Δεν θέλω να γυρίσω σπίτι!!!

[Μαριλίνα]

Καλημέρα!!

Επόμενη προσπάθεια:

Αν καταφέρεις να του ανάψεις λίγο τη ζήλια; Από ότι έχω καταλάβει όλοι οι άντρες ζηλεύουν. Δλδ, να του ζητήσεις να κρατήσει το παιδί για να βγεις... ντυμένη και χτενισμένη στην τρίχα. Να μιλήσεις λίγο πιο πονηρά στο τηλέφωνο κλπ.

Στον δικό μου η ζήλια (κατά λάθος είχε γίνει, με έναν συμφοιτητή απο το ανοιχτό πανεπιστημιο ανταλλάσσαμε mail για την άσκηση) είχε πιάσει.

Ξέρεις... με έναν πρώτο τρόπο να αρχίσει να τρίζει η καρέκλα του...

[Μαριλίνα]

tzoutzouka

με συγχωρείς, αλλά μου δημιουργήθηκε μία απορία.

Τυχαία έπεσα σε ένα άλλο δικό σου τόπικ, πρόσφατο, που μιλάς για την οργάνωση που έχεις με τον άντρα σου για τη φύλαξη του παιδιού.

Πριν λίγες μέρες τα έγραφες ολα υπέροχα και ωραία. τι άλλαξε από τότε;

Συγκεκριμένα λες κάποια στιγμή:

"πάω να δώσω ένα φιλακι στον οργανωτικό αντρούλη μου" ή κάτι τέτοιο!!

Επίσης, θα ήθελα να σε ρωτήσω: Δουλεύετε και οι δύο; έξω από το σπίτι;

[Μαρθα]

Δυστυχώς στις μέρες μας πολλά ζευγάρια έχουν το ίδιο πρόβλημα.

Ναι, το είχα κι εγώ, ναι τόσο έντονο όσο κι εσύ. Ναι, έκανα τα πάντα, έφυγα και από το σπίτι με μια βαλίτσα πράγματα, αφήνοντάς τον μόνο με τρία παιδιά. Τίποτα δεν φαινόταν να πιάνει. Του είχα ζητήσει επανηλειμένα να πάμε σε ένα σύμβουλο γάμου αλλά φυσικά με κορόιδευε και μου έλεγε πως αυτά είναι βλακείες και διάφορα άλλα που ίσως άκουσες κι εσύ γι' αυτό δεν θα γίνω κουραστική.

Μια μέρα έφτασα στο αμήν. Καιρό τα σκεφτόμου όλα, όλα τα πιθανά σενάρια και δεν έβγαζα άκρη. Έφτασα κι εγώ να πιστεύω πως η ζωή μου θα είναι καλύτερη χωρίς αυτόν. Είχα και φίλους που μου ενίσχυαν αυτή την εντύπωση, πίστεψα πως θα τα καταφέρω μόνη και ας είχα 3 παιδιά. Όταν κοιμήθηκαν λοιπόν, τα παιδιά του είπα μάζεψέ τα και φύγε. Τώρα! Δεν με νοιάζει πού θα πας, πού θα μείνεις, τί θα κάνεις, μάζεψέ τα τώρα. Θα έφευγα εγώ αλλά εδώ είναι το σπίτι των παιδιών και δεν θέλω να τα ταράξω περισσότερο.... Το είπα πολύ ήρεμα, ψύχραιμα γιατί πραγματικά το πίστευα και το είχα σκεφτεί πολύ. Δεν ξέρω τί ήταν αυτό που είδε στα μάτια μου ή άκουσε στη φωνή μου αλλά μετά από λίγη ώρα σιωπής μου είπε "εντάξει, πάμε σε ψυχολόγο, δεν θέλω να φύγω, δεν θέλω να χάσω τα παιδιά μου, αφού δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας ας κάνουμε και αυτό το τελευταίο"

Ξαφνιάστηκα, γιατί τέτοια αντίδραση δεν την περίμενα. Την επόμενη μέρα κλείσαμε ραντεβού με ψυχολόγο / σύμβουλο γάμου, και μετά από 2 χρόνια περίπου μπορώ να σου πω με σιγουριά ότι είμαστε πολύ καλά. Θα μπορούσε να μην ήταν έτσι, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι ακόμα κι αν δεν τα καταφέρναμε ο χωρισμός μας θα γινόταν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο από τη στιγμή που μας βοηθούσε ο ψυχολόγος.

Καλή μου είναι το τελευταίο που μπορείς να κάνεις. Μή φύγεις, μην παραιτηθείς αν δεν δείτε ψυχολόγο, ο οποίος παρεμπιπτόντως θα πρέπει να είναι άντρας (για ευνόητους λόγους).

Στείλε μου πμ για ό,τι θελήσεις, πίστεψέ με τα έχω ζήσει όλα, και σε πολύ έντονο βαθμό, όλα!!!

[tzoutzouka]

Το παιδι ειναι ενος ετους και εγραψε πιθανων απο λαθος οτι η φαση στο μαιευτηριο ηταν πριν τρια χρονια. Εχει πολλα νευρα τωρα και πολλα που λεει πιθανον ειναι κουβεντες κουρασης και εκνευρισμου.

Σε αλλα ποστ στο προσφατο παρελθον εγραφε με πολλη καλα λογια για τον αντρα της...

 

Εννοούσα ότι η φάση των τσακωμών κρατάει 3 χρόνια τώρα, άρχισε δηλαδή ακριβώς πριν δημιουργηθεί το πρόβλημα με τη μέση μου.

