε να τα ξαναβρούμε, αλλά μόνο αν ρίξω το παιδί θα γινόταν όλα αυτά. Δεν είμαι χαζή και δεν τον πίστεψα. Μετά μου εμφανίζει μια δήθεν σχέση και μου λέει να μην το δέσω και κόμπο πως θα τα ξαναβρούμε και την επόμενη μερά μου λέει πως μπορεί να έχει σχέση αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να τα ξαναβρούμε. Έπρεπε να φύγω για εξωτερικό και την τελευταία νύχτα πριν φύγω μου λέει πως ήταν ψέματα πως είναι με άλλη. Όσο ήμουν έξω μου έστελνε μηνύματα και με ρωτούσε τι κάνω και πως είμαι αλλά όταν τον ρωτούσα γι' αυτόν ή δεν μου απαντούσε ή μου έλεγε "όσο μπορώ". Όταν γύρισα μου είπε πως οι γονείς του τον διώξαν από το σπίτι και εκεί ήταν που το ποτήρι κεχύλισε. Τους ήξερα πολύ καλά τους γονείς του και αποκλύεται να το έκαναν αυτό. Πήρα τηλέφωνο στο σπίτι του και μίλησα με την μητέρα του που μου είπε πως μόνος του έφυγε από το σπίτι και πως τον βοηθάνε με τα πράγματα που χρειάζεται. Έπεσα από τα σύννεφα! Γιατί τόσα ψέματα; Τι κακό έχω κάνει; Εγώ το καλό του παιδιού μου ήθελα. Να έχει σχέση με τον πατέρα του και με τους παπούδες του. Όταν έμαθε πως μίλησα με την μητέρα του άρχισε να με βρίζει και να με απειλεί. Όλοι του οι φίλοι που είχαν πάρει αρχικά το μέρος μου τώρα πήραν το δικό του. Τώρα τι να κάνω; Το παιδί μου γιατί δεν το σκέφτεται κανείς; Τι θα του πω για τον πατέρα του όταν μεγαλώσει; Όταν το ρώτησα αυτό σε μία φίλη του, μου απάντησε "κάποια δικιολογία θα βρεις". Τα παιδιά δεν θέλουν δικιολογίες, αλήθειες θέλουν και τους γονείς τους. Μετά από όλα αυτά που μου 'χει κάνει μπορεί να τον αγαπάω ακόμη αλλά δεν μπορώ να τον συγχωρέσω. Εσείς τι λέτε να κάνω;

Γεια σου κορίτσι!Εξεπλάγην που είσαι τόσο μοκρούλα και θέλεις να κρατήσεις το μπεμπάκι σου.Μπράβο σου αλλά να ξέρεις ότι θα περάσεις πολλές δυσκολίες και εννοώ οικονομικές.Ο πατέρας του παιδιού σου δε θα σας λείψει καθόλου,δε χρειάζεσαι κάποιον σαν κι αυτόν, να 'σαι σίγουρη.Εγώ είμαι 20 ημερών λεχώνα και δε με νοιάζει καθόλου για τον πατέρα(ο Θεός να τον κάνει).Είμαι όμως πολύ τυχερή που έχω δίπλα μου την οικογένειά μου.Πρέπει να σιγουρευτείς ότι θα έχεις κάποιον να σε βοηθήσει λίγο στην αρχή.Να φανταστείς ότι μια εβδομάδα μετά τη γέννα ξαναμπήκα στο νοσοκομείο από μεγάλο πυρετό που δεν έπεφτε κι αν δεν είχα τη μαμά μου δε θα είχα πού να αφήσω το μωρό μου(άσε που έτρεχα μόνη μου στα νοσοκομεία).Να ξέρεις θα είναι δύσκολα αλλά το αγγελάκι που θα σου έρθει θα σε κάνει να τα ξεχνάς όλα.Καλή δύναμη!

