προβλημα με συμμαθητη που ειναι για ειδικο σχολειο

[zouzoula]

Γεια σας! Θα ηθελα τα φωτα οποιου γνωριζει κατι για το θεμα γιατι θα μου στριψει!!!! Η κορη μου αλλαξε προσφατα σχολειο- 3η δημοτικου- πηγαινει και στην ταξη της φοιτα ενα παιδι το οποιο απο πληροφοριες που συνελεξα εχει πολυ σοβαρα προβληματα αναπτυξης και κανονικα θα επρεπε να πηγαινει σε ειδικο σχολειο.Το θεμα ειναι οτι το παιδι αυτο φερεται τελειως αντικοινωνικα και αψυχολογητα -φωναζε, ξεψωνιζει, εννοειται οτι δεν μπορει να ακολουθησει καμια οδηγια οποτε καταλαβαινετε τι μαθημα γινεται. Τα παιδια ολα υποφερουν και το δικο μου καθε μερα γυριζει με πονοκεφαλο και νευρα. Απο οτι μου ειπε η διευθυντρια οι γονεις του παιδιου εχουν το δικαιωμα να αποφασισουν που θα στειλουν το παιδι τους.Αναρωτιεμαι αν μπορω να κανω κατι νομικα.Γνωριζει κανεις κατι σχετικο?

[Miss sunshine]

Γεια σας! Θα ηθελα τα φωτα οποιου γνωριζει κατι για το θεμα γιατι θα μου στριψει!!!! Η κορη μου αλλαξε προσφατα σχολειο- 3η δημοτικου- πηγαινει και στην ταξη της φοιτα ενα παιδι το οποιο απο πληροφοριες που συνελεξα εχει πολυ σοβαρα προβληματα αναπτυξης και κανονικα θα επρεπε να πηγαινει σε ειδικο σχολειο.Το θεμα ειναι οτι το παιδι αυτο φερεται τελειως αντικοινωνικα και αψυχολογητα -φωναζε, ξεψωνιζει, εννοειται οτι δεν μπορει να ακολουθησει καμια οδηγια οποτε καταλαβαινετε τι μαθημα γινεται. Τα παιδια ολα υποφερουν και το δικο μου καθε μερα γυριζει με πονοκεφαλο και νευρα. Απο οτι μου ειπε η διευθυντρια οι γονεις του παιδιου εχουν το δικαιωμα να αποφασισουν που θα στειλουν το παιδι τους.Αναρωτιεμαι αν μπορω να κανω κατι νομικα.Γνωριζει κανεις κατι σχετικο?

 

Δυστυχώς αυτά συμβαίνουν όταν το κράτος αφηνει στη διακριτική ευχερεια του γονέα να αποφασίσει για ένα τόσο σοβαρό θέμα για το οποίο ούτε ειδικός είναι να αποφανθεί ούτε και αντικειμενικός για να το κρινει φυσικά.

Εμείς οι εκπαιδευτικοί να δεις τί τραβάμε....

Σε όλα τα σχολεία υπάρχουν τέτοια παιδιά και το μόνο που μπορείς να κάνεις δυστυχώς είναι να πάρεις το δικό σου παιδί.

Για το άλλο παιδί βάση νόμου δε μπορείς να κάνεις τίποτα.

Ούτε και το σχολείο.

[Αγγελίνα_2]

Δε μπορείς να κάνεις τίποτα νομικά, μόνο να ζητήσεις τη μετεγγραφή του δικού σου παιδιού. Το σχολείο δεν μπορεί καν να φέρει παράλληλη στήριξη για το άλλο παιδί, χωρίς την έγκριση των γονιών του.

[vicky86]

Βεβαια ολα αυτα ειναι σχετικα απο "πληροφοριες" που συνελεξες.πρεπει το παιδι να περασει επιτροπη κ αν κριθει απαραιτητο να φοιτησει σε ειδικο σχολειο η να εχει παραλληλη στηριξη πρεπει να το κανουν οι γονεις για το καλο του δικου τους παιδιου.αλλα ενας ειδικος θα το κρινει αυτο.κανενας γονιος.ουτε του παιδιου ουτε των συμμαθητων.

Οταν πηγαινε ο αδερφος μου δημοτικο πολλοι γονεις ελεγαν στη μανα μου να τον παει σε ειδικο σχολειο(η εναλλακτικη που ειχαμε ηταν τραγικη).το παιδι ομως ειχε περασει απο ειδικους κ κρινανε οτι μπορει να φοιτησει σε κανονικο σχολειο.σιγουρα πολλες δασκαλες περασανε ασχημα,προσπαθησα να τον διαβασω,απο τα 7-11ηταν παρα πολυ δυσκολος.

Αυτα τα γραφω γτ δ μπορεις να ξερεις τι πραγματικα ισχυει

[zouzoula]

ευχαριστω για τις απαντησεις

[ZWH]

Βεβαια ολα αυτα ειναι σχετικα απο "πληροφοριες" που συνελεξες.πρεπει το παιδι να περασει επιτροπη κ αν κριθει απαραιτητο να φοιτησει σε ειδικο σχολειο η να εχει παραλληλη στηριξη πρεπει να το κανουν οι γονεις για το καλο του δικου τους παιδιου.αλλα ενας ειδικος θα το κρινει αυτο.κανενας γονιος.ουτε του παιδιου ουτε των συμμαθητων.

