ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΓΟΝΙΟ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ?

[Τόνια 1712]

Μπράβο σου, πολύ καλά έκανες... Αντε μπας και βάλουν λίγο μυαλό και μάθουν να φέρονται. Είναι πάντως φοβερό δεν μπορούν να κάτσουν ένα δευτερόλεπτο και να σκεφθούν γιατί το κάνω αυτό??? εάν μου το έκαναν εμένα???. Είναι πολύ απλό.. Βέβαια δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα φερόμουν έτσι σε ένα παιδί... και δεν λέω στο παιδί μου γιατί όλα τα παιδιά είναι παιδιά μας. Τελος πάντων, μπράβο σου για άλλη μια φορά.

[marandnik]

Μηπως τουλαχιστον το κοριτσακι γλιτωσει το δημοσιο εξευτελισμο και κακοποιηση...

Τον δημόσιο ίσως, τον ιδιωτικό;

 

Γενικότερα η άποψή μου είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί αν δεν καταφέρνουμε να προσφέρουμε κάτι επί της ουσίας στο παιδί, δεν έχει νόημα να εκτονώνουμε απλά την αγανάκτησή μας.

[surfmammy]

Η κακομεταχείριση των παιδιών από τους γονείς τους είναι κάτι που κάνει την ψυχή μου να γεμίζει θλίψη πάντα. Η σκέψη οτι ένα πλασματάκι που έχει τους γονείς του για Θεούς, που είναι ο κόσμος του ολόκληρος, βρίσκεται τελικά να αδικείται από αυτούς τους ίδιους που λατρέυει και περιμένει να το κάνουν να νιώθει ασφάλεια με τρελαίνει. Και δεν είναι μόνο η σωματική βία, είναι και η ψυχική (που βέβαια όταν υπάρχει σωματική αυτή πάντα σημαίνει και ψυχική βία). Υπήρξα μάρτυρας ενός περιστατικού που ίσως να μην φαίνεται πολύ σοβαρό, αλλά με θύμωσε πάρα πολύ. Είχα πάει για καφέ στη Γλυφάδα, δεν πήρα μαζί τη μικρή μου γιατί σκέφτηκα οτι είναι λογικό το παιδάκι να βαριέται, οπότε αφού ήθελα να δω τις φίλες μου για μισή ώρα θεώρησα οτι είναι προτιμότερο να τα πούμε στα γρήγορα και μετά να πάω τη μικρή βόλτα χωριστά. Αυτή τη σκέψη όμως φαίνεται δεν την έκανε μία άλλη μαμά- ή μάλλον "κότα" θα την πω με μεγάλη επιείκεια- που όταν έφτασα εγώ στο καφέ ήταν ήδη εκεί αρκετή ώρα (είχαν ήδη πιεί τον πρώτο καφέ) με μία φίλη της και το αγοράκι της (περίπου 3-4 ετών). Την ώρα που είχαμε ζητήσει το λογαριασμό, εκείνες ακόμη ακούνητες και το παιδάκι όλη αυτή την ώρα έπαιζε με κάτι παιχνιδάκια, η μάνα του του έκανε συνέχεια παρατηρήσεις και όταν κάποια στιγμή πήγε το στρατιωτάκι του πάνω στην φίλη της και έβγαλε κάτι φωνούλες οτι π.χ. την πυροβολούσε η μάνα του έγινε έξαλλη, άρχισε να του φωνάζει, να του λέει οτι είναι κακομαθημένο κ...παιδο κ.λ.π. Το παιδάκι δεν είπε τίποτα, πήρε παραπονεμένο ύφος και κρύφτηκε κάτω από το τραπέζι. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι...η μουλάρα καθόταν 3 ώρες με τη φίλη της και τί περίμενε να κάνει το μωρό; να πιεί καφέ; έλεος πια. Ήμουνα έτοιμη να πάω να της την πώ, αλλά με σταμάτησαν οι άλλοι γιατί φοβήθηκαν οτι θα με προσβάλλει. Τελικά δεν το έκανα οχι γιαυτό το λόγο, αλλά γιατί σκέφτηκα οτι αν προσέβαλλα τη μαμά του μπροστά σε όλο τον κόσμο ίσως το παιδάκι να ένιωθε οτι έφταιγε αυτό, ή ισως και αυτή να του έλεγε κάτι τέτοιο. Αλλά δεν θα ξεχάσω το μουτράκι του μωρού, πόση αδικία ένιωθε εκείνη τη στιγμή.

[kassiani]

Τον δημόσιο ίσως, τον ιδιωτικό;

 

Γενικότερα η άποψή μου είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί αν δεν καταφέρνουμε να προσφέρουμε κάτι επί της ουσίας στο παιδί, δεν έχει νόημα να εκτονώνουμε απλά την αγανάκτησή μας.

 

Καταλαβαινω καλα τι εννοεις και σε βεβαιω οτι ξερω πως να ειμαι προσεκτικη.

Επιπλεον δεν το εκανα για να εκτονωθω, αλλα γιατι πραγματικα πιστευω οτι εχει νοημα και αποτελεσμα.

Καποτε δε θα τολμουσε καποιος να πει "πως τολμας και χτυπας το παιδι σου", γιατι απλα υπηρχε στη συνειδηση της κοινωνιας η αποψη οτι αυτο ειναι κατι θεμιτο, αποδεκτο κλπ.

Πλεον η υπερπληροφορηση, η δημοσια κατακραυγη αυτης της συμπεριφορας, εχει κανει πολλες να το σκεφτουν καλυτερα και εχει σωσει πολλα παιδακια.

 

Εννοω δηλαδη, οτι εαν καποιος δεν ακολουθει μια σωστη συμπεριφορα συνειδητα, επειδη το πιστευει, επειδη το επιλεγει, μπορεις να τον κανεις να την ακολουθησει απο κοινωνικη ντροπη.

 

Οπως συνεβη με τα σκουπιδια στο δρομο ή τα σκουπιδια στη θαλασσα. Αλλοι τα μαζευουν συνειδητα και αλλοι γιατι φοβουνται το απλο, παλιο καλο κραξιμο!

