22 ετών σε σχέση, είμαι μικρή για παιδιά και γάμο ;

[Marakakonaki]

Ετσι ακριβως κοριτσι μου οπως τα λες ειναι γιαυτο κ ειπα κ εγω οτι οσες φιλες μου καναν παιδι στα 22 μετα το αφησαν σε δευτερη μοιρα κ αρχισαν να ασχολουνται με τον εαυτο τους. Κ δεν ειναι οτι δεν ηταν συγκροτημενες ή οτι δεν ξεραν τι θελαν. Απλα η φυση της ηλικιας μιλησε μετα απο 2 -3 χρονια χωρις να το καταλαβαινουν οτι το κανουν. Ενω οσες το καναν στα 25 27 το χαιρονται με ολη την ψυχη τους κ ουτε καριερες κοιτανε ουτε μαλλια ουτε νυχια γιατι ολα αυτα τα εχουν ζησει κ τα εχουν ευχαριστηθει στην ωρα τους.

Εγω ειμαι εγγυος και ειμαι 22.κ παντρεμενη εδω κ 1,5 χρονο.απο τα 17 μου ειμαι με τον αντρα μου.προσωπικα κ βγηκα κ πολλα ταξιδια καναμε κ ψωνια κ δεν νιωθω οτι μου λειπει κατι.βεβαια αυτο εξαρταται κ απο τον χαρακτηρα του καθενος.κ σιγουρα πιστευω οτι παιζουν ρολο κ τα οικονομικα του ζευγαριου.ασπουμε αν ειναι οκ οικονομικα δεν θα χρειαστει να στερηθουν κατι κ αυτοι για να δωσουν στο παιδι τους.ακομα κ για εναν καφε η ποτο να θελουν να πανε μπορουν να εχουν μια γυναικα που να τους κρατησει το μωρο για 2-3 ωρες.αν δεν ειναι οκ ομως σιγουρα θα στερηθουν πολλα για να δωσουν στο παιδι τους κ αυτο ειναι το σωστο.θεωρω πως το παιδι θελει αφοσιωση υπομονη κ πολλα.τι θα παει ασχολουνταν με τον εαυτο τους...?αν θελανε να ασχοληθουν αποκλειστικα με τον εαυτο τους επρεπε να περιμενουν πριν κανουν μωρακι εκτος κ εαν τους ετυχε.γενικοτερα πιστευω οτι παιζουν πολλοι παραγοντες ρολο για το αν σε ενα ζευγαρι που θα κανεο μικρο παιδι θα του βγουν μετα να ζησει τα απωθημενα του.εχω πολλους γνωστους κ γνωστες που ειναι γονεις ηδη απο τα 22-23 κσι αλλοι ειναι πολυ ασχημα κ αλλοι που ειναι πολλοι καλα με τα παιδια τους αλλα κσι οι ιδιοι

[ninaki80]

Εγω ειμαι εγγυος και ειμαι 22.κ παντρεμενη εδω κ 1,5 χρονο.απο τα 17 μου ειμαι με τον αντρα μου.προσωπικα κ βγηκα κ πολλα ταξιδια καναμε κ ψωνια κ δεν νιωθω οτι μου λειπει κατι.βεβαια αυτο εξαρταται κ απο τον χαρακτηρα του καθενος.κ σιγουρα πιστευω οτι παιζουν ρολο κ τα οικονομικα του ζευγαριου.ασπουμε αν ειναι οκ οικονομικα δεν θα χρειαστει να στερηθουν κατι κ αυτοι για να δωσουν στο παιδι τους.ακομα κ για εναν καφε η ποτο να θελουν να πανε μπορουν να εχουν μια γυναικα που να τους κρατησει το μωρο για 2-3 ωρες.αν δεν ειναι οκ ομως σιγουρα θα στερηθουν πολλα για να δωσουν στο παιδι τους κ αυτο ειναι το σωστο.θεωρω πως το παιδι θελει αφοσιωση υπομονη κ πολλα.τι θα παει ασχολουνταν με τον εαυτο τους...?αν θελανε να ασχοληθουν αποκλειστικα με τον εαυτο τους επρεπε να περιμενουν πριν κανουν μωρακι εκτος κ εαν τους ετυχε.γενικοτερα πιστευω οτι παιζουν πολλοι παραγοντες ρολο για το αν σε ενα ζευγαρι που θα κανεο μικρο παιδι θα του βγουν μετα να ζησει τα απωθημενα του.εχω πολλους γνωστους κ γνωστες που ειναι γονεις ηδη απο τα 22-23 κσι αλλοι ειναι πολυ ασχημα κ αλλοι που ειναι πολλοι καλα με τα παιδια τους αλλα κσι οι ιδιοι

 

Παντα ρολο παιζει κ ο χαρακτηρας κ οι δυσκολιες που θα αντιμετωπησεις στη ζωη ειναι κ θεμα τυχης ομως απλα σε τοσο μικρη ηλικια η τυχη παιζει τον κυριοτερο παραγοντα αυτο προσπαθω να εξηγησω οτι τα ρισκα να κανεις παιδι κ να περασεις καλα στα 22 σου ειναι περισσοτερα απο το να περιμενεις 2 -3 χρονια ακομα κ να εισαι πιο κατασταλαγμενος. Εσενα αποτι διαβασα ο αντρας σου ειναι 30 χρονων κ αυτο παιζει πολυ σημαντικο ρολο στην ισοροπια του ζευγαριου. Κ σιγουρα δεν μπορω να συμβουλεψω ενα κοριτσι να ειναι βιαστικο στις αποφασεις του επειδη εγω ισως ημουν καπως τυχερη. Ενας χρονος κ δυο χρονια δεν θα αλλαξουν τιποτα στην ευτυχια τους αν περιμενουν ομως σιγουρα θα τους βοηθησουν να δουν καποια πραγματα πιο καθαρα κ πιο ψυχραιμα. Δες το πιο σφαιρικα το θεμα κ οχι μεσα απο την δικη σου τυχη. Εσυ αργοτερα θα δεις οτι το παιδι σου δεν θα θες να ρισκαρει κ το ιδιο θα το συμβουλεψεις να μην βιαζεται.

[ninaki80]

Κ οχι στις φιλες μου δεν τους ετυχε το μωρο θελαν κ το καναν κ μαλιστα παρα πολυ ομως δυστηχως σε καποιες ηλικιες οι εμπειριες ειναι τοσο λιγες που δεν μπορουν να σε κανουν να δεις τις πραγματικες δυσκολιες της ζωης κ οι περισσοτεροι βλεπουν μονο τα ευκολα κ οχι τα δυσκολα φυσικα κ δεν εχουν μετανιωσει για τα παιδια τους ομως αν τις ρωτησεις θα σου πουν οτι κ κανα δυο χρονακια αν καθομουν χωρις παιδι δεν θα παθαινα κ τιποτα κ αυτο τα λεει ολα. Κ σιγουρα οσες εχουν κανει δευτερο παιδακι στα 30 σου λενε οτι το δευτερο το χαιρονται πολυ περισσοτερο κ το βλεπουν διαφορερικα το θεμα μητροτητας.

[Marakakonaki]

Παντα ρολο παιζει κ ο χαρακτηρας κ οι δυσκολιες που θα αντιμετωπησεις στη ζωη ειναι κ θεμα τυχης ομως απλα σε τοσο μικρη ηλικια η τυχη παιζει τον κυριοτερο παραγοντα αυτο προσπαθω να εξηγησω οτι τα ρισκα να κανεις παιδι κ να περασεις καλα στα 22 σου ειναι περισσοτερα απο το να περιμενεις 2 -3 χρονια ακομα κ να εισαι πιο κατασταλαγμενος. Εσενα αποτι διαβασα ο αντρας σου ειναι 30 χρονων κ αυτο παιζει πολυ σημαντικο ρολο στην ισοροπια του ζευγαριου. Κ σιγουρα δεν μπορω να συμβουλεψω ενα κοριτσι να ειναι βιαστικο στις αποφασεις του επειδη εγω ισως ημουν καπως τυχερη. Ενας χρονος κ δυο χρονια δεν θα αλλαξουν τιποτα στην ευτυχια τους αν περιμενουν ομως σιγουρα θα τους βοηθησουν να δουν καποια πραγματα πιο καθαρα κ πιο ψυχραιμα. Δες το πιο σφαιρικα το θεμα κ οχι μεσα απο την δικη σου τυχη. Εσυ αργοτερα θα δεις οτι το παιδι σου δεν θα θες να ρισκαρει κ το ιδιο θα το συμβουλεψεις να μην βιαζεται.

