προβλημα με το ονομα του παιδιου..

[ster]

Και εγώ άσχετο όνομα έδωσα στο παιδί μου. Της έδωσα το όνομα που ήθελα πάντα να της δώσω αν θα έκανα κοριτσάκι. Και ο άντρας μου δεν είχε κανένα πρόβλημα από την στιγμή που του άρεσε και εκείνου. Δεν καταλαβαίνω πια αυτό το κόλλημα με τους συγγενείς, το θεωρώ ξεπερασμένο (δική μου άποψη).

[baggi]

Δώσε το όνομα του πεθερού σου!!! Σκοπός είναι να λαδώσεις το παιδάκι σου να το κάνεις χριστιανό να μπορείς να το κοινωνείς και να συμμετέχει στα μυστήρια!!! Αυτό να σε νοιάζει μόνο,και να παρακαλάς να έχει υγεία το αγγελούδι σου!! άσε τους παππούδες στην άκρη...αυτοί και λόγο ηλικίας όσο παιρνούν τα χρόνια θα γίνονται πιο δύστροποι. Η ζωή ανήκει στο παιδί σου!! Σε πληροφορώ ότι αυτό που λέω είναι πιο εγωιστικό από τη στάση που κρατάς τώρα...Το να σε νοιάζει μόνο το καλό του παιδιού σου δλδ.!!! Δωσε του το όνομα του και λίγο αργότερα κάνε μια συζήτηση με τον άντρα σου εφ όλης της ύλης: Σε λίγο θα σε ρωτήσει από μόνο του για τους παππούδες, θα το ρωτήσουν και το ίδιο στο σχολείο...θα πρέπει να υπάρχουν απαντήσεις. Συν εννοηθείτε με το σύζυγο για το πως θα μεγαλώσετε ένα ισορροπημένο παιδί. Και κάτι τελευταίο...Σε λίγα χρόνια θα είναι τόσες οι υποχρεώσεις: σχολεία, εξωσχολικές δραστηριότητες κα που δεν θα έχεις χρόνο να ασχοληθείς με τα πεθερικά. Και αυτή η ώρα είναι πολύ κοντά. Πιστεψε με!!! Ασε που υπάρχει και το ενδεχόμενο σε 2 3 χρονάκια να αρνείται και το ίδιο να πηγαινοέρχεται στους παππούδες γιατί θα προτιμά τα σαβ/κα να παίζει στον παιδότοπο με άλλα παιδιά και να χαίρεται τους γονείς του...Η ζωή καμιά φορά λύνει από μόνη της τα προβλήματα χωρίς να χρειαστεί να επέμβεις!!!! Κρίμα να χαλιέσαι τόσο..

[iouliam]

Δώσε το όνομα του πεθερού σου!!! Σκοπός είναι να λαδώσεις το παιδάκι σου να το κάνεις χριστιανό να μπορείς να το κοινωνείς και να συμμετέχει στα μυστήρια!!! Αυτό να σε νοιάζει μόνο,και να παρακαλάς να έχει υγεία το αγγελούδι σου!! άσε τους παππούδες στην άκρη...αυτοί και λόγο ηλικίας όσο παιρνούν τα χρόνια θα γίνονται πιο δύστροποι. Η ζωή ανήκει στο παιδί σου!! Σε πληροφορώ ότι αυτό που λέω είναι πιο εγωιστικό από τη στάση που κρατάς τώρα...Το να σε νοιάζει μόνο το καλό του παιδιού σου δλδ.!!! Δωσε του το όνομα του και λίγο αργότερα κάνε μια συζήτηση με τον άντρα σου εφ όλης της ύλης: Σε λίγο θα σε ρωτήσει από μόνο του για τους παππούδες, θα το ρωτήσουν και το ίδιο στο σχολείο...θα πρέπει να υπάρχουν απαντήσεις. Συν εννοηθείτε με το σύζυγο για το πως θα μεγαλώσετε ένα ισορροπημένο παιδί. Και κάτι τελευταίο...Σε λίγα χρόνια θα είναι τόσες οι υποχρεώσεις: σχολεία, εξωσχολικές δραστηριότητες κα που δεν θα έχεις χρόνο να ασχοληθείς με τα πεθερικά. Και αυτή η ώρα είναι πολύ κοντά. Πιστεψε με!!! Ασε που υπάρχει και το ενδεχόμενο σε 2 3 χρονάκια να αρνείται και το ίδιο να πηγαινοέρχεται στους παππούδες γιατί θα προτιμά τα σαβ/κα να παίζει στον παιδότοπο με άλλα παιδιά και να χαίρεται τους γονείς του...Η ζωή καμιά φορά λύνει από μόνη της τα προβλήματα χωρίς να χρειαστεί να επέμβεις!!!! Κρίμα να χαλιέσαι τόσο..

Έχεις σκεφτεί ότι αν δώσει το όνομα του ανθρώπου που δεν αντέχει δε θα ηρεμήσει η κοπέλα; Ζω παρόμοια κατάσταση και σκέπτομαι ότι όταν θα έρθει η ώρα να δώσω απαντήσεις στο παιδί μου (έχω ενημερωθεί από ειδικό για το τι πρέπει να πω) αν είχα δώσει το όνομα της γιαγιάς θα την ενοχλούσε που με τέτοια συμπεριφορά απέναντι και σε μας και στο παιδί εγώ έδωσα αυτό το όνομα.

Η ζωή λύνει μόνη της τα προβλήματα αλλά αν δε βάζουμε και εμείς όρια κάποιες καταστάσεις παγιώνονται και δεν αλλάζουν μετά. Για το παιδί της πιστεύω ότι πρέπει να κάνει τη συζήτηση με τον άντρα της τώρα και να του εξηγήσει ότι δεν είναι εγωϊστικό είναι υποχρέωση και των δύο γονιών να σέβονται ο ένας τον άλλο και να κάνουν στην άκρη όλους τους άλλους ακόμα και τους γονείς τους αν αυτοί απειλούν την οικογένεια τους.

Τους γονείς μου τους σέβομαι και τα πεθερικά μου στην αρχή όταν όμως άρχισαν να με βρίζουν και να λένε να χωρίσουμε τους απομάκρυνε πρώτα ο άντρας μου.

[baggi]

Λυπάμαι που βίωσες κι εσύ τέτοια κατάσταση!!! Αυτό που γράφεις δεν το είχα σκεφτεί...Αν μάλιστα έχεις μιλήσει και με κάποιον ειδικό τότε θα ασπαστώ τη γνώμη του και κατ επέκταση και τη δική σου...Μπράβο στον άντρα σου που προστάτεψε την οικογένεια του παρά το ότι για να γίνει αυτό απομάκρυνε τους γονείς του...Μακάρι και ο σύζηγος της κοπέλας να φερθεί μ αυτό τον τρόπο. Να βάλει όρια !!!

[moon child]

έχω δυο παιδιά με άσχετα ονόματα σε επαρχία - επίορκος να πω? λίγο θα είναι...