Οταν πηγαινε ο αδερφος μου δημοτικο πολλοι γονεις ελεγαν στη μανα μου να τον παει σε ειδικο σχολειο(η εναλλακτικη που ειχαμε ηταν τραγικη).το παιδι ομως ειχε περασει απο ειδικους κ κρινανε οτι μπορει να φοιτησει σε κανονικο σχολειο.σιγουρα πολλες δασκαλες περασανε ασχημα,προσπαθησα να τον διαβασω,απο τα 7-11ηταν παρα πολυ δυσκολος.

Αυτα τα γραφω γτ δ μπορεις να ξερεις τι πραγματικα ισχυει

Συμφωνω μαζι σου.. Ειδικα με το θεμα πληροφοριων οι οποιες μπορει να ειναι απο ασχετα ατομα.. Εχω ξαναπει οτι υπηρχε μαμα που κατηγορουσε ενα παιδακι στο τμημα του γιου μου οτι ειχε δυσλεξια μυαλου!!!!!!!!

Καθε νομισμα εχει δυο οψεις.. μπορει οντως ενα παιδι να εχει σοβαρα θεματα και γονεις αδιαφορους, αλλα και γονεις που ενδιαφερονται και κανουν το καλυτερο για το παιδι τους, περιμενοντας απο το κρατος να τους στηριξει. Δεν ειναι παντα λυση το ειδικο σχολειο και δεν ειναι για ολα τα παιδια.

[ΑΡΓΚ]

Γεια σας! Θα ηθελα τα φωτα οποιου γνωριζει κατι για το θεμα γιατι θα μου στριψει!!!! Η κορη μου αλλαξε προσφατα σχολειο- 3η δημοτικου- πηγαινει και στην ταξη της φοιτα ενα παιδι το οποιο απο πληροφοριες που συνελεξα εχει πολυ σοβαρα προβληματα αναπτυξης και κανονικα θα επρεπε να πηγαινει σε ειδικο σχολειο.Το θεμα ειναι οτι το παιδι αυτο φερεται τελειως αντικοινωνικα και αψυχολογητα -φωναζε, ξεψωνιζει, εννοειται οτι δεν μπορει να ακολουθησει καμια οδηγια οποτε καταλαβαινετε τι μαθημα γινεται. Τα παιδια ολα υποφερουν και το δικο μου καθε μερα γυριζει με πονοκεφαλο και νευρα. Απο οτι μου ειπε η διευθυντρια οι γονεις του παιδιου εχουν το δικαιωμα να αποφασισουν που θα στειλουν το παιδι τους.Αναρωτιεμαι αν μπορω να κανω κατι νομικα.Γνωριζει κανεις κατι σχετικο?

 

Ευτυχώς όχι, δεν μπορεί κανείς να κάνει κάτι νομικά επειδή ένα παιδάκι είναι άρρωστο. Αν το παιδί δεν είναι σε θέση να φοιτήσει στο κανονικό σχολείο, είναι θέμα του συλλόγου διδασκόντων, του διευθυντή, του δασκάλου ειδικής αγωγής, του σχολικού συμβούλου, του ΚΕΔΥ να αποφασίσουν αν το παιδί χρήζει αξιολόγησης, αν μπορίε να προαχθεί σε επόμενη τάξη, αν χρειάζεται εξτρα βοήθεια. Το αν ένα παιδί ενοχλεί συμμαθητές του, λόγω ασθένειας, όχι να πουλάει τσαμπουκά, δεν είναι λόγος να μη φοιτήσει το παιδί στο σχολείο. Μιλήστε με τη δασκάλα, και ρωτήστε αν προβλέπετε δασκαλα ειδικής αγωγής και τι μπορεί να γίνει για να ελαττωθούν τα προβλήματα. Το να εξαφανιστεί το άρρωστο παιδί σίγουρα δεν είναι η λύση.

[diminna]

Δεν έχω λόγια! Ρωτάς συμβουλές με ποιο τρόπο να απομακρυνθεί το παιδί και να πάει σε ειδικό σχολείο;

Ξέρεις τι σημαίνει ειδικό σχολείο, που με ελαφριά την συνείδηση, προτείνεις κάτι τέτοιο;

Συνέλεξες πληροφορίες, ισχυρίζεσαι!

Από πού; Ποιος στις έδωσε;

Μεγάλη πληγή τα πηγαδάκια των μαμάδων, που κάθονται έξω από την πόρτα και κουτσομπολεύουν τα άλλα παιδιά, νιώθοντας σίγουρες και ευτυχισμένες ότι τα δικά τους παιδιά, είναι υγειέστατα.

Αντί να κάτσεις και να συμβουλέψεις το παιδί σου, να πλησιάσει το παιδάκι, ψάχνεσαι πως θα το διώξεις.

Σκέφτεσαι την καρδούλα του; Την ψυχολογία του;

Όχι βέβαια! Την βολή σου σκέφτεσαι και μόνο!

