Κρίσεις Οργής - θυμός - temper tantrum

[Μαρια Στυλιανακη]

δες και εδώ

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=2384

 

 

[ateli]

Δεν θα ηθελα να ανοιξω νεο τοπικ, νομιζω οτι αυτο που θα γραψω ειναι σχετικο. Η κορη μου, εντελως ξαφνικα αρχισε και κανει πεισματα. Δηλαδη, θελει να παρει κατι πχ το ακουστικο του τηλεφωνου με το οποιο μιλαω εκεινη τη στιγμη. Της το δινω για να ακουσει και μετα οταν της το ξαναπαιρνω αρχιζει να σφιγγεται, κοκκινιζει και χτυπαει χερια ποδια μεχρι να το παρει. Δεν ξερω αν το καταλαβαινετε οπως το γραφω. Εκει τι μπορω να κανω?? Μου θυμιζει μεγαλο παιδι που αν δεν παρει κατι αρχιζει να σφιγγεται και να τεντωνει μεχρι να το καταφερει. Ειναι μολλισ 10 και κατι μηνων?? Μπορειτει να φοηθησεται? Πως συμπεριφερομαι ???

[ateli]

Κοριτσια!!! Μη με ξεχασετε!!

[matri]

να σου πω αυτό που έκανα εγώ και επιανε σε αυτή την ηλικία.

Της έδινα κάτι άλλο αρκέτά ενδιαφέρον. Με λίγα λόγια της έστρεφα αλλού το ενδιαφέρον. Βέβαια την αφηνα να επεξεργατεί λίγο αυτό που είχε ή το κοιτάγαμε μαζι, όχι όμως του στυλ "πω πω τι είναι αυτό"

[Συντονιστής Περιεχομένου]

Γειά σας,

 

αντίστοιχo θέμα υπάρχει επίσης και εδω:

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=3298&start=0

[IOKASTH]

ωραια ολα αυτα αλλα μεσα στον κοσμο πως αντιδρας εφοσον ενοχλει?

[ΡΕΝΑΖ]

Δεν θα ηθελα να ανοιξω νεο τοπικ, νομιζω οτι αυτο που θα γραψω ειναι σχετικο. Η κορη μου, εντελως ξαφνικα αρχισε και κανει πεισματα. Δηλαδη, θελει να παρει κατι πχ το ακουστικο του τηλεφωνου με το οποιο μιλαω εκεινη τη στιγμη. Της το δινω για να ακουσει και μετα οταν της το ξαναπαιρνω αρχιζει να σφιγγεται, κοκκινιζει και χτυπαει χερια ποδια μεχρι να το παρει. Δεν ξερω αν το καταλαβαινετε οπως το γραφω. Εκει τι μπορω να κανω?? Μου θυμιζει μεγαλο παιδι που αν δεν παρει κατι αρχιζει να σφιγγεται και να τεντωνει μεχρι να το καταφερει. Ειναι μολλισ 10 και κατι μηνων?? Μπορειτει να φοηθησεται? Πως συμπεριφερομαι ???

 

ΕΜΕΝΑ Η ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΔΙΜΕΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΕΞΗΣ¨ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΙΣ ΤΟ ΚΑΝΑΜΕ ΑΡΧΙΖΕ ΝΑ ΚΛΕΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΜΕΤΟΥΣ,ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΚΑΝΑ ΥΠΟΜΟΝΗ...ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΩ[ ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΜΙΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ ΣΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΑΛΛΟ ΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ] ΜΙΑ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ...ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΔΩΣΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ!! ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ..ΤΟ ΟΤΙ ΤΑ ΑΓΑΠΑΜΕ ΔΕΝ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΤΗΡΙΑ. ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΓΑΠΑΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΛΕΩ ΟΧΙ!!

[ΡΕΝΑΖ]

να σου πω αυτό που έκανα εγώ και επιανε σε αυτή την ηλικία.