 

Το αποτελεσμα ειναι που μετραει σε αυτες τις περιπτωσεις. Ενα παιδι να γλιτωσει, το κερδος ειναι τεραστιο. Εστω το δημοσιο εξευτελισμο.

Ουτως η αλλως μεσα στο σπιτι του καθενος δεν εισαι.

[elenik]

Εστω το δημοσιο εξευτελισμο.

Ουτως η αλλως μεσα στο σπιτι του καθενος δεν εισαι.

Αν αρχισουμε ομως να αντιδραμε ολοι στα ουρλιαχτα του διπλανου παιδιου ισως καποια στιγμη γλιτωσει και τον ιδιωτικο.

[bouboukakia]

Υπάρχει πάντως ελπίδα. Τις προάλλες πήγαινα το μικρό στον παιδικό που είναι αρκετά μακριά με τα πόδια κι εκείνος, επειδή κατάλαβε πού πάμε, έσκασε στο κλάμα (ήταν καθισμένος στο καρότσι). Με σταμάτησαν 4 φορές στο δρόμο να με ρωτήσουν γιατί κλαίει το μωρό με αρκετά καχύποπτο ύφος και προσπαθούσαν να διαπιστώσουν αν το παιδί είναι δικό μου ή το πήρα από κάπου! Μακάρι να αντιδρούσαμε όλοι σε "περίεργες" σκηνές και να ήμασταν πιο ευαισθητοποιημένοι. Όταν υπάρχουν "υποψιασμένοι" γείτονες, θα σταματήσει κάποτε και η ιδιωτική βία...

[marandnik]

Καταλαβαινω καλα τι εννοεις και σε βεβαιω οτι ξερω πως να ειμαι προσεκτικη.

Επιπλεον δεν το εκανα για να εκτονωθω, αλλα γιατι πραγματικα πιστευω οτι εχει νοημα και αποτελεσμα.

Καποτε δε θα τολμουσε καποιος να πει "πως τολμας και χτυπας το παιδι σου", γιατι απλα υπηρχε στη συνειδηση της κοινωνιας η αποψη οτι αυτο ειναι κατι θεμιτο, αποδεκτο κλπ.

Πλεον η υπερπληροφορηση, η δημοσια κατακραυγη αυτης της συμπεριφορας, εχει κανει πολλες να το σκεφτουν καλυτερα και εχει σωσει πολλα παιδακια.

 

Εννοω δηλαδη, οτι εαν καποιος δεν ακολουθει μια σωστη συμπεριφορα συνειδητα, επειδη το πιστευει, επειδη το επιλεγει, μπορεις να τον κανεις να την ακολουθησει απο κοινωνικη ντροπη.

 

Οπως συνεβη με τα σκουπιδια στο δρομο ή τα σκουπιδια στη θαλασσα. Αλλοι τα μαζευουν συνειδητα και αλλοι γιατι φοβουνται το απλο, παλιο καλο κραξιμο!

 

Το αποτελεσμα ειναι που μετραει σε αυτες τις περιπτωσεις. Ενα παιδι να γλιτωσει, το κερδος ειναι τεραστιο. Εστω το δημοσιο εξευτελισμο.

Ουτως η αλλως μεσα στο σπιτι του καθενος δεν εισαι.

 

Χμ, επίτρεψέ μου όμως να σε αναλύσω τη δική μου κοσμοθεωρία:

Λοιπόν, δεν υπάρχει άνθρωπος που θα καταφέρει να αλλάξει ολόκληρη τη συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου, άγνωστου, που θα τον συναντήσει μια φορά στο δρόμο. Εκτός αν ο πρώτος είναι ο σούπερμαν ή ο σπάϊντερμαν ή η γουόντερ γούμαν.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί που κακοποιείται από τους γονείς του. Μπορούμε να το βοηθήσουμε αν είμαστε συγγενείς, γείτονες, αν με οποιονδήποτε τρόπο γνωρίζουμε ή υποπτευόμαστε τι γίνεται και γνωρίζουμε δύο βασικά πράγματα: Το όνομα του γονιού του και τη διεύθυνσή του. Εκεί μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα και είμαστε ποταποί αν δεν τα κάνουμε.

Στο παιδί που βλέπουμε όμως στο δρόμο χωρίς να γνωρίζουμε το όνομα του γονιού του, κινδυνεύουμε να το φέρουμε σε δυσκολότερη κατάσταση, αν εμφανιστούμε από το πουθενά και αρχίσουμε να επιπλήτουμε το γονιό του. Δε νομίζω ότι ο γονιός θα βάλει μυαλό επειδή θα του πούμε δυο λόγια εμείς. Φοβάμαι ότι θα πάει στο σπίτι του και θα ξεσπάσει στο παιδί γιατί "τον έκανε ρεζίλι στο δρόμο".

Επίσης, θεωρώ ότι δεν είναι κέρδος για ένα παιδί να γλιτώσει το δημόσιο εξευτελισμό αν αυτό κακοποιείται στο σπίτι του. Το παιδί μεγαλώνει με ένα δυνάστη που το βασανίζει αντί να του προσφέρει την τρυφερότητα που χρειάζεται. Νομίζω ότι το τελευταίο που το ενοχλεί είναι αν θα φάει το ξύλο δημόσια ή ιδιωτικά.

Επίσης, αν ο γονιός είναι τόσο "άτσαλος" αν θέλεις, ώστε να χτυπά το παιδί του δημόσια, το τελευταίο που θέλω εγώ προσωπικά είναι να τον "πονηρέψω", ώστε να αρχίσει να κρύβεται και να το κάνει μόνο ιδιωτικά. Γιατί αν τον αφήσω να συμπεριφέρεται έτσι δημόσια, αυξάνω τις πιθανότητες να αντιληφθεί την κατάσταση κάποιος που να μπορεί πραγματικά να κάνει κάτι για το παιδί.