Σιγουρα το να περιμενει να κανει ενα παιδακι σε 2-3 χρονια δεν ειναι κ τιποτα κ θα ειναι κ πιο σιγουρη αλλα σε αυτο παιζουν ρολο πολλα.σαφως κ υο οτι ο αντρας μου ειναι 30 πιστευω επαιξε καθοριστικο ρολο στην αποφαση μας.προσωπικα αν ο αντρας μ δεν ηταν 30 αλλα πολυ μιροτερος ασπουμε 23-27 δεν υπηρχε περιπτωση να προχωρουσα οσο κ να το ηθελα..οχι τοσο σε γαμο αλλα κυριως σε παιδι.κ αυτο γιατι εγω η ιδια δεν θα ειχα εμπιστοσυνη κ θα φοβομουν γιατι ειμαι της αποψης οτι οι αντρες λειτουργουν δισφορετικα κ ωριμαζουν πιο αργα.σιγουρα η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη κ παιζουν πολλα ρολο κ δεν μπορουμε να τις συγκρινουμε.σφαιρικα τελειως αν το δεις το θεμα εχεις δικιο οτι αν περιμενει 2-3 χρονακια θα ειναι καλυτερα τωρα βεβαια ομως η κσθε περιπτωση ειναι διαφορετικη κ εξαρταται απο πολους παραγοντες

[ninaki80]

Σιγουρα το να περιμενει να κανει ενα παιδακι σε 2-3 χρονια δεν ειναι κ τιποτα κ θα ειναι κ πιο σιγουρη αλλα σε αυτο παιζουν ρολο πολλα.σαφως κ υο οτι ο αντρας μου ειναι 30 πιστευω επαιξε καθοριστικο ρολο στην αποφαση μας.προσωπικα αν ο αντρας μ δεν ηταν 30 αλλα πολυ μιροτερος ασπουμε 23-27 δεν υπηρχε περιπτωση να προχωρουσα οσο κ να το ηθελα..οχι τοσο σε γαμο αλλα κυριως σε παιδι.κ αυτο γιατι εγω η ιδια δεν θα ειχα εμπιστοσυνη κ θα φοβομουν γιατι ειμαι της αποψης οτι οι αντρες λειτουργουν δισφορετικα κ ωριμαζουν πιο αργα.σιγουρα η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη κ παιζουν πολλα ρολο κ δεν μπορουμε να τις συγκρινουμε.σφαιρικα τελειως αν το δεις το θεμα εχεις δικιο οτι αν περιμενει 2-3 χρονακια θα ειναι καλυτερα τωρα βεβαια ομως η κσθε περιπτωση ειναι διαφορετικη κ εξαρταται απο πολους παραγοντες

 

Εχεις πολυ δικιο που λες οτι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη. Ομως οπως λες οτι θα φοβοσουν αν το αγορι σου ηταν 23 το ιδιο ισχυει κ για τα κοριτσια πιστεψε με δεν παυει να ειναι μικρα κοριτσια .. σιγουρα τα κοριτσια ειναι πιο συναισθηματικα κ σιγουρα φοβουνται πιο ευκολα τις αλλαγες ομως ειμαι σιγουρη οτι σε 20 χρονια θα χαρεις οταν το παιδι σου αποφασισει να μην κανει οικογενεια απο τοσο μικρο οσο ευτυχισμενα χρονια κ αν περασεις εσυ το παιδι σου θα το συμβουλεψεις αλλα... οπως κ εμενα οι γονεις μου 23 καναν παιδι ομως οσο ευτυχισμενοι κ αν ειναι χαρηκαν που εγω στα 20 σπουδαζα κ μετα δουλεψα κ μετα αποφασισα για παιδακι. Κ οχι γιατι δεν ειχαμε λεφτα ισα ισα απλα χαρηκαν που εκανα πολλα πραγματα κ που χαρηκα την ξενιασια της ηλικιας μου. Δεν ειναι τυχαιο που ολοι οι γονεις το ιδιο θα συμβουλευαν τα παιδια τους εχουν εμπειρια δεν το λενε τυχαια..

[kine]

Πιστεύω στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου κι όχι στην ηλικία του ή το επαγγελματικό του προφίλ. Οι άνθρωποι αλλάζουν καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους, και ένα ζευγάρι γνωρίζεται και πριν και μετά και κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση πως μετά τα 30, οικονομικά αποκατεστημένο ζευγάρι, είναι έτοιμο να παντρευτεί και να κάνει παιδιά και δεν θα έχει απωθημένα στη συνέχεια! Εκτός κι αν δεν γνωρίζετε ανθρώπους με απωθημένα μετά τα 30 ή χωρισμένα ζευγάρια μετά από μακρόχρονες σχέσεις και άνω των 30.

 

Το να πιστεύεις ότι ο μόνος λόγος για να παντρευτεί κανείς, μικρότερος από τα 25-27, είναι η οικονομική και συναισθηματική ασφάλεια, είναι άσχημο και αντανακλά την κοσμοθεωρία σου. Δεν έχουν όμως όλοι οι άνθρωποι αυτές τις αντιλήψεις και δεν βασίζουν όλοι, τις επιλογές της ζωής τους, σε ηλικιακά χρονοδιαγράμματα.

 

Γι' αυτό θα δεις νεαρές μητέρες που τα κάνουν όλα: και παιδί και βόλτα και ταξίδι και καφέδες και σπουδές και ότι θες. Αλλά και μεγαλύτερες μητέρες, που δεν έχουν τίποτα να "ζησουν" που δεν το έχουν ζήσει, και όμως δυσφορούν μέσα στην οικογένεια τους παρά τον οικογενειακό τους προγραμματισμό.

 

Τέλος πρέπει να σκεφτείτε, πως για κάποιους ανθρώπους, αυτό που τους γεμίζει και τους κάνει ευτυχισμένους, είναι η πληρότητα των σχέσεων με τον σύντροφο και τα παιδιά τους κι όχι το σινεμά ή ένας καφές.

 

Γι'αυτό και συμβουλεύεις με τα δεδομένα που σου δίνουν οι άλλοι για τον εαυτό τους κι όχι με όσα φαντάζεσαι για τους άλλους. Αν η κοπέλα έλεγε πως είναι φουλ ερωτευμένη και θέλει γάμο εδώ και τώρα, θα της έλεγα να κάτσει να γνωρίσει τον άνθρωπο της και να δώσει χρόνο στη σχέση τους. Αλλά όταν σου λέει ότι έχουν χρόνια σχέσης και νιώθουν έτοιμοι για γάμο, αλλά φοβάται να αντιμετωπίσει τους γονείς της με τις στερεοτυπικές αντιδράσεις που ανέφερε, της προτείνεις να εμπιστευτεί την σχέση της και να κρίνει πέρα από τα κοινωνικά στερεότυπα.

[Marakakonaki]

Πιστεύω στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου κι όχι στην ηλικία του ή το επαγγελματικό του προφίλ. Οι άνθρωποι αλλάζουν καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους, και ένα ζευγάρι γνωρίζεται και πριν και μετά και κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση πως μετά τα 30, οικονομικά αποκατεστημένο ζευγάρι, είναι έτοιμο να παντρευτεί και να κάνει παιδιά και δεν θα έχει απωθημένα στη συνέχεια! Εκτός κι αν δεν γνωρίζετε ανθρώπους με απωθημένα μετά τα 30 ή χωρισμένα ζευγάρια μετά από μακρόχρονες σχέσεις και άνω των 30.

 

Το να πιστεύεις ότι ο μόνος λόγος για να παντρευτεί κανείς, μικρότερος από τα 25-27, είναι η οικονομική και συναισθηματική ασφάλεια, είναι άσχημο και αντανακλά την κοσμοθεωρία σου. Δεν έχουν όμως όλοι οι άνθρωποι αυτές τις αντιλήψεις και δεν βασίζουν όλοι, τις επιλογές της ζωής τους, σε ηλικιακά χρονοδιαγράμματα.

 

Γι' αυτό θα δεις νεαρές μητέρες που τα κάνουν όλα: και παιδί και βόλτα και ταξίδι και καφέδες και σπουδές και ότι θες. Αλλά και μεγαλύτερες μητέρες, που δεν έχουν τίποτα να "ζησουν" που δεν το έχουν ζήσει, και όμως δυσφορούν μέσα στην οικογένεια τους παρά τον οικογενειακό τους προγραμματισμό.

 

Τέλος πρέπει να σκεφτείτε, πως για κάποιους ανθρώπους, αυτό που τους γεμίζει και τους κάνει ευτυχισμένους, είναι η πληρότητα των σχέσεων με τον σύντροφο και τα παιδιά τους κι όχι το σινεμά ή ένας καφές.

 

Γι'αυτό και συμβουλεύεις με τα δεδομένα που σου δίνουν οι άλλοι για τον εαυτό τους κι όχι με όσα φαντάζεσαι για τους άλλους. Αν η κοπέλα έλεγε πως είναι φουλ ερωτευμένη και θέλει γάμο εδώ και τώρα, θα της έλεγα να κάτσει να γνωρίσει τον άνθρωπο της και να δώσει χρόνο στη σχέση τους. Αλλά όταν σου λέει ότι έχουν χρόνια σχέσης και νιώθουν έτοιμοι για γάμο, αλλά φοβάται να αντιμετωπίσει τους γονείς της με τις στερεοτυπικές αντιδράσεις που ανέφερε, της προτείνεις να εμπιστευτεί την σχέση της και να κρίνει πέρα από τα κοινωνικά στερεότυπα.