Της έδινα κάτι άλλο αρκέτά ενδιαφέρον. Με λίγα λόγια της έστρεφα αλλού το ενδιαφέρον. Βέβαια την αφηνα να επεξεργατεί λίγο αυτό που είχε ή το κοιτάγαμε μαζι, όχι όμως του στυλ "πω πω τι είναι αυτό"

 

ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΠΡΑΒΟ

[gerakina]

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΩ[ ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΜΙΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ ΣΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΑΛΛΟ ΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ] !

 

το πες και το κανες?

[ΡΕΝΑΖ]

ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΩ[ ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΜΙΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ ΣΟΥ ΕΓΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΑΛΛΟ ΤΟ ΣΕΝΤΟΝΙ] !

 

το πες και το κανες?

 

OXI,BEBAIA...ΑΣΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΟΛΙΓΟΝ ΚΟΝΤΕΣΕΣ!! ΕΦΤΑΝΕ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΝΝΟΩ....

[matri]

ωραια ολα αυτα αλλα μεσα στον κοσμο πως αντιδρας εφοσον ενοχλει?

 

Δεν μ΄αρεσει να κανω την εξυπνη αλλα από αυτά που εχω διαβασει εδω απανταω. Και επειδή και η δικια μου εχει μπει σε φασή διεκδικώ και διαμαρτυρομαι

(πχ δεν θελει να φυγει απο τις κουνιες). Της μιλαω και της λεω δεν γινεται αυτό γιατι τωρα νυχτωνει και παμε σπιτι μας τωρα να παιξουμε με το ...(αγαπημενο της παιχνιδι) ή να δουμε αν γυρισε ο μπαμπας απο τη δουλειά ή να κανουμε μπανιο (τρελενεται γαι το νερό).

 

Γενικοτερα την λεω τι να κάνει οχι τι να μην κανει. Θελει βεβαια υπομονη. Πχ επερνε τις παντοφλες μου και τις εβαζε πανω στο κρεβατι. Εγω τις επερνα και τις εβαζα απο κατω λεγοντας τα βαζουμε κατω απο το κρεβατι (εγινε 3 φορες αυτό και μετα εφυγε). Μια μερα λοιπον που τις ειχα αφησει στη πορτα τη βελπω τα παίρνει και τις βαζει κατω από το κρεβατι

[IOKASTH]

ωραια ολα αυτα αλλα μεσα στον κοσμο πως αντιδρας εφοσον ενοχλει?

 

Δεν μ΄αρεσει να κανω την εξυπνη αλλα από αυτά που εχω διαβασει εδω απανταω. Και επειδή και η δικια μου εχει μπει σε φασή διεκδικώ και διαμαρτυρομαι

(πχ δεν θελει να φυγει απο τις κουνιες). Της μιλαω και της λεω δεν γινεται αυτό γιατι τωρα νυχτωνει και παμε σπιτι μας τωρα να παιξουμε με το ...(αγαπημενο της παιχνιδι) ή να δουμε αν γυρισε ο μπαμπας απο τη δουλειά ή να κανουμε μπανιο (τρελενεται γαι το νερό).

 

Γενικοτερα την λεω τι να κάνει οχι τι να μην κανει. Θελει βεβαια υπομονη. Πχ επερνε τις παντοφλες μου και τις εβαζε πανω στο κρεβατι. Εγω τις επερνα και τις εβαζα απο κατω λεγοντας τα βαζουμε κατω απο το κρεβατι (εγινε 3 φορες αυτό και μετα εφυγε). Μια μερα λοιπον που τις ειχα αφησει στη πορτα τη βελπω τα παίρνει και τις βαζει κατω από το κρεβατι

 

 

 

 

 

 

σε ευχαριστω παρα πολυ,απο υπομονη αλλο τιποτα...

[ΡΕΝΑΖ]

TOSH YPOMONH ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΞΕΧΙΛΩΝΟΥΝ ΤΟΣΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΣΟΥ..................