[emmaki]

Πρωτον, "εμαθα", "ρωτησα" και "συμπερανα" ειναι κουτσομπολιστικες συμπεριφορες!

Δευτερον, ο γονιος πραγματι εχει δικαιωμα να εγγραψει το παιδι του σε οποια δομη επιθυμει και ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορει να του αρνηθει αυτο το δικαιωμα. Ακομα και για να επαναλαβει ενα παιδι ταξη δημοτικου χρριαζεται η συμφωνη γνωμη του γονεα.

Τριτον, δεν μπορει ή μαλλον δεν πρεπει κανει να ξερει αν το παιδι εχει περασει απο αξιολογηση, τι εχει προταθει και τι κινησεις εγιναν.

Τεταρτο, μπορει το παιδι να περιμενει παραλληλη στηριξη η οποια να εχει ζητηθει, να εχει εγκριθει απο το υπουργειο αλλα να μην εχει προσληφθει ακομα (περυσι προσληψεις γινοταν και τον Απριλιο).

Τελος, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν μπορει να μιλαει για ειδικο σχολειο ετσι απλα! Οποια και να ειναι τα θεματα του παιδιου, ο,τι δυσκολιες και να αντιμετωπιζει ο καταλληλος για να προτεινει το ειδικο σχολειο (ή την οποθα αλλη δομη) εινσι το ΚΕΔΔΥ.

 

Πρακτικα. Μιλα με τη δασκαλα. Μιλα με την κορη σου. Δεν ειναι λυση να της αλλαξεις σχολειο. Μπορει στο αλλο σχολειο να υπαρχει επισης καποιο παιδι με παρομοια θεματα, αλλωστε η ταση ειναι τα ΚΕΔΔΥ πολυ δυσκολα να προτεινουμε ειδικο σχολειο και στοχος μας ειναι η ρνταξβ και η ενσωματωση. Σκεψου οτι αυτο το παιδι, αυριο μπορει να ειναι ο γειτονας της κορης σου, αυτος που θα εργαζεται στο διπλανο γραφειο.... Εκει τι θα κανει; Θα σηκωνετσι να φευγει;

[efaki27]

Δεν έχω λόγια! Ρωτάς συμβουλές με ποιο τρόπο να απομακρυνθεί το παιδί και να πάει σε ειδικό σχολείο;

Ξέρεις τι σημαίνει ειδικό σχολείο, που με ελαφριά την συνείδηση, προτείνεις κάτι τέτοιο;

Συνέλεξες πληροφορίες, ισχυρίζεσαι!

Από πού; Ποιος στις έδωσε;

Μεγάλη πληγή τα πηγαδάκια των μαμάδων, που κάθονται έξω από την πόρτα και κουτσομπολεύουν τα άλλα παιδιά, νιώθοντας σίγουρες και ευτυχισμένες ότι τα δικά τους παιδιά, είναι υγειέστατα.

Αντί να κάτσεις και να συμβουλέψεις το παιδί σου, να πλησιάσει το παιδάκι, ψάχνεσαι πως θα το διώξεις.

Σκέφτεσαι την καρδούλα του; Την ψυχολογία του;

Όχι βέβαια! Την βολή σου σκέφτεσαι και μόνο!

Συμφωνω απολυτα!!!ο κολος μας να ειναι καλα,κ οι αλλοι ας πανε να πνιγουν!

[BabyCute]

το δικο μου καθε μερα γυριζει με πονοκεφαλο

Δωστης ασπιρίνη ...... Η βαλτη σε λέσχη τελειων μαθητών να μην εχει να κανει με κοινούς θνητούς...

[smak]

Εγω θα το παω αλλού κ θα πω οτι οσο πιο νωρίς συνειδητοποιησει ενας γονιος οτι εχει ενα παιδι με ειδικες αναγκες/ικανοτητες τοσο πιο πολυ θα βοηθήσει το παιδί του να εξελιχθεί. Εχω αρκετά παραδείγματα στον περιγυρο μου....καλα κ κακα...

Αυτα τα παιδιά χρήζουν ειδικής παιδαγωγικης μεταχείρισης κακα τα ψεμματα.

[nikol_te]

ποσο ασχημο ειναι οι γονεις αντι να προτρεπουν τα παιδια τους να πλησιασουν τα διαφορετικα παιδια,να κοιτανε πώς να τα απομακρυνουν.

ειχα κ εγω παιδακι με αυτισμο στην α κ β δημοτικου.και συνοδο ειχε κ τσιριζε κ χτυπαγε(εμενα μονο). και τα πρωτακια αναγκαζονταν να κανουν μαθηματικα, εχοντας αυτο το παιδακι να τους φωναζει πανω απο το κεφαλι τους. εκανα υπερανθρωπες προσπαθειες, κυριως με τα υπολοιπα παιδια.

περσι αποφοιτησαν απο το δημοτικο κ ολη η ταξη φωναζε ρυθμικα το ονομα αυτου του μαθητη κ τον χειροκροτουσαν.ολο το σχολειο εκλαιγε με την ευαισθησια αυτων των παιδιων.κ εγω ειχα μαμαδες που ηθελαν να τον διωξουν, που με κυνηγησαν κ μου εκαναν δυσκολη τη ζωη για 2 χρονια. αλλα ειχα κ συμμαχους αλλες μαμαδες, που ηταν διπλα μου.

