Γεια σας φίλοι γονείς,
Ο γιος μας, 3,5 ετών, ξεκίνησε τον παιδικό του. Ούτε κλάμματα, ούτε πίεση, πήγαμε Πέμπτη, πήγαμε Παρασκευή, μια χαρά. Το ΣΚ μας έφαγε τα αυτιά για το πόσο ωραία περνούσε και το ποσους φίλους έκανε.
Ξαφνικά τη Δευτέρα, γίνεται το εξής: Του φέρνουν φαγητό (γιουβαρλάκια...) στο πιατάκι αλλά αυτός δεν το ήθελε. Εκείνη λοιπόν τη στιγμή, διασταυρώθηκε ότι του φώναξε πάρα πολύ έντονα η δασκάλα του, με αποτέλεσμα, όταν πήγα να τον πάρω, να τον βρω να κλαίμει με λυγμούς και πνιχτά αναφιλητά σε μια γωνιά, πίσω από ένα κουκλοθέατρο. Δεν μπορούσε να πάρει ανάσα. Η δασκάλα μου είπε: "πολύ ευαίσθητος ο γιος σας".
Από εκείνη τη στιγμή, το παιδί δεν θέλει να κάθεται στην ώρα του φαγητού και ζητάει να τον παίρνουμε από τις 12:30. Κλαίει συνέχεια, θέλει να "ξεγραφτεί", ξυπνάει στον ύπνο του κλαίγοντας και ρωτά τη μαμά του "τί φαγητό έχουμε σήμερα" και άλλα ωραία........
Ενώ είμασταν τόσο καλά, μια απ' ό,τι φαίνεται εξαιρετικά απότομη συμπεριφορά της δασκάλας μας τα διέλυσε όλα.
Μήπως μπορείτε να με συμβουλέψετε τι πρέπει/μπορώ να κάνω; Μιλήσαμε με τη δασκάλα και με τη Δ/ντρια και μας λένε συνεχώς ότι "είναι η προσαρμογή". Μα, δεν είχαμε "προσαρμογή" στην αρχή και "αποκτήσαμε ξαφνικά" μόλις μπήκε το φαγητό;
Πληροφοριακά, ο πιτσιρικάς μου είναι όπως είπα 3,5 ετών, 20 κιλά, 110εκ ύψος, εξαιρετικά καλόφαγος, καλό παιδί υπάκουο και ήρεμο, επικοινωνιακό, με πολύ έντονο ψυχισμό και πολύ καλά ανεπτυγμένη γλωσσική ικανότητα.
Βοήθειααααααααα.......