 

Εννοείται όμως ότι σε τέτοιες σκηνές (που έχω δει και εγώ δυστυχώς) η αυθόρμητη παρόρμηση είναι να ορμήσεις στο κτήνος και να το χτυπήσεις 10 φορές περισσότερες από αυτές που χτυπά ο ίδιος το παιδί του. Απλά καλό είναι να σκεφτείς από όλες πλευρές κατά πόσο αυτό θα βοηθήσει πραγματικά το παιδί ή θα εκτονώσει απλά τα νεύρα σου. (το Β' πρόσωπο αναφέρεται γενικά και όχι σε σένα Κασσιανή )

[elenik]

Επετρεψε μου να διαφωνησω εδω marandnik .

Οι ανθρωποι αυτο δεν ειναι ανθρωποι με λογικη, νου, θα το κανω κρυφα φανερα κλπ.

Ειναι ανθρωποι που δεν εχουν μαθει να ελεγχουν τα συναισθηματα τους και πιθανοτατα αρρωστα ατομα με πολλα απωθημενα και αποτυχημενη ζωη. Εχουν τοσα νευρα που το παραμικρο προκαλει εκρηξη.

Με το να νοιωσουν λοιπον την κριτικη γι αυτο το οποιο κανουν θεωρωντας το φυσιολογικο και κοινως αποδεκτο ισως, λεω ισως ,περασει σαν 2η σκεψη οτι δεν ειναι σωστο, οτι οι γυρω ξερουν οτι δεν φταιει το παιδι αλλα τα δικα τους ψυχολογικα και αποτυχιες.

 

Δεν υπαρχει καμια περιπτωση ανθρωπος που κακοποιει το παιδι του να συγκρατηθει μεχρι το σπιτι ωστε να το πλακωσει εκει. Αν συγκρατηθει μεχρι το σπιτι εχει γλιτωσει το παιδι. Θα εχουν περασει τα νευρα του "παραφρων γονεα" και ολη αυτη η αυτοσυγκρατηση θα εχει προσφερει καλη ασκηση στον "γονεα".

[elenik]

Υπάρχει πάντως ελπίδα. Τις προάλλες πήγαινα το μικρό στον παιδικό που είναι αρκετά μακριά με τα πόδια κι εκείνος, επειδή κατάλαβε πού πάμε, έσκασε στο κλάμα (ήταν καθισμένος στο καρότσι). Με σταμάτησαν 4 φορές στο δρόμο να με ρωτήσουν γιατί κλαίει το μωρό με αρκετά καχύποπτο ύφος και προσπαθούσαν να διαπιστώσουν αν το παιδί είναι δικό μου ή το πήρα από κάπου! Μακάρι να αντιδρούσαμε όλοι σε "περίεργες" σκηνές και να ήμασταν πιο ευαισθητοποιημένοι. Όταν υπάρχουν "υποψιασμένοι" γείτονες, θα σταματήσει κάποτε και η ιδιωτική βία...

 

Θα τα ειχα παρει στο κρανιο στην θεση σου. Εχεις δει ολα τα παιδακια που τσιριζουν στο σουπερ μαρκετ? Φανταζεσαι ολη αυτοι οι γονεις να ειχαν δεχθει την κατακραυγη επειδη δεν παιρνουν αυτο που θελει ο μικρος/η?

Δεν το εχω ζησει (παρα μια ψιλη μουρμουρα) αλλα τους καταλαβαινω τοσο πολυ ...

[marandnik]

Επετρεψε μου να διαφωνησω εδω marandnik .

Οι ανθρωποι αυτο δεν ειναι ανθρωποι με λογικη, νου, θα το κανω κρυφα φανερα κλπ.

Ειναι ανθρωποι που δεν εχουν μαθει να ελεγχουν τα συναισθηματα τους και πιθανοτατα αρρωστα ατομα με πολλα απωθημενα και αποτυχημενη ζωη. Εχουν τοσα νευρα που το παραμικρο προκαλει εκρηξη.

Με το να νοιωσουν λοιπον την κριτικη γι αυτο το οποιο κανουν θεωρωντας το φυσιολογικο και κοινως αποδεκτο ισως, λεω ισως ,περασει σαν 2η σκεψη οτι δεν ειναι σωστο, οτι οι γυρω ξερουν οτι δεν φταιει το παιδι αλλα τα δικα τους ψυχολογικα και αποτυχιες.

 

 

Θα διαφωνήσω σ' αυτό γιατί:....

 

Θα τα ειχα παρει στο κρανιο στην θεση σου. Εχεις δει ολα τα παιδακια που τσιριζουν στο σουπερ μαρκετ? Φανταζεσαι ολη αυτοι οι γονεις να ειχαν δεχθει την κατακραυγη επειδη δεν παιρνουν αυτο που θελει ο μικρος/η?

Δεν το εχω ζησει (παρα μια ψιλη μουρμουρα) αλλα τους καταλαβαινω τοσο πολυ ...

 

Βλέπεις πώς αντιδρά ένας γονιός που πιστεύει ότι αυτό που κάνει είναι οθρό, αν δεχτεί κατακραυγή από ξένους ανθρώπους;

 

Επίσης:

Δεν υπαρχει καμια περιπτωση ανθρωπος που κακοποιει το παιδι του να συγκρατηθει μεχρι το σπιτι ωστε να το πλακωσει εκει. Αν συγκρατηθει μεχρι το σπιτι εχει γλιτωσει το παιδι. Θα εχουν περασει τα νευρα του "παραφρων γονεα" και ολη αυτη η αυτοσυγκρατηση θα εχει προσφερει καλη ασκηση στον "γονεα".

 

Ξέρεις πόσοι άνθρωποι που κακοποιούν τα παιδιά τους ή σύζυγοι τις γυναίκες τους με διάφορους τρόπους εμφανίζονται στην κοινωνία ως απόλυτα ευυπόληπτα μέλη της; Πόσοι γείτονες, πόσοι συγγενείς, πόσοι συνάδελφοι σταυροκοπιούνται: Ο τάδε; Μα αυτός ήταν πρόβατο. Δεν του φαίνονταν, κλπ....