 

Και δεν είναι ότι η συμπεριφορά του είναι εν συνεχεία άσχημη, ούτε ότι δεν είναι καλός πατέρας, τη μικρή τη λατρεύει, της έχει πολύ αδυναμία και τον κάνει ότι θέλει. 'Οταν είμαστε στις καλές μας είναι αστείος, έχει χιούμορ, παίζει σαν μικρό παιδί και δείχνει εντελώς άλλο εαυτό. Απλά τραβάει κάτι σαν κρίσεις νεύρων και όταν έχει νεύρα τα βγάζει πολύ άσχημα. 'Αλλος άνθρωπος γίνεται! Κι αυτό το ασανσέρ διαθέσεων και η αλλαγή απο το πολύ καλό στο πολύ άσχημο ξαφνικά και χωρίς σοβαρό λόγο με έχει κουράσει απίστευτα.

[tzoutzouka]

tzoutzouka

με συγχωρείς, αλλά μου δημιουργήθηκε μία απορία.

Τυχαία έπεσα σε ένα άλλο δικό σου τόπικ, πρόσφατο, που μιλάς για την οργάνωση που έχεις με τον άντρα σου για τη φύλαξη του παιδιού.

Πριν λίγες μέρες τα έγραφες ολα υπέροχα και ωραία. τι άλλαξε από τότε;

Συγκεκριμένα λες κάποια στιγμή:

"πάω να δώσω ένα φιλακι στον οργανωτικό αντρούλη μου" ή κάτι τέτοιο!!

Επίσης, θα ήθελα να σε ρωτήσω: Δουλεύετε και οι δύο; έξω από το σπίτι;

 

Ελπίζω η απορία σου τι άλλαξε απο τότε να λύθηκε με όσα γράφω παραπάνω στον jokasoan. Για μένα δεν άλλαξε τίποτα, αυτός στράβωσε πάλι για κάτι το οποίο υποψιάζομαι ότι ήτανε το σεξ. 'Ηθελε να κάνουμε σεξ και τον απέφυγα για άλλη μια φορά, όχι γιατί δεν τον ήθελα αλλά γιατέ ένιωθα απίστευτα κουρασμένη, με πόναγε η μέση μου και θέλω να νιώσω πρώτα σιγουριά και τρυφερότητα με αυτόν τον άνθρωπο και ύστερα να κάνω έρωτα μαζί του. Μας έχουν απομακρύνει πολλά και δεν αισθάνομαι το ίδιο άνετα μαζί του, αλλά προφανώς αυτός δεν μπορεί να το καταλάβει..

 

Χθες το βράδυ πήγα στο δωμάτιο που καθόταν και κάπνιζε. Του είπα ότι μου φέρεται πολύ άσχημα και δεν μπορώ άλλο αυτό το ασανσέρ συναισθημάτων και ότι χρειάζομαι κάποιο καιρό να με αφήσει στην ησυχία μου. Του είπα επίσης ότι αυτό που καταλαβαίνω απο την συμπεριφορά του είναι ότι δεν με θέλει πια και γιαυτό φέρεται έτσι και αν θέλει να φύγει δεν έχω αντίρρηση, αλλά να μου το πει για σύντομα για να μπορέσω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Μου είπε τότε: "σαν πολύ δεν βιάζεσαι?" και ανάμεσα σε άλλες άκυρες κουβέντες είπε κι ένα "έχεις αλλάξει πολύ" και μετά ψέλλισε ένα "δεν μπορώ να συνεχίσω την κουβέντα είμαι πολύ κουρασμένος.." οπότε τον άφησα ήσυχο και πήγα να κοιμηθώ, θεώρησα ότι δεν είχε κανένα νόημα να το ζορίσω..

 

Α! και κάποια στιγμή μου είπε ένα "τόσα χρόνια ανέχτηκα εγώ τα νεύρα σου να ανεχτείς κι εσύ τώρα για κανά δυό χρόνια τα δικά μου!". Σα να βγάζει απωθυμένα...σαν να τον πίκρανα και να μου τα γυρνάει πίσω...δεν ξέρω πια τι να πω...

 

Marilina ναι, δουλεύουμε κι οι δύο και έξω απο το σπίτι.

[maggie73]

tzoutzouka , οση ωρα διαβαζω αναρωτιεμαι αν εχουμε παντρευτει τον ιδιο αντρα.

Εγω ειμαι παντρεμενη 11 χρονια αλλα ακομη απορω για αυτην την συμπεριφορα.Ειμαστε και εμεις στην ιδια ηλικια και θελω να ξερεις οτι αυτο παιζει πολύ σπουδαιο ρολο.

 

Τελωσπαντων συνταγες δεν νομιζω οτι υπαρχουν απλα δεν θελω να σε στεναχωρησω αλλα εχω πειστει οτι οι ανθρωποι δεν αλλαζουν , ποσο μαλλον οταν ειναι μονιμως πιεσμενοι έιτε λογο δουλειας , ειτε απο το ζορι της οικογενειας.

[Panoz]

Χθες το βράδυ πήγα στο δωμάτιο που καθόταν και κάπνιζε. Του είπα ότι μου φέρεται πολύ άσχημα και δεν μπορώ άλλο αυτό το ασανσέρ συναισθημάτων και ότι χρειάζομαι κάποιο καιρό να με αφήσει στην ησυχία μου. Του είπα επίσης ότι αυτό που καταλαβαίνω απο την συμπεριφορά του είναι ότι δεν με θέλει πια και γιαυτό φέρεται έτσι και αν θέλει να φύγει δεν έχω αντίρρηση, αλλά να μου το πει για σύντομα για να μπορέσω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Μου είπε τότε: "σαν πολύ δεν βιάζεσαι?" και ανάμεσα σε άλλες άκυρες κουβέντες είπε κι ένα "έχεις αλλάξει πολύ" και μετά ψέλλισε ένα "δεν μπορώ να συνεχίσω την κουβέντα είμαι πολύ κουρασμένος.." οπότε τον άφησα ήσυχο και πήγα να κοιμηθώ, θεώρησα ότι δεν είχε κανένα νόημα να το ζορίσω..