 

Σιγουρα δεν υπαρχει εγγυηση πως μετα τα 30 ολοι κ ολες ειναι σιγουρο οτι θα πετυχουν στους γαμους τους.πιστευω πολυ στην συναισθηματικη ασφαλεια μεταξυ του ζευγαριου εννοειται!!κ ποια γυναικα δεν θελει συναισθηματικη ασφαλεια?ποια θσ προχωρησει σε γαμο κ παιδι χωρις συναισθηματικη ασφαλεια?αν δεν υπαρχει αυτο τοτε τι?φυσικα κ πρεπει να υπαρχει αγαπη εμπιστοσυνη συναισθηματικη ασφαλεια να γνωριζουν οσο το δυνατον καλυτερα ο ενας τον αλλον κ φυσικα το ζευγαρι ν στεκεται οικονομικα στα ποδια του κ οχι να το συντυρουν οι γυρω τους ειδικα οταν ενας γαμος κ ποσο μαλλον ενα παιδι ερχεται κ προγραματισμενα κ δεν τυχαινει απλως.αν δεν υπαρχει κατι απο αυτα δεν μπορεουν να πετυχουν τα ζευγαρια πιστευω.για εμενα το καλυτερο π εχει να κανει η κοπελα ειναι να ειναι σιγουρη πρωτα απο ολα οτι εκτος απο αυτην κ ο φιλος της οντως μπορει να ανταπεξελθει στις οικογενειακες του υποχρεωσεις.γιατι οκ μπορει ολες να ειμαστε τρελα ερωτευμενες μ καποιον κ πολλες φορες να μην βλεπουμε απλα πραγματα π φαινονραι η καποιες φορες κ πολλοι ανθρωποι λενε οως μπορουν να ανταπεξελθουν σ καταστασεις κ μετεπειτα τα παραταν κ φευγουν για αυτο για εμενα ειναι πολυ βασικο επειδη ειναι 22 κ ο φιλος της να ειναι σιγουρη οτι μπορει να ανταπεξελθει εκτος απο την ιδια κ ο συντροφος της οπως λεει στις συζιγικες κ πατρικες ευθυνες κ φυσικα να μην στιριζονται εξολοκληρου οικονομικα απο τριτους.κ φυσικα αν ειναι σιγουρη για αυτα κ πιστευει κ νιωθει οτι δεν θελει κ δεν εχει αλλο τιποτα να ""ζησει""κ πως ο γαμος κ το παιδι θα την γεμισουν τοτε ας προχωρησει.αν δεν ειναι σιγουρη για κατι ας περιμενει καποιο καιρο.ειτε 25-27 ειτε 35-40 η σε οποιαδηποτε ηλικια πρεπει να υπαρχουν καποιοι παραγοντες για να προχωρησεις.σε καποιους εμφανιζονται απο νωρις σε καποιους πιο αργα σε καπιους ποτε.δεν θεωρω ομως σωστο σ οπιαδηποτε ηλικια να προχωρησεις σε γαμο κ παιδι αν δεν υπαρχουν βασικοι παραγοντες οπως αγαπη εμπιστοσυνη συναισθηματικη ασφαλεια σταθεροτητα κ δουλεια.κ ολα αυτα κ απο τις 2 πλευρες.

[Marakakonaki]

Εχεις πολυ δικιο που λες οτι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη. Ομως οπως λες οτι θα φοβοσουν αν το αγορι σου ηταν 23 το ιδιο ισχυει κ για τα κοριτσια πιστεψε με δεν παυει να ειναι μικρα κοριτσια .. σιγουρα τα κοριτσια ειναι πιο συναισθηματικα κ σιγουρα φοβουνται πιο ευκολα τις αλλαγες ομως ειμαι σιγουρη οτι σε 20 χρονια θα χαρεις οταν το παιδι σου αποφασισει να μην κανει οικογενεια απο τοσο μικρο οσο ευτυχισμενα χρονια κ αν περασεις εσυ το παιδι σου θα το συμβουλεψεις αλλα... οπως κ εμενα οι γονεις μου 23 καναν παιδι ομως οσο ευτυχισμενοι κ αν ειναι χαρηκαν που εγω στα 20 σπουδαζα κ μετα δουλεψα κ μετα αποφασισα για παιδακι. Κ οχι γιατι δεν ειχαμε λεφτα ισα ισα απλα χαρηκαν που εκανα πολλα πραγματα κ που χαρηκα την ξενιασια της ηλικιας μου. Δεν ειναι τυχαιο που ολοι οι γονεις το ιδιο θα συμβουλευαν τα παιδια τους εχουν εμπειρια δεν το λενε τυχαια..

 

Να πω την αληθεια δεν γνωριζω πως θα σκεφτομαι σε 20 χρονια.σιγουρα αν το παιδι μου αποφασισει απο μικρο να φταιαξει οικογενεια θα θελω να ειμαι σιγουρη οτι εινσι το ιδιο σιγουρο και νιωθει ""χορτασμενο""απο τη ζωη του μεχρι τοτε κ φυσικα θα κρινω κ κστα ποσο το εννοει αυτο απο τον χαρακτηρα π θα εχει πχ αν ειναι σταθερος η επιπολαιος κλπ κλπ.κ μετεπειτα θα θελω εκτος απι σογουρος να ειναι κ ετοιμος κ ψυχολογικα κ οικονομικα να αναλαβει με την γυναικα του τετοια ευθυνη.προσωπικα εμεινα εγγυος ξανα στα 20 κ δυστυχως απεβαλα το μωρακι .απο τοτε χωρις σκεψη ειχαμε πει οτι το θελαμε κ αποφασισαμε να παντρευτουμε. και οι δικοι μου ειχαν παραξενευτει π αποφασισαμε να παντρετουμε κ ηταν μαγκωμενοι στην αρχη γιατι φοβοντουσταν μηπως δεν εχω χορτασει τη ζωη μου μηπως επηρεαστηκαμε απο την εγγυμοσυνη για συτο θελαμε να προχωρησουμε τοσο γρηγορα παρολο την σποβολη

κλπ κλπ.πιο πολυ για εμενα φοβοντουσταν κ οχι για τον αντρα μου.αλλα τους ειπα οτι τον αγαπω ειμαι σιγουρη(οσο πιο πολυ μπορεις να εισαι για καποιον)οτι ο αντρας μου ειναι ετοιμος καθως το εβλεπα κιολας απο διαφορα πραγμστα οτι κ εγω ειμαι ετοιμη κ δεν με ενδιαφερει να ζησω κ αλλα πραγματα μαζι του η με καποιον αλλον γιατι νιωθω καλα.κ ετσι μισο χρονο μετα την αποβολη μου στα 20 μισο μου παντρευτηκαμε.κ φυσικα μειναμε κ 1,5 χρονο παντρεμενη καναμε αλλα 4 ταξιδια μεγαλα κ βγηκαμε κ γλεντησαμε κλπ κλπ.κ μετα ειπαμε θελουμε παιδακι βαλαμε μπρος κ τον 3 μηνα ημουν εγγυος.κ τωρα ειμαι στον 4ο

[ninaki80]

Να πω την αληθεια δεν γνωριζω πως θα σκεφτομαι σε 20 χρονια.σιγουρα αν το παιδι μου αποφασισει απο μικρο να φταιαξει οικογενεια θα θελω να ειμαι σιγουρη οτι εινσι το ιδιο σιγουρο και νιωθει ""χορτασμενο""απο τη ζωη του μεχρι τοτε κ φυσικα θα κρινω κ κστα ποσο το εννοει αυτο απο τον χαρακτηρα π θα εχει πχ αν ειναι σταθερος η επιπολαιος κλπ κλπ.κ μετεπειτα θα θελω εκτος απι σογουρος να ειναι κ ετοιμος κ ψυχολογικα κ οικονομικα να αναλαβει με την γυναικα του τετοια ευθυνη.προσωπικα εμεινα εγγυος ξανα στα 20 κ δυστυχως απεβαλα το μωρακι .απο τοτε χωρις σκεψη ειχαμε πει οτι το θελαμε κ αποφασισαμε να παντρευτουμε. και οι δικοι μου ειχαν παραξενευτει π αποφασισαμε να παντρετουμε κ ηταν μαγκωμενοι στην αρχη γιατι φοβοντουσταν μηπως δεν εχω χορτασει τη ζωη μου μηπως επηρεαστηκαμε απο την εγγυμοσυνη για συτο θελαμε να προχωρησουμε τοσο γρηγορα παρολο την σποβολη