[bouboukakia]

Παιδιά να μην παρεεξηγηθώ. Το παιδί μου έκλαιγε σπαρακτικά μες στη μέση του δρόμου κι εγώ γενικά ήμουν ψύχραιμη. Απλώς τους πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι κακό και γι' αυτό συμπεριφέρθηκαν έτσι. Μακάρι να είχαμε τέτοια ετοιμότητα κι ευαισθησία εκεί που χρειάζεται πραγματικά.

[elenik]

Βλέπεις πώς αντιδρά ένας γονιός που πιστεύει ότι αυτό που κάνει είναι οθρό, αν δεχτεί κατακραυγή από ξένους ανθρώπους;

Συγνωμη...

συγκρινεις το να βουτηξει καποια το παιδι απο το μαλλι ...

με καποια που δεν θα ενδωσει στα θελω του?

Δεν νομιζω να κοιτουσες με το ιδιο βλεμα τα 2 περιστατικα

Εγω σαν μανα σιγουρα οχι. Ξερω τι ειναι να μην μπορω να του παρω τα παντα και το καταλαβαινω. Αλλα το να το βουτηξω και να το πλακωσω αδυνατώ να το αντιληφθω.

 

Επίσης:

 

Ξέρεις πόσοι άνθρωποι που κακοποιούν τα παιδιά τους ή σύζυγοι τις γυναίκες τους με διάφορους τρόπους εμφανίζονται στην κοινωνία ως απόλυτα ευυπόληπτα μέλη της; Πόσοι γείτονες, πόσοι συγγενείς, πόσοι συνάδελφοι σταυροκοπιούνται: Ο τάδε; Μα αυτός ήταν πρόβατο. Δεν του φαίνονταν, κλπ....

Ναι αλλα αυτους ποτε δεν θα τους πετυχεις να το κανουν στο δρομο. Οποτε δεν εχουν σχεση με αυτην που θα κραξεις σε ενα μαγαζι που το κανει. Αυτη που θα το κανει στο μαγαζι ....σιγουρα δεν θα ειναι προβατο της κοινωνιας. Θα ειναι μια (ή ενας για να ειμαι πιο συγκεκριμενη) που θα εχει αποτυχει στην ζωη του/ης, στον γαμο του/ης και θα θελει καπου να ξεσπασει ολα αυτα . Και βρισκει το βολικο και χωρις πολλες αντιστασεις και επιλογες παιδι να βγαλει το αχτι για την ζωη της/ου που πνιγει μεσα της/ου.

 

Επισης να σου τονισω οτι στην περιπτωση του "γονιου" προβατο της κοινωνιας δεν ακους ουρλιαχτα ουτε σαν γειτονας. Γενικα δεν εχουν δωσει καν δικαιωμα. Και συνηθως εκει παιζει σεξουαλικη κακοποιηση ή ψυχολογικη ή το θυμα εχει πια παραιτηθει.

 

Ειναι και οι 2 περιπτωσεις αρρωστες αλλα η μια φυσιογνωμια ειναι "psyho" και η αλλη "σιωπη των αμνων". Καταλαβαινεις την διαφορα τους? Το οτι ειναι εγκληματιες δεν σημαινει οτι χρησιμοποιουν ολοι την ιδια μεθοδο.

[elenik]

Παιδιά να μην παρεεξηγηθώ. Το παιδί μου έκλαιγε σπαρακτικά μες στη μέση του δρόμου κι εγώ γενικά ήμουν ψύχραιμη. Απλώς τους πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι κακό και γι' αυτό συμπεριφέρθηκαν έτσι. Μακάρι να είχαμε τέτοια ετοιμότητα κι ευαισθησία εκεί που χρειάζεται πραγματικά.

Μα δεν υπαρχει περιπτωση γονιος να μην σε καταλαβει ή να μην το εχει περασει. Μην αγχωνεσαι

[marandnik]

Συγνωμη...

συγκρινεις το να βουτηξει καποια το παιδι απο το μαλλι ...

με καποια που δεν θα ενδωσει στα θελω του?

Δεν νομιζω να κοιτουσες με το ιδιο βλεμα τα 2 περιστατικα

Εγω σαν μανα σιγουρα οχι. Ξερω τι ειναι να μην μπορω να του παρω τα παντα και το καταλαβαινω. Αλλα το να το βουτηξω και να το πλακωσω αδυνατώ να το αντιληφθω.

 

Όχι, δεν κατάλαβες τι ήθελα να πω...

Ήθελα να σου δείξω ότι όταν κάποιος πιστεύει ότι έχει δίκιο δεν δίνει σημασία στο τι θα του πει ο κόσμος. Με τον ίδιο τρόπο που εγώ πιστεύω δηλαδή ότι καλά κάνω και δεν αγοράζω το παιχνίδι στο παιδί μου και απλά εκνευριζομαι αν κάποιος μου πει να του το αγοράσω, με τον ίδιο τρόπο κάποιος που πιστεύει ότι καλά κάνει και χτυπά το παιδί του, απλά θα εκνευριστεί με τον ενοχλητικό που θα του πει το αντίθετο. Δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη.

Μη σε σοκάρει η σύγκριση των δύο εντελώς διαφορετικών καταστάσεων. Απλά στο μυαλό του αυτός που χτυπά έτσι το παιδί του, πιστεύει ότι αυτός έχει δίκιο και αυτό είναι μια αποδεκτή κατάσταση γιατί π.χ. έτσι του βάζει όρια ή το συνετίζει ή δεν ξέρω και γω τι άλλο...

[kassiani]

Χμ, επίτρεψέ μου όμως να σε αναλύσω τη δική μου κοσμοθεωρία:

Λοιπόν, δεν υπάρχει άνθρωπος που θα καταφέρει να αλλάξει ολόκληρη τη συμπεριφορά ενός άλλου ανθρώπου, άγνωστου, που θα τον συναντήσει μια φορά στο δρόμο. Εκτός αν ο πρώτος είναι ο σούπερμαν ή ο σπάϊντερμαν ή η γουόντερ γούμαν.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε ένα παιδί που κακοποιείται από τους γονείς του. Μπορούμε να το βοηθήσουμε αν είμαστε συγγενείς, γείτονες, αν με οποιονδήποτε τρόπο γνωρίζουμε ή υποπτευόμαστε τι γίνεται και γνωρίζουμε δύο βασικά πράγματα: Το όνομα του γονιού του και τη διεύθυνσή του. Εκεί μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα και είμαστε ποταποί αν δεν τα κάνουμε.

