Προβλήματα στην εγκυμοσύνη / μή υποστηρικτικός σύζυγος

[ΙΟΠΤ]

Καλημέρα σε όλες!!!

 

26/4 Ανακάλυψα πως είμαι έγκυος, εχθές 29/4 είδα αίμα και η γυναικολόγος μου σύστησε να είμαι ξάπλα μέχρι να με δει την Τρίτη. Έδω να σημειώσω πως τον Φλεβάρη είχα μία αποβολή αρχές τρίτου μήνα ή οποία μας στοίχησε πάρα πολύ. Ωστόσο, με το να είμαι ξάπλα του ζητάω κάποιες φορες καφέ ή νερο και πρέπει να μαγειρέψει εκείνος. Του ζήτησα να κάνει τ κρέας καλο ψημένο και μου έλεγε δεν έγινε και κάτι να το φας με λίγο αίμα, και εισαι υπερβολική εχεις ξεφυγει και ακομα δεν ειναι τίποτα σίγουρο... Ξεκίνησε μία πολύ άσχημη επίθεση την οποία είχε αρχίσει σε πιο ήπια μορφή από εχθές που είδα το αίμα. 

 

Χρειάζομαι πραγματικά βοήθεια, είμαι εντελώς χάλια και αυτό δεν βοηθάει την κατάσταση.  

[belleblue]

επειδή αυτά τα πράγματα είναι σημάδια που πρέπει να τα παίρνεις ΠΟΛΥ σοβαρά, θα σε ρωτήσω τι ηλικία έχεις και πόσα έτη είναι ο γάμος/σχέση.

Εμένα με συμβούλεψε λανθασμένα μια φίλη μου στα 37, όταν είχα μια κρίση με τον πρώην, προ του γάμου και προ παιδιού, να το προσπεράσω, προς χάριν της "οικογένειας" που ήθελα να αποκτήσω μαζί του....

και τώρα είμαι χωρισμένη εδώ και σχεδόν 4 χρόνια με ένα υπεροχο παιδί 10 ετων,... αλλά η συμπεριφορά ,  την είχε δείξει από την αρχή,  και δεν την πήρα στα σοβαρά.  

Θυμάμαι έναν τσακωμό (όχι με βρισιές αλλά απλά ανούσιο, με αδιαφορία, χωρίς συντροφικότητα) για κάποια ποτήρια που είχα ξεχάσει, να κλαίω στο αμάξι γιατί είχα αισθανθεί την αδιαφορία και τον σταρ...δισμό του.... επίσης μετά από μια απόξεση που είχαμε κάνει! 

 

    Εκ των υστέρων, αν δεν είχα το υπέροχο μου παιδάκι, θα προτιμούσα να μου είχε πει τότε η φίλη μου, στις δύσκολες στιγμές είναι που βλέπεις τον άνθρωπο πως σου φέρεται, και αφού είστε τώρα στην αρχή της δυσκολίας κ σου μιλάει έτσι, με την πρώτη ευκαιρία για κάτι που θα μπορούσε να στο πει αλλιώς, με αγάπη, αστον τον βλάκα, δεν κάνει για ομάδα οικογένειας.... 

εμένα 1 μήνα μετά τον τοκετό, ενώ πριν φρόντιζε για όλα, ξέχασε ότι υπάρχω.. . Ίσως είχε θεωρήσει ότι αγάπη θα χρειαστεί μέχρι τη στιγμή που θα βγει το μωρό από την κοιλιά και μετά η γυναίκα έχει κάνει το σκοπό της.... 

 

Κανονικά ο σύντροφος σου σε αυτή τη φάση θα έπρεπε να είναι. "μη στάξει και μη βρέξει" για πάρτη σου. 

Άκου έχεις ξεφύγει!  

Δεν ξέρω με τι τρόπο του το είπες, μήπως φάνηκε κάπως ?... αλλά  πραγματικά κανονικά θα έπρεπε να νοιάζει και εκείνον!

Αν κάπνιζες, σίγουρα θα σου έλεγε ΜΗΝ καπνίζεις, έτσι δεν είναι!!? Αν έπινες, ? το ίδιο!  ( παρεπιμπτώντως οι έρευνες δείχνουν ότι το αλκοόλ είναι το χειρότερο πράγμα γενικά, δεν κάνει καθόλου... ... και οι άπλυτες σαλάτες ε....)

