Ερωτική διάθεση και θηλασμός

[ChocolatePuma]

....ε το ερωτημα ειναι αυτο που περιμενετε!

1ον ποιοι ειναι η βασικοι λογοι

2ον τι κανατε για να το ξεπερασετε?

[xrysalis]

....ε το ερωτημα ειναι αυτο που περιμενετε!

1ον ποιοι ειναι η βασικοι λογοι

2ον τι κανατε για να το ξεπερασετε?

sorry... γιατί δεν καταλαβαίνω τί ρωτάς στο Νο 1

(ΟΧΙ! δεν είμαι ξανθιά!!! )

[ChocolatePuma]

Ρωταω, ποιοι ειναι οι βασικοι λογοι που μπορει να οδηγησουν μια νεα μητερα σε αποχη απο το σεξ

[erica]

Η ερώτηση σου chocolatepuma μου φάνηκε εώς και ρητορική!

 

Νομίζω ότι ο κανονας αυτός είναι - όχι ότι δεν υπάρχουν και κοπέλες που δεν επηρρεάστηκαν καθόλου από τη γέννα και τη μητρότητα, αλλά τουλαχιστον όσες ξέρω εγώ, τον πρώτο χρόνο το σεξ ήταν στο πισω πισω μέρος του μυαλού!

 

Το αίτιο είναι κυρίως ψυχολογικό: πέραν του ότι πρέπει να περάσει λίγος καιρός για να συνηθήσεις το σώμα σου (να επανέλθει, να ανταπεξέλθει στις καινούριες υποχρεώσεις, να καταλάβεις ότι είναι ΚΑΙ δικό σου πάλι και ότι δεν ανήκει αποκλειστικά στο μωρό σου, και άλλα τέτοια), πρέπει να περάσει ακόμα περισσότερος καιρός για να συνηθίσεις και να κοντρολάρεις τον καινούριο σου ρόλο ως μάνα. Και επειδή απο μόνος του αυτός ο ρόλος εχει τρομακτική βαρύτητα, στην αρχή είναι και ο μόνος ρόλος που σε απασχολεί....που σημαίνει ότι ο ρόλος γυναίκα περναει σε δεύτερη μοίρα....για να χωνέψεις και να καταφέρεις να είσαι και τα δύο πρέπει πρώτα να νιώσεις σιγουριά ως μάνα (καθότι είναι καινούριος ρόλος και θέλεις να πετύχεις) και μετά να επανακτήσεις τη σιγουριά σου ως γυναίκα (ωραία, εντάξει είμαι καλή μανα... αλλά πως έγινα έτσι? τι να θέλει από μένα πια ο άντρας μου? τι είναι αυτή η κοιλιά? έχω κυτταρίτιδα? είναι σωστό να είμαι ενεργά σεξουαλική ενω είμαι ΜΑΝΑ? .....και άλλα τέτοια πρωτογνωρα)...

 

Για να τα καταφέρεις και τα δύο, περνάει εύλογος χρόνος και θέλει και προσπάθεια....και απο τη γυναίκα, αλλά και από τον άντρα....

Χρειάζεται οικιότητα και επαφή (όχι κατ' ανάγκη σεξουαλικη)....

χρειάζεται λίγο κανάκεμα και επιβεβαίωση απο τον άντρα προς τη γυναικα...

επιβεβαίωση και ως προς το ρόλο της μανας....

 

και κατα τη δική μου γνώμη, χρειάζεται και χιούμορ!....

 

Η αναστάτωση που επιφέρει ο ερχομος του παιδιού σε ένα ζευγάρι είναι τρομακτική! Αν δεν την δεις με χιούμορ, που να βρεις κεφι για σεξ?

 

Με τον καιρό και με κατανόηση, όλα θα βρουν τον φυσιολογικό τους δρομο!

Δεν χρειάζεται πανικος!

[frene]

Υπαρχει καποια κοπελα η οποια μετα τη γεννηση του μωρου της και για αρκετο καιρο να μην ειχε καμια διαθεση για σεξ?

 

Απο τις γνωστές και φιλες μου οι περισσότερες οχι απλα δεν έχουν διάθεση δεν το σκεφτονται καν . Ή να το πω καλυτερα το σκεφτονται σαν καταναγκαστικά έργα !

Η αληθεια ειναι πως οι μωρομανούλες τραβάνε πολυ κούραση και άγχος τον πρώτο καιρό και το μονο που θέλουν πεφτοντας στο κρεβάτι ειναι ύπνος βαθυς !

Ο συντροφος θα πρεπει να βρισκετε διπλα να βοηθάει και να στηρίζει ψυχολογικά την γυναίκα . Με τον καιρό σίγουρα τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και ξαναέρχεται η διάθεση

Ακριβως οπως τα λες ειναι....

Και οπως τα λεει η erica!!!!!

Που θα παει θα φυγει και η κοιλια και η κυτταριτιδα,θα γινουμε παλι οπως πριν!!!

[Λαμπρινή]

Καλυφτηκα 100% απο την απάντηση της erica !