Στο παιδί που βλέπουμε όμως στο δρόμο χωρίς να γνωρίζουμε το όνομα του γονιού του, κινδυνεύουμε να το φέρουμε σε δυσκολότερη κατάσταση, αν εμφανιστούμε από το πουθενά και αρχίσουμε να επιπλήτουμε το γονιό του. Δε νομίζω ότι ο γονιός θα βάλει μυαλό επειδή θα του πούμε δυο λόγια εμείς. Φοβάμαι ότι θα πάει στο σπίτι του και θα ξεσπάσει στο παιδί γιατί "τον έκανε ρεζίλι στο δρόμο".

Επίσης, θεωρώ ότι δεν είναι κέρδος για ένα παιδί να γλιτώσει το δημόσιο εξευτελισμό αν αυτό κακοποιείται στο σπίτι του. Το παιδί μεγαλώνει με ένα δυνάστη που το βασανίζει αντί να του προσφέρει την τρυφερότητα που χρειάζεται. Νομίζω ότι το τελευταίο που το ενοχλεί είναι αν θα φάει το ξύλο δημόσια ή ιδιωτικά.

Επίσης, αν ο γονιός είναι τόσο "άτσαλος" αν θέλεις, ώστε να χτυπά το παιδί του δημόσια, το τελευταίο που θέλω εγώ προσωπικά είναι να τον "πονηρέψω", ώστε να αρχίσει να κρύβεται και να το κάνει μόνο ιδιωτικά. Γιατί αν τον αφήσω να συμπεριφέρεται έτσι δημόσια, αυξάνω τις πιθανότητες να αντιληφθεί την κατάσταση κάποιος που να μπορεί πραγματικά να κάνει κάτι για το παιδί.

 

Εννοείται όμως ότι σε τέτοιες σκηνές (που έχω δει και εγώ δυστυχώς) η αυθόρμητη παρόρμηση είναι να ορμήσεις στο κτήνος και να το χτυπήσεις 10 φορές περισσότερες από αυτές που χτυπά ο ίδιος το παιδί του. Απλά καλό είναι να σκεφτείς από όλες πλευρές κατά πόσο αυτό θα βοηθήσει πραγματικά το παιδί ή θα εκτονώσει απλά τα νεύρα σου. (το Β' πρόσωπο αναφέρεται γενικά και όχι σε σένα Κασσιανή )

 

Η νοοτροπια οτι ενας ανθρωπος δε θα αλλαξει τον κοσμο, για μενα ειναι κομματακι επικινδυνη...

Ενας ισως οχι, αλλα η πραξη εχει δειξει οτι οταν πολλοι μαζι αρχισουν να αλλαζουν νοοτροπια και σταση σε καποιο θεμα, τοτε πραγματι υπαρχουν αλλαγες στη συμπεριφορα των ανθρωπων.

Ειναι οπως σου ειπα και με τα σκουπιδια.

Καποια στιγμη αρχισε να γινεται συνειδηση και στους Ελληνες οτι ειναι απαραδεκτο να πετας το χαρτακι απο τα τσιγαρα σου στο δρομο, να αφηνεις τα σκουπιδια σου στην παραλια κλπ.

Ετσι, ακομα και ανθρωποι που στην ουσια δεν το πολυπιστευουν, αναγκαστηκαν να διορθωσουν τη συμπεριφορα τους προς αυτη την κατευθυνση, εστω και μονο απο φοβο για την κοινωνικη κατακραυγη.

 

Ακριβως λοιπον επειδη πλεον εχει γινει συνειδηση σε πολλους οτι το ξυλο ΔΕΝ βγηκε απο τον παραδεισο, βλεπεις οτι πολλοι γονεις εχουν αρχισει να το σκεφτονται. Αλλοι συνειδητα, γιατι ακουνε επιχειρηματα προς αυτην την κατευθυνση και αλλοι γιατι καταλαβαινουν οτι αυτη τους η συμπεριφορα θα κριθει ασχημα τοσο απο το στενο περιγυρο (φιλους, συγγενεις, γειτονες), οσο και απο τον "κοσμο", τη γνωμη του οποιου τοσο πολυ υπολογιζουμε στην κοινωνια μας.

 

Δε σου τα λεω τυχαια. Προσφατα, πελατισσα μου, διασημη τραγουδιστρια, δεχτηκε εντονη παρατηρηση σε παρκο γιατι χτυπησε το παιδι της. Η παρατηρηση συνοδευτηκε και απο μια ηρεμη κουβεντα οπου της εξηγησε ο αγνωστος τι προκαλει στο παιδι της αυτη η συμπεριφορα.

Οσο κι αν σου φαινεται περιεργο, η κατα τ' αλλα αμορφωτη και ακαλλιεργητη αοιδος, προβληματιστηκε, ντραπηκε και μου το συζητουσε ορκιζομενη οτι τωρα που ξερει, δε θα το ξανακανει ποτε.

 

Μη συγκρινεις ποτε αυτες τις συμπεριφορες με τις βαριες σεξουαλικες και ψυχικες κακοποιησεις, οπου οι δραστες ειναι οι λεγομενοι ανθρωποι υπερανω υποψιας. Εκει ειναι ιδιαιτερες ψυχοπαθολογικες καταστασεις που χρηζουν ειδικης αντιμετωπισης. Πραγματι συνηθως αυτοι οι ανθρωποι φροντιζουν να παρουσιαζουν ενα αψογο κοινωνικο προφιλ. Και δεν ειναι αυτοι που θα τους υποψιασεις και θα το κρυψουν. Ειναι ηδη αρκετα υποψιασμενοι και φροντιζουν να επιδεικνυουν μια συμπεριφορα αριστου γονεα προς τα εξω.