 

είναι μια δύσκολη απόφαση, με μεγάλο τίμημα. ΟΛΟΙ θα πετάξουν ένα κακόβουλο σχόλιο κάποια στιγμή, και θα πρέπει να αντέξεις να είσαι δακτυλοδεικτούμενη, αρνητικά, για καιρό. θα μπαίνεις στο σουπερ μάρκετ και θα σταματάνε οι συζητήσεις, θα λες το άσχετο όνομα και αντί να σου ζήσει κτλ θα σου λένε "Ά'" καλά...."

 

θα δεχτείς πίεση και από τους δικούς σου συγγενείς...

 

υπάρχει όμως και η ανταμοιβη.

 

ο σεβασμός στον εαυτό σου, το δικαίωμα στα αυτονόητα, η ενηλικίωση.

 

το σπάσιμο μιας εντελώς βλαμμένης τακτικής, μιας άκρως υποτιμητικής κατάστασης, για όλους (όταν δεν γίνεται από επιλογή)

 

mpempis x (τα σπάει το νικ) δεν ξέρω να σου πώ τι να κάνεις, δεν ξέρω την ζωή σου.

 

θα σου πω όμως τι έκανα εγώ. συμφωνία για άσχετα ονόματα από την αρχή. όταν στο δεύτερο, αγόρι, πριν την βάφτιση έπεσε χοντρός συναισθηματικός εκβιασμός και κόντεψε να λυγίσει ο άντρας μου, του είπα απλά οτι εγώ υποκρίτρια και ρεζίλω στα 35 δεν θα γίνω. δεν θα τρέξω στον πάγκο μου ντροπιασμένη που τόλμησα να στασιάσω γιατί μου τριξε τα δόντια ο Τάδε. με κατάλαβε και μετά ένιωσε καλύτερα και με τον ευατό του.

 

το μεγάλο μου παιδί πηγαίνει συχνά μόνο του στα πεθερικά μου (μενουμε δίπλα δίπλα) εγώ ποτέ, αλλά δεν παρεμβαίνω και ποτέ στην σχέση της κόρης μου με τους παπούδες της. Τον μικρό από τότε που γεννήθηκε τον είδαν 3 φορές. στην βάφτιση δεν ήθραν φυσικά. Δύσκολη μέρα, για τον άντρα μου, λυπόμουν πολύ για εκείνον.

 

εννοείται βέβαια οτι ποτέ δεν πήρα χρήματα ή υπηρεσίες, ποτέ δεν ζήτησα και δεν πήρα το παραμικρό - δεν μου μαγειρεύουν, δεν με χαρτζιλικώνουν, δεν δεν δεν. υπήρχε φάση που εμείς δεν είχαμε για σουπερμάρκετ και τα πεθερικά πήγαν 3 φορές διακοπές σε ένα χρόνο.

 

και όπως όλα τα πράγματα, και αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά με σενα την ίδια.

 

πόσο και τί αντέχεις? τι θα σε πείραζε παραπάνω? ποιό τίμημα είναι λιγότερο βαρύ για σένα?

 

ο καθένας αντιδρά με τον τρόπο του. Δεν είναι ντροπή κανένας. η ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ παραπάνω βρήκε άλλη χρυσή τομή.

 

εγώ απολαμβάνω την υσηχία της απομόνωσης.

 

Εσύ πρέπει να βγεις για λίγο από το τριπ του πεθερού και να ζυγίσεις τα μπορώ και τα θέλω σου.

 

και μετά να μιλήσεις στον άντρα σου. εντελώς ανοιχτά.

 

και καλή τύχη

[karita]

Τι να σου πρωτοπώ...

Παρόμοιο πρόβλημα ζούσα και ζω με άλλους όρους όμως τώρα...

Δώσαμε στην κόρη μου το όνομα της πεθεράς μου και κάθε μα κάθε μέρα μουτζώνω τον εαυτό μου για αυτό που έκανα. Ειλικρινά σιχαίνομαι το όνομα του παιδιού μου γιατί μου θυμίζει αυτή τη γυναίκα.

Θεωρώ λοιπόν ότι αν βγάλεις το όνομα του πεθερού σου θα το σκυλομετανοιώσεις. Δεν υπάρχει κανένα θέμα περί συμφωνίας αφού όταν είχατε συμφωνήσει στο θέμα του ονόματος του μωρού δεν είχατε τσακωθεί με τα πεθερικά σου. Ήταν άλλες οι συνθήκες...

Στη θέση σου θα έλεγα στον άντρα μου ότι καταλαβαίνω ότι θες να βγάλεις τον πατέρα σου αλλά σκέψου λίγο την δική μου θέση. Σκέψου να αποκαλώ το σημαντικότερο δώρο που μου έχει δώσει ο Θεός με το όνομα ενός ανθρώπου που δεν με θέλει ούτε εμένα αλλά ούτε και εσένα. Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κηρύξει πόλεμο μόνο σε σένα αλλά και στον άντρα σου, γιατί ποιός γονιός θέλει να βλέπει το παιδί του δυστυχισμένο;

Θεωρώ ότι το μεγάλο σας πρόβλημα είναι ότι δεν σου στέκεται ο άντρας σου και αυτό πρέπει να το δουλέψετε. Προφανώς ο άντρας σου (πρέπει να είναι παρόμοια περίπτωση με τον δικό μου άντρα) δεν μπορεί να υψώσει το ανάστημά του γιατί τους φοβάται. Προφανώς έχει αναλάβει την ευθύνη των γονιών του (αφού οι γονείς του έχουν τσακωθεί με τον αδερφό του και την οικογένειά του) και τα πεθερικά σου τον χειρίζονται.

Πρέπει να βάλεις τα πράγματα σε μια σειρά. Αρχικά να κάνεις μια συζήτηση με τον άντρα σου και να του πεις ότι το παιδί σας πρέπει να βαπτιστεί και ότι πρέπει να βρείτε μια λύση που να μην σας δημιουργεί πρόβλημα. Πες του ότι θες ένα τρίτο όνομα (ξέρω ότι δεν θέλει ούτε το τρίτο όνομα ο άντρας σου) και ότι δεν θα κάνεις πίσω. Πες του επίσης (και αυτό είναι το πιο σημαντικό) ότι το παιδί ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΕΙ ΣΤΑ ΠΕΘΕΡΙΚΑ ΣΟΥ. Βεβαίως και μπορούν να βλέπουν το παιδί αλλά όχι με τους όρους τους. Το παιδί έχει σπίτι και όποιος θέλει να το δει ΘΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ. Δεν θα το διαπραγματευτείς καθόλου αυτό το θέμα.