[danai83]

Μπραβο σας.Τιποτα αλλο κοριτσια.Για μενα είστε ηρωίδες και σας αξίζει μεγάλος σεβασμός.Και κακώς το κράτος δεν μεριμνεί πιο πολύ για τις μονογονεικές οικογένειες.Ο αδερφός μου είναι απο την δική σας πλευρά.Ήταν στην Αμερική πολλά χρόνια όταν γνώρισε μια κοπέλα που είχε ήδη ενα παιδάκι.Έκανε σχεση μαζί της,πήρε τη απόφαση να χωρίσουν γιατί δε ταιριάζανε.Αφού είχαν χωρίσει μετά απο ένα μήνα του λέει οτι είναι έγκυος.Και πάνω που αδερφός μου κανόνιζε να επιστρέψει Ελλάδα.Παραμένει Αμερική.Πηγαίνει να ζήσει μαζί της όχι όμως να είναι ξανά μαζι της απλά να είναι εκεί.Γεννιεται η μικρούλα.Της λεει εγώ θα πάω Ελλάδα.Θελω να πάρω το παιδί μαζί μου.Να πάω να τελειώσω στρατιωτικό και να έρθεις και εσύ με το άλλο παιδάκι.Υπέγραψε για να τη πάρει και όταν ήταν 5,5 μηνών η μπέμπα ήρθαν Ελλάδα και ο αδερφος μου τοτε ηταν 27.Μόνος του.Και σε 3 μέρες φευγει φανταρος.κάνει 6 μήνες τελειώνει βρίσκει δουλειά και της λέει να έρθει.Δεν ήθελε.Όσο ήταν φαντάρος την είχα αναλάβει εγώ εξ ολοκλήρου.Είμαι η θεία.Σπάνια έπαιρνε τηλεφωνο,ποτέ δεν της έστειλε μια κάρτα,ένα ρουχο,ένα αρκουδάκι να λέει μαμά.Αλλα ο μπαμπάς της είναι πάντα εκει.Και μάνα και πατέρας μαζί.Δυο φορες νοσηλεύτηκε η μικρή με βρογχοπνευμονία και το περνούσε μονος του.Βέβαια και εγώ είμαι πάντα.Μένουμε μαζί.Αλλα είναι άλλο να έχεις τον ανθρωπό σου να τα μοιράζεσαι.να μαθαίνεις ότι ρωτάνε στο σχολείο το όνομα της μαμάς και να λεει θεία.Μακάρι να βρείτε όλοι σας έναν άνθρωπο να αναπληρώσει αυτό που σας λείπει.Αλήθεια σας το εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου.Σήμερα το ζουζουνακι μου είναι 4 και εύχομαι Ο Θεός να της στείλει μια μανούλα που να την αγαπάει σαν πραγματική μάνα

[AngelMama]

Καλησπέρα Δανάη..

Πολλά συγχαρητήρια στον αδερφό σου!

Μπράβο του.... Μπράβο και σε εσένα.

Ελπίζω κάποτε ο αδερφός σου να βρει μια μανούλα για την κόρη του.

Όπως ελπίζω και εγώ κάποτε να βρεθεί ένας άνθρωπος που να αγαπήσει

εμένα και τον γιο μου (το ίδιο εύχομαι για όλες μας βέβαια) πραγματικά.

[danai83]

Καλησπέρα Δανάη..

Πολλά συγχαρητήρια στον αδερφό σου!

Μπράβο του....

 

 

Σε ευχαριστώ πολύ AngelMama.Και εγώ νιώθω πολύ περήφανη που τον έχω αδερφό.Τον καμαρώνω.Και σε όλους όσους μεγαλώνουν μόνοι τους παιδιά νομίζω ότι αξίζει ένα τεράστιο μπράβο

[Μπαμπουράκι]