 

lolwut? Του είπες τέτοιο πράγμα; Και σε κρατάει ακόμα; Η γνώμη μου τότε είναι ότι πρέπει να σε χωρίσει! Φέρε τον άνθρωπο εδώ μπας και τον σώσουμε! Δε παίζει να καθόμουν ποτέ με γυναίκα που στα @@ της για μένα.

 

Ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι είστε που τσακώνεστε. Δεν υπάρχει ζευγάρι χωρίς τσακωμούς, γιατί είναι μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις που είναι δύσκολες. Το να του λες όμως ότι δε σε νοιάζει καθόλου για κείνον αν φύγει ή όχι και ότι σε ενδιαφέρει η ζωούλα σου, δείχνει καθαρά ότι δε τον θες. Πότε ήταν η τελευταία φορά που του έδειξες λίγη τρυφερότητα; Μήπως πριν 3 χρόνια;

[ΙΟΥΛΙΤΤΑ]

Χθες το βράδυ πήγα στο δωμάτιο που καθόταν και κάπνιζε. Του είπα ότι μου φέρεται πολύ άσχημα και δεν μπορώ άλλο αυτό το ασανσέρ συναισθημάτων και ότι χρειάζομαι κάποιο καιρό να με αφήσει στην ησυχία μου. Του είπα επίσης ότι αυτό που καταλαβαίνω απο την συμπεριφορά του είναι ότι δεν με θέλει πια και γιαυτό φέρεται έτσι και αν θέλει να φύγει δεν έχω αντίρρηση, αλλά να μου το πει για σύντομα για να μπορέσω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου. Μου είπε τότε: "σαν πολύ δεν βιάζεσαι?" και ανάμεσα σε άλλες άκυρες κουβέντες είπε κι ένα "έχεις αλλάξει πολύ" και μετά ψέλλισε ένα "δεν μπορώ να συνεχίσω την κουβέντα είμαι πολύ κουρασμένος.." οπότε τον άφησα ήσυχο και πήγα να κοιμηθώ, θεώρησα ότι δεν είχε κανένα νόημα να το ζορίσω..

 

lolwut? Του είπες τέτοιο πράγμα; Και σε κρατάει ακόμα; Η γνώμη μου τότε είναι ότι πρέπει να σε χωρίσει! Φέρε τον άνθρωπο εδώ μπας και τον σώσουμε! Δε παίζει να καθόμουν ποτέ με γυναίκα που στα @@ της για μένα.

 

Ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι είστε που τσακώνεστε. Δεν υπάρχει ζευγάρι χωρίς τσακωμούς, γιατί είναι μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις που είναι δύσκολες. Το να του λες όμως ότι δε σε νοιάζει καθόλου για κείνον αν φύγει ή όχι και ότι σε ενδιαφέρει η ζωούλα σου, δείχνει καθαρά ότι δε τον θες. Πότε ήταν η τελευταία φορά που του έδειξες λίγη τρυφερότητα; Μήπως πριν 3 χρόνια;

κι αυτος ποτε της εδειξε τελευταια φορα τρυφεροτητα

[Panoz]

κι αυτος ποτε της εδειξε τελευταια φορα τρυφεροτητα

 

Συνέχεια! Αφού της ζητάει και να βρεθούνε ή μήπως είναι αυτός που έχει τον πονοκέφαλο;

 

Με τέτοια συμπεριφορά και απαξίωση περιμένει γλυκόλογα; Θα τρελαθούμε τελείως;

[sofia_nefeli]

Παντως τζουτζουκα θα συμφωνησω με τον panoz! καλα τι ατακα ηταν αυτη?

σκεψου λιγο να σου την ελεγε...θα εμπαινες κ θα ελεγες μου ειπε αυτο και το μονο που τον νοιαζει ειναι να φτιαξει ξανα τη ζωη του, μηπως ηδη εχει βρει γκομενα κ δε θελει να κανουμε σεξ κα ωραια.

3 χρονια ειναι πολλα. ειναι παρα πολλα για να νοιωθεις ετσι.

αν ομως νοιωθεις τοσο χαλια ενα προβλημα μεσης σε κραταει?

μηπως η εγωιστρια της υποθεσης εισαι εσυ?

βρε παιδια οταν κατι δε παει καλα λογικο ειναι ενας απο τους δυο να ξεφυγει. εκει ερχεται ο αλλος κ κανει το μακακα. και παει ετσι ...για παντα!

δεν ειναι ολα ροδινα. οταν λοιπον ο ενας ξεφυγει ο αλλος τι πρεπει να πει? φυγε να κανω τη ζωη μου αλλα εχω κ τη μεση μου??

πιο πανω σου ειπα κ εγω περιπου τα ιδια. κ ο αντρας μου περναει φαση κ εγω ειμαι στο αμην. αλλα προσπαθω οταν νοιωσω οτι δε παει αλλο κ οτι δεν ειναι φαση πιστευω οτι θα φυγω. αν πραγματικα το νοιωθεις φυγε. αν ομως πιστευεις μεσα σου οτι μπορεις να κανεις κατι καντο αλλα δεν ειναι αναγκη καθε λιγο κ λιγακι να του λες οτι εχετε προβλημα. το ξερει το βλεπει. το θεμα ειναι να το λυσετε κ με τις συζητησεις οι αντρες κουραζονται κ το προβλημα μεγενθυνεται.

