Mombie.

[Lotus flower Valley]

Οταν η μανούλα άυπνη καταφερνει να τα βγάλει εις πέρας.  Χαιρετώ όλα τα μέλη του φόρουμ.  Παρόλο που αγαπούσα ανεκαθεν όλα τα παιδάκια και έπιανα συζήτηση με μητέρες ο ερχομός του νεογνου σπίτι με έπιασε απροετοίμαστη. Πλησιάζουμε δειλά δειλά το 3μηνο. Κάθε δική του αλλαγή προς το καλύτερο με κάνει να χαμογελώ λες και μαθαίνω τη χαρά για πρώτη φορά.  Όσες μανούλες θέλετε να μοιραστείτε την εμπειρία του πρώτου τριμήνου καλοδεχουμενες. Η έλλειψη ύπνου φαντάζομαι θα υπάρχει για όσο είμαστε μητέρες :) όσο χρονών και αν γίνουν :)

[Mama_Anesti_]

6 ώρες πρίν, Lotus flower Valley είπε:

Οταν η μανούλα άυπνη καταφερνει να τα βγάλει εις πέρας.  Χαιρετώ όλα τα μέλη του φόρουμ.  Παρόλο που αγαπούσα ανεκαθεν όλα τα παιδάκια και έπιανα συζήτηση με μητέρες ο ερχομός του νεογνου σπίτι με έπιασε απροετοίμαστη. Πλησιάζουμε δειλά δειλά το 3μηνο. Κάθε δική του αλλαγή προς το καλύτερο με κάνει να χαμογελώ λες και μαθαίνω τη χαρά για πρώτη φορά.  Όσες μανούλες θέλετε να μοιραστείτε την εμπειρία του πρώτου τριμήνου καλοδεχουμενες. Η έλλειψη ύπνου φαντάζομαι θα υπάρχει για όσο είμαστε μητέρες :) όσο χρονών και αν γίνουν :)

Καταρχάς να χαίρεσαι το μωρακι σου! 

 

Καλώς ορισες στο φόρουμ! 

 

Όχι ή έλλειψη ύπνου ευτυχως υπάρχει είτε για λίγους μήνες είτε λίγα χρόνια αλλά κάποια στιγμή όλες ξανακοιμηθηκαμε ή θα ξανακοιμηθουμε σερί! 

 

Εγώ κοιμηθηκα βράδυ σερί περίπου δύο χρόνια απο την γέννηση του γιου μου αλλά διαβάζω εδώ μέσα και άλλες περιπτώσεις που αργησαν κι αλλο. 

 

Αν και έχουν περάσει μήνες από το πρώτο τρίμηνο μας θα ηθελα να πω δυο λόγια για τότε που το μωρακι μου ήταν μία σταλιτσα! Ή αλήθεια είναι πως αναρωτιέμαι πως αντεχα τότε και πεταγομουν στο λεπτό με το σαλεμα του, πως είχα τόση ενέργεια με τέσσερεις πέντε ώρες ύπνου. Ο δικός μου θήλαζε κάθε μία ώρα την μέρα και το βράδυ απαραίτητα κάθε δύο ώρες ίσως και νωρίτερα. Ενα πρώτο τρίμηνο λοιπόν με φοβερούς κολικους που τέλειωναν στις  2 το βράδυ. Δεν μπορούσα να δημιουργήσω ρουτίνα ύπνου, να ρυθμισω το βιολογικό ρολόι του. Κάποιες φορές ξυπνούσε στις πέντε και καθόταν ξύπνιος ενα δίωρο. Την μερα μας όμως προσπαθούσα να την οργανωσω καλύτερα. Βόλτες με το μάρσιπο, λίγα λεπτά στο ρηλαξ να παίξουμε με τις κουδουνιστρες και πολλές βόλτες αγκαλιά στο σπιτι. Κάναμε γυμναστική τα χεράκια κ τα ποδαρακια, τον έβαζα κ λίγο μπρουμυτα. Εκανε τρεις ύπνους την μέρα και το βράδυ αγώνα με τους κολικους. Όμως όταν ξυπνούσε το πρωί και γελούσε με ελιωνε! 

 

  Επειδή οι στιγμές περνάμε πολύ γρήγορα θα σου έλεγα να γράφεις τα πιο σημαντικά γιατί χωρίς να το καταλάβεις αυτό το μωρακι θα γίνει ενα παιδακι που θα περπατά κ θα μιλάει. Εγώ έχω ενα ημερολόγιο και μου φάνηκε αρκετά χρησιμο. Έλεγα ποτέ δεν θα ξεχάσω πότε έκανε αυτό πότε το άλλο και όμως ενώ οι αναμνήσεις είναι στο νου χάνονται οι λεπτομέρειες. 

 

  Έχεις ακομα πολλά να δεις, για πολλά να καμαρωσεις. Ή μητρότητα είναι το υπέρτατο αγαθό... και ας είμαστε mombies απ την αϋπνία!

[Lotus flower Valley]

Μέσα σε όλο το θολωμένο κλίμα φαγητό ώρα, απόσταση χρόνου, κτλ σημειώνω μικρά ορόσημα. Είχαμε μεγάλο θέμα χώνεψης και έχουμε ακόμη φυσικά... Ε όταν πρώτη φορά άκουσα να χωνεύει αγκαλιά μου και όχι όρθιος είχα μια υπερηφανια για το μαναράκι μου που δεν περιγράφεται.  Ένιωσα χαρά για το δικό του άλμα. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ που έγραψες.  Αυτά τα χαμόγελα και τα μικρά χαμογελακια με το χειλάκι πλαγιαστο είναι βάλσαμο στην κούραση.  Ξανά σε ευχαριστώ πολύ :)

[maria_tweety]

Κορίτσια πέρα από την αυπνια που πλέον φαντάζει αμελητέο μπροστά σε αυτά που περνάω αυτές τις ημέρες μιας και είμαστε νοσοκομείο με τον μικρό θέλω να αναφερθώ στο κομμάτι του άγχους. Το μωράκι μου είναι 2 μηνών και έχω τρελό άγχος μην πάθει κάτι. Και αφού λοιπόν έπαθε έχω πεθάνει από τη στενοχώρια. Θα ακουστεί πολύ εγωιστικό αυτό που θα πω αλλά δεν αντέχω να νιώθω έτσι. Είναι μεγάλη ευλογία να έχεις παιδιά αλλά πλέον δεν θέλω να κάνω άλλο γιατί δεν μπορώ να το αντέξω αυτο το άγχος και τη στενοχώρια. Δεν ξέρω εσείς τι λέτε; πως το βλέπετε αυτό το θέμα; 

[ninaki80]

Just now, maria_tweety είπε:

Κορίτσια πέρα από την αυπνια που πλέον φαντάζει αμελητέο μπροστά σε αυτά που περνάω αυτές τις ημέρες μιας και είμαστε νοσοκομείο με τον μικρό θέλω να αναφερθώ στο κομμάτι του άγχους. Το μωράκι μου είναι 2 μηνών και έχω τρελό άγχος μην πάθει κάτι. Και αφού λοιπόν έπαθε έχω πεθάνει από τη στενοχώρια. Θα ακουστεί πολύ εγωιστικό αυτό που θα πω αλλά δεν αντέχω να νιώθω έτσι. Είναι μεγάλη ευλογία να έχεις παιδιά αλλά πλέον δεν θέλω να κάνω άλλο γιατί δεν μπορώ να το αντέξω αυτο το άγχος και τη στενοχώρια. Δεν ξέρω εσείς τι λέτε; πως το βλέπετε αυτό το θέμα; 

δεν εχεις αδικο αλλα οταν περασουν τα ασχημα μετα τα ξεχνας.ολα . γενικα θα δεις οσο μεγαλωνει θα αποκτας περισσοτερη σιγουρια για αυτα που κανεις. οι πρωτοι μηνες ειναι αρκετα δυσκολοι. μετα μεχρι τα 3 εχεις κ.τις πρωτες αρρωστιες κ.εκει ειναι αστα να πανε. αλλα καποια.στιγμη ολα.στρωνουν κ δεν καταλαβαινεις πως περασε ο.καιρος κ απλα απολαμβανεις το παιδακι σου. 

στο.δευτερο δεν δινεις σημασια σε τιποτα πια ολα τα βλεπεις φυσιολογικα. 