[Μαρια Στυλιανακη]

Δεν μ΄αρεσει να κανω την εξυπνη αλλα από αυτά που εχω διαβασει εδω απανταω. Και επειδή και η δικια μου εχει μπει σε φασή διεκδικώ και διαμαρτυρομαι

(πχ δεν θελει να φυγει απο τις κουνιες). Της μιλαω και της λεω δεν γινεται αυτό γιατι τωρα νυχτωνει και παμε σπιτι μας τωρα να παιξουμε με το ...(αγαπημενο της παιχνιδι) ή να δουμε αν γυρισε ο μπαμπας απο τη δουλειά ή να κανουμε μπανιο (τρελενεται γαι το νερό).

 

Γενικοτερα την λεω τι να κάνει οχι τι να μην κανει. Θελει βεβαια υπομονη. Πχ επερνε τις παντοφλες μου και τις εβαζε πανω στο κρεβατι. Εγω τις επερνα και τις εβαζα απο κατω λεγοντας τα βαζουμε κατω απο το κρεβατι (εγινε 3 φορες αυτό και μετα εφυγε). Μια μερα λοιπον που τις ειχα αφησει στη πορτα τη βελπω τα παίρνει και τις βαζει κατω από το κρεβατι

 

ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ!

 

πιάνει άμεεσσσααα!!

αμα το κάνετε σταθερά για λίγο καιρό,

δεν ειναι οτι χρειάζεται την τρελλή υπομονή. εδώ το κανω σε παιδιά που δεν με ξέρουν δεν τους σημαίνω τίποτα και κατευθείαν το καταλαβαίνουν.

Δε θα το κανουν οταν το πεί η μαμά? φυσικα και θα το κάνουν.

 

ο εκνευρισμός σας που θα είναι διαρκής για όλες τις αταξίες σε βαθος

χρόνου, θα σας κοστίσει πολύ περισσότερο σε ενέργεια και σε χρόνο

απο ότι αυτή η μικρή παρέμβαση, αν την αισθανθείτε και την εφαρμόσετε!!!

[ΡΕΝΑΖ]

Κοριτσια εγω δεν διαφωνω μαζι σας, πολυ ωραια τα λετε... εγω να δειτε στη θεωρια τι ωραια που τα λεω!!!!! ειναι ομως κατι στιγμες κατα το τελος της ημερας που πρεπει να κανουν και τα 3 μπανιο να ειναι κουρασμενες να γκρινιαζουν να κλενε να πειναει και το μωρο που εχει κοκκινισει απο το κλαμα και λες τωρα θα μου μεινει.... ο ανδρας να ειναι βραδυνος και να λειπει, να εισαι ετοιμη να κοιμηθεις ορθια να εχεις λυσαξει απο την πεινα για να χασεις και τα κιλα της γεννας......και εκει που λες τωρα το παθαινω το εγκεφαλικο ως δια μαγειας βρισκεις και την δυναμη και το κουραγιο και την υπομονη να τα κανεις ολα με απιθανο προγραματισμο και ενω περιμενες τοσες ωρες την στιγμη που θα κοιμηθουν ωστε να κοιμηθεις και συ....αντιθετως καθεσαι και χαζευεις μα τις ωρες τοσο ομορφα ειναι και τι ακριβως νοημα ειχε η ζωη πριν τα παιδια...........

Ολες οι μαμαδες του κοσμου εχουν το απιστευτο χαρισμα να ξερουν να αισθανοντε το πως θα κανουν το παιδι τους αρνακι...ο πανικος ομως κυριαρχει στις δυσκολες καταστασεις με συνεπεια να τα χανουμε..ας ηρεμησουμε λιγο ας απολαυσουμε καθε ελλατωμα του παιδιου μας και ας ακουσουμε τη φυση μας και το ενστικτο της μανας.

[Rou]

Καλησπέρα σε όλους!!