Πίστεψέ με έχω περάσει τα απίστευτα με την πεθερά μου με την οποία δυστυχώς μένουμε πάνω-κάτω και παρόλο που στην αρχή τους έκανα τα χατήρια και υποβίβαζα το θέλω μου και την αξιοπρέπειά μου ποτέ δεν το αναγνώρισε και πάντα ζητούσε και άλλο. Το παιδί είπε πρώτα μπαμπά, μετά γιαγιά, μετά παππού, μετά το όνομα του κουνιάδου μου και μετά μαμά...Τόσο πολύ μου έκανε πόλεμο και έκανε πλύση εγκεφάλου στο παιδί μου...

Και συνεχίζει...όμως τώρα αντιστράφηκαν οι όροι...πλέον ο άντρας μου επιτέλους είδε το χαρακτήρα της μάνας του, κατάλαβε το τι περνούσα και αναγνώρισε τις προσπάθειές μου για να έχω καλές σχέσεις μαζί της. Και τώρα εδώ και 2 μήνες με εμένα δεν μιλάει και με τον άντρα μου έχει τυπικές σχέσεις γιατί στο δεύτερο παιδάκι μας (το οποίο βαπτίζουμε το Σάββατο) θα δώσουμε το όνομα του μπαμπά μου..

Πραγματικά αν θέλεις μπορώ να σου γράψω βιβλίο για αυτά που έχω περάσει (μπες στο site sxeseis.gr και διάβασε το τοπικ που είχα ανοίξει πριν απο

χρόνια με θέμα "Τι λάθος έκανα" και θα καταλάβεις...

Μην κάνεις πίσω...

[BEAUTIFULL]

τελικα ολοι πανω κατω τα ιδια προβληματα εχουμε κανουμε παιδια και σκεφτομαστε οταν θα ερθει αυτη η ωρα (της βαπτισης) τι θα ακολουθησει..σε καταλαβαινω απολυτα η γνωμη μου ειναι αν τελικα το βγαλετε το ονομα που εσυ δεν θελεις να μιλησεις πριν με τον αντρα σου (γιατι κριμα ειναι να χαλασει και αυτη η σχεση για ενα ονομα) να του βρητε ενα χαιδευτικο του ονοματος π.χ. αν βγει κωνσταντινος μπορεις να τον φωναζεις ακη ή ντινο (λεμε τωρα) και ετσι δεν θα βλεπεις τον πεθερο μπροστα σου ουτε θα χαλας καθε φορα που θα φωναζεις το παιδι σου με το ονομα του και ετσι απο την αρχη θα μαθετε να το φωναζετε με το "αλλο" ονομα και ασε τον πεθερο μετα να κουρευεται!!! και αμα ανοιξει το στομα του να σου πει τιποτα κλειστου το λεγοντας του τι θες σε βγαλαμε απο κει και περα κανουμε οτι θελουμε ΕΜΕΙΣ !!!

[katerina2]

έχω δυο παιδιά με άσχετα ονόματα σε επαρχία - επίορκος να πω? λίγο θα είναι...

 

είναι μια δύσκολη απόφαση, με μεγάλο τίμημα. ΟΛΟΙ θα πετάξουν ένα κακόβουλο σχόλιο κάποια στιγμή, και θα πρέπει να αντέξεις να είσαι δακτυλοδεικτούμενη, αρνητικά, για καιρό. θα μπαίνεις στο σουπερ μάρκετ και θα σταματάνε οι συζητήσεις, θα λες το άσχετο όνομα και αντί να σου ζήσει κτλ θα σου λένε "Ά'" καλά...."

 

θα δεχτείς πίεση και από τους δικούς σου συγγενείς...

 

υπάρχει όμως και η ανταμοιβη.

 

ο σεβασμός στον εαυτό σου, το δικαίωμα στα αυτονόητα, η ενηλικίωση.

 

το σπάσιμο μιας εντελώς βλαμμένης τακτικής, μιας άκρως υποτιμητικής κατάστασης, για όλους (όταν δεν γίνεται από επιλογή)

 

mpempis x (τα σπάει το νικ) δεν ξέρω να σου πώ τι να κάνεις, δεν ξέρω την ζωή σου.

 

θα σου πω όμως τι έκανα εγώ. συμφωνία για άσχετα ονόματα από την αρχή. όταν στο δεύτερο, αγόρι, πριν την βάφτιση έπεσε χοντρός συναισθηματικός εκβιασμός και κόντεψε να λυγίσει ο άντρας μου, του είπα απλά οτι εγώ υποκρίτρια και ρεζίλω στα 35 δεν θα γίνω. δεν θα τρέξω στον πάγκο μου ντροπιασμένη που τόλμησα να στασιάσω γιατί μου τριξε τα δόντια ο Τάδε. με κατάλαβε και μετά ένιωσε καλύτερα και με τον ευατό του.

 

το μεγάλο μου παιδί πηγαίνει συχνά μόνο του στα πεθερικά μου (μενουμε δίπλα δίπλα) εγώ ποτέ, αλλά δεν παρεμβαίνω και ποτέ στην σχέση της κόρης μου με τους παπούδες της. Τον μικρό από τότε που γεννήθηκε τον είδαν 3 φορές. στην βάφτιση δεν ήθραν φυσικά. Δύσκολη μέρα, για τον άντρα μου, λυπόμουν πολύ για εκείνον.

 

εννοείται βέβαια οτι ποτέ δεν πήρα χρήματα ή υπηρεσίες, ποτέ δεν ζήτησα και δεν πήρα το παραμικρό - δεν μου μαγειρεύουν, δεν με χαρτζιλικώνουν, δεν δεν δεν. υπήρχε φάση που εμείς δεν είχαμε για σουπερμάρκετ και τα πεθερικά πήγαν 3 φορές διακοπές σε ένα χρόνο.

 

και όπως όλα τα πράγματα, και αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά με σενα την ίδια.

 

πόσο και τί αντέχεις? τι θα σε πείραζε παραπάνω? ποιό τίμημα είναι λιγότερο βαρύ για σένα?

 

ο καθένας αντιδρά με τον τρόπο του. Δεν είναι ντροπή κανένας. η ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ παραπάνω βρήκε άλλη χρυσή τομή.

 

εγώ απολαμβάνω την υσηχία της απομόνωσης.

 

Εσύ πρέπει να βγεις για λίγο από το τριπ του πεθερού και να ζυγίσεις τα μπορώ και τα θέλω σου.

 

και μετά να μιλήσεις στον άντρα σου. εντελώς ανοιχτά.

 

και καλή τύχη

 

Ρισπέκτ κοπελιά! Ρισπέκτ και στο σύζυγο.

[iouliam]

Λυπάμαι που βίωσες κι εσύ τέτοια κατάσταση!!! Αυτό που γράφεις δεν το είχα σκεφτεί...Αν μάλιστα έχεις μιλήσει και με κάποιον ειδικό τότε θα ασπαστώ τη γνώμη του και κατ επέκταση και τη δική σου...Μπράβο στον άντρα σου που προστάτεψε την οικογένεια του παρά το ότι για να γίνει αυτό απομάκρυνε τους γονείς του...Μακάρι και ο σύζηγος της κοπέλας να φερθεί μ αυτό τον τρόπο. Να βάλει όρια !!!