δασκαλοι 55 χρονων στο σχολειο, εχουν να λενε οτι ηταν το καλυτερο τμημα που γνωρισαν ποτε. το δεσιμο τους κ η ενσυναισθηση τους ηταν απιστευτα. πηραν μαθηματα ανεκτιμητα κατα την αποψη μου.

ελατε στη θεση αυτου του γονιου, αυτου του παιδιου.σκεφτειτε οτι θα μπορουσε να ηταν το δικο σας παιδι.

[vicky86]

Εγω θα το παω αλλού κ θα πω οτι οσο πιο νωρίς συνειδητοποιησει ενας γονιος οτι εχει ενα παιδι με ειδικες αναγκες/ικανοτητες τοσο πιο πολυ θα βοηθήσει το παιδί του να εξελιχθεί. Εχω αρκετά παραδείγματα στον περιγυρο μου....καλα κ κακα...

Αυτα τα παιδιά χρήζουν ειδικής παιδαγωγικης μεταχείρισης κακα τα ψεμματα.

 

Συμφωνω.αν το παιδι πρεπει να εχει ιδιαιτερη μεταχειριση πρεπει να την παρει για δικο του καλο.δ ειμαστε ομως εμεις που θα το κρινουμε αυτο.ουτε οι γονεις του εκαστοτε παιδιου.ξερουμε αν υπαρχουν υποδομες στην εκαστοτε περιοχη;η αν υπαρχει η δυνατοτητα παραλληλης στηριξης;αν δ το κρινει η επιτροπη τι να κανεις;

[BabyCute]

ποσο ασχημο ειναι οι γονεις αντι να προτρεπουν τα παιδια τους να πλησιασουν τα διαφορετικα παιδια,να κοιτανε πώς να τα απομακρυνουν.

ειχα κ εγω παιδακι με αυτισμο στην α κ β δημοτικου.και συνοδο ειχε κ τσιριζε κ χτυπαγε(εμενα μονο). και τα πρωτακια αναγκαζονταν να κανουν μαθηματικα, εχοντας αυτο το παιδακι να τους φωναζει πανω απο το κεφαλι τους. εκανα υπερανθρωπες προσπαθειες, κυριως με τα υπολοιπα παιδια.

περσι αποφοιτησαν απο το δημοτικο κ ολη η ταξη φωναζε ρυθμικα το ονομα αυτου του μαθητη κ τον χειροκροτουσαν.ολο το σχολειο εκλαιγε με την ευαισθησια αυτων των παιδιων.κ εγω ειχα μαμαδες που ηθελαν να τον διωξουν, που με κυνηγησαν κ μου εκαναν δυσκολη τη ζωη για 2 χρονια. αλλα ειχα κ συμμαχους αλλες μαμαδες, που ηταν διπλα μου.

δασκαλοι 55 χρονων στο σχολειο, εχουν να λενε οτι ηταν το καλυτερο τμημα που γνωρισαν ποτε. το δεσιμο τους κ η ενσυναισθηση τους ηταν απιστευτα. πηραν μαθηματα ανεκτιμητα κατα την αποψη μου.

ελατε στη θεση αυτου του γονιου, αυτου του παιδιου.σκεφτειτε οτι θα μπορουσε να ηταν το δικο σας παιδι.

Μπραβο κορίτσι ... Σκέψου τι ανθρώποι θα γίνουν σε μερικα χρονια οταν εχουν μάθει να αγκαλιάζουν και οχι να ξεφορτώνονται .....

[ZWH]

Συμφωνω.αν το παιδι πρεπει να εχει ιδιαιτερη μεταχειριση πρεπει να την παρει για δικο του καλο.δ ειμαστε ομως εμεις που θα το κρινουμε αυτο.ουτε οι γονεις του εκαστοτε παιδιου.ξερουμε αν υπαρχουν υποδομες στην εκαστοτε περιοχη;η αν υπαρχει η δυνατοτητα παραλληλης στηριξης;αν δ το κρινει η επιτροπη τι να κανεις;

Εγω θα προσθεσω, ποιοι ειμαστε εμεις για να κρινουμε τι χρειαζεται ενα παιδι? Πως μπορουμε να κρινουμε και με ποιες γνωσεις? Αληθεια, εχω κουραστει απο ολους αυτους που βγαζουν συμπερασματα χωρις να ξερουν. Συμπερασματα για το τι εχει το καθε παιδι, συμπερασματα για την αδιαφορια του γονιου, συμπερασματα για το καθετι. Αυτοι οι ιδιοι γονεις που κανουν τα πηγαδακια εξω απο τα καγκελα και προσαπτουν οτι θελουν στον καθενα, εαν τους πεις οτι το δικο τους παιδι εχει καποιο θεματακι θα το αρνηθουν και θα σε βρισουν απο πανω.

Σιγουρα υπαρχουν παιδια που μπορει να δυσκολευουν μια ταξη να προχωρησει. Η λυση δεν ειναι οτι δεν μας αρεσει να το πεταμε...