Ειμαι νέο μέλος και εδω και καιρό διαβαζω σε διαφορες ενοτητες που εχουν ανοιχτει πως πρέπει να συμπεριφερομαστε σε ενα παιδι που γκρινιαζει ολη την ωρα και τα ζηταει ολα κλαιγοντας...Ο γιος μου ειναι 39 μηνων . Τον Μαιο κλεινει τα 3...και εδω και ενα μηνα νιωθω οτι εχουμε χασει εντελως την μπάλα μεσα στο σπιτι...Το πρωι παει κανονικα στον παιδικο αφου εμεις δουλευουμε και η ωρα που ειμαστε μαζι ειναι τα απογευματα και ΣΚ...Ολο αυτο το διαστημα εχει πολυ εντονη γκρινια, ειναι ενα Θελω και για οτι του πουμε εμεις "δεν θελω" με κλαμματα παντα...για το οτιδηποτε. Γενικα δεν θεωρώ οτι ειμαστε αυστηροι γονεις κανουμε αρκετα πραγματα μαζι και περναμε οσο περισσοτερο χρόνο μπροουμε μαζί του, αλλα ολη αυτη η γκρινια εχει αρχισει και μας κουραζει πολυ και οση και υπομονη να εχουμε χανεται σιγα σιγα. Παντα ειχε μια γκρινια γενικά οτι ζηταγε ή ελεγε το εκανε εντονα αλλα τωρα εχει παραγινει. Προσπαθησαμε να μην δωσουμε σημασια- να αγνοησουμε τετοιες κρισεις κανοντας κατι αλλο αλλα συνηθως δεν πιανει.

Χθες παλι που εκλαιγε συνεχεια παλι χωρις να ξερει γιατι του ειπα μολις ηρεμησεις ελα σε παρακαλω να μιλησουμε ...αφου στο 10λεπτο δεν σταματουσε του ειπα.. σε παρακαλω με το να κλαις δεν καταφερνει κατι οποτε αδικα κλαις αλλα παλι τιποτα...στο τελος αφου ειχε περασει κανενα μισαωρο και δεν αντεχα αλλο εβαλα τις φωνες...

Ειναι σημαντικο να πω οτι σε δυο μηνες περιμενουμε την αδερφουλα του και γενικα του μιλαμε γι'αυατη και αυτος το ιδιο..Λετε να φταιει αυτο??ειναι η ηλικία? Τι πρεπει να κανουμε να μην του μιλαμε καθολου και να πηγαινεουμε σε αλλο δωματιο, αλλα και αυτο δεν βλεπω να πιανει///Καμια ιδεα.

Ελπιζω να μην κουρασα πολυ!Και ελπιζω να ειμαι σε σωστή ενοτητα!

[nasia84]

Παρόμοιες εμπειρίες έχω και εγώ. Ο Γιωργάκης μου είναι 25 μηνών. Πάντα ήταν φωνακλάς και πεισματάρης. Αν θελει κάτι επίμονα, πέφτει στο πάτωμα και χτυπιέται, μέχρι να γίνει το δικό του. Αν πάλι τον βγάλουμε βόλτα, γινόμαστε θέαμα σε όλους τους περαστικούς, γιατί δεν θέλει να γυρίσει σπίτι πέφτει μπρούμυτα και κλαίει σαν να τον έχουμε βασανίσει. Εγώ είμαι η μόνη που δεν του κάνει όλα τα χατίρια οπότε και δεν με έχει καβαλήσει και πολύ. Αλλά τον μπαμπά του και τις γιαγιάδες τις έχει του χεριού του.... Στην αρχή όταν τον έπιανε κρίση φώναζα κι εγώ αλλα η κατάσταση χειροτέρευε. Τώρα απλά δεν του δίνω σημασία και σταματάει μετα από λίγο. Στο θέμα με τις βόλτες,( που δεν θέλει να επιστρέψει στο σπίτι), κάνω ότι φεύγω (έχοντας πάντα το νου μου) και ακολουθεί και αυτός. Το άλυτο πρόβλημα είναι ότι χτυπάει παιδάκια που είναι συνομήλικα ή μικρότερα απο αυτόν. Στην αρχή πάει και τα αγκαλιάζει. Αλλα λίγα δευτερόλεπτα μετά, τα σκουντάει, τα τραβάει ( υπόψιν ότι είναι δυνατό παιδάκι) με αποτέλεσμα να τρομοκρατούνται παιδάκια και γονείς. Δεν ξέρω γιατί αντιδρα έτσι. Μπορει και να ζηλεύει, γιατί είμαστε νεοι γονείς και οι φίλοι μας δεν έχουν παιδια για να συναναστρέφεται, οπότε έχει μάθει μόνος του. Σ'αυτό το θέμα δεν πιάνουν ούτε οι φωνές, ούτε ο διάλογος ούτε το ξύλο. Πιστεύω ότι όταν τα μικρά νιώσουν την απειλή ότι θα χάσουν το ενδιαφέρον των μεγάλων,χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να το ανακτήσουν