Ο λόγος που ζήτησα γνώμη οικογενειακού σύμβουλου μαζί με τον άντρα μου φυσικά, είναι γιατί στην αρχή απαιτούσαν να βλέπουν το παιδί μας μόνοι τους και όποτε ήθελαν (μέναμε πάνω κάτω αλλά το παιδί ήταν μόλις 3μηνών όταν τα έλεγαν και όταν έκλαιγε η γιαγιά που δεν ξέρω πως μεγάλωσε 2παιδιά έτρεχε στις σκάλες και μας φώναζε, το ήθελε μόνο ταϊσμένο, αλλαγμένο και ήρεμο!!!). Τέλος πάντων, εγώ κάθε φορά που το κατέβαζε ο άντρας μου έκλαιγα, ένιωθα ότι μου το έπαιρναν (ήταν και η λοχεία δύσκολη) αλλά με είχαν γεμίσει τύψεις για τα πάντα και πήγα να μάθω αν είμαι τόσο υπερβολική που ήθελα να το βλέπουν πάνω στο σπίτι και με μένα παρόν και στην πορεία τελικά χρειαστήκαμε άλλες συμβουλές γιατί όταν βάλαμε όρια δεν ήθελαν να το βλέπουν.

[iouliam]

Ρισπέκτ κοπελιά! Ρισπέκτ και στο σύζυγο.

Καλά κι εγώ δεν πρόκειται να επηρεάσω τη σχέση του παιδιού μου με τους παππούδες. Όταν μπορεί να καταλάβει θα της πω πολύ ήρεμα κάποια πράγματα, ότι η μαμά και ο μπαμπάς δεν μπορούσαν να μείνουν εκεί γιατί οι παππούδες ήταν μεγάλοι και είχαν μάθει αλλιώς και άλλα και ας επιλέξει ότι θέλει. Αν και στη δική μας περίπτωση δε θέλουν ούτε τον άντρα μου να δουν, παρόλο που αυτός προσπαθεί ακόμα.

Σε μας ήρθαν στη βάπτιση αλλά δεν μας μίλησαν!! Και σε κάποιους φίλους που ήξεραν που τους ευχήθηκαν απάντησαν ναι καλά!! Αυτοί χάνουν!

Εννοείται ότι δεν μας βοηθάνε, το αντίθετο πρόσφατα μάθαμε ότι μας έπαιρναν χρήματα αυτοί που δεν ξέρουν τι έχουν (σπίτια, αυτοκίνητα, καταθέσεις) ενώ εμείς είχαμε δυσκολίες, αλλά εγώ είμαι της άποψης ότι όταν σε βοηθάνε αποκτούν και δικαιώματα. Γενικά από την αρχή είχαν θέμα γιατί οι δικοί μου δεν είχαν τόσα χρήματα και ότι μας πρόσφεραν το τόνιζαν ειδικά μπροστά στους δικούς μου.

[mothertobe]

Γράφω για να πάρω γνώμες μιας και βιώνω μια αντίστοιχη και πολύ δύσκολή κατάσταση. Ο γιος μου είναι 12 μηνών, αβάπτιστος ακόμη για αντικειμενικούς λόγους απο τη μια (μένουμε Κρήτη λόγω δουλειάς, ενώ οι τόποι καταγωγής είναι Β.Ελλάδα, οόπου είναι όλοι οι συγγενείς και φίλοι), από την άλλη δεν υπάρχει συμφωνία στο όνομα φυσικά. Με το σύζυγο έχουμε πολλά προβλήματα. Δε θα το έλεγες ευτυχισμένο γάμο, παρά μια συγκαταβατική συγκατοίκηση, περισσότερο για λόγους οικονομικούς και του παιδιού φυσικά. Τα προβλήματα άρχισαν απ΄οταν παντρευτήκαμε. Ξαφνικά από τον ευγενή, κοινωνικό και ευχάριστο άνθρωπο που γνώριζα, είδα ένα νευρικό, βίαιο (με έχει χτυπήσει μια φορά, ειχα μώλωπες στα δυο μου μάτια), αντικοινωνικό άνθρωπο (όλοι οι κοινοί φίλοι που είχαμε ξαφνικά δεν του γέμιζαν το μάτι). Στο μεταξύ όμως είχαμε κάνει αίτηση μετάθεσης για Κρήτη, επειδή είχε ζήσει παλίοτερα εδω και του άρεσε, ειπα να του κάνω τη χάρη και να κάνουμε το μεγάλο βήμα. ¨οταν μετακομίσαμε ήμουν 2 μηνων έγκυος. Μπορεί κάποιος να πει, γιατί έμεινες έγκυος πό αυτόν τον άνθρωπο? Μου είχε ζητήσει επανειλλημμένως συγγνώμη και ορκίσητκε οτι δε θα με ξαναχτυπήσει και θα κάνουμε μια όμορφη οικογένεια. Σημειωτέον δεν είμαστε μικροί. Πάνω απο 35 και οι δυο. Από την πρώτη εβδομάδα που μετακομίσαμε (όντας εγώ έγκυος), ξαναέγινε βίαιος. εγώ είχα νεύρα, λόγω ορμονών , αλλά και επειδή έκοψα φυσικά το τσιγάρο και αυτός με αντιμετώπιζε με φωνές και πολλές φορές με βία (με πετούσε πάνω στο κρεβάτι, στους καναπέδες, με κλείδωνε στο δωμάτιο για να μη φύγω, όπως έλεγε). Κάποια στιγμή μας έφεραν και την αστυνομία. Ίσως θα έπρεπε να ακολουθήσω τη συμβουλή των αστυνομικών και να είχα φύγει από τότε. Από το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης προσπαθούσα να ελέγχω εγώ τα νεύρα μου για να μην έχει ξεσπασματα και πάθει τίποτα το παιδί μου. Όταν μπήκα στο μήνα μου, αποφασίσαμε μαζί (κυρίως αυτός το πρότεινε), να έρθει η μητέρα μου να με βοηθάει μέχρι να γεννήσω. βέβαια μαζί με τη μητέρα μου, ήρθε και ο πατέρας μου, γιατί έχει πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας (4 φορές εντατική έχει κάνει). Από την πρώτη στιγμή που ήρθαν οι γονείς μου, άρχισε να φέρεται άσχημα. Δεν άφηνε τη μητέρα μου να καθαρίσει (για να με βοηθήσει το έκανε η γυναίκα, γιατί εγώ ήμουν πρησμένη, είχα πάρει πολλά κιλά κτλ), λέγοντας πως εδώ είναι το σπίτι μου και κουμάντο κάνω εγώ. Κάποια στιγμή πλησίασε απειλητικά και τη μάνα μου. Και δε φτάνει αυτό. Καλεί να έρθουν και οι γονείς του όταν πλησίαζε η γέννα, στους οποίους ούτε ξέρω τι είχε πει και με το μπήκαν στο σπίτι ήταν μουτρωμένοι με τους γονείς μου. Την ημέρα που ήρθαν εγώ έμπαινα κλινική για πρόκληση. Εγώ στο νοσοκομείο, να παλεύω να γεννήσω, στο σπίτι τα συμπεθέρια είχαν γίνει μύλος και ο ...καλός σύζυγος ερ΄χοταν και μου μετέφερε καθε τι που γινόταν στο νοσοκομείο κατηγορώντας τη μητέρα μου. έφτασε η πολυπόθητη μέρα, γέννησα το αγγελούδι μου και απέξω ο σύζυγος και το σόι πανηγύριζαν όχι γιατί γεννήθηκε εγγόνι, αλλά ο Λουκάς (το όνομα του πεθερού). Η δε πεθερούλα έδινε ρεσιτάλ μες στο σπίτι μου, λέγοντας πόσο ανοικοκύρευτη είμαι και πως εγώ φταίω που δεν...κατεβαίνει το παιδί γιατί δεν έκανα τίποτα όλη μέρα. Επιστρέφοντας εγώ σπίτι έφυγαν οι γονείς του και μετά απαίτησε να φύγουν και οι δικοί μου και θα με βοηθάει αυτός με το παιδί. Έφυγαν λοιπόν και οι δικοί μου. Αυτός τι έκανε? Έφευγε, πήγαινε γυμναστήριο (γιατί ξ'εχασα να αναφ'ερω πως τα τελευταία 2 χρόνια έχει φάει κόλλημα με το κορμί του και κάνει bodybuilding, παίρνει και ένα σωρό αναβολικά και οτι συνεπάγεται αυτό). Πήγαινε λοιπόν γυμναστήριο για να μην....πέσουν οι μυές του και ξεφουσκώσει κι εγώ έκλαιγα και τον παρακαλούσα να μείνει με εμένα και το παιδί γιατί φοβόμουν. Νέα μαμά ήμουν με πάρα πολλούς φόβους, οπώς φαντάζομαι όλες οι λεχώνες. Αυτός έκανε τη ζωή του όπως πριν. Πλέον, έχω σταματήσει εδώ και καιρό να έχω οποιοδήποτε θετικό συναίσθημα γι αυτόν τον άνθρωπο. Έχουμε συζητήσει και για διαζύγιο, το οποίο είναι και το πίο πιθανό να συμβεί.Κάτω από αυτές τις συνθήκες εγώ πλεον δε θέλω να βγει το ονομα του πατέρα του. Να τιμήσω ποιον? Τους γονείς του που ήρθαν στη γέννα μου για να μου μαυρίσουν την ωραιότερη μέρα της ζωής μου???? Για να τιμήσω αυτόν που σε όλη τη φροντίδα του παιδιού έχει....φιλική συμμετοχή???? ΘΑ με βοηθούσατε πολύ αν μου λέγατε κάποια γνώμη. Συγγνώμη για το μακροσκελές κέιμενο, αλλά προσπάθησα να περιγράψω όσο γίνεται πιο αναλυτικά την κατάσταση. Είναι πολλα΄άλλα που δεν μπορώ να γραψω.