κλπ κλπ.πιο πολυ για εμενα φοβοντουσταν κ οχι για τον αντρα μου.αλλα τους ειπα οτι τον αγαπω ειμαι σιγουρη(οσο πιο πολυ μπορεις να εισαι για καποιον)οτι ο αντρας μου ειναι ετοιμος καθως το εβλεπα κιολας απο διαφορα πραγμστα οτι κ εγω ειμαι ετοιμη κ δεν με ενδιαφερει να ζησω κ αλλα πραγματα μαζι του η με καποιον αλλον γιατι νιωθω καλα.κ ετσι μισο χρονο μετα την αποβολη μου στα 20 μισο μου παντρευτηκαμε.κ φυσικα μειναμε κ 1,5 χρονο παντρεμενη καναμε αλλα 4 ταξιδια μεγαλα κ βγηκαμε κ γλεντησαμε κλπ κλπ.κ μετα ειπαμε θελουμε παιδακι βαλαμε μπρος κ τον 3 μηνα ημουν εγγυος.κ τωρα ειμαι στον 4ο

 

Με το καλο κοριτσι μου ολα καλα θα πανε !!αποβολες συμβαινουν ειναι τυχαια γεγονοτα γιαυτο μην επιρεαζεσαι!!! Πιασαρικο το θεμα εχουμε γραψει πολλες σελιδες. Μια χαρα θα ειναι η ζωη σου κ ειναι πολυ καλο που στηριζοσαστε στα ποδια σας. Η αληθεια ειναι ομως οτι οι περισσοτεροι στην ηλικια σου δεν εχουν την ιδια τυχη γιαυτο κ οι γονεις σου ειχαν τις αμφιβολιες τους ετσι θα σκεφτεσε κ εσυ για το παιδι σου να εισαι σιγουρη. Απλα πιστευω οτι οσο κ αν υπαρχουν εξαιρεσεις ειναι ενα ρισκο τοσο σημαντικες επιλογες σε τοσο μικρη ηλικια γιαυτο συμβουλεψα κ την κοπελα να περιμενει δεν μιλαω για εσενα ισως γιατι κ ο αντρας σου ειναι μεγαλητερος κ ισως γιατι εχετε λυσει πολλα ζητηματα πολυ νωρις που δεν συμβαινει σε αυτες τις ηλικιες συχνα.

[ninaki80]

Πιστεύω στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου κι όχι στην ηλικία του ή το επαγγελματικό του προφίλ. Οι άνθρωποι αλλάζουν καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους, και ένα ζευγάρι γνωρίζεται και πριν και μετά και κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση πως μετά τα 30, οικονομικά αποκατεστημένο ζευγάρι, είναι έτοιμο να παντρευτεί και να κάνει παιδιά και δεν θα έχει απωθημένα στη συνέχεια! Εκτός κι αν δεν γνωρίζετε ανθρώπους με απωθημένα μετά τα 30 ή χωρισμένα ζευγάρια μετά από μακρόχρονες σχέσεις και άνω των 30.

 

Το να πιστεύεις ότι ο μόνος λόγος για να παντρευτεί κανείς, μικρότερος από τα 25-27, είναι η οικονομική και συναισθηματική ασφάλεια, είναι άσχημο και αντανακλά την κοσμοθεωρία σου. Δεν έχουν όμως όλοι οι άνθρωποι αυτές τις αντιλήψεις και δεν βασίζουν όλοι, τις επιλογές της ζωής τους, σε ηλικιακά χρονοδιαγράμματα.

 

Γι' αυτό θα δεις νεαρές μητέρες που τα κάνουν όλα: και παιδί και βόλτα και ταξίδι και καφέδες και σπουδές και ότι θες. Αλλά και μεγαλύτερες μητέρες, που δεν έχουν τίποτα να "ζησουν" που δεν το έχουν ζήσει, και όμως δυσφορούν μέσα στην οικογένεια τους παρά τον οικογενειακό τους προγραμματισμό.

 

Τέλος πρέπει να σκεφτείτε, πως για κάποιους ανθρώπους, αυτό που τους γεμίζει και τους κάνει ευτυχισμένους, είναι η πληρότητα των σχέσεων με τον σύντροφο και τα παιδιά τους κι όχι το σινεμά ή ένας καφές.

 

Γι'αυτό και συμβουλεύεις με τα δεδομένα που σου δίνουν οι άλλοι για τον εαυτό τους κι όχι με όσα φαντάζεσαι για τους άλλους. Αν η κοπέλα έλεγε πως είναι φουλ ερωτευμένη και θέλει γάμο εδώ και τώρα, θα της έλεγα να κάτσει να γνωρίσει τον άνθρωπο της και να δώσει χρόνο στη σχέση τους. Αλλά όταν σου λέει ότι έχουν χρόνια σχέσης και νιώθουν έτοιμοι για γάμο, αλλά φοβάται να αντιμετωπίσει τους γονείς της με τις στερεοτυπικές αντιδράσεις που ανέφερε, της προτείνεις να εμπιστευτεί την σχέση της και να κρίνει πέρα από τα κοινωνικά στερεότυπα.

 

Κοινωνικο στερεοτυπο δεν ειναξ οι συμβουλες των δικων σου ανθρωπων να μην βιαστεις. Κοινωνικο στερεοτυπο ειναι ο γαμος γιατι να μην μεινουν μαζι τα παιδια τι θα αλλαξει??? Τι θα πει ο κοσμος. Η μηπως ο γαμος αποδεικνειει την αγαπη.

 

Πολλες κοπελες σπουδαζουν κ εχουν παιδι αλλα απο αναγκη. Εγω θα προτιμουσα να περιμενω να τελειωσω τις σπουδες κ να μην αφηνω το παιδι μου απο εδω κ απο εκει επειδη δεν ειχα υπομονη να περιμενω δυο τρια χρονια να σπουδασω. Μιλαμε για επιλογες οχι για ανθρωπους που τα εχει φερει ετσι η ζωη τους. Θελω να το χαρω το παιδι μου αν εχω επιλογη κ οχι να λειπω ολη μερα σε καφεδες κ στην σχολη

[ninaki80]

Πιστεύω στην προσωπικότητα ενός ανθρώπου κι όχι στην ηλικία του ή το επαγγελματικό του προφίλ. Οι άνθρωποι αλλάζουν καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους, και ένα ζευγάρι γνωρίζεται και πριν και μετά και κατά τη διάρκεια του γάμου τους. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση πως μετά τα 30, οικονομικά αποκατεστημένο ζευγάρι, είναι έτοιμο να παντρευτεί και να κάνει παιδιά και δεν θα έχει απωθημένα στη συνέχεια! Εκτός κι αν δεν γνωρίζετε ανθρώπους με απωθημένα μετά τα 30 ή χωρισμένα ζευγάρια μετά από μακρόχρονες σχέσεις και άνω των 30.

 

Το να πιστεύεις ότι ο μόνος λόγος για να παντρευτεί κανείς, μικρότερος από τα 25-27, είναι η οικονομική και συναισθηματική ασφάλεια, είναι άσχημο και αντανακλά την κοσμοθεωρία σου. Δεν έχουν όμως όλοι οι άνθρωποι αυτές τις αντιλήψεις και δεν βασίζουν όλοι, τις επιλογές της ζωής τους, σε ηλικιακά χρονοδιαγράμματα.

 

Γι' αυτό θα δεις νεαρές μητέρες που τα κάνουν όλα: και παιδί και βόλτα και ταξίδι και καφέδες και σπουδές και ότι θες. Αλλά και μεγαλύτερες μητέρες, που δεν έχουν τίποτα να "ζησουν" που δεν το έχουν ζήσει, και όμως δυσφορούν μέσα στην οικογένεια τους παρά τον οικογενειακό τους προγραμματισμό.

 

Τέλος πρέπει να σκεφτείτε, πως για κάποιους ανθρώπους, αυτό που τους γεμίζει και τους κάνει ευτυχισμένους, είναι η πληρότητα των σχέσεων με τον σύντροφο και τα παιδιά τους κι όχι το σινεμά ή ένας καφές.

 

Γι'αυτό και συμβουλεύεις με τα δεδομένα που σου δίνουν οι άλλοι για τον εαυτό τους κι όχι με όσα φαντάζεσαι για τους άλλους. Αν η κοπέλα έλεγε πως είναι φουλ ερωτευμένη και θέλει γάμο εδώ και τώρα, θα της έλεγα να κάτσει να γνωρίσει τον άνθρωπο της και να δώσει χρόνο στη σχέση τους. Αλλά όταν σου λέει ότι έχουν χρόνια σχέσης και νιώθουν έτοιμοι για γάμο, αλλά φοβάται να αντιμετωπίσει τους γονείς της με τις στερεοτυπικές αντιδράσεις που ανέφερε, της προτείνεις να εμπιστευτεί την σχέση της και να κρίνει πέρα από τα κοινωνικά στερεότυπα.