[nasia84]

Παρόμοιες εμπειρίες έχω και εγώ. Ο Γιωργάκης μου είναι 25 μηνών. Πάντα ήταν φωνακλάς και πεισματάρης. Αν θελει κάτι επίμονα, πέφτει στο πάτωμα και χτυπιέται, μέχρι να γίνει το δικό του. Αν πάλι τον βγάλουμε βόλτα, γινόμαστε θέαμα σε όλους τους περαστικούς, γιατί δεν θέλει να γυρίσει σπίτι πέφτει μπρούμυτα και κλαίει σαν να τον έχουμε βασανίσει. Εγώ είμαι η μόνη που δεν του κάνει όλα τα χατίρια οπότε και δεν με έχει καβαλήσει και πολύ. Αλλά τον μπαμπά του και τις γιαγιάδες τις έχει του χεριού του.... Στην αρχή όταν τον έπιανε κρίση φώναζα κι εγώ αλλα η κατάσταση χειροτέρευε. Τώρα απλά δεν του δίνω σημασία και σταματάει μετα από λίγο. Στο θέμα με τις βόλτες,( που δεν θέλει να επιστρέψει στο σπίτι), κάνω ότι φεύγω (έχοντας πάντα το νου μου) και ακολουθεί και αυτός. Το άλυτο πρόβλημα είναι ότι χτυπάει παιδάκια που είναι συνομήλικα ή μικρότερα απο αυτόν. Στην αρχή πάει και τα αγκαλιάζει. Αλλα λίγα δευτερόλεπτα μετά, τα σκουντάει, τα τραβάει ( υπόψιν ότι είναι δυνατό παιδάκι) με αποτέλεσμα να τρομοκρατούνται παιδάκια και γονείς. Δεν ξέρω γιατί αντιδρα έτσι. Μπορει και να ζηλεύει, γιατί είμαστε νεοι γονείς και οι φίλοι μας δεν έχουν παιδια για να συναναστρέφεται, οπότε έχει μάθει μόνος του. Σ'αυτό το θέμα δεν πιάνουν ούτε οι φωνές, ούτε ο διάλογος ούτε το ξύλο. Πιστεύω ότι όταν τα μικρά νιώσουν την απειλή ότι θα χάσουν το ενδιαφέρον των μεγάλων,χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να το ανακτήσουν

[nasia84]

Τι να πω, δύσκολο να καταλάβεις πως σκέφτονται .....

[Μαρια Στυλιανακη]

σε παρακαλω με το να κλαις δεν καταφερνει κατι οποτε αδικα κλαις αλλα παλι τιποτα...στο τελος αφου ειχε περασει κανενα μισαωρο και δεν αντεχα αλλο εβαλα τις φωνες...

Τι πρεπει να κανουμε να μην του μιλαμε καθολου και να πηγαινεουμε σε αλλο δωματιο, αλλα και αυτο δεν βλεπω να πιανει///Καμια ιδεα.

διαβάστε τις δημοσιεύσεις μου ακριβως πιο πάνω.

δεν πηγαίνουμε σε άλλο δωμάτιο γιατί αυτό ειναι εγκατάλειψη και άρα τιμωρία/τιμωρητική αντίδραση.

 

τα γραφω όλα πολύ αναλυτικά! καλή επιτυχία!