[kotsifikos]

Δεν έχω λόγια! Ρωτάς συμβουλές με ποιο τρόπο να απομακρυνθεί το παιδί και να πάει σε ειδικό σχολείο;

Ξέρεις τι σημαίνει ειδικό σχολείο, που με ελαφριά την συνείδηση, προτείνεις κάτι τέτοιο;

Συνέλεξες πληροφορίες, ισχυρίζεσαι!

Από πού; Ποιος στις έδωσε;

Μεγάλη πληγή τα πηγαδάκια των μαμάδων, που κάθονται έξω από την πόρτα και κουτσομπολεύουν τα άλλα παιδιά, νιώθοντας σίγουρες και ευτυχισμένες ότι τα δικά τους παιδιά, είναι υγειέστατα.

Αντί να κάτσεις και να συμβουλέψεις το παιδί σου, να πλησιάσει το παιδάκι, ψάχνεσαι πως θα το διώξεις.

Σκέφτεσαι την καρδούλα του; Την ψυχολογία του;

Όχι βέβαια! Την βολή σου σκέφτεσαι και μόνο!

 

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα..

Ειλικρινά απορώ με την νοοτροπία ορισμένων ανθρώπων.

 

Στην θεματοθέτρια να πω πως κανονικά θα έπρεπε να ρωτάς τι μπορείς να κάνεις ως μητέρα έτσι ώστε να βοηθήσετε το άλλο παιδάκι να ενταχθεί στο σύνολο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και όχι να ψάχνεις τρόπους ''νομικούς'' να το ξεφορτωθείς σαν ένα ''κακό σπυρί'...ντροπή πραγματικά

[mkcm]

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα..

Ειλικρινά απορώ με την νοοτροπία ορισμένων ανθρώπων.

 

Στην θεματοθέτρια να πω πως κανονικά θα έπρεπε να ρωτάς τι μπορείς να κάνεις ως μητέρα έτσι ώστε να βοηθήσετε το άλλο παιδάκι να ενταχθεί στο σύνολο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και όχι να ψάχνεις τρόπους ''νομικούς'' να το ξεφορτωθείς σαν ένα ''κακό σπυρί'...ντροπή πραγματικά

 

Δεν έχω λόγια! Ρωτάς συμβουλές με ποιο τρόπο να απομακρυνθεί το παιδί και να πάει σε ειδικό σχολείο;

Ξέρεις τι σημαίνει ειδικό σχολείο, που με ελαφριά την συνείδηση, προτείνεις κάτι τέτοιο;

Συνέλεξες πληροφορίες, ισχυρίζεσαι!

Από πού; Ποιος στις έδωσε;

Μεγάλη πληγή τα πηγαδάκια των μαμάδων, που κάθονται έξω από την πόρτα και κουτσομπολεύουν τα άλλα παιδιά, νιώθοντας σίγουρες και ευτυχισμένες ότι τα δικά τους παιδιά, είναι υγειέστατα.

Αντί να κάτσεις και να συμβουλέψεις το παιδί σου, να πλησιάσει το παιδάκι, ψάχνεσαι πως θα το διώξεις.

Σκέφτεσαι την καρδούλα του; Την ψυχολογία του;

Όχι βέβαια! Την βολή σου σκέφτεσαι και μόνο!

 

Συμφωνώ απόλυτα και με τα δύο!!!!!!!!!! Όσο για τα σούπα - μούπες.... Τι να πω, μαμάδες να κουτσομπολεύουν ένα ΠΑΙΔΑΚΙ;! Απλά ακατανόητο, μην πω ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!!!!!!!!!

[osin]

Καλημέρα κι από μένα.

Εχω φοιτήσει σε δημοτικό σε σχολείο, που η μία τάξη του ήταν για παιδιά με "ειδικές ανάγκες" (ανεξάρτητη). Η αλήθεια είναι ότι στην πράξη, χωρίς να έχουμε εμείς τα υπόλοιπα παιδιά προετοιμαστεί από τους δασκάλους ή τις οικογένειές μας για μία τέτοια κατάσταση, στο διάλειμμα η συνύπαρξη ήταν πολλές φορές εκρηκτική. Δηλαδή, είτε τα φοβόμασταν (εγώ ήμουν σε αυτήν την κατηγορία) είτε τα χλευάζαμε (αυτή η κατηγορία είναι γνωστή σε όλους μας). Ένα μπάχαλο.

Στο γυμνάσιο είχαμε δυο συμμαθητές μέσα στο τμήμα μας. Ο ένας, απλώς είχε ελαφράς μορφής νοητική υστέρηση, αλλά ήταν πολύ ήπιο και καλοβαλμένο παιδί. Ο άλλος ήταν άλλου τύπου, είχε εκρήξεις θυμού και ξεσπάσματα. Και με τους δύο τα πηγαίναμε καλά. Το τμήμα μας λειτουργούσε κανονικά. Με τον δεύτερο υπήρχαν αρκετές δυσκολίες, σίγουρα, αλλά λειτουργούσαμε ως τμήμα. Με τον πρώτο, φυσικά, δεν υπήρξε ποτέ κάποιο ζήτημα, το αγαπούσαμε όλοι πολύ!