[Έσπερος]

Το πρώτο τρίμηνο είναι μια εμπειρία που δεν θα ήθελα να ξαναζήσω. Δεν ξέρω γιατί, τα είχα πάρει όλα στραβά παρόλο που δεν μπορώ να πω ότι υπήρχε κάποια ασυνήθιστο πρόβλημα. Θέμα βάρους και θηλασμού που λύθηκε με θήλαστρο, κολικοί που φαίνεται πως ήταν αλλεργία και στη συνέχεια παλινδρόμηση, αυτά. Όχι κάτι εξτρίμ και όχι απίστευτη αϋπνία, σε σχέση με χειρότερες περιπτώσεις. Παρόλο που προς τον 4ο μήνα και μετά όλα άλλαξαν και άρχισα να απολαμβάνω το μωρό, που τελικά είναι ενα πολύ ήρεμο και συνεργάσιμο παιδάκι, εύκολο και στον ύπνο και στο φαγητό, από το πρώτο τρίμηνο σπάνια θυμάμαι κάτι ευχάριστο. Πρέπει να δω βιντεάκια για να συνειδητοποιήσω ότι υπήρχαν χαρούμενες στιγμές. Δεν ξέρω γιατι μου έμεινε αυτή η αναμνηση, ελπίζω να μην επαναληφθεί σαν βίωμα. 

[tzenaki1982]

Just now, maria_tweety είπε:

Κορίτσια πέρα από την αυπνια που πλέον φαντάζει αμελητέο μπροστά σε αυτά που περνάω αυτές τις ημέρες μιας και είμαστε νοσοκομείο με τον μικρό θέλω να αναφερθώ στο κομμάτι του άγχους. Το μωράκι μου είναι 2 μηνών και έχω τρελό άγχος μην πάθει κάτι. Και αφού λοιπόν έπαθε έχω πεθάνει από τη στενοχώρια. Θα ακουστεί πολύ εγωιστικό αυτό που θα πω αλλά δεν αντέχω να νιώθω έτσι. Είναι μεγάλη ευλογία να έχεις παιδιά αλλά πλέον δεν θέλω να κάνω άλλο γιατί δεν μπορώ να το αντέξω αυτο το άγχος και τη στενοχώρια. Δεν ξέρω εσείς τι λέτε; πως το βλέπετε αυτό το θέμα; 

Θελω να σου πω περαστικα σασ. Κ να μην το βαλεισ κατω..εχεισ το μωρακι σου που σε χρειαζεται δυνατη..

Κ με αφορμη αυτο που εγραψεσ θα σασ πω κ εγω τη σημερινη τρομαρα που πηρα..

Η κορη μογ 20μηνων πια σημερα οηγαμε παραλια..για δευτερολεπτα δεν την κοιταξα κ αμεσωσ μετα την ειδα με μια γοπα στο χερι..εννοιεται ανοιξα το στομα να δω μηοωσ εχει φαει καπνο..κ αν κ ημουν 99% σιγουρη πωσ δεν ειχε φαει επικοινωνησα με γιατρο κ τησ εδωσα ενα σιροπι που προκαλε εμετο..( μασ ειχε πει να το χουμε σπιτι.να το συζητησετε κ εσεισ κοριτσια αργοτερα με τον γιατρο για να το παρετε..ipecavom λεγεται κ ειναι ενεργοσ ανθρακασ..κανει πλυση στομαχου.η δοσολογια εξαρταται απο την ηλικια του παιδιου κ απο αυτο πιυ εφαγε παντα ρωταμε τον παιδιατρο)

Κ 100 ματια να χα παλι νομιζω πωσ δεν φτανουν..

Απλα θελω να πω πωσ οσο μεγαλωνει τρεμω ..μην πεσει μην χτυπησει..μην φαει κατι..μηβ πνιγει..καλυτερα να παθω κατι εγω παρα το παιδι μου..

Κ εχω- εχουμε να περασουμε πολλεσ τετοιεσ λαχταρεσ!!!

[little lamb]

Καλησπέρα!

Εμείς είμαστε τώρα στο πρώτο τρίμηνο. Το μωρό μας είναι 40 ημερών. Είναι γενικά ήρεμο μωρό, κάθεται και μόνο του στο ρηλάξ όπου πολλές φορές το παίρνει ο ύπνος, ή ξαπλωμένο στο κρεβάτι όταν χρειάζεται να μείνει μόνο, όπου επίσης το παίρνει ο ύπνος. Δεν κλαίει πολύ, συνήθως μόνο αν πεινάσει ή αν θέλει κακά, γενικά είναι ήρεμο. Τη νύχτα μόνο έχει μια ένταση μεταξύ 11-3 συνήθως, όπου κάθεται ξύπνιο από το ένα γεύμα ως το άλλο, θέλει αγκαλιά και κλαίει μόλις το ακουμπήσεις στο κρεβατάκι ή στο ριλάξ --στα οποία τη μέρα δεν έχει κανένα πρόβλημα (συνήθως). Δεν έχω δει δηλαδή καθόλου κάποια τρομερή δυσκολία.

Όμως ενώ το μωρό είναι ήρεμο και κοιμάται καλά κλπ έχω ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα σχετικά με τη διατροφή του. Θηλάζει μία ώρα, μετά πίνει με μπιμπερό κάποια λίγα ml είτε σκόνη είτε αντλημένα (προσωρινά επειδή ήταν πολύ μικρό), μετά αντλώ 20 λεπτά-μισή ώρα κι έτσι όλα αυτά μαζί με την αλλαγή πάνας-πλύσιμο και την αποστείρωση των μπιμπερό παίρνουν κανα δίωρο, και στο τρίωρο πρέπει να το ξαναξυπνήσουμε. Έτσι μένει μόνο μία ώρα για οτιδήποτε άλλο. Το κακό είναι ότι μετά το θηλασμό κοιμάται το καημένο κι εμείς το ξανααναστατώνουμε για να πιει το συμπλήρωμα και μετά δεν κοιμάται! Ελπίζω να το κόψουμε σύντομα τώρα που άρχισε να παίρνει τα πάνω του (αυτή είναι η προοπτική)  Ευτυχώς ήμουν από πάντα συνηθισμένη στις λίγες ὠρες ὐπνου. Να σκεφτείτε, τη νύχτα προτιμώ να κάτσω ξύπνια αν κοντεύει το επόμενο γεύμα (παρόλο που πολλές φορές κλείνουν τα μάτια μου και πέφτει το κεφάλι μου θηλάζοντας), παρά να κοιμηθώ για μία ώρα, γιατί μετά ξυπνάω χειρότερα (ή δεν ξυπνάω καν και μετά βρίσκω το κινητό στα σεντόνια, που σημαίνει ότι έκλεισα το ξυπνητήρι!)

Τη μέρα όμως, νιώθω ότι δεν περνάω χρόνο με το μωρό. Δηλαδή ή θηλάζω, ή αντλώ, ή τρώω ή κοιμάται το μωρό- οπότε κοιμάμαι κι εγώ (για μία ώρα πάλι). Ενώ όποιος άλλος (ο άντρας μου ή οι ΄παππούδες) το κρατήσει για να αντλήσω ή να φάω, το ευχαριστιέται. Ο άντρας μου λέει ότι στο θηλασμό περνάω κι εγώ χρόνο με το μωρό, εγώ όμως εννοώ να του μιλάω και να κοιταζόμαστε (και κοιτάει με πολύ εκφραστικά ματάκια!), να το χαΐδεύω κλπ. Ούτε κάνουμε αυτά που λέει η @Mama_Anesti_ βόλτες, γυμναστική, παιχνίδι με κουδουνίστρες κλπ. Μἠπως είναι ακόμα πολύ μικρό και τζάμπα αγχώνομαι; Γενικά μέσα στη μέρα ή τρώει ή κοιμάται ή το πολύ πολύ να κοιτάει γύρω γύρω, έτσι κάνουν όλα; Αγχώθηκα επειδή λέτε για πρώτο τρίμηνο (κι έχει περάσει το μισό), αλλά μήπως κάποιο πρόγραμμα με βόλτες, δραστηριότητες κλπ είναι αργότερα μέσα στο τρίμηνο;

 