Μπραβο σας.Τιποτα αλλο κοριτσια.Για μενα είστε ηρωίδες και σας αξίζει μεγάλος σεβασμός.Και κακώς το κράτος δεν μεριμνεί πιο πολύ για τις μονογονεικές οικογένειες.Ο αδερφός μου είναι απο την δική σας πλευρά.Ήταν στην Αμερική πολλά χρόνια όταν γνώρισε μια κοπέλα που είχε ήδη ενα παιδάκι.Έκανε σχεση μαζί της,πήρε τη απόφαση να χωρίσουν γιατί δε ταιριάζανε.Αφού είχαν χωρίσει μετά απο ένα μήνα του λέει οτι είναι έγκυος.Και πάνω που αδερφός μου κανόνιζε να επιστρέψει Ελλάδα.Παραμένει Αμερική.Πηγαίνει να ζήσει μαζί της όχι όμως να είναι ξανά μαζι της απλά να είναι εκεί.Γεννιεται η μικρούλα.Της λεει εγώ θα πάω Ελλάδα.Θελω να πάρω το παιδί μαζί μου.Να πάω να τελειώσω στρατιωτικό και να έρθεις και εσύ με το άλλο παιδάκι.Υπέγραψε για να τη πάρει και όταν ήταν 5,5 μηνών η μπέμπα ήρθαν Ελλάδα και ο αδερφος μου τοτε ηταν 27.Μόνος του.Και σε 3 μέρες φευγει φανταρος.κάνει 6 μήνες τελειώνει βρίσκει δουλειά και της λέει να έρθει.Δεν ήθελε.Όσο ήταν φαντάρος την είχα αναλάβει εγώ εξ ολοκλήρου.Είμαι η θεία.Σπάνια έπαιρνε τηλεφωνο,ποτέ δεν της έστειλε μια κάρτα,ένα ρουχο,ένα αρκουδάκι να λέει μαμά.Αλλα ο μπαμπάς της είναι πάντα εκει.Και μάνα και πατέρας μαζί.Δυο φορες νοσηλεύτηκε η μικρή με βρογχοπνευμονία και το περνούσε μονος του.Βέβαια και εγώ είμαι πάντα.Μένουμε μαζί.Αλλα είναι άλλο να έχεις τον ανθρωπό σου να τα μοιράζεσαι.να μαθαίνεις ότι ρωτάνε στο σχολείο το όνομα της μαμάς και να λεει θεία.Μακάρι να βρείτε όλοι σας έναν άνθρωπο να αναπληρώσει αυτό που σας λείπει.Αλήθεια σας το εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου.Σήμερα το ζουζουνακι μου είναι 4 και εύχομαι Ο Θεός να της στείλει μια μανούλα που να την αγαπάει σαν πραγματική μάνα

 

άφησε το παιδί στον μπαμπα δηλαδή ?

έτσι κατάλαβα... αλλά....

 

να την χαίρεστε!

 

Ευχαριστούμε πάρα πολύ ! και εσείς να είστε καλά και όλα θα γίνουν !

[danai83]

άφησε το παιδί στον μπαμπα δηλαδή ?

έτσι κατάλαβα... αλλά....

 

να την χαίρεστε!

 

Ευχαριστούμε πάρα πολύ ! και εσείς να είστε καλά και όλα θα γίνουν !

 

 

Ναι το άφησε στο μπαμπά και τέλος.Σαν να αποποιήιηκε κάθε ευθύνη.Δεν τη κατηγορώ για κάτι γιατί είχε κι άλλο παιδάκι και ίσως της ήταν δύσκολο οικονομικά να τα καταφέρει.αλλά αυτό που με πληγώνει ούτε ένα γραμματάκι να της στείλει;μια φωτογραφά της;ένα αρκουδάκι να λέει είναι από τη μαμά.Δε της περίσσεψαν ποτέ για αυτό το αγγελούδι;Είχε 1 χρόνο να μιλήσει μαζί της.Είχε αλλάξει τηλέφωνα.και την έψαχνε ο αδερφός μου και τη βρήκε μέσω φεσμπουκ.και του είπε ότι μόλις είδε τη μικρή στις φωτό δε μπορούσε να σταματήσει το κλάμμα.τη πιστεύω και με πονάει η καρδιά μου που είναι έτσι τα πράγματα για αυτήν,και για αυτόν αλλά πιο πολύ για τη μικρή.Που παίζει τη μαμά και κάνει τη θεία.Αλλα έχει ο Θεός

[Μπαμπουράκι]