κ δε καταλαβαινω γιατι να μη κανετε κατι να ξεφυγετε απο τη καθημερινοτητα? τι περιμενουμε ποια απο ενα γαμο?

να ειμαστε εμεις οι οργανωτικες που τα κανουμε ολα (σκουπισμα, σφουγγαρισμα, παιδι αντε κ λιγο ο αντρας) κ ο αντρας μας να ειναι μεσα στα μελια?

θελει κ λιγο κουκουρουκου ρε παιδι μου!

κανε κατι κουλο! μη δωσεις τη δοση ενα μηνα και κανε κατι! βγητε απο τη ρουτιναααα..

[th@lia]

Εγω παλι δεν καταλαβαινω που ειναι το κακο σαυτο που του ειπε!!Αφου τον εχει πει χιλιες δυο φορες τι δεν της αρεσει!Αφου εχει κανει ολα τα συστηματα, γραμματα, ρομαντσαδες, φωνες κλπ!!Του ειπε κατι απλο!Αν δεν μπορουμε να μαστε μαζι καλα ας συνεχισουμε να μαστε καλα χωρια!!

Επισης να πω και κατι αλλο!!Το ολα τα ζευγαρια μαλωνουν δεν παιζει σε ολες τις περιπτωσεις!!Αλλο ολα τα ζευγαρια καυγαδιζουν και αλλο να εχεις καθε δεκα μερες και απο ενα ματσακι που ομολογουμενως ειναι για ασημαντο λογο που θα καταληξουν να προσβαλλουν ο ενας τον αλλον!Και επειδη οι γυναικες ειναι και πιο ευθικτες το φερνουμε και βαρεως περισσοτερο.Αυτο κουραζει, φθειρει και μετα κανενα απο τα γνωστα κολπα δεν πιανουν!!Επισης ολοι οι χαρακτηρες δεν ειναι ιδιοι!Και ετσι ενω μπορει εδω να βρισκουμε οτι ολοι εχουμε πολλα κοινα με την ιστορια της κοπελας ομως μπορει ο καθε ενας μας να αντιμετωπιζει διαφορετικα παρομοιες καταστασεις!!Μπορει ας πουμε ο panoz(επειδη σε εχουμε ευκαιρο για παραδειγμα τωρα ) μετα απο μια τετοια κατασταση να την εβαζε κατω και να της ελεγε τα σωψυχα του και να λυνοταν το προβλημα!!Μπορει ομως ο συγκεκριμενος να θεωρει οτι εγω ετσι ειμαι και ετσι πραττω και αμα γουσταρεις!!!Που θελω να καταληξω οτι οι παραμετροι σε μια σχεση ειναι παρα πολλες!!Οποτε ο καθενας πρεπει να φροντισει να ειναι αυτος καλα, να αισθανεται καλα με τον εαυτο του και τις πραξεις του και μετα θα μπορει να κρινει αν πρεπει να χωρισει ή οχι, να μιλησει ή να φωναξει, να κανει σεξ ή οχι!!

[Μαριλίνα]

Οι περιοδικοί τσακωμοί συμβαίνουν όντως σε όλα τα ζευγάρια.

Επίσης, όλοι οι άντρες "κουράζονται" από τις συζητήσεις των γυναικων που θέλουν απαντήσεις και αναλύσεις.

κάπου έγραψες ότι σου είπε "τόσα χρόνια ανέχτηκα τα νεύρα σου, τώρα να ανεχτείς τα δικά μου". Έχει κάποιο λόγο που έχει ΤΩΡΑ νεύρα; Μήπως κάτι με τη δουλειά του, με τους γονείς του κλπ;

Μήπως νιώθει πολύ πιεσμένος; (Όχι ότι εσύ δε νιώθεις, αλλά όλοι θεωροούν ότι οι γυναίκες "δεν έχουν πρόβλημα").

Λοιπόν... τι θα σου πρότεινα τώρα:

 

1. Άσε τις κουβέντες για κάποιο διάστημα.

2. Αν θες να συζητήσεις απαραίτητα... κάνε σ@ξ πρώτα. Αποδεδειγμένα, εκεί που χαλαρώνει ο άντρας γίνονται οι καλύτερες και επικοδομητικότερες συζητήσεις. Μίλησέ του ήσυχα, μαλακά.

3. Όταν έχει τα νεύρα του μην του μιλάς καθόλου.

4. Ούτως ή άλλως πήγαινέ τον λίγο στο κρεβάτι. Παρατηρώ ότι ο δικός μου είναι πολύ πιο ήρεμος μετά. Άσε που άμα του το ζητήσω εγώ και δεν θέλει, είναι κουρασμένος ή κοιμηθεί νωρίς... έχει τύψεις μετά.

5. Πάρε τον και πηγαίντε να διασκεδάσετε όπως θέλει μία φορά. Από ότι κατάλαβα μπορείς να ζητήσεις από την πεθερά σου βοήθεια μια φορά ένα πρωί αν είσαι κουρασμένη.

Περιμένουμε νεότερα!!

[mor@ki_K]

Τζουτζούκα μου μην κάνεις το λάθος να λες συνέχεια τα ίδια παράγματα στον άνδρα σου!!!

 

Μην τον μουρμουρίζεις και του λες τα ίδια πράγματα συνέχεια και συνέχεια.