Βρίσκω ευκαιρἰα λοιπόν να ρωτήσω εδώ κι άλλη μια απορία μου: σε τι ηλικία αρχίζει να διαμορφώνεται μια ρουτίνα για το μωρό; Δηλαδή αυτό που ακούω γενικά ότι το βράδυ κάνει μπάνιο κλπ, ότι υπάρχει πλέον "μέρα" και "νύχτα", "ημερήσιοι ύπνοι", "νυχτερινοί ύπνοι" κλπ; Γιατί εμάς ακόμα είτε είναι μέρα είτε νύχτα δεν έχει διαφορά. Ούτε έχει "ημερήσιους" και "νυχτερινούς ύπνους". Ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοιμάται ή να ξυπνάει ή να τρώει, είτε είναι μέρα είτε νύχτα. Δεν έχει στάνταρ ώρες. Απλά εκεί που κάθεται ή το έχουμε αγκαλιά μπορεί να το πάρει ο ύπνος. Γι'αυτό ξαφνιάστηκα που διάβασα για ρουτίνα ύπνου και για "ημερήσιους ύπνους" στο πρώτο τρίμηνο, και για δραστηριότητες απασχόλησης όσο είναι ξύπνιο -εμάς απλά κοιτάει γύρω γύρω, δεν κἀνουμε κάτι (εκτός αν είναι κι αυτό αργότερα μέσα στο τρίμηνο) Εμείς έχουμε μόνο ένα χοντρικό πρόγραμμα γευμάτων, που όμως οι ώρες αλλαζουν συνέχεια, είτε γιατί κάποια μέρα πείνασε νωρίτερα, είτε γιατί μας πήρε ο ύπνος και έφαγε αργότερα, είτε γιατί μας άλλαξε η γιατρός τα ml που πρέπει να δίνουμε ανά 24ωρο κλπ. Μέρα και νύχτα όμως είναι το ίδιο.

 

4 ώρες πρίν, Mama_Anesti_ είπε:

Ο δικός μου θήλαζε κάθε μία ώρα την μέρα και το βράδυ απαραίτητα κάθε δύο ώρες ίσως και νωρίτερα. Ενα πρώτο τρίμηνο λοιπόν με φοβερούς κολικους που τέλειωναν στις  2 το βράδυ. Δεν μπορούσα να δημιουργήσω ρουτίνα ύπνου, να ρυθμισω το βιολογικό ρολόι του. Κάποιες φορές ξυπνούσε στις πέντε και καθόταν ξύπνιος ενα δίωρο. Την μερα μας όμως προσπαθούσα να την οργανωσω καλύτερα. Βόλτες με το μάρσιπο, λίγα λεπτά στο ρηλαξ να παίξουμε με τις κουδουνιστρες και πολλές βόλτες αγκαλιά στο σπιτι. Κάναμε γυμναστική τα χεράκια κ τα ποδαρακια, τον έβαζα κ λίγο μπρουμυτα. Εκανε τρεις ύπνους την μέρα και το βράδυ αγώνα με τους κολικους.

Επεξεργάστηκαν 10 Ιουνίου,2019 by little lamb

[tzenaki1982]

5 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Καλησπέρα!

Εμείς είμαστε τώρα στο πρώτο τρίμηνο. Το μωρό μας είναι 40 ημερών. Είναι γενικά ήρεμο μωρό, κάθεται και μόνο του στο ρηλάξ όπου πολλές φορές το παίρνει ο ύπνος, ή ξαπλωμένο στο κρεβάτι όταν χρειάζεται να μείνει μόνο, όπου επίσης το παίρνει ο ύπνος. Δεν κλαίει πολύ, συνήθως μόνο αν πεινάσει ή αν θέλει κακά, γενικά είναι ήρεμο. Τη νύχτα μόνο έχει μια ένταση μεταξύ 11-3 συνήθως, όπου κάθεται ξύπνιο από το ένα γεύμα ως το άλλο, θέλει αγκαλιά και κλαίει μόλις το ακουμπήσεις στο κρεβατάκι ή στο ριλάξ --στα οποία τη μέρα δεν έχει κανένα πρόβλημα (συνήθως). Δεν έχω δει δηλαδή καθόλου κάποια τρομερή δυσκολία.

Όμως ενώ το μωρό είναι ήρεμο και κοιμάται καλά κλπ έχω ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα σχετικά με τη διατροφή του. Θηλάζει μία ώρα, μετά πίνει με μπιμπερό κάποια λίγα ml είτε σκόνη είτε αντλημένα (προσωρινά επειδή ήταν πολύ μικρό), μετά αντλώ 20 λεπτά-μισή ώρα κι έτσι όλα αυτά μαζί με την αλλαγή πάνας-πλύσιμο και την αποστείρωση των μπιμπερό παίρνουν κανα δίωρο, και στο τρίωρο πρέπει να το ξαναξυπνήσουμε. Έτσι μένει μόνο μία ώρα για οτιδήποτε άλλο. Το κακό είναι ότι μετά το θηλασμό κοιμάται το καημένο κι εμείς το ξανααναστατώνουμε για να πιει το συμπλήρωμα και μετά δεν κοιμάται! Ελπίζω να το κόψουμε σύντομα τώρα που άρχισε να παίρνει τα πάνω του (αυτή είναι η προοπτική)  Ευτυχώς ήμουν από πάντα συνηθισμένη στις λίγες ὠρες ὐπνου. Να σκεφτείτε, τη νύχτα προτιμώ να κάτσω ξύπνια αν κοντεύει το επόμενο γεύμα (παρόλο που πολλές φορές κλείνουν τα μάτια μου και πέφτει το κεφάλι μου θηλάζοντας), παρά να κοιμηθώ για μία ώρα, γιατί μετά ξυπνάω χειρότερα (ή δεν ξυπνάω καν και μετά βρίσκω το κινητό στα σεντόνια, που σημαίνει ότι έκλεισα το ξυπνητήρι!)

Τη μέρα όμως, νιώθω ότι δεν περνάω χρόνο με το μωρό. Δηλαδή ή θηλάζω, ή αντλώ, ή τρώω ή κοιμάται το μωρό- οπότε κοιμάμαι κι εγώ (για μία ώρα πάλι). Ενώ όποιος άλλος (ο άντρας μου ή οι ΄παππούδες) το κρατήσει για να αντλήσω ή να φάω, το ευχαριστιέται. Ο άντρας μου λέει ότι στο θηλασμό περνάω κι εγώ χρόνο με το μωρό, εγώ όμως εννοώ να του μιλάω και να κοιταζόμαστε (και κοιτάει με πολύ εκφραστικά ματάκια!), να το χαΐδεύω κλπ. Ούτε κάνουμε αυτά που λέει η @Mama_Anesti_ βόλτες, γυμναστική, παιχνίδι με κουδουνίστρες κλπ. Μἠπως είναι ακόμα πολύ μικρό και τζάμπα αγχώνομαι; Γενικά μέσα στη μέρα ή τρώει ή κοιμάται ή το πολύ πολύ να κοιτάει γύρω γύρω, έτσι κάνουν όλα; Αγχώθηκα επειδή λέτε για πρώτο τρίμηνο (κι έχει περάσει το μισό), αλλά μήπως κάποιο πρόγραμμα με βόλτες, δραστηριότητες κλπ είναι αργότερα μέσα στο τρίμηνο;

 

Βρίσκω ευκαιρἰα λοιπόν να ρωτήσω εδώ κι άλλη μια απορία μου: σε τι ηλικία αρχίζει να διαμορφώνεται μια ρουτίνα για το μωρό; Δηλαδή αυτό που ακούω γενικά ότι το βράδυ κάνει μπάνιο κλπ, ότι υπάρχει πλέον "μέρα" και "νύχτα", "ημερήσιοι ύπνοι", "νυχτερινοί ύπνοι" κλπ; Γιατί εμάς ακόμα είτε είναι μέρα είτε νύχτα δεν έχει διαφορά. Ούτε έχει "ημερήσιους" και "νυχτερινούς ύπνους". Ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοιμάται ή να ξυπνάει ή να τρώει, είτε είναι μέρα είτε νύχτα. Δεν έχει στάνταρ ώρες. Απλά εκεί που κάθεται ή το έχουμε αγκαλιά μπορεί να το πάρει ο ύπνος. Γι'αυτό ξαφνιάστηκα που διάβασα για ρουτίνα ύπνου και για "ημερήσιους ύπνους" στο πρώτο τρίμηνο, και για δραστηριότητες απασχόλησης όσο είναι ξύπνιο -εμάς απλά κοιτάει γύρω γύρω, δεν κἀνουμε κάτι (εκτός αν είναι κι αυτό αργότερα μέσα στο τρίμηνο) Εμείς έχουμε μόνο ένα χοντρικό πρόγραμμα γευμάτων, που όμως οι ώρες αλλαζουν συνέχεια, είτε γιατί κάποια μέρα πείνασε νωρίτερα, είτε γιατί μας πήρε ο ύπνος και έφαγε αργότερα, είτε γιατί μας άλλαξε η γιατρός τα ml που πρέπει να δίνουμε ανά 24ωρο κλπ. Μέρα και νύχτα όμως είναι το ίδιο.