Θέλω να πιστεύω ότι 2 δεκαετίες (και πλέον) μετά, το εκπαιδευτικό προσωπικό και σύστημα (πρέπει να) είναι πιο προετοιμασμένο για αντιμετώπιση τέτοιων συνθηκών.

Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω ένα περιστατικό που συνέβη πριν 3 μήνες στον παιδίατρό μας, και όποτε το θυμάμαι βουρκώνω. Εξέταζε στο ιατρείο του τη δική μας κόρη, κι έξω στο μπαλκόνι ήταν ένα κοριτσάκι 6-7 χρονών, με νοητική υστέρηση (ενδεχομένως, δεν ξέρω ακριβώς) το οποίο φώναζε, ούρλιαζε (όχι επιθετικά). Το άκουγα σε όλη τη διάρκεια της εξέτασης και δε μπορούσα να συγκεντρωθώ στο δικό μου το παιδί. Όσο ήμουν μέσα σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να το χαϊδέψω μόλις το δω (δεν ξέρω, βλακώδης σκέψη; από τότε που έγινα μαμά μου βγαίνουν διάφορες ευαισθησίες), αλλά δεν πρόλαβα. Γιατί; Μόλις βγήκαμε έξω στην αναμονή, ο πατέρας του πήγε το μάζεψε από το μπαλκόνι, και το πήρε πάρα πολύ γρήγορα μέσα στο ιατρείο, που σχεδόν μόλις πρόλαβα να το δω. Κι αυτό επειδή εκείνος ο πατέρας έχει μάθει ότι το παιδί του "ενοχλεί", οπότε απλά πρέπει να το "εξαφανίζει". Πικράθηκα τόσο πολύ που δεν περιγράφεται

Όσοι έχουν καθ' όλα υγιή παιδιά είναι απίστευτα τυχεροί, όμως δυστυχώς δεν είναι όλοι έτσι...

[mikri_mpoumpou]

Καλημερα απο μενα..διαβαζω το θεμα απο την αρχη...μπορω να πω πως διαφωνω κι εγω με την θεματοθετρια...αλλα δυστυχως διαφωνω και με πολλες απο εσας!

Ενω ολα αυτα που λετε με βρισκουν συμφωνη...εχετε δικιο απολυτο...αντι εσεις να κριτικαρετε με αυτον τον τροπο τη θεματοθετρια που "εκρινε" ενα παιδακι με προβληματα...το καλυτερο θα ηταν να τις δωσετε λυσεις..ή συμβουλες προς την κορη της..πως να προσεγγισουν το παιδακι με προβληματα..πως να χειριστει γενικα αυτη την κατασταση!Οχι να μιλατε με τετοιο τροπο....θεωρω πως θα καταλαβαινε καλυτερα το προβλημα αν της μιλουσατε ομορφα...και οχι τοοοσο επιθετικα!Και ξαναλεω...σε ολα οσα ειπατε συμφωνω...αλλα οχι στον τροπο σας!Ειναι επιεικως απαραδεκτος!

 

Εγω θα πω μονο στη θεματοθετρια...αυτα που μου ελεγε και μενα η μαμα μου για ενα παρομοιο θεμα που ειχαμε στο σχολειο...

Να του μιλαμε του παιδιου αυτου ολα τα παιδακια,να το παιζουμε να μην το εξαιρουμε απο πουθενα,να το αγκαλιαζουμε..κι οταν αυτο γινεται επιθετικο εμεις να ειμαστε γλυκοι απεναντι του και να προσπαθουμε να το ηρεμουμε!Αν η κατασταση ξεφυγει να ειδοποιουμε τους δασκαλους..μεσα στο μαθημα να προσπαθουμε να το ενταξουμε κι οχι να το κοροιδευουμε...και γενικα να την κανεις να σκεφτει αν ο Θεος την εκανε την ιδια ετσι..θα της αρεσε η κοροιδια κι η απομονωση??Φυσικα οχι..σε κανεναν δεν αρεσει!Ας αρχισουμε να αλλαξουμε τον κοσμο λιγο προς το καλο....ειμαστε τοοοσο μπροστα σε τοσα αλλα...μα τοοοσο πισω στην κοινωνικοποιηση!

Ολα αυτα μου τα ειπε οταν ημουν κι εγω 6 χρονων....και πρωτη ξεκινησα εγω να το παιρνω με το καλο το παιδακι..κι υστερα ακολουθησαν κι αλλοι...δεν θα σου κρυψω πως πολλα παιδια κοροιδευαν μετα κι εμενα..δεν ηταν ευκολο...αλλα δεν μετανιωσα ποτε..δεν θα τα ξεχασω αυτα ποτε..βοηθησαμε ενα παιδακι να αισθανεται καλυτερα κι οχι μονο...και μονο τα καλα εχω να θυμαμαι!

Εγραψε κι η μαμα ενος αυτιστικου παιδιου εδω....κι αυτο που ειπε ειναι το μεγαλυτερο κι αληθεινοτερο που ακουσα....ΠΗΡΑΜΕ ΜΕΓΑΑΑΑΛΟ μαθημα ζωης απο αυτο το παιδακι...και μας βοηθησε ΠΟΛΥΥΥΥ να εκτιμησουμε ολα αυτα που εχουμε!Που ειμαστε υγιειης πανω απο ολα..κι υποτιθεται ανθρωποι με μυαλο!