 

Δεν το βλέπεις πως έχει βαρεθεί να ακούει τα ίδια και τα ίδια?

Γι'αυτό όποτε πάς να του ανοίξεις συζήτηση,σου γυρνάει την πλάτη, μπορεί να έμαθε ακριβώς τι θα του πεις γι'αυτο και να μην σ'άκούει.

Δεν είναι τι θα πούμε στον άλλον, αλλά πως θα το πούμε!

Αμάν πια, και μεις οι γυναίκες πολύ μουρμούρες είμαστε...

Αν θες να του πεις κάτι, πες το με τον σωστό τρόπο, και πάνω απ'όλα αυτά που θα του πεις να έχουν επειχηρήματα. Και να μην είσαι μόνο στις απειλές, να κάνεις πράξεις.

 

Δεν σου λέω με τίποτα να χωρίσεις, σκεφτείτε το παιδάκι σας!

 

Αλλά την επόμενη φορά που θα τον πιάσει η μ@****α του, γύρνα την πλάτη και φύγε, μην τον ακούς τι λέει.

Μην τον δίνεις σημασία και μην το συνεχίζεις και συ!

Αφού ξέρεις πως θα του περάσει!

 

Και μην τον ξαναπείς αυτή τη βλακεία περί "να κάνεις την ζωή σου" γιατί δεν είναι σωστό να λέγονται τέτοια πράγματα μέσα σε 1 σχέση.

Ο άνδρας σου σ'αγαπάει, να χέρεσαι που σε ποθεί και δεν έχει φύγει ακόμα.

Μην γκρινιάζεις συνέχεια.

Δεν τον έμαθες?

Όποτε τον πιάνει η μ@****@ του, απλά μην τον δίνεις συμασία και μαλώνετε συνέχεια. Θα του περάσει.

[tzoutzouka]

Panoz,

 

έστω ότι εσύ είχες κάποια ελαττώματα και προσπαθούσες να τα διορθώσεις και η γυναίκα σου αντί να το εκτιμά, πάνω στον τσακωμό σε έλεγε εν συνεχεία άχρηστο όχι γιατί το πιστεύει αλλα για να σε πληγώσει, θα είχες πολύ όρεξη μετά για σεξ μαζί της? Δεν θα σου έμενε αυτό το "είσαι άχρηστος" που θα σου έλεγε? Δεν θα σε απομάκρυνε?

 

Το λάθος το δικό μου σε αυτή τη σχέση ήταν ότι στην αρχή, μετά τα πολλά μέλια, είχα αρχίσει να τον κατακρίνω για κάποια ελαττώματά του και χρισημοποίησα λάθος χειρισμούς όπως το να του λέω ότι αν δεν διορθωθεί θα φύγω. Μέγα λάθος, το αναγνωρίζω, λάθος αντιμετώπιση και δεν έδειχνε αγάπη πραγματική αλλά εγωισμό, παρόλο που τα έλεγα για το καλό του. Αλλά εγώ όλα αυτά τα άλλαξα για χάρη του. Άλλαξα αντιμετώπιση και συμπεριφορά. Προσπαθώ να τον αποδεχτώ όπως είναι με τις μικροβλακείες του και τα μικροελαττώματά του - γιατί τον αγαπάω. Αυτός δεν μπορεί να κουλάρει λίγο τα νέυρα του? Τόσο κακό του έκανα που βγάζει τα απωθημένα του? Δεν μπορεί να δει ότι προσπαθώ για χάρη του? Αυτός δεν μπορεί να προσπαθήσει για χάρη μου?

 

Η ατάκα μου ναι, μπορεί να μην φάνηκε ωραία, αλλά την είπα γιατί μπορεί να θέλει να φύγει και να μην τολμάει και να χρειάζεται να τον σπρώξω, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. 'Ισως πάλι να είναι αυτός που έχει βρει το τρίτο πρόσωπο και να αντιδράει έτσι για να αναγκαστώ να τον διώξω εγώ και να μην έχει την ευθύνη. Πάντως σε κάθε περίπτωση, προτιμώ να τον δω στην αγκαλιά μιας άλλης παρά να μείνουμε και οι δύο μας σε έναν πεθαμένο έρωτα και να καταστρέψουμε και το παιδί μας..

 

Κι εμένα δεν με ανησυχεί που τσακωνόμαστε γενικά, με ανησυχεί η περιοδικότητα του θέματος. Έχει και πρόγραμμα η φάση.

Την πρώτη μέρα αρχίζει και τσιτώνει σιγά σιγά και με τρόπο - όπου δεν του δίνω σημασία.

Την δεύτερη μέρα ξεσπάει με ασήμαντη αφορμή σε καυγάδες και φωνές. Συνήθως μετά βγαίνει έξω με φίλους να ξελαμπικάρει και να ηρεμήσει.

Την τρίτη μέρα δεν μου μιλάει και στάνταρ μαγειρεύει το απόγευμα(αλήθεια λέω).

Την τέταρτη μέρα θα αρχίσει δειλά δειλά να μου μιλάει.

 

Τί σκ@τ@? Μήπως τον προγραμμάτισε κάποιος εξωγήινος??

[tzoutzouka]

Έχει κάποιο λόγο που έχει ΤΩΡΑ νεύρα; Μήπως κάτι με τη δουλειά του, με τους γονείς του κλπ;

Μήπως νιώθει πολύ πιεσμένος;

 

Έχει μαζεμένη κούραση απο την περιπέτεια της υγείας μου πιστεύω, την εγκυμοσύνη μου την πέρασα στο κρεβάτι, έκανε δηλαδή για 3 χρόνια σχεδόν τον νοσοκόμο, χώρια την κούραση με το παιδί.