 

Εν ταχυ θα σου πω πωσ η κορη μου προγραμμα εκανε μετα τον 1,5 χρονο..κ αυτο στο περιπου..δηλ αλλεσ φορεσ μπορει να κοιμηθει στισ 11 το πρωι..αλλεσ στισ 3 το μεσημερι..αναλογωσ με την ωρου που θα ξυπνησει κ το ποσο θα την κουρασω..

Αυτο με τη ρουτινα του υπνου εγω ουτε κατα διανοια το εζησα..ασε που την ειχα την μικρη εξολοκληρου μονη..κ δεν προλαβαινα ουτε ενδιαμεσα στουσ υπνουσ τησ να κοιμηθω..για να μην πω πωσ το μπανιο ηταν πολυτελεια..κ οταν εκανα δεν το ευζαριστιομουν...κ πωσ κυκλοφορουσα μονιμωσ με ενα μψρο στο στηθπσ μεσα στκ σπιτι..κ ενω ειμαι πολυ ηρεμη..θυμαμαι τον 1ο καιρο ειχα κατι ξεσπασματα..

γενικα δεν ειχα βοηθεια..οσεσ εχετε εκμεταλλευτειτε το..

Κυκλοφορουσα

[Έσπερος]

@little lamb εμένα το πρώτο 40ήμερο περίπου είχε ένα πολύ απλό πρόγραμμα: μέχρι το απόγευμα έτρωγε και κοιμόταν, ξύπνιο ήταν μόνο όταν το ξυπνούσα για να του αλλάξω πάνα. Ήταν όμως πιο αυστηρό πρόγραμμα, τάισμα κάθε 2 ώρες, οπότε περνούσε γρήγορα η ώρα έτσι. Από τις 6 το απόγευμα και μετά συνεχώς έκλαιγε μέχρι τις 11 το βράδυ περίπου. Στο ενδιάμεσο έτρωγε και καμιά φορά με πιπίλιζε. Το βράδυ μπορεί να κοιμόταν και να ξυπνούσε 1-2 φορές για φαγητό ή μπορεί να έμενε ξύπνιος λίγο παραπάνω αλλά όχι με κλάμα. Ή άσχημη ωρα μας δλδ ήταν το απόγευμα. Βόλτες δεν πολυβγαίναμε τότε γιατί είχε τύχει μια πολύ άσχημη κακοκαιρία με βροχές και θυελλώδεις ανέμους. Όταν τον ξυπνούσα για να του αλλάξω πάνα του έκανα κάποιες ασκήσεις για τα ποδαράκια και τα χεράκια. Κάποιες φορές τον έβαζα και στο στήθος αλλά δεν προλάβαινα και να αντλώ και να θηλάζω και τελικά το άφησα γιατί έτσι κι αλλιώς δεν ετρωγε. Μετά τις 40 μέρες περίπου άρχισε κάποιες φορές να μένει ξύπνιος μεταξύ δύο γευμάτων (τα οποία κάπου εκεί αν θυμάμαι καλά αραιώσαμε κατά ζήτηση). Τότε έμενε ξαπλωμένος στην αλλαξιέρα και κουνούσε τα πόδια του ή καθόμασταν αγκαλιά -αλλά λόγω των αντλήσεων δεν είχα πολλά περιθώρια. Κουδουνίστρες και άλλα παιχνίδια αργότερα ξεκίνησα, μετά το δίμηνο. Κάπου εκεί του έβαζα και κάποια κρεμαστά. Γενικά προς το δίμηνο άρχισε ο μεγάλος εφιάλτης γιατί όλη τη μέρα δεν ήξερα τι να τον κάνω, ή κοιμόταν 5 λεπτά μόνο και ξυπνούσε ενώ την αμέσως προηγούμενη μέρα μπορεί την ίδια ώρα να είχε κοιμηθεί 2 ώρες, ή δεν ήξερα πώς να τον κοιμίσω γιατί δεν κοιμόταν πια με το μπιμπερό κλπ. Και το απόγευμα το κλάμα συνεχιζόταν. Κάπου εκεί όμως άρχισα συστηματικά τις βόλτες με το καρότσι και είδα ότι έτσι κοιμόταν και σιγά σιγά γύρω από τα γεύματα (που είχαν ξαναγίνει πολύ αυστηρά λόγω φαρμακευτικής αγωγής) και τις βόλτες διαμορφωθηκε ένα κάποιο πρόγραμμα. Από τους 3 μήνες μέχρι περίπου τους 6 ήταν σχετικά σταθερό. Είχα υπολογίσει γενικά πόσο αντέχει ξύπνιος και κανόνιζα τις βόλτες έτσι ώστε να κοιμηθεί στο καρότσι. Δεν ξέρω όμως αν θα έιχε την ίδια συμπεριφορά αν θήλαζε, υποθέτω όχι. 

[little lamb]

Εμείς δεν έχουμε παρατηρήσει να υπάρχει κάποια σταθερότητα του τύπου "κοιμάται τόσες φορές τη μέρα" ή "κοιμάται ανάμεσα από το τάδε και το τάδε γεύμα", ή "κοιμάται τόση ώρα". Νομίζω είναι όπως τύχει, ή δεν έχουμε παρατηρήσει. Πχ την ίδια ώρα τη μία μέρα μπορεί να κοιμηθεί, την άλλη να κάθεται ξαπλωμένη να παίζει με τα χέρια της, ή να κάθεραι στο ριλάξ ή αγκαλιά, δεν έχει κάτι συγκεκριμένο. Επίσης μια νύχτα μπορεί να μη θέλει το κρεβατάκι της κ να την πάρουμε δίπλα μας, την επόμενη νύχτα να κοιμηθεί μια χαρά, τη μεθεπόμενη πάλι να μην το θέλει κλπ. Δεν με πειράζει αυτή η έλλειψη σταθερότητας, απλά ρωτάω επειδή πάντα άκουγα π.χ. ότι το μωρό κάνει μπάνιο το βράδυ, ή "τους ηρεμήσιους ὐπνους τους κἀνει στο τάδε μέρος-΄επιπλο, τους νυχτερινούς στο τάδε" και σε εμάς δεν υπάρχουν ημερήσιοι και νυχτερινοί, το ίδιο είναι, κάποια διωράκια το πολύ. Και επειδή διαβάζω παντού για ρουτίνα ύπνου, αυτορρύθμιση, τι φωτισμό πρέπει να έχουμε κλπ, αναρωτήθηκα πότε αρχίζει η έννοια της "νύχτας῾ και της προετοιμασίας για τη νύχτα με κάποια ρουτίνα (ή είναι αργότερα αυτά; ) Εγώ όταν τη θηλάζω νύχτα ανάβω τα φώτα φουλ, αλλιώς θα πέσω πάνω της. 

Βόλτες με την έννοια της καροτσάδας προς το παρόν δεν κάνουμε και πολύ, επειδή λόγω της δύσκολης νύχτας ακόμη προτιμώ να κοιμηθώ για μια ώρα όταν υπάρχει ηρεμία παρά να πάρω τους δρόμους! Έχουμε πάει όμως ήδη 2 επισκέψεις σε φιλικά σπίτια με το αυτοκίνητο, σε έναν γάμο και 2 φορές σε μαγαζιά σε εντελώς άλλες περιοχές της Αθήνας για αλλαγές δώρων (πάλι με αυτοκίνητο) και εντός γειτονιάς στις εκλογές με το καρότσι και τις 2 φορές.