[emmaki]

Δε συνηθίζω να παρεμβαίνω σε τέτοια θέματα, αλλά στο δικό σου θα το κάνω.

 

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι το όνομα του παιδιού είναι το μικρότερο σου πρόβλημα!

 

Κυριότερο είναι ότι είσαι μαζί με έναν άνθρωπο που ασκεί πάνω σου βία. Που αύριο δεν θα διστάσει να σε χτυπήσει μπροστά στο παιδί ή να χτυπήσει ακόμα και το ίδιο το παιδί.

 

Ακόμα και τώρα που είναι πολύ μικρό, νομίζεις ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά;

 

Γνώμη μου είναι να κάτσεις και να ζυγίσεις τα πράγματα σοβαρά. Να πάρεις αποφάσεις με γνώμονα το τι θα είναι καλό για το παιδί σε βάθος χρόνου και σε όλα τα επίπεδα. Τι θα είναι καλό για σένα σε βάθος χρόνου.

 

Καλή τύχη σε ό,τι αποφασίσεις.

[mothertobe]

Δε θα διαφωνήσω μαζί σου. Αυτό που κάνω όλο αυτό τον καιρό είναι να σκέφτομαι τι θα κάνω. Η αλήθεια είναι οτι εδώ και μήνες δεν έχει ξανακάνει κάτι...βίαιο. Μη σου πω οτι έχει ξαναγίνει και ευγενής απέναντί μου. Αλλά, επεδή έτσι ήταν και πριν παντρευτούμε και μετά είδα την αλήθεια, κρατάω μικρό καλάθι. Υποψιάζομαι οτι το κάνει είτε γιατί θέλει να βγάλει το ονοματάκι του μπαμπά του (γι αυτόν είναι ουσιαστικό θέμα κύρους και απόδειξης ανδρισμού και επιβολής), ειτε γιατί ίσως φοβάται τι θα πει ο κόσμος, μιας και θα είναι το δεύτερο διαζύγιο. Ήταν ξανα παντρεμένος και απότι έμαθα πρόσφατα είχε ασκήσει βία και στην πρώην γυναίκα του, η οποία μάλιστα είχε μείνει έγκυος και έκανε έκτρωση όντας παντρεμένη μαζί του. Ευχαριστώ πάντως για την απάντηση και για το ότι ασχολήθηκες!

[Mother of three]

Γλυκια μου,καταρχην να χαιρεσαι το παιδακι σου!Ο Θεος να σας φυλαει απο καθε κακο,να σας εχει παντα καλα!

Λυπαμαι για οσα σου συμβαινουν!Ειναι πραγματικα πολυ σοκαριστηκα.Δεν μπορω να διανοηθώ πως διπλα μου υπαρχουν οικογενειες που περνουν τετοιον γολγοθα!

Αν και ειμαι μικρη για να σε συμβουλευσω,ομως σαν ατομο,σαν γυναικα,σαν μανα που θα γινω σε λιγες μερες δε δεχομαι τετοιες συμπεριφορες.

Να φυγεις!Να βρεις εναν καλο δικηγορο και να κινηθεις αναλογα!Απο τη στιγμη που σε χτυπησε θα το ξανακανει!Και αυτη τη φορα σε μεγαλυτερο βαθμο!

Αυτος ο ανθρωπος ειναι αρρωστος!Και συγχωρα με που παιρνω το θαρρος και μιλαω ετσι,αλλα απο τη στιγμη που καποιος γινετε βιαιος,τοτε κρυβονται απο πισω ψυχολογικα προβληματα.Επιτρεψε μου να σου πω πως εργαζομαι σε ψυχιατρικη κλινικη και τα ματακια μου εχουν δει πολλα περιστατικα.Ηθελα να σε ρωτησω εαν πινει?

Φυγε κοπελα μου!Καντο για το παιδι σου πρωτα και για σενα.Ποιος σου λεει πως δε θα σηκωσει χερι καποια στιγμη και στο παιδι?