Ναι το άφησε στο μπαμπά και τέλος.Σαν να αποποιήιηκε κάθε ευθύνη.Δεν τη κατηγορώ για κάτι γιατί είχε κι άλλο παιδάκι και ίσως της ήταν δύσκολο οικονομικά να τα καταφέρει.αλλά αυτό που με πληγώνει ούτε ένα γραμματάκι να της στείλει;μια φωτογραφά της;ένα αρκουδάκι να λέει είναι από τη μαμά.Δε της περίσσεψαν ποτέ για αυτό το αγγελούδι;Είχε 1 χρόνο να μιλήσει μαζί της.Είχε αλλάξει τηλέφωνα.και την έψαχνε ο αδερφός μου και τη βρήκε μέσω φεσμπουκ.και του είπε ότι μόλις είδε τη μικρή στις φωτό δε μπορούσε να σταματήσει το κλάμμα.τη πιστεύω και με πονάει η καρδιά μου που είναι έτσι τα πράγματα για αυτήν,και για αυτόν αλλά πιο πολύ για τη μικρή.Που παίζει τη μαμά και κάνει τη θεία.Αλλα έχει ο Θεός

 

Απίστευτο μου φαίνεται..

είναι πραγματικά κρίμα..

όταν μια μάνα το κάνει αυτό εγώ το πρώτο που σκέφτομαι είναι

ότι δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά..

για οποιουσδήποτε λόγους..

ίσως ακόμα και για την μικρή να είναι καλύτερα....

[danai83]

Καλησπέρα Δανάη..

Πολλά συγχαρητήρια στον αδερφό σου!

Μπράβο του.... Μπράβο και σε εσένα.

Ελπίζω κάποτε ο αδερφός σου να βρει μια μανούλα για την κόρη του.

Όπως ελπίζω και εγώ κάποτε να βρεθεί ένας άνθρωπος που να αγαπήσει

εμένα και τον γιο μου (το ίδιο εύχομαι για όλες μας βέβαια) πραγματικά.

 

 

Το πιστεύω αυτό AngelMama πραγματικα το πιστεύω οτι θα βρεθεί.Είναι αρετές αυτές που πρέπει να εκτιμούνται διπλά και τριπλά γαιτί βλέπεις άλλους τα παρατάνε στα ιδρύματα αυτές τις ψυχούλες.ή τα εκμεταλλεύοντα ή τα κακοποιούν και εσείς παλεύετε μόνοι σας.Ενάντια στην οπισθοδρομικές άντιλήψεις,στις δυσκολίες πάσης φύσης για να μεγαλώσετε τα αγγελούδια σας και αυτό μόνο αξιαίπενο μπορεί να είναι

[AngelMama]

Καλέ εννοείται ότι θα βρεθεί...

Μπορεί να αργήσουμε λίγο, αλλά τους καλύτερους θα πάρουμε!

χαχαχχχαχχαχαχαχχαχαχαχαχ

[AngelMama]

Ναι το άφησε στο μπαμπά και τέλος.Σαν να αποποιήιηκε κάθε ευθύνη.Δεν τη κατηγορώ για κάτι γιατί είχε κι άλλο παιδάκι και ίσως της ήταν δύσκολο οικονομικά να τα καταφέρει.αλλά αυτό που με πληγώνει ούτε ένα γραμματάκι να της στείλει;μια φωτογραφά της;ένα αρκουδάκι να λέει είναι από τη μαμά.Δε της περίσσεψαν ποτέ για αυτό το αγγελούδι;Είχε 1 χρόνο να μιλήσει μαζί της.Είχε αλλάξει τηλέφωνα.και την έψαχνε ο αδερφός μου και τη βρήκε μέσω φεσμπουκ.και του είπε ότι μόλις είδε τη μικρή στις φωτό δε μπορούσε να σταματήσει το κλάμμα.τη πιστεύω και με πονάει η καρδιά μου που είναι έτσι τα πράγματα για αυτήν,και για αυτόν αλλά πιο πολύ για τη μικρή.Που παίζει τη μαμά και κάνει τη θεία.Αλλα έχει ο Θεός

 

Εγώ πάλι γιατί την κατηγορώ;

Δεν μπορώ να φανταστώ να γεννάω ένα παιδί και να το παρατάω.

Θα μπορούσε τουλάχιστον να κρατήσει κάποια επαφή.