* Το μόνο στάνταρ είναι ότι δεν κοιμάται μεταξύ 11-3 το βράδυ και κοιμάται μετά το δεύτερο γεύμα

Επεξεργάστηκαν 10 Ιουνίου,2019 by little lamb

[Έσπερος]

Just now, little lamb είπε:

Εμείς δεν έχουμε παρατηρήσει να υπάρχει κάποια σταθερότητα του τύπου "κοιμάται τόσες φορές τη μέρα" ή "κοιμάται ανάμεσα από το τάδε και το τάδε γεύμα", ή "κοιμάται τόση ώρα". Νομίζω είναι όπως τύχει, ή δεν έχουμε παρατηρήσει. Πχ την ίδια ώρα τη μία μέρα μπορεί να κοιμηθεί, την άλλη να κάθεται ξαπλωμένη να παίζει με τα χέρια της, ή να κάθεραι στο ριλάξ ή αγκαλιά, δεν έχει κάτι συγκεκριμένο. Επίσης μια νύχτα μπορεί να μη θέλει το κρεβατάκι της κ να την πάρουμε δίπλα μας, την επόμενη νύχτα να κοιμηθεί μια χαρά, τη μεθεπόμενη πάλι να μην το θέλει κλπ. Δεν με πειράζει αυτή η έλλειψη σταθερότητας, απλά ρωτάω επειδή πάντα άκουγα π.χ. ότι το μωρό κάνει μπάνιο το βράδυ, ή "τους ηρεμήσιους ὐπνους τους κἀνει στο τάδε μέρος-΄επιπλο, τους νυχτερινούς στο τάδε" και σε εμάς δεν υπάρχουν ημερήσιοι και νυχτερινοί, το ίδιο είναι, κάποια διωράκια. Και επειδή διαβάζω παντού για ρουτίνα ύπνου, αυτορρύθμιση, τι φωτισμό πρέπει να έχουμε κλπ, αναρωτήθηκα πότε αρχίζει η έννοια της "νύχτας῾ και της προετοιμασίας για τη νύχτα με κάποια ρουτίνα (ή είναι αργότερα αυτά; ) Εγώ όταν τη θηλάζω νύχτα ανάβω τα φώτα φουλ, αλλιώς θα πέσω πάνω της. 

Βόλτες με την έννοια της καροτσάδας προς το παρόν δεν κάνουμε και πολύ, επειδή λόγω της δύσκολης νύχτας ακόμη προτιμώ να κοιμηθώ για μια ώρα όταν υπάρχει ηρεμία παρά να πάρω τους δρόμους! Έχουμε πάει όμως ήδη 2 επισκέψεις σε φιλικά σπίτια με το αυτοκίνητο, σε έναν γάμο και 2 φορές σε μαγαζιά σε εντελώς άλλες περιοχές της Αθήνας για αλλαγές δώρων (πάλι με αυτοκίνητο) και εντός γειτονιάς στις εκλογές με το καρότσι και τις 2 φορές.

* Το μόνο στάνταρ είναι ότι δεν κοιμάται μεταξύ 11-3 το βράδυ και κοιμάται μετά το δεύτερο γεύμα

Αυτό που τηρούσα εγώ, αλλά μετά τον πρώτο μήνα ή και λίγο παραπάνω, ήταν το βραδυνό ξύπνημα να γίνεται πολύ διακριτικά. Έίτε ξυπνούσε μόνος του είτε τον ξυπνούσα για να ταίσω, δεν άλλαζα όλες τις φορές πάνα και όταν άλλαζα το έκανα γρήγορα, με ένα μωρομάντιλο, όχι νερά και τέτοια, δεν άναβα φώτα, γενικά κρατούσα μια ησυχία. Απλώς τη μέρα δεν έκανα ησυχία και δεν έκλεινα παντζούρια. Βραδυνό μπάνιο αρχίσαμε πιο μετά. Μετά τους δυο μήνες επίσης, πριν από το γεύμα γύρω στις 9 που είχα ορίσει ως τελευταίο προ του βραδυνού ύπνου, επεδίωκα να υπάρχει ηρεμία, έβαζα απαλή μουσική, ή λευκούς ήχους, τον έβαζα στην κούνια κλπ για να μπει σε φάση χαλάρωσης. Δεν θυμάμαι όμως για πόσο καιρό έγινε αυτό, γενικά τα άλλαζα εκείνη την περιοδο. Όμως εμένα δεν είχε ιδιαίτερο θεμα με το βράδυ, δηλαδή το πολύ πολύ 11 κοιμόταν σχετικά βαριά, αλλά μπορεί πχ να έμενε μετά ξύπνιος 2-4. όμως υπήρχε μια δομή μέρας και νύχτας. πάντως για την αυτορρύθμιση κάνει καλό η έκθεση στο φως της ημέρας, το πρωινό δηλαδή, οπότε μια καροτσάδα πρωινή θα ήταν καλή ιδέα. Ούτως ή άλλως χρειάζεται και ήλιος για τη βιταμίνη D. ΜΠορεί να βοηθήσει σταδιακά στον βραδυνό ύπνο. Επιπλέον, αν και αυτό είναι πιο δεσμευτικό, ό,τι βόλτες και επισκέψεις καλό θα ήταν να μην τις κάνετε αργά το απόγευμα, καλύτερα πιο νωρίς ή πρωί - μεσημεράκι ακόμα πιο καλά, ώστε το βράδυ να επικρατεί σιγά σιγά μια ηρεμία. Οι 40 μέρες πάντως μου ακούγονται σχετικά νωρίς για αυτά. Εμένα  με βοηθούσε ΄που ήταν χειμώνας και νύχτα έξω, δεν είχαμε και κάπου να πάμε δηλαδή. Μέχρι να μεγαλώσει η μέρα και να αργεί να νυχτώσει είχε πάει 4-5 μηνών και είχε ήδη ρυθμιστεί. 

 

Την ώρα της άντλησης μπορείς να την κάνεις ώρα παιχνιδιού. Εγώ έτσι είχα κάνει. να έχεις δίπλα σου το μωρό στο κρεβάτι, μικρό είναι δεν θα πάει κάπου, να του μιλάς, να τραγουδάς κλπ. Επίσης και στον θηλασμό μπορείς να μιλάς, να κοιτάς να χαϊδεύεις κλπ, έτσι λένε τουλάχισοτν, εγώ αυτό δεν το έζησα οπότε δεν έχω γνώμη για το θέμα. Αλλά υποτίθεται ότι εκεί γίνεται το καλό δέσιμο. 

 

Πάντως αυτή είναι η καλύτερη και η πιο εύκολη εποχή για βόλτες, το έχω γράψει και αλλού. ΤΟ βάζεις στο αυτοκίνητο, κοιμάται. Το βάζεις στο καρότσι, κοιμάται. ΜΙα χαρά και για καφέ άνετα κάθεσαι. Ξεχνά;ς ότι υπαρχει που λέει ο λόγος. Σε 3-4 μήνες δεν θα είναι αυτονόητο αυτό οπότε αξιοποίησέ το τώρα. Δεν χρειάζετια να είναι μεγάλη βολτα, γιατί με αυτό το πρόγραμμα φαγητού και αντλήσεων ξέρω καλά ότι είναι δύσκολο. Μϊα ώρα βόλτα σε ένα πάρκο, ή σε ένα κοντινό καφέ, και μετά γυρνάς σπίτι για θηλασμό, ή αν θηλάζει αποτελεσματικά σε οποιοδνήποτε χώρο, δεν γυρνας σπίτι, το ταίζεις έξω. Και μπορείς να έχεις μαζί σου κ αντλημένο σε ένα ισοθερμικό με παγοκύστη και να δώσεις κ το συμπλήρωμα και να κάτσεις κι άλλο. 