[kallima2008]

εμενα ο γιος μου ειναι 2 χρ.και 10 μηνων και εχει συνεχεια τετοιες κρισεις δηλαδη να ου ρλιαζει, οπου κιαν βρισκομαστε, οταν δεν γινεται το δικο του να χτυπαει το χερι στο τραπεζι κλπ. να μην ακουει, να μην δεχεται οχι.

θα ηθελα να καταλαβω αν αυτες οι κρισεις θεωρουνται φυσιολογικες η αν εχω κανει εγω κατι και εχω δημιουργησει ενα νευρικο παιδι, αν θα σταματησουν αυτα.

επισης θα ηθελα να με βοηθησετε να καταλαβω πως αμα εκεινη την στιγμη που λεω οχι και εκεινος ουρλιαζει αν θα ηταν καλο να του αποσπω την προσοχχη με κατι αλλο η αυτο θα εδειχνε αδυναμια και ισως οτι ασχολουμαι πολυ μαζι του και τον κακομαθαινω. τι πιστευετε; ειμαι πολυ προβληματισμενη.

[kallima2008]

μπορει καποιος να μου πει αν τον αφησω να φωναζει μηπως αυτο σημαινει οτι δεν του βαζω ορια και που παρει τον αερα δηλ. δωσω λαθος μηνυμα;

[χαρά]

Γειά σας

Το παιδί μου είναι δύο χρονων και τριών μηνών και μόλις βιώνω τι παει να πει κριση θυμου και αρνηση.Η αληθεια ειναι πως δεν ξέρω πως να το χειριστώ και χρειαζομαι λίγη βοήθεια και συμβουλες για να ξεμποκάρω.

Λοιπον τι μία ειναι μια χαρα και δείχνει ευχαριστημένος και την άλλη αρνειται τα παντα και κανει ο,τιδήποτε ξέρει οτι δεν πρεπει.Οσο δεν του μιλαω καθολου ειναι καλα,μολις ομως του πω οχι το επαναλαμβανει συνέχεια.Μερικές φορές το κανει επιτηδες, προάγωντας τον ανταγωνισμό μεταξύ μας. Προσπαθώ να μην απαντώ,αλλα οταν ειμαστε έξω και με κοσμο η κατάσταση ειναι ασχημη.Πιανω πολλές φορές τον ευατο μου να μην αντεχει και να τον μαλώνει. Tώρα τελευταια δειχνει άρνηση να ξεκινησει κάτι μονος του πχ δεν θέλει να κάνει τσουλήθρα και θελει να τον παω εγω ή δεν θέλει να παει να παιξει με τα άλλα παιδια αν κάποιο παιδι του πετάξει λίγη αμμο ή του παρουν ένα παιχνιδι αρχιζει να κλαιει καιμε ζητα στο ο,τιδήποτε. Πραγματικα δεν ξέρω τι να κάνω να πηγαινω μαζι του ή οχι ? Αν δεν παω ή καθεται δίπλα μου στο παγκακι ή κανει φασαρια για να ασχοληθω μαζί του.

Ανυσυχώ ξέρω οτι τώρα κτιζει την αυτοπεποίθηση του και φοβάμαι οτι του έχω κανει ζημιά, γιατι βλεπω οτι το παιδι μου γίνεται παθητικό και φοβάται να διεκδικήσει .ΠΧ δεν παει να παρει ενα παιχνιδι μονο του οταν ειμαστε έξω σε αλλα σπιτια ή στην παιδικη χαρά, αλλα να παμε να το παρουμε μαζί .Πρώτα δεν ηταν καθολου έτσι.