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Αν ήθελε να ήταν δίπλα στο παιδί της, πολύ απλά θα ήταν.

Δεν θεωρώ πως ή απόσταση είναι πρόβλημα όταν τίθεται τέτοιο θέμα.

Κάνεις και θυσιάζεις τα πάντα... Βρίσκεις μια μέση λύση στην τελική.

 

Μου θυμίζει κάτι τύπους που πάνε σε εκπομπές τύπου "πάμε πακέτο"

που αφού έχουν γυρίσει και έχουν ζήσει τη ζωή τους και έχουν μείνει μόνοι,

ξαφνικά, μετά από 30 και 40 χρόνια θυμούνται ότι έχουν παιδιά

για να τους κοιτάξουν στα γεράματα.

 

Τέλος πάντων, δεν τελειώνει αυτή η συζήτηση...

 

Η μικρή πως το έχει πάρει; Πόσο είναι τώρα; Πάει σχολείο;

Την ζητάει; Την φωνάζει;;; Τί της έχετε πει;;

Φυσικά αν θες απαντάς...

σε ρωτάω για να πάρω μια γεύση από αυτά που θα ακολουθήσουν με εμένα

μιας και η ιστορία μου είναι παρόμοια!

[Babycakes]

Όταν πήραμε την απόφαση να φέρουμε στον κόσμο τα μωρά μας, ακόμα κι αν αποδείχτηκε στην πορεία ότι θάμαστε μόνες μας, το κάναμε έχοντας στο νου μας και όντας προετοιμασμένες για οποιοδήποτε κόστος.

Μακάρι να ανταμοιφθούμε κάποτε και να βρεθούν σωστοί άνθρωποι δίπλα μας να μας εκτιμήσουν, αφού προφανώς οι πατεράδες δεν το έκαναν και μείναμε μόνες.

Εγώ περιμένω το μωρό μου σε ενάμιση μήνα, ανυπομονώ τόσο να το σφίξω στην αγκαλιά μου κι ενώ έχω να αντιμετωπίσω ανυπέρβλητες δυσκολίες από όλες τις απόψεις, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να έρθει υγιής και καλά ο γιος μου σε αυτό τον κόσμο και θα κάνω οτιδήποτε χρειαστεί γι'αυτόν.

Φιλιά και κουράγιο σε όλες μας...

[danai83]

Εγώ πάλι γιατί την κατηγορώ;

Δεν μπορώ να φανταστώ να γεννάω ένα παιδί και να το παρατάω.

Θα μπορούσε τουλάχιστον να κρατήσει κάποια επαφή.

Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Αν ήθελε να ήταν δίπλα στο παιδί της, πολύ απλά θα ήταν.

Δεν θεωρώ πως ή απόσταση είναι πρόβλημα όταν τίθεται τέτοιο θέμα.

Κάνεις και θυσιάζεις τα πάντα... Βρίσκεις μια μέση λύση στην τελική.

 

Μου θυμίζει κάτι τύπους που πάνε σε εκπομπές τύπου "πάμε πακέτο"

που αφού έχουν γυρίσει και έχουν ζήσει τη ζωή τους και έχουν μείνει μόνοι,

ξαφνικά, μετά από 30 και 40 χρόνια θυμούνται ότι έχουν παιδιά

για να τους κοιτάξουν στα γεράματα.

 

Τέλος πάντων, δεν τελειώνει αυτή η συζήτηση...

 

Η μικρή πως το έχει πάρει; Πόσο είναι τώρα; Πάει σχολείο;

Την ζητάει; Την φωνάζει;;; Τί της έχετε πει;;

Φυσικά αν θες απαντάς...

σε ρωτάω για να πάρω μια γεύση από αυτά που θα ακολουθήσουν με εμένα

μιας και η ιστορία μου είναι παρόμοια!