[little lamb]

Αυτό το διακριτικό ξύπνημα το κάνω μερικές φορές τη νύχτα, δηλαδή χωρίς να ανάβω φώτα, αλλά τότε έχω ανοιχτό τον υπολογιστή και χαζεύω εδώ για να μη με πάρει ο ύπνος. Χωρίς φώτα όμως. Αλλιώς έχω φως. Αλλά ενώ κοιμάται στο στήθος και θεωρητικά θα ήμασταν μια χαρά, μετά ξυπνάει με το συμπλήρωμα, το ρέψιμο κλπ κ μπορεί να το πάει σερί μέχρι το επόμενο γεύμα. Επίσης ξυπνάει με τον παραμικρό ήχο (και τινάζει τα χέρια της πάνω τρομαγμένη!) Χτες ενώ είχε κοιμηθεί μια χαρά (και μάλιστα στο κρεβατάκι της που δεν είναι δεδομένο ότι θα το δεχτεί) και ήμουν πανέτοιμη και ορεξάτη να ξαπλώσω, έκλεισα μια ντουλάπα, έτριξε και ξύπνησε! Άλλες φορές ενώ έχει κοιμηθεί μετά το φαΐ και αντλώ κ είμαι έτοιμη μετά να πέσω, ξυπνάει με τον ήχο του διακόπτη του θηλάστρου που κλείνει!!  Αφού έχω σκεφτεί απλά να το βγάζω από την πρίζα χωρίς να γυρίζω τον διακόπτη, αλλά είναι νοικιασμένο και φοβάμαι μην το χαλάσω! Έχει τύχει να ξυπνήσει και επειδή έβαλα κουνουπιέρα και έκανε ήχο όπως σύρθηκε το ύφασμα της κουνουπιέρας (είναι με λάστιχο) στο ύφασμα του πορτ μπεμπέ!

Όντως στις βόλτες και τις επισκέψεις είναι ήρεμο, στη μία επίσκεψη ήταν στο καλαθάκι μια χαρά και είτε κοιμόταν είτε κοιτούσε γύρω γύρω, και στην άλλη στον καναπέ τους. Καλύτερα απ'ό,τι στο σπίτι! Αλλά της αρέσει ο κόσμος. Κι εδώ όποτε έχουμε επισκέψεις κάθεται και τους κοιτάζει ήρεμα, ούτε κλάμα ούτε τίποτα. Θήλασε κιόλας εκεί, έχει θηλάσει και στο αυτοκίνητο σε άλλες περιπτώσεις, ακόμα και στον γάμο που πήγαμε μέσα στην εκκλησία, μια χαρά! Όντως είναι βολικό το έξω σε αυτή την ηλικία. Είχαμε και κάποια μπιμπεράκια με έτοιμο γάλα που μας είχαν δώσει στο μαιευτήριο και δώσαμε το συμπλήρωμα. Αν μάλιστα είσαι σε κάποιο φιλικό σπίτι μπορείς να έχεις πάρει μαζί και το γάλα σκόνη και να φτιάξεις εκεί!

[MagdaP]

Just now, little lamb είπε:

Εμείς δεν έχουμε παρατηρήσει να υπάρχει κάποια σταθερότητα του τύπου "κοιμάται τόσες φορές τη μέρα" ή "κοιμάται ανάμεσα από το τάδε και το τάδε γεύμα", ή "κοιμάται τόση ώρα". Νομίζω είναι όπως τύχει, ή δεν έχουμε παρατηρήσει. Πχ την ίδια ώρα τη μία μέρα μπορεί να κοιμηθεί, την άλλη να κάθεται ξαπλωμένη να παίζει με τα χέρια της, ή να κάθεραι στο ριλάξ ή αγκαλιά, δεν έχει κάτι συγκεκριμένο. Επίσης μια νύχτα μπορεί να μη θέλει το κρεβατάκι της κ να την πάρουμε δίπλα μας, την επόμενη νύχτα να κοιμηθεί μια χαρά, τη μεθεπόμενη πάλι να μην το θέλει κλπ. Δεν με πειράζει αυτή η έλλειψη σταθερότητας, απλά ρωτάω επειδή πάντα άκουγα π.χ. ότι το μωρό κάνει μπάνιο το βράδυ, ή "τους ηρεμήσιους ὐπνους τους κἀνει στο τάδε μέρος-΄επιπλο, τους νυχτερινούς στο τάδε" και σε εμάς δεν υπάρχουν ημερήσιοι και νυχτερινοί, το ίδιο είναι, κάποια διωράκια το πολύ. Και επειδή διαβάζω παντού για ρουτίνα ύπνου, αυτορρύθμιση, τι φωτισμό πρέπει να έχουμε κλπ, αναρωτήθηκα πότε αρχίζει η έννοια της "νύχτας῾ και της προετοιμασίας για τη νύχτα με κάποια ρουτίνα (ή είναι αργότερα αυτά; ) Εγώ όταν τη θηλάζω νύχτα ανάβω τα φώτα φουλ, αλλιώς θα πέσω πάνω της. 

Βόλτες με την έννοια της καροτσάδας προς το παρόν δεν κάνουμε και πολύ, επειδή λόγω της δύσκολης νύχτας ακόμη προτιμώ να κοιμηθώ για μια ώρα όταν υπάρχει ηρεμία παρά να πάρω τους δρόμους! Έχουμε πάει όμως ήδη 2 επισκέψεις σε φιλικά σπίτια με το αυτοκίνητο, σε έναν γάμο και 2 φορές σε μαγαζιά σε εντελώς άλλες περιοχές της Αθήνας για αλλαγές δώρων (πάλι με αυτοκίνητο) και εντός γειτονιάς στις εκλογές με το καρότσι και τις 2 φορές.

* Το μόνο στάνταρ είναι ότι δεν κοιμάται μεταξύ 11-3 το βράδυ και κοιμάται μετά το δεύτερο γεύμα

Δεν εχω εμπειρία με θηλασμο καθως δεν θηλασα. Αυτο βέβαια βοηθησε στο να αποκτησει ευκολα μια ρουτίνα υπνου-γευματων. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν προτείνω σε κάποια κοπέλα να μη θηλάσει, απλά αναφέρω την εμπειρία μου. Ξερω ότι με τον θηλασμό τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα. Αυτό που θα μπορούσες να κάνεις είναι να μειώσεις τα φώτα στο βραδινό θηλασμό. Εγώ ποτέ δεν άναβα φώτα το βράδυ. Το φωτάκι του απορροφητηρα μέχρι να ετοιμάσω το γάλα και όλα τα άλλα στο απόλυτο σκοτάδι. Για την ακρίβεια έμπαινε λίγο φως απ έξω καθώς δεν έκλεινα πατζούρια οπότε έβλεπα. Και τη μέρα να προσπαθείς να έχεις φως και φασαρία για να καταλαβαίνει τη διαφορά. 

[little lamb]

Ναι τα έχω ακούσει αυτά, έχεις δίκιο. Απλά δεν έχουμε προσαρμοστεί ακόμα, και το κάνουμε λίγο ανάποδα. Τη νύχτα ἐχω φώτα για να μην πέσω εγώ η ίδια και τη μέρα κοιμάται το μωρό ή το κρατάει ο άντρας μου και μπορεί να κοιμηθώ εγώ Όταν όμως θηλάζει ή αντλώ κλπ έχουμε κανονικά "φασαρία", δηλαδή τηλεόραση, ραδιόφωνο, τηλέφωνα, μιλάμε κανονικά κλπ.

[Lotus flower Valley]

Εμένα είναι ένα αρκετά ανήσυχο μωράκι.  Την ημέρα κοιμάται πολύ δύσκολα ( ευτυχώς τη νύχτα έκλεινε κάνα 2ωρο ). Αρκετά παρατηρητικος που με χαροποιεί. Ταλαιπωρείται από στομαχακι εντερακι και ενώ πολλές φορές κλείνει ματάκια τινάζεται από τις ενοχλήσεις. Τις 40 μέρες της πέρασα σε τρέξιμο απόλυτο ελάχιστο ύπνο και μεγάλη αγωνία να πάρει βάρος. Έχει θετικά αλλά μια για τη πέψη μια για το νάνι ουσιαστικά όλη μέρα νύχτα στα χέρια. Κάποια στιγμή τενοντες αλλά και χέρια ετρεμαν. Πολλά συναισθήματα πολλές στιγμές πολλές διακυμάνσεις. Από τη μία έλεγα γιατί να παραπονεθώ;  στην εγκυμοσύνη μου είχαν πει τα χειρότερα και Δόξα τω Θεό ήρθε στη ζωή.  Από την άλλη Ω ναι,  πέφτω ξερή και λέω τέτοια κούραση δεν έχω ξαναζήσει. Άραγε θα περάσουν τα πονάκια;  και κάθε ημέρα αγώνας!! 