Σημερα ειχαμε και την πρωτη δυνατή κρίση οργή ς του.Τον στέλνω λίγες ωρες σε μια κυρία που κρατα και άλλα παιδακια.Ηθελα να εχει επαφή με αλλα παιδια για να βελτιώσει την κοινωνικότητα του και για να ξεκουραζομαι λιγο και εγω. Αυτή η κυρια ολοι λενε οτι ειναι πολυ καλη αλλα φοβάμαι οτι ισως ειναι λιγο αυστηρη. Στην αρχή θεωρουσα οτι του κανει καλο να υπαρχουν κανονες και να τους τειρει και το παιδι μου. Αλλωστε ήταν και αυτος ήρεμος και προσπάθησα να εχω και εγω κανονες στο σπιτι.Αλλα τώρα φοβάμαι οτι ισως το εχουμε παρακανει όλοι ,φοβάμαι οτι ισως παραειμασταν αυστηροι και στο ονομα τις σταθεροτητας τον πιεσα πολυ γιατην τηρηση αυτώντων κανονων .Ειμαι πολύ μπερδεμενη,τη μια νομιζω οτι ειμαι πολυ χαλαρη και την αλλη αυστηρη.

Τώρα μεσα σε 10 μερες έχουν αλλαξει οι ισορροπιες μας. Όλα εχουν αλλαξει σημερα δεν ηθελε να επιστρεψει μαζι μου στο σπιτι καθοταν έξω απο το σπιτι της νταντάς του και αρνιοταν να φύγουμε. Του ζήτησα να ελθει τιποτα, εφυγα λιγο μονη μου μηπωςκαι ακολουθήσει τιποτα , ξαναφυγα τιποτα ώσπου με ειδε η νταντα και βγήκετου ειπε να φύγει και ήρθε.Ηταν πολυ αγριεμενος. Μετα χτυπουσε τον συναγερμο στο ανσανσερ ενω του ζήτησα ευγενικα να μην το κανει με προκαλουσε τοσο ώστε το τέλος του φώναξα και καποια στιγμη του τράβηξα νευριασμενα το χέρι απο το κουδουνι του σπιτιού μας και του ειπα οτι αυτο που κανει δεν ειναι σωστο , αφου το χτυπουσε συνέχεια .Αυτο ήταν.. ....ολη μερα χτυπα τα παιχνιδια του και κλαιει. Δεν ξερω τι να κάνω .Νομιζω οτι τον εχουμε πιεσει πολύ και οτι έχω πολύ αγχος για να τα κάνω ολα σωστα και ίσως στην προσπαθεια μου να τον διαπαιδαγωγήσω σωστα τον καταπιεζω.Απο την άλλη σκέφτομαι μηπως τελικα τον πιέζει η νταντα του.

Συγνώμη αν σας κουρασα ,όμως προβλήματίζομαι πολύ και νιωθω κουρασμενη.Αυτες τις μερες ούτε που κοιμάμαι. Σας παρακαλω , αν εχετε να μου προτείνετε κατι και να με συμβουλεψετε θα με βοήθουσε πολυ.Νίωθω οτι κατι βασανίζει το παιδι μου και δεν μπορω να καταλαβω τι. Ουτε τα λαθη μου μπορω να δω και αναθεωρω συνέχεια τις αποφάσεις μου.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή και περιμενω κάποια νέα σας.

[RENAH]

Καλημερα.

Η κορη μου ειναι μεγαλυτερη κοντα στα 4.Εχει τετοιες κρισεις απο μικρη ,αλλα δεν θα ελεγα τοσο εντονες.