Οσο για το ονομα...εναν φοβο εχω μονο.Εαν βγαλεις το ονομα του πεθερου σου,θα νομιζουν πως εχουν ολα τα διαιωματα πανω του.Μια σκεψη απλως περναει απο το μυαλο μου.Δε ξερω εαν κανω καλως που την λεω ανοιχτα.

Προσεχε!Ειναι το τελευταιο που θελω να σου πω.

Οπως ειπε και καποια κοπελα παρακατω,ισως το ονομα να ειναι το λιγοτερο!Προεχει η υγεια σας,και η ψυχικη σου ακεραιοτητα.

Σου ευχομαι απο τα βαθη της καρδιας μου,καλη τυχη σε οτι κι αν κανεις.Η Παναγια μαζι σου.

[mothertobe]

Κι εγω αυτό φοβάμαι. Το παιδί μου είναι όλη μου η ζωή, αυτή τη στιγμή. Το λατρεύω, όπως φαντάζομαι κάθε μάνα τα παιδιά της. Δεν πίνει καθόλου. Έχει αυτή την πετριά με το body-building και το σωμα του. Παιρνει ομως αναβολικα. Κι εγω είμαι σίγουρη πλεον οτι είναι ψυχικά διαταραγμένος. Του το έχω πει και δεν το δέχεται. Θεωρεί εμένα τρελή. Επομένως για να δεχτεί βοήθεια, ούτε κουβέντα δεν μπορώ να κάνω. έχω πάει σε δικηγόρο, χωρίς να του το πω, όμως γιατί φοβόμουν την αντίδρασή του. Βλέπεις εδω κάτω είμαι ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΟΝΗ. Έχω κι εγω τις ευθύνες μου τεραστιες ευθυνες, γιατί δέχτηκα κάποια πράγματα. Μη σου πω οτι εγω φταίω, περισσότερο. Αυτός είναι αυτό που είναι, εγώ τι έκανα???? Από τη μια ήθελα να έχω μια κανονική οικογένεια για το παιδί μου (με τον μπαμπα και τη μαμα), από την άλλη δε βλέπω φως. Μπορεί να εχει σταματησει να είναι βίαιος, αλλά δεν ξέρω για ποιο λόγο το κάνει. πως μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να αλλάζει έτσι την προσωπικότητα του???? Επομένως κάτι επιδιώκει.Μερικές φορές , νομίζω οτι χάνω το μυαλό μου και είμαι υπερβολική και οτι απλά εκανε καποιες βλακείες και τις μετάνιωσε και τώρα θέλει να είμαστε καλά. Σε κάθε περίπτωση σε ευχαρισ΄τω πολύ για το ενδιαφέρον. Σου εύχομαι με ένα πόνο το παιδάκι σου, να το καμαρώσεις όπως επιθυμείς και να κάνεις μια όμορφη οικογένεια.

[sofi@p]

mothertobe, στο παιδί πώς φέρεται? δείχνει να το αγαπάει? είναι τρυφερός? ασχολείται?

υπάρχει περίπτωση να ήταν μια φάση τότε στην εγκυμοσύνη, όπου κι εσύ ήσουν τσιτωμένη?

εγώ θα του έδινα άλλη μια ευκαιρία αφού πρώτα του ξεκαθάριζα ότι δε θα ανεχτώ ξανά τέτοια συμπεριφορά.

όσο για το όνομα, θα έδινα στο παιδί μου 2 ονόματα για παν ενδεχόμενο.

[karita]

Καλή μου τι να σου πω; Συμφωνώ απεριόριστα με τις προηγούμενες κοπέλες που σου είπαν ότι το πρόβλημα που περιγράφεις είναι πολύ πιο βαθύ απο το όνομα του μωρού.

Αρχικά θεωρώ ότι πρέπει να μιλήσεις στο περιβάλλον σου για τη βία που έχει ασκήσει πάνω σου ο άντρας σου. Για το φόβο που ένιωθες μην κάνεις τίποτα και ξανασκήσει βία πάνω σου όταν ήσουν έγκυος. Να ξέρεις ότι ο άνθρωπος που έχει ασκήσει βία θα ξανασκήσει στο μέλλον αν κάτι τον νευριάσει. Το θέμα είναι να έχει κάποιος την ηθική αξία ότι δεν χτυπάμε, δεν ασκούμε οποιαδήποτε μορφή βίας σε κάποιον άλλο άνθρωπο. Να ξέρεις επίσης ότι αυτό που κρατάει τις κακοποιημένες γυναίκες σε τέτοιου είδους σχέσεις είναι απο τη μια η έλλειψη αυτοπεποίθησης ότι μπορούν χωρίς αυτόν τον άνθρωπο δίπλα τους, ότι αξίζουν μια διαφορετική ζωή. Απο την άλλη η συνήθης συμπεριφορά του άντρα είναι να υπόσχεται ότι δεν θα το ξανακάνει...όμως δυστυχώς το ξανακάνει. Στη δική σου περίπτωση το έχει ξανακάνει στην προηγούμενη γυναίκα του.

Μου έκανε εντύπωση που έγραψες ότι και τα δυο σου μάτια ήταν πρησμένα. Δεν σου έδωσε απλά ένα χαστούκι...βιοπράγησε πάνω σου...

Σε παρακαλώ δες κάποιον ειδικό για να σε βοηθήσει να πάρεις την σωστή απόφαση. Το ότι είστε πάνω απο τα 35 δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου.

Σκέψου λίγο τις εικόνες που θα δημιουργούνται στο μυαλό του μωρού σου. Ενδέχεται τα αναβολικά που παίρνει να τον κάνουν πιο βίαιο. Προφανώς ο άντρας σου έχει κατάλοιπα ότι δεν είναι αρεστός και για αυτό το λόγο πλακώνεται στο γυμναστήριο όπως επίσης κάπου εκεί κρύβεται και το γεγονός ότι χρησιμοποιεί τη βία για να "περάσει" το δικό του.

Στο ξαναλέω μίλα σε κάποιον ειδικό. Θα σε βοηθήσει. Να πάτε μάλιστα μαζί για να βοηθηθείτε και οι δύο αν συμφωνήσει και αυτός.

Σε ότι αφορά στο όνομα του παιδιού θεωρώ ότι δεν πρέπει να δώσεις το όνομα του πεθερού σου. Έχω γράψει παραπάνω τη γνώμη μου σε μια άλλη κοπέλα παραθέτοντας το δικό μου πρόβλημα και πόσο έχω σκυλομετανοιώσει που έδωσα το όνομα της πεθεράς μου στην κόρη μου. Πες του ότι δεν θα ήθελες να δώσεις το όνομα του παιδιού σου σε έναν άνθρωπο που σε κατηγορεί, που δεν σεβάστηκαν ούτε την ώρα που γεννούσες.