 

[Lotus flower Valley]

12 ώρες πρίν, maria_tweety είπε:

Κορίτσια πέρα από την αυπνια που πλέον φαντάζει αμελητέο μπροστά σε αυτά που περνάω αυτές τις ημέρες μιας και είμαστε νοσοκομείο με τον μικρό θέλω να αναφερθώ στο κομμάτι του άγχους. Το μωράκι μου είναι 2 μηνών και έχω τρελό άγχος μην πάθει κάτι. Και αφού λοιπόν έπαθε έχω πεθάνει από τη στενοχώρια. Θα ακουστεί πολύ εγωιστικό αυτό που θα πω αλλά δεν αντέχω να νιώθω έτσι. Είναι μεγάλη ευλογία να έχεις παιδιά αλλά πλέον δεν θέλω να κάνω άλλο γιατί δεν μπορώ να το αντέξω αυτο το άγχος και τη στενοχώρια. Δεν ξέρω εσείς τι λέτε; πως το βλέπετε αυτό το θέμα; 

Το να έχεις την ευθύνη ενός πλάσματος ειναι λογικό να φέρνει άγχος. Το να πονάει το παιδί σου και να μην μπορείς να του πάρεις τον πόνο πάλι λογικό είναι να σς στεναχωρεί. Εγώ σκάω αλλά το κρύβω και μόνο που κλαίει απαρηγόρητα από τον κολικό. Πόσο δε μάλλον να είσαι στο νοσοκομείο. Θέλω να ελπίζω πως οι μανούλες παρά τη στεναχώρια όταν τα βλέπουμε ξανά καλά προχωράμε παρακάτω πιο δυνατές.  Πιο δυνατές για αυτά τα Πλασματακια που κάποια στιγμή θα ξεπεταχτουν και τοτε θα νοσταλγούμε τις αγκαλιές τους.  

[maria_tweety]

Αλήθεια αυτό με το τιναγμα των χεριών γιατί το κάνουν; ο δικός μου το κάνει όταν κοιμάται και ξυπνάει. Έχουν πονακια; η φοβούνται από κάτι; το κάνουν και τα δικά σας; 

[Έσπερος]

2 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Αλλά της αρέσει ο κόσμος. Κι εδώ όποτε έχουμε επισκέψεις κάθεται και τους κοιτάζει ήρεμα, ούτε κλάμα ούτε τίποτα.

Περιττό να πω ότι σε 7-8 μήνες ή και αργότερα μπορεί να σπαράζει στο κλάμα επειδή είδε μια γειτόνισσα ή την ταμία του σουπερμάρκετ χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Από πολύ μικρός ο γιος μου έβλεπε μια γειτόνισσα πολύ συχνά, ήταν κ από τις πρώτες επισκέψεις σπίτι, ίσως κ το πρώτο ξένο άτομο που τον πήρε αγκαλιά, μόλις είχε 40σει νομίζω. Περσι το καλοκαίρι ήμασταν κάθε απόγευμα στο μπαλκόνι τους. Τον χειμώνα ξεκόψαμε λίγο, τώρα ούτε να τη δει μπροστά του δεν θέλει, κλαίει πριν καν τον πλησιάσει. \΄Εχει κ τα καλά του το πρώτο τρίμηνο!!!!!

[Lotus flower Valley]

Just now, maria_tweety είπε:

Αλήθεια αυτό με το τιναγμα των χεριών γιατί το κάνουν; ο δικός μου το κάνει όταν κοιμάται και ξυπνάει. Έχουν πονακια; η φοβούνται από κάτι; το κάνουν και τα δικά σας; 

Έχουν συνηθισει από τη μήτρα το στενό "σχημα". Δεν κατανοούν τι είναι τα χέρια ακόμα.  Όταν αρχίζουν και πιάνουν αντικείμενα σιγά σιγά εξοικοιωνονται.Φασκιωμα ότι καλύτερο.   Στην αρχή νόμιζα ότι του κάνω κακό πως τον καταπιέζω αλλά τελικά συνήθισε και κάνει και καλύτερο ύπνο. 

[MagdaP]

Just now, Lotus flower Valley είπε:

Έχουν συνηθισει από τη μήτρα το στενό "σχημα". Δεν κατανοούν τι είναι τα χέρια ακόμα.  Όταν αρχίζουν και πιάνουν αντικείμενα σιγά σιγά εξοικοιωνονται.Φασκιωμα ότι καλύτερο.   Στην αρχή νόμιζα ότι του κάνω κακό πως τον καταπιέζω αλλά τελικά συνήθισε και κάνει και καλύτερο ύπνο. 

Φασκιωμα καλοκαιριάτικα;;; Θα σκασει το μωρό. Δεν ξέρω. Το έχει συστήσει παιδίατρος; Από όσο ξέρω δεν ενδείκνυται εκτός αν μου διαφεύγει κάτι. 

[Lotus flower Valley]

Just now, MagdaP είπε:

Φασκιωμα καλοκαιριάτικα;;; Θα σκασει το μωρό. Δεν ξέρω. Το έχει συστήσει παιδίατρος; Από όσο ξέρω δεν ενδείκνυται εκτός αν μου διαφεύγει κάτι. 

Η θερμοκρασία ειναι σταθερή ( φαντάσου ότι αγχωνομουν και για το πορτ αυτοκινήτου με τον σύζυγό μη τυχόν και έχει απορροφήσει ζέστη και το μωρό υπερθερμανθεί. Δυστυχώς είμαι υπέρ αναλυτική. Προσπαθω να χαλαρώσω αλλά επειδή  είναι το πρώτο σκέφτομαι πολλά.  Μόνο στον ύπνο πλέον  Φασκιωμα  ελαφρύ γιατί τα χεράκια του τα συνήθισε προς Θεού ποτέ  πολύ υψηλή θερμοκρασία ούτε χαμηλή. Έλεγχος παλάμες πατουσακια  αν και το σήμα κατατεθέν είναι τα μαλλάκια του (λίγα φυσικά)  που όταν ιδρώνει το καταλαβαίνω αμέσως.  Φέτος το καλοκαίρι δεν θα πάμε θάλασσα και βόλτα αργά κ για λίγο όταν έχει πέσει η υψηλή θερμοκρασία.   Αλήθεια μανούλες με μωρά κάτω των 6μηνων όταν απαγορεύεται το αντικουνουπικο πως το αντιμετωπισατε ;; Ευχαριστώ πολύ. 

[Mama_Anesti_]

17 ώρες πρίν, little lamb είπε:

Καλησπέρα!

Εμείς είμαστε τώρα στο πρώτο τρίμηνο. Το μωρό μας είναι 40 ημερών. Είναι γενικά ήρεμο μωρό, κάθεται και μόνο του στο ρηλάξ όπου πολλές φορές το παίρνει ο ύπνος, ή ξαπλωμένο στο κρεβάτι όταν χρειάζεται να μείνει μόνο, όπου επίσης το παίρνει ο ύπνος. Δεν κλαίει πολύ, συνήθως μόνο αν πεινάσει ή αν θέλει κακά, γενικά είναι ήρεμο. Τη νύχτα μόνο έχει μια ένταση μεταξύ 11-3 συνήθως, όπου κάθεται ξύπνιο από το ένα γεύμα ως το άλλο, θέλει αγκαλιά και κλαίει μόλις το ακουμπήσεις στο κρεβατάκι ή στο ριλάξ --στα οποία τη μέρα δεν έχει κανένα πρόβλημα (συνήθως). Δεν έχω δει δηλαδή καθόλου κάποια τρομερή δυσκολία.