Αυτο που με προβληματιζει τελευταια ειναι οτι αφου κλαει χτυπιεται κλπ κανενα μισαωρο ,οπως ανεφερες παραπανω ,ειναι οτι ερχεται στην αγκαλια μου και μου λεει φοβισμενη΄''σταματα το κλαμα''.Μου δινει την εντυπωση δηλαδη οτι την πιανει κριση χωρις να το θελει ισως;;;;;;Και αυτο ηταν εντονο χθες το βρδυ ,γιατι δεν ειχε συμβει απολυτως τιποτα.Ξαπλωσαμε μεσα στα γελια και στις αγαπες,διαβαζουμε το παραμυθι και μολις κλεινω το βιβλιο χωρις δευτερη κουβεντα ,αρχιζει να κλαει και να λεει ''την γιαγια,την γιαγια''(αυτο το λεει συνεχεια τελευταια,μολις της κανω μια παρατηρηση ,αμεσως την γιαγια).Τελικα μετα πολλα ησυχασε στην αγκαλια του μπαμπα της και επειτα ηταν σαν να μην συνεβει τιποτα!!!!Συνεχισαμε απο κει που σταματησαμε!!!Και κοιμηθηκε αμεσως .Βεβαια μετα απο πολυ καιρο εκλαιγε στον υπνο της και ηρθε στο κρεβατι μας.Σημερα το πρωι ξυπνησε πολυ καλα για τον παιδικο,μεσα στη χαρα και μου λεειι''ΜΑμα χθες εκλαιγα και ζητουσα την γιαγια,γιατι;;;;;'Δεν θυμοταν;;ΓΙνεται;;;Αυτο με τρομαξε αρκετα.Τι εχει το παιδι μου;;Συμβαινει κατι αλλο;;

[anna maria]

η αννα μαρια μου ειναι 18 μηνων εχει πολλα μα πολλα νευρα

οταν δεν θελει κατι πχ να φαει μου φωναζει

οατν δεν της δινω κατι ουρλιαζει και κλαει

οταν της παιρνω κατι κλαει και χτυπαει το κεφαλι της κατω η πισω με δυναμη χωρις να ξερει τι εχει πισω με αποτελεσμα να εχει χτυοησει πολλες φορες

θελει παντα να γινεται το δικο της πολλες φορες της κανω το χατηρι δεν μπορω στεναχωριεμαι να κλαιει

δεν ξερω πως να την χειριστω και τι να κανω

της μιλαω ,την χαιδευω της μιλαω παντα μα παντα ηρεμα ποτε μα ποτε δεν τσακωνομαστε μπροστα της

tvra που ηριθε και ο μπεμπης στο σπιτι το πραγμα μεγαλωσε

μπουσουλαει 18 μηνων δεν κανει προσπαθεια να περπατησει μονη της

ενω ισοροπια εχει τελεια ,σηκωνεται στεκεται περοπαταει με βοηθεια η μονη της αλλα παντα στηριζομενη παιρνει μια καρεκλα η την στρατα η οτι βρει και παει ,επισης την κραταμε με το ενα χερι εξω στο δρομο και παει σφεντονα αλλα οποτε θελει εκεινη

τα εχω δει ολαπου κανω λαθος?

πλεον η μικρη ειναι ενα παιδι

 

απαιτητικο ,με πολλα μα παρα νευρα οταν δεν γινεται το δικο της

το βραδυ ξυοναει και ουρλιαζειγαιτι ξυοναει στο κρεβατι της ενω κοιμαται στο δικο μας και την μεταφερουμε μεσα

εαν ξυονησει ουρλιαζει για την συνεφερω κανω κανενα μισαωρο

τιποτα δεν της αρεσει και ,με ολα γκρινιαζει

τα εχω παιξει και καθε φορα ξυοναει και τιν μπεμπη

απο τις φωνες και το κλαμα

ισως παιζει ρολο οτι δενε χει περπατησει και ειναι 18 μηνων?φαση λετε νε ειναι?η εγω εκανα ετσι την μικρη την κακομαθα εχω και την μαμα μου ολη μερα τι εκανες ετσι το παιδι,

σημερα επειδη με κουτουλαγε και με εδερνε το ειδε παιχνιδι την πηγα 6 φορες τιμωρια εκλαιγε γοερα την εβγαζα παλι τα ιδια

ωσπου στο τελος με πηρε αγκαλια και κοιμηθηκε πανω μου

εχω στεναχωρεθει παρα πολυ και μου ειναι δυσκολο ετσι οπως κανει να κρατησω και τα 2 μονη μου ο μπεμπης ειναι 20 ημερων εχω κουραστει παρα πολυ και ειμαι αυονη παρολο που εχω τρελλη βοηθεια απο τον αντρα μου

λετε να ειναι terrible two ?τι με συμβουλευται