 

Οσο για την αυθορμητη παρορμηση, πιστεψε με δεν λειτουργω καθολου αυθρμητα και παρορμητικα τετοιες στιγμες, αλλα πολυ συγκεκριμενα και μελετημενα. Δε βριζω, δε φωναζω, γιατι ξερω καλα οτι αυτο μπορει να φερει αντιθετα αποτελεσματα. Να επικεντρωθει ο γονιος στη δικη μου υβριστικη συμπεριφορα και να φυγουμε απο την ουσια.

 

Ειμαι δε πεπεισμενη οτι, οπως και σε πολλα αλλα κοινωνικα θεματα, ετσι και σ' αυτο, εαν αλλαξει το κοινωνικο "κλιμα" και υπαρχει μια διαθεση προστασιας απο τους πολιτες προς τα παιδια, αρκετοι γονεις θα διορθωθουν. Σκεψου οτι υπαρχουν και καποιοι που απλα δεν ξερουν οτι αυτο ειναι κακο, οπως το παραδειγμα παραπανω.

 

Σε καθε περιπτωση εστω και ενα παιδι να γλιτωσει για εμενα ειναι μεγαλο κερδος.

[marandnik]

 

Δε σου τα λεω τυχαια. Προσφατα, πελατισσα μου, διασημη τραγουδιστρια, δεχτηκε εντονη παρατηρηση σε παρκο γιατι χτυπησε το παιδι της. Η παρατηρηση συνοδευτηκε και απο μια ηρεμη κουβεντα οπου της εξηγησε ο αγνωστος τι προκαλει στο παιδι της αυτη η συμπεριφορα.

Οσο κι αν σου φαινεται περιεργο, η κατα τ' αλλα αμορφωτη και ακαλλιεργητη αοιδος, προβληματιστηκε, ντραπηκε και μου το συζητουσε ορκιζομενη οτι τωρα που ξερει, δε θα το ξανακανει ποτε.

 

Φιλική συζήτηση κάνουμε και σου εξηγώ πώς σκέπτομαι εγώ, εσύ μου εξηγείς πώς σκέφτεσαι εσύ, όλα δεκτά τα επιχειρήματά σου και σεβαστά. ΟΛΑ τα επιχειρήματα πλην ενός: αυτό το επιχείρημα με τη διάσημη τραγουδίστρια με έστειλε. Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι το γεγονός ότι ήταν τραγουδίστρια και μάλιστα διάσημη πρόσθεσε κάτι στην κατά τα άλλα πάρα πολύ όμορφη κουβέντα μας.

Με όλο το θάρρος και πάντα με διάθεση αρκετού χιούμορ.

Σε καθε περιπτωση εστω και ενα παιδι να γλιτωσει για εμενα ειναι μεγαλο κερδος.

 

Μακάρι...

[kassiani]

Θα σου εξηγησω τι προσθεσε και γιατι το ανεφερα.

 

Γιατι η κυρια ηταν διασημη απο αυτες που προσεχουν την εικονα τους και τις ακολουθουν και παπαρατσι. Και κακα τα ψεμματα την παρακολουθουνε και πολυ περισσοτερο οι περαστικοι απ' οσο θα δωσουν σημασια (καμμια) σ' εμενα οταν παιζω με το παιδι μου ή παμε για ψωνια.

 

Και ομως δεν πιστευε οτι εκανε κατι κακο η μη φυσιολογικο ή επικινδυνο για το παιδι της.

 

Μαλιστα ο κυριος που την παρατηρησε την παροτρυνε να διαβασει ενα σχετικο βιβλιο και πιστεψε με ηταν πραγματικα σοκαρισμενη οταν διαβασε τι βλαβη ψυχικη αλλα και συμπεριφορας προκαλουσε στο παιδι της με το ξυλο.

 

Μια σωστη, ηρεμη και καλοπροαιρετη παρμβαση μπορει να εχει πολυ καλα αποτελεσματα.

[katia 28]

Κορίτσια μου...

 

αν και δεν εχω πολύ χρονο γρηγορα γρηγορα..θα σας πω την προσωπική μου ιστορία...

 

Πριν 7 χρονια ...Γειτόνισσα στο πατρικό μου ...την ακούω...να βρίζει το βρεφος..καθημερινά..να το απειλεί..και να το βγάζει στο μπαλκόνι με 5 βαθμούς χωρις κουβερτα..:evil::evil::evil: λεγοντας στον αντρα της..θα το κανω να παθει πνευμονία!!!!και θα σου πω μετα!!!!!! ημουν σιγουρη οτ χειροδικουσε κιολας απλα δεν μπορουσα να το δω (τελικα ειχα δικιο)

 

Καταθλιψη λέω με το μυαλό μου ή τρέλα..!

αποφασίζω να πάω στο σπιτι τους ...χτυπάω και μπαίνω..! ειμαι η ταδε και ηρθα να σε βοηθησω....! (σαν καθηγητρια τοτε σε φροντιστηριο της γειτονιας) είχα μια ευκολία...να με δεχτεί σχετικά καλά..!!!!!

 

βρηκα μια μητερα καταθλιπιτική ...που ηθελε απελπισμενα καποιον να μιλησει...γινομαι φιλη της για να βοηθησω αλλα ΣΥΝΑΝΤΩ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ.....περα απο την αρμοδιοτητα μου και τις γνωσεις μου κυριως...!!!!!!

γινοταν επικινδυνη ...παραμελουσε το μωρό ..το ενιωθε ξενο...το αφηνε να κλαιει ωρες...μου ελεγε κουλα τυπου μοιαζει με τον ανδρα μου για υατο δεν το θελω..και δεν το αγαπαω..ας μεγαλώσει λιγο και θα το δωσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

καθε μερα πηγαινα ειχα αρχισει να λατρευω αυτο το παιδί και να με λατρευει και αυτό...ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΜΙΑ...απο το κακό στο χειρότερο ...