 

Αν δεν το κάνει τώρα, το μη βρέξει και μη στάξει με χαρά, ΔΕΝ θα το κάνει μετά...  Τώρα κιόλας δεν είναι καν ακόμα δύσκολα τα πράγματα. Δεν είστε ξενυχτισμένοι, διαλυμένοι από την ευθύνη ενός παιδιού. 

Αν είναι να απαντάει έτσι στις ανάγκες σου, πως θα απαντάει στις ανάγκες του παιδιού σας που σίγουρα και υπερβολικό θα είναι και φωνακλάδικο και θα χέζει κιόλας 4χ την ημέρα για αρχή!.  ΟΚ??? 

Εντάξει;? 

του τα λες αυτά....  αν θες πηγαίνεις σε φιλικό σου άτομο οικογένεια για να σε βοηθήσουν εκεί κλπ και να ΜΗΝ ΝΤΡΑΠΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ!  - για να μην τσακωθείς κιόλας.

Αν δεν θέλει, αν δεν είναι έτοιμος, να πάει να βρει έναν ψυχολόγο να αποφασίσει τι θα κάνει ως πατέρας σε σένα που αλλάζει το σώμα σου για πάντα, που η εγκυμοσύνη είναι μια εν δυνάμει επικίνδυνη κατάσταση για μια γυναίκα, κ  που θα χάσεις την ελευθερία σου για 18 χρόνια και την δυνατότητα σου να δουλεύεις ελεύθερα ωράρια στην αγαπημένη σου καριέρα αν έχεις (γιατί ΞΕΧΝΑ τα αυτά εκτός και αν έχεις μητέρα ή πεθερά δίπλα στο σπίτι σου.. οι φιλιπινέζες δε μετράνε, το παιδί θέλει κάποιον από την οικογένεια τα πρώτα 3 χρόνια ... και μετά κάποιον ΜΟΝΙΜΑ ΟΛΑ τα απογεύματα)...

Πραγματικά! Δεν θέλεις να το ζήσεις αυτό που έζησες τώρα, ... με ένα μωρό στην αγκαλιά σου... κάνει άμεσα έναν επαναπροσδιορισμό. 

Το να γράφεις εδώ πέρα για αυτό, αντί να το έχεις ήδη προσπεράσει, κάτι δείχνει! Αν αισθάνεσαι άσχημα σίγουρα είναι επειδή το ένστικτό σου σου λέει ότι κάτι έχει πάει στραβά. 

Και πραγματικά αν είναι τόσο βλαμμένος και σου κάνει επίθεση τώρα, (για ποιο λογο δηλαδή!!????)  σου αξίζει κάτι καλύτερο  -και αν δε μπορεί αυτός να σταθεί, θα πας thank you next!!

[Ilaeira]

Μακριά. Όσο είναι νωρίς.

[ΙΟΠΤ]

Εκείνη την ημέρα ήρθαν οι γονείς μου από το σπίτι και του μίλησε η μητέρα του. Μετά κάναμε και εμείς συζήτηση και μου ζήτησε συγγνωμη και μου εξηγησε πως έχει αγχωθει πολύ και δεν αντεχει να με βλέπει ξαπλα... Από τοτε έχει αλλάξει και με βοηθάει πολύ και ηρέμησα και εγω οποτε είμαστε καλά..

 

Γιατί όμως ειναι τοσο δυσκολο για τους αντρες να καταλαβουν τι περνάμε; 

[kotsifikos]

Καλό είναι στις  διαφορές που υπάρχουν μεταξύ σας να μην εμπλέκονται τρίτοι (όπως η μητέρα σου).

Τι ηλικία έχετε?

Είστε και οι δύο πολυ αγχωμένοι και αυτό είναι απόλυτα λογικό, ο άντρας σου θα πρέπει να καταλάβει πως στην παρούσα φάση (και για το υπόλοιπο της ζωής σας),  θα πρέπει να μάθει να διαχειρίζεται το άγχος και την αγωνία του,  να μη τα βάζει μαζί σου γιατί δεν ''αντέχει'', θα πρέπει να βρει τον τρόπο ώστε να αντέξει.  Ο ερχομός του παιδιού θα ανατρέψει όλα τα μέχρι τώρα δεδομένα σας, θα πρέπει να είστε όσο το δυνατό πιο έτοιμοι γίνεται.

 

 

[Super.mum]

20 ώρες πρίν, ΙΟΠΤ είπε:

Εκείνη την ημέρα ήρθαν οι γονείς μου από το σπίτι και του μίλησε η μητέρα του. Μετά κάναμε και εμείς συζήτηση και μου ζήτησε συγγνωμη και μου εξηγησε πως έχει αγχωθει πολύ και δεν αντεχει να με βλέπει ξαπλα... Από τοτε έχει αλλάξει και με βοηθάει πολύ και ηρέμησα και εγω οποτε είμαστε καλά..