 

Το ποσα λεφτα βγαζεις φυσικα κ δεν παιζει ρολο ομως ενα παιδι 20 χρονων που δεν εχει δουλεψει ποτε απο αναγκη οτι προσωπικοτητα κ να εχει πως θα ξερει αν θα ανταπεξελθει στις δυσκολιες της ζωης?? Απο την καλη σου την καρδια??? Η απο το ποσο συγκροτημενος ειναι?? Σε αυτο ρολο παιζει η εμπειρια για ρην εμπειρια χρειαζεται χρονος. Αλλο ενας ανθρωπος που δουλευει χρονια που εχει αντιμετωπησει καποιες καταστασεις κ αλλο ενας ανθρωπος 22 χρονων που εχει δουλεψει ενα χρονο για χαρτζιλικι. Πως θα κανεις ενα παιδι κ ενα γαμο αν δεν εχεις κανει τιποτα στη ζωη σου?? Θα στο μεγαλωσουν οι γονεις σου κ το σπιτικο θα στο πληρωνουν αυτοι μεχρι να δεις κ μα μαθεις την ζωη??? Επειδη απο καπριτσιο νομισες οτι εισαι ετοιμος για οικογενεια?? Ειναι ρισκο μπορει να νιωθεις ευτυχισμενος αλλα ειναι ρισκο τεραστιο στηριζεσαι αλλου κ οχι στα ποδια σου. Η ηλικια παιζει ρολο αλλιως θα βαζαμε τα παιδια μας να δουλεψουν κ εμεις θα παιζαμε με παιχνιδια. Δεν ειναι στερεοτυπο οτι οταν εισαι μικρος δεν γνωριζεις τα ρισκα που περνεις.

[Margaritafr]

Ειλικρινα με τα σχολια που διαβαζω απο γονεις προφανως με κανουν να νιωθω ασχημα και μαλλον δεν θα το πω στους γονεις μ ακομα γτ και αυτοι φανταζομαι τα ιδια θα μου λενε.. δεν ξερω τι να κανω . Εμεις παντως νιωθουμε ετοιμοι. Το μονο π μας εμποδιζει ουσιαστικα ειναι οι σπουδες με τα λιγα χρωστουμενα μαθηματα που μας εχουν απομεινει.. εγω γενικα ποτε δεν ημουν ανθρωπος της καφετεριας και δεν πολυβγαινω. Εχω 2 3 φιλες και βγαινουμε το πολυ 2 φορες το μηνα..οποτε δεν θα μου λειψουν οι βολτες και οι καφετεριες γιατι ουτως η αλλως δεν βγαινω. Για μενα προσωπικα αυτα ειναι χαμενος χρονος. Οσο για το αγορι μου τον εχω μαθει πλεον πολυ καλα. Ξερω και την καλη και την ασχημη πλευρα του

Και τα πλεονεκτηματα και ολα τ μειονεκτηματα τ. Και οσο για το αν εχει δουλεψει ποτε στη ζωη του ναι.. εχει δουλεψει. Δουλευει απ τα 13 του παραλληλα με τις σπουδες του. Το καλοκαιρι σε ενα beach bar που διαθετουν και το χειμωνα στο φουρνο. Εγω δεν εχω δουλεψει ποτε μου αλλα μολις τελειωσω τις σπουδες μ θα ψαξω για δουλεια.. και αν δεν βρω κατι στο αντικειμενο π σπουδασα θα κανω κατι αλλο εννοειται.

[Margaritafr]

Και ο λογος που θελω να παντρευτω και να κανω οικογενεια ειναι επειδη δεν θελω να εχω μεγαλη διαφορα ηλικια με το παιδι μ. Οπως εγωε τους γονεις μ. Οι γονεις μ ποτε δεν με καταλαβαιναν γιατι ειχαν ζησει σε αλλες εποχες Και οταν τους μιλουσα για διαφορα θεματα ηταν λες και εβλεπαν εξωγηινο μπροστα τους. Αυτο ειναι το χασμα των γενεων και επειδη το εχω ζησει και ξερω ποσο ασχημο ειναι δεν θελω να δημιουργηθει αναμεσα σε μενα και το παιδι μ. Πιστευω πως οσο ανοιχτομυαλος και αν εισαι οσο ψαγμενος και αν εισαι παντα το χασμα θα υπαρχει και ειδικα οταν υπαρχει μεγαλη διαφορα ηλικιας. Θελω γενικα να ειμαστε σαν φιλοι. Ετσι ωστε να με εμπιστευεται και να μ λεει ολα οσα τον απασχολουν. Κατι που εγω δεν μπορουσα να κανω με τους δικους μ γονεις..δεν ειναι για να αποδειξω κατι σε καποιον. Δεν εχω να αποδειξω τιποτα το κανω πανω απ ολα επειδη νιωθω εγω ετοιμη και βλεπω και το ατομο απεναντι μ ετοιμο.

[Marakakonaki]

Με το καλο κοριτσι μου ολα καλα θα πανε !!αποβολες συμβαινουν ειναι τυχαια γεγονοτα γιαυτο μην επιρεαζεσαι!!! Πιασαρικο το θεμα εχουμε γραψει πολλες σελιδες. Μια χαρα θα ειναι η ζωη σου κ ειναι πολυ καλο που στηριζοσαστε στα ποδια σας. Η αληθεια ειναι ομως οτι οι περισσοτεροι στην ηλικια σου δεν εχουν την ιδια τυχη γιαυτο κ οι γονεις σου ειχαν τις αμφιβολιες τους ετσι θα σκεφτεσε κ εσυ για το παιδι σου να εισαι σιγουρη. Απλα πιστευω οτι οσο κ αν υπαρχουν εξαιρεσεις ειναι ενα ρισκο τοσο σημαντικες επιλογες σε τοσο μικρη ηλικια γιαυτο συμβουλεψα κ την κοπελα να περιμενει δεν μιλαω για εσενα ισως γιατι κ ο αντρας σου ειναι μεγαλητερος κ ισως γιατι εχετε λυσει πολλα ζητηματα πολυ νωρις που δεν συμβαινει σε αυτες τις ηλικιες συχνα.

 

Ευχαριστω πολυ!!!ναι ισως παιζει ρολο που ειναι πιο μεγαλος κ πολλα αλλα γιατι κσθε περιπτωδη ειναι δισφορετικη.σιγουρα σε μικρη ηλικια ειναι ρισκκ ο γαμος κ ποσο μσλλον το παιδι τουλαχιστον τις πιο πολλες φορες,αυτα μ ελεγαν και οι δικοι μου.ευτυχως μεχρι τωρα ολα πανε καλα κ πιστευω οτι θα πανε για διαφορους λογους.σιγουρα κ εγω θα εχω τις αμφιβολιες μου αν τ παιδι μου γυρισει κ μου πει σ αυτη την ηλικια θελω να παντρευτω κ θα σκεφτω πολλα.αν αποφασισει να το κανει τελικα ομως θα ευχομαι να εχει κανει σωστη επιλογη ωστε να μην υπαρχουν θεματα μετα.ελπιζω σε ολους μας ολα να πανε κ να πηγαινουν καλα κ οτι γινεται να ειναι το καλυτερο για εμας κ τα παιδια μας

[Marakakonaki]

Ειλικρινα με τα σχολια που διαβαζω απο γονεις προφανως με κανουν να νιωθω ασχημα και μαλλον δεν θα το πω στους γονεις μ ακομα γτ και αυτοι φανταζομαι τα ιδια θα μου λενε.. δεν ξερω τι να κανω . Εμεις παντως νιωθουμε ετοιμοι. Το μονο π μας εμποδιζει ουσιαστικα ειναι οι σπουδες με τα λιγα χρωστουμενα μαθηματα που μας εχουν απομεινει.. εγω γενικα ποτε δεν ημουν ανθρωπος της καφετεριας και δεν πολυβγαινω. Εχω 2 3 φιλες και βγαινουμε το πολυ 2 φορες το μηνα..οποτε δεν θα μου λειψουν οι βολτες και οι καφετεριες γιατι ουτως η αλλως δεν βγαινω. Για μενα προσωπικα αυτα ειναι χαμενος χρονος. Οσο για το αγορι μου τον εχω μαθει πλεον πολυ καλα. Ξερω και την καλη και την ασχημη πλευρα του

Και τα πλεονεκτηματα και ολα τ μειονεκτηματα τ. Και οσο για το αν εχει δουλεψει ποτε στη ζωη του ναι.. εχει δουλεψει. Δουλευει απ τα 13 του παραλληλα με τις σπουδες του. Το καλοκαιρι σε ενα beach bar που διαθετουν και το χειμωνα στο φουρνο. Εγω δεν εχω δουλεψει ποτε μου αλλα μολις τελειωσω τις σπουδες μ θα ψαξω για δουλεια.. και αν δεν βρω κατι στο αντικειμενο π σπουδασα θα κανω κατι αλλο εννοειται.