δεν ασχολουμουν με εκεινη και ζηλευε ...μου ελεγε για το μωρό έρχεσαι..ε?? οχι για μένα..ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΤΕ ΜΕ ΑΥΤΟ??

Δεν ηξερα τι να απαντησω...καθμουν της μιλουσα με τις ωρες..αλλα τιποτα...

Μια μερα ο ποπος του παιδιου ήταν μπλεεεεεεεε!!!!!!τη ρωταω τι συνεβη και μου απανταει το χτυποσα να ηρεμησει ετσι οπως μου εδειξες...αλλα μαλλον το εκανα με δυναμη...ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ???????????????????????

 

ΘΕΕ ΜΟΥ ΤΑ ΕΧΑΣΑ..φαινοταν οτι ηταν κακοποιηση ..(το μωρό ηταν 5 μηνων )

 

Αλλη μερα ...γρατζουνιές...τη ρωταω ....ο αντρας μου το εκανε με το δαχτυλιδι του ..αμαν πια εγω πάλι φταιω...!ρωταω τον ανδρα της..και μου λεει εγω δεν εκανα τιποτα..αυτη την πιαενι τρελα και δεν ξερει τι κανει ...χθες πεταξε το μωρό..στο χαλί..!!!!!!

 

Καταλαβαινετε οτι και οι δυο γονεις ηταν χαμηλου επιπεδου ΣΕ ΟΛΑ..και επικινδυνοι...!

 

ΑΠοφασιζω να καλεσω το χαμογελο του παιδιού....!!!!!!!!γιατι οσο και να προσεχα το παιδί ..δυστυχως τις πιο πολλες ωρες ηταν με ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!

 

Μου λενε οτι εμεις δεν μπορουμε να κανουμε τιποτα ...θα γινει εισαγγελικη παρεμβαση (δεν θυμαμαι ακριβως.) και θα ερθει κοινωνικη λειτουργος μια μερα ξαφνικα στο σπιτι της...!

 

ετσι και εγινε...εγω για να μην χασω την επαφη ζητησα να γινει ολο αυτο ανωνυμα γιατι δεν θα με ξανααφηνε να δω το παιδί...!

 

Σημειοτεον οτνα ηταν ξενοι μπροστα ΗΤΑΝ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΜΗΤΕΡΑΣ ...που εκλαιγε...οταν το παιαδακι της πονουσε απο τα δονατακια του και πριν 1 ωρα το ειχε χτυπησει ...:twisted::twisted:

 

οσοι τη γνωριζαν ακομη και οι δικοι της που τους επιασα ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΥΠΕΡΒΑΛΛΩ ΚΑΙ ΕΧΩ ΞΕΠΡΕΑΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ..και απο που εγω πηρα τοσο θαρρος και θρασος να ΜΠΩ ΕΤΣΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΛΕΓΧΩ...!!!!!!!!

 

Ηρθε η κοινωνικη λειτουργος..και αμεσως με πηρε τηλε ελα απο εδω ηρθε καποια εδω ...καποιος με κατηγγειλε........!

 

Πολλα απο αυτα που της ειπε η λειτουργος ηταν πασιφανες οτι μονο εγω τα ηξερα και μονο εγω θα μπορουσα να τα εχω πει...ΑΛΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΠΟΤΕ ΔΕ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΑΝ ΕΓΩ ΤΟ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ...

 

Η λειτουργος με πηρε την επομενη ...μου ειπε οσα ειχε να μου πει ...και οτι θα ακολουθουσε 2η επισκεψη η οποια ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!

 

Βασικα για να ποδειχτουν οσο ελεγα επρεπε να προχωρησω επωνυμα !!!!!!ΑΛΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ...και το 95 % θα της το παιρναν το παιδί !!!!!!!!!

 

ΗΘΙΚΑ ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ...ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΒΑΡΥ ΓΙΑ ΜΕΝΑ..!ΛΑΘΟΣ Η ΣΩΣΤΟ ΑΚΟΜΗ ΜΕ ΤΡΩΕΙ...!

 

Αποφασισα απλά να ειμαι διπλα σε αυτο το παιδί (τουλαχιστον να εχει εμενα..) και να τη βοηθησω κι αλλο ...ΧΩΡΙΣΕ ..ΕΜΕΙΝΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ...ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΚΟΜΗ ...ΕΓΩ ΕΚΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΨΥΧΙΚΑ ..ΥΛΙΚΑ...ΤΑ ΠΑΝΤΑ ........

 

Σημερα ειναι ξαναπαντρεμενη με αναν ηλιθιο !συγνωμη κιολας...ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ...πηγε σε ψυχολογο με δικη μου παροτρυνση ...καπως αλλαξε...ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΜΙΑ ΑΔΙΑΦΟΡΗ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΗ ,ΜΑΝΑ..ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΑΠΛΑ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ...αλλα τουλαχιστον δε χειροδικει..και δεν κακοποιει ...

 

σιγουρα η ψυχη αυτου παιδιού ειναι κακοποιμενη ...!ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΕΝΗΛΙΚΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ...ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ......ΕΙΝΑΙ 7 ΧΡΟΝΩΝ ΠΙΑ ΛΑΤΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!!!!!

 

ΚΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΣΣΙΑΝΗ ...ΔΕΝ ΕΣΩΣΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ...ΑΛΛΑ ΕΣΩΣΑ ΜΙΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ...

 

Τωρα που μεγαλωσε μου λεει με περηφανεια ΕΙΜΑ ΤΟΣΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΧΩ...ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔεΡΦΑΚΙ ΜΟΥ (ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΝΝΟΕΙ)

δεν το λεω με ψωνιο ειλικρινα ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ!!!!!!!!!!!!!!!

 

Οταν μεγαλωσω θα ερθω σε σενα!να μεινουμε μαζί!!!!!!!ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ!

 

κλαιω και μονο που τα γραφω....!

 

παρα τα οσα περασα ακομη και τωρα...αν δω μανες που χειροδικουν ή κακοποιούν ...ΘΑ ΕΠΕΜΒΩ....ΓΑΙΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΜΟΥ.........