 

Γιατί όμως ειναι τοσο δυσκολο για τους αντρες να καταλαβουν τι περνάμε; 

Με το καλό το μωράκι σου! Εγώ να πω ότι ίσως ήταν απλά αγχωμένος παρά πάνω και αντέδρασε έτσι. Ίσως να είχε πιεστεί και με δουλειά και άλλες υποχρεώσεις και να είχε ένα ξέσπασμα. Τα συζητάς αυτά εννοείτε. Τι σε πειραξε. Μερικές φορές πρέπει να εξηγούμε ακόμα και τα αυτονόητα. Ο άλλος δεν είναι εμείς και δεν θα σε καταλάβει ποτέ στο 100% τι περνάς γιατί είναι άντρας και οχι γυναίκα. Σίγουρα θα σε νιώσει , θα περάσετε μαζί δυσκολίες αλλά να νιώσει όλα αυτά που νιώθεις εσυ ως γυναίκα και ως εγκυμονούσα δεν θα τα νιώσει ποτέ. Ίσως και για αυτό θεωρούν ότι είμαστε υπερβολικές. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο ερχομός ενός παιδιού όντως φέρνει τα πάνω κάτω στην σχέση για αυτό τον λόγο δουλέψτε από τώρα το μεταξύ σας για να είστε καλύτερα Προετοιμασμένοι αργότερα. Και θα συμφωνήσω και εγώ με κοτσιφικος ότι δεν πρέπει να ανακατεύονται γονείς. Μην ζητάς να του μιλήσουν οι δικοί σου , καλύτερα να εξηγείς μόνη σου και να τα λύνεται μεταξύ σας. Με το καλό το μωρο σου και ελπίζω να σου πάνε όλα καλά! 

[ΙΟΠΤ]

Είμαστε 27 και είμαστε μαζί 4 χρόνια. Το κακό είναι πως δεν έχει κάποιο γονικό πρότυπο κοντά του να μπορεί να συζητήσει. Οι γονείς του δεν ξέρουν καν για τη 2η εγκυμοσύνη καθώς στην 1η που κατέληξε σε αποβολή δε μας στήριξαν καθόλου.. 

 

Η μητέρα μου του μίλησε σα μαμά ότι θα είναι διπλά μας ότι και να χρειαστούμε και ότι αυτή η περίοδος είναι δύσκολη και για τους δύο μας. Δεν του είπε για εμένα να με καταλαβαίνει. Μετά από αυτό ένιωσε νομίζω ασφάλεια. Εγώ τον βλέπω πολύ πιεσμένο γτ κάνει 2 δουλείες (η 2η από το σπίτι ευτυχώς) και είναι πολύ αγχωμένος και κουρασμένος. Το κομμάτι με την εγκυμοσύνη και το πως νιώθουμε μετά από μία αποβολή πιστεύω κανείς άντρας δεν το καταλαβαίνει..

 

Το καλό τώρα είναι πως ηρέμησε τώρα και με βοηθάει πολύ. 

 

Είχα προσπαθήσει να του μιλήσω πριν αλλά είχε κλειδώσει, σε όλα με έλεγε υπερβολική. Είχαμε και πρόσφατα ένα παράδειγμα φίλης που έπαθε κατάθλιψη στην εγκυμοσύνη κ ήταν υπερβολική με όλα και φοβάται μην γίνω έτσι και μου το έλεγε συνέχεια. 

[kotsifikos]

Ας μου επιτραπεί να πως κάποιες φορές εμείς οι γυναίκες κάνουμε το λάθος να πιστεύουμε πως μόνο εμείς πενθούμε για την απώλεια μίας εγκυμοσύνης όμως δεν είναι έτσι πάντα, υπάρχουν σύντροφοι που πενθούν, ίσως όχι στην ίδια ένταση με εμάς καθώς στο σώμα μας συμβαίνουν όλα, όμως βιώνουν και εκείνοι μία απώλεια.

 

Σχετικά με τη φίλη σας , έχε υπόψη σου , πως οι άνθρωποι που παθαίνουν κατάθλιψη δεν το επιλέγουν. Η κατάθλιψη δεν περνάει με φιλικές συμβουλές και χρόνο, χρειάζεται θεραπευτή  - γιατρό.