 

Καλημερα.καταρχας μην στεναχωριεσαι.γραφεις σε ενα φορουμ οποτε ειναι λογικο να ακους ολες τις αποψεις.και εμενα οι γονεις μου οπως θα διαβασες στα μυνηματα ειχαν τις αμφιβολιες τους οπως ειναι λογικο!!!!ολοι οι γονεις θα τις ειχαν κ θα τις εχουν!!!!απλως στη δικη μου περιπτωση ειχα να πατησω στο γεγονος οτι ηταν πιο μεγαλος απο μενα, και ειχε δικη του δουλεια εκτος των γονιων του τα τελευταια 4 χρονια πριν παντρευτουμε.εγω σπο την αλλη ακομα σπουδαζα κ ειχα 1,5 χρονο για να τελειωσω.για να ανοιξεις ενα σπιτι δεν μπορεις να το ανοιξεις με οικονομιες που εχεις στην ακρη γιατι απλως θα τελειωσουν κ αυτες.πρεπει να δουλευουν και οι 2 και αν δεν δουλευουν κσι οι 2 θα πρεπει τοτε ο ενας να ειναι ικανος να ανταπεξερθει στις καθημερινες αναγκες τους σπιτιου κ του παιδιου κ οχι να στηριζοντσι σε αλλους γιατι μετα και οι αλλοι θα γυρισουν να σου πουν εμεις στα λεγαμε!!!εγω αυτο που σου προτεινα ειναι να εισαι πολυ σιγουρη κ για τον φιλο σ εκτος του εαυτου σου οτι μπορει να ανταπεξελθει στις ευθυνες συτου που θελετε να κανετε!κ επισης να στεκεσται οικονομικα στα ποδια σας γιατι απο τη στιγμη μ τωρα οπως ειναι λογικο δεν δουλευεις μπορει να μην βρεις δουλεια μ την ανεργεια π υπαρχει.κ φυσικα ολα γινονται πιο δυσκολα μ ενα παιδι.τα εξοδα αυξανονται πολυ!!!αν εισαι σιγουρη για τα προηγουμενα τοτε προχωρα αλλλα γνωριζοντας σογουρα το οποιο ρισκο υπαρχει οπως σε ολες μας.και εγω εμεινα 1,5 χρονο παντρεμενη κ μετα εβαλα μπρος για μωρο.οποτε δες αφου λες πως ειστε ετοιμη κ αφου εισαι σιγουρη οτι μπορειτε να σταθειτε στα ποδια σας δες το στη πραξη.εστω θες να κανεις γαμο κανε!!περιμενε ομως για το παιδσκι λιγο για να δεις πως θα παει..γιατι οτι κ να γινει σε μια συγκατηκηση η εστω ενα γαμο φευγεις αλλα μ το παιδι??η συγκατηκησε κανα χρονο ακομα να δεις πως θα ειστε κ οικονομικα κ μεταξυ σας κ μετα προχωρα.βαλτα ομως κατω με μιλυβι κ χαρτι κυριολεκτικα κ δες αν βγαινεται!!κ δεν μιλαω μονο για τα εξοδα σπιτιου κλπ κλπ αλλα κ παιδιου..γιατροι πανες ρουχα εξιπλισμος κλπ.επισης αν κσι οι γονεις σ και οι δικοι του δουλευουν κ μεινεις εγγυος πιος θα σ κραταει τ μωρο?εσυ!!π σημαινει οτι δεν μπορεις να βρεις δουλεια μετα.ολα αυτα δες τα.αρχικα θα μπορουσες να ξεκινησεις μ συγκατηκηση κ νετα προχωρα κ στο πσιδακι μ τον γαμο.ειμαστε ακριβως στην ιδια ηλικια κ σου λεω πραγματα που θα ελεγα στη φιλη μου!!κ που κ εγω τα σκεφτηκα πριν ξεκι ησω.πρεπει σ καποια θεματα να ειμαστε σογουρες κ να παταμε στα ποδια μας προν κανουμε εναν γαμο κ πιο πολυ ενα παιδι!!εγω μ τον αντρα μου θελαμε σαν τρελοθ να παντρευτουμε τοτε κ να κανουμε μωρο ειδικα μετα την αποβολη.κ παρολα αυτα τα εβαλα κατω ολα μα ολα μ μολυβι κ χαρτι κ τα υπολογιζσ κ τα σκεφτομουν κ τλκ επειδη βγαινανε παντρευτηκα.αλλα παρολο π ο αντρας μ ηθελε τοτε ν ξεκινησουμε γισ παιδακι κ παρολο π το ηθελα κ εγω πολυ περιμενα κ του ειπα περιμενε λιγο να δουμε!!!!!κ ετσι 1,5 χρονο μετα βαλαμε!!ειδα ομως οτι μ το σπιτι κ μεσα στ γαμο ειμασταν κσλα παρολο π δεν δουλευα κ βγαιναμε κ οικονομικα μ το παιδακι.θελω να σου πω εκτος του ενθουσιασμου βαλτα ολα κατω πριν τ κανεις ειδικα τ παιδι κ αν σου βγουν κ εισαι κ σιγουρη οτι χορτασσς τη ζωη σου κ εσυ κ ο φιλος σ προχωρα.η καθε περιπτωση ειναι δισφορετικη.απλως δυστυχως οι γυναικες μετα μενουν μονες να παλευουν μ παιδια κ το μεγαλωμα τους αν ο αλλος γυρισει κ πει συγνωμη τελικα δεν μπορω.αν τ σκεφτεις ολα αυτα κ εισαι σιγουρη τοτε μθλα κ στους γονεις σου κ εξηγησε τους οτι εχεις σκεφτει οοως τ σκεφτηκες.εξαλλου αυτοι μονο το καλο σ κ να εισαι ευτυχισμενη θα θελουν κ οχι προσωρινα ευτυχισμενη αλλα γενικα

[Marakakonaki]

Και ο λογος που θελω να παντρευτω και να κανω οικογενεια ειναι επειδη δεν θελω να εχω μεγαλη διαφορα ηλικια με το παιδι μ. Οπως εγωε τους γονεις μ. Οι γονεις μ ποτε δεν με καταλαβαιναν γιατι ειχαν ζησει σε αλλες εποχες Και οταν τους μιλουσα για διαφορα θεματα ηταν λες και εβλεπαν εξωγηινο μπροστα τους. Αυτο ειναι το χασμα των γενεων και επειδη το εχω ζησει και ξερω ποσο ασχημο ειναι δεν θελω να δημιουργηθει αναμεσα σε μενα και το παιδι μ. Πιστευω πως οσο ανοιχτομυαλος και αν εισαι οσο ψαγμενος και αν εισαι παντα το χασμα θα υπαρχει και ειδικα οταν υπαρχει μεγαλη διαφορα ηλικιας. Θελω γενικα να ειμαστε σαν φιλοι. Ετσι ωστε να με εμπιστευεται και να μ λεει ολα οσα τον απασχολουν. Κατι που εγω δεν μπορουσα να κανω με τους δικους μ γονεις..δεν ειναι για να αποδειξω κατι σε καποιον. Δεν εχω να αποδειξω τιποτα το κανω πανω απ ολα επειδη νιωθω εγω ετοιμη και βλεπω και το ατομο απεναντι μ ετοιμο.

 

Συμφωνω μαζι σου για το χασμσ των γενεων.αλλα εκτος απο ετοιμη π πρεπει να νιωθεις κ εκτος απο την εντιμοτητα του φιλου σου που ειναι πολυ καλο πρεεπει να μπορειτε να ανταπεξελθετε κ οικονκμικα σε ολο αυτο αλλα κ να εισαι σογουρη οτι ο φιλος σ δεν θα τρελαθει με τις ευθυνες κ θα φυγει.δεν μπορεις ν κανεις παιδι χωρις να υπαρχουν βασικοι παραγοντες κ αυτο γιατι θα ταλαιπωρηθεις πολυ παρολο π εχεις δικιο δικιο σε αυτο π λες για το χασμα γενεων

[vtgian]

Καλημέρα!

 

Οι γονείς μου γνωρίστηκαν στα 18, ήταν η πρώτη σχέση και των δύο, παντρεύτηκαν και απέκτησαν το πρώτο τους παιδί στα 22. Η μητέρα μου μόλις είχε τελειώσει τις σπουδές της, ο πατέρας μου το φανταριλικι και είχε βρει την πρωτη του δουλειά.

Είχαν μια πολύ γεμάτη ζωή, οι παρέες δεν τους έλειψαν, ούτε τα ταξίδια, να καταλάβεις έκαναν ελεύθερο κάμπινγκ με εμένα 6 μηνών, χωρίς καμία βοήθεια. Εξελίχθηκαν στις δουλειές τους, έκαναν περιουσία (ήταν βέβαια και άλλες εποχές τότε) γενικά δεν τους έμειναν απωθημένα. Θέλω να πω ότι η οικογένεια δεν τους στέρησε κάτι αν και ξεκίνησαν μικροί. Ήταν και οι δύο πολύ ώριμοι, ήξεραν τι ήθελαν από την ζωή τους, είχαν ίδιο αξιακό κώδικα και μεγάλη αγάπη και σεβασμό ο ένας προς τον άλλο.