Σε παρακαλώ σκέψου αυτά που σου έγραψα

[κανίνα]

αγαπητη mothertobe συμφωνω με τα κοριτσια και ανχωνομαι γιατι αυτος ο ανθρωπος προφανως θελει να κανει τη ζωη του και εσυ πρεπει να τον ικανοποιεις....πραγματικα στη θεση σου θα κοιτουσα μοναχα το καλο το δικο μου και του παιδιυ,γιατι ποιος σου λεει οτι δεν θα χειροδικει και σε αυτο?απο οτι φαινεται θεωρει το να βαραει τους αλλους τροπο για να επιβαλλεται και απο μονο του λεει πολλα...εφοσον οπως γραφεις δεν νιωθεις τιποτα γι'αυτον κανε κατι να προστατεψεις το παιδι σου κι εσενα!συμβουλεψου καποιο δικηγορο αμεσα...μην αφηνεις προβληματα να συσσωρευονται...φανταζομαι πως αν γυρισεις να του πεις για το νονμα θα γινει θηριο και ποιος ξερει τι επιπτωση θα εχει αυτο σε σενα?δεν ξερω ειναι πολυ σκληρη η πραγματικοτητα που ζεις και αντιμετωπιζεις αλλα σκεψου οτι αν και το παιδακι μεγαλωσει σε ενα τετοιο περιβαλλον σιγουρα θα εχει προβληματα στο μελλον...λυπαμαι για τη κατασταση αλλα πραγματικα το προβλημα δεν ειναι στο ονομα τελικα αλλα η σχεση σου με τον αντρα σου!

[mothertobe]

Ναι το ξέρω. Σας ευχαριστώ πολύ όλες για τις απαντήσεις. Ήθελα να μιλήσω κάπου, μέσα σε μια ανωνυμία γιατί η αλήθεια είναι οτι ντρέπομαι για όλα αυτά που μου συμβαίνουν. Ποτέ δεν πίστευα οτι θα μπορούσα να βιώσω εγώ μια τέτοια κατάσταση. Στους γονείς μου δε θέλω να μιλήσω. Ο πατέρας μου έχει σοβαρά προβλήματα υγείας, μου έχει και αδυναμία και φοβάμαι οτι θα στενοχωρηθεί πολύ. Ήδη έχουν καταλάβει από μόνοι τους κάποια πράγματα και αγχωνονται πολύ για μένα.

Σε ειδικό δεν υπάρχει περίπτωση να πάει αυτός. Δεν τους έχει σε υπόληψη, ασε που θεωεί πως το πρόβλημα το έχω εγώ, που δεν μπορώ να ξεχάσω, να κάνουμε μια νέα αρχή. Εγώ πολύ θα το ήθελα να βοηθηθώ, αλλά φανταστείτε οτι ούτε σε ένα γιατρό δεν μπορώ να παω γιατί δεν έχω άνθρωπο να κρατήσει το παιδί. Μόνο 1-2 ώρες το απόγευμα, αφού έχει ξυπνήσει και πριν πάει γυμναστήριο μπορώ να κάνω κάποια πράγματα. Ισως να το κάνω τελικά. Προς το παρόν περιμένω να βγουν αποτελέσματα των μεταθεσεων να φύγω μακρυά από εδώ, να είμαι οσο το δυνατόν πιο κοντά σε δικούς μου ανθρώπους. Αυτός δεν ξέρω τι θα κάνει. Μου έβαλε το δίλημμα, ή να μείνουμε εώ ή να παώ στον τόπο της δικής του καταγωγής(κοντά στη μαμα του). Αλλά εγω δε δέχτηκα κι έτσι ο καθενας έχει κάνει τη δική του αίτηση(ειμαστε και οι 2 εκπαιδευτικοί). Οπότε μάλλον περιμένω να...λυτρωθώ από το αποτέλεσμα αυτών των μεταθέσεων. υπα΄ρουν φορε΄ς βέβαια, που θα ήθελα το παιδί ου να ζήσει σε μια ολοκληρωμένη οκογενεια και αυτό με κολλάει ακόμα. Το λατρεύω το παιδί μου και θέλω το καλύτερο γι αυτό. Και δεν ξέρω πλέον ποιο είναι το καλύτερο!!!

[corina]

θα είναι το δεύτερο διαζύγιο. Ήταν ξανα παντρεμένος και απότι έμαθα πρόσφατα είχε ασκήσει βία και στην πρώην γυναίκα του, η οποία μάλιστα είχε μείνει έγκυος και έκανε έκτρωση όντας παντρεμένη μαζί του. Ευχαριστώ πάντως για την απάντηση και για το ότι ασχολήθηκες!

 

η ιστορία επαναλαμβάνεται......

οι άνθρωποι αλλάζουν μόνο όταν θέλουν να αλλάξουν και δεν θέλει να αλλάξει θάλει απλά να κάνει ότι...... γουστάρει..... και όταν δεν κάνει ότι γουστάρει βαράει ....

αν σε έχει δεδομένη ...θα συνεχίσει να κάνει ότι γουστάρει ...πρέπει να αντιδράσεις σθεναρά και να ξεκαθαρίσεις την θέση σου και να περιμένεις ΣΙΓΟΥΡΗ αλλαγή της συμπεριφοράς του μετά την βάφτιση που κατ΄εμέ πρέπει να καθυστερήσεις για να δεις την συμπεριφορά του....

επιπλέον πιστεύω ότι πρέπει να απευθυνθείς σε ειδικούς για το πως θα τον αντιμετωπίσεις..... αυτά με το bbuilding δηλώνουν φάση ....όχι καλή για κάποιον που γίνεται πατέρας ...

[κανίνα]

Ναι το ξέρω. Σας ευχαριστώ πολύ όλες για τις απαντήσεις. Ήθελα να μιλήσω κάπου, μέσα σε μια ανωνυμία γιατί η αλήθεια είναι οτι ντρέπομαι για όλα αυτά που μου συμβαίνουν. Ποτέ δεν πίστευα οτι θα μπορούσα να βιώσω εγώ μια τέτοια κατάσταση. Στους γονείς μου δε θέλω να μιλήσω. Ο πατέρας μου έχει σοβαρά προβλήματα υγείας, μου έχει και αδυναμία και φοβάμαι οτι θα στενοχωρηθεί πολύ. Ήδη έχουν καταλάβει από μόνοι τους κάποια πράγματα και αγχωνονται πολύ για μένα.