Όμως ενώ το μωρό είναι ήρεμο και κοιμάται καλά κλπ έχω ένα πολύ δύσκολο πρόγραμμα σχετικά με τη διατροφή του. Θηλάζει μία ώρα, μετά πίνει με μπιμπερό κάποια λίγα ml είτε σκόνη είτε αντλημένα (προσωρινά επειδή ήταν πολύ μικρό), μετά αντλώ 20 λεπτά-μισή ώρα κι έτσι όλα αυτά μαζί με την αλλαγή πάνας-πλύσιμο και την αποστείρωση των μπιμπερό παίρνουν κανα δίωρο, και στο τρίωρο πρέπει να το ξαναξυπνήσουμε. Έτσι μένει μόνο μία ώρα για οτιδήποτε άλλο. Το κακό είναι ότι μετά το θηλασμό κοιμάται το καημένο κι εμείς το ξανααναστατώνουμε για να πιει το συμπλήρωμα και μετά δεν κοιμάται! Ελπίζω να το κόψουμε σύντομα τώρα που άρχισε να παίρνει τα πάνω του (αυτή είναι η προοπτική)  Ευτυχώς ήμουν από πάντα συνηθισμένη στις λίγες ὠρες ὐπνου. Να σκεφτείτε, τη νύχτα προτιμώ να κάτσω ξύπνια αν κοντεύει το επόμενο γεύμα (παρόλο που πολλές φορές κλείνουν τα μάτια μου και πέφτει το κεφάλι μου θηλάζοντας), παρά να κοιμηθώ για μία ώρα, γιατί μετά ξυπνάω χειρότερα (ή δεν ξυπνάω καν και μετά βρίσκω το κινητό στα σεντόνια, που σημαίνει ότι έκλεισα το ξυπνητήρι!)

Τη μέρα όμως, νιώθω ότι δεν περνάω χρόνο με το μωρό. Δηλαδή ή θηλάζω, ή αντλώ, ή τρώω ή κοιμάται το μωρό- οπότε κοιμάμαι κι εγώ (για μία ώρα πάλι). Ενώ όποιος άλλος (ο άντρας μου ή οι ΄παππούδες) το κρατήσει για να αντλήσω ή να φάω, το ευχαριστιέται. Ο άντρας μου λέει ότι στο θηλασμό περνάω κι εγώ χρόνο με το μωρό, εγώ όμως εννοώ να του μιλάω και να κοιταζόμαστε (και κοιτάει με πολύ εκφραστικά ματάκια!), να το χαΐδεύω κλπ. Ούτε κάνουμε αυτά που λέει η @Mama_Anesti_ βόλτες, γυμναστική, παιχνίδι με κουδουνίστρες κλπ. Μἠπως είναι ακόμα πολύ μικρό και τζάμπα αγχώνομαι; Γενικά μέσα στη μέρα ή τρώει ή κοιμάται ή το πολύ πολύ να κοιτάει γύρω γύρω, έτσι κάνουν όλα; Αγχώθηκα επειδή λέτε για πρώτο τρίμηνο (κι έχει περάσει το μισό), αλλά μήπως κάποιο πρόγραμμα με βόλτες, δραστηριότητες κλπ είναι αργότερα μέσα στο τρίμηνο;

 

Βρίσκω ευκαιρἰα λοιπόν να ρωτήσω εδώ κι άλλη μια απορία μου: σε τι ηλικία αρχίζει να διαμορφώνεται μια ρουτίνα για το μωρό; Δηλαδή αυτό που ακούω γενικά ότι το βράδυ κάνει μπάνιο κλπ, ότι υπάρχει πλέον "μέρα" και "νύχτα", "ημερήσιοι ύπνοι", "νυχτερινοί ύπνοι" κλπ; Γιατί εμάς ακόμα είτε είναι μέρα είτε νύχτα δεν έχει διαφορά. Ούτε έχει "ημερήσιους" και "νυχτερινούς ύπνους". Ανά πάσα στιγμή μπορεί να κοιμάται ή να ξυπνάει ή να τρώει, είτε είναι μέρα είτε νύχτα. Δεν έχει στάνταρ ώρες. Απλά εκεί που κάθεται ή το έχουμε αγκαλιά μπορεί να το πάρει ο ύπνος. Γι'αυτό ξαφνιάστηκα που διάβασα για ρουτίνα ύπνου και για "ημερήσιους ύπνους" στο πρώτο τρίμηνο, και για δραστηριότητες απασχόλησης όσο είναι ξύπνιο -εμάς απλά κοιτάει γύρω γύρω, δεν κἀνουμε κάτι (εκτός αν είναι κι αυτό αργότερα μέσα στο τρίμηνο) Εμείς έχουμε μόνο ένα χοντρικό πρόγραμμα γευμάτων, που όμως οι ώρες αλλαζουν συνέχεια, είτε γιατί κάποια μέρα πείνασε νωρίτερα, είτε γιατί μας πήρε ο ύπνος και έφαγε αργότερα, είτε γιατί μας άλλαξε η γιατρός τα ml που πρέπει να δίνουμε ανά 24ωρο κλπ. Μέρα και νύχτα όμως είναι το ίδιο.

 

Τις βολτες με το μάρσιπο τις ξεκινησαμε μετά τις σαράντα μέρες.

 

Την γυμναστική που αναφέρω μου την συνεστησε ο παιδίατρος στο δίμηνο όταν πήγαμε για το εμβόλιο. Ήταν ενα φυλλάδιο με λίγες ασκήσεις κατά μηνα.

 

Νομίζω πως όταν άρχισε να πιάνει πράγματα στον τρίτο μήνα και παραπάνω έπαιζε με κουδουνιστρες. Είχα μία γυαλα με διάφορα παιχνιδακια και μασητικα και τα αποστειρωνα κάθε πρωί. Δύο τρεις φορές την μέρα τα εβγαζα και τα έπιανε, τα εγλυφε, τα πετούσε, τα μαζευα, τα επλενα και πάλι απ την αρχή!

  

  

  Εμείς είχαμε κάνει την μέρα νύχτα λόγο κολικων. Όλη την μέρα ήταν ήρεμο μωρό χαμογελαστό κ στις έντεκα έκλαιγε απαρηγόρητος μεχρι τις δύο. Μετά τους τρεις μήνες που σταμάτησε να πονά  προσπαθούσα να τον βάζω για βραδυνό υπνο απ τις εννιά δέκα. Πρωτα μπανιο, θηλασμός με νανούρισμα και υπνος. Εκλεινα όλα τα φώτα αφήνοντας ενα μικρό φωτακι  στο δωματιο μας και την νύχτα δεν άναβα άλλο φως.   

 

 

Just now, Lotus flower Valley είπε:

Έλεγχος παλάμες πατουσακια  αν και το σήμα κατατεθέν είναι τα μαλλάκια του (λίγα φυσικά)  που όταν ιδρώνει το καταλαβαίνω αμέσως. 

Εγώ ελεγχα και την πλατουλα ψηλά στο σβέρκο. 

 

Για το αντικουνουπικο πριν τους έξι έχω την εντύπωση πως υπάρχουν αυτοκόλλητα που τα κόλλας πχ στο καρότσι. Δεν είμαι σίγουρη ομως γιατί ο δικός μου ήταν έξι μηνών και του έβαζα κριλεν. Ρώτα και τον παιδιατρο.

[MagdaP]

Έχω την εντύπωση ότι τα μωρά δεν ιδρώνουν. Αν θυμάμαι καλά. Όποτε λίγο δύσκολο να καταλάβεις αν ζεσταίνεται. Εγώ γέννησα τέλος Ιουλίου, μες στη ζέστη... Η οδηγία του γιατρού ήταν να ντύνεται όπως κι εμείς. Με ένα φορμακι αμανικο ήταν όλη μερα και το βράδυ τον σκεπαζα με ένα σεντονακι. Γι αυτο το φασκιωμα μου φαίνεται περίεργο. 

Όσο για το αντικουνουπικο δεν χρησιμοποιούσα στο μωρό άλλα έβαζα πάντα στο καρότσι κουνουπιέρα. 

[little lamb]

Just now, Mama_Anesti_ είπε:

Μετά τους τρεις μήνες που σταμάτησε να πονά  προσπαθούσα να τον βάζω για βραδυνό υπνο απ τις εννιά δέκα. Πρωτα μπανιο, θηλασμός με νανούρισμα και υπνος. Εκλεινα όλα τα φώτα αφήνοντας ενα μικρό φωτακι  στο δωματιο μας και την νύχτα δεν άναβα άλλο φως.

 

Η απορία μου, που δεν την έχω εκφράσει πολύ καλά, είναι αν αυτός ο ύπνος είναι "νυχτερινός"με την έννοια ότι διαρκεί κιόλας πιο πολύ, ή είναι κι αυτός μία-μιάμιση ώρα όπως οι υπόλοιποι ύπνοι. Αυτό εννοώ αν υπάρχει διαφορά μέρας και νύχτας.