 

Όμως, ακόμα και με μικρή διαφορά ηλικίας, το χάσμα γενεών μεταξύ μας ήταν τεράστιο. Δεν έχει να κάνει η διαφορά ηλικίας πίστεψέ με. Μη αποτελεί αυτό το κριτήριο σου για το πότε πρέπει να κάνεις παιδί. Το αν το παιδί σου σε εμπιστεύεται και πόσο κοντά είστε, δεν καθορίζεται από τα χρόνια διαφοράς σας αλλά από τη διαπαιδαγώγηση που θα του προσφέρεις. Ο σύζυγός μου με την κόρη του έχουν 35 χρόνια διαφορά και είναι κολλητοί. Τα λένε όλα μεταξύ τους, τον εμπιστεύεται, τον σέβεται και έχουν μια υπέροχη σχέση. Όλο όμως αυτό προέρχεται από τη δική του συμπεριφορά γιατί ποτέ δεν της μίλησε σα να τα ξέρει αυτός όλα, ή σα να είναι αφεντικό της. Αντίθετα έχω δει ότι πολλοί νέοι γονείς, ακριβώς επειδή νιώθουν ακόμα την παντοδυναμία της νεότητας, πολλές φορές συμπεριφέρονται απόλυτα προς τα παιδιά τους με αποτέλεσμα τα ίδια τα παιδιά να απομακρύνονται.

[kine]

Margaritafr

 

αυτό που προσπαθώ να πω και δεν ξέρω αν γίνομαι κατανοητή, είναι πως το ζευγάρι κρατιέται και αντέχει όποιες αντιξοότητες μπορεί να του τύχουν (που θα τύχουν όσο κι αν προσπαθείς να προβλέψεις) όταν υπάρχει αγάπη και ειλικρίνεια και αλληλοσεβασμός μεταξύ των δύο. Αν έχετε αυτά, θα βρείτε τρόπους να ικανοποιήσετε όλα σας τα όνειρα και θα κάνετε και λάθη και θα πέσετε και έξω, αλλά θα έχετε ο ένας τον άλλο για να στηρίζεστε και να συνεχίζετε. Αν είσαι σίγουρη για εσάς, μπορείς να αντιμετωπίσεις και τις όποιες ενστάσεις των γονιών σου. Αν πάλι αμφιβάλλεις, περίμενε μέχρι να είστε πιο σίγουροι και να μπορείτε να υποστηρίξετε τις επιλογές σας.

 

ninaki80

καπρίτσιο και κοινωνικό στερεότυπο είναι να μετράς τους ανθρώπους με ποσοτικά κριτήρια. Σε όποια ηλικία και να είσαι, όσο κι αν έχεις οικονομικά εξασφαλισθεί, δεν έχεις εγγύηση ότι δεν θα χάσεις χρήματα, δεν θα ζοριστείς από τα παιδιά σου, δεν θα έρθεις σε ρήξη με τον/την σύζηγο κάποια στιγμή, δεν θα δυσκολευτείς στη ζωή σου. Θέλει προσωπικότητα και καλή καρδιά λοιπόν για να συνεχίζεις όταν δεν είναι όλα τέλεια.

 

Κι όσο για το τι αποδυκνύει ο γάμος: ο πολιτικός γάμος είναι μια δέσμευση απέναντι στο κράτος για κοινές φορολογικές υποχρεώσεις και ο θρησκευτικός γάμος είναι δέσμευση απέναντι στο Θεό για κοινή πορεία προς την θέωση μέσω της οικογένειας.

Υπάρχουν λοιπόν αυτοί οι δύο λόγοι για να παντευτεί κανείς. Υπάρχουν και οι κοινωνικοί λόγοι μετά, που είναι αυτοί της "αποκατάστασης" που λέγαν οι παλιοί, αλλά η κοπέλα έχει κάνει φανερό ότι δεν έχει ανάγκη αποκατάστασης. Είναι ζήτημα επιλογής.

 

YΓ. Και οι δικοί μου γονείς παντρεύτηκαν στα 23 τους έχοντας κάνει σχέση μόνο μεταξύ τους από το σχολείο. Στα 29 τους είχαν 4 μικρά παιδιά. Δεν μας παράτησαν ποτέ για να κάνουν κάτι, μιας και μπορούσαν να κάνουν τα πάντα μαζί με τα παιδιά τους. Φυσικά βοήθησαν και οι παππούδες αλλά δεν μας μεγάλωσαν αυτοί. Το χάσμα γενεών...δυστυχώς είναι στον άνθρωπο κι όχι στην ηλικία όπως είπε και η vtgian. Αν ο γονέας είναι παρών στη ζωή του παιδιού του και θέλει να ακούσει και να μάθει από αυτό (και δεν θεωρεί ότι πάντοτε ξέρει καλύτερα από το παιδί απλά γιατί είναι μεγαλύτερος), σίγουρα θα είναι "φίλοι" μετο παιδί του και θα μοιράζονται εμπειρίες

[Marakakonaki]

Aν υπαρχει αγαπη ειλικρινια και αλληλοσεβασμος σιγουρα το ζευγαρι μπορει να ξεπερασει τα ποο πολλα προβληματα θα του τυχουν.αυτο ομως δεν σημαινει οτι δεν πρεπει να ξεκινας κ με σταθερες βασης.σιγουρα το οικονομικο δεν ειναι το βασικοτερο μιας κ οντως χρηματα τη μια μερα υπαρχουν την αλλη οχι αλλα δεν ειναι κ το πιο ασημαντο.αν δεν υπαρχουν σωστες βασεις πως θα ξεκινησει ενα ζευγαρι τη ζωη του κ πως θα κανουν ενα παιδι?με αγαπη κ ειλικρινια θα ζησουν κ θα ταισουν το παιδι τους?σιγουρα κ αυτα ειναι πολυ βασικα εξισου με το οικονομικο.ολα ειναι συνδεδεμενα μεταξυ τους.δεν πρεπει μονο ποσοτικα να μετρας καποια πραγματα αλλα δεν γινεται κ να μην το κανεις.δεν γινονται ολα τ πραγματα μ καλη καρδια.εννοειται πως η κοπελα αν ειναι σιγουρη για το φιλο της κ αν ειναι κ οκ οικονομικα να μιλησει στους γονεις της κ να προχωρησει.αλλα δεν μπορεις να προχωρας μονο κ μονο επειδη το θες ειδικα σε ενα παιδι βασιζομενος σε μονο στην αγαπη σεν τρεφεσαι με αγαπη.αν η κοπελα ειναι σιγουρη οτι ο φιλος της με τις δουλειες στο φουρνο κ στο beach bar μπορει να ανταπεξελθει στ σπιτι κ στο παιδι τους κ αν ειναι σογουρη οτι οταν τα βρει σκουρα δεν θα τα παρατησει ολα να προχωρησει.αλλα προς τ παρον πρεπει να προχωρα με βαση τα ηδη υπαρχοντα δεδομενα,το εαν θα βρει δουλεια οταν τελειωσει δεν το ξερει.μπορει ν μεινει εγγυος κ να μην βρει μετα.πρεπει με τα υπαρχοντα δεδομενα να σιγουρευτει για καποια πραγματα κ αν θελει να προχωρησει κ μακαρι να της πανε ολα καλα.γιατι κ εγω εχω φιλη που εκανε παιδακι κ παντρευτηκε γιατι το ηθελε κ τωρα τους συντυρουν οι γονεις της καθως ο αντρας της δεν ειχε σταθερη δουλεια κ παρολα αυτα τρελαινοταν για παιδι.κ μολις τ κανανε ενα χρονο μετα ουτε ασχοληται μ το παιδι κ οικονομικα δεν τα βγαζουν περα κ τους συντυρουν οι αλλοι κ γυρνανε κ τις τα λενε εμεις στα λεγαμε.κ δεν εχει βρει κ δουλεια οοως ηθελε γιατι δεν εχει κανεναν να τις κρατησει τ παιδι.για αυτο πολλα πραγμστα τα μετραμε κ ποσοτικα!οχι μονο ποσοτικα αλλα δεν τ παραλειπουμε αυτο

[ninaki80]

Kine δεν μιλησα για ποσοτητα χρηματων αλλα για εμπειρια στο πως θα ανταπεξελθεις σρις δυσκολιες της ζωης. Δυο παιδια που δεν εχουν καμια εμπειρια στο πως να σταθουνε στα ποδια τους το πιο πιθανο ειναι μολις εμφανιστει καποια δυσκολια πραγματικη δεν θα ξερουν απο που να πιαστουν κ οσο ειλικρινης κ αγαπημενα κ να ειναι το πιο πιθανο ειναι να καταστρεψουν την σχεση τους. Μια σχεση ειναι πολυ ωραια οταν στα πληρωνουν ολα οι γονεις σου κ εσυ μονο πας στην σχολη. Καλο ειναι ενας ανθρωπος να τεσταρει τον εαυτο του σε δυσκολιεςκκ οχι να στηριζετε στα ετοιμα. Οσο κ να αγαπας τον αλλο οσο κ ειληκρινης κ να εισαι αν ποτε στη ζωη σου δεν εχεις στηριχτει στα ποδια σου το πιο πιθανο ειναι μετα απο καποιες δυσκολιες να καταστρεψεις την σχεση σου. Οι γονεις βοηθανε επειδη θελουν να προσφερουν κ οχι γιατι καποιος δεν μπορει να τα καταφερει. Αν ειναι να κανω παιδι με μονο την σκεψη οτι πληρωνουν οι γονεις δειχνει κ που μεταφερω τις ευθυνες

[Fwfouska1]