[kassiani]

ΚΑΤΙΑ για εμενα αυτο που εκανες ηταν απλα θεαρεστο!

Τα συγχαρητηρια μου. Και φυσικα ολοι σου ελεγαν να μην ανακατευεσαι γιατι ετσι ειναι για ολους πιο ευκολο.

Βρισκεις μια δικαιολογια στον εαυτο σου (θελω να βοηθησω, αλλα δεν μπορω να επεμβω στο ξενο σπιτι) και ετσι εφησυχαζεις.

 

Για εμενα ειναι προφανες οτι η γυναικα αυτη επασχε απο επιλοχεια καταθλιψη και ηταν μεγαλη τυχη που βρεθηκες διπλα, γιατι μεχρι και να το σκοτωνε υπηρχε περιπτωση.

Οχι απο κακια, απο ψυχικη διαταραχη.

Περαν των αλλων ηθελε να εκδικηθει τον πατερα και χρησιμοποιουσε το παιδι.

Ειναι πολλα.

 

Ειναι και λαθος να πιστευουμε οτι ολες μπορουνε να γινουνε μητερες και οτι ολες οι μαμαδες σωνει και ντε αγαπανε τα παιδια τους.

Υπαρχουν πολλες που κανουν παιδι απο υποχρεωση στο συζυγο, το σοι, την κοινωνια.

 

Υπαρχουν γυναικες τραυματισμενες οι ιδιες ψυχικα (συνηθως απο καποιο γονιο) που δεν εχουν την ωριμοτητα να αγαπησουν αλλον εκτος απο τον εαυτο τους, γιατι και οι ιδιες δεν αγαπηθηκαν καθολου.

Ειναι πολλα που μπορει να συμβαινουν και ειναι ευκολο να πουμε πχ που ειναι το κρατος?

Ας αφησουμε και λιγο το κρατος, την κοινωνια κτλ και ας κοιταξουμε τι κανουμε εμεις οι ιδιοι.

 

Εγω ο ενας. Και μετα ο ενας βρισκει παρεα και γινονται πολλοι.

[mom]

katia, με συγκίνησες πολύ.....Δεν μπορώ να γράψω πολλά......Μπράβο σου κοπέλα μου!!! Και να είσαι πάντα δίπλα στο παιδάκι, όπως ήσουν μέχρι τώρα.... ευτυχώς που έχει κι εσένα στη ζωή του....:cry::cry:

[myangel]

Θα ειμαι παντα διπλα στα παιδια που βλεπω η καταλαβαινω οτι κακοποιουνται

ειναι απιστευτο, να βλεπεις ζευγαρια να πεθαινουν για ενα παιδι, να προσευχονται, να παρακαλανε, να ξοδευουν απιστευτα χρηματα, ενεργεια και ψυχικα αποθεματα για να αποκτησουν ενα παιδακι, κι αλλοι, που δεν καταλαβαινουν καν τι θησαυρος ειναι αυτος...

δεν ξερω.. ισως τελικα καποιοι να μην ειναι πλασμενοι για γονεις.. παντως διαπιστωνω γενικα απιστευτο ελειμμα αγαπης, οχι μονο προς το παιδι η το συντροφο, αλλα προς το συνανθρωπο.. κανεις δε νοιαζεται για κανεναν πια...

[elenik]

Katia μου μια ψυχη..... μια ψυχη ειναι σαν να σωζεις τον κοσμο ολο και μακαρι να βρισκοντουσαν σε ολα τα παιδακια τετοιοι ανθρωποι διπλα.

Με συγκινησε απιστευτα η ιστορια σου.

 

Οταν τα αστερια γινουν πολλα.... η νυχτα γινεται μερα

[marandnik]

Αν αρχισουμε ομως να αντιδραμε ολοι στα ουρλιαχτα του διπλανου παιδιου ισως καποια στιγμη γλιτωσει και τον ιδιωτικο.

 

Είναι ακριβώς αυτό που είπε και η elenik παραπάνω... Τα παιδιά αυτά έχουν συγγενείς, γείτονες, ανθρώπους που αντιλαμβάνονται την κατάσταση αλλά αδιαφορούν και τα αφήνουν στη μοιρα τους. Αυτοί οι άνθρωποι είναι το ίδιο ένοχοι με το χέρι που σηκώνεται και χτυπά κατά την άποψή μου.

 

Στην περίπτωση που μας περιέγραψε η Κάτια, ίσως ήταν και η μητέρα μια βασανισμένη ψυχή που χρειάζονταν βοήθεια. Ψυχολογική εννοώ...

 

Μπράβο πραγματικά Κάτια για την αποφασιστηκότητά σου, την επιμονή σου, τη σταθερότητά σου, τις θυσίες που έκανες για να σταθείς δίπλα σ' αυτό το παιδί. Διαβάζοντας την ιστορία σου, πραγματικά γαλήνεψε την ψυχή μου.

[gavrias]

Πολλές Κάτιες μαζί = πολλά παιδιά που γλιτώσανε την κακοποίηση.

Κι όταν υπάρχει μια Κάτια ανάμεσά μας,σίγουρα θα είναι η αφορμή να πολλαπλασιαστούν.

Κάτια,Κασσιανή,ελενίκ μια μεγάλη αγκαλιά.

[alcyon]

Κάποτε έκανα μάθημα σε ένα παιδάκι.... 2α δημοτικού.

 

Κάποια στιγμή μου λέει.... "αν δεν τα λέω σωστά θα μου δίνεις μια μπάτσα!"

 

Η μικρή τις "έτρωγε" κανονικά από τους γονείς της. Δεν το έκρυβαν. Το θεωρούσαν λογικό!

 

Αφού της εξήγησα πως ΔΕΝ πρόκειτε ΠΟΤΕ να τη χτυπήσω...

και οι μέρες περνούσαν και διαβάζαμε μαζί και περνάγαμε καλά... μου λέει...

"πόσο θα ήθελα να ήσουν η μαμά μου" ..... Τι να σκεφτώ σε κάτι τέτοιο... τι.......