Τώρα αν πιέζεται και απο τους δικούς του για κάτι αυτό δεν το ξέρω. Ξέρω όμως - απο τα λίγα που μου ομολογεί - ότι πριν απο λίγο καιρό είχε πίεση απο τη μάνα του να φυλάει κι αυτή το παιδί κι όχι μόνο η μητέρα μου.

[Panoz]

Τώρα αυτό σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Αποδεχόμαστε τον σύντροφό μας έτσι όπως είναι με τα ελλατώματά του ή προσπαθούμε να τον αλλάξουμε και να τον κάνουμε άλλο άνθρωπο; Μήπως τελικά θέλαμε να παντρευτούμε άλλο άνθρωπο;

 

Και εγώ κάνω συχνές παρατηρήσεις στην γυναίκα μου για ορισμένα θέματα, γίνομαι υπερβολικός χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, αλλά αν με ρωτήσεις δεν είμαι σίγουρος ότι θέλω να τα αλλάξει. Τι θα γίνει μετά η μις πέρφεκτ, χωρίς να έχει και τα ελλατωματάκια της που την διακρίνουν; Μπαααα απαίσιο μου ακούγεται

 

Και αυτό που δεν καταλαβαίνω και θεωρώ λάθος είναι ο τρόπος που επισημαίνεις κάτι στον δικό σου. Σιγά μην θέλει τρόπο. Το ρίχνεις όπως σου έρθει. Δηλαδή τι θα πρέπει να το πεις ευγενικά λες και απευθύνεσαι σε κάποιον ξένο; Και με βρίσημο να του το πεις οφείλει να φιλτράρει την πληροφορία και να μην κάτσει στην λεπτομέρεια "ε καλά δίκαιο έχεις, αλλά πως το είπες έτσι;". Αυτά σε καταδίαν συνομιλίες, γιατί αν αρχίζεις να τον ξεμπροστιάζεις μπροστά σε κόσμο ναι οκ υπάρχει ένα θέμα για το "πως το είπες έτσι".

[maryp]

Και αυτό που δεν καταλαβαίνω και θεωρώ λάθος είναι ο τρόπος που επισημαίνεις κάτι στον δικό σου. Σιγά μην θέλει τρόπο. Το ρίχνεις όπως σου έρθει. Δηλαδή τι θα πρέπει να το πεις ευγενικά λες και απευθύνεσαι σε κάποιον ξένο; Και με βρίσημο να του το πεις οφείλει να φιλτράρει την πληροφορία και να μην κάτσει στην λεπτομέρεια "ε καλά δίκαιο έχεις, αλλά πως το είπες έτσι;".

 

 

η πολλή οικειότητα καταργεί την ευγένεια μήπως???? και γιατί ο άλλος οφείλει μετά το μπινελίκι να φιλτράρει την πληροφορία και να μην γίνει το αντίστροφο?? Δλδ αυτός/αυτή που ρίχνει το μπινελίκι, ΠΡΙΝ ΤΟ ΡΙΞΕΙ να το φιλτράρει???

[ngeo23]

ρε παιδια, δεν μπορώ να καταλαβω γιατί ειναι ΟΚ για έναν άντρα να σε βρίζει ειτε με λέξεις είτε με το βαμβάκι που λένε, να σε μειώνει, να, να να...και μετα να θελει να του κατσεις και να θεωρείται οτι πρέπει να του κάτσεις;;;

Εσύ δεν είσαι άνθρωπος; Δεν έχεις όρια;

Καλά έκανες και του τα ειπες έτσι μπας και ταρακουνηθεί λιγάκι και τα ειπες γιατι τα πιστευες και οχι για εκβιασμό πιστεύω...

Και κλασικά, όταν δεν τους παει η κουβέντα στο μερος τους πως την κανουν με ελαφρια....

Και καλά έκανε που σε βοηθησε με την υγεία σου, αντρας σου είναι όχι ξενος και εσυ το ιδιο θα εκανες για αυτον. Και με το παιδι καλά έκανε και βοηθουσε, ειναι και δικό του.

Panoz αν εσενα σου ελεγε κατι τετοιο η γυναίκα σου, μετά απο τοοοοοσα αλλα που θα σου είχε πει και εσυ την έκανες τι να πω, καλά θα έκανες.Αν ο εγωισμός σας είναι πανω απο το κεφάλι σας (κοινως μεγαλύτερος απο το μποι σας) τι να πω...

Παντως το ξαναλέω οπως και αλλοι για να δείτε καποιον σύμβουλο γαμου αν σας το επιτρεπουν τα οικονομικά σας,αλλα φοβαμαι οτι θα το κοροιδεψει...

[Panoz]

Κάτι χάνω! Για τι είδους βρίσημο εννοείτε; Για χοντρό ή απλά φωνή;

 

Αν είναι χοντρό όχι παιδιά υπάρχει και κάτι που λέγεται σεβασμός. Αυτό δε γίνεται να εκλείψει. Είναι απαραίτητο για την σχέση.

[fistikaki]

 

Και εγώ κάνω συχνές παρατηρήσεις στην γυναίκα μου για ορισμένα θέματα, γίνομαι υπερβολικός χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, αλλά αν με ρωτήσεις δεν είμαι σίγουρος ότι θέλω να τα αλλάξει.ι".

 

ακριβως... δεν εισαι σιγουρος...

[Μαριλίνα]

Έχει μαζεμένη κούραση απο την περιπέτεια της υγείας μου πιστεύω, την εγκυμοσύνη μου την πέρασα στο κρεβάτι, έκανε δηλαδή για 3 χρόνια σχεδόν τον νοσοκόμο, χώρια την κούραση με το παιδί.