Ας το αξιοποιουμε αυτο το μυαλο που μας χαρισε ο Θεος και την υγεια μας...προσπαθωντας να γινουμε καλυτεροι ανθρωποι και βοηθωντας να ενταχθουν κι αλλα παιδια-ανθρωποι στην καθημερινοτητα!

[Dragonfly]

Γεια σας! Θα ηθελα τα φωτα οποιου γνωριζει κατι για το θεμα γιατι θα μου στριψει!!!! Η κορη μου αλλαξε προσφατα σχολειο- 3η δημοτικου- πηγαινει και στην ταξη της φοιτα ενα παιδι το οποιο απο πληροφοριες που συνελεξα εχει πολυ σοβαρα προβληματα αναπτυξης και κανονικα θα επρεπε να πηγαινει σε ειδικο σχολειο.Το θεμα ειναι οτι το παιδι αυτο φερεται τελειως αντικοινωνικα και αψυχολογητα -φωναζε, ξεψωνιζει, εννοειται οτι δεν μπορει να ακολουθησει καμια οδηγια οποτε καταλαβαινετε τι μαθημα γινεται. Τα παιδια ολα υποφερουν και το δικο μου καθε μερα γυριζει με πονοκεφαλο και νευρα. Απο οτι μου ειπε η διευθυντρια οι γονεις του παιδιου εχουν το δικαιωμα να αποφασισουν που θα στειλουν το παιδι τους.Αναρωτιεμαι αν μπορω να κανω κατι νομικα.Γνωριζει κανεις κατι σχετικο?

 

Είμαι πολύ περίεργη να μάθω τι πληροφορίες συνέλεξες...

[Dragonfly]

Δωστης ασπιρίνη ...... Η βαλτη σε λέσχη τελειων μαθητών να μην εχει να κανει με κοινούς θνητούς...

 

Να μια ωραία λύση!

 

ποσο ασχημο ειναι οι γονεις αντι να προτρεπουν τα παιδια τους να πλησιασουν τα διαφορετικα παιδια,να κοιτανε πώς να τα απομακρυνουν.

 

Η θεματοθέτρια ξέχασε να συλλέξει πληροφορίες για κάτι τέτοιο...

 

Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα..

Ειλικρινά απορώ με την νοοτροπία ορισμένων ανθρώπων.

 

Στην θεματοθέτρια να πω πως κανονικά θα έπρεπε να ρωτάς τι μπορείς να κάνεις ως μητέρα έτσι ώστε να βοηθήσετε το άλλο παιδάκι να ενταχθεί στο σύνολο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και όχι να ψάχνεις τρόπους ''νομικούς'' να το ξεφορτωθείς σαν ένα ''κακό σπυρί'...ντροπή πραγματικά

 

Συμφωνώ. Έβγαλε πόρισμα για ειδικό σχολείο επειδή το παιδί της "ενοχλείται".

[livinath]

Ως προς τις απορίες της θεματοθέτριας με κάλυψε η Daenerys_T και όλες όσες προηγήθηκαν σε αυτό το σκεπτικό.

 

Να ρωτήσω κάτι επειδή είμαι άσχετη με διαδικασίες? Αν υποθέσουμε ότι ένα παιδί με κάποιο πρόβλημα το οποίο δημιουργεί προβλήματα στη ροή του μαθήματος (που δημιουργεί π.χ. ξεσπάσματα θυμού) δεν γνωρίζω τι θα μπορούσε να είναι αυτό, φοιτά μετά από απόφαση των γονιών του σε κανονικό σχολείο. Καλά μέχρι εδώ. Οι γονείς είναι υποχρεωμένοι - φαντάζομαι - να ενημερώσουν το σχολείο, σωστά? Αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί (η ενημέρωση) ποια είναι η αντιμετώπιση του σχολείου? Υποθέτω ότι δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί τη φοίτηση ακόμα κι αν χρειάζεται δάσκαλος ειδικής αγωγής που δεν θα υπάρχει σε μια τέτοια περίπτωση όμως. Τι γίνεται όμως? Πως αντιμετωπίζονται τέτοιες καταστάσεις? Ουσιαστικά αυτό που ρωτάω είναι το πως θα αντιμετωπιστεί μια κατάσταση στην οποία οι γονείς προσπαθούν είτε να αποκρύψουν μια διάγνωση, είτε εθελοτυφλούν, είτε είναι αδιάφοροι. Φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο είναι σπάνιο αλλά σίγουρα δεν είναι και ανύπαρκτο. Τι γίνεται λοιπόν??

[Dragonfly]

Ουσιαστικά αυτό που ρωτάω είναι το πως θα αντιμετωπιστεί μια κατάσταση στην οποία οι γονείς προσπαθούν είτε να αποκρύψουν μια διάγνωση, είτε εθελοτυφλούν, είτε είναι αδιάφοροι. Φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο είναι σπάνιο αλλά σίγουρα δεν είναι και ανύπαρκτο. Τι γίνεται λοιπόν??