 

frene μου εγω επειδή και πριν τα χα τα παχάκια μου και την κυταριτιδα μου κλπ κλπ αυτό δεν με απασχολεί τοσο .

[ChocolatePuma]

τσου.

Ουτε το ερωτημα ειναι ρητορικο και δυστυχως ουτε οι απαντησεις με καλυψαν, γιατι πολυ απλα ειναι θεωρητικες και ειναι τελειως απο την πλευρα της νεας μητερας...χωρις καθολου να αγκιζει τον νεο πατερα...

[erica]

η μόνιμη διαφορά τρόπου σκέψης, ανάμεσα στα δύο φύλα...

 

καθόλου θεωρητική η απάντηση...αυτό ακριβώς συμβαίνει....

και ναι αυτή είναι η αποψη απο την πλευρά των νέων μαμάδων....

 

εσύ ως νέος μπαμπάς, τι δηλώνεις?

 

επίσης, τι "πρακτική" απάντηση ζητάς? Πως να πάρεις αγκαλιά τη γυναίκα σου?

[xrysalis]

Συμφωνώ με τις κοπέλες!

erica... τα είπες όλα!

από ένα σημείο και μετά ξαναρχίζουμε να σκεφτόμαστε και να λειτουργούμε σα γυνάικες... αλλά αυτό είναι και καλό και κακό! πολλές ανασφάλειες βρε παιδιά!! για την εικόνα μας, το σώμα μας... πως μας βλέπει πια ο άντρας μας... και να οι σκέψεις και τα ερωτηματικά! και μέσα σε όλα τα άλλα να λες... μα σε 1 ώρα πάλι θα ξυπνήσω...!!!

ChocolatePuma...πάντως χρειάζεται πολύ προσπάθεια και καλή θέληση και από τον ίδιο τον άντρα! να νοιώσει η γυναίκα και πάλι γυναίκα και φυσικά επιθυμητή... όχι απλά λόγο αποχής !!!! Και επίσης σε φάσεις ζευγαριού... καλό είναι να μη συμπεριφερόμαστε σα γονείς! μα και μου...!!

Καταλαβαίνω περίπου πως νοιώθεις! αλλά ανάλυσέ το λίγο!

εσύ πως το βλέπεις;;; τί περιμένεις;;; τί θα ήθελες;;;

[iro]

Να αντιστρέψω λίγο τη συζήτηση και να ρωτήσω τον ChocolatePuma (αξιοποιώντας την παρουσία του εδώ) το εξής:

 

Ως μπαμπάς και ανήρ, τι πιστεύεις οτι μπορούμε εμείς να κάνουμε από την πλευρά μας για να βοηθήσουμε τους αντρούληδες μας να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα; Πώς μπορούμε να κάνουμε και για αυτούς τη ζωή λίγο πιο εύκολη μια και ως μαμάδες η ενέργεια μας διοχετεύεται στο μωρό;

 

Κάθε δική σου πρόταση θα είναι πολύτιμη - βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά του ποταμού γαρ..

 

Να είσαι καλά,

 

Φιλικά,

Ηρώ

[frene]

Μμμμμμμμ μ αρεσει η συζητηση αυτη, ειναι πολυ παραγωγικη!!

Για πες ChocolatePuma;

Κι εσυ βρε daddycool που εισαι?Πες κι εσυ!

[erica]

ναι καλέ chocolatepuma, μας το'ριξες και έφυγες!?

 

[frene]

ναι καλέ chocolatepuma, μας το'ριξες και έφυγες!?

 

Θα ρθει, θα ρθει!!!

[xrysalis]

όταν θα έρθει... εδώ θα είμαστε! περιμένουμε... μη σου πω με αγωνία!!!

[frene]

χαχαχαχα

Πολυ πλακα εχουμε κοριτσια!

Βρηκαμε αρσενικο να ρωτησουμε και ορμηξαμε!!!!

[erica]

ναι, ναι....

 

και όταν θα έρθει, εγώ θα έχω φύγει από τη δουλειά και θα τα διαβάσω μετά όλα εκ των υστέρων παλι!

[xrysalis]

ναι, ναι....

 

και όταν θα έρθει, εγώ θα έχω φύγει από τη δουλειά και θα τα διαβάσω μετά όλα εκ των υστέρων παλι!

κι εγώ μία απο τα ίδια! αλλά έστω κι έτσι... χρήσιμα θα είναι!!!

[Λαμπρινή]

.....τιποτα? Τον τρομάξατε και έφυγε ??

[frene]

Ασε....τον τρομαξαμε οι λυσσαρες!!!

[ChocolatePuma]

η μόνιμη διαφορά τρόπου σκέψης, ανάμεσα στα δύο φύλα...

 

καθόλου θεωρητική η απάντηση...αυτό ακριβώς συμβαίνει....

και ναι αυτή είναι η αποψη απο την πλευρά των νέων μαμάδων....

 

εσύ ως νέος μπαμπάς, τι δηλώνεις?

 

επίσης, τι "πρακτική" απάντηση ζητάς? Πως να πάρεις αγκαλιά τη γυναίκα σου?