Να πω την αληθεια δεν γνωριζω πως θα σκεφτομαι σε 20 χρονια.σιγουρα αν το παιδι μου αποφασισει απο μικρο να φταιαξει οικογενεια θα θελω να ειμαι σιγουρη οτι εινσι το ιδιο σιγουρο και νιωθει ""χορτασμενο""απο τη ζωη του μεχρι τοτε κ φυσικα θα κρινω κ κστα ποσο το εννοει αυτο απο τον χαρακτηρα π θα εχει πχ αν ειναι σταθερος η επιπολαιος κλπ κλπ.κ μετεπειτα θα θελω εκτος απι σογουρος να ειναι κ ετοιμος κ ψυχολογικα κ οικονομικα να αναλαβει με την γυναικα του τετοια ευθυνη.προσωπικα εμεινα εγγυος ξανα στα 20 κ δυστυχως απεβαλα το μωρακι .απο τοτε χωρις σκεψη ειχαμε πει οτι το θελαμε κ αποφασισαμε να παντρευτουμε. και οι δικοι μου ειχαν παραξενευτει π αποφασισαμε να παντρετουμε κ ηταν μαγκωμενοι στην αρχη γιατι φοβοντουσταν μηπως δεν εχω χορτασει τη ζωη μου μηπως επηρεαστηκαμε απο την εγγυμοσυνη για συτο θελαμε να προχωρησουμε τοσο γρηγορα παρολο την σποβολη

κλπ κλπ.πιο πολυ για εμενα φοβοντουσταν κ οχι για τον αντρα μου.αλλα τους ειπα οτι τον αγαπω ειμαι σιγουρη(οσο πιο πολυ μπορεις να εισαι για καποιον)οτι ο αντρας μου ειναι ετοιμος καθως το εβλεπα κιολας απο διαφορα πραγμστα οτι κ εγω ειμαι ετοιμη κ δεν με ενδιαφερει να ζησω κ αλλα πραγματα μαζι του η με καποιον αλλον γιατι νιωθω καλα.κ ετσι μισο χρονο μετα την αποβολη μου στα 20 μισο μου παντρευτηκαμε.κ φυσικα μειναμε κ 1,5 χρονο παντρεμενη καναμε αλλα 4 ταξιδια μεγαλα κ βγηκαμε κ γλεντησαμε κλπ κλπ.κ μετα ειπαμε θελουμε παιδακι βαλαμε μπρος κ τον 3 μηνα ημουν εγγυος.κ τωρα ειμαι στον 4ο

 

Και η αδερφη μου ηταν αρραβ. Και εμεινε εγκυος αλλα απεβαλε κ μετα παντρυτικε με τν αντρα της στα 24 και δοξα τν θεο ειναι μια χαρα.. Αλλα δν εχει ουτε σχολη να τελειωσει και τα οικονομικα ειναι τελεια οποτε ολα ειναι μελι γαλα.. Συχγαριτιρια για το μωρακι που θα κανεις και ευχομαι καμια γυναικα να μην αποβαλει και να τραβηξει αυτο το ζορι.

[Fwfouska1]

Ειλικρινα με τα σχολια που διαβαζω απο γονεις προφανως με κανουν να νιωθω ασχημα και μαλλον δεν θα το πω στους γονεις μ ακομα γτ και αυτοι φανταζομαι τα ιδια θα μου λενε.. δεν ξερω τι να κανω . Εμεις παντως νιωθουμε ετοιμοι. Το μονο π μας εμποδιζει ουσιαστικα ειναι οι σπουδες με τα λιγα χρωστουμενα μαθηματα που μας εχουν απομεινει.. εγω γενικα ποτε δεν ημουν ανθρωπος της καφετεριας και δεν πολυβγαινω. Εχω 2 3 φιλες και βγαινουμε το πολυ 2 φορες το μηνα..οποτε δεν θα μου λειψουν οι βολτες και οι καφετεριες γιατι ουτως η αλλως δεν βγαινω. Για μενα προσωπικα αυτα ειναι χαμενος χρονος. Οσο για το αγορι μου τον εχω μαθει πλεον πολυ καλα. Ξερω και την καλη και την ασχημη πλευρα του

Και τα πλεονεκτηματα και ολα τ μειονεκτηματα τ. Και οσο για το αν εχει δουλεψει ποτε στη ζωη του ναι.. εχει δουλεψει. Δουλευει απ τα 13 του παραλληλα με τις σπουδες του. Το καλοκαιρι σε ενα beach bar που διαθετουν και το χειμωνα στο φουρνο. Εγω δεν εχω δουλεψει ποτε μου αλλα μολις τελειωσω τις σπουδες μ θα ψαξω για δουλεια.. και αν δεν βρω κατι στο αντικειμενο π σπουδασα θα κανω κατι αλλο εννοειται.

Κοριτσι μου να σου πω την ειλικρινηνμου αποψη. Ειμαι 23 και ειμαι αρραβ\νη. Εχω κανει οτι ειχα αποθυμενο και δν μου κανει εσθηση τπτ πια. Θελω παιδακι αλλα οχι αμεσα δλδ εχω ελευ.επαφες και οποτε ερθει. Μιλα στους γονεις σου και πες τους με πλαγιο τροπο οτι θες να μεινεις μαζι του και δες πως θα αντιδρασουν αν το παρουν καλα πατε με το αγορι σου και νοικιαστε ενα σπιτι και ολα ταβαλλα θα ερθουν απο μονα τους θαντο δεις κ εσυ. Αλλα μιλα τους πες κατι για συγκατικισι η για λογο η αρραβωνα.. Δεν περιπου τι αποψη εχουν. Αφου το θες τοσο πολυ παλεψε το.

[Fwfouska1]

Kine δεν μιλησα για ποσοτητα χρηματων αλλα για εμπειρια στο πως θα ανταπεξελθεις σρις δυσκολιες της ζωης. Δυο παιδια που δεν εχουν καμια εμπειρια στο πως να σταθουνε στα ποδια τους το πιο πιθανο ειναι μολις εμφανιστει καποια δυσκολια πραγματικη δεν θα ξερουν απο που να πιαστουν κ οσο ειλικρινης κ αγαπημενα κ να ειναι το πιο πιθανο ειναι να καταστρεψουν την σχεση τους. Μια σχεση ειναι πολυ ωραια οταν στα πληρωνουν ολα οι γονεις σου κ εσυ μονο πας στην σχολη. Καλο ειναι ενας ανθρωπος να τεσταρει τον εαυτο του σε δυσκολιεςκκ οχι να στηριζετε στα ετοιμα. Οσο κ να αγαπας τον αλλο οσο κ ειληκρινης κ να εισαι αν ποτε στη ζωη σου δεν εχεις στηριχτει στα ποδια σου το πιο πιθανο ειναι μετα απο καποιες δυσκολιες να καταστρεψεις την σχεση σου. Οι γονεις βοηθανε επειδη θελουν να προσφερουν κ οχι γιατι καποιος δεν μπορει να τα καταφερει. Αν ειναι να κανω παιδι με μονο την σκεψη οτι πληρωνουν οι γονεις δειχνει κ που μεταφερω τις ευθυνες

Συμφωνω απολυτα μαζι σου ολα ειναι ωραια οταν τα πληρωνουν οι γονεις. Δλδ να παντρυτεις να κανεις κ παιδι και να σε συντιρουν γονεις κ πεθερικα. Αυτο διχνει ενα πολυ συγκροτιμενο ατομο? Οπως και να το κανουμε η αληθεια ειναι οτι αν δν υπαρχει οικονομικη ανεση ολα ειναι πολυ δυσκολα. Ασ ειμαστε ρεαλιστες η αγαπη η κατανοηση κτλ καλα ειναι και χρειαζονται οπωσδηποτενσ μια σχεση αλλα χρειαζονται εξισου κ τα λεφτα.

[ninaki80]

Οταν θα στηριχτεις στα ποδια σου κ θα εισαι ανεξαρτητη δεν θα φοβασε να μιλησεις στους γονεις σου. Καποιος που φοβατε να μιλησει στους γονεις του δειχνει οτι στηριζετε μονο σε αυτους. Οι γονεις σου αν σε δουν να στηριζεσε στον εαυτο σου κ να μπορεις να ανταπεξελθεις σε πραγματικες δυσκολιες της ζωης κ οχι να ζεις σε ενα ροζ συννεφακι μονοι τους θα σου πουν να κανεις παιδακι. Οποτε αυτο που ρωτας το εχεις απαντησει μονη σου. Μεινε με το αγορι σου μαθε να συντηρεις τον εαυτο σου κ το σπιτικο σου κ κανεις κ το παιδακι.

[ninaki80]

Κ μην περνεις τιποτα ως δεδομενο γιαυτο στηριξου στα ποδια σου. Ο αντρας σου κ οι γονεις ισως να μην ειναι για παντα μαζι σου τιποτα στη ζωη δεν ειναι δεδομενο. Οι ανθρωποι αλλαζουν γιαυτο μαθε να μην στηριζεσε ουτε σε ενα αγορι ουτε στους γονεις σου.