 

Οι εκπαιδευτικοί θα γνωρίζουν καλύτερα να μας απαντήσουν.

 

Αυτό που σκέφτομαι όμως είναι πως αν υπάρχει κάποιο παιδί με οποιοδήποτε θέμα σε μία τάξη, είτε αυτό πηγάζει από κάποια διαταραχή, είτε από ψυχολογικούς λόγους, είτε από οτιδήποτε, το σχολείο αυτό που μπορεί να προσπαθήσει, είναι να πείσει τους γονείς να ενδιαφερθούν ή να επιμορφώσει τους δασκάλους στο πως να αντιμετωπίζουν διάφορες καταστάσεις ή ιδανικά και τα δύο. Νομίζω υπάρχουν και σύμβουλοι τους οποίους μπορεί να καλέσει το σχολείο.

Από εκεί και πέρα δεν καταλαβαίνω γιατί είναι απαραίτητο να έχει διάγνωση η δασκάλα προκειμένου να διαχειριστεί κάποιο μαθητή...

[ΑΡΓΚ]

Ως προς τις απορίες της θεματοθέτριας με κάλυψε η Daenerys_T και όλες όσες προηγήθηκαν σε αυτό το σκεπτικό.

 

Να ρωτήσω κάτι επειδή είμαι άσχετη με διαδικασίες? Αν υποθέσουμε ότι ένα παιδί με κάποιο πρόβλημα το οποίο δημιουργεί προβλήματα στη ροή του μαθήματος (που δημιουργεί π.χ. ξεσπάσματα θυμού) δεν γνωρίζω τι θα μπορούσε να είναι αυτό, φοιτά μετά από απόφαση των γονιών του σε κανονικό σχολείο. Καλά μέχρι εδώ. Οι γονείς είναι υποχρεωμένοι - φαντάζομαι - να ενημερώσουν το σχολείο, σωστά? Αν κάτι τέτοιο δεν συμβεί (η ενημέρωση) ποια είναι η αντιμετώπιση του σχολείου? Υποθέτω ότι δεν έχει δικαίωμα να αρνηθεί τη φοίτηση ακόμα κι αν χρειάζεται δάσκαλος ειδικής αγωγής που δεν θα υπάρχει σε μια τέτοια περίπτωση όμως. Τι γίνεται όμως? Πως αντιμετωπίζονται τέτοιες καταστάσεις? Ουσιαστικά αυτό που ρωτάω είναι το πως θα αντιμετωπιστεί μια κατάσταση στην οποία οι γονείς προσπαθούν είτε να αποκρύψουν μια διάγνωση, είτε εθελοτυφλούν, είτε είναι αδιάφοροι. Φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο είναι σπάνιο αλλά σίγουρα δεν είναι και ανύπαρκτο. Τι γίνεται λοιπόν??

 

Προσωπικά, έχοντας μέχρι στιγμής 3 παιδιά στο σχολείο σε διαφορετικές βαθμίδες, η εντύπωση που έχω είναι ότι συνήθως οι γονείς είναι που τρέχουν πρώτοι και προσπαθούν να βοηθήσουν, δεν είναι το σχολείο που πιέζει.

Τρία περιστατικά γνωρίζω προσωπικά, από συμμαθητές των παιδιών μου, όπου υπήρχε διάσταση απόψεων:

- μία με παιδί με ΔΕΠΥ όπου η δασκάλα ζητούσε εντόνως το παιδί να πάει σε ειδικό σχολείο. Τελικά το ΚΕΔΔΥ δε δικαιολόγησε καν παράλληλη στήριξη, παρόλο που και οι γονείς την ήθελαν, και το πρόβλημα λύθηκε ως δια μαγείας όταν το παιδί άλλαξε δασκάλα που ήταν σε θέση να το χειριστεί και να το βοηθήσει (δυστυχώς δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί ίδιοι)

- μία με παιδάκι όπου το σχολείο πίεζε για ειδικό σχολείο, οι γονείς ήταν κατηγορηματικά αντίθετοι, σε βαθμό καβγάδων στη μέση της αυλής κατά την πρωινή προσελευση, τελικά "συμβιβάστηκαν" σε παράλληλη στήριξη και από οσο μαθαίνω 2 χρόνια αργότερα το παιδί δεν χρειάζεται πλέον ούτε αυτό και λεχει ολληρως ενταχθεί στην τάξη.

- στην τρίτη περίπτωση, όπου υπάρχει έντονα βίαιη συμπεριφορά, οι γονείς αντιστάθηκαν σθεναρά στην παρέμβαση ειδικού, ξέρω ότι το σχολείο έχει επανειλλημένα κανονίσει συναντήσεις, έχει ζητήσει αξιολόγηση από ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό, ο σύλλογος γονέων έχει διαμαρτυρηθεί, γονεός έχουν απειλείσει με μηνυσεις και πλέον η φάση έχει φτάσει σε καταγγελίες και εισαγγελέα για να δουν τι παίζει πια σε αυτό το σπίτι, γιατί μάλλον το "πρόβλημα" δεν το έχει το παιδί. Αλλά χρειάστηκαν χρόνια για να φτάσουμε σε αυτή τη φάση.