Τώρα αν πιέζεται και απο τους δικούς του για κάτι αυτό δεν το ξέρω. Ξέρω όμως - απο τα λίγα που μου ομολογεί - ότι πριν απο λίγο καιρό είχε πίεση απο τη μάνα του να φυλάει κι αυτή το παιδί κι όχι μόνο η μητέρα μου.

 

Καλημέρα και σήμερα tzoutzouka!!

Λοιπόν, μήπως όσα γράφεις παραπάνω δικαιολογούν σε ένα βαθμό τα νεύρα του συζύγου σου;

Δλδ, υπάρχει πίεση και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν ήσουνα άρρωστη δεν θα μπορούσε να πει πολλά, όταν ήσουνα έγκυος το ίδιο, μετά ήρθε και το παιδάκι σας... Ε, κάπου έσπασε κι εκείνος.

Με όλα όσα διάβασα - χωρίς φυσικά να είμαι ειδική - θυμήθηκα δύο πράγματα:

1. Ποτέ μην φοβερίζεις παιδιά και στη συνέχεια δεν κάνεις αυτό που λες. δλδ αν πεις στο παιδί "αν ρίξεις στο πάτωμα το παιχνίδι θα στο πάρω", το παιδί το κάνει και δεν του το πάρεις, τότε δεν θα σου δίνει σημασία όποτε το λες. Το ίδιο συμβαίνει και με τους άντρες μας πιστεύω: Το βλέπω στον δικό μου: Πράγματα που τα έχει εμπεδώσει δεν τα κάνει ή τα αποφεύγει ή προσπαθεί να τα κάνει στα κρυφά. Σε πράγματα που λέω κούφια λόγια... δεν μου δίνει πλέον σημασία.

2. Το βιβλιο που βοήθησε εμένα "Θαύματα επικοινωνίας για ζευγάρια". έλεγε μέσα να μην ρίχουνε λάδι στη φωτιά όταν ό άλλος είναι εκνευρισμένος. Δεν μπορώ να ξέρω ποιες είναι οι ασήμαντες αφορμές στις οποίες οφείλονται τα ξεσπάσματά του, αλλά θα σου πω τι έγινε ένα βράδυ με τον άντρα μου:

Ο δικός μου παίζει μέσω ιντερνετ "πάμε στοίχημα". το παιδί είχε κοιμηθεί, αυτός στο κομπιούτερ να βρίζει γιατί δεν μπαίνανε γκολ κλπ (μιας και το παπαγαλάκι μας κοιμόταν δεν αντέδρασα) κι εγώ στον καναπέ να διαβάζω ένα βιβλίο, να βλέπω τηλεόραση κλπ. Αρχίζει λοιπόν τα συνηθισμένα του: "αυτή η γυναίκα μου φταίει που με γκαντεμιάζει, τώρα θα της δείξω εγώ. Θα ανοίξω κι εκείνο το παιχνίδι που δεν της αρέσει κλπ" Οφείλω να ομολογήσω ότι με έβρισε κι όλας. Συνήθως από κάτι τέτοια πιανόμουν και γινόταν... της Κορέας. Ε, αυτή τη φορά δεν είπα τίποτα. Τον άφησα να μιλάει, να τα πει και στό τέλος... πήγα και ξάπλωσα. τον άκουγα από μέσα "τώρα που θα πάω στο κρεβάτι θα της δείξω εγώ της @#$*" πάλι δεν απάνταγα. Ήρθε στο κρεβάτι και προσπάθησε να με πλησιάσει. Το μόνο που του είπα: "πολλά δεν τα θες τώρα μετά από όσα μου είπες;" ήρεμα και με χαμηλό τόνο.

Η αντίδρασή του ήταν να μου ζητήσει συγνώμη για τη συμπεριφορά του, να μου πει "μα εγώ ήθελα να τσακωθώ, γιατί εσύ ήσουνα τόσο ήρεμη;" Η αλήθεια ήταν ότι πρώτη φορά μου συνέβη. Κούλαρε, κουλάραμε και οι δύο και το αποτέλεσμα ήταν αντί μίας νύχτας αχαλίνοτου καυγά (όπως γινόταν 2 χρόνια τώρα), μία νύχτα αχαλίνωτου σεξ!!

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το δεις σφαιρικά το θέμα.

Τώρα που μας είπες ότι υπάρχει μια καλή δικαιολογία για τα νεύρα του, ίσως βρεθούν και άλλοι τρόποι να βρείτε ξανά τις ισορροπίες σας. Γιατί, από ότι καταλαβαίνω, αγαπιόσαστε. Και εσύ τον αγαπάς (ειδ' άλλως δεν θα προσπαθούσες) και εκείνος σε αγαπάει (με την ασθένειά σου κλπ εσύ μας λες πόσο σε στήριξε!!)

Άντε, ένα κουτάκι ασπιρίνες από μένα γιατί σε ζάλισα!!

[tzoutzouka]

Κάτι χάνω! Για τι είδους βρίσημο εννοείτε; Για χοντρό ή απλά φωνή;

 

Αν είναι χοντρό όχι παιδιά υπάρχει και κάτι που λέγεται σεβασμός. Αυτό δε γίνεται να εκλείψει. Είναι απαραίτητο για την σχέση.