 

E αυτό ήταν κάπως ειρωνικό!

[ChocolatePuma]

Και επειδή απ όσο είδα, μάλλον σας έλειψα αυτό που εγώ λέω (ή μάλλον προσπαθώ να πω, γιατί κάποια πράγματα δύσκολα λέγονται και ακόμη πιο δύσκολα γράφονται) είναι πως

1ον Ξερω πως να πάρω τη γυναίκα μου αγκαλια! (αυτή η απάντηση πάει κάπου συγκεκριμένα)

2ον Αυτό που εγώ προσπαθώ να πω είναι πως οι αλλαγές αφορούν και τα δύο φύλλα. Σίγουρα η νέα μητέρα έχει περισσότερες αλλαγές συναισθηματικές (τις σωματικές και ορμονικές αλλαγες τις αφήνω απ' εξω, για τον πολύ απλό λόγο πως εμείς οι άντρες δεν έχουμε....ευτυχως!!!).

Επίσης είναι δεδομένο και όσοι διαβάζουν το βλέπουν στα χιλιάδες βιβλία, πως όλοι μιλάνε για τον νέο και παραμελημένο πατέρα. Αρα αυτό και γεγονός είναι και πρέπει να το αποδεχτούν όσοι αμφιβάλουν πως ισχύει

 

Απλα επειδη ζω κάποιες καταστάσεις και επειδη τη γυναικα μου τη λατρευω, αυτό που εκανε να μπω στη συγκεκριμενη συζητηση, ηταν το να θελω να μαθω...με ποιους "τροπους" θα θελατε εσεις να σας προσεγγισουν, για να ξεπεραστουν τα οποια προβλήματα! Σιγουρα η καθε γυναικα ειναι μοναδικη. Σιγουρο ειναι επισης πως και υπομονη υπαρχει. Απλα κανεις υπομονη...οταν περιμενεις κατι συγκεκριμενο

Ε εγω στην παρουσα φαση, μαλλον εχω μπερδευτει και δεν ξερω τι να περιμενω!

Και επειδη ειναι δυσκολο για εναν αντρα...να ρωταει κατι τετοιο σε μια "ομαδα" γυναικων...θερμη παρακληση!

Μην με παιρνετε απ τα μουτρα...γιατι καποια μηνυματα ετσι με εκαναν να νιωσω!

ΟΥΦ

[fragola]

Εγώ θα ήθελα ο άντρας μου:

-Να με βοηθά ηθικά αλλά και ουσιαστικά, πρακτικά δηλαδή, ώστε να ξεκουράζομαι λίγο και έτσι να μπορώ να σκεφτώ και άλλα πράγματα εκτός από το μωρό

-Να μη νιώθω πως με πιέζει και με περιμένει στη γωνία...

-Να σέβεται την κούρασή μου

-Να είναι τρυφερός και να μην περιμένει απαραίτητα συνέχεια ερωτική σε κάθε αγκαλιά ή φιλί

-Να έχει υπομονή

-Να μην τα βάζει με το παιδί που μας διακόπτει όταν ξυπνάει σε ακατάλληλη στιγμή (σημάδι βάζουν τα άτιμα?)

 

Αυτά μου έρχονται προς το παρόν, δεν ξέρω αν βοήθησα...

[ChocolatePuma]

Και αν ολα αυτα γινονται και υπαρχουν...από τι άλλο εξαρταται ωστε να ξεπερασεις τους οποιος "δισταγμους"? (παρολο που λεξη δισταγμος δεν ταιριαζει, αυτη βρηκα προχειρη!)

Αν δηλαδη ολα αυτα που αναφερεις γινονται...τοτε απλα μενει να κανουν ολοι υπομονη. Αρα μπορουμε να μιλαμε...για μηνες...μηνες....μηνες...

Αυτο που δεν καταλαβαινω ειναι τι πρεπει να "αλλαξει" ωστε να ξεπεραστει το "προβλημα"

[fragola]

Βασικά για πόσους μήνες μιλάμε? Έχεις μιλήσει με τη σύντροφό σου για αυτό το θέμα?

[ChocolatePuma]

Για αρκετους μηνες ...και εννοειται πως εχουμε μιλησει!

Αλλα προκειται για ενα τρομερο τερατακι, το οποιο λατρευω...που κουβαλαει μαζι του εναν σακο γεματο με "εγωισμο" και αρνειται να παραδεχτει πως ειναι πιεσμενη.

Από τη δικη μου πλευρα δεν την πιεζω ποτε

Αλλα καθε φορα που ξεκιναμε το συγκεκριμενο θεμα βαζει τα κλαμματα, γιατι νιωθει πως δεν μπορει να κανει κατι, για να αρχισει να ξεπερναει σιγα σιγα τους δισταγμους της (να τη παλι η λεξη!!!)

 

Αρχιζω να νιωθω καπως που τα λεω ολα αυτα, αλλα μονο μια γυναικα που περασε απο την ιδια ακριβως κατασταση μπορει να με "βοθησει"!