Σε ειδικό δεν υπάρχει περίπτωση να πάει αυτός. Δεν τους έχει σε υπόληψη, ασε που θεωεί πως το πρόβλημα το έχω εγώ, που δεν μπορώ να ξεχάσω, να κάνουμε μια νέα αρχή. Εγώ πολύ θα το ήθελα να βοηθηθώ, αλλά φανταστείτε οτι ούτε σε ένα γιατρό δεν μπορώ να παω γιατί δεν έχω άνθρωπο να κρατήσει το παιδί. Μόνο 1-2 ώρες το απόγευμα, αφού έχει ξυπνήσει και πριν πάει γυμναστήριο μπορώ να κάνω κάποια πράγματα. Ισως να το κάνω τελικά. Προς το παρόν περιμένω να βγουν αποτελέσματα των μεταθεσεων να φύγω μακρυά από εδώ, να είμαι οσο το δυνατόν πιο κοντά σε δικούς μου ανθρώπους. Αυτός δεν ξέρω τι θα κάνει. Μου έβαλε το δίλημμα, ή να μείνουμε εώ ή να παώ στον τόπο της δικής του καταγωγής(κοντά στη μαμα του). Αλλά εγω δε δέχτηκα κι έτσι ο καθενας έχει κάνει τη δική του αίτηση(ειμαστε και οι 2 εκπαιδευτικοί). Οπότε μάλλον περιμένω να...λυτρωθώ από το αποτέλεσμα αυτών των μεταθέσεων. υπα΄ρουν φορε΄ς βέβαια, που θα ήθελα το παιδί ου να ζήσει σε μια ολοκληρωμένη οκογενεια και αυτό με κολλάει ακόμα. Το λατρεύω το παιδί μου και θέλω το καλύτερο γι αυτό. Και δεν ξέρω πλέον ποιο είναι το καλύτερο!!!

υπα΄ρουν φορε΄ς βέβαια, που θα ήθελα το παιδί ου να ζήσει σε μια ολοκληρωμένη οκογενεια και αυτό με κολλάει ακόμα. Το λατρεύω το παιδί μου και θέλω το καλύτερο γι αυτό. Και δεν ξέρω πλέον ποιο είναι το καλύτερο!!!

 

καλη μου ολοκληρωμενη οικογενεια vs ισορροπημενης οικογενειας.....το να εχω και τους δυο γονεις και να πλακωνονται στο ξυλο δεν νομιζω οτι ειναι το καλυτερο για ενα παιδι......προτιμω εναν γονιο που θα μου παρεχει αγαπη,ασφαλεια και εκτιμηση!στο λεω με ολη μου την αγαπη αυτο!ολοκληρωμενη οικογενεια μπορει να ειναι και ενας γονιος,μια γιαγια ενας παππους....η ποιος ξερει ισως κι ενας καλυτερος ανθρωπος για σενα που θα αγαπησει κι εσενα και το παιδι σου...καλη η ιδεα να κανεις σε αλλο μερος αιτηση μπας και σου κατσει και ξαλαφρωσεις,και σκεφτεις χωρις συναισθηματισμους,δεις δηλαδη πως ειναι χωρις αυτον η ζωη σου,γιατι για μενα περισσοτερο ισως σκεφτεσαι πως θα το αντιμετωπισεις εσυ αυτο,παρα αν το παιδι εχει και τους δυο γονεις...αυτο ευτυχως ειναι πολυ μικρο ακομα και δεν χρειαζεται μα τα ξερει κι ολα,μπορεις να το προστατεψεις!παντως οτι κιαν κανεις σου ευχομαι τα καλυτερα!

[xristinatab]

υπα΄ρουν φορε΄ς βέβαια, που θα ήθελα το παιδί ου να ζήσει σε μια ολοκληρωμένη οκογενεια και αυτό με κολλάει ακόμα. Το λατρεύω το παιδί μου και θέλω το καλύτερο γι αυτό. Και δεν ξέρω πλέον ποιο είναι το καλύτερο!!!

Και ολοκληρωμένη να είναι η οικογένεια,δεν υπάρχει περίπτωση να μεγαλώσει το παιδί σε υγειές περιβάλλον αν ο μπαμπάς βιαιοπραγεί.Σου τα λέω εγώ που οι γονείς μου τσακώνονταν σε σημείο να πιάνει ο πατέρας μου τη μάνα μου από το λαιμό και να την κολλάει στον τοίχο μπροστά στα παιδιά του(να είμουν 6-7 εγώ και 5 η αδερφή μου??)και ενώ η μάνα μου τα μάζευε να φύγει από το σπίτι μάζι με εμάς και να τον παρατήσει,εμείς που ήμασταν μικρούλικα δεν καταλαβαίναμε ,κλαίγαμε και της φωνάζαμε να μην αφήσουμε μόνο τον μπαμπά.

Εμείς ήμασταν η αιτία που είναι ακόμα μαζί παντρεμένοι και κάθε μέρα σφάζονται μεταξύ τους.

Είναι ο λόγος που αποφεύγω να ταξιδεύω στο πατρικό μου.ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ακόμα και τώρα στα 33 μου,να τους βλέπω να τσακώνονται.Πραγματικά μου έχουν κάνει πάαααρα πολυ μεγάλο κακό αυτά τα βιώματα,είμαι συνεχώς μέσα στη μανούρα,φωνάζω, και δε μπορώ με τίποτα να συγκρατήσω τα νεύρα μου.Και φοβάμαι πάρα πολύ το αντίκτυπο πάνω στο δικό μου παιδί.

Σκέψου λοιπόν το παιδάκι σου που κάποια στιγμή θα γίνει θεατής τέτοιας σκηνής (εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να μη γίνει αυτό).

Φύγε τώρα που είναι νωρίς......

[xristinatab]

Τι να λέμε τώρα???ο τύπος όπως λές δε σε βοηθάει στο μεγάλωμα του παιδιού,σε έχει μειώσει απέναντι στους γονείς του,δε σεβάστηκε τους δικούς σου....... χτύπησε και την πρώην γυναίκα του........Μακρυά από τέτοιους άντρες......

[mothertobe]

Όλα αυτά τα έχω σκεφτεί γι αυτό και προσπαθώ οι κινήσεις μου από εδω και περα να είναι προσεκτικές. Το μόνο που φοβάμαι, από έναν χωρισμό δεν είμαι εγώ. έχω ζήσει χρόνια μόνη μου και μακρυά από τον τόπο καταγωγής λόγω δουλειάς. Φοβάμαι τις αξιώσεις του πάνω στο παιδί. Το να θέλει να το παίρνει τα σ/κ, ενώ είναι τόσο μικρούλης ακόμα και έχουμε εκ των πραγμάτων μια μεγάλη αλληλεξάρτηση (όλες τις ώρες τις μέρας είναι μαζί μου, χωρίς να βλέπει κανένα άλλο, εκ΄τος από τον πατέρα του βέβαια), είναι κάτι που δεν μπορώ να διαχειριστώ και να αντέξω.Ισως να είναι βλακεία μου αυτό. ίσως να είναι κααι λάθος αυτή η εξάρτηση που έχω από το παιδί. Όχι ίσως, μάλλον είναι, αλλά δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Ακόμη και τώρα στην ιδεά να μου το πάρει έστω και για λίγο κλαίω. Και πάλι σας ευχαριστώ όλες που ασχοληθήκατε μαζί μου.

[corina]

σύλλογος κακοποιημένων γυναικών.... δικηγόρος τζιμάνι.... παιδοψυχολόγοι.... ακόμα και την πρώην του επιστράτευσε και βουρ.....