 

Καλημέρα και να διευκρινήσω λοιπόν:

 

όταν μου κάνει παρατηρήσεις δεν με βρίζει, θα το πει στο στυλ "Ελα ρε τζουτζουκα, δεν μπορούσες να κοιτάξεις το χαρτάκι πριν πας σούπερ-μάρκετ???". Απλά ο τρόπος που το λέει είναι σαν να μου βάζει εν συνεχεία χέρι ρε παιδί μου πως να στο περιγράψω?...Σαν εν συνεχεία να βρίσκει κάτι στραβό. Ε μετά αρχίζω κι εγώ και στραβώνω γιατί κι εγώ δεν κwλwβαράω και λογικό είναι να ξεχάσω να κάνω και πράγματα, αρχίζω λοιπόν να του λέω "γιατί μου μίλησες τώρα έτσι, πάαααααααλι κάτι δεν σου αρέσει?", Αυτός αρχίζει να λέει "ε αφού δεν το σκέφτηκες να το κάνεις εσύ πρέπει να γ@μηθw εγώ να το κάνω?" και μετά εγώ νευριάζω που χρησιμοποιεί τέτοιες λέξεις και του φωνάζω και μετά αρχίζει το ματς με τις φωνές και τα βρισίδια. Διότι άμα αρχίσεις τις βλακείες σιγά μην σταματήσεις. Μια ανούσια ακουλουθία γεγονότων δηλαδή χωρίς σοβαρό λόγο και αιτία.

[tzoutzouka]

Και συνεχίζω με τις νεότερες εξελίξεις απο το δυτικό μέτωπο.

 

Λοιπόν παιδιά το θέμα είναι σεξουαλικό. Μάλλον. Χθες βράδυ επιτέλους τον κατάφερα να μου πει τί τον ενόχλησε. Θεωρεί ότι δεν τον θέλω πια. Και ότι 3 χρόνια έκανε υπομονή και με περίμενε και δεν έκανε τίποτα με άλλη γυναίκα και ήταν δίπλα μου και τώρα που επιτέλους μπορούμε να κάνουμε σεξ εγώ δεν τον γουστάρω. Και φέρεται λέει χωρίς τρυφερότητα πάνω στο σεξ γιατί δεν μπορεί άλλο να αντέξει την αποχή. Ναι οκ πουλάκι μου λογικό το βλέπω αυτό, η αγαμία όντως βαράει στον εγκέφαλο, αλλά κάνε κι εσύ κάτι να με πλησιάσεις γιατί κι εγώ κουρασμένη είμαι κι εγώ τα έχω χάσει κι εγώ, δεν έχω κουράγιο. Μου είπε ότι μετά απο τόσες ακυρώσεις που έχει φάει δεν έχει άλλο κουράγιο να προσπαθήσει. Ναι λες κι εγώ έχω ας πούμε...

Κι επειδή τα πήρα με αυτό το κρυφτούλι για το ποιός θα προσπαθήσει να πλησιάσει ποιόν, του λέω στο τέλος: "Ακου...επειδή είναι τεράστια βλακεία να μπούμε σε κουτάκια του στυλ πρεπει να προσπαθήσεις να με πλησιάσεις και λοιπές βλακείες, αφού μου λες ότι δεν θες να το διαλύσεις, απλά είσαι πολύ κουρασμένος για να προσπαθήσεις οτιδήποτε(αυτό μου είπε χθες), άστο το θέμα να κυλήσει χαλαρά και θα μας έρθει αυθόρμητα. Γιατί όλα είναι πολύ απλά κατά βάθος κι εμείς τα κάνουμε πολύπλοκα". Εκεί ηρέμησε και άφησε τις εγωιστικές βλακείες κατά μέρος, είπαμε καληνύχτα και πήγα κι έπεσα ξερή γιατί δεν άντεξα άλλο να μ@λ@κίζομαι βραδυάτικα γυναίκα πράμα.

[ΣΩΤΗΡΙΑ]

Πάντως είσαι και εσύ λίγο κάπως.......πρέπει να το παραδεχτείς.

[Panoz]

Καλημέρα και να διευκρινήσω λοιπόν:

 

όταν μου κάνει παρατηρήσεις δεν με βρίζει, θα το πει στο στυλ "Ελα ρε τζουτζουκα, δεν μπορούσες να κοιτάξεις το χαρτάκι πριν πας σούπερ-μάρκετ???". Απλά ο τρόπος που το λέει είναι σαν να μου βάζει εν συνεχεία χέρι ρε παιδί μου πως να στο περιγράψω?...Σαν εν συνεχεία να βρίσκει κάτι στραβό. Ε μετά αρχίζω κι εγώ και στραβώνω γιατί κι εγώ δεν κwλwβαράω και λογικό είναι να ξεχάσω να κάνω και πράγματα, αρχίζω λοιπόν να του λέω "γιατί μου μίλησες τώρα έτσι, πάαααααααλι κάτι δεν σου αρέσει?", Αυτός αρχίζει να λέει "ε αφού δεν το σκέφτηκες να το κάνεις εσύ πρέπει να γ@μηθw εγώ να το κάνω?" και μετά εγώ νευριάζω που χρησιμοποιεί τέτοιες λέξεις και του φωνάζω και μετά αρχίζει το ματς με τις φωνές και τα βρισίδια. Διότι άμα αρχίσεις τις βλακείες σιγά μην σταματήσεις. Μια ανούσια ακουλουθία γεγονότων δηλαδή χωρίς σοβαρό λόγο και αιτία.

 

Είμαι ο μόνος που το παραπάνω δεν το βλέπει και τόσο σοβαρό; Μήπως υπερβάλεις λίγο; Αν ήταν να χωρίζαμε για τετοια θέματα, παίζει και να μην υπήρχε ούτε ένα ζευγάρι χωρίς διαζύγιο