 

Και εγώ έτσι νιώθω ώρες ώρες.Θυμό. Αλλά από την άλλη λέω ίσως είχε τους λόγους της και δε το σκέφτομαι καν. Η μικρή έκλεισε τα 4 τον Αύγουστο. Δε φαίνεται να της λείπει ή να τη ζητάει. Καμιά φορά λέι πάω στο παιχνίδι για τη μαμά της. Και η ψυχολόγος που την βλέπει στο παιδικό τη βλέπει μια χαρά. Καμιά φορά ρωτάει που είναι η μαμά της. Ή ποια είναι. Αλλά ως στιγμής δεν έχει ρωτήσει γιατί δεν έρχεται ή κάτι τέτοιο. Όταν παίζει ας πούμε με άλλα παιδάκια στις κούνιες και εκείνα τρέχουν στη μαμά να ρωτήσουν κάτι εκείνη τρέχει στη θεία. Δε τη θυμάται εξάλλου καθόλου. Ήταν 5.5 μηνών όταν έφυγε η μικρή. Στο τηλέφωνο σπάνια μιλάνε. Άμα της λέει ο αδερφός μου θες να πάμε στην Αμερική να δούμε τη μαμά εκείνη λεει όχι.Θελω να καθίσω εδώ με τη θεία μου.Νόμίζω πως δεν της έχει λείψει η μητρική φιγουρα γιατι στα παντα ήμουν εγώ εδω. Τώρα αν είναι κάτι ποιο βαθύ που να αισθάνεται την έλλειψη δε ξέρω. Δε δείχνει πάντως κάτι τέτοιο. Αλλά με πονάει που δε μπορεί να πει μαμά. Και τον αδερφό μου τον πονάει πολύ που δεν εχει φωνάξει μαμά και να ξερει πως αυτή είναι η μαμά της. Είναι κάπως στενάχωρο αλλα άμα το παιδί περιβάλλεται με πολύ αγάπη από όλους νομίζω είναι ποιο εύκολο.

[AngelMama]

Δεν ξέρω αν είναι θυμός... αλλά είναι η αλήθεια!

Χαίρομαι που η μικρή δείχνει να το έχει πάρει καλά.

Πώς να τους λείψει κάτι που δεν το είχαν ποτέ;

Έτσι είναι και ο δικός μου με τους θείους του.

Τρελλαίνεται για αυτούς!!!!!!!

Ελπίζω να πάνε όλα καλά για όλες μας και για όλα τα παιδάκια!

[develyn]

Δανάη, συγχαρητήρια για τον αδερφό σου! Αυτό θα πει Άντρας με Α κεφαλαίο. Η μητέρα θα έχει τους λόγους της για να μένει μακριά. Δεν μπορώ να φανταστώ να μείνω μακριά από το μωρό μου κι ας μην έχει γεννηθεί ακόμη.

Εμένα ο "πρώην" μου βάζει τη μάνα του να μιλήσει αντί γι' αυτόν κι ενώ τους μιλάω απλά αυτοί μου φωνάζουν και μου λένε πως εγώ απειλώ, ενώ ο γιος της ήταν που με απείλησε από την αρχή. Δεν ξέρω τι να κάνω. Φοβάμαι μην 'ρθουν πάλι. Σε λίγες μέρες φεύγω εκτός Ελλάδας αλλά δεν περνάνε εύκολα οι μέρες...

[AngelMama]

Η μητέρα θα έχει τους λόγους της για να μένει μακριά. Δεν μπορώ να φανταστώ να μείνω μακριά από το μωρό μου κι ας μην έχει γεννηθεί ακόμη.

 

Δεν υπάρχει δικαιολογία ΚΑΜΙΑ. Και είμαι απολύτη.

Ακόμα και έτσι να είναι... "να έχει κάποιο λόγο"... τα τηλέφωνα υπάρχουν, θα μπορούσε να πάρει ένα τηλέφωνο. Δεν το έκανε. Λογαριασμό Fb φρόντισε να κάνει (και αυτό είναι το λιγότερο)... τον πατέρα του παιδιού της δεν τον έψαξε, αυτός το έκανε. Όποιος λόγος και να υπήρχε ή υπάρχει λοιπόν είναι πολύ λίγος.

 

Ούτε και εγώ (και φαντάζομαι οι περισσότερες εδώ μέσα) φανταζόμουν πως υπάρχουν τέτοιου είδους άνθρωποι. Και όμως υπάρχουν.