Μεγαλώνοντας παιδιά σαν Άθεοι ή Ουμανιστές Γονείς

[desait]

Είμαι Γονέας 38 ετών με μακροχρόνιες σπουδές σε διάφορους τομείς. Έχω 2 παιδάκια 2 και 4 ετών και περιμένω και το τρίτο τώρα.

Πιστεύω ότι η θρησκεία δεν έχει καμία χρησιμότητα και θετικό αντίκτυπο στη ζωή μου, καθώς και στην οικογένεια μου, και απορρίπτω το μεταφυσικό και το υπερφυσικό (δαίμονες, μάγια, πνεύματα, ψυχή, βασκανία, εμπειρίες εκτός σώματος) Δεν πιστεύω στους θεούς αλλά αν με πιέσεις μπορεί να σου πω ότι πιστεύω ότι δεν πρόκειται να μάθουμε ποτέ αν υπάρχει.

 

Φυσικά και δεν έχω κάνει θρησκευτικό γάμο, και φυσικά και δεν έχω βαπτίσει τα παιδιά μου. Στα μάτια μου είναι πεταμένα λεφτά, στίγμα στα πιστεύω μου, χλευασμός στα πιστεύω των θρήσκων.

Ζω προσωπικά και διδάσκω στα παιδιά μου βάση κάποιον κανόνων

• Προστάτεψε την φύση ,τον άνθρωπο και τα ζώα.
• Δεν πιστεύω στην ζωή μετά τον θάνατο. Οπότε καλό είναι να χαρούμε αυτήν την ζωή με το παραπάνω, χαρούμενα και να βοηθήσουμε τους άλλους να πετύχουν το ίδιο.
• Να μην δεχόμαστε απερίσκεπτα κανόνες ή πρόσωπα με κύρος ή εξουσία να εξουσιάζουν το πώς θα συμπεριφερόμαστε.
• Πρέπει να λαμβάνουμε την προσωπική ευθύνη των πράξεων μας.
• Να σκεφτόμαστε για τις συνέπειες των πράξεων μας και να χρησιμοποιούμε ενσυναίσθηση , συμπόνια και λογική για να καταλάβουμε τι είναι σωστό και τι λάθος.
• Κάνε στον άλλο αυτό που σου αρέσει να σου κάνουν, μην του κάνεις αυτό που δεν σου αρέσει να σου κάνουν'  - Κομφούκιος , βουδισμός, Σωκράτης, Χριστός, Μωάμεθ (Ναι όλοι τους το έχουν πει) και Γιατί? Γιατί μάθαμε να ζούμε σε κοινωνίες και είναι ο απλός κανόνας για να αντέξουν αυτές οι κοινωνίες λίγο παραπάνω, καθώς επίσης ότι είναι λογικό και προκύπτει και από την εν συναίσθηση μας. Οπότε για να το θέσω καλύτερα και να αποφύγουμε εξυπνάδες και παρανοήσεις.

 

Να προσπαθούμε πάντα να φανταζόμαστε ότι είμαστε ο άλλος άνθρωπος με τα γούστα του και τις προτιμήσεις του, και να σκεφτούμε πως θα μας άρεσε να μας φέρονται σε αυτήν την περίπτωση.

 

Τώρα στο θέμα μου:

Τα παιδάκια μου ξεκινήσαν και πηγαίνουν στο σχολείο. Το 2 ετών βρεφονηπιακό ιδιωτικό και το 4ετών προνήπια.

Στο 2 ετών η θρησκευτική αγωγή είναι εύκολα προσαρμόσιμη. Ενημέρωσα την διεύθυνση ότι θα προτιμούσα το παιδί μου να μην λαμβάνει μέρος σε εκδηλώσεις κατηχητισμού και ομολογίας της χριστιανικής πίστης και το δέχτηκαν.

 

Στο 4 ετών τώρα.

Το παιδί ξεκίνησε μέρα με τη μέρα να εφαρμόζει χριστιανικά clues στο σπίτι.

• Έκανε προσευχή πριν αρχίζει να φάει.
• Άρχισε εκφράσεις του στιλ "παναγία μου", ΄παναγία και χριστέ'
• Ήρθε με ζωγραφισμένο σταυρό στο χέρι, και όταν ερωτήθηκε τι είναι αυτό, μου είπε ότι είναι για την χριστιανιά. Και το ρωτάω τι εννοεί. Τίποτα μου λέει, μόνος/μόνη το  έκανα.

 

Είπα να πλησιάσω το σχολείο και να μιλήσω μαζί τους. Μίλησα με την μία νηπιαγωγό και της εξήγησα τον προβληματισμό μου. Την ενημέρωσα ότι εμείς στο σπίτι είμαστε περισσότερο ελαστικοί στο θέμα θρησκεία και πιστεύουμε ότι είναι κάτι που θα πρέπει να διαλέξει το παιδί όταν μεγαλώσει από μόνο του, αφού λάβει γνώσει όλων των διαφορετικών επιλογών.
Με χαμόγελο μου απάντησε η νηπιαγωγός ότι: "Εγώ πιστεύω ότι είναι αλήθεια όλα αυτά και έτσι κάνω το μάθημα μου. Εσείς άμα θέλετε μπορείτε να τους διδάξετε άλλα στο σπίτι"

Οπότε έρχομαι και αναρωτιέμαι τι βήματα θα έπρεπε να ακολουθήσω για να δώσω την ευκαιρία στο παιδί μου καταρχάς να δει λάβει ίση γνώση όλων των θρησκειών ή φιλοσοφικών μονοπατιών, και ύστερα να ακολουθήσει κάποιο. Καθώς του να του επιβάλλω εγώ τη δική μου κοσμοθεωρία είναι ακριβώς αυτό που θεωρώ λάθος και κάνει η νηπιαγωγός.

 

Οπότε είμαι εδώ και σας γράφω προτού επισκεφτώ παιδοψυχολόγο.

 

Φιλικά,

Ένας Γονιός.